HET NIEUWE AVONDBLAD
EEN HISTORISCHE SCHILDERIJ.
21e JAARGANG No. 32
MAANDAC 9 DECEMBER '35
(JMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maand
40 cents plus 2y2 cents incasso, per kwartaal ƒ1.20
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden, Telef. 5301
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Uitgave Lourens Coster, Maatschappij voor Courantuitgaven en Algemeene Drukkerij N.V.
Directie: P. W. PEEREBOOM en ROBERT PEEREBOOM
ADVERTENTIëN: 1—5 regels 0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD, WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
Alle abonnès van dit blad zijn, zoodra zij 14 dagen als zoodanig in de registers
zijn ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd gepubli
ceerd en ten kantore van dit blad gratis verkrijgbaar zijn, kosteloos ver
zekerd tegen de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen
ƒ2000.- bij algeheele invaliditeit; 600.- bij overlijden; ƒ400.- bij verlies van
een hand, voet of oog; 250.- bij verlies van een duim; 150.- bij verlies van
een wijsvinger; 50.- bij verlies van een anderen vinger; 30.- bij breuk van
boven- en/of onderarm; ƒ30.- bij breuk van boven- en/of onderbeen. Ten
gevolge van spoor-, tram- of autobusongeval; ƒ5000.- bij overlijden van man
en vrouw beiden; ƒ3000.- bij overlijden van den man alleen; ƒ2000.- bij
overlijden van de vrouw alleen. Opvarenden van visschers-, marine-vaar
tuigen enz. 400.- bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart,
tot een maximum van 2000.-, indien hetzelfde ongeval den dood van vijf
of meer abonnés mocht tengevolge hebben.
Alleen de abonné(e) zelf is verzekerd, behoudens het vermelde omtrent
spoor-, tram- of autobusongevallen. Polis is niet noodig. Uitkeeringen
krachtens deze verzekering worden gewaarborgd door de Nieuwe H.A.V.-
Bank te Schiedam.
Laval Wint Opnieuw.
De Fransche minister-president Pierre Laval,
aan wiens ongewone verschijning de wereld
met eenige moeite gewend is geraakt, heeft
zich in den laatsten tijd zooal niet als een
groot staatsman, dan toch als een groot tacti
cus ontpopt. Deze man is geen Bismarck, geen
Briand, geen Cavour, geen Thorbecke ook. Hij
trekt geen groote nieuwe lijnen van toekom
stig staatsbeleid. Maar hij bezit een hardnek
kigheid en een onuitputtelijke energie, die
hem in de gelegenheid stellen zijn merkwaar
dige gaven als bemiddelaar tot resultaten te
brengen. Hij snelt door Europa als bemidde
laar, hij zal straks de aangewezen man zijn
om te zorgen dat de Italiaansch-Abessinische
oorlog zonder Europeesche catastrophe tot een
einde komt, en hij weet in zijn eigen land, in
de verschrikkelijk-verdeelde parlementaire
chaos van het Palais Bourbon, uitwegen te
vinden. Dat is twee weken geleden gelukt bij
het verwerven van een meerderheid voor zijn
financiëele maatregelen, nadat hij maanden
lang met decreet-wetten geregeerd en schijn
baar zich tallooze vijanden gemaakt had. En
Vrijdag heeft hij een nog krasser prestatie
volbracht door zijn minderheid inzake het
optreden van de partijpolitieke „strijdhonden"
in een éclatante overwinning om te zetten,
waarbij nota bene zoowel de uiterst-rechtsche
„croix de Feu" als de socialisten en de com
munisten erin hebben toegestemd, hun strijd
organisaties te ontbinden. Wat zich allemaal
achter de schermen heeft afgespeeld, weet
niemand, maar toen de socialistische leider
Léon Blum tot den rechtschen extremist Ybar-
negaray riep: „Wij zouden wel willen ontbin
den, als gij maar bereid waart", toen op Ybar-
negaray's vraag„Spreekt u ook voor de com
munisten?" de communistische leider Thorez
opstond en zei: „Wij staan op hetzelfde stand
punt als Blum", en toen Ybarnegaray daarna
het beslissende wroord sprak: „Dan zijn wij
ook bereid!" was plotseling de gansche situa
tie veranderd.
Onmiddellijk gebruik makend van den loop
van zaken diende Laval wetsontwerpen in
waarbij de strijdhonden verboden worden en
zware straffen gesteld op het dragen van wa
penen tijdens betoogingen. Een motie van
vertrouwen in de regeering werd met groote
meerderheid (351219 stemmen) aangenomen.
En ineens was Laval's bewind triumfator
over de geheele linie, onmiddellijk stegen de
Fransche valuta op de wisselmarkt, en onder
groote emotie nam Parijs kennis van het feit
der nieuwe republikeinsche eenheid
Er zit wat veel „theater" in, men zou die
dingen in ons land op rustiger wijze tot een
beslissing brengen, maar dat Zuidelijker vol
ken er andere methodes op na houden doet
tot de waarde van het resultaat niets af.
Laval heeft een onmiskenbare overwinning
behaald in een stijl, dien men in deze da
gen voor onuitvoerbaar begon te houden.
Voor Europa's rust kan deze nieuwe ontwik
keling van zaken in Frankrijk niet anders
dan dienstig zijn. En Europa zou van de
Fransche politieke leiders meteen kunnen
leeren, hoe men ontwapent
Het is een merkwaardig voorbeeld voor de
onderhandelaars in Genève.
R. P.
IJMUIDEN.
Heel IJmuiden speelt baléro.
Maar hedenavond voor het laatst.
De laatste dagen spreekt men in IJmuiden
nergens anders over dan over het ballerospel
en het is voor de Winkeliers- en Handelsver -
eeniging „Groot IJmuiden" verheugend, dat
zij met haar Sint Nicoiaasreclame zooveel
succes heeft. Vooral Vrijdagavond, toen de
Witte Bioscoop het tooneel van den strijd was,
was de belangstelling enorm.
Maar nu loopt de strijd ten einde. J.l. Zater
dagavond zijn voor het laatst bonnen uitge-
gegeven en hedenavond vindt de laatste wed
strijd plaats. De speelvelden liggen wederom in
de Witte Bioscoop. In verband met de ver
wachte groote deelneming worden de terrei
nen reeds hedenavond 5 uur geopend. Het
aantal voor dezen avond beschikbaar gestelde
prijzen bedraagt minstens vijftig, zoodat
menigeen met een blij gezicht naar huis zal
gaan. Na afloop van den wedstrijd, dus te
half elf zal 'de jury met haar taak beginnen,
die ditmaal wel zeer omvangrijk zal zijn.
Ieder die dus nog bonnen heeft trekke
hedenavond op naar de Witte Bioscoop.
AANVOER VERSCIIE HARING.
In de afgeloopen week bedroeg de aanvoer
van versche haring aan den afslag in totaal
5.930 kisten aangevoerd door 40 schepen. Het
hoogste kwantum werd Zaterdag j.l. bereikt
door 14 drijf netvisscherssehepen met 1960
Jasten.
Speeltuinvereeniging „In
veilige haven".
Een goed geslaagd St. Nicolaasfeest.
Het bestuur van de Speeltuinvereeniging „In
Veilige Haven" kan op een in alle opzichten,
goedgeslaagd St. Nicolaasfeest terugzien. Na
eerst 's middags feest te hebben gevierd met
250 kinderen, werd 's avonds 8 uur het feest
voortgezet met de leden der vereeniging. De
zaal van „Het Wapen van Velsen" was geheel
gevuld.
De voorzitter van de vereeniging, de heer
i. Kluft, opende de feestavond met een kort
woord van welkom, waarin hij ook wees op
het mooie maar moeilijke werk van het be
stuur. Het moeilijke van het werk, zeide de
heer Kluft, zou tot een minimum gereduceerd
kunnen worden, wanneer alle leden op hun
beurt de schouders eens onder het werk wilden
zetten. Men laat alles te veel op het bestuur
aankomen. Met een kort overzicht van het in
het afgeloopen jaar verrichte werk, wekte
spreker de leden op tot meer activiteit. Ver
volgens besprak de heer Kluft het bezoeken
van de jaarlijksche ledenvergadering, dat hij
gaarne beter wil zien. Tot slot van zijn toe
spraak sprak hij een woord van bij zonderen
dank aan Oome Piet ,die al zijn tijd en krach
ten geeft om kinderen blij en gelukkig te
maken. Eveneens werd dank gebracht aan den
oppasser van den speeltuin, den'heer Broek
huis, voor de goede regeling en het in orde
houden van den speeltuin. Als eerste nummer
van het goedverzorgde feestprogramma, dat
geheel werd uitgevoerd door speeltuinkinderen,
kwam een twaalftal „revuegirls" voor het
voetlicht, die een welkomstlied zongen. Een
aardige gedachte van den regisseur was het,
om steeds door een Pierrot een volgend pro
grammanummer aan te kondigen. Vervolgens
werd uitgevoerd een Volendamsche klompen
dans, Jan Klaassen op de schoolbanken, Jan
Klaassen als kok. Na de pauze, waarin een
verloting ten bate der vereeniging werd ge
houden, kwamen de dames Nel Broekman en
Rie Bakker voor het voetlicht. Deze wisten
door hun zang, evenals de voorgaande spelers,
een luid applaus te verwerven. De voordracht
van „De doove hospita", die zeer goed werd
weergegeven, oogstte eveneens een luiden bij
val. Tot slot werd een tableau „Zonneschijn in
den speeltuin" vertoond, waarna de heer Kluft
met een woord van dank aan allen die mee
gewerkt hadden dit feit te doen slagen, den
feestavond sloot.
Vermelden wij ten slotte nog, dat het pro
gramma, dat 's avonds werd gegeven, ook des
middags op het kinderfeest is uitgevoerd,
waarbij het de kleinen niet aan versnaperin
gen heeft ontbroken en ieder tot slot nog een
mooi cadeau mee naar huis kreeg.
EEN MOOIE AVOND VAN DE VELSER
H.B.S.-VEREENIGING.
De V.I-I.B.S.V. organiseerde Zaterdagavond
een lezingavond, waar de heer A. H. v. d.
Akker, amanuensis der R.H.B.S., als spreker
optrad.
Spreker verhaalde van den kampeertocht
met "het m.s. „Tarakan" dezen zomer naar
Noorwegen en schetste de lotgevallen van
groep 23. waar onze H.B.S.'ers bij ingedeeld
waren. De toehoorders werden verplaatst
naar het vertrek op 10 Augustus van de Hoog
ovens en hoorden hoe oppassende vaders en
zorgvolle moeders aan de leiders vroegen toch
speciaal op hun zoon te letten, wanten
dan volgde meestal een opsomming van de
eigenschappen van zoonlief. Op geestige
wijze werd de eerste nacht aan boord be
schreven. Om de „aardappelkisten", die als
bed en de waschblikken, die als projectiel en
trommel dienst deden werd hartelijk gela
chen. Den volgenden Zondag werd ..de groo
te strijd" gestreden. Wel 80 pet. van de Tara-
kanbevolking offerde het lekkerste eten aan
de demonen van de oceanen, aan haaien,
bruinvisschen, haringen, kabeljauwen in
heilbotten. Dien Zondag gaven de meesten
er de voorkeur aan den dag, met „niets doen"
door te brengen, tot d.at tegen den middag
land in zicht kwam en de jongens voor het
eerst het Noorsche berglandschap aan
schouwden.
Tegen den avond schitterende binnenvaart-
bij Hangesund. De bevolking van deze plaats
was dol op sigaretten, welke dan ook bij tien
tallen werden uitgedeeld. De tochten, die
gemaakt waren, werden toegelicht met lan
taarn- en projectieplaatjes, zoodat de deel
nemers van den tocht zich weer zagen te
midden van het Noorsche landschap op
tochten in Fjaerland, Gudvangen en naar
het Cidfjordmeer.
Spreker vertelde verder op prettige wijze
van het Noorsche leven en de toestanden,
die zoover hij ze had kunnen opnemen, daar
heerschen.
Vrijdag werd op de Noordzee het meisjes-
kampeerschip de „Slamat" ingehaald en
even stil gehouden. Tot slot werd dien avond
een cabaretavond gehouden, door de jongens
zelf opgevoerd.
Beladen met kleedjes, dolkmessen, viking-
booten, rendierhoorns en andere souvenirs
ontscheepte de „Tarakan" in den ochtend
van den 17en Augustus haar jeugdige toe
risten in IJmuiden. Spreker besloot zijn le
zing met een opwekking, om deel te nemen
aan een eventueelen tocht het volgende jaar.
Na afloop van zijn lezing had de heer v. d.
Akker een spontaan applaus als dank voor
zijn interessante en mooie lezing in ontvangst
te nemen en bood de voorzitter hem onder
dankzegging een geschenk aan.
En met een „tot ons soirée-dansante" werd
deze avond door den voorzitter gesloten.
De aangespoelde
Dolfijnachtige zoogdieren.
Eerste bezoek aan Nederland.
28 November 1935 strandden, zooals wij
reeds mededeelden twee levende (resp. 4 en
ruim 5 M. lange) zeezoogdieren ten Z. van
IJmuiden, ze werden door schelpenvisschers
gevonden. Het is met dergelijke groote die
ren practisch onmogelijk, ze in hun ele
ment terug te brengen. Gelukkig werd aan
het Rijks ^Museum van Nat. Hist, te Leiden
van deze vondst mededeeling gedaan, want nu
kon het kleinste exemplaar een volwassen
mannetje met deels reeds versleten gebit naar
Leiden gebracht worden. Het tweede exem
plaar zal eerst een maand voor tentoonstel
lingsdoeleinden in diverse steden van ons
land gebruikt worden en daarna ook naar
Leiden verhuizen. Op het strand liggend loeide
het als een stier. Het werd o.a. in Haarlem
bij het Frans Halsplein tentoongesteld, na
dat om spoedige rotting te voorkomen, de in
gewanden waren verwijderd. Het is vermoede
lijk een wijfje.
Het blijkt, dat wij hier te doen
hebben met twee Pseudorca's crassidens,
die wel in Engeland en Duitschland, maar
nog nooit bij ons aanspoelde en dus nog geen
Nederlandsche naam heeft. Jan P. Strijbos
stelt voor, hem Zwarte Orca te noemen, daar
hij in tegenstelling met den gewonen Orca
(Orcinus orca), waarvan 12 aangespoelde
dieren bekend zijn, niet deels wit, deels
zwart, maar geheel zwart is.
In Haarlem's Dagblad van 3 Dec. j.l. stond
reeds een kort bericht over dat walvischach-
tige zeemonster.
Het dier heeft geen luchtopening boven op
den kop en geen baleinen als een echte wal-
visch, doch tanden en moet steeds met zijn
bek boven water komen, om te ademen. Het
heeft geen kieuwen, legt geen eieren als een
visch, maar brengt levende jongen ter we
reld.
Dr. A. B. van Deinse, de bekende kenner
van walvischachtige dieren en conservator
van het Natuurhistorisch Museum te Rot
terdam schrijft: „Het kenmerkende van deze
soort is, dat de bek niet eindelings is ge
plaatst aan den kop, maar duidelijk meer
naar onderen, terwijl deze van voren afge
knot is en niet puntig toeloopt, zooals verre
weg de meeste walvischachtige dieren dit
hebben.
Achter het oog was duidelijk het zeer kleine
gat van de gehooropening zichtbaar, een be
wijs, hoe buitengewoon scherp de plaat was
ingesteld. Het totale aantal, ver uit elkaar
staande tanden bedraagt bij deze soort 40,
en wel 20 boven en 20 onder. Het dier is
kosmopoliet, maar overal zeldzaam. Tiental
len jaren wordt hij nergens waargenomen,
totdat er weei' eens een school aanspoelt".
Ik kan hier nog aan toevoegen, dat in
1927 in N. Schotland 3 scholen van zwarte
Orca's aanspoelden van resp. 150. 38 en 36
exemplaren en dat de dieren zich niet als de
walvisschen voornamelijk met plantaardig
maar met dierlijk voedsel voeden.
L. VAN 'T SANT.
schap met andere organisaties voor een be
tere maatschappij, een maatschappij waarin
recht en gerechtigheid is.
Palvu opende daarop den avond met een
blijspel, dat herhaaldelijk lachsalvo's in de
zaal deed ontbranden. Het stuk werd dan
ook vlot gespeeld. Jammer dat sonimige me
despelenden hun rol nog teveel opzegden in
plaats van haar te spelen.
Na het tweede bedrijf was het woord aan
den heer Bakker, die in een kernachtige rede
wees op het vele werk. door de organisatie
in het belang van de arbeiders gedaan.
Het bestuur mocht van vele zijden geluk-
wenschen met dit jubileum in ontvangst ne
men.
Eerste lustrum St. Jozef-
gezellen-vereeniging.
VELSEN
Tooneelvereeniging Concordia
FEESTAVOND OVERHEIDSPERSONEEL.
In een feestelijke bijeenkomst in ..De
Daad" vierde Zaterdagavond de afdeeling
Velsen van den Nederl. Bond van personeel
in Overheidsdienst haar 20-jarig bestaan, die
druk bezocht was.
De voorzitter der afdeeling de heer J. de
Waal opende met een woord van welkom, in
het bijzonder tot den heer Bakker, afgevaar
digde van het hoofdbestuur en tot de afge
vaardigden van de Federatie Velsen der S.D.
A.P. van den IJmuider Bestuurdersbond en
andere organisaties. Wij strijden in gemeen
Feestavond in de Witte Bioscoop.
Na de kerkelijke plechtigheden, die giste
ren in den loop van den dag werden gehou
den, vond gisteravond ter eere van het eer
ste lustrum der St. Jozefsgezellen Vereeni
ging IJmuiden I een feestavond plaats in de
Witte Bioscoop aan de Mahustraat,
Bij den aanvang marcheerden de gezellen
onder tromgeroffel, met ontplooide banieren
de zaal binnen, waarna de aanwezigen
staande het vlaggelied zongen. Met den vre
degroet opende kapelaan C. P, Meereboer,
vice-praeses de bijeenkomst, waarbij hij in
herinnering bracht, wat in de afgeloopen vijf
jaren door de vereeniging is verricht.
De districts-praeses. pastoor A. v. d. Hoe
ven voerde daarna hot woord. Hij sprak over
de blijde, stille verwachting der St. Jozef-ge
zellen naar den dag, waarop zij het eerste
lustrum hunner vereeniging zouden vieren.
Nu die dag daar is, kunnen zij spreken van
een victorie. De dag van heden, vervolgde
spreker, is een weldaad voor allen, waarom
men dan ook alle recht heeft om feest te
vieren. Er is in de vijf jaren een werk ver
richt voor de gemeenschap en de parochie.
Daarom kunnen allen instemmen met- dit
feest. Vijf jaren geleden is spreker hier het
werk begonnen en hij heeft er nimmer spijt
van gehad.
In een uitvoerige rede wees spreker o.a. op
de noodzaak van het werk onder de jeugd,
want de kinderen der duisternis zijn slimmer
dan de kinderen des lichts. Het is een wel
daad voor de parochie IJmuiden, dat hier
een goede St. Jozefgezellen-Vereeniging is,
die tracht te werken in de gezinnen voor
kerk en maatschappij.
Na de rede van pastoor v. d. Hoeven be
gon het feestelijke gedeelte van den avond.
De Gezellen-tooneelclub „Willen is Kunnen"
bracht ten tooneele ..De Roman van een
krantenjongen" en deed dit op verdienste
lijke wijze. In het bijzonder viel het spel te
loven van den vertolker van de titelrol, die
de aanwezigen met zijn ingehouden spel ten
zeerste wist te ontroeren.
Ook ..The green Band", onderafdeeling der
St. Jozefgezellen-Vereeniging Haarlem II
droeg niet weinig bij tot hét succes van den
avond.
Scheepvaartbewegin;
In de afgeloopen week kwamen hier binnen
50 stoomschepen en 8 motorschepen, tezamen
58 schepen tegen 74 schepen in de week te
voren.
Naar zee vertrokken 59 stoomschepen en 15
motorschepen, tezamen 74 schepen of een
zelfde aantal als in de voorafgaande week.
Uit en naar zee passeerden in de laatste
week 132 schepen of 16 schepen minder dan
in de voorlaatste week.
Aanvoer houtstof.
Van Risör is het Noorsche stoomschip Biri
bij de papierfabriek aangekomen met een la.
ding houtstof.
Groote diepgang.
Het met stukgoederen naar Batavia ver
trokken Nederlandsche motorschip Poelau
Laut passeerde het Noordzeekanaal met een
diepgang van 8V2 meter.
„Najaarsstormen".
Het trappenhuis van het Duitsche Museum te München wordt voor een groot deel inge
nomen door een wandschildering van professor Heinrich Heim.
Het stelt voor de opening van den eersten Duitschen spoorweg, die tusschen
Niirnberg en Fürth. Burgemeester Binder (rechts), brengt een heildronk uit. terwijl de
regeeringsvertegenwoordiger, Von Stichauer. (in uniform), met den directeur, Scharrer,
spreekt.
De historische locomotief, „Der Adler" wordt door den Engelschman Wilson be-
A stuurd.
Van de hand van den regisseur der Kon.
Letterk. Ver. Cremer te Haarlem, Henk Bak
ker, en Christien BommelKouw verscheen
het vervolg op „Robbedoes", waarmede inder
tijd t-al van gezelschappen daverende suc
cessen geoogst hebben en dat sindsdien in al
onze provinciën gespeeld en herspeeld werd.
Was Robbedoes een aardig stuk met luchtige
speelmomenten, Najaarsstormen met als on
dertitel: Robbedoes getrouwd, verschilt met
het eerste op markante wijze. Er zijn ditmaal
geen kluchtige -situaties in verwerkt, er wordt
veel in „gepraat" en den spelers wordt weinig
gelegenheid geboden hun spel tot een climax
op te voeren en het publiek als in een ban ge
vangen te houden. En toch heeft Najaars
stormen het uitstekend gedaan. Maar dit was
dan dank zij degelijk spel van veelal levens-
ware figuren enniet te vergeten, een voor
iedere impressie vatbaar publiek.
Er werd tenminste van de zakdoeken druk
gebruik gemaakt t-oen het huwelijksleven van
Bob in het gedrang kwam. Deze laatste vin
den we in Najaarsstormen (dat, we mogen dit
wel even opmerken, een kersversch werk is en
nog slechts 1 maal is opgevoerd) terug op Den-
nenrust, nu rustig getrouwd met Lou Terlaet;
haar vroeger zoo rumoerig kostschoolleventje
schijnt thans onbezorgd voort te rollen. Maar
ook in dit jonge huwelijk komen in het najaar
de eerste stormvlagen. Lou houdt n.l. de zon
nige verschijning van zijn vrouw te veel in de
schaduw en zoo vertoonen zich de eerste wolk
jes in den vorm van huishoudelijke driftwoor
den en koele bejegeningen wederzijds. Dit
vormt zich in het zwakste der 3 bedrijven, n.L
het eerste, dat een wel wat langademige in
leiding tot het eigenlijke conflict is.
De eerste windvlaag verschijnt als Victor van
Nieverden. de man van de wereld komt en
Bob, evenals andere vrouwen, zijn verschijning
en manieren vergelijkt met die van haar wat
stuggen, oerdegelijken echtgenoot. De storm
breekt ten slotte in al zijn hevigheid los als
Lou zijn jonge vrouw in de armen van Victor
vindt, alleen omdat zij „eenmaal gekust wilde
worden, zooals haar man haar nog nooit heeft
gekust". Als Lou haar dan in het felst van het
conflict verwijt, dat zij zich destijds met een
leugen bij hem ingedrongen heeft, is excuus
'oij Bob niet meer mogelijk en wil zij zich laten
scheiden.
Het slotbedrijf, het meest geslaagde, brengt
alles in het reine, doch niet zonder een raak
uitbeelden van twee zoo uiteenloopende na
turen als Lou en Victor zijn.
Voor Concordia was de verwerkelijking van
dit zoo eenvoudig lijkend tooneelspel een heele
opgaaf. Van de spelers wordt alles gevergd om
de geschetste karakters leven te geven. En dat
enkelen daar geen kans toe zagen, is werkelijk
niet zwaar aan te rekenen. Want zij, die daar
wel in slaagden, overtroffen zich zelf.
Mevr. E. Visser—Bakker had als de verwaar
loosde Robbedoes, die snakt naar verlossing
uit „de wereld, waarin men zich verveelt", de
volle sympathie van het publiek. Bob werd
onder haar handen het vlotte, pittige vrouw
tje dat we ons gedacht hadden en zeker komt
een voornaam aandeel in het succes haar toe
voor de vertolking van deze zware rol.
Naast deze talentvolle dilettante waren het
de personen van Lou (de heer P. Fiege) en
Vic (de heer L. W. Boeree), die het werk op
het peil brachten van een uitstekende voor
stelling.
Aan het dikwijls vlakke, en niet van binnen
uit komende spel van de vriendelijke tante
Guusje gaf de heer Fiege door zijn sterk tegen
spel meer verdieping en dat het slot van Na
jaarsstormen zoo degelijk den toeschouwer
pakte komt ook voor een groot deel door zijn
onderhoud met Bob en Vic en de zeer knappe
creatie van den stijfkoppigen, stuggen echt
genoot, die toch altijd sympathiek bleef
De veeleischende rol van den derden per
soon in deze driehoekstragedie, Victor van
Nieverden, werd door den heer Boeree ver
tolkt op een wijze, welke diepe bewondering
afdwong Zou er in Kennemerland wel een
beter acteur onder de diletanten zijn aan te
wijzen? We betwijfelen het. Het gedistin
geerde type dat deze acteur van den Lebemann
van Nieverden maakte was in een woord: af.
Zijn samenspel in 2, wanneer de flirtation met
Bob haar hoogtepunt bereikt, was knap even
als het einde van 3.
Wanneer hij o.m. een fictieve reisbeschrij
ving geeft, hoort men een Nederlandsch zeg
gen, zooals we het helaas maar zelden te hoo
ien krijgen en dat aan de schoonheid van onze
taal voor wie het hooren wil, ten volle recht
doet.
Om het trio groepeerden zich het komische
oude echtpaar tante Guusje (mevr. C. Bakker
Jongejans) en oom Simon (de heer C. Ree
horst) die ditmaal door den schrijver wat stief
moederlijk bedeeld zijn geworden. Als Flor en
Hein waren mej. A. Wegman en de heer A.
Wegman op hun best, terwijl we van het uit
gebreide dienstpersoneel niet willen vergeten
het kittige kamer katje, door mej. A. Worms-
bekker vrijmoedig gespeeld.
Het decor van 1 en 2 zag er frisch uit en
deed het goed. Het tempo, dat in 1 nog wat
mat was, werd dooi- Concordia in 2 en 3 er
eerst goed in gelegd, zoodat een welverdiend
applaus de vereeniging en haar actieven re
gisseur, den heer A. v. d. Bliek, bewees hoezeer
deze knappe voorstelling geapprecieerd werd.
De Concordia-band onder aanvoering van
de nieuwe leidster, mevr. Pirovano—Scholte,
hield de danslustigen nog lang bijeen.
W.