Voedt de ouders op!
Griezel-experiment
van de B.B.C.
r-rier ®ezond normaal kind groeit uit zijn
w !ren De een groeit wat sneller, de ander
t langzamer maar op den duur worden de
Eren tekort, te nauw. te krap en dan krij-
7ii behoefte aan iets dat ruimer en wij-
fen en <rooter is tot zij volwassen zijn en de
tfiren'van volwassenen dragen.
t der ^ezond normaal kind gevoelt bewust
/^bewust zijn opvoeding zoolang deze nog
f voitooid is min of meer als een dwang-
dw.z. als een belemmering van zijn
sriontane persoonlijke wenschen en daden-
^ooi' geestelijk groeit het eene kind sneller
het andere maar voor allen zonder on-
Sscheid komt het oogenblik dat zij behoefte
?Hi*en aan hetgeen wij maar zullen noémen:
e n «rootere maat van dwangbuis. De meeste
neders hebben zoo haar eigen ideeën over
haar eigen toepassing van het begrip op
deden en aan dat begrip houden zij door de
n he envast met een taaie vasthoudend-
£d wars van alle soepelheid.
Leven is vallen en opstaan sterven en
opnieuw geboren worden en opvoeden is niet
^nfware opvoeding is een vernieuwing we-
dprziids een constante groei niet alleen
van het kind maar evenzeer van de opvoeders
die met ruimen levensblik ver over de gren
en van de gezinsbeslotenheid heen oog heb
ben voor de belangen der maatschappij en
die hun kind niet enkel en alleen zien als een
onderdeel van het eigen gezin maar tevens
daarbij en daarenboven als toekomstig
staatsburger.
Er zijn ambacht- en vakscholen voor de
vervaardiging van schier ieder gebruiks
voorwerp. Geen sterveling zal eraan denken,
zoo al niet uit gemeenschapsbelang, dan toch
uit welbegrepen eigenbelang een halfvol-
tooid minderwaardig product ter markt te
^Maar1 duizenden wagen het half voltooid,
minderwaardig menschenmateriaal op de
maatschappij los te laten en het komt geen
oo^enbUk bij hen op, dat zij hierdoor mede
schuldig zijn aan de verwording van de ge
meenschap waarvan zij zoo graag hoofd
schuddend meepraten.
De groote menschelijke paedagoog Jan
Ligthart, heeft gezegd: De opvoeders moeten
beginnen bij zichzelf; en dit is wat zoo heel
veel ouders en opvoeders over het hoofd zier.,
omdat hun gansche aandacht is geconcen
treerd op het kind: niet alleen het kind moet
verschillende stadia doorloopen, ook de op
voeding, d.w.z. de opvoeder moet boven zijn
aanvangssysteem uitgroeien en zich geleide
lijk aanpassen aan de nieuwe behoeften van
elke volgende phase.
Opvoeden is méér dan de veelomvattende
taak van klaarmaken voor de maatschappij
opvoeden is de alles omvattende taak van
klaarmaken voor het leven. Een flink staats
burger zijn is goed, een goed mensch zijn is
beter.
Dat het onderscheid hiertusschen veel te
weinig wordt aangevoeld, blijkt uit de vol
gende" definities door moderne huisvrouwen
alle moeders Van twee of meer kinderen
van 10—25 jaar gegeven:
Opvoeden is leiding geven bij de groei.
Opvoeden is: de kinderen klaar maken
voor hun plaats in de maatschappij.
Opvoeden is: weerbaar maken en zelfstan
dig.
Opvoeden is: kinderen bij alles was het
leven biedt, terzijde staan, steunen en on
derwijzen, opdat ze, eenmaal volwassen,
door deze voorbereiding gegroeid zullen zijn
tot zelfstandige menschen, in staat hun eigen
leven te leven.
Opvoeden is: geduld hebben, desillusies te
boven komen en vol moed weer opnieuw be
ginnen; zichzelf wegcijferen; zelfstandigheid
aankweeken ook al streelt grootere aan- en
afhankelijkheid onze ij delheid en onze moe
dertrots.
Het bezield zijn van goeden wil zonder meer
is niet voldoende.
Daar komt o.m. nog het besef bij dat, na
hetgeen men gewoonlijk de opvoeding pleegt
te noemen, nog een tweede phase aanbreekt,
die de vervolg opvoeding omvat.
Onder die vervolg opvoeding verstaan wij
het klaarmaken van het jonge individu voor
het moeilijkste ambt van alles: het ambt van
mensch zijn in de hoogste en volste beteeke-
nis.
Neen het is niet waar, dat dit reeds in
de prille jeugdjaren is geschied: hoogstens
kunnen wij in die eerste en vroege periode den
grond bereiden door prophylactisch te werk te
gaan.
Prophylactisch is voor-komend: voorkomen
is beter dan genezen en waar de opvoedkunde
vroeger voornamelijk gericht was oP het straf,
fen van het bedreven kwaad als afschrikwek
kend voorbeeld, daar streeft de nieuwe peada-
gogie naar het voorkomen van de straf of
laakbare handeling. De hierdoor verkregen
resultaten hoewel uiteindelijk veelal uiter
lijk gelijk staan oneindig hooger, omdat
zij het kwaad aantasten van binnen uit en
niet van buiten af.
De opvoeding van de achttien of negentien
jarigen heet voltooid, al ontbreekt er nog
veel aan zijn kennis.
....Verbeeld je., dat ik die groote jongens
nu nog zou moeten opvoeden! Menig moeder
lacht bij het idee alleen al.
Als ze op hun negentiende of twintig
ste jaar nog niet opgevoed zijn zullen ze het
wel nooit wordenmeent een ander.
Je kunt niet aan het opvoeden blij
ven.... als ze van school af zijn is het wel
letjes.
...Als ze van school zijn, dan kan hun op
voeding toch zeker voltooid heetenbe-1
weert een derde.
De ouders die zoo spreken zijn volkomen
onkundig van de behoefte van hun kind aan
dè grootere maat van het dwangbuis] e.
WatOp twintig jaar nog belemering?
Op twintig jaar nog de inperkende begrenzing
van opvoeding? Wanneer zullen zij dan einde
lijk op eigen beenen kunnen staan?
Zij, die zoo spreken, geven het bewijs dat
voor hen opvoeden van schier volwassenen
synoniem is met opvoeden van kinderen.
Voor hen bestaat er maar één soort op
voeden: verbieden, terechtwijzen en aanspo
ren en ieder die met de rijpere jeugd in voort
durend en nauw contact is geweest gedurende
langeren tijd, weet uit ervaring, hoe juist dit
verbieden, dit terechtwijzen en aansporen als
een wig werkt op het gezinsverband hoe de
jonge menschen geprikkeld geïrriteerd, ver
ongelijkt zich afwenden.
Misduidend de goedbedoelde inmenging voor
hun welzijn afkeerig van de toenadering
Pogingen der ouders, die niet bgrijpen waarom
hun opvoedingssysteem dat steeds zoo glad en
feilloos werkte, plotseling faalt.
Voedt de ouders op, zeide Jan LigthaTt en
hij wist heel goed wat hij zeide.
Opvoeding beteekent zoo heel veel meer dan
nette-tafelmanieren en niet-vloekenOpvoe-
601 in den ruimsten zin beteekent; klaar ma-
ken voor het leven, paraat maken en weer
baar. Dus: opbouwend werk verrichten aan de
toekomstige generatie. En dit opbouwen, is
dit niet een soort hemelsche gaven, die tege
lijk met onzen goeden wil en met ons jeugdig
enthousiasme in ons liefdevol hart omhoog
schiet, zoodra wij ons ouders mogen noemen?
Als je ervoor staat dan gaat het van
zelf. sprak de jonge onervaren huisvrouw met
beminnelijk optimisme en zij liet de eene
helft van het diner aanbranden en de andere
helft kwam ongaar op tafel, alleen het fruit
was goed want daaraan had zij niets kunnen
bederven, Met opvoeden gaat het precies zóó:
onvoorbereide pogingen die niet berusten op
degelijke en ernstige studie, hebben gewoon
lijk een „ongenietbaar" resultaat ten gevolge,
terwijl datgene wat aan onze welwillende
doch verkeerde bemoeiingen ontsnapte, vaak
het eenige resultaat blijkt te zijn!
Wanneer wij ouders ons het hoofd breken
over „opvoeden", dan gaan onze gedachten
als vanzelf naar zwaarwichtige en ernstige
problemen, naar onopgeloste moeilijkheden
en diepzinnige vraagstukken.
Wij zoeken het te ver.
Hiermede wordt geenszins bedoeld, dat de
ernstige en ingewikkelde problemen nooit aan
de beurt moeten komen komen.
Maar de gewone, de heel gewone dage-
lijksche dingen, hechten wij daaraan wel ge
noeg belang? Het leven wordt gevormd door
een onafzienbare aaneenschakeling van
schijnbare futiliteiten en elk van deze futili
teiten kan het beginpunt zijn van een nieuwe
reeks.
Aan ons ouders de beslissing (tenminste
voor een groot gedeelte) in welke richting deze
nieuwe dadenreeks zal leiden.
Het begrip opvoeden heeft zich in den
loop der jaren gewijzigd; het is als het ware
meegegroeid met den vorm van het gezins
leven, dat op andere leest is geschoeid dan
een kwarteeuw geleden.
Deze nieuwe vorm van gezinsleven is nog
geen feit, het is nog slechts een embryonaal
groeiend toekomstbeeld, waarvan de invloed
echter al duidelijker merkbaar is.
Het verschil tusschen het oude en het
nieuwe gezinsleven ligt voornamelijk in de
andere verhouding van het hedendaagsche
gezin tot de gemeenteschap.
In het ouderwetsche gezin, waar een onbe-
krr- :n gedachtenwisseling tot de onmoge-
J'"' 'en behoorde, kon geen algeheele inner-
1 enheid heerschen, omdat men zich niet
verbonden voelde in gelijken geestesgroei; van
geestelijke saamhoorigheid kon geen sprake
zijn.
Men zag toen (wij spreken van 1860 tot
1900) in het kind een hulpeloos wezen, voor
wiens slechts plichten, doch geen rechten
waren weggelegd.
Toen ontdekte men het recht van den
jeugdigen mensc1- op een eigen persoonlijk
heid en ziedaar: x Eeuw van het kind was
geboren ende schaal sloeg over naar
de andere zijde en men begon naar hartelust
te dweepen en te overdrijven.
Die dwaze periode zijn we nu gelukkig weer
te boven en we mogen de gegronde hoop
koesteren, dat de hedendaagsche paedagogen
den juisten middenkoers zullen weten te
houden.
Wij kunnen de hedendaagsche ouders, die
het ernstig met hun ouderplicht meenen, in
drie categorieën verdeelen: zij, die-niets-van
dien-modernen-onzin-moeten hebben en hun
kinderen het recht zichzelf te zijn blijven ont
zeggen; zij, die het moderne in beginsel aan
vaarden, maar feitelijk niet weten, hoe zij
ermee aanmoeten en zij, die meenend in den
modernen geest te handelen, de tucht verslap
pen en het uiterlijk gezag verminderen, zon
der er iets voor in de plaats te stellen.
En dit is o.i. de kern van het probleem: wij
houden vrij plotseling op met opvoeden en wij
geven er niets voor in de plaats.
Het kleedingstuk dat te klein werd, wordt
terzijde gelegd, maar wij hebben niet gezorgd
dat er een nieuw en grooter klaar ligt.
En onze groote jongens en meisjes met hun
zelfverzekerd air, met hun branie-achtige
zelfstandigheid en hun luidruchtige onver
schilligheid, zij hebben onzen steun en onze
hulp nog zoo noodig.
Zij zijn o zoo knap in wiskunde, in sport,
literatuur en politiek maar tegenover de
practische toepassing van al het vele, dat zij
weten of meenen te weten, staan zij vrijwel
machteloos.
Hun opvoeding stuurde aan op zooveel mo
gelijk parate kennis, jarenlang hebben zij ge
blokt, om zooveel mogelijk feitenmateriaal te
verzamelen, maar niemand leerde hen om
mensch te zijn, een volwaardig, evenwichtig
mensch, zich bewust van zijn verantwoorde
lijkheid als individu tegenover de massa.
Daarvoor was geen tijd daarvoor was
geen gelegenheid en toen het jonge individu,
klaargestoomd, gereed voor den strijd om het
bestaan, met een zekerheid, die hij allerminst
voelde en een onvershcilligheid, die zijn angst
om emotie te toonen moest verbergen, einde
lijk op eigen beenen stond toen dacht nie
mand eraan dat er hier nog iets zou zijn op te
voeden.
Als de elementaire eigenlyke opvoeding, de
opleiding voor een toekomstig beroep, voltooid
is, begint die andere opvoeding, die zooveel
moeilijker, zooveel ingrijpender en zooveel
subtieler is, omdat zij te maken heeft met de
werkelijke doelstelling van het leven, de gees
telijke en zedelijke groei die voert tot de in
nerlijke tevredenheid, die de sleutel is tot alle
geluk.
Pestalozzi heeft het al gezegd: eerst beleven;
dan benoemen'; eerst handelen; dan reflectie,
eerst gewenning en leven daarna eerst, leer
en abstractie.
De drie stadia, die de ware opvoeding, wel
ke geestesontwikkeling en niet parate kennis
zonder meer als uiteindelijk doel stelt, door
loopt zijn: onbewust gevoel klare kennis
zuivere moraliteit.
In alle drie phasen heeft het kind onze hulp
en leiding noodig.
De klare kennis koopen wij van bevoegde
leerkrachten en wanneer die terugtreden uit
het leven van ons kind, dan zijn wij ouders en
opvoeders wederom aan de beurt om het bouw
werk te voltooien.
Dan wacht ons een mooie en verheven taak,
als de fundamenten zijn gelegd, een taak
waarvoor wij ons hebben kunnen bekwamen
en toerusten gedurende de lange jaren van de
tweede periode.
Helaas hoeveel ouders en opvoeders ko
men nooit aan den afbouw van de opvoeding
hunner kinderen toe?
Het kind heeft al zooveel moeten leeren. Nu
is het genoeg, zeggen zij en zij verwarren on
bewust het verwerven van beroepsvaardigheid
met het veroveren van een zielsinhoud.
Woorden zonder inhoud kennis zonder
vaardigheden, een leer en een weten, die bui
ten het leven staan, dat is zooals Pestalozzi
zegt misschien het vreeselijkste geschenk, dat,
een vijandelijke geest aan het tijdperk dat hij
beleeft heeft gebracht.
Welk een ver-vooruitzienden blik bezat Jan
Ligthart toen hij zeide: voedt de ouders op!
AMY GROSKAMP—TEN HAVE.
Overdracht van Het vloot-
commando in Ned.-Indië.
BATAVIA, 3 Maart (Aneta). De over
dracht van het vlootcommando in Ned. Indië
had hedenmorgen plaats onder een grijze, re
genachtige lucht in tegenwoordigheid van
het Ned. Indische eskader. Te ongeveer kwart
voor negen begaven zich vice-admiraal Van
Duim, de aftredende vlootcommandant en
schout-bij-nacht Ferwerda, de nieuwe func-
tionnaris, vergezeld van den chef van den
marinestaf en den adjudant luitenant-ter-zee
Burghard in de admiraalssloep naar het vlag-
geschip. Men voer langs de schepen van de
gouvernementsmarine en het Ned.-Indisch es
kader, waarvan de bemanning op het dek
stond aangetreden en de voorgeschreven eer
bewijzen bracht. Te circa negen uur had aan
boord van de Sumatra de plechtige overdracht
plaats in tegenwoordigheid van den eskadron
commandant, de divisiecommandanten en an
dere officieren. Hierna werd van het flottille-
vaartuig Soemba eerst een serie van 15 en
vervolgens een serie van 13 saluutschoten ge
lost. Onder het gebulder der kanonnen legde
vice-admiraal van Duim het vlootcommando
neer. In zijn overdrachtsrede bracht hij in her
innering, hetgeen hij had uitgesproken bij de
aanvaarding van het vlootcommando, waarbij
hij duidde op de toen bestaande onzekere po
litieke toestanden. Helaas is sedert daarin
geen verandering gekomen. Integendeel, on
der deze omstandigheden dringt zich steeds
sterker de noodzakelijkheid op om te zorgen
dat, moge zulks soms noodig zijn, onze weer
macht steeds in staat zij de eer en de be
langen van het koninkrijk te handhaven.
De nieuwe vlootcommandant schout-bij -
nacht Ferwerda richtte eenige afscheidswoor
den namens het personeel van de militaire
diensten tot vice-admiraal Van Duim. Hoe
zorgelijk de toestand dikwijls moge zijn, wij
moeten ons toch verheugen over het feit, dat
de meening veld wint, dat Nederland zoo pa
raat mogelijk behoort te zijn om de dreigende
gevaren succesvol het hoofd te kunnen bieden.
De opbouw van de marine dient met ernst ter
hand te worden genomen. Voor spr. is het een
voorrecht in zulk een tijd het commando over
te netnen. Daarna verlieten vice-admiraal Van
Duim en schout-bij-nacht Ferwerda tegelij
kertijd het vlaggeschip Hr. Ms. kruiser Su
matra, terwijl de Sumatra 15 schoten loste. De
afgetreden vlootvoogd en de nieuwe functio
naris begaven zich vervolgens in de admiraals
sloep naar het gouvemementsstoomschip Zui-
dei'kruis, waar de vice-admiraal afscheid nam
van de gouvernementsmarine. Van de in de
haven liggende schepen en van den wal werd
de plechtigheid, die zich op het water had af
gespeeld, met belangstelling gevolg. Tenslotte
droeg vice-admiraal van Duim te half elf de
leiding van het departement over in het bij
zijn van het geheele civiele personeel. De es
kadercommandant overhandigde na de offi-
fieele wisseling op het vlaggeschip namens de
officieren aan vice-admiraal Van Duim een
commandovlag met drie sterren. De eskader
commandant huldigde den afgetreden vloot
voogd bij zijn afscheid na een periode van 36
jaar in dienst van de koningin. Hij sprak de
hoop uit dat de vice-admiraal bij den aanblik
van de aangeboden vlag zich de glanspunten
van zijn carrière zou gedenken gelijk ook het
deel der vloot, dat in indië blijft de gedach
ten aan hem zou bewaren. Hierop dankte vice-
admiraal Van Duim. Hij betoogde, zich bevin
dende op het dek van het oorlogsvlaggeschip,
duidelijk te gevoelen, hoezeer de plaats van
allen, die op de vloot dienen, hoezeer de plaats
van den zeeman op zee is, waar hij zijn trai
ning ontving en aldus de gevechtskracht ver
hoogt. Tijdens het bezoek van de Zuiderkruis
gewaagden vice-admiraal Van Duim en de
hoofdinspecteur voor de scheepvaart, de heer
Braat, achtei'eenvolgens van de samenwer
king en de bereidheid tot het leveren van
topprestaties bij de gouvernements- en ko
ninklijke marine.
De plechtigheid vond plaats binnen een tijds
verloop van twee uur en werd gekenmerkt door
een soberheid en correctheid, die uiteraard al
leen mogelijk was door een treffende demon
stratie van discipline, waardoor de indruk van
deze overdracht bijzonder imponeerde.
Bespreking over nieuw vloot-
verdrag tusschen Engeland en
Duitschland.
Havas meldt uit Berlijn: Hitler is uit
Beieren naar Berlijn teruggekeerd, waar hij
een belangrijke geheime conferentie, die 111
de Kanselarij werd gehouden, heeft gepresi
deerd.
Volgens bevoegde kringen werd in deze
bijeenkomst van hoofden van betrokken de
partementen een nieuw vlootverdrag met
Engeland besproken. Aan de bijeenkomst-
werd oa. deelgenomen door Von Blomberg,
generaal von Fritsch, admiraal Raeder,
Goering en von Ribbentrop.
De vergadering duurde tot laat in den
avond en na afloop werd geen communiqué
gepubliceerd.
Nader wordt te Londen bekend, dat de
Duitsche gezantschapsraad, vorst Bismarck
Zaterdag den Engelschen minister van buiten
landsche zaken. Eden medegedeeld heeft
dat Duitschland in principe bereid is onder
handelingen te voeren over een zoodanige
aanvulling op de basis van het kwalitatieve
accoord, dat op de huidige vlootconferentie
bereikt zou worden. Er bestaat echter over
eenstemming over, dat deze besprekingen
aangegaan worden onder voorwaarde, dat
een dergelijk bilateraal, kwalitatief verdrag
tusschen Engeland en Rusland gesloten zal
worden.
Vermoedelijke zetelverdeeling
in de Spaansche Cortes.
Links 263 van de 473 zetels.
MADRID. 3 Maart (Reuter). Hoewel het
ministerie van binnenlandsche zaken nog
niet de officieele lijst heeft gepubliceerd,
maakt Havas uit de laatste berichten, die dit
agentschap van verschillende corresponden
ten heeft ontvangen, op. dat de zetels in de
Cortes, die 16 Maart geopend zullen worden,
en waarin 473 afgevaardigden zitting zullen
hebben, als volgt verdeeld zullen zijn:
Rechtsche partijen 135 zetels, waarvan de
Ceda 99 en de traditionalisten 11.
Centrumpartijen 65 zetels, waarvan de
Agrariërs 14 en de Centrumpartij van Portela
Valladares 15.
Linksche partijen 263 zetels, waarvan de
republikeinsche unie 29, de links-republikei
nen 85, socialisten 94 en de communisten 14.
Hierbij komen nog 10 Baskische nationalis
ten.
Engelsche pers verwacht weinig
succes van de bemiddelings
poging.
Verrassing over den gang van zaken in
Frankrijk.
LONDEN, 3 Maart. (A. N. P.) Bij haar be
spreking van de bijeenkomst van de commis
sie van achttien te Genève is de pers niet bij
zonder optimistisch ten aanzien van een even-
tueele bemiddelingspoging. De bladen achten
de afkondiging van een petroleumembargo
vrijwel zeker, indien een nieuwe bemiddelings
poging zou mislukken. Volgens Ward Price,
den specialen correspondent van de Daily
Mail, is het vooi'stel van Flandin, dat van
daag door de commissie van dertien zal wor
den besproken, van den volgenden inhoud:
Italië en Abessynië zullen worden uitgenoo-
digd binnen 48 uur den Volkenbond mede te
deelen, of zij bereid zijn aan een vreedzame
regeling op de basis van den status quo mede
te werken. Deze mededeeling van Ward Price
is niet van andere zijde bevestigd.
PARIJS, 3 Maart (A. N. P De Fransohe
pers is volkomen verrast door de wending, die
de zaken te Genève hebben genomen. Zelfs de
best-Ingelichte correspondenten hebben
blijkbaar geen vermoeden gehad van het feit.
dat een beroep op de commissie van dertien
zou worden gedaan. De bladen, die Italië wel
willend gezind zijn, vreezen dat een verzoe
ningspoging met op den achtergrond de be
dreiging van een embargo Italië zou kunnen
dwingen tot het verlaten van den Volkenbond
en een nieuwe situatie zou kunnen schepen in
de Oostenrijksche kwestie en 't Locarno-pro-
bleem. De bladen der linkerzijde daarentegen
juichen de beslissing van Genève toe en
eischen opnieuw de toepassing van het em
bargo.
Witboek over Engeland's
bewapening thans gepubliceerd
LONDEN, 3 Maart. Het hedenmorgen door
de regeering gepubliceerde Witboek geeft al
lereerst een overzicht van den toestand der
laatste jaren op bewapeningsgebied. Het be
spreekt vervolgens de noodzaak de verdedi
gingsmiddelen te herzien, teneinde het land
te beveiligen tegen een aanval van vreemde
mogendheid, doch tevens om het land in
staat te stellen, zijn rol te vervullen bij de
nakoming der internationale verplichtingen
door gemeenschappelijk optreden.
Het Witboek wijst verder op de verant-
wooi-delijkheid van Engeland tegenover de
geheele wereld, die het land niet toestaat,
zijn strijdkrachten bij zijn kusten te concen-
treeren, waarvan als voorbeeld het Ita-
liaansch-Abessynisch conflict wordt ge
noemd, en voorts vestigt het de aandacht op
de versterking" der bewapening in andere
landen.
Het document zet voorts de redenen uit
een, waarom Engeland in verband met het
Italiaansch-Abessynisch conflict vooi*zorgs-
maatregelen in de Middellandsche Zee en
Roode Zee heeft genomen, o.a. de „heftige en
dreigende propaganda", die Italië tegen En
geland heeft gevoerd, die in Aug. de moge
lijkheid van een incident, dat tot uitbreiding
van het conflict zou kunnen leiden, niet uit
gesloten deed zijn.
Zijn vroegere verloofde ver
moord.
Veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf.
DEN HAAG. 3 Maart (A.NP.) De Haag-
sche rechtbank heeft4 uitspraak gedaan in de
zaak tegen den 22-jarigen slagersknecht P. N
de R„ tegen wien op 18 Februari j.l. door het
O.M. 14 jaar gevangenisstraf is geëischt wegens
moord op zijn gewezen verloofde, de 22-jarige
H. van der Kaai. gepleegd in den ochtend van
7 October op de Juliana van Stolberglaan. Hij
heeft het meisje na een korte woordenwisse
ling met een mes in de linkerborst gestoken.
De rechtbank sprak verdachte vrij van den
hem ten laste gelegden moord, verklaarde hem
schuldig aan doodslag en verooi'deelde ver
dachte, met verwerping van het oordeel van
deskundigen hem volledig toerekenbaar ach
tend, tot 12 jaar gevangenisstraf.
WOENSDAG 4 M ASRT 1936
Uitzending uit een spookhuis.
Onze Londensche correspondent schrijft
ons:
Men heeft in Engeland een zwak voor spo
ken en spokende huizen. De B.B.C. gaat er
aan toegeven door op 10 Maart microfoons
op te stellen in een oud huis. waar het heet
te spoken. Luisteraars die belangstellen in het
spook kunneix dan hooren wat het doet en
óf het wat doet. Het huis heet Dean Manor
en het ligt in eenzaam land ergens in den
wijden omtrek van Canterbury in Kent. Het
is een van de oudste en eenzaamste huizen
van het land. Men zegt, dat het dateert van
de zevende eeuw, hoewel het in de tiende
en in de twaalfde eeuw bijixa geheel verbouwd
werd. Simon de Meopham, die aartsbisschop
van Canterbury was van 1327 tot 1333 was er
geboren. Deze aartbisschop kwam gewelddadig
aan zijn einde. Volgens plaatselijke historie
moeten er door de eeuwen heen veel ver
schrikkelijke dingen binixen de muren van
Dean Manor zijn voorgevallen. Er is een
dichtgemetselde kelder in, waarvan men
vreest, dat hij griezelige getuigenissen be
vat van Middeieeuwsche wreedheid. Het spook
dat de B.B.C. voor de microfoon wil brengen,
heet uit den wijnkelder te komen. De wijnkel
der is goed voorzien en indien het spook niet.
verschijnt kunnen de mannen van de B.B.C.
zich troosten met geestrijke dranken van
hoog gehalte. De dorpelingen hebben juist
verklaard, dat zij een van deze avonden het
spook aan de deur hebben zien staan.
De BBBC. zal haar best doen har luiste
raars geen spook-manifestaties, voor zoo ver
ze geluid geven, te doen verliezen. Maar dat
zal niet de schuld zijn van het griezelige
huis.
De militaire revolte te Tokio.
De kwestie der verantwoordelijkheid.
TOKIO, 3 Maart (Reuter).
De „Asahi" en de „Nitsji-Nitsji" melden, dat
de minister van oorlog, generaal Kawasjima,
en de leden van den Oppersten Oorlogsraad,
waaronder de generaals Araki en Mazaki, als
mede andere functionarissen van het ministe
rie van oorlog en den generalen staf de ver
antwoordelijkheid op zich nemen voor de ge
beurtenissen van 26 Februari.
De bladen verwachten, dat de nieuwe
minister van oorlog waarschijnlijk uit de
luitenant-generaals zal worden gekozen.
Naar de „Nitsji-Nitsji" hier nog aan toe
voegt, meent men te weten, dat de verant
woordelijke militairen spoedig hun ontslag
zullen indienen.
Beroep op de oorlogvoerende
landen.
Flandin en Eden ontwerpen een resolutie.
GENèVE, 3 Maart (A.N.P.):
Eden en Flandin zijn het eens ge
worden over een resolutie, die he
denmiddag aan de Commissie van
dertien zal worden voorgelegd.
In deze resolutie wordt een beroep
gedaan op de beide oorlogvoerende
landen toe te stemmen in onderhan
delingen opdat de oorlog zoo spoedig
mogelijk zal worden beëindigd.
De drie voornaamste punten der
resolutie zijn:
De vijandelijkheden moeten ge
staakt worden.
De onderhandelingen moeten wor
den geopend om een einde aan den
oorlog te maken.
Van de bellegerenten wordt bin
nen den kortst mogelijken tijd ant
woord verwacht.
Chineesche regeeringstroepen
slaags met communisten.
PEIPING, 3 Maart (A.N.P.) In de provin-
cie Sjansi hebben gevechten plaats tusschen
de communisten en de regeeringstroepen,
waarvan twee bataljons zouden zijn verslagen.
De staat van beleg is afgekondigd en in Tai-
toean, de hoofdstad van Sjansi, zijn strenge
maatregelen getroffen. De communisten hou
den het Zuidelijk deel der provincie bezet en
zouden een onafhankelijke regeering hebben
'gevormd.
ZAL ITALIë DEN VOLKENBOND
VERLATEN?
LONDEN, 2 Maart (A.N.P.) Ward Price,
de medewerker van de Daily Mail, die op het
oogenblik te Genève is, verklaart van be
voegde zijde te hebben vernomen, dat de
Italiaansche ambassadeur te Parijs bij zijn
laatste onderhoud met den Franschen mi
nister van buitenlandsche zaken heeft mede
gedeeld, dat Italië den Volkenbond zal ver
laten indien de coördinatie-commissie tot
het toepassen van verdere sancties zal be
sluiten.
DE MAJESTIC NA ZIJN LAAT-
STEN TOCHT. In Southampton
is de Oceaan-reus „Majestic" van
zijn laatsten tocht teruggekeerd.
Bij den slooper wacht het trotsche
vaartuig een roemloos einde.
CANADEESCHE RECLAME VOOR
AALSMEERSCHE KWEEKERSACTIVITEIT.
In een dagblad uit Toronto in Canada is
eenigen tijd geleden reclame gemaakt voor
de Nedei'landsche, in de kas gekweekte serin
gen.
Daarin was namelijk een foto opgenomen,
voorstellende een pracht van seringentakken,
waartusschen een Nederlandsche schoone was
opgesteld, die voor deze gelegenheid de fcra-
ditioneele boerinne-kap had opgezet. Boven
de foto was gezet: „Blooms Still Fresh \fter
Long journey. Eronder stond: Duizend tak
ken groote Hollandsche seringen, die twee
weken geleden in Nederland werden gesneden
en die hierheen werden verscheept, zonder
water in doozen verpakt, zijn gisteravond ten
toongesteld in het King Edward Hotel. Zij
zien er zoo frisch uit alsof ze gisterenmiddag
waren gesneden. De seringen zijn gestuurd
door een Aalsmeersche Kweekersvereeniging
in opdracht van den heer C. Eveleens, ten
einde de import in Canada van gesneden
takken kasseringen, gekweekt in de beroem
de streek van Aalsmeer bij Amsterdam, ge
durende de herfst-, winter- en lentemaanden
te doen toenemen.
Zoo valt weer waar te nemen dat activiteit
haar doel tenslotte toch niet mist. z
Er is aangetoond, dat de wijze van vervoer
lang goed houden van de bloemen mogelijk
maakt. Wie weet wat voor perspectieven door
dezen maatregel voor de Aalsmeersche
kweekers worden geopend, wanneer invoer
van bloemen mogelijk zal zijn.
