De Amerikaansche begrooting.
THIJS IJS IN DE KNEL
Sancties,haar doelmatigheid en haar gevolgen.
Voor Zelfscheerders
DINSDAG7 JANUARI 1936
B VII EPtLAP/D
Tweehonderd millioen dollar meer
voor leger en vloot.
Zware tegenslag voor Roosevelt
de landbouw-wetgeving
onwettig verklaard.
In zijn boodschap aan het Con
gres deelt naar Reuter meldt Roose
velt mede, dat het tekort in het be
lastingjaar, dat 30 Juni 1936 eindigt,
3.234 millioen dollar zal bedragen.
Dit is 1300 millioen dollar minder,
dan werd verwacht bij het indienen
van de begrooting.
1 Deze verbetering is een gevolg van een
vermindering van de uitgaven en vermeer
dering van de inkomsten der belastingen
tengevolge van het economisch herstel van
de Vereenigde Staten in het afgeloopen jaar.
Voor het jaaT. dat 30 Juni 1937 eindigt,
voorspelt de president een deficit van 1098
millioen, door een nieuwe vermindering van
uitgaven en vermeerdering van inkomsten.
De inkomsten worden geschat op 5654 mil
lioen dollar, de uitgaven op 6752 millioen.
Hierbij zijn evenwelniet inbegrepen de nieuwe
credieten tot hulp aan de werkloozen, welke
vermoedelijk 500 millioen dollar zullen be
dragen.
In 1936 zal de openbare schuld vermoede
lijk het record-cijfer van 31.000 millioen be
halen.
Naar schatting zal ongeveer 200
millioen meer worden uit.«re*rokken
voor leger en vloot, teneinde de vloot
de sterkte te geven, welke bij de ver
dragen is toegestaan en te voorzien
in de vervanging en verbetering van
uitrusting van het leger en de ver
meerdering van het personeel.
Teneinde deze uitgaven te dekken rekent
de regeering op het verder ontvangen van de
zoogenaamde „processing tax" waarvan de
rechtbank thans de wettigheid onderzoekt.
Mocht de rechtbank deze belasting ongrond
wettig verklaren, dan moet de regeering
eenige honderden millioenen zoeken, hetzij
door belastingen, hetzij door leeningen.
Roosevelt heeft eveneens een orediet ge
waagd van 567.872.460 dollars voor de Marine
voor het jaar 1937, hetgeen met de credieten,
die tegen de verwachting in, in 1936 niet zijn
opgebruikt, hetgeen een totaal uitmaakt van
621.900.000 dollar, dat voor 1937 beschikbaar
zal zijn, vergeleken met 603.500.000 dollar in
1T36. De verhooging voor 1937 is voorname
lijk bestemd voor den bouw van schepen en
vliegtuigen, alsmede voor vermeerdering van
het aantal officieren en manschappen, al
dus wordt in de verklaring van het Witte
Huis gezegd. De begrootingen vormen het
„minimum, dat noodig wordt geacht, om de
doeltreffendheid van de marine te handha
ven".
Naar schatting zullen 243.000.000 dollar in
het begrootingsjaar 1937 beschikbaar zijn.
voor de werkzaamheden aan 94 schepen, die
op hét oogenblik in aanbouw zijn en voor
het op stapel zetten van 12 torpedo jagers en
6 onderzeeërs in het begin van het dienst
jaar. In 1937 zullen 27.660.000 worden be
steed voor den aankoop van 377 watervlieg
tuigen. Het actieve vloot-personeel zal wor
den gebracht op 100.000 man en het reserve-
vlootpersoneel zal eveneens worden ver
meerderd.
De leger-begroot.ïng toont dat. de 'regee
ring 31 millioen dollar vraagt voor den aan
bouw in 1937 van 507 militaire vliegtuigen
die in hoofdzaak ter vervanging moeten die
nen en het totaal van 1342 vliegtuigen, dat
thans in dienst is, niet zullen verhoogen
De nieuwe bouwplannen blijven nog bene
den het bedrag, dat door den minister'van
Oorlog in zijn rapport is aanbevolen.
De taktiek van Roosevelt om in de be
grooting niet de bedragen op te nemen, die
noodig zullen zijn voor de bestrijding van
de werkloosheid, waardoor de begrooting on
volledig blijft, is iets geheel nieuws en blijk
baar ingegeven door den wensch om te-wach
ten tot een overzicht is verkregen van de
bedragen, die in het afgeloopen jaar -voor
de werkloosheidsbestrijding noodig zijn ge
weest
druk op gelegd wordt, dat zelfs vrijwillige
overeenkomsten tusschen de farmers der ver
schillende staten over de regeling van den
aanplant inbreuk zouden maken op de grond
wet. Men ziet dan ook in deze beslissing het
ineenstorten van het geheele door Roosevelt
opgerichte gebouw van nationale „Planwirt-
schaft" en vreest, dat ook zijn sociale hervor
mingen, die vastgelegd zijn in de arbeidswet en
de wet op de sociale verzekeringen door het
Hooggerechtshof te Washington verworpen
zullen worden.
Het ligt voor de hand dat men met groote
spanning in politieke kringen de tweede, dit
maal zuiver binnenlandsch politieke redevoe
ring verwacht, die president Roosevelt Woens
dagavond op het traditioneele banket der de
mocratische partij ter eere van Jackson zal
houden.
In deze begrooting is geen rekening
gehouden met de onwettigverklarmg
van de A.A.A. (Agricultural Adjust
ment Act, landbouwwetgeving) door.
het Federale Hooggerechtshof te
Washington. Door dit feit kan de be-
grooting nog aanzienlijk van karakter
veranderen.
Algemeen wordt deze laatste beslissing van
het grootste belang geacht. Men verwacht, dat
in de komende politieke campagne ter gelegen
heid van de presidentsverkiezingen, zeer veel
te doen zal zijn over de kloof tusschen in-
dustrieele en agrarische belangen die tijdens
den thans beslisten strijd om de Agricultural
Adjustment Act zoo duidelijk als nooit tevoren
aan den dag is getreden.
Uit regeeringskringen verluidt, dat Roosevelt
voornemens is zonder verwijl bij het congres
voorsteilen in te dienen ter vervanging van de
A.A.A. waar dit noodzakelijk en mogelijk zal
zijn. Welke wetsvoorstellen onder oogen gezien
worden is nog onzeker.
Het Hooggerechtshof was van meening, dat
controle over de oogstproductie, zelfs door vrij
willige overeenkomst en betaling van belas
tingen de beperkingen te buiten gaat, waaraan
de federale regeering is onderworpen. Het is
thans wel duidelijk, dat zonder een wijziging
van de grondwet het onmogelijk zal zijn een
nieuwe A.A.A. te ontwerpen, zelfs wanneer het
geheel een vrijwillige regeling zou zijn, het
toch in strijd zou moeten worden geacht met
de grondwet omdat gebruik gemaakt wordt
van federale gelden „om instemming te koopen"
gelijk verschillende vooraanstaande figuren
dit uitdrukken.
Het A.N.P. meldt nader uit Washington:
De verwerping van de A.A.A. heeft in poli
tieke kringen alhier groot opzien gebaard. De
partijleiders hebben onmiddellijk een aanvang
gemaakt met de bestudeering van de gevolgen
dezer gerechtelijke beslissing voor de begroo
ting en de a.s. verkiezingscampagne. Met dit
vonnis, aldus is de indruk, heeft Roosevelt het
tweede ernstige echec in zijn binnenlandsche
politiek geleden. Het eerste was de veroordee
ling van het wetgevende werk tot regeling van
de industrieeele productie. De veroordeeling
van de A.A.A. wordt nog ernstiger door de om
standigheid, dat iedere uitweg thans ook nog
is afgesneden doordat in het vonnis er de na
Engeland.
Eden voorzitter der vloot-
conferentie.
In de zitting van Maandag van de vloot-
conferentie is de minister van buitenlandsche
zaken, Eden, als opvolger van Sir Samuel
Höare gekozen tot voorzitter van de vlootcon-
f éren tie.
Naar verluidt hebben de Fransche en Ita
liaansche delegaties thans haar standpunt
inzake het Britsche cvoorstel ter kennis ge-
mzake het Britsche voorstel ter kennis ge-
den voor een reeks van jaren te voren hun
bouwprogramma's bekend zouden maken.
De Fransche en Italiaansche delegaties zul
len in de zitting van vandaag een voorstel in
dienen inhoudende, dat de bouwprogramma's
telkens slechts voor één jaar te voren bekend
zullen worden gemaakt ,in plaats van voor
zes jaar, gelijk voorloopig voorgesteld in het
Engelsche voorstel.
Badoglio meldt een slachting
aan het Somalifront.
Abessynisch kamp vernietigd.
ROME. 6 Jan. (A.N.P.) Maarschalk Badoglio
telegrafeert: „In schermutselingen tusschen
patrouilles in Tembien en aan de samen
vloeiing van Gabat en Gheva zijn vijandelijke
troepen teruggedreven. Aan onze zijde zijn
twee zwarthemden en twee askari's gesneu
veld. Een officier en een man van de zwart
hemden en 2 askari's werden gewond.
Aan het Somalifront hebben onze af dee
lingen Dubats in de afgeloopen dagen Amino
aan de Ganale Doria in het Malca Coto-gebied
bezet. In verband met nieuwe Abessynische
concentraties nabij Areri aan den rechter
oever van de Ganale Doria, hebben onze Du-
bats, gesteund door pantserauto's, Areri op 1
en 2 Januari aangevallen. Na een verbitterd
gevecht maakten zij zich meester van het
Abessynische kamp en vernielden dit. De
vijand vluchtte met achterlating van een 150
tal dooden en gewonden. Aan onze zijde vielen
1 zwarthemd, 3 Dubats en 1 Askari, terwijl 15
Dubats werden gewond. De luchtvaart was
aan het geheele front zeer actief
nationale politiek noodzakelijk.
Roekeloosheid met den dood
bekocht.
Jonge vrouw door leeuw verscheurd.
Nog 20 Abessyniërs slacht
offer van het bombardement
bij Dolo.
Zweedsche ambulance kan geen hulp meer
verleenen.
ADDIS ABEBA. 6 Januari (Reuter). Twin
tig der Abessyniërs, die bij het bombarde
ment van de Zweedsche ambulance werden
gewond, zijn thans aan hun verwondingen
bezweken, waardoor het totaal aantal dooden
tot 50 is gestegen. Een goede vei-pleging
door de getroffen ambulance is thans niet
mogelijk en alleen onder de beschutting van
struikgewas kan men den gewonden nog
eenige hulp verleenen Daar alle instrumen
ten zoek geraakt of vernield zijn, bedient
men zich van gewone messen. Degenen, die
het bombardement hebben overleefd, willen
niet naar het Roode Kruiskamp terugkee-
rë'ri, voordat Genève de verzekering heeft
gegeven, dat de Italianen bereid zijn het
'Roode "Kruis te eerbiedigen, aldus verklaart
men in Zweedsche kringen.
Amerikaan opvolger van generaal
Virgin.
ADDIS ABEBA, 6 Januari (A. N. P.) De
keizer van Abessynië heeft, naar verdaag is
medegedeeld, een 28-jarigen Amerikaan tot
zijn adviseur voor politieke kwesties benoemd.
De Amerikaan wordt vanavond in de Abessy
nische hoofdstad verwacht. Zijn naam is nog
niet bekend.
- De nieuwe functionaris zal „technisch advi
seur' In buitenlandsche aangelegenheden"
worden als oovolger van den Zweedschen
generaal Virgin, die om gezondheidsredenen
als zoodanig is afgetreden.
4000 Alpenjagers naar het front.
NAPELS. 6 Januari. (A.N.P.) 4000 Alpen
jagers zullen hedenavond uit Napels naar
Oost-Afrika vertrekken. De prins van Piemont
en de ondersecretaris van oorlog Baistrocchi
hebben aan boord van de „Comte Grande" de
revue over de troepen gepasseerd.
Twee divisies met 27.000 man ver
trokken.
Twee nieuwe Italiaansche divisies, in het
geheel 27.000 man sterk, zijn in Italiaansch
Sömaliland aangekomen. Een derde divisie
zal binnenkort worden uitgezonden.
Patricia MacKeever is het slachtoffer ge
worden van haar overmoed, meldt het A.N.P.
uit Belfast. Zij was nl. een leeuwenkooi bin
nengegaan en daar met een bal gaan spelen.
Een der leeuwen werd daardoor geïrriteerd
Hij wierp zich op de jonge vrouw en ver
scheurde haar voor de oogen der ontzette toe
schouwers.
Eerst een weinig Purol inwrijven
en daarna inzeependan scheert
men zich schoon, zacht en pijnloos.
(Adv. lngez. Med.)
De activiteit der Italiaansche
vliegers.
Hoe de Abessyniërs de vliegtuigen
neerhalen
De aanvallen op Roode Kruis-
afdeelingen.
(Van onzen specialen correspondent
Stuart Emeny)
DESSIé, Maandagavond.
Ondanks de aanwezigheid van zware wolken
en mist zetten de Italianen hun luchtbombar
dementen in de streek ten noorden van Makal
lé voort.
Deze bombardementen, evenals hun verdere
activiteit in de lucht, wijzen er vermoedelijk
op. dat de Italianen óf trachten hun terug
tocht uit Makallé te dekken óf een wanhopige
poging doen om te verhinderen, dat de Abes
syniërs de stad isoleeren.
De Abessynische troepen leeren inmiddels
hoe men Italiaansche vliegmachines neer kan
schieten. Zij wachten met vuren totdat de ma
chines laag gaan vliegen om mitrailleurvuur
te openen. Onmiddellijk daarop vuren gedeel
ten der Abessynische troepen uit afweerge
schut van geringen afstand op de in actie zijn
de vliegtuigen. Op die manier hebben zij juist
weer twee machines neergeschoten.
Het bombardement op de Egyptische Roode
Kruis expeditie bij Dagaboer (aan het zuide
lijke front) medegerekend, hebben de Italianen
thans zes Roode Kruishospitalen gebombar
deerd.
Te voren werden drie Zweedsche Roode
Kruis-expedities, een Amerikaansche en een
Abessynische gebombardeerd, vier hiervan ge
durende de laatste maand.
Hieruit blijkt met welk een hardnekkigheid
de Italianen het Roode Kruis aanvallen. Hoe
wel zij er gewoonlijk niet in slagen de Abes
syniërs uit de lucht veel schade toe te bren
gen, missen zij het Roode Kruis zelden. Alleen
de Engelsche Roode Kruis-expeditie is tot nu
toe voor bombardementen gespaard gebleven.
(Copyright News .Chronicle-A.N.P.)
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELLING
De zeemeerman kan nu gelukkig geen kwaad meer stichten. Hij is
heelemaal in de macht van den reus Rolleboon en die zal hem zijn
booze streken wel afleeren, voordat hij hem weer loslaat.
Thijs IJs heeft zich inmiddels op weg naar huis begeven. Hij is
best in zijn schik, want zijn avontuur is prachtig verl'oopen en hij
heeft zich bovendien in Rolleboon een machtig vriend verworven.
Hier zie je Thijs vroolijk gestemd langs een boschpad loopen, want
hij hoopt weer gauw thuis te zijn en vriend Sim te ontmoeten om de
geschiedenis van den zeemeerman in kleuren en geuren te kunnen
vertellen. Maar.... zoo gauw zal dat heusch niet gebeuren!
Vredespolitiek volge op de dwangmaatregelen.
erugkeer naar een gezonde Inter -
Door M." J. Bonn,
hoogleeraar aan de London School of Economies
De toepassing van sancties op Italië moge I
ingrijpende veranderingen in den economi-
schen toestand van de wereld teweegbrengen,
als een methode om den oorlog te voorkomen
heeft zij gefaald, niet omdat er niet voldoende
pressiemiddelen beschikbaar waren, maar om
dat Italië besloot tot het negeeren van het
risico, dat de dreigende collectieve actie van
den Volkenbond met zich meebracht. Italië
had daar zijn goede redenen voor en het heeft
die ook bij zijn aanklacht tegen z'n Engelsche
vrienden, die blijkbaar niet duidelijk genoeg
in hun dreigementen geweest zijn, en tegen
zijn Fransche vrienden, die het land hoop
gaven op gematigde sancties.
Doelmatige preventieve sancties zouden eens
en vooral de suprematie van de macht der
economische pressie over militaire bewapening
hebben aangetoond. Beperkte sancties kunnen
aan alleen een soortgelijk resultaat hebben,
als haar toepassing zonder aarzeling geschiedt
en niet verloopt in een langen economischen
doodsstrijd. Het is mogelijk, dat vijftig staten
door een vrijwillige benadeeling van hun we
reldhandel een anders zegevierend leger een
„halt" toeroepen en aldus de nutteloosheid
van een oorlog aantoonen; doch als hun op
treden slechts tot gevolg heeft, dat de op-
marsch alleen maar bemoeilijkt wordt, terwijl
de overwinnaar in het bezit blijft van zijn
buit, dan heeft dit systeem als waarborg voor
den vrede gefaald.
Italië's economische structuur is zwakker
dan die van iedere andere groote mogendheid.
Het is meer aangewezen op buitenlandschen
invoer en buitenlandsche markten dan welk
land ook. Al wijkt Italië niet voor economi
schen druk, toch moet men onder de huidige
omstandigheden niet te geringschattend den
ken over economische pressie als alternatief
voor militaire actie. Een gedeeltelijk succes,
dat gemakkelijk verwezenlijkt kan worden, zou
de Italiaansche regeering in groote moeilijk
heden brengen: de bevolking zou er sterk on
der te lijden hebben. Zij zal de ellende van een
geleidelijke verstikking aan den lijve ondervin
den, al zal het niet tot een economische wor
ging komen.
Een handelsembargo, dat door de meeste
landen wordt toegepast, kan niet bestreden
worden door middel van economische tegen-
sancties. welke de getroffene te zijner verdedi
ging denkt te nemen: Het heeft geen doel goe
deren te onthouden aan sanctielanden, die be
sloten hebben deze in geen geval te acceptee
ren. En het heeft geen nut diegenen onder de
'leveranciers te brandmerken, die weigeren ar
tikelen te leveren. Italië's represaillemaatrege
len mogen sommigen zwakkeren sanctieleden
schrik inboezemen, zij zullen den druk slechts
weinig verzachten. Zij zullen niet bij machte
zijn een surrogaat te produceeren voor de goe
deren. welke Italië niet verkocht mogen wor
den, noch voor de contanten, die het land
onthouden blijven. De tijd is te kort om langs
synthetischen weg en op groote schaal surro
gaten samen te stellen, ofschoon pogingen
voor uitvindingen op dit gebied natuurlijk
sterk aangemoedigd zullen worden. Al kunnen
deze pogingen later vruchten dragen en
Italië's afhankelijkheid van buitenlandschen
invoer in de toekomst verminderen, zij zullen
te laat komen om het resultaat van den
sanctie-oorlog te beïnvloeden. Italië en andere
ambitieuse landen zullen hebben te erkennen,
dat het risico van het aangewezen zijn op
buitenlandschen invoer en buitenlandsche
markten belangrijk is toegenomen door de toe
passing van sancties. Hun behoefte aan kolo
niën zal zich nog sterker doen gevoelen, want
al mogen koloniën in een oorlog, waarin de
verbindingen met het moederland verbroken
zijn, als bron voor versterkingen geen beteeke-
nis hebben, zij kunnen het land in ieder geval
beschermen tegen de sancties, want de kolo
niën zelf zullen die natuurlijk niet toepassen.
Zullen ook deze landen inzien, dat de weg
naar territoriale expansie door middel van
oorlog voor hen gesloten is? Of zullen zij bij
het zoeken naar een verminderde afhankelijk
heid doorgaan met hun geforceerd optreden?
Deelgenootschap in de exploitatie van de
ruwe grondstoffen der wereld door een in
ternationale overeenkomst en de waarborgen
van het ongestoord gebruik daarvan verlie
zen hun waarde, want ongetwijfeld zullen
deze waarborgen niet functionneeren in oor
logstijd of onder een regime van sancties.
En in vredestijd is er niet veel gevaar, dat
roofzuchtige monopolisten een enkel land
zullen exploiteeren. Weinig internationale
monopolies zijn succesvol gebleken: zij dra
gen den laatsten alle een meer defensief
dan agressief karakter, daar de meesten van
's werelds ruwe stoffen ter markt in ieder
geval weinig opbrengen.
Landen, die afhankelijk zijn van buiten
landschen invoer en buitenlandsche markten
hebben altijd het gevaar geloopen. dat een
oorlog hun handelsverkeer met vreemde na
ties zou verstoren, zoowel wat de toekom
stige tegenstanders als de neutrale staten
betreft. Wanneer zij sterker, beter voorbereid
en gunstiger gelegen waren dan hun vijan
den, zouden ze in staat zijn aan dergelijke
gevaren het hoofd te bieden. Zoolang zij de
zeewegen kunnen open houden en bet over
schrijden van grenzen naar machtige bu
ren mogelijk is. is het gevaar van een volko
men economische verlamming niet zeer
groot. Een blokkade wordt dan alleen een
ernstige zaak, wanneer het -geblokkeerde
land zooals bijvoorbeeld de Centrale Mo
gendheden in den wereldoorlog zich te
genover een verbond bevindt, dat zoowel de
zee als de continentale verbindingen onder
controle heeft.
Italië's aanval op Abessynië heeft een fun-
damenteele verandering gebracht in de hou
ding der neutrale landen. Italië wordt inge
sloten door neutrale staten, niet door een
Abessynische blokkade. En een collectief em
bargo. dat door neutrale staten afgekondigd
en krachtig doorgezet wordt, kan niet op de
zelfde wijze worden getrotseerd als een blok
kade. Bovendien is de steun, dien de inter
nationale handel in oorlogstijd tot nog toe
van de neutrale handelsbelangen ontving,
verdwenen. De machtigste steunverleeners
waren de Vereenigde Staten. Oorlog was in
hun oogen een abnormale, onwettige stand
van zaken, een beleediging tegenover de
wereld in het algemeen. Om die reden
wenschten zij zich uitsluitend bezig te hou
den met de belangen der neutralen. De neu
tralen moesten met hun handel kunnen
doorgaan net zooals in vredestijd; men
moest hen er zelfs niet van weerhouden
extra profijt van den oorlog te trekken. De
zeewegen dienden te worden opengehouden
ten behoeve van den neutralen handel. De
zee moest vrij zijn. Amerika's deelneming
aan den wereldoorlog vond hoofdzakelijk
haar oorzaak in deze opvatting. En zelfs r.a
den oorlog heeft zijn regeering hardnekkig
gepoogd de principes van de open zee door
de 'groote maritieme mogendheden erkend te
krijgen. In dit opzicht hebben de Vereenigde
Staten gefaald. Sindsdien is Amerika„isola
tionist" geworden en heeft het zijn politiek
volkomen gewijzigd. Het gaat niet langer uit
van de rechten der neutralen, maar van de
plichten. Deze moeten aan oorlogvoerende
naties -die diensten en goederen onthouden,
die ln elk geval als oorlogscontrabande be
schouwd kunnen worden. En waar de mo
derne oorlog een oorlog van stoffen is neemt
de lijst van deze goederen dagelijks in lengte
toe.
Den burgers is bevolen zich in eiken oorlog
te onthouden van iedere activiteit, die hun
regeering in moeilijkheden zou kunnen bren
gen. De grootste neutrale mogendheid ver
leent niet langer uit haar eigen onuitputte
lijke bronnen die stoffen, die de oorlogvoe
rende landen missen, zij vaardigt zelf-ver-
loochenende bepalingen uit, die een soort em
bargo leggen op haar eigen export teneide
zich te houden buiten alle, verwarring stich
tenden, commercieele relaties, die tot oorlog
zouden kunnen leiden.
Het resultaat van deze politiek van den
Volkenbond en die van de Vereenigde Staten
onafhankelijk gevoerd moet het inter
nationale verkeer van een land. dat in oorlog
is, sterk bemoeilijken. En de moraal, die de
ontevreden landen uit dezen toestand heb
ben te trekken, is deze zij moeten öf de nut
teloosheid van het oorlogvoeren erkennen öf
inzien, dat het noodzakelijk is de benoodigde
stoffen uit het eigen land te halen. Een land,
dat in de positie van Italië verkeert, zal groote
moeite hebben om een volledige voorziening
in eigen behoeften te bereiken. Het kan zijn
gebied slechts door middel van oorlog uitbrei
den want de kansen op een bevredigende
en belangrijke gebiedsruil langs vreedzamen
weg zijn niet zeer groot en de vruchten van
zoo'n oorlog kunnen verloren gaan door de
toepassing van neutrale economische pressie.
De positie van een dergelijk land zou hopeloos
zijn, als het de eenige ontevreden staat in de
wereld was. Maar er zijn op het oogenblik nog
andere ontevredenen en er zullen er in den
loop der jaren en met den groei der bevolkin
gen nog meer komen. Die landen zouden kun
nen samenwerken. Op die manier kan een
wankel stelsel van zelfvoorziening in het leven
worden geroepen. Italië's ondervinding is tot
nogtoe geweest, dat een bedreiging met sanc
ties niet te ernstig behoeft te worden opgeno
men en een oorlog niet behoeft te verhinde
ren, en dat aarzelend toegepaste sancties wel
iswaar onaangename dingen zijn, doch ruim
schoots tijd overlaten om een oorlog te winnen.
Een combinatie van ontevreden Europee -
sche naties zou er toe kunnen besluiten een
soort van herleefd „Mitteleuropa" te stich
ten, een federatie van aangrenzende conti
nentale staten, die in oorlog en vrede op
eenigszins behoorlijke wijze in eigen behoef
ten wenschen te voorzien. Het zal moeilijk
zijn in korten tijd een dergelijke federatie
te vestigen. Maar in onze snel veranderende
wereld komen nu eenmaal dikwijls vage ver
bintenissen vrij spoedig tot stand. Tegelijker
tijd is iedere stap, die door verschillende on
tevreden staten in de richting van grooter
zelfstandigheid wordt ondernomen, bestemd
om den internationalen handel en de inter
nationale handelsrelaties op steeds grooter
schaal terug te dringen. Daar zij zich niet met
behulp van vreedzame middelen kunnen uit
breiden en uit eerbied voor mogelijke sancties
een oorlog niet aandurven, moeten zulke lan
den óf in hun ouden toestand blijven of traoh
ten een positie te verwerven, waar zij om
sancties kunnen lachen.
Dit is niet te bereiken door in vredestijd
een positie afhankelijk van internationale
handelsbetrekkingen te blijven innemen.
Stugge autarkie is het eenige wapen, dat
hun overblijft; en waar zij die niet binnen
de eigen grenzen tot stand kunnen brengen,
zullen zij gedreven worden naar een stelsel
van agressief economisch bondgenootschap.
Een politiek van autarkie zal, zelfs op een
groote Centraal Europeesche schaal zware
offers ten opzichte van den levensstandaard
met zich meebrengen. Maar de algemeene on
tevredenheid, die in zoo'n land onder het
volk ontstaat zal de geschikte atmosfeer
scheppen, waarin zulke offers kunnen wor
den gevraagd. Blijft hun noodzakelijkheid
voortduren dan zal de ontevredenheid zich
uitbreiden en ten lange leste zal het lijdende
volk meenen, dat de kortste weg een oor
log is.
Deze gevaren kunnen niet uit den weg
worden geruimd door de sancties te verzach
ten of minder doeltreffend te maken, doch
uitsluitend door ze zoo snel mogelijk een on
weerstaanbaar karakter te geven. Als het ge
wicht van de door de neutrale wereld opge
legde sancties zoo vernietigend is. dat geen
enkele tegenactie succes heeft, is de geschikt
heid van het systeem bewezen.
Maar deze dwangmaatregelen alleen zijn
niet voldoende. Op het regime der sancties
moet vrede volgen. Aan het land, dat onder de
sancties geleden heeft, moeten dusdanige eco
nomische kansen "en voordeelen geboden
worden, dat het in staat gesteld wordt te
vertoeven in het economische, collectieve ge
zin der naties. Koloniale, territoriale uitbrei
ding ten koste van Abessynië is af te keu
ren. Dit komt neer op het stellen van een
premie op verdragschending. Evenmin ligt
een groote in ter koloniale herziening van zoo'n
omvang, dat ze den economischen druk in
Italië zou opheffen, in het rijk der mogelijk
heden, Maar een terugkeer tot een gezonde
en gematigde commercieele en economische
politiek zou de bijna universeele economische
spanning ten zeerste verminderen. Stabilisa
tie der muntwaarden zou de eerste stap in
goede richting kunnen zijn. Handels- en emi
gratie verdragen kunnen er op volgen. Een
louter collectieve vredespolitiek is voor Genève
een vrij hopelooze onderneming als zij in
het economische veld gepaard gaat met een
anarchistische, anti-collectieve muntpolitiek
in de groote financieele centra van de wereld.
(Nadruk verboden),
