Brieven van de Hei.
Nieuwe Uitgaven.
VRIJDAG 9 AUGUSTUS 1935
Ik doe zelf open.
Vandaag hebben we een geweldig drukken
dag. De logé's zijn vanmorgen vertrokken, het
is mooi zonnig weer, en als reactie op de laat
ste dagen-van-luieren is er een werk-woede
in mij gekomen.
Eerst hebben Jenneke en ik met matrassen
en stukken van bedden gesjouwd, en achter
de garage hangen nu in vroolijke tinten mijn
dekens buiten. Jenneke is met eenige emmers
doeken en dweilen naar de bovenverdieping
verhuisd, en ik heb beloofd de zorg voor be
neden op mij te nemen.
Ik ben al ruim tien minuten aan den
gang, als voor de eerste maal de bel gaat.
Dat is niets bijzonders, want alle leveranciers
komen 's morgens. Bovendien is het Woens
dag. dus komt de vischboer vragen of er wat
te bestellen is voor Vrijdag, en de kinpenboer
dito-dito voor Zondag. (U zult misschien ver
wonderd vragen waarom hij nu al komt! Maar
de oplossing is eenvoudig, mijn kippenboer
is economisch. Hij moet van te voren weten
wie een kip wil hebben, dan heeft hij enkele
dagen tijd om uit zijn toom van 112 stuks
een niet-leggend exemplaar uit te zoeken).
De vijfde keer dat de bel gaat is er een
prettige boodschap; de groenteboer. Is het
niet om te jubelen voor een huisvrouw-met
tuintje als ze de groente-leverancier weg kan
sturen omdat ze „vandaag eigen-sla en eigen
bessen en -frambozen" eet?
In de buurt is het kermis. Hoeveel waarheid
er ook schuilt in 't gezegde „zien koopen doet
koopen", ik geloof dat dit nog overtroffen
wordt door „zien verkoopen doet verkoopen".
Met een gemiddelde van zeven bellen per
uur trekken de verkooplustigen over mijn hei
pad. De juffrouw met de fonkelende rood-
robijnen oorbellen verkoopt zeep en eau-de-
Cologne, de juffrouw met het opzichtige dunne
bloesje houdt zich bij armbanden en ringe
tjes. Maar dan komt de blinde oude man met
het hondje. We praten samen een poosje, en
hij krijgt een kopje koffie. „Geven aan de
deur is onverstandig", herhaal ik zeven maal
achter elkaar, terwijl ik de koffie inschenk.
Maar het einde is toch dat mijn eigen aparte
spaarpotje er aan te pas komt. Dan bedankt
de blinde mij uitbundig. Hij vermoedde wel
dat ik zoo'n lief vrouwtje was, ik lijk ook op
mijn moeder, zegt hij, die gaf hem ook altijd
wat. Uit de manier waarop ik de deur dicht
sla, zal hij wel vermoeden dat hij niet meer
terug verwacht wordtdat gaat zoo als
je moeder toevallig een dikke honderdvijftig
kilometer ver af woont!
Mijn woede is nog niet gezakt als er een
keurig licht-grijs-met-blauwe jonge man op
de stoep staat. Met 'n joviale groet alsof we
naast elkaar op de H.B.S. gezeten hebben, zegt
•hij:
*v. ,Bent u mevrouw Zefzeek?" Ik kijk hem ver-
1 wonderd aan, en hij herhaalt zijn vraag. Dan
wijs ik hem terecht, en zeg dat ik de „me
vrouw van 't Heihuis" ben, en dan raken we
allebei in de war omdat we onze fout inzien,
en hij herhaalt, nu zonder zijn deftige accent
dat hij dadelijk vermoedde dat hij „mevrouw-
felf zeker" sprak.
Enfin, ik word ongeduldig, en als hij dan
weer op z'n joviale toon doorgaat en vraagt
of hij de ramen mag opmeten, geef\> ik hem
graag zijn zin. Waarom niet, als hij er plezier
in heeft. Ik kijk hem nog eens peinzend aan.
(„Waarom wil die man in hemelsnaam mijn
ramen opmeten? Zou hij architect zijn?")
Maar ook deze peinzende blik van mij legt
hij verkeerd uit, en hij zegt haastig: „Het is
geheel vrijblijvend".
Hij begint bij de voorkamer, de erker en
zijramen in de eetkamer. Omdat ik daar juist
stof afneem, vraag ik hem of ik misschien
de ramen dicht moet doen, en ik vertel hem
ook dat het huis ongeveer vier jaren staat,
en juist verbouwd is voor wij er kwamen
wonen. Dan prijst hij ons huisje, en onzen
tuin, en we bespreken het voor en tegen van
buiten-wonen.
Midden in het gesprek schijnt hij zich
echter iets belangrijks te herinneren. „Een
oogenblikje" zegt hij, en loopt naar het hek.
Half verscholen achter een dikken boom staat
zijn fiets, en de schrik slaat mij om het hart
als ik zie hoe hij een geweldige koffer van de
bagagedrager haalt, en die met moeite naai
de voordeur sleept.
Over het laatste kwartier van ons onder
houd kan ik kort zijn. Hij had een enorme
monstercollectie zonneschermen-goed bij zich,
streepen, ruiten, effen, blokken, ja wat al
niet. En daarom was zijn belangstelling voor
mijn ramen zoo groot. Tenslotte is hij boos
weggeloopen, en Jenneke (die de heele boven
verdieping al klaar had!) heeft me geholpen
met de kamers beneden. En zij heeft ten
slotte nog een man met veters, een messen
slijper tevens met lucifers en drie met
kaarten-voorspellende zigeunerdames open ge
daan. Maar ze heeft ze zelf weer weggestuurd
ook!
H. v. d. S.
HET MENU VOOR DE HEELE WEEK
Zondag:
roomsoep
harde eieren, spinazie, gebakken aardap
pelen;
ananaspudding.
Maandag:
osselapjes, snijboonen, gekookte aardap
pelen;
fruit.
Dinsdag:
gehakt; bloemkool, gekookte aardappelen;
vanillevla.
Woensdag:
roastbeef, spersieboonen, gekookte aard
appelen;
rödgröd.
Donderdag
biefstuk, andijvie, gekookte aardappelen;
karnemelkpap.
.Vrijdag:
gebakken makreel, rijst;
komkommersla, gebakken aardappelen;
rabarber.
Zaterdag:
kalfslapjes, doppers, gekookte aardappelen;
«ruit. v-
MAAK UW HUIS GEZELLIG!
SPORTJURKEN.
Ook de sport jurken, die eenige seizoenen
geleden, zoo recht en streng mogelijk ge
houden werden, hebben de invloed onder
gaan van de vrouwelijker noot in de mode.
Soepele materialen, wijde klokkend vallende
rokken, strikken, enz. zien wij bij de ten
nis jurken van dezen zomer.
Tennis is nog altijd de „witte sport" bij
uitnemendheid. Af en toe probeert men wel
eens een andere tint op de tenniscourts in
gang te doen vinden; maar het eindigt al
tijd weer met een complete overwinning van
de onschuldkleur.
Op nevenstaande afbeelding ziet u een
paar aardige modellen. Einks: jurk van
kreukvrij linnen, gegarneerd met gestreep
te kunstzijde. Apart zijn de ingezette stuk
ken op de heup, waar de rokbaan aange
knoopt wordt. De rok heeft wijde plooien.
Daarnaast een leuke japon van witte toile
de soie. Een klein strikje van zwart gelakt
satijn is de eenige garneering. De raglan-
mouwtjes, het smalle kraagje en de van
voren bijeengebrachte ruimte geven het
jurkje een apart cachet. De tamelijk breede
ceintuur is alleen van voren zichtbaar en
wordt daar gesloten met een groote knoop.
Wat men thans veel ziet dragen op het
tennisveld, zijn,, de, „Alice-in-Wonderland"
bandjes, lintjes, die om het haar gebonden
worden en bovenop gestrikt worden. Ze
staan flatteus en vervullen bovendien de
taak, dat ze het haar -netjes in het ver
band houden. Dit strikje kan men ook wit
nemen of het anders de kleur geven van de
garneering der japon.
JEANNE DE FL.
fiMeer licht".
Niemand zal den invloed ontkennen, die
er uitgaat van een gezellig gemeubileerd
huis, van een gezellige kamer.
Er zijn verschillende factoren, die be
stemmen of een vertrek gezellig is of niet.
Een der voornaamste- factoren is het licht. We
bedoelen niet het daglicht, maar het kunst
licht, het electrische licht.
Kunt u zich iets knussers voorstellen, dan
een theetafel, waarbij, een klein schemer
lampje zacht licht verspreidt!?
Het aanschaffen van deze gezellige kleine
lampjes, behoeft absoluut niet met groote
kosten gepaard gaan. Het voetje kunnen
we maken van een leege gemberpot of een
houten kadelaber en het kapje vervaardigen
we zelf.
We gaan daarbij op de volgende manier te
werk:
We knippen van een vel gewoon teeken
papier een rand van de grootte, die we het
kapje wenschen te geven. Met een sponsje
of een penseel bestrijken we vervolgens het
papier geheel met lijnolie en laten dat dan
eenige dagen drogen. Men heeft het papier
op deze manier doorschijnend perkament
achtig gemaakt. Met waterverf in zachte
kleuren schilderen we het motiefje, dat op
onze afbeelding te zien is. De bladeren zijn
lichtgroen, de bloempjes rose of blauw.
Als alles goed droog is, bevestigen we dit
papieren kapje op een karkas van omwoeld
ijzerdraad, dat we zelf hebben gemaakt of
hebben laten maken. Het beste bevestigen we
het kapje met naturelkleurige raffia.
Deze beschrijving geeft u misschien den
indruk, dat het werkje tamelijk ingewikkeld
is; maar als ge het namaakt, zult ge wel
merken, dat het bijna vanzelf gaat.
EEN GOEDE
LICHAAMSHOUDING.
De techniek bedenkt telkens nieuwe dingen
om de huisvrouwen hét leven gemakkelijker
te maken. Hier volgt de beschrijving van
eenige der laatste snufjes op huishoudelijk
gebied: een metalen „kogel", die om de thee
pot sluit verhindert het koud worden der
dranken.
Het af druppen en kringen maken van fles-
schen die op het, tafellaken gezet worden,
wordt voorkomen door het „lekbakje", dat met
klemmetjes om de flesch past.
Zeer handig zijn de nieuwe citroenpersen,
waarbij men niets van het sap verspilt.
Een uitkomst voor de winkelende huismoe
ders is het le eren handvat, met aan iedere
zijde verschillende haakjes waaraan de pakjes
„De roode wagen".
Bij de N.V. Uitgevers Maatschappij „De Tijd
stroom" te Lochem is verschenen de roman
„De roode wagen", door Eleanor Smith, uit
het Engelsch vertaald door Anna van Gogh-
Kaulbach,
ONS WEKELIJKSCH
KNIPPATROON.
STOPT U GRAAG KOUSEN.
gehangen worden. Men behoeft op deze ma
nier niet bang te zijn, dat men pakjes onge
merkt zal verliezen, wat bij het in de handen
dragen nog' al eens voorkwam. De sinaasap
pelpers levert ons helder sap zonder pitten of
vruchtvleesch. De nieuwste badthermometer
heeft de vorm van een reddingsboei en drijft
op het water.
Voor de warme dagen brengt de „wonder-
flesch" uitkomst, die voorzien van een batterij
twintig koolzuurvullingen levert, zoodat we
verschillende dranken „met spuitwater" kun
nen bereiden.
Tenslotte is er in de handel gebracht een
soort „etui" voor het bewaren van teere zijden
kousen.R-
Kamperfoelie, door A. A. Milne.
Aesculaap in China, door A. Gervais
In de Karavaan-serie, die wordt uitgegeven
door Boucher in Den Haag zijn twee boeken
verschenen, „Kamperfoelie" van den Engel
sehen schrijver A. A. Milne en „Aesculaap in
China" van den Franschen arts, A. Ger
vais.
Het eerste boek, 110. 6 in de Karavaan
serie, werd vertaald door Ed. de Nève.
„Aesculaap in China" de Fransche San
Michele, is vertaald door N. Brunt. Het is no.
5 uit de serie.
Als men zoo door de stad loopt, is het opval
lend hoe veel vrouwen een uitgesproken lee-
lijken gang en een leelijke houding hebben. En
dat is jammer!
Want juist door een elastische gang en een
mooie lichaamshouding zouden velen in staat
zijn hun uiterlijk veel aantrekkelijker te ma
ken. Wat is het niet leeüjk een meisje of
vrouw met een aardig gezichtje, met naar vo
ren hangende schouders, de handen in de
zakken, te zien sjouwen. We zullen openhartig
zijn: het is zelfs een zeer onverkwikkelijk
schouwspel en iedereen, die even nadenkt, zal
begrijpen, waarom.
Trek dus flink de schouders naar achteren;
behalve uit aesthetisch oogpunt is het ook uit
gezondheidsoverwegingen aan te bevelen.
En nu het loopen. Een goede gang kan men
het beste bevorderen, door er een paar dagen
lang eens op te letten. Kijk een zijdelings in
de vensters, waar u langs komt. Dan*. zult u
dadelijk weten, of uw passen te groot of te
klein zijn. of dat ge uw voeten misschien ver
keerd plaatst. Uw stappen moeten niet te
groot, maar ook in geen geval te klein zijn;
anders lijkt het net „of ge op eieren loopt",
zooals de volksmond dat zoo karakteristiek
uitdrukt.
Zet de voet niet zoo plomp, plat neer; veer
een weinig in het voorgedeelte, dat helpt, om
uw pas iets luchtigs te doen krijgen.
En dan nog een fout, dje de meeste vrou
wen begaan; draag nooit te hooge hakken;
maar draag ze in geen geval, wanneer ge
veel loop- of staanwerk hebt. Want daar heb
ben heel wat dames zich voor goed de voeten
mee bedorven.
R,
Een van de grootste uitgaven op het klee-
dingbudget van ons, vrouwen, vormen wel
de kousen. Want deze dunne, teere weefsels
houden zich, ondanks de voorzichtigheid,
die wij bij het wasschen, e.d. betrachten,
lang zoo goed niet, als in hetbelang van
onze portemonnaie wel te wenschen ware.
De raadgevingen, die we hieronder neer
schrijven, zijn bedoeld om den levensduur
van uw kousen eenigszins te verlengen.
Bij nieuwe kousen moet men de plekken,
die het meest slijten en dat is bij ieder
mensch verschillend, want dat hangt af
van de manier van loopen met stopgaren
doorrijgen. Dat is een werkje dat gauw ge
daan is en de kousen duren veel langer.
Bij het volgend paar kousen, dat we koopen,
stoppen we dus teenen en hiel door en
bij kinderkousen in de eerste plaats de knie.
Nieuwe kousen moeten voor het aantrek
ken eerst gewasschen woi'den, dat verhoogt
de elasticiteit van het weefsel.
Men moet een paar kousen niet langer
dan drie dagen achter elkaar dragen; want
niets ruïneert kouser sneller dan het trans-
pireeren van de voeten. De kousen worden
hard en de draden knappen af. We was
schen de kousen en vooral lichte kousen
dus om de twee of drie dagen. Dit is niet
veel werk; we doen het desnoods 's avonds
voor het naar bed gaan. Het behoeft hoog
stens twee minuten te duren.
Ook de voeten zelf, moeten vaak gewas
schen worden; want de harde huid schuurt
de weefsels kapot.
Bij het uittrekken moeten de kousen
's avonds nagekeken worden en het kleinste
gaatje direct gerepareerd. Daarvoor kan
In den zomer, als er gasten komen, hebben
•zelfs-. 4e ruimste huigen- wel eens te wéinig'
stoelen en- zitplaatsen.,-:Maar dat is niet erg;
want de jongelui van tegenwoordig zitten graag
op den grond, op een paar kussens. Ideale zit
plaatsen zijn .ook de poufs, u weet- wel, die
hooge kussens.
Maar niet iedere huisvrouw heeft die voor
werpen in haar bezit. Geen nood!
We kunnen gemakkelijk zelf een soort pouf
maken. Een soort pouf zeggen we; want eigen
lijk zijn het twee vierkante kussens, die boven
op elkaar gelegd worden en zoo een pouf
vormen.
Ieder kussen heeft eèn lengte en een breedte
van ongeveer 50 centimeter en een hoogte van
18 centimeter. Het aardigste is de overtrekken
te maken van naturelkleurig jutte en daar met
felle kleurtjes wol of; zijde de motieven op
borduren.
Deze maken we, voor we beginnen,, dooi
de stukken aan elkaar "te naaien.
Eerst maken we gphtey fyet kussen v^n ste
vig katoen en stoppen het' stijf óp, zóodat de
vorm er goed stevig in blijft. Dan pas maken
we het overtrekje er om heen.
Op de teekening kunt u duidelijk zien, uit
welke stukken dit overtrekje bestaat.
Voor de vulling doen we het beste zeegras
te nemen, daar dit het beste in den goeden
vorm blijft. Neemt men kapok, of iets derge
lijks, dan heeft men eerder kans, dat het kus
sen uit zijn model zakt.
U zult zien, hoe aardig een dergelijke zelf
gemaakte pouf in uw kamer- staat en zooals u
wel begrepen zult hebben, veel kosten aan ma
teriaal, tijd of moeite gaan er niet mee ge
paard. En dan is het al gauw de moeite van
het probeeren waard.
MARIAN B.
NIEUWIGHEDEN VOOR DE HUISVROUW
Een kijkje in verschillende magazijnen.
Alle begin is moeilijk.
men in de lade van het nachtkastje een
doosje stopzijde, naald en schaar bergen,
zoodat men dat zittend op bed even kan
doen. Dat spaart tijd.
Slijten de kousen daar, waar de jarretel
vastzit, dan kan men tegen deze plekken een
linnen of zijden bandje naaien. Daaraan
bevestigt men dan de jarretel. Men
voorkomt daarmee ook het snelle „ladderen"
van de kousen.
Slijten de kousen zeer snel aan hiel en
zool, dan moet men de schoenen eens na
kijken, of de binnenvoering, enz. niet kapot
is. Dat moet dan dadelijk verholpen wor
den; want daar kan zelfs de sterkste kous
niet tegen. Een dun zooltje in den schoen
gelegd, doet wonderen. Is de schoen hier
voor niet groot genoeg, dan is het voldoende
om een stuk papier er in te leggen. Men
kan ook uit oude kousen kleine sokjes ma
ken, die teenen, hiel en zool bedekken. Ook
daarmee verlengt men den levensduur van
de kousen aanmerkelijk.
Het poederen van de voeten met talk is
zoowel voor de voeten, als voor de kousen
goed.
En wat doen we met kousen, die niet meer
gestopt kunnen worden? Daar maken we
heerlijke stofdoeken van. We knippen de
kous daarvoor open, Dergelijke stofdoekjes
zijn ideaal voor het nawrijven van spiegels
en vensterruiten, want ze pluizen niet. Men
kan ook zeer goed eenige opengeknipte kousen
aan elkaar naaien; de stofdoek wordt dan
grooter.
R. VAN B.
VIERKANTE POUFS
Nr. 358: leuke pyama van gestreept mate
riaal voor jongens van 10 tot Ï6 jaar. Benoo-
digd materiaal van 2,5 tot 4 meter gestreept
katoen van 80 centimeter breedte. Prijs van
het patroon: 0.38 ets. per stuk.
Nr. 359: snoezig 'kinderjurkje van gebloemd
katoen voor meisjes van 2 tot 6 jaar. De gar
neering bestaat uit een wit linnen kraagje.
Benoodigd materiaal'. 2 meter katoen van 80
centimeter breedte. Prijs van het patroon 0,38
ct. per stuk.
Deze patronen zijn in alle maten te ver
krijgen bij de „Afdeeling Knippatronen" bij
het bureau van dit blad, tegen bovenvermelde
prijzen. Bij dit bedrag wordt 6 ets. extra ge
rekend voor portokosten.
Toezending zal geschieden na ontvangst,
van. het bedrag dat kan worden toegezonden
per postwissel, in postzegels of per postgiro
41632. Den lezeressen wordt vriendelijk ver
zocht bij bestelling duidelijk het nummer van
het gewenschte patroon, de verlangde maat,
d.w.z. boven-, taille-, heupwijdte enz. en tevens
den leeftijd van het kind, voor wie het pa
troontje bestemd is, op te geven.
Gelieve verder naam en adres zoo volledig
en nauwkeurig te vermelden: men voorkomt
daardoor onnoodige vertraging in de ver
zending.
