HET NIEUWE AVONDBLAD EEN HISTORISCHE SCHILDERIJ. 21e JAARGANG No. 32 MAANDAC 9 DECEMBER '35 (JMUIDER COURANT ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maand 40 cents plus 2y2 cents incasso, per kwartaal ƒ1.20 plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents. Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden, Telef. 5301 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Uitgave Lourens Coster, Maatschappij voor Courantuitgaven en Algemeene Drukkerij N.V. Directie: P. W. PEEREBOOM en ROBERT PEEREBOOM ADVERTENTIëN: 1—5 regels 0.75. Elke regel meer 15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs. ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD, WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT. Alle abonnès van dit blad zijn, zoodra zij 14 dagen als zoodanig in de registers zijn ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd gepubli ceerd en ten kantore van dit blad gratis verkrijgbaar zijn, kosteloos ver zekerd tegen de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen ƒ2000.- bij algeheele invaliditeit; 600.- bij overlijden; ƒ400.- bij verlies van een hand, voet of oog; 250.- bij verlies van een duim; 150.- bij verlies van een wijsvinger; 50.- bij verlies van een anderen vinger; 30.- bij breuk van boven- en/of onderarm; ƒ30.- bij breuk van boven- en/of onderbeen. Ten gevolge van spoor-, tram- of autobusongeval; ƒ5000.- bij overlijden van man en vrouw beiden; ƒ3000.- bij overlijden van den man alleen; ƒ2000.- bij overlijden van de vrouw alleen. Opvarenden van visschers-, marine-vaar tuigen enz. 400.- bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart, tot een maximum van 2000.-, indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer abonnés mocht tengevolge hebben. Alleen de abonné(e) zelf is verzekerd, behoudens het vermelde omtrent spoor-, tram- of autobusongevallen. Polis is niet noodig. Uitkeeringen krachtens deze verzekering worden gewaarborgd door de Nieuwe H.A.V.- Bank te Schiedam. Laval Wint Opnieuw. De Fransche minister-president Pierre Laval, aan wiens ongewone verschijning de wereld met eenige moeite gewend is geraakt, heeft zich in den laatsten tijd zooal niet als een groot staatsman, dan toch als een groot tacti cus ontpopt. Deze man is geen Bismarck, geen Briand, geen Cavour, geen Thorbecke ook. Hij trekt geen groote nieuwe lijnen van toekom stig staatsbeleid. Maar hij bezit een hardnek kigheid en een onuitputtelijke energie, die hem in de gelegenheid stellen zijn merkwaar dige gaven als bemiddelaar tot resultaten te brengen. Hij snelt door Europa als bemidde laar, hij zal straks de aangewezen man zijn om te zorgen dat de Italiaansch-Abessinische oorlog zonder Europeesche catastrophe tot een einde komt, en hij weet in zijn eigen land, in de verschrikkelijk-verdeelde parlementaire chaos van het Palais Bourbon, uitwegen te vinden. Dat is twee weken geleden gelukt bij het verwerven van een meerderheid voor zijn financiëele maatregelen, nadat hij maanden lang met decreet-wetten geregeerd en schijn baar zich tallooze vijanden gemaakt had. En Vrijdag heeft hij een nog krasser prestatie volbracht door zijn minderheid inzake het optreden van de partijpolitieke „strijdhonden" in een éclatante overwinning om te zetten, waarbij nota bene zoowel de uiterst-rechtsche „croix de Feu" als de socialisten en de com munisten erin hebben toegestemd, hun strijd organisaties te ontbinden. Wat zich allemaal achter de schermen heeft afgespeeld, weet niemand, maar toen de socialistische leider Léon Blum tot den rechtschen extremist Ybar- negaray riep: „Wij zouden wel willen ontbin den, als gij maar bereid waart", toen op Ybar- negaray's vraag„Spreekt u ook voor de com munisten?" de communistische leider Thorez opstond en zei: „Wij staan op hetzelfde stand punt als Blum", en toen Ybarnegaray daarna het beslissende wroord sprak: „Dan zijn wij ook bereid!" was plotseling de gansche situa tie veranderd. Onmiddellijk gebruik makend van den loop van zaken diende Laval wetsontwerpen in waarbij de strijdhonden verboden worden en zware straffen gesteld op het dragen van wa penen tijdens betoogingen. Een motie van vertrouwen in de regeering werd met groote meerderheid (351219 stemmen) aangenomen. En ineens was Laval's bewind triumfator over de geheele linie, onmiddellijk stegen de Fransche valuta op de wisselmarkt, en onder groote emotie nam Parijs kennis van het feit der nieuwe republikeinsche eenheid Er zit wat veel „theater" in, men zou die dingen in ons land op rustiger wijze tot een beslissing brengen, maar dat Zuidelijker vol ken er andere methodes op na houden doet tot de waarde van het resultaat niets af. Laval heeft een onmiskenbare overwinning behaald in een stijl, dien men in deze da gen voor onuitvoerbaar begon te houden. Voor Europa's rust kan deze nieuwe ontwik keling van zaken in Frankrijk niet anders dan dienstig zijn. En Europa zou van de Fransche politieke leiders meteen kunnen leeren, hoe men ontwapent Het is een merkwaardig voorbeeld voor de onderhandelaars in Genève. R. P. IJMUIDEN. Heel IJmuiden speelt baléro. Maar hedenavond voor het laatst. De laatste dagen spreekt men in IJmuiden nergens anders over dan over het ballerospel en het is voor de Winkeliers- en Handelsver - eeniging „Groot IJmuiden" verheugend, dat zij met haar Sint Nicoiaasreclame zooveel succes heeft. Vooral Vrijdagavond, toen de Witte Bioscoop het tooneel van den strijd was, was de belangstelling enorm. Maar nu loopt de strijd ten einde. J.l. Zater dagavond zijn voor het laatst bonnen uitge- gegeven en hedenavond vindt de laatste wed strijd plaats. De speelvelden liggen wederom in de Witte Bioscoop. In verband met de ver wachte groote deelneming worden de terrei nen reeds hedenavond 5 uur geopend. Het aantal voor dezen avond beschikbaar gestelde prijzen bedraagt minstens vijftig, zoodat menigeen met een blij gezicht naar huis zal gaan. Na afloop van den wedstrijd, dus te half elf zal 'de jury met haar taak beginnen, die ditmaal wel zeer omvangrijk zal zijn. Ieder die dus nog bonnen heeft trekke hedenavond op naar de Witte Bioscoop. AANVOER VERSCIIE HARING. In de afgeloopen week bedroeg de aanvoer van versche haring aan den afslag in totaal 5.930 kisten aangevoerd door 40 schepen. Het hoogste kwantum werd Zaterdag j.l. bereikt door 14 drijf netvisscherssehepen met 1960 Jasten. Speeltuinvereeniging „In veilige haven". Een goed geslaagd St. Nicolaasfeest. Het bestuur van de Speeltuinvereeniging „In Veilige Haven" kan op een in alle opzichten, goedgeslaagd St. Nicolaasfeest terugzien. Na eerst 's middags feest te hebben gevierd met 250 kinderen, werd 's avonds 8 uur het feest voortgezet met de leden der vereeniging. De zaal van „Het Wapen van Velsen" was geheel gevuld. De voorzitter van de vereeniging, de heer i. Kluft, opende de feestavond met een kort woord van welkom, waarin hij ook wees op het mooie maar moeilijke werk van het be stuur. Het moeilijke van het werk, zeide de heer Kluft, zou tot een minimum gereduceerd kunnen worden, wanneer alle leden op hun beurt de schouders eens onder het werk wilden zetten. Men laat alles te veel op het bestuur aankomen. Met een kort overzicht van het in het afgeloopen jaar verrichte werk, wekte spreker de leden op tot meer activiteit. Ver volgens besprak de heer Kluft het bezoeken van de jaarlijksche ledenvergadering, dat hij gaarne beter wil zien. Tot slot van zijn toe spraak sprak hij een woord van bij zonderen dank aan Oome Piet ,die al zijn tijd en krach ten geeft om kinderen blij en gelukkig te maken. Eveneens werd dank gebracht aan den oppasser van den speeltuin, den'heer Broek huis, voor de goede regeling en het in orde houden van den speeltuin. Als eerste nummer van het goedverzorgde feestprogramma, dat geheel werd uitgevoerd door speeltuinkinderen, kwam een twaalftal „revuegirls" voor het voetlicht, die een welkomstlied zongen. Een aardige gedachte van den regisseur was het, om steeds door een Pierrot een volgend pro grammanummer aan te kondigen. Vervolgens werd uitgevoerd een Volendamsche klompen dans, Jan Klaassen op de schoolbanken, Jan Klaassen als kok. Na de pauze, waarin een verloting ten bate der vereeniging werd ge houden, kwamen de dames Nel Broekman en Rie Bakker voor het voetlicht. Deze wisten door hun zang, evenals de voorgaande spelers, een luid applaus te verwerven. De voordracht van „De doove hospita", die zeer goed werd weergegeven, oogstte eveneens een luiden bij val. Tot slot werd een tableau „Zonneschijn in den speeltuin" vertoond, waarna de heer Kluft met een woord van dank aan allen die mee gewerkt hadden dit feit te doen slagen, den feestavond sloot. Vermelden wij ten slotte nog, dat het pro gramma, dat 's avonds werd gegeven, ook des middags op het kinderfeest is uitgevoerd, waarbij het de kleinen niet aan versnaperin gen heeft ontbroken en ieder tot slot nog een mooi cadeau mee naar huis kreeg. EEN MOOIE AVOND VAN DE VELSER H.B.S.-VEREENIGING. De V.I-I.B.S.V. organiseerde Zaterdagavond een lezingavond, waar de heer A. H. v. d. Akker, amanuensis der R.H.B.S., als spreker optrad. Spreker verhaalde van den kampeertocht met "het m.s. „Tarakan" dezen zomer naar Noorwegen en schetste de lotgevallen van groep 23. waar onze H.B.S.'ers bij ingedeeld waren. De toehoorders werden verplaatst naar het vertrek op 10 Augustus van de Hoog ovens en hoorden hoe oppassende vaders en zorgvolle moeders aan de leiders vroegen toch speciaal op hun zoon te letten, wanten dan volgde meestal een opsomming van de eigenschappen van zoonlief. Op geestige wijze werd de eerste nacht aan boord be schreven. Om de „aardappelkisten", die als bed en de waschblikken, die als projectiel en trommel dienst deden werd hartelijk gela chen. Den volgenden Zondag werd ..de groo te strijd" gestreden. Wel 80 pet. van de Tara- kanbevolking offerde het lekkerste eten aan de demonen van de oceanen, aan haaien, bruinvisschen, haringen, kabeljauwen in heilbotten. Dien Zondag gaven de meesten er de voorkeur aan den dag, met „niets doen" door te brengen, tot d.at tegen den middag land in zicht kwam en de jongens voor het eerst het Noorsche berglandschap aan schouwden. Tegen den avond schitterende binnenvaart- bij Hangesund. De bevolking van deze plaats was dol op sigaretten, welke dan ook bij tien tallen werden uitgedeeld. De tochten, die gemaakt waren, werden toegelicht met lan taarn- en projectieplaatjes, zoodat de deel nemers van den tocht zich weer zagen te midden van het Noorsche landschap op tochten in Fjaerland, Gudvangen en naar het Cidfjordmeer. Spreker vertelde verder op prettige wijze van het Noorsche leven en de toestanden, die zoover hij ze had kunnen opnemen, daar heerschen. Vrijdag werd op de Noordzee het meisjes- kampeerschip de „Slamat" ingehaald en even stil gehouden. Tot slot werd dien avond een cabaretavond gehouden, door de jongens zelf opgevoerd. Beladen met kleedjes, dolkmessen, viking- booten, rendierhoorns en andere souvenirs ontscheepte de „Tarakan" in den ochtend van den 17en Augustus haar jeugdige toe risten in IJmuiden. Spreker besloot zijn le zing met een opwekking, om deel te nemen aan een eventueelen tocht het volgende jaar. Na afloop van zijn lezing had de heer v. d. Akker een spontaan applaus als dank voor zijn interessante en mooie lezing in ontvangst te nemen en bood de voorzitter hem onder dankzegging een geschenk aan. En met een „tot ons soirée-dansante" werd deze avond door den voorzitter gesloten. De aangespoelde Dolfijnachtige zoogdieren. Eerste bezoek aan Nederland. 28 November 1935 strandden, zooals wij reeds mededeelden twee levende (resp. 4 en ruim 5 M. lange) zeezoogdieren ten Z. van IJmuiden, ze werden door schelpenvisschers gevonden. Het is met dergelijke groote die ren practisch onmogelijk, ze in hun ele ment terug te brengen. Gelukkig werd aan het Rijks ^Museum van Nat. Hist, te Leiden van deze vondst mededeeling gedaan, want nu kon het kleinste exemplaar een volwassen mannetje met deels reeds versleten gebit naar Leiden gebracht worden. Het tweede exem plaar zal eerst een maand voor tentoonstel lingsdoeleinden in diverse steden van ons land gebruikt worden en daarna ook naar Leiden verhuizen. Op het strand liggend loeide het als een stier. Het werd o.a. in Haarlem bij het Frans Halsplein tentoongesteld, na dat om spoedige rotting te voorkomen, de in gewanden waren verwijderd. Het is vermoede lijk een wijfje. Het blijkt, dat wij hier te doen hebben met twee Pseudorca's crassidens, die wel in Engeland en Duitschland, maar nog nooit bij ons aanspoelde en dus nog geen Nederlandsche naam heeft. Jan P. Strijbos stelt voor, hem Zwarte Orca te noemen, daar hij in tegenstelling met den gewonen Orca (Orcinus orca), waarvan 12 aangespoelde dieren bekend zijn, niet deels wit, deels zwart, maar geheel zwart is. In Haarlem's Dagblad van 3 Dec. j.l. stond reeds een kort bericht over dat walvischach- tige zeemonster. Het dier heeft geen luchtopening boven op den kop en geen baleinen als een echte wal- visch, doch tanden en moet steeds met zijn bek boven water komen, om te ademen. Het heeft geen kieuwen, legt geen eieren als een visch, maar brengt levende jongen ter we reld. Dr. A. B. van Deinse, de bekende kenner van walvischachtige dieren en conservator van het Natuurhistorisch Museum te Rot terdam schrijft: „Het kenmerkende van deze soort is, dat de bek niet eindelings is ge plaatst aan den kop, maar duidelijk meer naar onderen, terwijl deze van voren afge knot is en niet puntig toeloopt, zooals verre weg de meeste walvischachtige dieren dit hebben. Achter het oog was duidelijk het zeer kleine gat van de gehooropening zichtbaar, een be wijs, hoe buitengewoon scherp de plaat was ingesteld. Het totale aantal, ver uit elkaar staande tanden bedraagt bij deze soort 40, en wel 20 boven en 20 onder. Het dier is kosmopoliet, maar overal zeldzaam. Tiental len jaren wordt hij nergens waargenomen, totdat er weei' eens een school aanspoelt". Ik kan hier nog aan toevoegen, dat in 1927 in N. Schotland 3 scholen van zwarte Orca's aanspoelden van resp. 150. 38 en 36 exemplaren en dat de dieren zich niet als de walvisschen voornamelijk met plantaardig maar met dierlijk voedsel voeden. L. VAN 'T SANT. schap met andere organisaties voor een be tere maatschappij, een maatschappij waarin recht en gerechtigheid is. Palvu opende daarop den avond met een blijspel, dat herhaaldelijk lachsalvo's in de zaal deed ontbranden. Het stuk werd dan ook vlot gespeeld. Jammer dat sonimige me despelenden hun rol nog teveel opzegden in plaats van haar te spelen. Na het tweede bedrijf was het woord aan den heer Bakker, die in een kernachtige rede wees op het vele werk. door de organisatie in het belang van de arbeiders gedaan. Het bestuur mocht van vele zijden geluk- wenschen met dit jubileum in ontvangst ne men. Eerste lustrum St. Jozef- gezellen-vereeniging. VELSEN Tooneelvereeniging Concordia FEESTAVOND OVERHEIDSPERSONEEL. In een feestelijke bijeenkomst in ..De Daad" vierde Zaterdagavond de afdeeling Velsen van den Nederl. Bond van personeel in Overheidsdienst haar 20-jarig bestaan, die druk bezocht was. De voorzitter der afdeeling de heer J. de Waal opende met een woord van welkom, in het bijzonder tot den heer Bakker, afgevaar digde van het hoofdbestuur en tot de afge vaardigden van de Federatie Velsen der S.D. A.P. van den IJmuider Bestuurdersbond en andere organisaties. Wij strijden in gemeen Feestavond in de Witte Bioscoop. Na de kerkelijke plechtigheden, die giste ren in den loop van den dag werden gehou den, vond gisteravond ter eere van het eer ste lustrum der St. Jozefsgezellen Vereeni ging IJmuiden I een feestavond plaats in de Witte Bioscoop aan de Mahustraat, Bij den aanvang marcheerden de gezellen onder tromgeroffel, met ontplooide banieren de zaal binnen, waarna de aanwezigen staande het vlaggelied zongen. Met den vre degroet opende kapelaan C. P, Meereboer, vice-praeses de bijeenkomst, waarbij hij in herinnering bracht, wat in de afgeloopen vijf jaren door de vereeniging is verricht. De districts-praeses. pastoor A. v. d. Hoe ven voerde daarna hot woord. Hij sprak over de blijde, stille verwachting der St. Jozef-ge zellen naar den dag, waarop zij het eerste lustrum hunner vereeniging zouden vieren. Nu die dag daar is, kunnen zij spreken van een victorie. De dag van heden, vervolgde spreker, is een weldaad voor allen, waarom men dan ook alle recht heeft om feest te vieren. Er is in de vijf jaren een werk ver richt voor de gemeenschap en de parochie. Daarom kunnen allen instemmen met- dit feest. Vijf jaren geleden is spreker hier het werk begonnen en hij heeft er nimmer spijt van gehad. In een uitvoerige rede wees spreker o.a. op de noodzaak van het werk onder de jeugd, want de kinderen der duisternis zijn slimmer dan de kinderen des lichts. Het is een wel daad voor de parochie IJmuiden, dat hier een goede St. Jozefgezellen-Vereeniging is, die tracht te werken in de gezinnen voor kerk en maatschappij. Na de rede van pastoor v. d. Hoeven be gon het feestelijke gedeelte van den avond. De Gezellen-tooneelclub „Willen is Kunnen" bracht ten tooneele ..De Roman van een krantenjongen" en deed dit op verdienste lijke wijze. In het bijzonder viel het spel te loven van den vertolker van de titelrol, die de aanwezigen met zijn ingehouden spel ten zeerste wist te ontroeren. Ook ..The green Band", onderafdeeling der St. Jozefgezellen-Vereeniging Haarlem II droeg niet weinig bij tot hét succes van den avond. Scheepvaartbewegin; In de afgeloopen week kwamen hier binnen 50 stoomschepen en 8 motorschepen, tezamen 58 schepen tegen 74 schepen in de week te voren. Naar zee vertrokken 59 stoomschepen en 15 motorschepen, tezamen 74 schepen of een zelfde aantal als in de voorafgaande week. Uit en naar zee passeerden in de laatste week 132 schepen of 16 schepen minder dan in de voorlaatste week. Aanvoer houtstof. Van Risör is het Noorsche stoomschip Biri bij de papierfabriek aangekomen met een la. ding houtstof. Groote diepgang. Het met stukgoederen naar Batavia ver trokken Nederlandsche motorschip Poelau Laut passeerde het Noordzeekanaal met een diepgang van 8V2 meter. „Najaarsstormen". Het trappenhuis van het Duitsche Museum te München wordt voor een groot deel inge nomen door een wandschildering van professor Heinrich Heim. Het stelt voor de opening van den eersten Duitschen spoorweg, die tusschen Niirnberg en Fürth. Burgemeester Binder (rechts), brengt een heildronk uit. terwijl de regeeringsvertegenwoordiger, Von Stichauer. (in uniform), met den directeur, Scharrer, spreekt. De historische locomotief, „Der Adler" wordt door den Engelschman Wilson be- A stuurd. Van de hand van den regisseur der Kon. Letterk. Ver. Cremer te Haarlem, Henk Bak ker, en Christien BommelKouw verscheen het vervolg op „Robbedoes", waarmede inder tijd t-al van gezelschappen daverende suc cessen geoogst hebben en dat sindsdien in al onze provinciën gespeeld en herspeeld werd. Was Robbedoes een aardig stuk met luchtige speelmomenten, Najaarsstormen met als on dertitel: Robbedoes getrouwd, verschilt met het eerste op markante wijze. Er zijn ditmaal geen kluchtige -situaties in verwerkt, er wordt veel in „gepraat" en den spelers wordt weinig gelegenheid geboden hun spel tot een climax op te voeren en het publiek als in een ban ge vangen te houden. En toch heeft Najaars stormen het uitstekend gedaan. Maar dit was dan dank zij degelijk spel van veelal levens- ware figuren enniet te vergeten, een voor iedere impressie vatbaar publiek. Er werd tenminste van de zakdoeken druk gebruik gemaakt t-oen het huwelijksleven van Bob in het gedrang kwam. Deze laatste vin den we in Najaarsstormen (dat, we mogen dit wel even opmerken, een kersversch werk is en nog slechts 1 maal is opgevoerd) terug op Den- nenrust, nu rustig getrouwd met Lou Terlaet; haar vroeger zoo rumoerig kostschoolleventje schijnt thans onbezorgd voort te rollen. Maar ook in dit jonge huwelijk komen in het najaar de eerste stormvlagen. Lou houdt n.l. de zon nige verschijning van zijn vrouw te veel in de schaduw en zoo vertoonen zich de eerste wolk jes in den vorm van huishoudelijke driftwoor den en koele bejegeningen wederzijds. Dit vormt zich in het zwakste der 3 bedrijven, n.L het eerste, dat een wel wat langademige in leiding tot het eigenlijke conflict is. De eerste windvlaag verschijnt als Victor van Nieverden. de man van de wereld komt en Bob, evenals andere vrouwen, zijn verschijning en manieren vergelijkt met die van haar wat stuggen, oerdegelijken echtgenoot. De storm breekt ten slotte in al zijn hevigheid los als Lou zijn jonge vrouw in de armen van Victor vindt, alleen omdat zij „eenmaal gekust wilde worden, zooals haar man haar nog nooit heeft gekust". Als Lou haar dan in het felst van het conflict verwijt, dat zij zich destijds met een leugen bij hem ingedrongen heeft, is excuus 'oij Bob niet meer mogelijk en wil zij zich laten scheiden. Het slotbedrijf, het meest geslaagde, brengt alles in het reine, doch niet zonder een raak uitbeelden van twee zoo uiteenloopende na turen als Lou en Victor zijn. Voor Concordia was de verwerkelijking van dit zoo eenvoudig lijkend tooneelspel een heele opgaaf. Van de spelers wordt alles gevergd om de geschetste karakters leven te geven. En dat enkelen daar geen kans toe zagen, is werkelijk niet zwaar aan te rekenen. Want zij, die daar wel in slaagden, overtroffen zich zelf. Mevr. E. Visser—Bakker had als de verwaar loosde Robbedoes, die snakt naar verlossing uit „de wereld, waarin men zich verveelt", de volle sympathie van het publiek. Bob werd onder haar handen het vlotte, pittige vrouw tje dat we ons gedacht hadden en zeker komt een voornaam aandeel in het succes haar toe voor de vertolking van deze zware rol. Naast deze talentvolle dilettante waren het de personen van Lou (de heer P. Fiege) en Vic (de heer L. W. Boeree), die het werk op het peil brachten van een uitstekende voor stelling. Aan het dikwijls vlakke, en niet van binnen uit komende spel van de vriendelijke tante Guusje gaf de heer Fiege door zijn sterk tegen spel meer verdieping en dat het slot van Na jaarsstormen zoo degelijk den toeschouwer pakte komt ook voor een groot deel door zijn onderhoud met Bob en Vic en de zeer knappe creatie van den stijfkoppigen, stuggen echt genoot, die toch altijd sympathiek bleef De veeleischende rol van den derden per soon in deze driehoekstragedie, Victor van Nieverden, werd door den heer Boeree ver tolkt op een wijze, welke diepe bewondering afdwong Zou er in Kennemerland wel een beter acteur onder de diletanten zijn aan te wijzen? We betwijfelen het. Het gedistin geerde type dat deze acteur van den Lebemann van Nieverden maakte was in een woord: af. Zijn samenspel in 2, wanneer de flirtation met Bob haar hoogtepunt bereikt, was knap even als het einde van 3. Wanneer hij o.m. een fictieve reisbeschrij ving geeft, hoort men een Nederlandsch zeg gen, zooals we het helaas maar zelden te hoo ien krijgen en dat aan de schoonheid van onze taal voor wie het hooren wil, ten volle recht doet. Om het trio groepeerden zich het komische oude echtpaar tante Guusje (mevr. C. Bakker Jongejans) en oom Simon (de heer C. Ree horst) die ditmaal door den schrijver wat stief moederlijk bedeeld zijn geworden. Als Flor en Hein waren mej. A. Wegman en de heer A. Wegman op hun best, terwijl we van het uit gebreide dienstpersoneel niet willen vergeten het kittige kamer katje, door mej. A. Worms- bekker vrijmoedig gespeeld. Het decor van 1 en 2 zag er frisch uit en deed het goed. Het tempo, dat in 1 nog wat mat was, werd dooi- Concordia in 2 en 3 er eerst goed in gelegd, zoodat een welverdiend applaus de vereeniging en haar actieven re gisseur, den heer A. v. d. Bliek, bewees hoezeer deze knappe voorstelling geapprecieerd werd. De Concordia-band onder aanvoering van de nieuwe leidster, mevr. Pirovano—Scholte, hield de danslustigen nog lang bijeen. W.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1935 | | pagina 1