Nederlander maakf een film van
de Wiener Sangerknaben.
Het atoom gespleten.
Een verhaal metnaamlooze artisten.
r' (Van onzen Weenschen correspondent).
In de Elite-Kino aan de Wollzeile, een van
de voornaamste bioscopen van de Weensche
binnenstad, is een bijzondere opvoering ge
weest van de nieuwe film „Singende Jugend",
welke een product is van de „Meteor-Film",
achter welke en aan het hoofd waarvan
onze landgenoot C. A. Bruyn staat, die een
bekende figuur in de internationale film
wereld is. Deze bijzondere voorstelling werd
bijgewoond door een groot aantal vertegen
woordigers van de geheele groote interna
tionale pers en door tal van vooraanstaande
personen uit film- en bioscoopkringen.
De voornaamste rol wordt in dit filmwerk
door ae ook in ons land in den laatsten tijd
bekend geworden Wiener Sangerknaben ge
speeld, die er van het begin tot het eind in
optreden, zoodat men gerust kan zeggen, dat
deze nieuwe film geheel een Wiener Sanger
knaben-film is, en wel de eerste groote San-
gerknabenfilm, die totdusver opgenomen
werd. Men krijgt hier een blik op en in het
intieme en interne leven van deze jeugdige
Weensche zangertjes, die sedert eenigen tijd
hun intrek genomen hebben in het prachti
ge witte lustslot Wilhelminenberg, dat tegen
de helling van een lagen berg in een van de
Weensche buitenwijken gelegen is en dat
vroeger tot woonstede gediend heeft van
een van de Oostenrijksche aartshertogen met
hun gezin. Het is een in alle opzichten ty
pisch Weensche en typisch Oostenrijksche
film geworden, waarvan het draaiboek van
een Weenschen tooneelschrijver, Hermann
Heinz Ortner, stamt, van wien reeds eenige
stukken in het vermaarde Weensche Burg
theater werden opgevoerd. De regie was in
handen van Max Neufeld, die een goede film
gemaakt heeft.
De eerste Weensche acteurs en actrices
werken aan de film mede. Wij zien Julia
Janssen van het Burgtheater in de rol van
Zuster Maria, die aan het hoofd van de
huishouding van de tachtig Sangerknaben
staat, de rol van den waardigen rector van
het ccnvent- der Sangerknaben wordt door
Ferdinand Maierhofer, eveneens van het
Burgtheater, gespeeld, en Hans Olden van
het Deutsches Volkstheater is schitterend in
zijn creatie van een Weenschen straatmuzi
kant, die zich het lot van een twaalfjarig
jongetje, „Toni" geheeten, aantrekt, dat
geen vader en moeder meer heeft.
„Toni", wiens werkelijke naam in de lijst
der spelers niet genoemd wordt, is een van
de Weensche Sangerknaben. Deze blijven in
de film allen anoniem, nergens wordt de
naam van één hunner genoemd, vermoede
lijk om geen gevoelens van ijdelheid op te
wekken. In dezen anoniemen knaap schuilt
een groot tooneelspelerstalent, geen wonder
dan ook, dat verschillende volwassenen, die
de voorstelling hadden bijgewoond en die
„Toni", toen het licht opging, achter in de
zaal herkend hadden, spontaan naar hem
toegingen om hem de hand te drukken en
hem met zijn succes geluk te wenschen. Dit
zal wel „Toni's" allereerste groote internatio
nale succes zijn. Want er waren Amerikaan-
sche en Engelsche. Nederlandsche en Hon-
gaarsche handdrukken bij.
De geschiedenis van „Toni" in het film
verhaal is eenvoudig, maar ontroerend. De
jongen is bij een schoenlapper in de leer.
waar hij het erg slecht heeft en vaak gesla
gen wordt. Hij heeft een flesch wijn voor zijn
baas moeten halen, maar heeft die bij het
spelen op straat met twee andere jongens
laten vallen. Zijn meester jaagt hem weg,
een straatmuzikant met een gevoelig hart
neemt den jongen nu in zijn armelijk krotje
vlak bij de Reichsbrücke te Weenen aan den
Donau op. De man merkt al gauw, dat „Toni"
een bijzonder mooie stem en een goed ge
hoor heeft, hij gaat nu met hem samen op
straat zingen en verdient nu veel meer dan
vroeger. Maar hij ziet, dat er meer in den
jongen steekt en hij brengt hem naar het
fraaie witte slot. waarin de Sangerknaben
wonen. Daar wordt hij nu door den rector
als een hunner aangenomen. Hij blijft in het
slót, hij krijgt net als de andere jongens een
keurig matrozenpakje en moet nu afscheid
nemen van den straatmuzikant Blüml, die
zich als een tweede vader van den jongen
was gaan voelen.
„Toni" voelt zich al spoedig tusschen de
andere jongens geheel op zijn gemak. Alleen
wordt hij erg treuriv gestemd, wanneer en
kele kameraadjes vlak voor het gemeen
schappelijke vertrek naar een dorpje in het
gebergte bezoek van hun moeder krijgen.
„Toni" heeft geen moeder meer, hij heeft
zijn moeder nooit gekend. Zuster Maria
troost hem.
Nu komen tal van prachtige natuuropna
men. men vervolgt gedeeltelijk de reis van
de jongens, wier autobus men te midden van
indrukwekkende bergen over de beroemde
Grossglocknerstrasse ziet stijgen.
De knapen zijn buiten in hun berghotel-
letje dol-gelukkig. Het blijkt, dat de straat
muzikant Blüml „Toni" nagereisd is. Hij
heeft van den rector van het knapenhuis
een betrekking als knecht en schoenpoetser
gekregen. Nu gebeurt er wat ongelukkigs:
er is een bankbiljet van duizend schillingen
uit de kas van zuster Maria verdwenen. De
verdenking valt op „Toni", omdat hij op den
bewusten avond heimelijk in Zuster Maria's
kamer is geweest. Een van de andere jon
gens had hem door het raam naar buiten
zien komen. Hij had de zuster edelweiss ge
bracht, hij ontkent ten heftigste geld gesto
len te hebben, maar wanneer hij ziet, dat
men nu zou moeten aannemen, dat zuster
Maria, van wie hij zooveel houdt, het geld
verduisterd heeft, zegt hij, dat hij het ge
daan heeft. Zuster Maria kan het niet ge-
looven, maar de rector stuurt hem weg. Hij
is niet meer waardig het uniformpakje van
een Sangerknabe te dragen en in zijn oude
gelapte plunje van vroeger verlaat hij het
huis. Blüml loopt hem achterna. „Toni" kan
niet zeggen, dat hij gelogen heeft om zuster
Maria te redden, hij vlucht en zakt door een
wrak, smal bruggetje in het wild bruisende
water van een bergbeek. De stroom sleurt
hem mee, doch het gelukt Blüml hem te red
den.
Hij wordt naar 't hotelletje teruggebracht,
daar blijkt in tusschen ook, dat de duizend
schillingen niet gestolen zijn, ze waren per
ongeluk tusschen de bladen van de partituur
van een compositie van den kapelmeester
der jongens terecht gekomen.
„Toni" is ernstig ziek. maar al spoedig kan
de dokter zeggen, dat de crisis voorbij is en
het gevaar geweken. En weldra kan hij met
de andere jongens op reis gaan om via Ham
burg naar Amerika te reizen, waar de Wiener
Sangerknaben een tournée gaan maken.
De film is van het begin tot het eind span
nend. met veel afwisseling, nu eens een lach
en dan weer een traan. Behalve de vele
fraaie natuuropnamen, om welke de film op
zichzelf al de moeite waard zou zijn gezien te
worden, korren er ook verschillende opna
men van ardige oude Tiroolsche kleeder
drachten in voor en schilderachtige opnamen
van een Tiroolsch volksfeest en van 'n plech-
tigen kerkdienst in de open lucht in de
bergen.
Men hoort in het filmwerk verscheidene
aardige melodieën en af en toe indrukwek
kend orgelspel en kerkconcerten. Behalve de
Wiener Sangerknaben heeft ook het beroem
de koor van de Wiener Mannergesangverein
aan het muzikale gedeelte medegewerkt.
Over een dag of veertien zal de film der
Sangerknaben, zooals de heer Bruyn vertel
de, voor het eerst in Nederland vertoond
worden.
DINSDA'G 3 MX'A'RT Ï935
Interessante proeven in
Engeland.
Nederlanders te Tokio in
goeden welstand.
BATAVIA, 2 Maart, Aneta). Hedenmor
gen kreeg het hoofdkantoor van Aneta te Ba
tavia, na dagenlange vergeefsche pogingen
rechtstreeks telefonische aansluiting met To
kio en kon men informeeren naar de bevin
dingen van de aldaar gevestigde Nederlan
ders. Hierop werd geantwoord, dat men zich
in uitstekenden toestand bevindt en dat alles
thans weer rustig is. De relletjes zijn afgeloo-
pen. Alhoewel de staat van beleg nog niet is
opgeheven, is het stadsbeeld wederom nor
maal. Ten aanzien van de bewaking van de
Nederlandsche legatie, wordt vernomen dat
deze bestond uit politie, daar de legatie buiten
de gevaarlijke zóne lag.
Deze afdeeling politie is thans inge
rukt. Aneta verneemt nog dat de Nederland
sche gezant condoléances aanbood in ver
band met het overlijden van den premier
Okada, welk overlijdensbericht later onjuist
bleek te zijn. Sedert gisteren zijn de Japan-
sche bladen wederom uitgekomen. De Engel
sche bladen brengen de gebruikelijke informa
ties Het publiek hield zich tijdens den op
stand buitengewoon kalm. Nogmaals wordt er
de nadruk op gelegd, dat de Nederlandsche
bedrijven en scheepvaart rustig voortgaan.
DE HEER W. C. PLEYTE
HAARLEM Maandag.
Naar wij vernemen is in het Diaconessen-
huis hier ter stede overleden op 73-jarigen
leeftijd de heer Willem C. Pleyte, oud-secre
taris der gemeente Zaltbommel.
De crematie van het stoffelijk overschot
zal geschieden op Donderdag 5 Maart in
Westerveld na aankomst van den trein 14.14
uur.
CREMATIE MEJ. A. M. KOUWER.
HAARLEM Maandag.
Onder zeer veel belangstelling vond heden
op het crematorium Westerveld de crematie
plaats van het stoffelijk overschot van mej.
A. M. Kouwer, oud-onderwijzeres aan de
Doopsgezinde school alhier.
Aanwezig waren ds. J. M. Leendertz, namens
de schoolcommissie der Doopsgezinde scho
len, de heeren J. L. Tad erna en H. D. Tjeenk
Willink. Namens het hoofd der school, de
heer Koopmans, die door ziekte verhinderd
was, was aanwezig de heer M. Maay.
Voorts waren aanwezig vele vrienden en
oud-leerlingen van de overledene.
Ds. J. M. Leendertz zeide een enkel woord
te willen spreken namens de Doopsgezinde
School en de Doopsgezinde gemeente, waar
aan de overledene het grootste deel van haar
leven had gewijd. Gedurende 31 jaar heeft zij
als onderwijzeres aan de Doopsgezinde school
haar liefde en haar krachten gegeven aan de
allerkleinsten der gemeente. Zeker is het dat
wie geeft ook terugontvangt. Haar tallooze
leerlingen zijn verstrooid tot zelfs in het
buitenland en wanneer we denken aan de
liefde, die zij in de harten heeft gewekt, kan
het niet anders, of er moet iets moois uit
zijn opgegroeid. Thans valt het menschelijke
weg en wij, hare vrienden, willen haar toe
vertrouwen aan den Eene, die volmaakte lief
de is.
Een zwager van de overledene, de heer G.
H. J. üilkens, heeft herdacht wat de over
ledene was geweest.
Daarna daalde de kist onder het spelen van
de koraal uit de Matthaeus Passion van Bach
Onze Londensche correspondent schrijft:
Er is heel wat gebeurd met atomen sedert
wij in het begin van deze eeuw leerden, dat
ze deelen waren van de molecule, die op
haar beurt het kleinste deeltje was waarin
stof kon worden vex-deeld zonder haar aard
of haar scheikundige samenstelling te veran
deren. De molecule was meer begrip dan tast
bare werkelijkheid, hoewel haar bestaan
builen twijfel mocht worden geacht. Voor
het stoom moest dit zoo mogelijk nog ster
ker gelden. En het zal nog wel zoo zijn. Niet
temin gaan de geleerden zeer gemeenzaam
met het atoom om en soms hardhandig en
wreed voor gewoon menschelijk gevoel. Pro
fessor Rutherford, die in Cambridge aan het
hoofd staat van de faculteit der proefonder
vindelijke natuurkunde, is een van de man
nen in de wereld, die het meest weet van de
atomische samenstelling van moleculen en
van atomen zonder meer. Eenigen tijd geleden
hebben deze professor en zijn vaardige helpers
in hun laboratorium van de genoemde uni
versiteit bewezen dat de eens aanvaarde
wetenschappelijke stelling dat het atoom
ondeelbaar is niet langer houdbaar is. Zij
hebben immers het atoom gespleten. Zij heb
ben het gedaan tegen de waarschuwingen en
adviezen van onwetenschappelijke theoretici
in. Dat slag theoretici is talrijk in de wereld,
talrijk ook in Engeland zooals de kranten,
vol alarm over de mogelijke gevolgen van
splijting van een atoom, getuigden. De ont
zettende voorstelling was ongeveer, dat alle
atomen den smaad, een hunner door professor
Lord Rutherford aangedaan, zouden wreken
door en massa uiteen te vallen. Het splijten
van het eene zou zich meedeelen aan alle
andere, met liet gevolg dat het heelal een
planeet minder rijk zou zijn.
Toen lazen wij op een goeden ochtend in
de krant, dat de professor werkelijk een
atoom had gespleten, den vorigen dag om
streeks vier uur in den namiddag. Dat was
zestien uur geleden; en het hout om ons heen
was nog hout, het staal nog staal, het glas
nog glas. De huizen waren er nog. De straat
was er nog. En naar allen schijn zette de
aarde haar normale re# op de haar aange
wezen baan van het heelal in haar gewone
gedaante voort. Het laboratorium ging voort
atomen te bombardeeren met splijtende uit
slag. Het is nu bijna sleurwerk geworden en
het nieuwtje is van de zaak af.
Maar men geeft ons daar in Cambrigde niet
de kans het atoom te vergeten. Wij hebben
thans gehoord, dat het in de kou wordt gezet,
een kou veel strenger dan de Noordpool of
Siberië ooit te voelen hebben gegeven. De
geleerden, die tegenwoordig niet zoo wars
zijn van openbare belangstelling, gaan in het
Museum voor Wetenschap in Londen een
demonstratie geven van lage temperaturen.
Zij zouden in deze zaak machteloos zijn ge
weest indien de heeren van het laboratorium
van professor Kamerlingh Onnes in Leiden
hun niet hadden doen weten hoe zij dit ver
krijgen van de laagst mogelijke temperaturen
(binnen 3/1000ste graad van het volstrekt
nulpunt, een heel ander nulpunt dan dat van
Celsius) moeten aanpakken. Het doel is het
atoom te bevriezen, hét stijf en bewegingloos
te maken, het in al zijn naaktheid bloot te
stellen aan de onbarmhartige kou, zooals die
wellicht heerscht in de uiterste buitenwijken
van het heelal. Wij kunnen slechts hopen, dat
de veronderstelde atomische solidariteit, die
zoo genadig was zich niet te openbaren bij 't
splijten, ook in dit geval achterwege
zal blijven.
Troonrede van koning
George II.
ATHENE, 2 Maart (Reuter). In de heden
morgen ter gelegenheid van de opening van
het parlement uitgesproken troonrede wees de
koning er in het bijzonder op dat Griekenland
trouw zal blijven aan de tot dusver gevolgde
buitenlandsche politiek. Griekenland, zei
hij, zal trouw blijven aan het Balkanpact.
De koning was vol lof over het nut en de
doeltreffendheid van dat pact. Tenslotte deed
hij een dringend beroep op de vaderlands
liefde der afgevaardigden, opdat het land een
krachtige en stabiele regeering worde gege
ven, zoodat Griekenland naar den normalen
politieken toestand terug kan keeren.
De dieren „En dat noemt zich dan de Kroon der Schepping." (Sydney Bulletin).
Een Fransch sportblad constateert met ver
bazing, dat het Jiu-Jitsu, het Japansch wor
stelen, in vele landen van Europa zeer popu
lair blijkt te zijn, terwijl het in Frankrijk
bijna niet beoefend wordt. Wij kunnen ons
deze verbazing heel goed voorstellen, want wij
wisten evenmin, dat er onder onze landgenoo-
ten een aspirant-wereldkampioen in dezen tak
van sport schuilt en wel een zekere Nieuwen-
huisen, een leerling van professor Hio Tibulu.
Het is alleen jammer, dat het deze Nieuwen-
huisen zelf is, die dit heugelijk nieuws door
middel van bedoeld blad de wereld heeft in
gezonden, want we vermoeden, dat het anders
wellicht nooit bekend geworden was. Aange
zien Hollandsche wereldkampioenen niet
iederen dag aan den sporthemel schitteren, is
het van belang te vermelden, dat Nieuwen-
huisen 79 kilo weegt en 1.81 meter lang is, dat
hij 24 jaar oud is en sinds zijn vijftiende jaar
als leerling van den vroegeren wereldkam
pioen, professor Tibulu in alle mogelijke lan
den is opgetreden en dat genoemde professor,
die thans tot de veteranen behoort, zijn titel
aan onzen landgenoot heeft overgedaan. Dit
laatste nu is een zeer sympathieke geste, die
helaas zelden onder wereldkampioenen gebrui
kelijk is.
Voorts is Nieuwenhuisen pijnlijk getroffen
door het feit, dat terwijl Je zwaargebouwde
Duitschers bijna allemaal het jiu-jitsu be
oefenen en 'n volledige competitie hebben in
gericht, de athletische en elegante Franschen
zich daarentegen in het geheel niet aan een
sport wijden, die toch zoo bij uitstek geschikt
voor hen is.
Onze beroemde landgenoot heeft voorts
slechts nog één wensch, welker bescheidenheid
prettig aandoet. Hij zou gaarne den Europee-
schen kampioen Gasch ontmoeten om nu
eindelijk eens uit te maken, wie de beste jiu-
jitsuer ter wereld is. Een nobel plan, dat waard
is in vervulling te gaan en eerlijk gezegd kun
nen we het oogenblik bijna niet afwachten,
waarop de wereldpers, mitsgaders de radio
ons zal melden, dat Nieuwenhuisen zijn van
professor Tibulu cadeau gekregen wereldtitel
na moedigen strijd behouden heeft.
Overigens kunnen we de verbazing van het
joed geloovige Fransche sportblad wel eenigs-
zins begrijpen
Ter gelegenheid van de in het volgend jaar
te Parijs te houden wereldtentoonstelling zul
len belangrijke sportgebeurtenissen worden
georganiseerd. Men bestudeert thans de moge
lijkheid een der bestaande stadions te ver-
grooten, zoodat 80.000 toeschouwers er een
plaats zullen kunnen vinden. Daartoe zou óf
het Pare des Princes-stadion óf het Pershing-
stadion verbouwd moeten worden, wat in het
eerste geval 4 millioen francs zou kosten.
Het is voor de Franschen te hopen, dat te
gen dien tijd het nationale voetbal-elftal be
tere prestaties levert dan kort geleden tegen
Holland en Tsjecho-Slowakije, want anders
zullen er van de 80.000 plaatsen zeker vele on
bezet blijven.
De wielrenners Dayen en Richard hebben
op de baan te Areachon het wereld-uurrecord
voor tandems, dat met 45 K.M. 474 M. op
naam van de Engelschen Southall en Watkins
stond, tot 48 K.M. 668 verbeterd, wat dus geen
halve maatregel is.
Dayen vertelt over deze prestatie het vol
gende: „We hadden liever gewacht tot een
namiddag in September, omdat dan als regel
de atmosferische condities het beste zijn.
Maar we hadden ons dit plan nu eenmaal in
het hoofd gezet en dus hebben we het er
maar op gewaagd. Het was tamelijk koud en
de wind, hoe gering ook, bezorgde ons veel last,
vooral in de eerste tien minuten, omdat we
met ons groote „verzet" (een gearing van 28
op 7, dat is bijna 9 meter) niet goed op gang
konden komen. Er diende speciaal op gelet te
worden, de tandem, die spoedig gaat slingeren,
in rechte lijn te houden en we durfden om die
reden niet zoo laag mogelijk te rijden, omdat
de onderkant van de baan door zakken zand
was afgezet. Toch hebben we rondes afgelegd
met een gemiddelde van 51 kilometer.
_,De koude wind veroorzaakte ons de meeste
last en onze oogen hadden daarvan danig te
lijden. Ofschoon we het record met ruim drie
kilometer verbeterd hebben, geloof ik toch,
dat een afstand van 50 kilometer in het uur
bereikbaar is".
De vorige week vertelden we, wat volgens
een Engelschen dokter de beste leeftijd voor
de beoefening van diverse sporten zou zijn.
Daarin werd het automobilisme niet vermeld
en het is daarom maar goed, dat de officiëele
statistiek van den Engelschen minister van
het transportwezen ons de gelegenheid biedt,
nauwkeurig vast te stellen, wie het meest in
aanmerking komt om achter het stuurwiel te
zitten. Welnu dan, van de 7400 chauffeurs,
die het slachtoffer werden van een auto
ongeluk in het afgeloopen jaar. waren er 2100
tusschen 21 en 26 jaar oud, 185o tusschen 26
en 31, 2200 tusschen 31 en 41 en 1250 tusschen
41 en 51 jaar.
Hoe ouder, hoe bezadigder; het blijkt, dat
de chauffeurs, die ongeveer een halve eeuw
op dit ondermaansche vertoeven, de minste
.brokken maken", terwijl de prille jeugd in
haar onbezonnenheid het gevaar niet beseft,
getuige het feit, dat 3950 bestuurders tusschen
21 en 31 jaar van het rechte pad afdwaalden.
En geen wonder! Dat toch is de leeftijd van
overmoed en zelfvertrouwen, waarbij men het
gevaar niet onder het oog ziet. Het zijn tevens
de jaren, waarin men een sportmodel boven
een rustig wagentje prefereert. De Engelsche
verzekeringsmaatschappijen houden daar ter
dege rekening mede en hebben de desbetref
fende premies tot 75 pCt. verhoogd.
Lezing van deze statistiek geeft ons oude
ren dus reden tot rechtmatiggn trots: het is
een der zeldzame gelegenheden om verheugd
te zijn over het stijgend aantal lentes, dat
sinds onze jeugd over het vergrijsde hoofd is
heengegaan en daarin die rust en voorzichtig
heid heeft gebracht, die voor automobilisten
de moeder van de motorkap is.
Daarentegen is de leeftijd van 20 tot 30 jaar
de gevaarlijkste, zoowel voor het lichaam als
voor de portemonnaie.
De Arsenal-middenvoor Ted Drake is, terwijl
hij met het Engelsche elftal tegen Wales mee
speelde, zoodanig gewond, dat hij dit seizoen
niet meer kan spelen. Dat is voor de Londen
sche club natuurlijk een geduchte tegenvaller,
vooral met het oog op de bekerwedstrijden en
men zal het thans met den rechtsbinnen Bow-
den of met Jimmy Dunne op de middenvoor
plaats moeten probeeren. Zooals men weet,
speelde laatstgenoemde aanvankelijk met veel
succes voor Sheffield United, alvorens hij
naar Londen kwam. Bij Arsenal paste hij min
der goed in het geheel en hij werd spoedig
vervangen, waarna andere clubs trachtten zijn
Een Hollandsche wereldkampioen in een Japansehe sport;
De verbetering van het tandem-uurrecord; De gevaarlijkste
leeftijd voor auto-bestuurders; Gewonde spelers in Inter,
nationale matches; Over „benefits" en transfers; Het wedden
op voetbalwedstrijden en de bestrijding; Referee Fogg moet
veel loopen.
„transfer" te bewerkstelligen. Het beviel Dun
ne echter zoo goed bij de Highbury-club, dat
hij te kenner, gaf, liever voortdurend in het
reserve-elftal te spelen dan te moeten ver
trekken. Thans komen zijn diensten weer van
pas en het is lang niet onmogelijk, dat hij dit
seizoen nog een bekermedaille wint.
Het valt licht te begrijpen, dat in het alge
meen de groote clubs hun spelers niet gaarne
voor een internationalen wedstrijd afstaan,
want eerstens wordt op dien dag hun mede
werking in de League-match gemist en ten
tweede bestaat de kans, dat de speler een ver
wonding oploopt. Dat deze kans lang niet
denkbeeldig is, blijkt uit het geval Drake en
tevens uit die van Marsden en Whittaker.
Marsden van Sheffield Wednesday speelde
destijds met Engeland tegen Duitschland te
Berlijn, een match, die door onzen landge
noot Mutters geleid werd en in een 3-3 gelijk
spef eindigde. Een zeer ernstige verwonding
noodzaakte een langdurig verblijf in het zie
kenhuis, waarna hem werd verteld, dat hij
nooit meer actief mocht voetballen. De Wed
nesday verloor een uitstekend halfback, die
thans" als trainer bij H. B. S. in Den Haag
werkzaam is.
Whittaker van Arsenal, eveneens een mid
denspeler, werd bij de tour van het Engelsche
team in Zuid-Afrika ernstig gewond en ook
zijn loopbaan -was daardoor geëindigd. Het
Arsenal-bestuur stelde hem echter als trainer
aan en als zoodanig heeft hij veel tot het suc
ces van de ploeg bijgedragen.
Intusschen is het geval Thorpe nog niet op
gelost. De dood van den Sunderland-keeper
heeft vele pennen in beroering gebracht en
is aanleiding geweest tot het instellen van een'
diepgaand onderzoek door de Football Asso
ciation. Voorlcopig heeft de Sunderland-direc-
tie besloten, het bedrag aan benefiet-geld,
dat Thorpe te goed had, op een bank te be
leggen, opdat zijn zoontje er later profijt van
zal hebben.
Elke speler heeft n.l. recht op een benefiet
van ten hoogste 650 pond sterling, nadat hij
vijf jaar voor een club is uitgekomen. Vroe
ger werden voor dat doel de ontvangsten van
een bepaalde match terzijde gelegd, waarbij
tevens nog gecollecteerd werd en er was toen
geen limiet. Aangezien de spelers der kleinere
clubs op die wijze wel erg bij hun meer be
gunstigde collegas werden ten achter gesteld,
is thans het maximum op 650 pond bepaald,
wat gewoon uit de clubkas betaald wordt.
Wordt nu een speler na vier jaar aan een an
dere vereeniging overgedaan, dan ontvangt hij
4/5 gedeelte van zijn benefiet-bedrag uit den
transferprijs.
Er zijn spelers, die niet minder dan drie maal
een benefiet van dezelfde club ontvingen en
dus 15 jaar achtereen hun plaats in de ploeg
behielden.
Ook bij cricket kent men deze belooningen.
Daar wordt echter hog steeds een bepaalde
match aangewezen en de geheele opbrengst
van de drie dagen, dat de wedstrijd duurt,
komt ten goede van den betreffenden speler.
Vooral bij de grootste county-clubs, zooals
Yorkshire, Lancashire en Middlesex, loopen
deze bedragen dikwijls in de duizenden pon
den en bekende spelers als George Hirst en
Wilfred Rhodes brachten het tot meer dan
4000 pond.
Op 16 Maart wordt telken jare de gelegen
heid tot transfers van spelers gesloten, ten
einde t: voorkomen, dat de clubs hun kansen
op promotie door middel van dure „sterren"
trachten te verbeteren of degradatie probee
ren te ontgaan. Daarom kan men ook ditmaal
weer in de komende twee weken nog opzien
barende aankoopen verwachten.
Reeds is de iersehe internationale rechts
binnen Peter Doherty voor een dikke 5000 pond
van Blackpool naar Manchester City verkocht.
Weliswaar werd melding gemaakt van een re-
cordprijs van meer dan 10.000 pond, doch de
reclame spreekt ook een woordje mee en in
werkelijkheid was het bedrag niet hooger dan
de helït. Grappig is, dat Doherty, ofschoon hij
gaarne voor de eerste divisieclub wilde spelen,
niet eerder het contract wenschte te teekenen,
alvorens hij met zijn verloofde de kwestie be
sproken had. De jongedame werd toen des
avonds laat nog per auto naar de kantoren
van de Blackpool-club ontboden en na lang
over en weer praten, waaraan de directeuren
der beide clubs op volle sterkte deelnamen, gaf
zij eindelijk haar toestemming. Waarna Peter
zijn handteekening zette.
Er wordt op de resultaten der voetbalwed
strijden in Engeland zwaar gewed en dit heeft
langzamerhand zulk een omvang aangenomen,
dat de F. A. thans terecht tegen dit kwaad
gaat optreden. Zooals men weet wordt reeds
in Juli het programma voor het geheele sei
zoen samengesteld, zoodat alle gok-instellingen
daarnaar hun aanbiedingen kunnen doen. Nu
heeft de F. A. bekend gemaakt, dat het pro
gramma van Zaterdag a.s. zal worden gewij
zigd, wat de uitspelende clubs betreft, en het
gevolg is, dat de ontvangende vereenigingen
niet voor Donderdag weten, wie hun tegen
stander zal zijn. Een dergelijke maatregel zal
wel niet veel helpen en het is jammer, dat
de F. A. niet van de Hollandsche inhaalpro
gramma's heeft gehoord, waarbij wedstrijden
dikwijls Vrijdag worden vastgesteld om tot
driemaal toe geen doorgang te vinden.
Overigens is Arsenal thans zwaar favoriet
voor den beker, gevolgd door Derby en Shef
field United. In dit verband is het aardig aan
de woorden van Fred Keenor, destijds aanvoer
der van het in de finale zegevierende Cardiff
City, te herinneren, die, gevraagd naar de kan
sen van zijn elftal, het volgende antwoordde:
„Er is maar één bal en we hebben, evenals de
tegenpartij, elf spelers. Als het geluk eerlijk
verdeeld worden, hebben we een kans op de
overwinning".
Arsenal is vooral sterk door haar rotsvaste
verdediging, waarvan de beide backs Hapgood
en Male in het Engelsche elftal uitkomen.
Juist in dit soort wedstrijden is een goede
defensie van zeer veel belang, omdat de eerste
goal dikwijls de partij beslist. En met spelers
als de onovertroffen James, die voor de beker-
matches gespaard wordt, Bastin, Hulme en
Bowden in de voorhoede, zijn de kansen na
tuurlijk groot, dat Arsenal dat eerste doelpunt
maakt.
Tot slot nog een paar Engelsche voetbal
nieuwtjes. Grimsby ontvangt Middlesbrough
voor den beker, waaniuor de League-match
tusschen deze clubs op hetzelfde terrein moet
worden uitgesteld. Daardoor moet Grimsby
aan haar tegenstandster schadevergoeding be
talen, omdat de competitiewedstrijd thans in
mid-week moet worden ingehaald.
De bekende scheidsrechter Fogg heeft on
langs met behulp van een pedometer gecon
stateerd, dat hij bij het leiden van een match
7V2 mijl, dat is ruim 12 Kilometer, had afge
legd.
