BEVERWIJK
HEEMSKERK.
SANTPOORT
Liefde in de wildernis
In Memoriam.
Met ontsteltenis en met diep leedwezen
hebben wij het plotseling overlijden verno
men van twee inwoners van Haarlem, die tot
de besten en bekwaamsten gerekend werden:
Mr, J. H. Thiel en Mr. Dr. J. J. M. Noback.
Plotseling neergeveld door een hevige ziekte,
gingen beiden binnen enkele dagen heen. De
eerste op reeds hoogen leeftijd, maar tot het
laatst toe zoo krachtig, pittig en energiek
dat men moeite had in zijn 72 jaren te ge-
looven; de tweede in de volle activiteit van
zijn drukke en veeleischende taak, waaruit
hij even verpoozing was gaan zoeken in
Zwitserland. Slechts 48 jaar oud stierf hij
ver van hier, m een hotel te Klosters.
Mr. J. H. Thiel, ln zijn jeugd onderwijzer,
later fabrikant, man van buitengewone
energie en karakter, ging op lateren leeftijd
in de rechten studeeren, vestigde zich als
advocaat te Haarlem, had daar in korten tijd
een der voornaamste advocaten-kantoren,
maakte in de jaren 1904:1913 als vrijzinnig-
democraat deel uit van den gemeenteraad,
was 2 jaar wethouder van Onderwijs, werd in
1917 districts-schoolopziener te Amsterdam
en 1919 inspecteur van het Handelsonderwijs,
moest in 1928 zijn functie neerleggen wegens
het bereiken van den 65-jarigen leeftijd,
bleef niettemin op velerlei gebied actief
Het citeeren van deze enkele voornaamste
functies er waren er veel meer ken
merkt al den veelzijdigen werker. Er waren
veel bekwaamheden in mr. Thiel vereenigd:
die van den kundigen onderwijs-man, van
den zeer scherpzinnigen jurist, van den on-
dernemenden zakenman, van een politicus
die zijn overtuiging en levensopvatting steeds
getrouw bleef.
Wie hem gekend hebben zullen hem allen
herdenken als een man van karakter en van
hooge beginselen. Hij had het leven en den
arbeid lief; hij bleef zich tot zijn laatste da
gen toe met dezelfde kernachtige intelligen
tie voor de openbare zaak interesseeren, en
algemeen hechtte men tot het laatste toe
hocage waarde aan zijn oordeel.... en ver
trouwde hem. De gave, een zaak in haar
kern te -Segrijpen en in haar hoofdpunten te
formule eiv-n was en bleef hem in buitenge
wonen mate eigen. Hij vond den weg tot op
lossing en of die moeilijk was of niet maakte
voor hem geen verschil. Hij zette door.
Het was teekenend voor een man als Thiel
dat hem op hoogen leeftijd nog werd ge
vraagd de voogdij te aanvaarden over de
minderjarige kinderen van een gestorven
vriend.
Op aandrang der familie aanvaardde hij
ook die taak met opgewektheid en met de
intense belangstelling, die hem in alles ken
merkte. Op velerlei gebied was hij nog actief
en hielp hij anderen. In een tijd waarin
zooveel, wel eens te veel, over cumulatie van
functies gepraat wordt doet het goed een
man als deze te herdenken die zoo ontzag
lijk veel belangeloos gedaan heeft, om an
deren te helpen. Hij wist dat hij dat goed
kon, en hij deed het graag. Voor velen is hij
een steun en een vriend geweest, een rots
waarop men altijd bouwen kon. Zijn nage
dachtenis is de zeer mooie herinnering aan
een sterk man, een eerlijk mensch die een
groote taak in het leven heeft vervuld.
Mr. Dr. J. J. M. Noback, die studeerde te
Amsterdam en daarna eerst als leeraar in
Haarlem bijzondere gaven toonde hij was
een geboren docent en zeer boeiend redenaar
vond later zijn levenstaak in het secre
tariaat van de Centrale der Nederlandsche
Werkgeversvereenigingen. Hij was ook secre
taris van de Vereeniging van Werkgevers in
het Metaalbedrijf, en hij bekleedde vele an
dere functies waaronder gedurende gerui-
men tijd het secretariaat van de Haarlem-
sche Gezondheidscommissie.
Voor hem was in hei leven een moeilijke,
gecompliceerde en vaak zeer ondankbare taak
weggelegd waarvan hij zich met groote toe
wijding en met bijzondere scherpzinnigheid en
kennis van zaken kweet. De Nederlandsche
industrie en haar nooden kende hij als zeer
weinigen, in de verhoudingen van het arbeids
vraagstuk was hij volkomen thuis, en in tal-
looze onderhandelingen was deze bescheiden
man het middelpunt. In Den Haag,, bij de re-
geeringsdepartementen, kende men ook wel
zeer goed zijn groote begaafdheid en activiteit
Wie Noback goed gekend hebben weten dat
hij een zeer gevoelig mensch was, die zich
de nooden der tijden sterk aantrok. Hij had
buitendien in zijn jeugd met een zwakke ge
zondheid te kampen, die later wel verbe
terde maar hem toch nog vaak in zijn moe
dige activiteit bemoeilijkte. Voor zijn vele
vrienden moet de herinnering aan dit alles
wel zeer ontroerend zijn. Het lot had dezen f
sensitieven mensch aangewezen voor een
taak, waarin hij de maatschappelijke ver
warring voortdurend van nabij beleven
moest en telkens weei voor de oplossing van
de neteligste kwesties geplaatst worden. Hij
bezat niet het optimisme van een man als
mr. Thiel. Maar hij was evenals Thiel een
moedig werker met een onuitputtelijke ener
gie, een hoog plichtsgevoel en een onaan
tastbare integriteit.
Zijn plotseling heengaan ls wel zeer onver
wacht gekomen. Opgewekt was hij naar Zwit
serland vertrokken om na een jaar van druk
ken arbeid en veel zorgen van een korte ont
spanning te genieten. Onmiddellijk na zijn
aankomst trof hem de ziekte, die zijn leven
binnen weinige men afsneed. Een stille, trou
we werker stierf.
In Thiel en Noback heeft Haarlem twee van
zijn beste, edelste menschen verloren.
R. P.
De loonregeling der werk
lieden.
Nieuw voorstel van B. en W.
Over het voorstel van B. en W. betreffende
de nieuwe loonregeling voor de werklieden
hebben reeds eenmaal de stemmen gestaakt
(66), als gevolg van de afwezigheid van den
heer Eyking. Een zelfde lot was in de jongste
raadsvergadering de motie van wethouder
Van Groningen beschoren, zelfs reeds ten
tweede male zoodat deze motie geacht werd
te zijn verworpen.
Het voorstel van B. en W. werd toen in
stemming gebracht, nadat het in de vorige
vergadering was teruggenomen. Het was nu
aangevuld met het door B. en W. overgenomen
amendement van de R.K. raadsfractie inzake
den kindertoeslag. Zooals gezegd, staakten
wederom de stemmen. In de hedenavond te
houden raadsvergadering zou dus opnieuw
over dit voorstel gestemd moeten worden. De
raad zal echter ook nu door ziekte van den
heer Eijking niet voltallig zijn, zoodat opnieuw
een staking der stemmen is te verwachten.
B. en W. hebben zich dan ook beraden, wat
in de gegeven omstandigheden dient te ge
schieden.
Voorop stellende, dat het noodzakelijk moet
worden geacht om over 1936 de jaarwedden
en loonen met een bedrag van rond f 9000 te
verlagen hebben B. en W. bij de Commissie
van Overleg voor de ambtenaren en de politie
een voorstel aanhangig gemaakt, om de be
staande wedden met ingang van 1 Januari
1936 te verlagen met vijf pet. Van deze ver
laging zouden B. en W. echter willen uitzon
deren de jaarwedden, die f 1500 of minder be
dragen, mits de functie als een volledige be
trekking moet worden beschouwd.
Uit de adviezen van de commissie van over
leg over dit voorstel blijkt, dat zij voor het
politiepersoneel tegen de voorgestelde verla
ging geen bezwaar heeft.
De Commissie van overleg voor de ambte
naren heeft gemeend zich van stemming over
het voorstel te moeten onthouden.
In de gegeven omstandigheden lijkt het B
en W. wenschelijk om hun voorstel van 18
October terug te nemen en in de plaats daar
van een gelijke vermindering der loonen voor
te stellen, zoo als voor het overige gemeente
personeel.
Het besluit ten opzichte van het politie-per-
soneel moet door de Kroon worden goedge
keurd, zoodat deze weddeverlaging bij afzon
derlijk besluit moet worden geregeld.
Wij merken nog op, dat op de begrooting
voor 1935 over het tweede halfjaar reeds met
een verlaging van f 9000 rekening werd ge
houden. Ook in de ontwerp-begrooting voor
1936 is gerekend op een mindere uitgaaf van
f 9000.
GEEN MïDDAGBESTELLING.
In verband met de Nieuwjaarsdrukte zal op
2, 3, 4 en 5 Januari de tweede postbestelling,
de middagbestelling dus, niet worden uitge
voerd.
DE OPERETTE-VOORSTELLING VAN
„AMICITIA".
Zooals wij reeds berichtten zal de tooneel-
en revuevereeniging „Amicitia" op Woensdag
8 Januari a.s. in het K.S.A.-gebouw de ope
rette „Het Klokje van den Heremiet", misschien
beter bekend onder den titel „Les Dragons de
Villart", van A. Maillart opvoeren. Maanden
lange studie is aan deze opvoering voorafge
gaan en in b reeden kring zijn de verwach
tingen hoog gespannen.
De algemeene muzikale leiding berust bij
den heer Lou Tervoort. De zang wordt door
e-en met zorg samengesteld orkest begeleid. De
R.K. Zangvereeniging „Ons Genoegen" werkt
aan de operette mede en leverde o.m. ook
eenige goede solisten. De heer Overbeek, die
deze operette reeds eerder ingestudeerd heeft,
belastte zich met de spelleiding.
Het is vele jaren geleden, dat in het K.S.A.-
gebouw een operette werd opgevoerd, zoodat
de verwachting gerechtvaardigd is, dat de
groote zaal van het K.S.A.-gebouw wel tot
de laatste plaats bezet zal zijn.
DE NIEUWE BESCHOEIÏNG VOOR DE
HAVEN.
In de vorige raadsvergadering kwam een
voorstel van B. en W. aan de orde, om een cre-
diet van f 24800 toe te staan voor het maken
van een betonschoeiïng aan de Westzijde van
de binnenhaven. De daaraan verbonden werk
zaamheden zouden in werkverschaffing moe
ten worden uitgevoerd. Zooals onze lezers zich
zullen herinneren, gingen in den Raad toen
weer stemmen op, om de binnenhaven te doen
dempen, ondanks het feit, dat de gemeente
Beverwijk duizenden guldens heeft ten koste
gelegd aan een verkeersbrug over den haven
ingang.
Het voorstel van B. en W. werd tenslotte
aangehouden, teneinde den Raad alsnog in te
lichten omtrent de kosten van de houten be
schoeiing, die B. en W. willen doen vervangen
door een schoeimg van beton.
In de hedenavond te houden raadsvergade
ring zal het voorstel van B. en W. opnieuw aan
de orde worden gesteld.
BEROEP AANGENOMEN.
Ds. H. Holtrop, Gereformeerd Predikant te
Batavia, thans met verlof hier te lande ver
toevend, heeft het beroep naar Beverwijk
aangenomen.
In den kerkdienst van Zondagochtend is deze
beslissing aan de leden van de Geref. Kerk
medegedeeld, Ds. F. Kramer, die van 22
Maart 1903 af predikant was van de Geref.
Kerk, zal thans emeritaat aanvragen.
Hij werd in 1894 candidaat na te Kampen
en te Amsterdam gestudeerd te hebben.
Van 24 Febr. 189522 Maart 1903 was Ds.
F. Kramer predikant te Stroobos (Fr.)
VOORDRACHT OVER DE MEDISCHE
ZENDING.
Dr. K. P. C. A. Gramberg, zendeling-arts
met verlof hier te lande zal op Woensdag 8
Januari in 't Doopsgezind Kerkgebouw aan de
Meerstraat een voordracht houden over zijn
arbeid in dienst van de medische zending.
SOCIALE ZONDAG.
De volgende Sociale Zondag van de plaatse
lijke afdeeling van den Ned. R. K, Volksbond
is nader vastgesteld op Zondag 2 Febr. a.s.
In de vergadering, welke dien dag na de
Hoogmis in het K. S. A.-gebouw wordt gehou
den, zal als spreker Rector Bots optreden.
AFSCHEID VAN DE HANDELSAVOND
SCHOOL.
De heer N. v. d. Maat, die wegens het be
reiken van den pensioengerechtigden leeftijd
het onderwijs heeft verlaten, heeft ook af
scheid genomen van het bestuur en collega's
van de Handelsavondschool waaraan de heer
v. d. Maat leeraar was.
De heer N. J. Out, voorzitter van „De Hanze
heeft den vertrekkenden leeraar dank ge
bracht voor de wijze, waarop hij gedurende 18
jaren zijn taak als leeraar aan de Handels
avondschool vervuld heeft. Spr. releveerde
dat de heer N. v. d. Maat van de oprichting af
aan de school werkzaam is geweest en daar
door een belangrijk aandeel heeft gehad in de
vorming van de jonge middenstanders.
De heer A. van Gessel. directeur van de
school, huldigde namens zijn collega's den
heer v. d. Maat en schetste hem als een uitste
kend leeraar, die tot een voorbeeld van nauw
gezette plichtsbetrachting kon worden ge-
stele..
Kapelaan S. Ligthart, geestelijk adviseur
van de R. K. Middenstandsvereeniging „De
Hanze" prees den scheidenden leeraar om
het belangrijke sociale werk, dat hij aan de
school heeft verricht.
De heer N. J. Out bood tenslotte namens
het bestuur en het personeel van de school
een boekwerk aan.
De heer N. v. d. Maat heeft tenslotte een
afscheidswoord gesproken, waarin hij dank
bracht aan het bestuur en in het bijzonder
aan den voorzitter voor de in zoo ruime mate
betoonde belangstelling en verleende mede
werking en aan de leeraren voor hun collegia
liteit.
ONTHEFFING WINKELSLUITING.
B. en W. hebben aan de kappers voor he
den, Maandag 30 Dec. ontheffing verleend van
de verordening op de winkelsluiting.
TERAARDEBESTELLING J. J. YAN
OOSTBREE.
Zaterdagmorgen is op de begraafplaats
.Dulnrust" het stoffelijk overschot ter aarde
besteld van den heer J. J. van Oostbree, die
j .1. Dinsdag bij een verkeersongeval in de Bree
straat om het leven kwam. Voor deze droevige
plechtigheid werd groote belangstelling aan
den dag gelegd, vooral van de zijde zijner
werklooze mede-arbeiders. Aan de groeve
werd niet gesproken. Toen onder doodsche
stilte de kist gedaald was, heeft de heer G.
Bakker namens de familie een kort woord van
dank gesproken.
MAANDAG 30 DEC. 1935
KINDERKERSTFEEST „VOLKS
ONDERWIJS".
Door de afdeeling van Volksonderwijs was
Zondagavond 29 December in de zaal van
Café „Flora" een groot kinderkerstfeest geor
ganiseerd.
De verschillende stukjes werden opgevoerd
door de kinderen onder leiding van den heer
Geert Dils, hierbij gesteund, speciaal voor
den zang, door mej. Scholts. onderwijzeres te
Beverwijk.
Toen de heer J. v. d. Born met een toepas
selijk woord de bijeenkomst opende, was de
groote zaal tot in de uiterste hoeken gevuld
met ouders en kinderen. Hierna kwam voor
het voetlicht „Een blijde gebeurtenis", kerst
spel met zang en tableaux in 2 bedrijven.
Na de pauze werd een tweetal oud-Holland-
sche liedjes door de kinderen gezongen: „Er
kwam 'n boer van 't Noorderstrand" en „In
de dorpsherberg". Hierna werd door een groep
kinderen die met groote gouden letters waren
getooid, welke tezamen het woord „Volkson
derwijs" te lezen gaven de aandacht gevestigd
op het goede van deze instelling.
Voor de kinderen volgde nog een aardige
verrassing; ieder kreeg een cadeautje.
Bij de sluiting bracht de heer v. d. Born een
woord van dank aan den heer Dils, waarna
allen, zoowel ouders als kinderen, voldaan
huiswaarts keerden
KERSTFEEST IN HET NED. HERV.
VEREENIGINGSGEBOUW.
De Chr. Jongemannen vereeniging „Excel
sior" hield haar kerstfeest in het gebouw. We
gens ongesteldheid van Ds. IJzerman, die
echter toch aanwezig was, was de leiding de
zen avond in handen van de heer T. Wentink
Dzn. Deze hield naar aanleiding van de kerst
liturgie van het Ned. Jongelingsverbond, een
inleiding, waarop een uitvoerige gedachten-
wisseling volgde. Het verdere gedeelte van
den avond werd gevuld met verschillende
spelen.
TOONEELVEREENIGING GEZELLEN-
VEREENIGING.
De tooneelvereeniging van de Gezellenver-
eeniging gaf Zondagavond een uitvoering in
het R.K. Vereenigingsgebouw alhier.
Opgevoerd werd „Onder de Sovjetvlag", dra
matisch spel uit het hedendaagsche Rusland
door Piet Mossinkoff.
Het stuk speelt op een dorp in Rusland
De drie bedrijven werden keurig uitgevoerd.
Een woord van lof komt vooral toe aan de
heeren Kos, de jong. Glorie en Kloes. Deze
hadden zware rollen te vervullen en kweten
zich zeer goed van die taak. De spelers moch
ten een dankbaar applaus in ontvangst nemen.
Pastoor Paulussen bracht een woord van
dank aan de uitvoerenden voor hun keuri<
spel.
De gezellen kunnen op een geslaagden avond
terugzien.
A.D.O.—D.S.S.H. (0—4)
Voor deze wedstrijd probeerde A.D.O. een
nieuwe opstelling en, hoewel de debutanten
goed voldeden, kon de ploeg als geheel niet
bekoren. Van den aftrap af ontwikkelt zich
een aardig spel; eenige goed opgezette aan-
allen van A.D.O.die lang niet van gevaar
waren ontbloot, doen het beste verwachten.
Door het gladde veld ontstaan nog al eens glij
partij tjes; uit een hiervan ontstaat voor het
A.D.O.-doel een gevaarlijk moment. Hoewel de
keeper uitloopt kan hij niet verhinderen, dat
Bosdijk scoort (0—1). Even later, bijn een
A.D.O.-aanval, wordt juist overgeschoten. Als
bij een Haarlemschen aanval Kos in het nauw
wordt gedreven, bewerkt hij den bal met de
handen. De penalty wordt door Bosdijk benut
(0—2).
A.D.O. spant thans alle krachten in om voor
de rust nog een tegenpunt te maken, maar
Goossens houdt zijn doel schoon.
Na de rust werpen beide partijen zich fana
tiek in den strijd; de doelen komen om beurten
in gevaar, maar de verdedigingen blijven voor-
loopig de baas.
Als A.D.O. te ver is opgedrongen, belandt de
bal bij den snellen Bosdijk, die de geheele
A.D.O.-verdediging en den keeper passeert
(0—). D.S.S. is hierna sterker; de A.D.O.-
defensie krijgt het hard te verantwoorden;
Zandstra scoort het vierde doelpunt.
Hoewel de A.D.O.-aanval nog eenige wan
hopige pogingen doet om de eer te redden,
gelukt het niet.
V.V.A. 2—A.D.O. 2 8—2
W.S.V. 2A.D.O. 3 2—2
TUINDERSVERGADERING.
Onder voorzitterschap van den heer Jac. P.
Nijssen hield de R.K. Coöp. Tuinbouwaankoop-
vereeniging „Ons Belang" haar jaarvergade
ring in café „Rozenstein".
In zijn openingswoord sprak de voorzitter
zijn waardeering uit over het feit, dat de
extra-contributie, welke op een vorige leden
vergadering was vastgesteld, en die dienstig
zou zijn voor schulddelging, zulk een flink be
drag, n.l. ongeveer 450, had opgebracht.
Aangezien er echter ook leden waren, die
deze extra-contributie niet betaalden, stelde
het bestuur voor te besluiten door het heffen
van een omslag het déficit aan te zuiveren,
doch hun, die de extra-contributie wel betaal
den of andere stortingen deden tot dekking
van het tekort vrijstelling te verleenen. Dit
voorstel werd aangenomen.
Eveneens werd aangenomen een machtiging
aan den Raad van Beheer om die leden uit het
lidmaatschap te ontzetten, die weigeren of
nalatig blijven bij te dragen tot dekking van
het déficit, wat in strijd is met art. 7, lid 4 der
statuten, zoodat royeering moet volgen.
Als lid van den Raad van Beheer werd de
heer Jac. P. Nijssen herkozen. Tevens werd
hij tot voorzitter herbenoemd. Tot lid van
den Raad van Commissarissen zag de heer J.
J. Oudendijk zich weer aangewezen.
Een gift van f 25.000.
Voor een 4den predikant bij de Gerefor
meerde Kerk te Haarlem.
Door een dame en een heer die onbekend
wenschen te blijven is aan de Gereformeer
de Kerk te Haarlem een gift toegezegd van
f 25000 voor een 4en predikant.
De Kerkeraad heeft besloten om in het
Degin van 1936 met het beroepingswerk voor
den 4den predikant te beginnen.
TH. G. W. FREDERIKS OVERLEDEN.
Zondagochtend is in den ouderdom van 58
jaar in Den Haag overleden de heer Th. G. W.
Frederiks, directeur van het bekende hotel
Paulez aan het Korte Voorhout aldaar.
Slooping van IJmuider
visschersschepen.
Tot een bedrag van 200 a 300.000?
Het tweede bombardement van Dessie richtte veel meer schade aan dan het
eerste. Door brandbommen werd een groot aantal huizen vernield,
In aansluiting op de mededeelingen om
trent de voorgenomen slooping van oude
schepen te IJmuiden met toekenning van
een sloopingspremie schrijft het Volk. dat
naar deskundige schatting 70 a 100 schepen
voor slooping in aanmerking zouden komen.
Een kleine commissie, bestaande uit de
heeren Janssens, inspecteur van de Vissche-
rijen, Oud, directeur van het visschershaven-
bedrijf en Meijer de Vries, hoofdinspecteur
van de werkverschaffing, heeft dit begin van
saneering voorbereid. Eerst is nagegaan, of
de slooping in werkverschaffing zou kun
nen geschieden. Dit bleek echter op ver
schillende bezwaren te stuiten.
Bij de thans ontworpen regeling zou de
premie worden toegekend uit de gelden van
het Werkfonds. In totaal zou hiermede een
bedrag van f 200.000 a f 300-000 gemoeid zijn.
Een moeilijkheid, waarvoor nog een oplos
sing moet worden gevonden, is. dat de gelden
a fonds perdu zouden moeten worden ver
strekt en het Werkfonds in het algemeen
slechts voorschotten geeft.
FEUILLETON
12)
Uit liet Engeisch van
OTTWELL BINNS.
(Nadruk verboden.)
VI-
De zon stond al boven het bosch in de ver
te, toen Honor Donthorne uit- haar slaapkamer
kwam en naar de vervallen waranda liep. Het
bedauwde land lag te glinsteren in den zon
neschijn. De wind zong door de boomen en
hun toppen bewogen zacht op en neer. De
ochtendkoelte, de frissche, pas ontwaakte we
reld, het zachte windje, dat langs haar wan
gen streek dat alles te zamen was wonderlijk
opwekkend en de schaduwen, die haar den vo-
rigeu avond omringd hadden, weken al spoe
dig van haar.
Een korte poos stond ze te kijken naar de
zon. die langzaam hooger steeg aan den blau
wen hemel. Toen kwam om den hoek van het
gebouw Jules Legrand naar haar toe, siank en
lenig.
Bonjour, mademoiselle Honor.
Bonjour, monsieur, zei ze koel.
Dit is een eigenaardige ochtend, die
leven en kracht brengt, zei hij. Een goed
begin voor den tocht van vandaag."
Gaan we al weg? vroeg zij onbewust van
de verandering in zijn plannen.
O, u niet, mademoiselle. Ik laat u hier
voor een dag of drie achter met uw verloofde,
terwijl ik mijn zaken afdoe in een dorp in
het bosch.
Met meisje was ten hoogste verbaasd en
verborg dat niet,
En gaan we niet met u mee?
Helaas niet. En ik ben degene, die daar
bij de verliezende partij is. Ik ga met drie of
vier dragers, zoodat ik'het dorp, dat niet op
den weg naar M'Buba ligt, gauw kan berei
ken. En het dient nergens toe om u en sir
George die lastige reis door het bosch te la
ten maken. Maar ik moet bekennen, dat ik
tamelijk jaloerscb ben, als ik bedenk wat ik
hii hem achterlaat.
Een hoogroode kleur vloog over Honor's
gezicht, maar ze besloot de opmerking te ne-
geeren en gaf geen antwoord. Legrand keek
naar het verstoorde gezicht en glimlachte.
U moet me mijn openhartigheid maar
vergeven Een man, die altijd tusschen de
zwarten leeft, ontbeert veel en u, mademoi
selle Honor, u bent een feest voor de oogen.
De zwarte vrouwen zijn apen, maar u bent als
de blanke lelies van het Noorden, die
Zij maakte een korte beweging om hem te
doen zwijgen.
Monsieur Legrand, zoudt u zoo goed
willen zijn niet te vergeten, dat ik uw gast
ben.
Hij boog zwijgend het hoofd als ter veront
schuldiging, maar de gloed in zijn oogen ver
dween niet.
Mademoiselle, hoe zou ik kunnen verge
ten? Uw licht zal hier maar korten tijd schij
nen en dan helaas verdwijnt u voor altijd.
Een scherp antwoord hoe eerder hoe be
ter brandde haar op de lippen, maar plot
seling ving haar oor het geluid van onzekere,
schuifelende voetstappen op. Toen ze zich
omdraaide, zag ze Mannering door de open
deur de waranda opwankelen. Zijn oogen
schitterden koortsachtig, een roode blos
brandde op zijn wangen en zijn handen t&st-
ten onzeker voor zich uit. Een oogenblik dacht
ze, dat hij dronken was. Maar onmiddelUk
begreep ze wat het was en ze liep haastig «vo
hem toe.
George, George, je bent ziek!
Een aanval van malaria, denk ik.
Je moet naar bed gaan, riep ze. Je
hebt.
Natuurlijk, mengde Legrand zich in het
gesprek. Het is de koorts. U moet kinine ne
men, een flinke dosis en dan naar bed gaan.
Dat is de eenige manier.
Hij nam Mannering zacht bij den arm en
bracht hem terug naar zijn kamer, terwijl
het meisje, in wier oogen een angstige blik
was gekomen, hen volgde. Legrand hielp hem
in bed nam de kinine en liet ze hem inne
men.
U moet rustig blijven liggen, mon ami, en
niet praten. Dat dient nergens toe. De koorts
moet haar loop hebben en als haar krachten
opgebrand zijn, zullen de uwe ook heel wat
verminderd zijn.. Maak u maar niet bezorgd,
monsieur, en u ook niet, mademoiselle.
Met gemengde gevoelens zag Honor hem een
uur later vertrekken. Het gaf haar een ge
voel van diepe verlichting, dat hij voor een
poosje wegging, maar tegelijkertijd maakte
het haar verantwoordelijk voor sir George,
wiens onsamenhangend gepraat haar zelfs op
de waranda in de ooren klonk. Ze had kinine
en de Swahilli-hoofdman kon haar helpen,
een man, die, zooals Legrand haar verzekerd
had, in zijn leven al heel wat koortsgevallen
bij de hand had gehad. Maar Mannering's
zinloos gepraat vervulde haar met onrust. Ze
had nog nooit tevoren iemand hooren ijlen en
de stroom van onsamenhangende woorden,
nu eens zacht en eentonig als het vredig ge
murmel van een stille beek, dan weer druk
en luid als een spattende bergbeek, maakte
haar bang en zenuwachtig. Nadat ze Legrand
had zien verdwijnen achter de stuiken, ging
ze naast George zitten en nam zijn bran
dende handen in de hare, terwijl ze zwijgend
naar zijn opgezet gezicht staarde.
Hij' was zich in het geheel niet bewust van
haar aanwezigheid. Zijn brandende oogen
staarden naar de zoldering. Hij praatte bijna
onophoudelijk, nu eens ijlde hij over wat hem
in den oorlog overkomen was, dan weer was
hij in Engeland aan het jagen; eens zelfs
riep hij zijn broers naam en later een ande
ren, een meisjesnaam: Madeline.
De dag ging langzaam voorbij. Van tijd tot
tijd viel Mannering in een onrustigen slaap,
een paar keer was hij helder wakker geweest
en had haar herkend, en dan scheen hij
zeer ongerust over wat hij zich in zijn ijlen
had laten ontsnappen.
Ik heb zeker weer geijld, Honor? had
hij haar eenmaal gevraagd.
Niet geijld, zei ze sussend, alleen maar
zacht en onsamenhangend gepraat.
Een hoop onzin zeker? vroeg hij kwasi on
verschillig, maar ze merkte, dat er iets van
angstige verwachting was in zijn stem.
Niets om je ongerust over te maken,
antwoordde ze glimlachend. En je moest maar
liever niet praten. Als je je rustig houdt, val
ïp misschien weer in slaap.
(Wordt vervolgd.)^
