Ed. C. Schürmann.
9 9 9
Stad van ouden van dagen,
zieken en gebrekkigen.
r tfttt>nals in vele Indische steden liggen de
Jrnnpesche gebouwen bijeen in een uïtge-
k? oark waar geen Inlander komt, die er
niets te maken heeft. Alleen een groepje be
enden met hun mooie witte tulband, een
v. nffeur een paar door het Gouvernement
«opstelde gidsen en één van deze laatsten
anr-t voor een tonga, zooals ze hier de dos a
I.it onze oost noemen. Per auto gaat het
f vlug In gestrekten draf rijden we het
ffnoelsciie park uit, naar den hoofdweg, maar
atr is het meteen vaart verminderen. Het
inkt wel of heel Indië op de been is. Tallooze
«Adelaars, gedrapeerd in ellenlange lappen,
St een Britsch Indiër kleedt zich niet, die
w ««m met Oostersche zwier, of
vrHwel naakt zooals de Sadhoe's. de heilige
mannen wier heiligheid zoover ik weet uit-
Suitend'zit in een verwarde haardos, het ont
breken van overtollige kleeding en een met
rood en geel en wit besmeerd gezicht. Voeg
daarbij wat kettingen van zaden en vruchten,
pan koperen drinkpot, een zwaren knuppel en
fiw costuum als heilige is klaar. En er zijn er
bii die haast even blank zijn als wij, dus dat
hoeft ook niet te geneeren. Een krans narcis
sen 0111 den hals kan er ook nog wel bij, als ge
anders te ongekleed voelt. Hier komen trou
wens Indiërs in alle kleuren, zoowel wat huid
als wat kleeding betreft. Vooral de vrouwen
dragen graag rood, oranje en geel. Een enkele
dromedaris schrijdt rustig voort, hoog boven
de menigte, koeien overal langs den weg, wat
geiten en natuurlijk de Inlanderswagentjes.
Allergekste kleine tempeltjes op twee wielen,
waar één persoon in de schaduw onder kan
zitten, maar meestal hangen er nog zes bij
aan. De rivier is te gauw bereikt, wij klauteren
wat over breede steenen trappen en vinden de
boot klaar met een paar rieten stoelen boven
op het roefje en twee roeiers beneden voor in.
Een stralend zonnetje boven den onbebouw-
den linkeroever, dat prachtig de kleuren doet
uitkomen van het menschenwerk aan den
overkant. En daar staat wat! Overal dalen
trappen af tot diep in de rivier en dan ver
rijzen loodrechte wanden van grauwen of
rooden zandsteen, door paleizen gekroond.
Overal weer die zin voor ornament, voor lof
werk, aan balcons en balustrade. En overal
godenbeelden, meest met menie rood gekleurd
door de Radja-paleiseigenaars in de steenen
muren ingemetseld. Op de trappen wemelt de
menigte der pelgrims, die voortdurend ver
meerdert. Van alle kanten stroomen ze aan,
ontkleeden zich gedeeltelijk, maar allen gaan
gekleed te water, zij het in een heel dunne
neteldoeksche sari. Daar staan ze tot de borst
in den bruinen vloed, het gelaat naar de zon
gekeerd en prevelen hun gebeden. Driemaal
bieden ze een handvol water aan de zon aan
en dompelen zich dan geheel onder. Vele trap
pen hebben hun eigen bepaalde beteekenis of
verdienste, bij andere mag men ook kleeren
wasschen en zeep gebruiken. Er zijn aparte
vrouwenbaden zoo van 5 M. breedte zonder af
scheidingen, maar de vrouw mag ook baden
tusschen de mannen in. Is het bad volgens de
voorschriften genomen, dan wordt een droog
kleed aangetrokken en men vindt even hoo-
ger planken en bordessen, waar onder groote
zonneschermen de priester zit. Deze geeft raad
over den pelgrimstocht, hoe de vervulling van
bepaalde wenschen het best wordt verkregen
enz. en de anna's en rupee's stapelen zich voor
hem op. Deze heeren hebben hun agenten, die
de pelgrims aan den trein opwachten. Dat is
alllemaal voor elkaar. En de pelgrim pakt zijn
staf weer op en zoekt zijn weg door de menigte
naar een andere trap, waar een andere pries
ter hem weer zooveel onderdompelingen en
gebeden voorschrijft, waar hij bloemen moet
geven bij dit en water sprenkelen over dat
afgodsbeeld en dat kost natuurlijk allemaal
geld! Wij stappen even aan land en loopen
rustig tusschen de menigte door. Vooral rustig,
kalm uitkijkende naar godenbeelden of merken
op den grond. Loop daar altijd even om heen.
En steeds zoo kalm, dat de gids tijd heeft u
terug te houden als ge iets verkeerds gaat
doen, want een voetstap op een extra heilige
plek brengt u tien beschilderde rekels aan den
hals, die met stemmen als een kapotte klank
film beweren, dat ge deze zonde met minstens
tien gulden de man moet afkoopen en hun
getier brengt gauw een vijftig van die wilden
bij elkaar. Als uw gids handig is, heeft hij
den eersten lawaaimaker twee stuivers in de
hand gestopt en dan loopt alles met een sisser
af. Dan heeft de heilige zich vergist. Maar aan
boord is het blijkbaar veiliger, al overvaren
we wel eens een al te ijverig bidder. Maar in
de Ganges verdrinken maakt dubbel zalig, ge
loof ik, dus dat nemen ze ook niet eens kwa
lijk! Het is een verrassend gezicht. Steeds
een hoog paleis, een tempeltoren op den oever
rand, dan de trappen, die verdwijnen onder
de kleurige menigte en onder hoe langer hoe
meer zonneschermen, waaronder de Yogi's zit
ten. Booten varen af en aan en brengen steeds
meer pelgrims. Reeds uit de verte blijkt de
grootste menschenmenigte samen te komen bij
den grooten tempel van Doerga met zijn vier
forsche torens. Vlak daarnaast stijgt rook op.
Daar is de beroemde Burning-Ghat, de ver
brandingsplaats, waar alle dooden uit den
omtrek worden veraschtals ze geld ge
noeg hebben om het hout te betalen, dat 5-
10 rupees kost en als ze ouder zijn dan 12
jaar. is een van beiden niet het geval, dan
neemt de Ganges de dooden ook zóó wel mee.
Dat is een erg onpleizierig gezicht, maar de
gieren maken wel dat het niet lang duurt!
Daar bij de Burning-Ghats is het altijd druk.
Dag en nacht gaat dat door en die houtleve
ranciers moeten wel schatrijk worden. De ce
remoniën zijn betrekkelijk zeer eenvoudig; de
doode wordt al naar het geslacht in een witten
of rooden doek gewikkeld en op een ladder
draagbaar door de verwanten naar den rivier
oever gebracht. De verwanten loopen mee en
roepen hun lievelingsgod aan en dien klaag
roep hoort ge elk oogenblik in de straten van
Benares. Aan de rivier wordt het hout ge
kocht, de doode eerst met de voeten in het
water gelegd, daarna gebaad en op den brand
stapel neergelegd. De naaste bloedverwant
gaat den priester halen, die eenige verzen
leest, terwijl de naastbestaande met een bosje
brandend rijshout vijfmaal rond den brand
stapel loopt en dan eindelijk het vuur aan
steekt. Hij blijft wachten tot het vuur na een
paar uur is uitgebrand en ziet toe dat al wat
over is in het water der rivier wordt geworpen.
Daar is niets treurigs of griezeligs of naars
aan te zien. Dat zoovelen in Benares sterven,
komt vooral doordat de ouden van dagen er
heen komen in de overtuiging, dat hun laatste
adem, mits in de heilige stad uitgeblazen, hun
weer menigen lijdensweg op aarde in andere
reïncarnatie zal besparen. Men ziet er dan
ook tallooze ouden van dagen, zieken en ge
brekkigen. Vooral wanneer we nu ons veilig
schip weer verlaten en eerst per auto, dan
te voet de stad doorkruisen. Er is natuurlijk
een apentempel, een vieze, vuile bedelpartij,
men toont u den wagen van Jagganath, waar
onder men zich vroeger bij processies zoo gaar
ne liet verpletteren, maar het is een namaak
op halve grootte. De meeste tempels zijn van
buiten niet rijk versierd en ge moogt er niet
in. dus dat valt niet mee. Natuurlijk bezoeken
wy ook de put der Wijsheid, waar Shiwa onder
ligt en loopen door de bijgebouwen van den
gouden tempel, waar mooie kolommen van
roode zandsteen onze aandacht trekken, maar
ook verscheidene pauwen entientallen rat
ten, die rondritselen om de etensresten te ver
zamelen van de tallooze priesters en pelgrims,
die hier eten, slapen en rondlummelen. Dat
geeft wel tal van interessante kleurige kijkjes,
het zou mooi zijn als het niet zoo ongelooflijk
smerig was, ook al door het begieten met wa
ter en bestrooien met bloemen, rijst en andere
voedingsmiddelen van de afgodsbeelden door
de pelgrims. Dat wordt alles vertrapt en fijn
gemalen en geeft natuurlijk een reuze vuile
boel. Daarbij kauwt bijna iedereen betel en
spuwt prachtig rood sap in de vuile massa en
als ze je dan net de plek gewezen hebben,
waar groote bloedplassen getuigen van de ve
le geiten, die er geofferd zijn, dan weet je niet
meer, waar je je voeten zult neerzetten. Weg
uit die zwijnerij, zoo gauw mogelijk, dat is het
beste.
frisch en geen rook, geen stof. geen ergernis
van welke soort ook. Wel een echte gezellige
boel. Dat is het op de lijn naar Indië altijd!
VAN DER SLEEN
Badende geloovigen m de heilige Gangesrivier
in Benares.
Gelukkig is er niets anders te zien in de buurt
van Benares. Een kilometer of tien buiten de
stad ligt de plek, waar Boeddha voor het eerst
zijn leer verkondigde. Hij had op een 80 mijl
afstand, in Boeddha Gaya het hooger inzicht
gekregen, gezeten onder een waringin, waar
van de bladeren zoo begeerig waren het
lichaam van den begenadigden wijze aan te
raken, dat ze hun spitsen tot een lange punt
verlengden. Stekken van dezen Budühaboom,
Boddhytree zeggen ze hier, vonden hun weg
over heel Indië en nog verder en vlak bij de
plaats, waar de eerste prediking der nieuwe
leer plaats vond, staat ook een flinke boom.
Op de heilige plek zelve, waar ge een gouden
tempel zoudt verwachten, staat een geheel
vervallen baksteenen toren, waarvan niemand
weet was het geweest is. Daarnaast resten van
kloostertuinen en een spiksplinternieuwe
Buddhatempel, die met prachtige wandschil
deringen is versierd, voorstellende hoe de
Boeddha uit de rechterheup van zijn moeder
geboren werd, hoe hij dadelijk op Lotuskus
sens wandelde enz. enz. Werk van een Japan-
nees, door Rabindranath Tagore gewijd. Wij
staan even onder den Boeddhaboom, waar
overal bloemoffers liggen. Ik vraag den bewa
ker mij een blad te geven. O neen, die mogen
alleen bij speciale gelegenheden voor gasten
van erkende heiligheid worden geplukt. Een
duif vliegt weg uit den boom. Ritselend valt
een blad omlaag en blijft op mijn gekruiste
armen liggen! Die gezichten had ge moeten
zien. Ze hadden mij liefst achter tralies in een
cel gezet om te aanbidden geloof ik, maar
daar voel ik me nog te jong voor. Maar dat
blaadje ligt in mijn portefeuille en zal er
voorloopig blijven ook als herinnering aan een
merkwaardig voorval. Ge hadt het respect
moeten zien, waarmee gids en chauffeur en al
het hotelpersoneel mij behandelden!
Rawana's geboortedag. Groot feest met
dansvoorstelling in het paleis van den Maha-
radja. Vrije toegang voor iedereen. Je moet
maar boffen. Maar een mensch kan pech heb
ben ook. Drie uur sta ik voor de spoorbrug, de
eenige mogelijkheid om over de rivier te ko
men en om 5 uur sta ik er nog. Een paar trei
nen vertraging en geen verkeer met den an
deren oever toegelaten. Vloeken helpt nooit
en dat doe ik dus niet, maar ik was lichtelijk
uit mijn humeur. Honderden fietsers passeer
den, maar geen wou zijn karretje voor een
achtermiddag voor mijn auto ruilen. Ik ben
kwaad weggeloopen van de brug en uit Bena
res om net op tijd in Allahabad onze Holland-
sche jongens te treffen en mee te vliegen naar
Jodhpur. Vroeger een dag en nacht in den
trein. Nu drie uur met het windje achter. En
Holl. Bloembollenkweekers
Genootschap.
Maandagmorgen was in Brinkman n te
Haarlem de 55e algemeene vergadering van
het Hollandsch Bloembollenkweekers Genoot
schap.
Als voornaamste punten kwamen op de
agenda voor de voorstellen der directie over
te gaan tot de aanstelling van een derden
rechtskundigen adviseur en de fusie met den
Zuidhollandschen Bond van Kleine Kweekers.
De voorzitter van het Genootschap de heer
S. Schoneveld uit Oegstgeest herdacht in zijn
openingsrede allereerst hen die in het afge-
loopen jaar overleden zijn. De stichter en lei
der der vereeniging, wijlen de heer W. G.
Droog, is eveneens in 1935 heengegaan. De
voorzitter herdacht speciaal den heer Droog
door het vele en belangrijke werk dat hij heeft
verricht.
Ook de heer Kooyman, voorzitter der afdee-
ling Vogelenzang-Bennebroek werd herdacht.
Het afgeloopen jaar verschilt weinig van de
voorafgaande, magere Jaren. De strijd om het
bestaan wordt steeds zwaarder, door allerlei
moeilijkheden.
„Inderdaad is bovenmenschelijken kracht
noodig om stand te kunnen houden."
De saneering heeft niet datgene gebracht
wat men ervan had gehoopt.
De offers die nu van het vak worden ge
vergd. zijn oorzaak dat men bijna ertoe zou
komen bij de pakken te gaan neerzitten.
Moet men nu voortgaan met den moed der
wanhoop door te vechten, ofmoet men
zich scharen aan de zijde van hen die ageeren
tegen de saneering?
Een houding in deze te bepalen Is lastig en
gevaarlijk.
Er zijn kweekers die het eens vrijwillig ge
nomen juk willen afwerpen.
Doch naar mijn oordeel zou het breken
met den toestand van nu zeer verkeerd zijn
ondanks het feit, dat er veel te wenschen
blijft", aldus meende de spreker. Bij andere
vakgroepen is de toestand toch ook niet be
ter! Wel wordt dit vak wat stiefmoederlijk
bedeeld door de regeering, doch de spr. wekte
de vakgenooten op, dankbaar te wezen voor
het bereikte en niet radicaal te willen ver
anderen, opdat met vertrouwen de toekomst
tegemoet gegaan kan worden zoodat later
betere tijden kunnen aanbreken.
Met vreugde begroette de heer Schoneveld
het voorstel tot fusie met een andere vereeni-
ging. waardoor de eenheid wordt bevorderd
en een einde komt aan de vele verkeerde toe
standen.
Spr. dankte allen, die het vak van dienst
zijn geweest, w.o. hen die de regeering van
advies dienen (waarbij de spreker zei, dat hij
hoopte dat hun arbeid niet meer lang noodig
zal wezen) en de menschen der wetenschap
die ook onschatbare diensten aan het vak
hebben bewezen.
Ook de heer E. H. Krelage, de oud-voor
zitter van Bloembollencultuur, werd geëerd
voor het belangrijke werk in 25 jaar verricht.
Ter vergadering waren 21 afdeelingen ver
tegenwoordigd. De rekening van den secre
taris werd goedgekeurd. Deze vermeldde een
nadeeiig saldo van f 482.26.
De begrooting voor 1936 gaf een saldo aan
van f 721.
Het jaarverslag van den secretaris ver
meldde o.m. dat de hoop op een betere toe
komst in 1935 ijdel was. 1935 is een finan-
cieele strop geworden. Op,deze wijze kan het
genootschap niet doorgaan.
Het aantal afdeelingen is nu 26 (twee
minder dan vroeger). Vogelenzang-Benne
broek is opgeheven.
'Het aantal royementen van leden is zeer
aanzienlijk, van 938 is het gekomen op 834!
Een klein deel is reglementair afgetreden.
Ook de secretaris, de heer A. Raaphorst
Hzn. uit Lisse, sprak over de saneringsmaat
regelen. Voorts gaf de secretaris een zeer uit
voerig overzicht over 1935, waarbij hij o.a.
memoreerde de geleden hagelschade, waar
mee de Nederlandsche Sierteelt-Centrale
geen rekening heeft kunnen houden.
Op verzoek van de afdeeling Bovenkarspel
is besloten een derden rechtskundigen-advi
seur aan te stellen, die als standplaats Alk
maar zal krijgen.
Ondanks den minder gunstigen financiee-
len toestand waren directie en hoofdbestuur
het eens dat deze aanstelling wel gewenscht
was.
Toch nog eenig resultaat van
de vlootconferentie.
LONDEN, 24 Februari (Reuter) De mari
tieme medewerker van de Daily Telegraph
schrijft dat het nu wel vast staat dat de maxi
mumgrens van 35.000 ton voor de groote slag
schepen blijft gehandhaafd, nu de Amerikaan -
sche regeering een afwijzende houding heeft
aangenomen ten aanzien van het Fransche
voorstel tot vermindering der tonnage.
Verder is overeenstemming bereikt tot ver
laging der tonnage voor kruisers van 10.000
tot 8000 ton.
Deze beslissing is overeenkomstig de poli
tiek, die reeds vele jaren door Engeland wordt
gevoerd. In Britsche vlootkringen wordt dit
resultaat zeer belangrijk geacht.
Overigens meldt de maritieme medewerker,
dat er geen teekenen zijn, die erop zouden
wijzen dat Italië, hetwelk tot dusver een
vriendschappelijke en bereidwillige rol op de
conferentie heeft gespeeld, van politiek zou
veranderen
De Londensche Beurs en
bewapening.
DINSDAG 23 FE BR. 1936
Onze Londensche correspondent meldt:
De Londensche Effectenbeurs, welker luste
loosheid in overeenstemming met die van de
meeste beurzen in de wereld de laatste jaren
tennaastebij normaal is geworden, is deze
week plotseling van stemming veranderd. De
gelatempel in Throgmorton Street is een en
al levendigheid en opgewektheid geworden.
De prijsstijgingen die er de aanleiding toe
waren zijn echter nagenoeg beperkt geble
ven tot de aandeelen in ondernemingen, die
oorlogsmiddelen vervaardigen, of die de
grondstoffen winnen die voor bewapening
noodig zijn. Aandeelhouders in zulke onder
nemingen hebben in enkele dagen vele dui
zenden ponden verdiend of liever gewonnen
en sommige handelaars tellen hun winsten
in tienduizenden ponden sterling. De aan
deelen van enkele maatschappijen zijn 50
percent duurder geworden dan ze in het be
gin van de week waren. De vraag naar beleg
gingen in vliegtuigfabrieken en motorfabrie-
ken was zoo groot dat, prijzen ongekend hoo-
ge vluchten namen, alsof ze de vleugels had
den gekregen van de machines die ze helpen
scheppen.
Een verklaring van de prijsstijging ligt voor
de hand. De vraag naar deze aandeelen stijgt
en daarmee hun prijs, omdat beleggers aan
zienlijke winsten voor de bewapeningsfabrie-
ken tegemoet zien en dus hoogere dividen
den. De koopers der aandeelen kunnen dan
niet het minste belang toekennen aan de toe
zeggingen van de regeering in het Lagerhuis,
toen onlangs daar de vrees tot uiting kwam,
dat de nieuwe bewapening de belangheb
bende ondernemingen zou kunnen bewegen
woekerwinst te zoeken. De minister voor
Luchtvaart zeide bij die gelegenheid o.a. dat
daartegen zou worden gewaakt door middel
van de instelling van een speciaal orgaan in
zijn ministerie, dat tot taak zou hebben de
prijzen te beheerschen, hetgeen het zou doen
door de geldelijke waarde van bestellingen te
begroeten in verband met bekende kostprij
zen en met andere middelen. Indien dit or
gaan zijn werk doeltreffend verricht kan er
geen reden zijn zoodanige winsten te ver
wachten in ae bewapeningsbedrijven, als
overeen zouden komen met verdubbeling van
de waarde van aandeelen, Verhoogde produc
tie zal uiteraard tot verhoogde winst leiden,
maar de „boom" moet doen veronderstellen,
dat beleggers veel meer verwachten dan zulke
redelijke winst.
Wij teekenen hierbij aan dat een „ople
ving" op basis der bewapenings-industrie
slechts schijnwelvaart beteekent. Zij moet
Engeland op den duur opnieuw uitputten
door improductieve uitgaven. Aan de ultime
gevolgen van opgedreven bewapening behoe
ven wij niet te herinneren. Die zijn overbe
kend.
Nu het N. C. C. verdwijnt
Minister bepaalt den extra-werkloozensteun
op 4.20.
Een Yogi of priester wacht onder zijn zonnescherm de geloovigen af, om hun
goeden raad te geven..., voor veel geld.
De minister van Sociale Zaken heeft de
volgende circulaire aan de gemeentebesturen
gericht:
„Zooals uw college bekend zal zijn, ligt het
in het voornemen het Nationaal Crisis-Co
mité in den loop van dit jaar 'op te heffen.
In verband hiermede zal de subsidieering
in de kosten van den zoogenaamden B-steun
(extra hulp aan werkloozen voor aanschaf
fing van kleeding, dekking en schoeisel) voor
1936 rechtstreeks vanwege mijn departement
geschieden.
Correspondentie betreffende verstrekking
over 1935, alsmede de afrekening over dat
jaar. gelieve u nog te zenden aan het N.C.C.
Het volgende worde bij de toekenning van
deze extra hulp In acht genomen:
Voor deze steunverleening komen alleen in
aanmerking werkloozen, die hetzij uitkeering
ontvangen ingevolge een gesubsidieerde
steunregeling, hetzij bij een van Rijkswege
gesubsidieerde werkverschaffing zijn ge
plaatst. Werklloozen die uit een werkloozen-
kas trekken, kunnen, Indien en voor zoover
zij daaraan behoefte hebben, eveneens voor
de hier bedoelde extra hulp in aanmerking
komen.
In het algemeen zullen slechts die kastrek-
kers voor extra hulp in aanmerking komen,
die kastoeslag ontvangen, of steun zouden
genieten indien zij geen kasuitkeerlng ont
vingen.
De steun is in de eerste plaats bedoeld
voor de grootste gezinnen, waar ten gevolge
van langdurige werkloosheid ln de aanschaf
fing van kleeding. dekking en schoeisel zoo
danige achterstand is ontstaan, dat verstrek
king van extra hulp noodzakelijk blijkt.
De hulp mag uitsluitend in den vorm van
genoemde goederen (levensmiddelen en
brandstoffen mogen nameliik niet worden
verstrekt) worden toegekend.
Een bijdrage kan slechts worden toegekend
aan gemeenten waar een van Rijkswege ge
subsidieerde steunregeling en/of werkver
schaffing toepassing vindt.
De Rijksbedragen zullen als volgt worden
berekend
Over het kalenderjaar 1936 mag per ge
meente ten hoogste worden besteed een be
drag gelijk aan het hierna genoemde gemid
delde aantal werkloozen, vermenigvuldigd
met f 4.20. ALs gemiddeld aantal werkloozen
is genomen het gemiddelde cijfer over de
eerste 10 maanden van 1935 van de als werk
zoekende bij de plaatselijke organen der ar
beidsbemiddeling ingeschrevenen.
Voor het hiervoor genoemde bedrag ad
f 4.20 per werklooze komt f 2 ten laste van
de gemeente en f 2.20 voor rekening van
mijn departement".
Tot zoover de tot de gemeentebesturen .ge
richte circulaire, waaruit dus blijkt dat over
1936 een bedrag van f 4 20 per werklooze be
schikbaar zal zijn voor de verstrekking van
dezen bijzonderen steun. Door de extra ver
strekking in 1935 was dit bedrag hooger en
toch moesten er vel2 aanvragen bij de beide
diensten hier ter stede, welke over de ver
strekking van B. steun gaan. namelijk de
gemeentelijke dienst der werkloosheidsbe
strijding en Maatschappelijk Hulpbetoon, in
gediend, worden afgewezen, daar men. ge
zien het bedrag dat nu eenmaal voor de
verstrekking van dezen steun beschikbaar is,
alleen maar ln de noodzakelijkste gevallen
tot verstrekking kan overgaan, waarbij dan
nog veelal slechts een gedeelte van het ge
vraagde kan worden toegewezen.
Voor 1936 zullen de toewijzingen dus nog
minder veelvuldig kunnen zijn. Wel zal hier
ter stede het Crisis Comité niet worden op
geheven. doch dit Comité heeft besloten
alleen dan te helpen, als vanwege B steun
het aangevraagde niet verstrekt wordt tot
welk besluit dit Comité ook moest komen
aangezien de financieele middelen steeds
minder worden.
Een 70-jarige.
HAARLEM Maandag,
Eduard Gerhard Schürmann is heden
zeventig jaar geworden. Honderden in Neder
land en ook buiten onze landsgrenzen zullen
dezen pionier hunne ^elukwenschen hebben
aangeboden. Want Schürmann geldt nog al
tijd als een der eerste middenstandsleiders in
ons land. Hij is trouwens zelf in dit bedrijf
opgegroeid, al gingen zijn sympathieën on
miskenbaar in andere richting. In Rotterdam
heeft hij reeds in 1898 medegewerkt aan de
oprichting van de bekende Handelsvereeni-
ging ..Rotterdamdie in 1919 vereenigd
werd met de Rotterdamsc'ne vereeniging
..Winkeliers- en Handelsbelangen". Uit dien
ijc dateert ook de samenwerking van den
jubilaris met een anderen bekenden Rotier-
damschen Middenstandsvoorvechter, den
heer R. J. Koopmeiners. Niettegenstaande
het groot verschil en bijzondere gaven heb
ben beiden uiterst belangrijk werk op midden-
standsgebied verricht. Het terrein, hetwelk
Schürmann heeft weten te bestrijken, was
uiterst omvangrijk. In 1902 was hij een der
mede-oprichters van den Nederlandschen
Middenstandsbond, de organisatie, die na
1927 het praedicaat „Koninklijke" mocht
voeren. Op het oogenblik is Sohiirmann nog
altijd de voorzitter dezer belangrijke vereeni
ging. Intusschen had de jarige zich ook be
zig gehouden met het internationaal contact.
Bij de oprichting der Internationale Midden
stands Unie in 1924 te Bern, had Schürmann
een werkzaam aandeel. Daarnaast was deze
sympathieke Rotterdammer jarenlang een
gezien middenstandsvertegenwoordiger in de
Kamer van Koophandel en in den Gemeen
teraad. Maar in het bijzonder is de Ko
ninklijke Nederlandsche Middenstandsbond
zijn voorzitter veel dank verschuldigd. Ontel
baar is het aantal vergaderingen en conferen
ties, die hij leidde. Van regeeringswege
heeft men ook meer dan eens een beroep op
hem gedaan en niet tevergeefs.
Tweemaal heb ik het genoegen gehad
prae-adviseur te mogen zijn bij gelegen
heid der Middenstandscongressen gehouden
in 1920 en 1930. Beide malen was Schürmann
de leider en beide malen heb ik dus zelf on
dervonden op welk een voortreffelijke wijze
hij de vergadering wist te dirlgeeren. Het
mag nu wel een vanzelf sprekende zaak lij
ken om een congres van eenigen omvang en
dan nog grootendeels bestaande uit midden
standers. te leiden, ingewijden weten wel be
ter en prae-adviseurs weten het in 't bijzon
der. Wanneer men zich aan Schürmann's lei
ding 1ft toevertrouwd, is men zeker in vei
lige ha.iden te zijn. Hij verstaat niet alleen
de kunst met groote virtuositeit lastige de
baters in het goede vaarwater te brengen,
dikwijls zonder dat deze daarvan zelf iets
bemerken, maar hij is meestal een meester
in het resumeeren van het gesprokene. Be
denkt men daarbij, dat hij. zoowel in den
vorm van interrupties, als bij de aankondi
ging van een nieuwen spreker, op geestige
wijze zijn auditorium weet te boeien, dan
wordt veel van het „droge" smakelijk ge
maakt. Voegt men daarbij het feit. dat zijn
jarenlange ervaring borg is, dat de ln be
handeling zijnde onderwerpen tot hun recht
komen, dan vormen deze middenstandsmani
festaties het hoogtepunt in het vereenigings-
jaar. Aan belangstelling kan het Schürmann
niet ontbreken. Met groote dankbaarheid
zal men, in de eerste plaats in de Nederland
sche middenstandsbeweging, zijn arbeid her
denken. Helaas zijn vele pioniers uit de eer
ste jaren hem ontvallen, maar nog altijd
weet hij zich omgeven door een reeks van
ti-ouwe medewerkers, die het even goed met
de middenstandsbeweging meenen als hij
zelf. Het is de bewondering voor zijn ge-
presteerden arbeid, die ons allen de hoop dost
uitspreken, dat hij nog jaren lang den lust
zal blijven toon en, zich bezig te houden met
het werk, hetwelk ln den waren zin van het
woord zijn levenswerk is geworden.
MOLLERUS.
Regeering van Syrië
afgetreden.
JERUZALEM, 24 Februari (A. N. P.) De
regeering van het mandaatgebied Syrië heeft
den Franschen hoogen commissaris De Maetel
gisteren haar ontslag ingediend. De hooge
commissaris heeft den huidigen minister van
justitie, El Ayoebi, met de vorming van een
nieuw kabinet belast. Deze verklaarde de op
dracht te aanvaarden onder voorwaarde dat
allen, die in verband met de jongste staking
zijn gearresteerd, gratie krijgen.
De oorlog in Oost-Afrika.
ADDIS ABEBA, 24 Febr. (A. N. P.).
Officieel wordt medegedeeld, dat de man
schappen van Ras Imboe, commandant van
het Noordelijk leger, bij een raid achter de
Italiaansche linies 412 blanke, Italiaansche
soldaten hebben gedood.
EEN EERVOLLE BENOEMING.
Heemstede
Tot gouvernante bij het Kon. Hof van
België, is naar wij vernemen benoemd mej.
M. B. de Jong alhier.
Mej. de Jong is een dochter van den heer
J. de Jong, hoofd der Openbare School voor
Lager en U.L.O. aan den Bronsteeweg alhier.
Zij ontving haar opleiding aan de Nutskweek-
school voor Onderwijzeressen te Haarlem.
BURGERLIJKE STAND.
HAARLEM, 24 Februari 1936.
Bevallen. 20 Februari: A. M. v. Amerom—De
Braai, d. - 21 Februari: A. Klupperv. Krui-
selbergen, z. - 22 Februari: C. M. Oxsener
Besteman, d. J. ZeilstraSchols, z. M. K.
KruijverLiefting, z. J. L. M. Bijvoet
Evéquoz. d. - 23 Februari M. E. ListSmit,
d, M. E. Hangjasv. Schaik, d. A. M. Boesten-
Westhof, z. A. Joosten—De Rooij, d. - 24 Febr.:
A. J. Spek—v. Duffelen, d.
Overleden. 22 Februari: A. Niesten—De
Rooij, 85 jaar, Jansweg. M. Biemond—Bronk-
borst, 70 jaar. Brouwersstraat J. F. G. Prang,
79 jaar. Schoterweg. H. M. Keijzer—Janssen,
'30 jaar, Schoterweg. - 23 Februari: J. v Essen,
15 jaar, Obistraat. J. Huiberts, 51 jaar, M. v
Heemskerkstraat. J., 7 d., zoon van J. Grooti
Lange Heerenvest.
