Een fraaie 61 overwinning
op de Franschen.
DE WEDSTRIJD.
Een aer Necterianasche aoeipunieu meb unu iiOftSienue jjiaxiscxien.
y, 1, n. r.;_ Llense, Mattier en Diagne.
ue nansche doeiman Llense heeft heel wat moeten doorlaten, maar ook veel
gestopt. Hier heeft hij succes. In het midden de toesnellende Wels.
VAN HEEL DROK
hoede; als hij zich er weer eens doorheen
werkt, moet Halle zich op den bal werpen om
te beletten, dat de kleine Franschman scoort.
De corner, hierdoor ontstaan, levert geen re
sultaat op. Ook een corner op het Fransche
doel kan worden^ weggewerkt.
04 en 14.
De Hollanders doen hét wat rustiger aan;
het vierde doelpunt komt dan ook vrij onver
wacht; het ontstaat uit een van de vele ge
vaarlijke open aanvallen. Weber plaatst ver
naar voren bij een afgeslagen aanval en Ver-
riest die mist, kan Eakhuys niet houden. Met
een kogel hoog in den hoek, is het vierde
doelpunt van Nederland ontstaan (04).
Er moet nog een half uur gespeeld worden!
Doch de Franschen, aangemoedigd door hun
eigen publiek, kunnen zulk een zware neder-,
laag niet verkroppen en komen terug. Zij wil
len de eer redden en werkelijk gelukt het den
snellen Courtois, na 20 minuten de eer van
Frankrijk te redden. Doch dank zij een fout
van Caldenhove, want deze geeft na een duel
met Monsallier naar binnen af, schuin naar
zijn eigen doel, waar Courtois het ieder te
pakken krijgt; met een zuiver schot is Halle
gepasseerd. (1—4).
De Franschen zijn nu weer wat sterker;
Halle moet meermalen optreden. Een schot
van Drok bij een plotselingen aanval valt nog
te noteeren en al mag er van het Fransche
team wat meer initiatief uitgaan in deze perio
de, de aanvallen van Nederland, hoewel min
der talrijk, blijven uiterst gevaarlijk. Een naar
voren gespeelde bal van Smit belandt bij
Bakhuys, Llense moet uitloopen, doch Frank
rijk heeft geluk als Bakhuys tegen den kee
per aanschiet.
De laatste doelpunten.
De laatste tien minuten worden dan nog
catastrophaal voor Frankrijk.
Van Heel mag een vrijen trap nemen op het
midden van het veld; de bal belandt bij Bak
huys, deze tikt hét leder handig over enkele
i-e x.edci^n^sche overwinnaars voor den aanvang van den strijd. Men herkent
staande v. 1.11. r.: Boeljon, Lotsy, Paauwe, Weber, Halle, Anderiesen (voor Halle),
Caldenhove, Van Heel. Voorste rij: Wels, Drok, Bakhuws, Smit en v. Nellen.
tegenstanders heen naar Drok, die zich plot
seling vrij heeft opgesteld-. Llense ziet zich ge
dwongen uit te loopen en rustig deponeert
Drok den bal langs den Franschen keeper in
het doel (15)!
Nog geen twee minuten later kogelt Van
Nellen onhoudbaar na een gemeenschappelij-
ken aanval in (16)!
Het Nederlandsche publiek is niet meer te
houden van geestdrift; de Franschen zijn
stil.
In den strijd is Drok gewond, maar weldra
kan hij weer meespelen.
Bij de invallende duisternis klinkt dan
voor het laatst het fluitje. Nederland heeft
met 61 gewonnen.
VOETBAL.
Het beroemde record gehandhaafd. -
Een prachtige jubileumwedstrijd van
aanvoerder Van Heel.
VAN NELLEN WELS
Van Heel gehuldigd.
De Fransche Voetbalbond bood den spelers
en hun leiders van beide elftallen na afloop
van den wedstrijd in het Palais d'Orsay een
diner aan. Begrijpelijk was de stemming in het
Holiandsche kamp zeer opgewekt.
De heer K. J. J. Lotsy, bestuurslid van den
K.N.V.B., heeft aan tafel namens den Bond
het woor.d gevoerd en daarbij zich speciaal tot
Puck van Heel gewend. In een treffende toe
spraak dankte hij Van Heel voor alles, wat hij
in de afgeloopen jaren ais speler van het Ne
derlandsche elftal gepresteerd heeft. Spr. bood
den gouden jubilaris, namens den Bond, een
bureau ministre aan.
De heer Jules Rimet, president van den
Franschen Voetbal Bond en de heer H. W. H.
Herberts, voorzitter van de Keuze Commissie,
voerden nog het woord, waarbij de laatste zich
in het bijzonder tot de Nederlandsche spelers
wendde en hen dankte voor hun prestatie van
dezen middag.
De heer Zandvliet, voorzitter van de ver-
eeniging Feyenoord, die mede aanzat, bood
Van Heel bij deze gelegenheid hét eerelidmaat
schap van Feynoord aan.
Nederland heeft met 61 de Franschen ge
slagen!
Het trotsche record, negen achtereenvol
gende wedstrijden op het terrein van de te
genpartij gewonnen is alweer met één
wedstrijd verbeterd. We hebben nu 10 achter
eenvolgende overwinningen op het terrein
onzer tegenstanders veroverdIs er een land,
dat op zóó'n record kan wijzen?
Daarbij heeft onze ploeg op afdoende wijze
revanche genomen voor de 54 nederlaag op
eigen terrein tegen het Fransche elftal, een
nederlaag, die destijds onder eenigszins ab
normale omstandigheden werd geleden. De
61 overwinning bewijst nu toch weer vol
doende, dat we op het oogenblik een flink
stuk boven het Fransche' voetbal staan
Hierbij moeten we ook bedenken, dat Frank
rijk uitsluitend door beroepsvoetballers werd
vertegenwoordigd en dat ons elftal uit zuivere
amateurs bestaat, die behalve hun beroep
ook nog aan voetbal doen.
Ons elftal heeft goed gespeeld, af en toe
zelfs zeer goed, doch het heeft niet den on-
weerstaanbaren vorm van Dublin getoond.
Had onze voorhoede zóó gespeeld als in dien
gedenkwaardigen wedstrijd tegen de Ieren,
dan zpuden het dubbele cijfers zijn gewor
den. Het is ten slotte maar goed ook. dat het
zoover niet gekomen is. De zware nederlaag
is voor de Franschen al onaangenaam ge
noeg; ze zal den Franschen echter niet den
moed ontnemen.
Trouwens het moet gezegd worden, dat de
Franschen in dezen wedstrijd geen oogenblik
zich gewonnen hebbengegeven. Ze bleven
tot het allerlaatste oogenblik met geestdrift
an energie werken. Maar hun technische ca
paciteiten schoten in alle opzichten te kort
om onze overwinning in gevaar te brengen,
daarover zullen alle toeschouwers, zelfs de
meest chauvinistische Franschen, het wel
eens zijn.
Het is weer onze goede techniek, die den
doorslag heeft gegeven, waarbij ditmaal nog
kwam, dat Bakhuys meer gelegenheid kreeg
om te schieten dan te Dublin. Hij heeft daar
van een dankbaar gebruik gemaakt! Niet
minder dan drie doelpunten nam hij voor
zijn rekening; alle drie werden ze gemaakt
met geweldige schoten, zooals slechts een Bak
huys die kan lossen Zelfs de Franschen
juichten hem hartelijk toe.
De vijftigste wedstrijd van Van Heel is niet
alleen voor de ploeg, doch ook voor den jubi
laris zelf, een succes geweest. Van Heel heeft
n.l. een van zijn beste wedstrijden gespeeld.
Hij was de goochelaar met den bal en de man
met den geweldigen kijk op alle situaties. In
de moeilijkste omstandigheden wist hij zich
vaak met het grootste gemak te handhaven
zoodat hij en onze „schutterkoning" Bakhuys
de sterren van het veld waren. Ook de Fran
sche collega's rondom ons hadden voor Van
Heel de grootste bewondering. Het blijkt, dat
onze aanvoerder, na 50 maal de oranjeklem-en
met eere te hebben verdedigd, nog in zijn al-
lerbesten vorm is en hij nog steeds geen
concurrentie als linkshalf in ons land heeft.
Maar laat ik U, alvorens het spel verdler
onder de loupe te nemen, iets vertellen van
de omstandigheden, waaronder d'e wedstrijd
werd gespeeld.
Zaterdagavond begon het te regenen, Zon
dagmorgen regende het nog! Men had ge
hoopt, dat het tegen den middag wat zou
opklaren, doch het bleef regenen en eerst te
gen het einde van den wedstrijd klaarde het
wat op. Blijkbaar hebben tal van houders van
kaarten voor de onoverdekte plaatsen, in ver
band met het slechte weer, van hun kaarten
geen gebruik gemaakt. Op die rangen waren
dan ook nog eenige openingen, doch voor de
rest was het geheele stadion flink bezet.
Hoeveel Nederlanders er waren is moeilijk
te schatten. Een feit was het echter dat men
na afloop van den wedstrijd zich rondom in
de buurt van het Stadion als in Nederland
waande; alleen af en toe werden eens 'n paar
woorden Fransch gehoord. Hollandsch domi
neerde volkomen.
In lange rijen stonden autobussen uit alle
oorden van ons land gereed om de duizenden
weer naar het vaderland te brengen.
Het terrein zelf had onder den regen slechts
weinig geleden. Het was natuurlijk wat zwaar,
doch uitstekend bespeelbaar, heel wat beter
dan het terrein te Dublin.
Wat onze voorhoede betreft, kunnen we
dadelijk vast stellen, dat de Franschen blijk
baar wisten, dat Smit eigenlijk de gevaarlijk
ste man in den aanval was. Ze hebben hem
van het begin tot het einde een speciale be
waking gegeven. Eerst was het Gabrillargues,
die niet van hem week en toen deze speler
na een half uur uitviel en door Bonide werd
vervangen, was het deze, die Smit als een
schaduw volgde.
Maar Smit zwierf weer dat het een lieve
lust was; daardoi
zóó ver van zijn plaats, dat de andere voor
hoedespelers net daardoor veel gemakkelijker
hadden. Smit heeft ditmaal stellig meer ver
dedigend werk geleverd dan gewoonlijk;
daarvan was mogelijk het feit. dat hij dit
maal geen enkel doelpunt maakte, het ge
volg. Maar hij heeft toch herhaaldelijk schit
terende staaltjes voetbal laten zien, zoodat
hij. als steeds, opnieuw een groot aandeel in
het succes van de ploeg heeft gehad.
Verriest had blijkbaar tot opdracht Bak
huys te bewaken; hij is daarin echter niet
steeds geslaagd, omdat onze middenvoor
zoo'n_ prachtig meesterschap over den bal
heeft', dat hij ondanks strenge bewaking,
toch telkens weet vrij te komen. Overdreven
hinder heeft Bakhuys van Verriest dan ook
niet gehad. Onze middenvoor was weer
uiterst handig in het scheppen van kansen
voor anderen, bovendien was hij bijzonder
op schot, zoodat zijn beteekenis voor den
aanval eigenlijk nog grooter was, dan door
zijn doelpunten tot uitdrukking komt.
Drok was met zijn schieten ditmaal niet
gelukkig, doch hij maakte veel goed, door
de fraaie wijze, waarop hij bij het 5e doel
punt den bal op geraffineerde wijze, over
den uitloopenden doelverdediger heen in het
net wipte.
Onze vleugelspelers hebben hun gewone
spel gegeven. Beiden hebben een mooi doel
punt gemaakt. Van Nellen muntte weer uit
in het nemen van hoekschoppen. Indien het
noodzakelijk geweest was. zou men van
beiden af en toe nog wel eens wat extra
snelheid hebben gezien.
Het geheel een mooie linie, die door goede
techniek en rustig samenspel voor de Fran
sche achterhoede te sterk was.
Onze middenl'inie speelde, zooals men dat
in den laatsten tijd van dit drietal is ge
wend. Anderiesen heeft voorgoed gebroken
met zijn inzinking in het laatste half uur.
Hij bleef ook niet meer achter dan strikt
noodzakelijk was; hij bleef vooral in kop
duels steeds de baas. Zijn aangeven was in
de meeste gevallen rustig en zuiver.
Bas Paauwe kreeg eerst tegen het einde af
en toe wat last met zijn snelle tegenstanders,
die hij echter voor het grootste gedeelte van
den tijd wel de baas was.
Van Heel was. zooaLs we reeds zeiden, in
topvorm. Het was een bijzonder genot hem
in actie te zien.
Caldenhove was wel de beste achterspeler
en daarom was het jammer, dat hij, door den
bal niet onmiddellijk weg te werken, doch er
mee te blijven drijven, indirect de oorzaak was
van het eenige tegenpunt, Dat punt had er
eigenlijk niet behoeven te zijn. Overigens
toonde hij weer een fijn en intelligent spel.
Weber schoot tegenover de levendige Fran
sche aanvallers af en toe wat in beweeglijk
heid te kort, wat hij echter in de meeste ge
vallen door zijn doortastendheid weer goed
maakte.
Het. beste hebben we eigeniijk voor het slot
bewaard: Halle was voortreffelijk! Hij heeft
op wonderbaarlijke wijze, een goed door Ver
riest genomen strafschop gestopt. Hij stopte
den bal op ongeveer drie kwart meter af
stand van den paal, wat wel bewijst, dat Ver
riest auiver schoot. Maar Halle heeft nog
meer uiterst lastige problemen opgelost, waar
bij af en toe zijn onverschrokken ingrijpen
een zeker lijkend doelpunt voorkwam. Met
Göbel en Van der Meulen vormt hij het drie
tal groote doelverdedigers uit onze voetbal
historie. Niet ten onrechte noemt men hem
den Leeuw van Deventer!
En wat hebben de Franschen tegenover deze
uitstekende ploeg gedaan? Eerlijk gezegd was
het spel van den Franschen aanval teleur
stellend. Courtois, de middenvoor, is feitelijk
de eenige speler van internationale klasse. De
anderen beschikken over snelheid en geest
drift, doch hun techniek is zoo matig, dat het
eene doelpunt als een meer dan ruime be
looning voor hun werken kan worden be
schouwd.
Dan noemen we in het midden Verriest, den
spil, die zich belast zag met de taak om Bak
huys te bewaken. Dat Bakhuys toch drie doel
punten maakte en dat desondanks Verriest
goed werk heeft geleverd, bewijst weer de
extra klasse van onzen' middenvoor. Mattier
en Diagne waren een paar behoorlijke achter
spelers, die echter aan onze backs niet kun
nen tippen. De doelverdediger was niet klem-
vast. Hij maakte op dat punt een paar ge
vaarlijke fouten, die echter niet werden af
gestraft. Veel heeft hij aan de tegenpunten
overigens niet kunnen doen; maar een groo-
ten indruk maakte hij stellig niet.
Scheidsrechter was de Engelschman Rudd,
die ditmaal assistentie had van twee neutrale
grensrechters, een Belg en een Luxemburger.
Als hij geen Engelschman was, zou ik zeggen,
dat hij een echte home-referee was. Nu zullen
we de vele fouten, die hij maakte, maar toe
schrijven aan het toeval, waarvan zelfs de
beste fluitist af en toe wel eens het slacht
offer wordt. Toen hij voor een hands van
Weber een strafschop gaf, wachtte hij met
fluiten blijkbaar omdat de Franschen den
bal kregen totdat de bal achter geplaatst
was. Toen had hij feitelijk geen strafschop
meer mogen geven!
Onmiddellijk daarna zag hij een over-
duidelijken strafschop voor onze ploeg, waar
over alle Fransche collega's om ons heen het
volkomen eens waren, over het hoofd. En-
gelsch was zijn leiding niet!
GROOTHOFF.
Te kwart over twee komen de Oranje-man
nen het veld op. Zij worden stormachtig ont
vangen. Het Wilhelmus klinkt over het ter
rein; door alle aanwezige Nederlanders mee
gezongen. Dan komen de Franschen. De Mar
seillaise weerklinkt.
Scheidsrechter Rudd (Engeland) roept de
aanvoerders Van Heel en Delfour tot zich. De
Franschman wint den toss; Bakhuys trapt te
twee uur Fransche tijd af. Er staat geen wind,
de lucht is grauw en het regent fijntjes.
De opstelling der elftallen is
Frankrijk:
Llense,
Diagne, Mattier,
Gabrillargues. Verriest, Delfour,
Monsallier, Cheuva, Courtois, Veinante, Nuic.
Nederland:
Van Nellen. Smit, Bakhuys, Drok, Wels,
Van Heel, Anderiesen, B. Paauwe,
Caldenhove, Weber,
Halle,
In de eerste minuten is het even een we-
derzijdsch verkennen.
Nederland leidt.
Nadat de eerste Fransche aanval is afge
slagen, wordt het leder naar de andere helft
gebracht, Drok krijgt den bal, een zeer lange
pass naar het midden volg.. Bakhuys heeft de
situatie begrepen; hij heeft zich in vrije po
sitie opgesteld en met een schuiver van vijftien
HALLE BAKHUYS
meter afstand in den rechter benedenhoek is
Llense gepasseerd. Wel stopt de Fransche kee
per het leder, maar de gladheid van den bal
speelt hem parten, waardoor het leder over
de lijn in doel rolt. Nederland heeft na zes
minuten de leiding (01).
Nederland behoudt na dit hoopvolle begin
het initiatief; snelle open aanvallen volgen
elkaar op. Vooral vgn links dreigt gevaar. Bij
een moeilijke situatie voor het Fransche doel
weet Wels keurig in den linker bovenhoek te
plaatsen. Maar Llense stopt het leder.
De periode van Nederlandsch overwicht
houdt aan; wij noteeren een schot van Ande
riesen, laag en verraderlijk in den hoek, dat
Llense groote moeilijkheden bezorgt. Een cor
ner, door Van Nellen genomen, wordt te ver
het veld in geplaatst.
Langzamerhand geraken de Franschen inge
speeld; ook hier gaat het nu in vlot tempo,
met kort spel en aanval. Halle kan enkele
malen toonen, waartoe hij in zijn modderig
doel in staat is.
Twee Fransche invallers.
Er zijn ruim twintig minuten gespeeld. Er
verdwijnen plotseling kort achter elkaar twee
Fransche spelers. Eerst is het Nuic, die kramp
krijgt, en door Aston van de club Red Star,
den bekenden internationaal, vervangen
wordt. Direct daarop valt Gabrillargues uit.
Voor hem komt Banide in de plaats.
Inmiddels heeft Nederland nog een kans
gekregen om de score te verhoogen, maar
Drok schiet hoog over.
De voorsprong vergroot.
Weer zitten de Franschen voor het Holiand
sche doel, doch hun spel is te kort; telkens
wisten Weber en Caldenhove tijdig in te
grijpen.
En zooals het meermalen geschiedt, er
komt een doelpunt aan dien kant, waar men
het op dat moment niet verwacht. Bij een
Hoilandschen aanval combineeren Bakhuys
en Van Nellen uitstekend, de eerste stelt den
Delftenaar in staat, een mooien voorzet te
geven. Een Fransche back glijdt uit en Wels
krijgt den bal op korten afstand van doel in
vrije positie. Hij ziet een gaatje en met een
zuiver geplaatst schot weet hij Llense te pas-
seeren. Tevergeefs heeft Llense nog getracht
den bal uit den linkerhoek te grabbelen.
Nog tien minuten van de eerste helft zijn
er te spelen en Nederland leidt met 20.
Nauwelijks is de vreugde van de Hollanders
wat getemperd, of Frankrijk heeft bijna re
den tot juichen. Weer zijn de Fransche voor
hoedespelers er van door gegaan, doch in het
strafschopgebied wordt de aanval afgeslagen.
Weber raakt, uitglijdend bij het wegwerken,
den bal met de hand aan. Er wordt even door
gespeeld, doch de heer Rudd weigert een
j strafschop te geven. Eerst op appèl van de
Franschen gaat hij er toe over. Coutois plaatst
zich achter het leder; Halle ziet kans het le-
i der uitvallend uit zijn doel te houden!
Dit voor Frankrijk zoo teleurstellend mo
ment geschiedt acht minuten voor rust.
De Oranje-aanval zet door; Smit werkt zich
door de verdediging heen, maar op het mo
ment, dat hij zal schieten, wordt hij unfair
aangevallen, doch de heer Rudd heeft nu geen
overtreding kunnen constateeren.
In de resteerende minuten is Frankrijk
sterker, vooral Courtois weert zich geducht;
eenmaal ziet hij kans na een soloren een fraai
schot te lossen, dat Halle keurig stopt. Met
een corner op het Holiandsche doel, die door
Halle kan worden weggewerkt komt de rust.
De tweede helft.
Te kwart over drie wordt het spel hervat.
Even gaat het op het middenveld heen en weer
en dan krijgt Van Nellen een kans. Zijn schot
is iets te scherp en gaat langs het doel uit.
0—3
De Nederlanders komen terug; Bakhuys
komt in duel met Mattier. Onze landgenoot
krijgt den bal vrij en met een hard, onhoud
baar schot, hoog in den hoek, is Llense voor
de derde maal gepasseerd (03).
Vijf minuten van de tweede helft zijn dan
achter den rug.
Een prachtige poging van Courtois, die den
bal in buitenspelpositie krijgt, om een tegen-
punt te maken, mislukt. De Fransche mid- l
voor is verreweg de gevaarlijkste in de voor-
i
