Peking, de vroegere hoofdstad
van Japan.
„Die minlixte Boom vanscaden"
H'
aM# f
AZIË in 1935.
ij
Restauratie onder pressie van Japan?
DOOR EMILE SCHREIBER
Na onzen terugkeer van Japan op het Azia
tische vasteland, waar we de expansie van
Japan ter plaatse willen bestudeeren, hebben
we eerst een week te Peking doorgebracht. Het
was de dag voor het binnentreden der Ja.pan-
sche troepen in de stad. Ook wilde ik, voor
dat ik mijn aandacht aan het enorme kolo
nisatiewerk van Japan in Korea en Mandsjoe
kwo ging wijden, wat indrukken opdoen van
deze stad, die zeker de merkwaardigste der
Aziatische steden is.
Een Europeesch diplomaat met wien wij
te Seoul dineerden, had ons reeds een voor
proefje van de pracht van de oude Chineesche
hoofdstad gegeven.
U gaat naar Peking? Wat benijd ik u! Ik
bij er langen tijd attaché aan het gezant
schap geweest. Het is ook nu de merkwaar
digste stad van de wereld.
En hij zocht een kostbare doos op, waaruit
hij een aantal gekleurde plaatjes, optische
beelden, te voorschijn haalde, voorstellende
Japan honderd jaar geleden.
U ziet het, er is niets veranderd. Wat
auto's en wat telegraafdraden er bij, dat is
alles. Maar de atmosfeer, die deze afbeeldin
gen zoo uitstekend weergeven, is dezelfde ge
bleven. Alleen mist men feitelijk de geuren
op de plaatjes. Ja, die geuren! In iedere wijk
ruikt men weer wat anders. Die geurenzijn
werkelijk onvergetelijk en ofschoon ze soms
van minder aangenamen aard zijn, brengen
ze bij den reiziger toch altijd een zekere
vreugde teweeg, omdat ze het land van de
machtige indrukken weer in zijn herinne
ring oproepen, het land, dat haast bij iedere
stap, in de straten of op de verlaten voor
pleinen der paleizen de ellende of de groot
heid van het menschdom demonstreert.
In de bovenstad heerscht rust. Er hangt
een lucht van kaarsen, gedroogde visch, dro
gerijen, of schimmel; in een achteraf-win
keltje dommelt een zwaarlijvig man, hij
droomt van vette soep en eendenlever en ont
waakt af en toe om vervolgens in een boek
eindelooze rekeningen in te schrijven.
Iedere straat heeft zijn eigen uiterlijk. De
monumenten uit vroeger jaren zien er altijd
hetzelfde uit, zijn altijd fraai en kleurig,,
zooals u dat op de afbeeldingen gezien
hebt
Wat ons van onze aankomst in de vroegere
Chineesche hoofdstad af opvalt, dat is die
zeldzame mengeling van prachtige lanen,
boomen, groen ook van stof en van mo
numenten, die zoo imposant en zoo talrijk
zijn, dat geen enkele Aziatische stad in staat
is den toerist een dergelijke verzameling van
schoonheid en grootheid aan te bieden.
Peking is opnieuw door een Japansche be
zetting bedreigd geweest en wel eenige
dagen na ons bezoek. Sinds de affaire met
Mandsjoekwo in 1931 hebben de Chineezen
begrepen, dat hun administratieve aangele
genheden zich daar te dicht bij de Japansche
legers van Mandsjoekwo bevonden. Zij heb
ben daarom de stad als hoofdstad verlaten
om zich te Nanking, 300 kilometer zuidelijker
te vestigen. Sindsdien heeft Peking zeer zeker
een deel van haar bedrijvigheid ingeboet. Pe
king is meer provinciaal geworden, zoo iets In
den geest van Versailles.
Weliswaar ziet de wijk der gezantsohaps-
gebouwen er heel wat moderner uit, dan die
paleizen en die winkelstraten, weliswaar ziet
men, een paar boeren uitgezonderd, geen
enkelen Chinees meer een staart dragen en
is het aantal Europeesche costuums of wat
er op lijkt grooter geworden; naast de auto
mobielen en fietsen zijn de paard-en-
wagens hetzelfde gebleven en is binnen een
vijftigtal jaren het aantal rikshaws in aantal
verdubbeld, hetgeen aan Peking noch een
modern nodh een westersch aanzien gegeven
heeft.
Het ontwakende China.
Te Nanking ziet maarschalk Tsjang-Kai-
Sjek, dien men den Chineeschen Mussolini
noemt, zijn macht en invloed met den dag
stijgen. Deze zijn vervat in een nieuwe
sociale leerstelling, die het „nieuwe leven"
genoemd word en die voor China beteekent,
wat het bolsjewisme voor Rusland, het fas
cisme voor Italië en het rassisme voor
Duitschland is.
Hij predikt orde, lichamelijke en moreele
tucht en onbaatzuchtigheid; zijn aanhangers
worden voortdurend talrijker.
Terzelfder tijd moderniseert China zich in
een tempo, dat inderdaad nog langzamer is
dan dat van Japan, maar dat niettemin een
indrukwekkend karakter draagt. De ontwik
keling- der communicatiemiddelen, die zoo
als in ieder land als maatstaf voor den voor
uitgang gebruikt kan worden, is werkelijk
wonderbaarlijk. Een enkel cijfer is voldoende
om dit te bewijzen; terwijl China in 1921
slechts 1500 kilometer aan wegen bezat, be
schikt het thans over 10Ó.000 kilometer. Het
wil over 15 jaar 250.000 kilometer hebben en
iedereen verzekert, dat die ,er dan zullen
zijn. Een machtige vereeniging, de Nationale
vereeniging voor goede wegen, waakt over
de uitvoering van het program.
De vorderingen van de scheepvaart op de
rivieren en op de zee en ook van de lucht
vaart zijn in vollen gang.
Dit zijn de eerste symptomen van het ont
waken van China, dat Japan óf zal aan
moedigen of vergeefs zal trachten te belem
meren.
Wij behoeven Peking slechts door te loopen
om het enorme contrast te constateeren tus-
sohen een stad, die afgezien van enkele
•nieuwigheden, sinds vijfhonderd jaar on
veranderd is gebleven en het onmiskenbare,
maar nog op vele moeilijkheden stuitende,
reveil van dit reusachtige volk,, dat op zijn
beurt, alleen of met den steun van zijn
vijanden van gisteren, die economische revo
lutie zal veroorzaken, waaraan geen enkel
land kan ontsnappen.
Het Cliineesch-Japansch conflict.
f
Een merkwaardige atmosfeer hangt er in
Poking, Wij voelen de politieke spanning
het gevaar van een naderende overschrijding
van den Grooten Muur door de Japansche
soldaten.
Maar de Europeesche veteranen in Peking,
die zooveel hebben meegemaakt, gelooven
niet aan een definitieve verovering van de
stad: „Misschien zal men eenige patrouilles
in de voorsteden zien", zeggen zij, „maar wat
wilt u op dit. oogenblik de Japanners in
Peking laten doen? Als zij Peking nemen is
het noodig, dat zij tegelijkertijd alle naburige
provincies bezetten en een tweede Mands
joekwo vormen. De Japanners zijn echter te
verstandig en té methodisch in hun manier
van handelen om alles gelijktijdig te wallen
ondernemen. Zij hebben op zin minst nog
tien jaar noodig voor de organisatie van
Mandsjoekwo. Daarna is het evenwel zeer
waarschijnlijk, zoo niet zeker, dat zij, wan
neer hun werkwijze geslaagd is, met de pro
vincies om Peking een verdrag zullen onder-
teekenen, dat zij „verdrag van gemeenschap
pelijke belangen" noemen. En men weet van
het voorbeeld van Mandsjoerije, wat dat
beteekent: een verkapte kolonisatie, die niet
temin het dient erkend voor het land
dat zich op deze wijze onder mandaat stelt,
wezenlijke waarborgen op het gebied van
militaire, financieele en zelfs sociale veilig
heid biedt. Maar daartegenover staat, dat
het een van zijn allerbelangrijkste factoren
kwijt raakt: zijn onafhankelijkheid".
Nog een paradox: De wijk der gezantschap
pen met haar buitenlandsche ambassades,
blijft te Peking verscheidene kilometers ver
wijderd van de nieuwe hoofdstad Nanking om
dat de diplomaten aan Peking de voorkeur
geven. Hun regeeringen aarzelen nieuwe on
kosten te maken. Peking is aangenamer om
te verblijven dan Nanking en bovendien is
men er nooit zeker van, of er in de naaste
toekomst onder auspiciën van Japan nog
niet eens een verandering zal plaats hebben.
Het zou voor Japan van groot belang zijn,
wanneer Peking weer de hoofdstad werd.
Dan zou het hart van China immers binnen
zijn bereik liggen. Maar juist om dezelfde
reden hebben Chineezen zich destijds te
Nanking gevestigd.
Misschien zullen de Japanners over eeni-
gen tijd een poging doen van Peking een
hoofdstad te maken, die naar hun pijpen
danst, gelijk met Hsingking, de huidige
hoofdstad van Mandsjoerije '5s geschied en
wie weet wellicht zal daar de zelfde keizer
zijn intrede doen....
(Nadruk verboden).
„Oorlogsstralen" voor het
aanhouden van vliegtuigen.
Marconi zegt het procédé
gevonden te hebben.
•De Italiaansche uitvinder Marconi
heeft met de redactie van een Engelsch
dagblad een telefoongesprek gevoerd,
inzake zijn nieuwe „oorlogsstralen", wel
ke voor een toekomstigen oorlog van het
grootste belang zouden zijn.
Toen het feit wereldkundig werd, dat de
bekende Italiaansche uitvinder Marconi
dienst in het Italiaansche leger zou nemen,
belde de hoofdredactie van het Engelsche
dagblad „Daily Mail" de uitvinder in zijn wo
ning op, teneinde het laatste nieuws betref
fende zijn jongste uitvinding te vernemen.
In dit telefoongesprek kon Marconi echter
niet in details treden, in verband met de po
sitie van Italië op internationaal politiek ge
bied. Desniettemin gaf hij toe een sensatio-
neele uitvinding gedaan te hebben, die bij
een eventueele strijd in Abessynië toegepast-
zou worden.
„Inderdaad", aldus Marconi, ,,heb ik iets ge
heel nieuws ontdekt, dat in zeker verband
met het principe der ultrakorte golven staat.
Doch mijn uitvinding moet uiteraard op het
oogenblik geheim blijven in verband met de
huidige positie van mijn land. Dit zult u wel
inzien. Het nieuwe principe, dat ik ontdekt
heb, houdt verband met de moderne oorlog
voering.
U zult zich herinneren, wat ik eens,
toen ik te Londen was, gezegd heb van
het aanhouden van vliegtuigen door
middel van ultra korte golven. Welnu,
dit procédé, dat ik toenmaals reeds
voor mogelijk hield, is thans bereikt.
Mijn positie is thans zóó, dat ik u
verder hieromtrent niets zeggen kan.
Met mijn experimenten maak ik onmid
dellijk een aanvang, ofschoon ik tengevolge
van vroegere afspraken gedwongen ben naar
Zuid-Amerika te reizen. Mijn jacht „Electra"
ligt aan de Ligurische kust in de nabijheid
van Santa Margareta. Mijn nieuwe uitvin
ding is nog niet gepatenteerd. Wanneer ik van
mijn reis naar Zuid-Amerika terugkeer, zal
hopenlijk de tijd gekomen zijn iets meer om
trent mijn nieuwe uitvinding mee te deelen"
De Engelsche interviewer sprak nog van
de opwinding, die de ontdekking van profes
sor Apple ton in Engeland in het leven i
roepen had. Deze geleerde zou namelijk ge
constateerd hebben, dat zich rondom de aar
de een zóne van hooge temperatuur bevindt,
die voor ultrakortegolven een groote hinder
nis is. Hierop antwoordde Marconi: „U weet,
dat de ultra korte golven in mijn experimen
ten steeds een groote rol hebben gespeeld. U
zult derhalve begrijpen, dat ik met deze te-
rugstralende warmtela-ag bij mijn experimen
ten terdege rekening gehouden heb.
DINSDAG 10 SEPT. 193S
Had Rickett een onderhoud
met Mussolini?
Hij weigert een verklaring te doen.
LONDEN, 9 Sept. De financieele agent
Rickett, wiens Abessynische concessie zooveel
stof heeft doen opwaaien is, zooals gemeld,
gisteravond aan boord van het Fransche
stoomschip „Porthos" uit Djiboeti in Suez aan
gekomen, waar hij door vele journalisten met
vragen werd bestormd.
Gemeld wordt dat de vraag of Rickett een
onderhoud met Mussolini had gehad voor hij
naar Abessynië ging, den financier scheen te
verrassen. Na eenige aarzeling zou hij heb
ben geantwoord: „Ik kan u op deze vraag
geen antwoord geven".
Hij heeft geweigerd op verdere vragen te
antwoorden, zeggende dat, wanneer hij te
Londen zou zijn aangekomen, omstreeks 15
September, hij een zeer uitvoerige verklaring
zou afleggen.
De Linde
Nog een candidaat voor de
Abessynische olie!
PARIJS, 9 Sept (ANP). In verband met
de petroleumconcessie, die de negus heeft
toegestaan aan een Amerikaansche maat
schappij, is in Frankrijk veel gesproken over
een contract, dat in 1919 is gesloten tusschen
een Fransche maatschappij en den toen-
maligen Ras Tafari, den tegenwoordigem
keizer van Abessynië.
De leider van deze Fransche maatschappij
een groot-industrieel Bayard genaamd heeft
thans in een verklaring aan het „Journal de
Roubaix" deze geruchten bevestigd eai na
dere bijzonderheden medegedeeld.
De maatschappij is vast besloten haar
rechten te doen gelden. Zij heeft reeds kort
geleden den Franschen minister van buiten
landsche zaken evenals Mussolini ervan in
kennis gesteld. De Italiaansche gezant te
Addis Abeba draagt kennis van het verdrag.
Helaas was de Fransche regeering ten tijde
van de onderteekening va-n het contract zeer
in beslag genomen door de werkzaamheden
van opstelling van het verdrag van Versailles,
zoodat zij de maatschappij niet met de noo-
dige kracht heeft kunnen ondersteunen.
Er moet echter verwacht worden dat de
ondersteuning ditmaal niet achterwege zal
worden gelaten.
Italië concentreert troepen aan
Erithrea's grens.
ADDIS ABEBA, 9 September (Reuter). In
een hedenmorgen door de regeering uitge
geven communiqué wordt melding gemaakt van
Italiaansche troepenbewegingen in Erithrea.
In deze bewegingen ziet men aldus Reuter een
aanwijzing van het aanstaand offensief van
de Italianen.
Uit de telegrammen uit de verschillende
Abessynische provincies wordt gemeld, dat de
Italiaansche troepen op verschillende punten
aan de grens van Erythrea worden gecon
centreerd.
Gaat Lansbury heen?
LONDEN, 9 September.
De meeste bladen melden het aftreden van
Lansbury als parlementair arbeidersleider.
Algemeen is men van meening, dat zijn be
zwaren tegen het gebruik maken van geweld
in welke omstandigheid dan ook, hem ïn een
moeilijke positie hebben gebracht ten op
zichte van de officieele Labourpolitiek, die de
toepassing van sancties eischt tegen Italië in
het conflict met Abessynië.
De salariskorting voor het
Rijkspersoneel.
Ook toegepast op het gemeentepersoneel.
Indertijd hebben wij reeds medegedeeld,
dat de regeering het in verband met den
ongunstigen toestand van 's lands financiën
noodig acht met 1 Januari 1936 een korting
van ongeveer 5 pCt. op de salarissen en loonen
van het rijkspersoneel toe te passen. In ver
band met het aangenomen beginsel, dat de
loonen van het overige overheidspersoneel
zich moeten aanpassen bij die van het rijks
personeel, is door den minister van binnen-
landsche zaken een schrijven aan de gemeen
tebesturen gezonden om er op aan te dringen
deze korting ook toe te passen op de ambte
naren, opdat de thans bestaande verhouding
bewaard blijft. Wat de loonen der gemeente
werklieden betreft, deze moeten in de betrok
ken gemeenten getoetst worden aan' den loon
en levensstandaard, opdat zij zoo noodig ook
aan een verlaging kunnen worden onder
worpen.
Als een gemeente voor deze verlaging geen
termen aanwezig acht, moeten de motieven
daarvoor aan den minister kenbaar gemaakt
worden.
eerlijk, nietwaar, de bloeiende linde?
Voorbijgangers zien dankbaar naar
haar op.
Haar? Ja, ze is de eenige Neder-
landsche boom die wij ondanks mi\ Mar-
chant onder de vrouwelijke wezens blijven
rangschikken. Zou 't zijn, omdat ze in heel
oude tijden als heilig gewijd was aan Freya,
Wodansvrouw?
V I 1/ i
rS'Ë
De avondwandeiaars blijven, als ze onder
de bloeiende linde komen, stilstaan en maken
elkaar opmerkzaam op den heerlijken geur,
die haar lover onbetroomt. En eskaders van
kleine levende tweedekkers komen, aangelokt
door de zoete odeur, het loverpaleis binnen.
Ze gaan van bloempje tot bloempje om den
begeerden nectar dien ze in overvloed vin
den. 't Is, of de linde dien nectar uitsluitend
voortbrengt voor het kleine goed. Eigenlijk
kan dat ook wel zijn. Wat moet ze immers
beginnen met al dien overvloed van suiker
water? Maar in haar weldadigheid schuilt
toch ei-gen belang. Zie die lange meeldraden
maar eens ver buiten het bloempje hangen.
Als een insect snoepen wil, moet het willens
of onwillens de helmknopjes aanraken en
een laagje stuifmeel meedragen naar een
ander bloempje. Of op den stamper van het
bloempje zelf waaruit het nectar putte,
meent u misschien. Dat zou wel de kortste
weg zijn tusschen helmknop en stempel,
maar deze kortste weg is niet de beste. Want
de stamper van een lindbloempje blijft ge
sloten, zoolang de helmknopjes van hetzelf
de bloempje bloeien. Zal het insect derhalve
een stamper bevruchten, dan moet het een
bloempje treffen met uitgebloeide meel
draden.
De hangende bloeiwijzen dragen twee a
drie of vijf tot zeven bloempjes. Dit hangt
er van af, of je met de Grootblad-linde dan
wel met de Kieinbald-linde te doen hebt. De
bloeiwijize zit op de stevige middennerf van
het lange bleeke schutblad. Wel schuilen de
weinig opvallende bloempjes onder de bla
deren, wat natuurlijk bij regenachtig weer
een afdoende beschutting aan het stuifmeel
geeft. Maar bij zonnig weer weten de' vlie
gende insecten ze wel te vinden.
Let eens op de plaatsing der bladeren. Zij
vormen een dichte dakbedekking. De kleine
re bladeren vullen de ruimten tusschen de
grootere keurig aan. Ze staan elkaar nooit
in den weg en benemen elkaar geen zonlicht.
Ook vormen ze gezamenlijk een afdoende
beschutting tegen regen en- een doelmatige
waterleiding. Zoo krijgen de haarworteltjes
die vlak onder den rand der boomkroon lig
gen, regenwater en blijven de bloempjes nog
droog in een harde bui. Onder de paraplu-
vormige kroon kun je dus in een regenbui
gerust gaan schuilen,
Aan den onderkant der lindebladeren zit
ten vaak bosjes gele haartjes. Doe je zoo'n
bosje open, dan ontdek je er een troepje
mijten in. Wat doen die daar? Overdag rus
ten, maar 's nachts maken ze uitstapjes over
het blad op zoek naar schimmelplanten,
Even voor 't vallen der bladeren stellen die
mijten zich in veiligheid over de bladstelen
naar de takken en verder in spleetjes van
de schors en scheurtjes van het hout. Ze ko
men niet terug voor het nieuwe blad ontbot.
Missohienbewij-zen de mijten de linde een
grooten dienst.
De linde is al lang onze meest geliefde
boom, „die minlixte van scaden en die
seoenste van bladen", zegt Jacob van Maer-
lant (1250). Gewichtige gebeurtenissen wor
den nog altijd gevierd met het planten van
linden. Wat zijn er een Wilhelminalinden in
ons land! Op 't Kennemerplein werd in '35
een Juliana-linde geplant. „De Dikke Boom"
bij 't kasteel Verwolde in de Graafschap
Zutphen, waarvan ik den stam bij mans
hoogte op 6.5 M. omtrek bepaalde,
Die minlixte bewaart een vage herinne
ring aan Willebrord, die op deze plek het
Evangelie zou hebben verkondigd.
Aan den 's-Gravenpol-derdijk op Zuid-Be
veland staan vier linden, die aan Karieman-
je zouden herineren. Te Haarlem zouden, ja
ren geleden, twee linden zijn geveld die her
innerden aan de roemruchte verheffing van
Graaf Willem II tot Roomsch koning van
't Heiligee Duitsche rijk (1247).
Na 't vellen van de Wodans- en Donars-
eiken in de 9de eeuw werd de linde de ge-
richts- of dingboom, waaronder de vier
schaar recht sprak.
En heeft het nooit uw aandacht getrokken,
hoe van al onze hoornen vooral de linde in
familie-, stads- en straatnamen de eerste rol
speelt? Ik ken een Van der Linde, een Ter
linde. een Lindeman, een Verlinde (ver
van der), een Lindeboom, een Van 't Lin-
denhout, een Lindenschot, een Lindenberg,
een Lindo, een Lindensmit. Westfalen en
Hannover tellen onder hun steden elk twee
Lindau's en een Lindenfels. Onder hun
staatslieden tellen zij een Lindeman en een
Lindenquist. En welke plaats van eenige be-
teekenïs roemt niet op het bezit van een
Lindenlaan en een Lindengracht? Heeft Ber
lijn niet een Unter. den Linden? Bloemen-
daal niet een Lindenheuvel?
Probeer eens dergelijke afleidingen te vin
den met Eik, Beuk, en Iep. Verder dan Van
Eyck, Eikhout, Eikema, Eikelenboom, Beu-
kema, Beukenhorst, Boekhorst en Boeken
rode heb ik het niet kunnen brengen. Ykema
en Ypma zullen wel afleidingen van de Frie-
sche persoonsnamen Yke en Ype zijn die
waarschijnlijk met- Eik en Iep niets te ma
ken hebben. KERST ZWART.
Zitting der Assembleée
geopend.
GENèVE. Onder grootere algemeene be
langstelling dan de laatste jaren gebruikelijk
was is heden in het Volkenbondsgebouw de
vergadering van de Assembleé geopend. De
meeste Europeesche staten hebben hun mi
nisters van buitenlandsche zaken als eerste
gedelegeerde voor deze gelegenheid naar Ge
nève afgevaardigd. Frankrijk is vertegenwoor
digd door Laval, Herriot en Paul-Bomcour.
De zitting begon als gebruikelijk met een
openingstoespraak v. den raadspresident, den
Argentijnsehen gedelegeerde Ruiz Guinazo,
waarin hij wees op de vredestaak van den Vol
kenbond. De geheime diplomatie moet plaats
maken voor het principe van openlijke inter
nationale betrekkingen op den grondslag van
rechtvaardigheid en eer. Reeds thans kan
men zeggen dat de Volkenbond de hoogste po
litieke instanties der wereld en tegelijkertijd
het eenige orgaan is ter beveiliging van de be
trekkingen tusschen de volkeren. Juist op dit
oogenblik, nu de horizon weer donker wordt
en de geheele wereld de oogen met bezorgd
heid richt op Genève, moeten alle gedelegeer
den de vaste wil hebben den vrede te hand
haven.
Reeds tijdens de openingsrede onderzocht
een speciale commissie de volmachten der ge
delegeerden waarover spoedig rapport wordt
uitgebracht aan de vergadering. Vervolgens
ging de Assembleé over tot hoofdelijke stem
ming ter verkiezing van een voorzitter. In al
fabetische volgorde werden de verschillende
landen opgeroepen en de eerste gedelegeerden
begaven zich achter elkaar naar de voorzit
terstribune om hun stem té deponeeren in de
daar opgestelde stembus.
DE MAHARADJA VAN PATIALA WEER
VERTROKKEN.
De Maharadja van Patiala en zijn gevolg,
hebben hedenmorgen ons land verlaten.
AMERIKAANSCHE KUSTWACHT HIELD
SMOKKELSCHEPEN AAN.
CAPE MAY (New Yersey), 9 Sept.
Verscheidene schepen der Amerikaansche
kustwacht hebben een Engelsche en drie
Amerikaansche motorbooten aangehouden,
die ladingen alcohol aan boord hadden ter
waarde van in totaal 200.000 dollar. Twintig
mannen werden gearresteerd. Dit is de groot
ste dranksmokkelaffaire, die zich heeft voor
gedaan sedert de opheffing van de droog
legging.
NEDERLANDER IN BELGIë GEDOOD.
HEERLEN, 9 September. Gistermiddag is
te Verviers (België) de heer C. H. Rutten,
technisch ambtenaar bij Publieke Werken,
te Heerlen, met zijn motorrijwiel in botsing
gekomen met een voertuig. De heer Rut
ten werd bewusteloos opgenomen. Hij is
hedenmorgen te Verviers overleden. Mevrouw
R. die op de duo gezeten was, werd slechts
licht gewond.
Er wordt hard gewerkt aan
Nijmegen's nieuwe brug.
Toch is het einde nog niet in zicht!
Maandagmiddag is liet tweede gedeelte van
de Dordtsche montagebrug onder de hoofd-
boog van de nieuwe Waalbrug te Nijmegen
doorgevaren en tijdelijk geplaatst op het mon
tageterrein aan de stadszij. Onmiddellijk is
een begin gemaakt met het wegbranden van
de koppen der hulppijlers, die men zoo spoe
dig ^mogelijk uit de rivierbedding wil opruimen
om de vrije vaart onder de hoofdbrug moge
lijk te kunnen maken.
Er zullen wel eenige weken mee heengaan
voor de pijlers geheel uit de rivierbedding
zijn verwijderd en de gratis sleepdienst zal
nog wel eenigen tijd in stand gehouden moe
ten worden.
Momenteel is men verder bezig met het leg
gen van het wegdek in de hoofdboog van de
nieuwe brug.
Iets minder stakers in het
conflict te Tilburg.
De tijd van den wijnoogst is gekomen.
1260 werken; 3982 werken niet.
In den stand van de staking in de wollen-
stof fenindustrie te Tilburg is maar weinig
wijziging gekomen. Personeel van de firma P.
van Dooren, ten getale van 73 man, is aan het
werk gegaan. Ook op andere fabrieken heb
ben eenige stakers het werk hervat.
3982, ongeveer 100 personen minder dan Za
terdag.
Het aantal werkwilligen bedraagt 1260.
ONBETROUWBAAR VERLOOFDE.
Door de politie der gemeente Bloemendaal
is een man aangehouden, wonende
te Haarlem, die een meisje die te Aerdenhout
in betrekking was en met wie hij was ver
loofd, heeft opgelicht van een gouden ring en
een bedrag aan geld. De ring was nog in zijn
bezit, doch het geld was verdwenen. Hij werd
voorloopig in arrest gesteld.
