Mijn kijk op het spel
R. C. H.Ajax.
De critiek van het voetbalpubliek en de spelregels; De
referee weet het meestal toch beter; Succes van het lersche
voetbal; League-teams en nationale ploegen; Een wed
strijd van Engelsche trainers tegen een Hollandsch club-
elftal?; Het Belgische competitie-voetbal en wat er al zoo
mede samenhangt.
Is -het u wel eens opgevallen., waarde lezer,
als ge u te midden der toeschouwers bij een
voetbalwedstrijd bevindt, hoe fel de critiek
is van hen, die zich spelkenner bij uitne
mendheid wanen en de omstanders vergas
ten op een serie daverende opmerkingen en
leerstellingen, waarnaar de trainer van het
Nederlandsch elftal met verbazing zou luiste
ren? En hebt u er dan wel eens over nage
dacht, dat velen van hen, die week aan week
de wedstrijden bezoeken en alle sportberich
ten nalezen, precies weten, hoe oud de spe
lers van „hun" club zijn, hoeveel doelpun
ten zij gemaakt hebben, maar van het spel
zelf maar weinig begrijpen, vooral omdat
zij/slechts oogep hebben voor één der twee
elftallen?
Natuurlijk, ze weten allemaal, wat een
'corner en een freekick is en sommigen brul
len heftig offside, als de tegenpartij een
doelpunt maakt, maar zelden weten zij de
fijnere puntjes van het spel te waardeeren,
eenvoudig, omdat ze het niet zien. Als Harry
een goal scoort, is Harry de held, doch
Piet, die de opening maakte en de verdedi
ging' op een dwaalspoor bracht, diezelfde
Piet „most's wat harreder loope en ookkus
een kooltje fokke". En als ge dan op het bal-
con van de tram staat om naar huis te gaan,
zijn er allicht twee heeren, die het oneens
zijn over het derde doelpunt, want de een
beweert, dat Nelis met zijn linkerbeen
schoot, terwijl de ander duidelijk gezien
heeft, dat ie den bal op zijn knie 'kreeg.
Dat zijn de ware voetbalkenners; zelden
komt het in hun gedachten op, dat de links-
huiten slecht speelde doordat zijn binnenspe-
lers of de halfbacks hem niet de juiste bal
len gaven en evenmin hebben zij ex op -ge
let, dat de spil zoover achter bleef, omdat
zijn eigen backs den bal steeds weer met te
verre trappen (van die prachtige vuurpijlen)
naar de tegenpartij schoten, waardoor de
eigen voorhoede machteloos was en het le
der steeds weer terug kwam.
We behoeven daar nu niet verder over te
praten; het gaat tegenwoordig om de goals
en de punten; de manier om ze te krijgen,
is van m aider belang.
Maar er zijn zoo van die gevallen, die tel
kens weer voorkomen en waar vaak de spe
lers zelf niet de juiste uitlegging aan weten
te geven. Allereerst de buitenspelregel. Een
paar woorden uit dezen regel worden steeds
over het hoofd gezien, ook nog wel eens dooi
de scheidsrechters. Het zijn deze: „op het
moment, dat de bal het laatst door een spe
ler der aanvallende partij gespeeld werd".
Dan staat men. buitenspel, doch al kreeg een
aanvaller het leder op de .goallij n te pakken
en al stond er op 20 Meter afstand geen ver
dediger, behoeft die aanvaller niet offside te
staan, als op het moment, dat de bal het
laatst door een partijgenoot gespeeld werd,
slechts twee tegenstanders tusschen aanval
ler en doellijn stonden.
Een ander geval. Jan schiet en de bal zal
drie meter naast het doel gaan, als het leder
in zijn vlucht den scheidsrechter raakt en
in het net verdwijnt. Is dat een doelpunt?
Nee, zegt de een, de scheidsrechter moet
„kophoog" geven; mis, beweert de ander, het
wordt als achterbal gerekend. Maar van
zelfsprekend is het een geldig doelpunt, im
mers de referee neemt aan het spel geen
deel en de bal wordt dus geacht vanzelf van
richting te zijn veranderd. Hetgeen nog niet
uitsluit, dat de arbiter na afloop door de
aanhangers der verliezende partij zelf als
„speelbal" wordt gebruikt.
Dan is er nog de vrije schop in het straf
schopgebied, om nog een enkel, dikwijls voor
komend geval te noemen. Deze -kan worden
toegekend wegens gevaarlijk spel van een
der verdedigers (te hoog trappen, te laag
koppen) of voor het loopen met den bal dooi
den doelman. „Maggie in eens?" vraagt de
schutter van het eiftal. Dat mag niet en
wat meer zegt, de bal moet door toedoen van
een zijner teamgenooten een volledige om
wenteling hebben gemaakt, alvorens een
daarop volgend doeltreffend schot als goal
kan worden geldig verklaard.
Men ziet uit bovenstaande spel-onderdee-
len, dat de taak des scheidsrechters nog niet
zoo eenvoudig is en dat de toeschouwers goed
doen te bedenken, dat hij in den regel het
spel beter kan beoordeelen dan zij.
Maar voorloopig zal nog wel hoodzaak blij
ven, of Jan gemakkelijk kon doelpunten, of
dat de bal nog eerst de vingertoppen van
den doelman raakte. Hetgeen trouwens voor
den keeper in kwestie zeer belangrijk kan
zijn.
De overwinning van het lersche League
team op het Engelsche dito te Blackpool
kwam als een volkomen verrassing, daar het
-de eerste maal was sedert de instelling van
deze reeks wedstrijden in 1893, dat de Ieren
de zege behaalden.
Tot goed begrip van deze prestatie diene
het volgende: Jaarlijks worden er tusschen
de vertegenwoordigende elftallen van En
geland, Schotland Wales en Ierland z.g. in
ternationale matches in een halve competi
tie gespeeld, waardoor de landen elkaar dus
het eene jaar „thuis" en het volgende ..uit"
bekampen. Daaraan voorafgaande spelen de
League-ploegen der twee betreffende landen
een wedstrijd op tegenovergesteld terrein.
Wanneer Engeland dus dit seizoen Schot
land op Wembley ontvangt, komt eenige we
ken tevoren het Engelsche League-elftal te
Glasgow tegen de Schotsche League uit.
Het is ook thans weer gebleken, dat men
in ons land nog steeds niet het juiste ver
schil tusschen beide matches begrijpt. Wel
nu, het vertegenwoordigend team van Schot
land, Wales of Ierland kan en mag worden
samengesteld uit s-pelers, die in dat land ge
boren zijn, ook al spelen zij voor een Engel
sche League-club. Ierland kan dus b.v.
Dunne van Arsenal opstellen en Schotland
keeper Jackson van Chelsea. Het Engelsche
elftal heeft dergelijke bepalingen niet noo-
daar zij genoeg keus in eigen competi
ties heeft-..
lm de in ter-League wedstrijden echter is
elk land verplicht met nationale spelers uit
te komen, die tevens in de betreffende
League zijn ondergebracht en dit verklaart
ook de reden, waarom Wales aan dit laatste
soort wedstrijden niet mede doet, aangezien
het peil harer kleine competities eenige klas
sen onder dat der Engelsche derde divisie
hgt. Wanneer Wales er desondanks in slaagt,
zooals twee jaar geleden, om „internatio
naal" kampioen van Groot-Brittannië te
worden. dan bereikt zij dit resultaat met elf
m Wales geboren, doc.h in Engelsche clubs
uitkomende spelers. Bij deze matches kan
het dus voorkomen, dat spelers van één En
gelsche vereeniging in een match tusschen
Ierland en Wales tegen elkaar kampen, om
dat zij een verschillende nationaliteit heb
ben.
Wanneer men nu weet, dat ook Ierland
meestal negen van de elf spelers voor haar
nationale ploeg uit Engelsche clubs betrekt,
dan is het duidelijk, dat haar keuze-com
missie in de eigen competitie niet over vol
doend geroutineerde krachten beschikt. Daar
thans een zuiver Iersch League-elftal de
Engelschen, op eigen grond nog wel, met
21 wist te overwinnen, heeft dit resultaat
in Ierland begrijpelijkerwijze groote voldoe
ning gewekt, omdat het op een grooten voor
uitgang in het spelpeil van de eigen com
petitie wijst. Het Engelsche League-team
immers kan men beschouwen als een proef-
elftal voor de komende internationale ont
moetingen, o.a. tegen Duitschland en het
was samengesteld uit spelers, die allen in
aanmerking komen voor een keuze in die
wedstrijden.
Ierland had daarentegen den 42-jarigen
ex-Liverpoolkeeper Elisha Scott in het doel,
die sedert enkele jaren in zijn geboorteland
als „speler-manager" optreedt en die als
steeds ook nu lauweren oogstte. In de voor
hoede speelde echter de 16-jarige Kernoghan
naar wien de oogen van de in grooten getale
aanwezige Engelsche clubmanagers met ver
langen uitgingen, doch die nog te jong is om
in Engeland een beroepscontract te teeke
nen.
Hoe deze groote vooruitgang van het ler
sche competitie-voetbal (niet te verwarren
met den Ierschen Vrijstaat, die "eel zwakker
is) te verklaren? Het lijdt geen twijfel, of de
invloed van de thans in hun land als ma
nager werkzaam zijnde Ieren als Billy Gil
lespie, Scott en Sloan, die jarenlang een
vooraanstaande plaats als spelers van En
gelsche clubs innamen, doet zich thans gel
den.
Scott keepte onafgebroken meer dan twin
tig jaar voor Liverpool, Gillespie was aan
voerder van Sheffield United in de glorieja
ren van deze club en won o.m. een beker-
medaille, hetgeen Sloan met Cardiff City
hem nadeed. De waarde van ervaren
„coaches" wordt hiermede voldoende gede
monstreerd en ongetwijfeld zullen de Engel
sche managers thans grootere aandacht be
steden aan de mogelijkheid tot aankoop van
jonge lersche spelers.
Hoewel de Engelschen dus met 2ver
loren, zal dit niet tot gevolg hebben, dat het
bij deze gelegenheid dienstdoende elftal in
zijn geheel wordt afgedankt. Men beoordeelt
daar een speler niet naar één enkele goede
of slechte prestatie, doch naar zijn gemid
delden vorm en naar het al of niet bezitten
van het „big match" temperament, het
geen een zeer voorname factor is. Spelers als
doelman Swift van Manchester City, de
halfbacks Barker (Derby County) en Crays-
ton '(Arsenal) en de Sunderland-voorwaarts
Carter zullen zeer zeker hun kans nog wel
krijgen.
Inmiddels is de oneenigheid tusschen de
Irish League en de Free State League, welke
destijds tot een totale vervreemding leidde,
nog steeds niet bijgelegd, zoodat het Neder-
landsch Elftal, wanneer althans de aange
kondigde match op 8 December te Dublin
tegen den Ierschen Vrijstaat doorgaat, voor
loopig niet bezorgd behoeft te zijn voor een
extra-versterkten tegenstander. Ofschoon
het wellicht nog moeite genoeg zal kosten,
op het „groene eiland" de overwinning te
behalen, want de Ieren zijn echte vechters.
Wederom is een eertijds bekend Engelsch
speler naar ons land verhuisd. Ditmaal is
het de oud-Blackburn Rovers rechtshalf
Healless, die als trainer van Heracles in Al
melo is benoemd. Healless maakte deel uit
van de Rovers-ploeg, die in 1928 op verras
sende wijze de Cup-final tegen Hu-dd-ers-
field Town met 31 won, in welke match
de middenvoor Roscamp van den aftrap af
een doelpunt maakte door den keeper der
tegenpartij met bal en al in het net te loo
pen.
Het moet zoo langzamerhand mogelijk zijn,
een sterk team van in ons land werkzame
Engelsche trainers samen te stellen, het
geen overigens enkele jaren geleden al eens
gebeurd is. Destijds werd tegen D.F.C. en
het Groningsche Velocitas gespeeld, doch
sindsdien is er wel het een en ander veran
derd. Hoewel deze Britten natuurlijk niet
meer geregeld in wedstrijden uitkomen, zou
het toch niet onaardig zijn, eens een match
tegen een elftal van hen te organiseeren,
omdat men zoodoende zeer veel van de tech
niek en tactiek van het spel in- een werke-
lijken wedstrijd zou kunnen zien en leeren.
De H.F.C.-coach Billy Yates keepte vroeger
voor Bolton Wanderers, Bob Glendenning
won als halfback met Barnsley een beker-
medaille en kwam later eveneens voor Bol
ton uit, Healless speelde voor Blackburn, Bol-
lington voor Brighton, Pagnam was midden
voor in Arsenal en Watford, Mars-den
(H.B.S.) halfback van Sheffield Wednesday
en En-geland, Wadsworth trad als linksback
voor Huddersfield en Engeland op. Dan wa
ren, althans kort geleden, in ons land Sed-
don, de bekende ex-Bolton-spil, Jefferson, de
Swindon rechtsbuiten uit lang vervlogen da
gen en Marshall. Vermoedelijk zijn er nog
heel wat meer.
Een lichtwedstrijd van Haarlem tegen de
Engelsche profs,het lijkt ons een gang
naar den Schoterweg wel waard. En wat
meer zegt, het is eens iets anders!
Naar aanleiding van het vertoonde spel
door de Union St. Gilloise, de Belgische kam
pioensclub, waarover wij vorige week het een
en ander schreven, hadden we een gesprek
met een ervaren Belgisch sportjournalist, die
als zijn meening te kennen gaf, dat de ge
deeltelijke invoering van het beroepsspel in
zijn land het spelpeil niet in het minst ten
goede is gekomen. Integendeel, volgens hem
werd er in de dagen van Saeys, Goetinek,
Coppee, Swartenbroeckx beter en vooral met
meer enthousiasme gevoetbald, dan thans.
Nu zijn er veejbelovende spelers, die te jong
tot professional gebombardeerd worden en
daarna bevreesd zijn hun plaats in het elftal
te verliezen, waaronder hun vorm en hun
toekomstige loopbaan lijdt. Aan den ande
ren kant zijn er onder de ouderen vaak nog
amateurs, die de club niet wil missen, doch
•die onder deze omstandigheden niet meer de
animo tentoon spreiden, waarmede zij vroe
ger in het veld kwamen, toen zij nog min of
meer voor hun genoegen konden voetballen.
Op. de vraag, waarom men dan -dit halve
professionalisme had ingevoerd, antwoordde
onze zegsman, dat de Bond was gezwicht
voor Öe clubbelangen, wélke laatste rekening
hielden met een aantal ontevredenen onder
de spelers, die geen genoegen meer namen
met de geschenken en baantjes, welke hun
van tijd tot tijd werden toebedeeld. Thans
is men van den regen in den drop gekomen
en de eenige methode tot herstel was vol
gens onzen Belgischen collega het laten mee
spelen van buitenlandsche profs.
Onnoodig te zeggen, dat daardoor, ter wille
van de recettes, het clubleven vermoord
wordt en het nationale karakter van het
spel. hetgeen tenslotte in elk land weer ver
schillend is en waaraan voetbal, ook voor
het publiek, gedeeltelijk zijn charme ont
leent, totaal zou verloren gaan.
Evenmin als men de Hollanders op vol
maakt Oostenrijksche wijze kan laten voet
ballen, evenmin kan men van de Belgische
jeugd verwachten, dat zij zich aan een men
gelmoes van buitenlandsche stijlen op den
duur met succes zal kunnen aanpassen.
Waarhij nog komt, dat men zich moeilijk
voor een vertegenwoordigend nationaal elf
tal, waarin, gelijk in Frankrijk, enkele bui
tenlanders spelen, nog warm kan maken,
zoodat de propagandistische waarde van in
terland-wedstrijden tot het nulpunt daalt.
Maar daarmede was de Belgische collega
het niet eens; volgens hem waren de clubs
en. hun belangen de hoofdzaak, want anders
kon het publiek geen interessante wedstrij
den meer bijwonen en zonder publiek geen
recettes. Hetgeen natuurlijk ook een opvat
ting is, waarbij echter vergeten wordt, dat
het voetbalspel niet uitsluitend een publieke
vermakelijkheid is, doch ook nog een sport,
die door de jeugd en het mannelijk gedeelte
der geheeie bevolking voor hun genoegen
beoefend moet kunnen worden, met de mo
gelijkheid, er zich, mede door kameraad
schap en clubliefde zoodanig in te bekwa
men, dat men het tot de hoogste klasse en
het eigen nationaal elftal kan brengen, zon
der oneerlijke concurrentie van betaalde
buitenlanders of heimelijk betaalde en met
fraaie beloften naar een club gelokte land-
genooten. En dat is nu ónze opvatting!
DINSDAG 8 Ö'CT. 1935
Nifterik achter, Rodenberg, v. Randwijk en
Visse midden, Rietbergen, Eerhart, Ban-gma,
Sluiters en Docen voor.
Strawberries 3Zandvoort (12)
Deze wedstrijd was~ zeer zwaar voor Straw
berries III. Voor de rust gaat het spel gelijk
op (0—0).
Dan neemt Zandvoort de leiding, vergroot
deze zelfs, waarna v. Calcar middenvoor gaat
pelen. Hij doelpunt bij een doorbraak (1—2).
Zandvoort viel tegen na al wat we in vriend
schappelijke wedstrijden van hen hadden ge
zien. Het spel werd te kort gehouden en er
werd te veel over het midden gespeeld.
Opstelling: v. Holten, doel; v. d. Haar en
Vooren; achter: v. Rees, v. Calcar en de
Nobel; midden: Meerman, Gordijn, de Mooy,
Wins en v. Veen voor.
Keeper v. Holten was uitstekend, v. d. Haar
en Vooren waren hun plaats zeker waard. In
de middenlinie verrichtten v. Calcar en van
Rees heel goed verdedigend werk, In de voor
hoede waarin enkele neiuwelingen, ontbrak 't
schot, -zoo-dat eenige fraaie kansen om zeep
gingen. Toch speelde deze linie verdienstelijk.
Uit 3 wedstrijden één winstpunt, is weinig.
Het vertoonde spel was evenwel bevredigend,
zoodat met goed vertrouwen de volgende
wedstrijden tegemoet gezien kunnen worden.
HOCKEY.
Strawberries 1Hilversum 2 (11)
In een spannenden en zeerf snellen wed
strijd zijn de punten eerlijk gedeeld. Straw
berries speelde in de opstelling: v. d. Bliek,
doel, Damgen en v. d. Ploeg, achter, Brand-
hoff. de Jong en Rodenberg -midden, v. d. Werf,
Stada, Schaap, v. Nifterik en Er-dcman voor.
Voor de rust toonde Strawberries zich de
sterkste: Schaap maakt een fraai doelpunt
(1—0).
Na de rust raakt Hilversum beter ingespeeld
en wegen de partijen tegen elkaar op. Een
kwartier voor het einde zet Hilversum een
sterk offenisef in en doelpunt op gemakkelijke
wijze (11). De strijd wordt nu feller met
Hilversum in de meerderheid. Einde komt
met 11. De leiding was in handen van Mr,
Molhuij-sen en de Nobel. Beide backs waren
hun tegenstanders voortdurend op prachtige
wijze de baas. De middenlinie voldeed uit
stekend, terwijl het samenspel van v. d. Ploeg
en Rodenberg opviel. In de voorhoede boterde
het niet naar wensch. Bovendien liep men
te vaak in den buitenspelval. De debutant
Stada verrichtte vooral na rust heel goed
combinatie-werk.
Leiden 2Strawberries 2 (31)
Strawberries speelde met een z-eer zwakke
middenlinie Voor rust kreeg keeper Pleyler
menig applaus voor zijn uitstekend werk,
.Opstelling: Pleyler, doel, Huender en van
door Criticus.
Een emotievolle en goede wedstrijd, zooals
men er helaas te weinig op onze velden ziet
en die eens te meer het bewijs leverde, dat een
elftal slechts zoo goed speelt als de tegenpartij
het spelen laat.
Aanvankelijk leek het een strijd te zullen
worden van enthousiasme, snelheid en uithou
dingsvermogen tegen een voor Hollandsche
begrippen technisch en tactisch volmaakte
voetbalmachine, die door haar gelijkmatigheid
den tegenstander murw speelde, om daarna in
de tweede helft van het verminderde tempo
te profiteeren om de overwinning tot een feit
te maken.
Een dergelijke tactiek bracht Ajax het vorige
seizoen in het Heemsteedsche Sportpark een
28 zegepraal en de jonge, in opkomst zijnde
ploeg van R.C.H., zou dus dJtmaal moeten be
wijzen, dat er niet ten onrechte groote ver
wachtingen van haar worden gekoesterd en
dat de prestaties een stijgende lijn vertoonen.
Daarin is het Racing-elftal schitterend ge
slaagd en het heeft de verwachtingen verre
overtroffen.
Aangenomen, dat Ajax, als geheel genomen,
nog' altijd het beste voetbal in de twee Weste
lijke afcleelingen speelt, kan de Amsterdam-
sclie ploeg slechts overwonnen worden door
evenwaardig spel óf (en dit is het zwaarte
punt van dezen wedstrijd) door een tot het
einde volgehouden hooger tempo.
Het is mogelijk, dat Ajax door haar superio
riteit van de laatste jaren nimmer genood
zaakt is geweest, zeer snel te spelen, het is ook
mogelijk, dat een volmaakte uitvoering van
techniek en tactiek te veel tijd van de spelers
eischt of dat zij meenen met die eigenschap
pen te kunnen volstaan, doch thans heeft
R.C.H. bewezen, dat de methode van Go-ahead
en P.S.V. de juiste is, om de Amsterdammers
te bedwingen.
Voornamelijk door het vertoonde in dé
tweede helft komt R.C.H. deze overwinning
met het kleinst mogelijke verschil wel toe, al
had zij met een puntloos gelijk spel ook tevre
den kunnen zijn. Want de nul van Ajax brengt
meer glorie aan de blauwzwarte kleuren dan
de één in hun voordeel. De achterhoede en
middenlinie toch hebben dit keer wel bizonder
goed gespeeld, waarbij zij er in slaagden, de
gevaarlijke Amsterdamsche aanvalslinie bui
ten schótsafstand van het doel te houden. Of
schoon de backs dicht op elkaar speelden ver
plaatsten zij zich in den regel vlug genoeg om
de vijandelijke buitenspelers op te vangen en
de schoten te pareeren. Doch ook de midden
linie met de twee veteranen Ruis en Geutskens
v/as zeer bewegelijk en laatstgenoemde speelde
in zijn allerbesten vorm. Hoewel de spil met
zijn plaatsen niet altijd fortuinlijk was, deed
zijn routine hem steeds de juiste positie kie
zen en den R.C.H.-aanvoerder komt een wel
zeer belangrijk aandeel in de overwinning toe,
niet het minst door zijn voortdurend optrek
ken met den aanval. Prevost Jr. als linkshalf-
baek heeft zich hierbij uitstekend aangepast
en vooral de goede verstandhouding met zijn
achter hem spelenden broer verdient vermel
ding. Echter dient hij zorgvuldige aandacht
te besteden aan het dekken van den tegen
stander bij ingooien. Thans kwam het meer
malen voor, dat aan zijn kant twee Ajaxieden
ongedekt stonden en aldus de gelegenheid
kregen een aanval in te leiden.
De doelverdediger Metten heeft rustig en
stijlvol gespeeld; zijn optreden wekte vertrou
wen en hij verrichtte zijn werk in een stijl, die
een belofte voor de toekomst inhoudt. Een
enkele maal stond hij bij voorzetten van de
achterlijn af iets te dicht bij den naastbijzijn-
den heek van het doel, waardoor het leder over
zijn handen naar den tegenovergestelden
vleugelspeler ging, doch overigens heeft hij
zijn doel met kennis van zaken en overleg
verdedigd. Hij hoede zich voor te ver loopen
met den bal in de handen.
Thans de voorhoede, waarin begrijpelijker
wijze allereerst de aandacht uitging naar de
nieuwelingen Lenselink ein Hoogendoorn op
den linkervleugel. Het moet eerstgenoemde als
een groote verdienste worden aangerekend,
dat hij er in slaagde, zich meestentijds zoo vrij
op te stellen, dat de passes hem met kans op
terreinwinst konden bereiken, terwijl hij er
evenmin voor schroomde, naar binnen te loo
pen, als de gelegenheid zich voordeed. Uit een
dergelijke manoeuvre ontstond het eenige
doelpunt, want zijn gepareerde schot belandde
bij Hoogendoorn. die geen fout maakte. Even
als Paape en Slot is Lenselink echter geneigd,
het leder te lang bij zich te houden, hetgeen
bij het spelen in de W-formatie groote bezwa
ren oplevert, omdat het verrassende element
bij een aanval van drie voorwaartsen tegen
een numeriek sterkere verdediging dan ver
loren gaat. Een vleugelspeler komt daardoor
op het laatst in een ongunstige positie bij de
lioekvlag, waarna een voorzet meestal moeilijk
wordt en weinig nuttig effect oplevert.
De rechtervleugelman Paape heeft langs de
lijn zeer nuttige dingen gedaan, waarbij ik
vooral het oog heb op zijn samenspel met
Geutskens en Slot, doch hij treuzelde in zijn
vooruitgeschoven positie veel te lang, alvorens
het leder aan van der Horst door te spelen,
waardoor de middenvoor vele malen buitenspel
kwam te staan, als gevolg van de tactiek der
Amsterdamsche backs. Een overzet naar den
anderen vleugel had in dergelijke situaties
wonderen kunnen doen, gelijk Paape trouwens
een enkele maal demonstreerde. Doch daar
hem zoovele vrije ballen zuiver werden aan
gegeven, ware sneller en hooger voorzetten een
eerste vereischte geweest. Tegen het einde van
den wedstrijd nam hij de hoekschoppen met
het linkerbeen, zoodoende voorkomend, dat de
bal te ver naar bet midden van het veld af
dwaalde.
De binnenspelers Slot en Hoogendoorn heb
ben bergen werk verzet, waarbij Slot verde
digend beter in zijn element scheen dan in de
aanvallende taak. Waarschijnlijk was hem
opgedragen als verbindingsspeler werkzaam te
zijn, doch hoewel hij zijn middenlinie en ver
dediging op die wijze krachtdadig te hulp
kwam. kon men aan zijn spel wel bemerken
dat hij vroeger in de halflinie heeft gespeeld.
Hij bleef te dikwijls en te lang achter, zoodat
de voorhoede haar aanvallen bij gebrek aan
spelers zag doodloopen. De W-formatie is in
den regel slechts dan doeltreffend, wanneer
zij door vijf virtuozen wordt gespeeld, waarbij
de binnenspelers de openingen maken en den
aanval inleiden, doch tevens ervoor zorgdra
gen, bij het afwerken van de attaque voor het
vijandelijk doel aanwezig te zijn. Doen zij dit
laatste niet, dan is de kans op het maken van
doelpunten tegen een redelijk sterke verdedi
ging zeer gering. Afgezien daarvan kan Slot's
tactiek tegen een zoo sterken aanval en mid
denlinie als die van Ajax worden geappre
cieerd, temeer, daar hij herhaaldelijk losse
ballen oppikte en dikwijls het oirleriinge pas-
seeren van de Amsterdamsche halfbacks brak.
Doch in alle geval moet hij den bal veel eer
der afgeven. In dit opzicht was Hoogendoorn
De voorste wagen van den Maandagmorgen
nabij de Kleverlaan te Bloemendaal ont
spoorden trein Haarlem—IJmuiden.
Sluiting van het Suezkanaal
niet mogelijk?
Oordeel van Fransche juristen.
hem de baas; verschillende malen constateer
de ik een snelle pass naar vleugelman of mid
denvoor en ook in ander opzicht toonde de
".nksbinnen, dat hij gevoel voor het spel
heeft.
Het wil mij echter voorkomen, dat, wanneer
de beide binnenvoorwaartsen als verbindings
speler optreden, dit op den duur ten koste van
de kracht van den aanval gaat. Zoo men dit
systeem „überhaupt" wil toepassen, dan lijkt
mij Slot voor deze rol beter geschikt dan
Hoogendoorn, omdat de rechtsbinnen meer
den stijl van den vroegeren H.V.V.-speler Max
Jansen benadert, die destijds een, wat de En
gelschen noemen „roaming commission" (een
zwervende opdracht)) met kennis van zaken
volbracht.
De middenvoor Van der Horst had het dit
keer lang niet gemakkelijk; als altijd speelde
hij zeer enthousiast en doortastend, maar door
het voortdurende achterblijven van zijn bin
nenspelers werd hij steeds door drie Ajaxie
den op de huid gezeten. Desondanks gaf hi,
den moed niet op en zoodoende vergde hij to'
het laatste moment de volle aandacht der vij
andelijke verdediging, waarvan Hoogendoorn,
zij het dan ook slechts één keer, profijt kon
trekken. Van der Horst dient echter beter op
te letten, dat hij niet zoo dikwijls buitenspel
staat.
Alles tezamen heeft R.C.H. een goeden en
vlotten wedstrijd gespeeld; tot het einde werd
aan het eenmaal aanvaarde strijdplan vas'
gehouden en het verband tusschen de linies
onderling werd bijna voortdurend bewaard.
Technisch zoowel als tactisch heeft het elftal
blijken van bekwaamheid gegeven en ik be
schouw het als een knap staaltje van zelfbe-
heersching en tactiek, dat het na het behalen
van den kostbaren voorsprong, zich niet ge
heel op verdedigen concentreerde, zooals in
ons land ten onrechte te doen gebruikelijk is.
Thans kreeg Ajax geen gelegenheid in de
meerderheid te komen en R.C.H. boekte een
even fraaie ais vertrouwen schenkende over
winning.
Bij Ajax viel de achterhoede eenigszins uit
den toon; weliswaar kopte Van de Puttelaar
verdienstelijk en verrichtte Keyzer eenige
fraaie saves, doch „en bloc" was het verde
digend trio, vooral onder pressie, ietwat on
zeker. De doelman speelt zonder stijl, maakte
enkele onnooriige fouten en hield den bal te
lang bij zich, hetgeen hem bij een, op dit punt
strengeren scheidsrechter op een doelpunt
was komen te staan. Diepenbeek hield Van der
Horst goed in het oog doch werd herhaalde
malen door den linkervleugel gepasseerd. De
middenlinie beheerschte aanvankelijk het ge
heeie terrein, waarbij Anderiesen zeer nuttig
werk leverde, doch toen het R.C.H.-tempo niet
verminderde, waarop de Ajaeieden wei zeer
schenen te rekenen, zakten de kanthalfs be
denkelijk af en hun afnemen en aangeven
werd zeer onzuiver. De voorhoede verraste bij
vlagen door enkele prachtige aanvallen, waar
bij de fortuin niet altijd mee zat. hun werd
geen moment tijd gelaten tot schieten en af
werken, hetgeen Van Reenen's humeur ook
ditmaal niet ten goede kwam. Blomvliet deed
veel „ophaai"werk, Volkers kreeg geen kans
de verdediging uit elkaar te spelen en per
saldo was Fischer op den rechtervleugel, al
thans in de eerste helft, door zijn snelheid en
bizonder goede balcontróle het gevaarlijkst.
Als ploeg heeft Ajax knap voetbal vertoond,
doch het volgehouden hooge tempo van R.C.H.
bleek, zooals eerder van Go-ahead en P.S.V.
een onoverkomelijk struikelblok.
Scheidsrechter Stasse heeft den moeilijk te
arbitreeren wedstrijd rustig en voortreffelijk
geleid; slechts met het aanvallen van den
doelverdediger was hij somwijlen te streng.
CRITICUS.
PARIJS, 7 Oct. Een groep Fransche ju
risten heeft een rapport uitgebracht aan de
Suezkanaalmaatschappijwaarin zij tot de
conclusie komen dat de Volkenbond geen
sluiting van het kanaal voor Italiaansche
schepen kan bevelen.
NOG GEEN AANWIJZING VAN DEN
AANVALLER DOOR DEN VOLKENBONDS
RAAD?
GEèVE, 7 Oct. (A.N.P.) Het rapport dat
gisteren door de commissie van dertien is op
gesteld ten aanzien van het vraagstuk der
verantwoordelijkheid voor den oorlog in Abes-
synië is in tegenstelling met het bericht van
gisteren niet verspreid. De commissie zal be
raadslagen over wijziging in den tekst van
het rapport. Naar verluidt wordt de houding
van Frankrijk in Engelsche kringen be
schouwd als een aanzienlijke bemoeilijking
van de Volkenbondsprocedure, waarvoor men
in Engeland geporteerd is en die Eden zoo snel
mogelijk ten uitvoer gebracht wenscht te zien.
Onder de bestaande omstandigheden is het
dubieus geworden of de bondsraad vanmid
dag de verwachte beslissing over de aanwij
zing van den aanvaller kan nemen.
HAILE SELASPIE ALS CANDIDAAT VOOR
DEN NOBELPRIJS.
STOCKHOLM, 6 October. In de pers wordt
voorgestelddat Keizer Haile Selassie van
Abessynië in aanmerking zal komen voor
den Nobei-prijs wegens zijn bemoeiingen ten
behoeve van den vrede.
De bladen merken op, dat het moreele ef
fect van een dergelijke toekenning niet te
overschatten kan zijn. (A.N.P.)
LAVAL HEEFT GECONFEREERD MET
ALOISI.
GENèVE, 7 October (A.N.P.) De Fransche
minister-president Laval die heden te Ge
neve is teruggekeerd heeft een onderhoud
gehad met den Italiaanschen gedelegeerde
Aloisi. Volgens berichten, die niet van offi-
cieele zijde zijn bevestigd*" heeft Aloisi daar
bij nieuwe voorstellen van de Italiaansche
regeering bekend gemaakt. Laval heeft ook
besprekingen gevoerd met de Britsche dele-
Meisje op straat neergestoken
Tragedie in Den Haag.
Den Haag. Maandag.
Om ongeveer half negen is op de Juliana
van Stolberglaan in Den Haag bij de Amalia
san Solmsstraat op de 22-jarige dagdienstbode
H. P. van der K, uit de Joubertstraat een
moordaanslag gepleegd door den 22-jarig'en
slagersknecht P. V/. de R., wonende in de Ja
cob Catsstraat. De jongen stak het meisje met
een slagersmes in de hartstreek, waarna hij
door een voorbijganger werd gegrepen. Het
meisje werd door den geneeskundigen dienst
naar het ziekenhuis aan den Zuidwal ver
voerd, waar het na aankomst is overleden. De
dader is door de politie ter plaatse gearres
teerd en vervolgens naar het hoofd-commis-
I sariaat van politie gebracht, waar hij na een
bekentenis te hebben afgelegd is ingesloten.
Het mes is door de politie in beslag genomen.
De oorzaak van den aanslag zou liggen in het
feit dat het meisje de ongeveer twee jaar
tusschen beiden bestaan hebbende relatie
heeft verbroken en daarna omgang met een
anderen man zou hebben gehad.
