Frankrijk neemt geen genoegen met
het Duitsche besluit.
THIJS IJS EN DE DIKKE HERTOG
De Duitsche Rijksdag
wordt ontbonden.
Italië staakt de militaire
actie in Abessynië.
MAANDAG 9 MAART 1936
Sarraut verklaart, dat Frankrijk niet
voor bedreiging zal wijken.
Geen onderhandeling, zoolang de
Duitsche soldaat aan den
Rijnoever ligt.
PARIJS, 8 Maart. Minister-pre
sident Sarraut heeft Zondagavond een
radioredevoering gehouden tot het
Fransche Volk, naar aanleiding van
de gisteren door den Rijkskanselier en
Führer Hitler in- de zitting van den Rijks
dag bekend gemaakte beslissing der
Rijksregeering, dat zij het Verdrag van
Locarno opzegt en het Rijngebied sym
bolisch met troepen van de Rijksweer
bezet.
Albert Sarraut.
Minister-president Sarraut zeide zijn bood
schap tot de internationale openbare meening
te richten, omdat hij er behoefte aan heeft een
gematigd woord te laten hooren, welks objec
tiviteit in tegenstelling is met de hartstochte
lijke uitlatingen, welke gisteren op de tribune
in den Rijksdag werden gedaan.
Sarraut noemde de besluiten van Duitsch
land, waarbij het zijn eigen, vrijelijk aange
gane verplichtingen opzegt een voorwendsel.
Het ontstaan van het pact van
Locarno.
Toen men na den oorlog Frankrijk wilde
vrijwaren voor een nieuwen inval openden
zich verscheidene wegen. Men besloot toen den
linkeroever van den Rijn en een zóne van 50
K.M. langs den rechter-Rijnoever te demilita-
riseeren..
Duitschland zou er geen troepen legeren en
er geen versterkingen aanleggen.
Men kwam voorts overeen, dat Geallieerde
troepen gedurende een periode van 15 jaren
tot 1935 het Rijngebied zouden bezetten.
De bezette zóne werd geleidelijk kleiner,
zulks ter verbetering vari de betrekkingen tus-
schen Frankrijk en Duitschland.
Ten slotte nam de Rijksregeering zelf het
initiatief tot voorstellen, welke in 1925 leidden
tot het pact van Locarno.
Door dit verdrag, dat na langdurige bespre
kingen tusschen vertegenwoordigers der Fran
sche Duitsche, Britsche, Belgische en Italiaan-
sche regeering tot stand kwam, werd een stel
sel uitgewerkt voor de regeling langs verzoe
nenden en arbitralen weg van geschillen, welke
mochten rijzen tusschen Frankrijk en Duitsch
land, Duitschland en België. De deelnemers
aan het Verdrag verklaarden zich bereid hulp
te verleenen aan den staat tegenover wien de
verplichtingen waren geschonden, met name
in het geval van een schending der gedemili
tariseerde zóne.
Voor Europa brak dus een nieuw tijdvak aan,
evenals voor de Fransch-Duitsche betrekkin
gen. Geleidelijk werd het bezette Rijnland ont
ruimd. Tot 1935 had de bezetting moeten du
ren, doch reeds in 1930 kwam een einde aan de
bezetting.
De ondervinding maakt voorzichtig en de
bevolking van Frankrijk is maar al te vaak
het slachtoffer van teleurstellingen geweest.
Bovendien waren de laatste jaren de daden
van Duitschland in eenvoudige tegenspraak
geweest met zijn woorden. Duitschland ver
klaarde zich bezield, met de meest vredelieven
de voornemens. Niettemin verliet het met
groot lawaai de Ontwapeningsconferentie en
brak het met den Volkenbond.
Het volgend jaar herstelde Duitschland den
verplichten militairen dienst en het schiep
zich tegen ontzettenden prijs en met buiten
gewone opofferingen binnen zeer korten tijd
een groot leger.
De openbare meening had niettemin nog
vertrouwen.
Had Duitschland niet zijn wil uitgesproken
zich te houden aan de verdragen tusschen
de staten en de gedemilitariseerde zone te
eerbiedigen?
Deze eerbiediging van de gedemilitariseerde
zone wil zeggen, dat den dag, waarop een
onverhoedsehe aanval tegenover ons zou
worden ontketend, deze aanval aan de grens
zelve zou kunnen worden afgeslagen. De
integriteit van het nationale grondgebied
werd verzekerd.
Het Interview met Bertrand de
Jouvenel.
Een dag of tien geleden, op 28 Februari,
publiceerde een Parijsch blad een interview
met het Duitsche Staatshoofd, dat een pa
thetisch beroep deed op de verzoening der
beide landen.
Den volgenden dag reeds, op 29 Februari,
werd den Franschen ambassadeur te Berlijn,
Francois Poncet, de instructie gezonden met
spoed een audiëntie aan te vragen met den
Rijkskanselier en dezen te verzoeken te willen
preciseeren, op welke bases hij de mogelijk
heid van een toenadering zag, welke Frank
rijk evenzeer wenschte als Duitschland.
Frangois Poncet kweet zich direct van zijn
opdracht.
Op 2 Maart werd hij door Rijkskanselier
Hitler in aanwezigheid van baron Von Neu-
rath ontvangen.
Hem werd geantwoord, dat men de aange
legenheid zou bestudeeren ten einde de Fran
sche regeering binnen zeer korten tijd een
gepreciseerd voorstel te kunnen doen.
Om onderhandelingen te verge
makkelijken, vroeg de rijksregeering,
dat het stilzwijgen zou worden be
waard over het bezoek van den
Franschen ambassadeur. Aan dezen
wensch werd voldaan.
Gisteren werd het nieuws pas voor
den eersten keer gepubliceerd. Wij
hebben dus nauwkeurige voorstellen
afgewacht, welke mogelijkheid van
een toenadering tusschen de beide
landen zouden bevatten.
Het memorandum.
Onder deze omstandigheden nu werd de
Fransche ambassadeur Zaterdagmorgen door
den Rijksminister van buitenlandsche zaken
ontvangen. Von Neurath overhandigde
Francois Poncet een memorandum, waarin
de Rijksregeering het Verdrag van Locarno
eenzijdig opzegt en mededeelt direct gevolg
te geven aan haar besluit.
Om deze houding te verklaren,
doet de rijksregeering een beroep op
de sluiting van het Fransch-Sovjet
Russisch verdrag, waarvan zij een
geheel onjuisten uitleg geeft, welke
door Frankrijk reeds herhaaldelijk
is betwist, en dat zij onvereenigbaar
noemt met het Verdrag van Locarno.
Dit bewijst, dat men slechts te doen
heeft met een valsch voorwendsel
van de Rijksregeering.
Kort na de sluiting van het Fransch-Sovjet
Russisch verdrag, dat op 2 Mei 1935 door
Laval werd geteekend, nl. op 21 Mei 1935 ver
klaarde Hitler in een redevoering, dat de
rijksregeering in de eerbiediging, van de ge
demilitariseerde zóne een bijdrage zag tot
den vrede in Europa.
Alle an dere sta ten-onder teekenaars van
het verdrag van Locamo hebben unaniem
verklaard, dat de verplichtingen voort
vloeiende uit het Fransch-Sovjet Russisch
pact op geen enkele wijze de verplichtingen
van het Rijnland-pact schonden.
De Duitsche regeering had een beroep
kunnen doen op het Permanente Hof van
Internationale Justitie in Den Haag.
Reeds veertien dagen geleden hebben wij
ons bereid verklaard ons te onderwerpen aan
de scheidsrechterlijke uitspraak van deze
instantie. De rijksregeering had zich tot een
Verzoeningscommissie kunnen wenden. Zij
deed dat niet. Ook daar schiet het in haar
verplichtingen tekort.
Niemand zal er van overtuigd zijn, dat de
omstandigheden een buitengewonen haast
noodzakelijk hebben gemaakt. Niemand zelfs
Duitschland niet.
Wel is waar stelt de Rijksregeering in het
gisteren aan den ambassadeur van Frankrijk
overhandigde memorandum voor. daar zij
haar verplichtingen heeft geschonden, nieu
we aan te gaan.
Ik zal haar voorstellen evenwel niet be
studeeren en wel om twee redenen:
1. Omdat het tweeledig voorbeeld
van de éénzijdige opzegging van
plechtig aangegane verplichtingen
ons geen vertrouwen zou kunnen ge
ven in haar nieuwe voorstel en
2. In weerwil van een zeer stellig
recht heeft de Rijksregeering belang
rijke strijdkrachten de gedemilitari
seerde zóne laten binnentrekken en
dit alles zonder te voren haar bedoe
lingen te hebben kenbaar gemaakt
zich los te maken van haar plechtige
verbintenissen.
Wij zijn voor een voldongen feit ge
plaatst en zulks op de meest plompe
wijze.
Er zou in Europa geen vrede meer
zijn, indien deze methode algemeen
zou worden toegepast; en er zouden
geen internationale betrekkingen
meer kunnen bestaan.
Wij willen zoo iets niet en wij die
nen de belangen van de Europeesche
gemeenschap. De regeering is zeer
vast besloten niet voor bedreiging te
wijken. Het bloote feit, dat de Duit
sche soldaat zich in weerwil van
plechtige verplichtingen op den Rijn
oever vestigt, sluit terzelfder tijd on
derhandelingen uit.
Wij zijn van plan te trachten de
essentieele waarborgen voor de vei
ligheid van Frankrijk en België te
handhaven.
Na de situatie rijpelijk te heblben overwo
gen, verklaar ik uit naam van de Fransche
regeering, dat wij van plan zijn te trachten
de essentieele waarborgen voor de veiligheid
van Frankrijk en België te handhaven, welke
werden mede-onderteekend in het Verdrag
van Locarno door de regeeringen van Enge
land en Italië.
Wij zijn niet geneigd Straatsburg te laten
onder het bereik van het vuur uit Duitsche
kanonnen.
Het verdrag van Locarno voorziet in een
zijner clausules in het geval van schending
oer aangegane verplichtingen. Er moet een
beroep op den Volkenbondsraad worden ge
daan. Het is voorts onvermijdelijk, dat ge-
dachtenwisselingen plaats vinden tusschen
de staten-onderteekenaars van het Verdrag.
Onverwijld moet tot deze gedachtenwisse-
ling worden overgegaan.
Onze zaak is rechtvaardig en sterk, aldus
riep Sarraut uit, en door haar te verdedigen
vertrouwen wij met ons lot een essentieel ele
ment in den Europeeschen vrede te verdedi
gen.
Het Fransche volk geeft zich daar reken
schap van.
Alle beuzelachtige twisten op zij zettend
is het we weten het en zal het blijven
eensgezind om de actie der regeering te steu
nen.
Locarnolanden Dinsdag
bijeen.
berichten, die hij ontvangen had, ter kennis
gebracht. De ministerraad heeft het Duitsche
mamorandum bestudeerd en het onaanvaard
baar bevonden. Hij hechtte goedkeuring aan
het besluit zonder verwijl een beroep te doen
op den Volkenbond, in overeenstemming met
de bepalingen van het pact van Locarno, en
beraadslagingen te openen met de ondertee
kenaars van dit pact. Deze beraadslaging zal
Dinsdag a.s. te Parijs plaats vinden.
Generaal Maurin, de minister van oorlog,
bracht verslag uit van de schikkingen ten be
hoeve van de veiligheid, die terstond ten uit
voer zijn gelegd en van de troepenbewegingen,
waartoe door de regeering bevel was gegeven.
Hem werd, evenals den minister van marine
en luchtvaart, machtiging verleend de aan
vullende maatregelen, die de omstandigheden
vereischen, te nemen. De regeering zal in de
zitting van de kamer van Dinsdagmiddag een
verklaring afleggen.
Volkenbondsraad vergadert
op 13 Maart.
Op het secretariaat van den Volkenbond is
Zondagavond het telegram ontvangen van de
Fransche regeering, waarin met het oog op de
Duitsche maatregelen in het gedemilitariseer
de gebied de directe bijeenroeping wordt voor
gesteld van den Volkenbondsraad.
Dit telegram van de Fransche regeering is,
naar het secretariaat van den Volkenbond
mededeelt, direct ter kennis gebracht van de
overige leden van den Volkenbondsraad, zoo
mede van de Belgische en Duitsche regeering.
Het verluidt, dat tot de Duitsche
regeering de vraag is gericht of zij
zich bij de bestudeering der aange
legenheid wil laten vertegenwoordigen.
De president van den Raad Bruce
(Australië) heeft den Raad, bijeenge
roepen tegen Vrijdag 13 Maart des
ochtends om 11 uur.
Ook de Belgische regeering heeft in een
kort telegram den Volkenbondsraad in de
aangelegenheid gemengd.
Eden naar Parijs.
Uit Londen: De Britsche minister van bui
tenlandsche zaken, Eden, zal zich naar Parijs
begeven om daar Dinsdag de conferentie bij
te wonen der ministers van buitenlandsche
zaken van de staten, namens wie het Verdrag
van Locarno is onderteekend.
Eden zal hedenavond of morgenochtend uit
Londen vertrekken.
België is op de conferentie door van Zee
land, Italië door den ambassadeur Cerruti
vertegenwoordigd
Frankrijk's beroep op
den Volkenbond.
PARIJS, 8 Maart. De Fransche Regeering
heeft Zondagavond het volgend beroep op den
Volkenbond gedaan:
Met de schending door Duitschland van de
bij artikel een van het Verdrag van Locamo
ingestelde gedemilitariseerde zone, welk ver
drag behalve door Duitschland, mede werd
onderteekend door België, Frankrijk, Groot
Britannië en Italië, heeft Duitschland zijn
wensch bevestigd de bepalingen van de arti
kelen 42 en 43 van het Verdrag van Versail
les op te zeggen, welke artikelen de demilita
riseering bepalen van het Duitsche grondge
bied gelegen aan den linker Rijn-oever en,
aan den rechteroever, van een strook gelegen
tusschen de rivier en een lijn getrokken op
50 K.M. ten Oosten daarvan.
Volgens artikel acht van het Verdrag van
Locarno, kan dit Verdrag slechts beëindigd
worden door een besluit van den Volkenbonds-
.d, genomen met een meerderheid van
tweederden.
Ondanks deze formeele bepalingen heeft de
Rijksregeering bij haar gisteren aan de ver
tegenwoordigers der onderteekenende mo
gendheden te Berlijn overhandigd memoran
dum, dit verdrag eenzijdig opgezegd.
Bovendien heeft de minister van buiten
landsche Zaken van het Rijk, in antwoord
op een vraag van den Franschen Ambassa-
leur bij de overhandiging van het memoran
dum gesteld, medegedeeld, dat de Duitsche
regeering het voornemen had, als symbolische
handeling kleine detachementen troepen in
de gedemilitariseerde zone te zenden.
Inderdaad werd reeds op verschillende
plaatsen in de zone de verschijning van be
langrijke militaire strijdkrachten gemeld. De
Duitsche regeering overtreedt aldus uitdruk
kelijk artikel 43 van -het Verdrag van Ver
sailles en artikel een van het Verdrag van Lo
camo.
Dientengevolge, en overeenkomstig artikel
vier van dit laatste verdrag, heeft de regee
ring van de Fransche Republiek de eer den
Volkenbondsraad in kennis te stellen van de
aldus begane overtreding.
In verband met het dringende der aange
legenheid, zou ik U verplicht zijn, indien U
alle maatregelen zou willen nemen, opdat de
Volkenbondsraad binnen den kortst moge
lijken tijd kan bijeenkomen.
(W.g.) Flandin.
De Belgische regeering zond een soortge
lijke mededeeling aan het Secretariaat-Gene
raal van den Volkenbond.
Fransche en Duitsche
troepen staan tegenover
elkaar.
METZ, 8 Maart: In den afgeloopen nacht
en gedurende den morgen zijn verschillende
regimenten van de garnizoenen Metz en Thion-
ville te voet vertrokken ter bezetting van de
vestingwerken en grenskampen.
Aan de andere zijde van de grens is te Saar-
lautern, vroeger Saar'iouis genaamd, een ba
taljon van het zeventiende regiment infante
rie der Rijksweer aangekomen, terwijl een ge
motoriseerde afdeeling in Trier is gearriveerd.
Onder de bevolking in het Moezelgebied
heerscht de grootste kalmte.
Frankrijk's militaire
maatregelen.
Een lid van het Fransche ministerie
van Oorlog heeft tegenover een verte
genwoordiger van Paris Soir ver
klaard, dat de aan de grenzen ten uit
voer gelegde maatregelen zuiver van
plaatselijken aard zijn en reeds sedert
eenige dagen in het voornemen hebben
gelegen.
Het betreft de bezetting der grensverster-
kifigen in het zesde en het twintigste district.
De troepen, die op eenige Kilometers af
stand van de fortificaties waren gekazer
neerd, om daar te worden afgericht, hebben
automatisch de fortificaties betrokken.
Het betreft infanterie, welke speciaal voor
dit doel is opgeleid.
Zaterdagavond en Zondagochtend zijn in het
ministerie van Oorlog de berichten ontvangen
over de bezetting der fortificaties.
Het betreft evenwel niet een bezetting, zooals
voorzien is voor het geval van oorlog.
De intrekking van het weekeinde-verlof in
eenige militaire districten is geen algemeene
maatregel.
De Intransigeant meldt uit Nancy, dat in
Elzas Lotharingen de opzegging van het Ver
drag van Locarno niet als een bom is inge
slagen aangezien zij daar verwacht werd.
De veiligheidsmaatregelen zijn binnen kor
ten termijn getroffen. Binnen zeer korten tijd
zijn de strategische punten langs de grens
bezet.
De reactie in het buitenland.
In Engeland.
De meeningen over de door Engeland te
volgen politiek, nu de Duitsche soldaten weer
aan den Rijn staan, loopen uiteen. Lloyd
George zeide: „Ik hoop, dat wij ons hoofd
zullen bewaren". Snowden was van meening,
dat terstond een conferentie van Europeesche
staten dient te worden bijeengeroepen. Hij
drong erop aan, dat Hitler's initiatief niet zou
worden miskend of verworpen. Lansbury is
voorstander van het denkbeeld eener nieuwe
vredesconferentie.
Het blad de „Observer" zegt: Het eerste wat
Engeland moet doen is, zijn verdediging her
zien, en ten tweede, Hitler's voorstellen over
wegen in een geest van sympathie en goecfm
wil. Er bestaat geen grootere reden waarom
het Duitsche grondgebied zou worden ge
militariseexd, dan het Fransche, Belgische of
Britsche.
De „Sunday Dispatch" zegt, dat de wereld
vrede op het oogenblik op het spel staat. De
eerste plicht van Engeland is trachten den
vrede te handhaven, maar tevens zich tot de
tanden te wapenen, voor het geval de vrede
mocht verbroken worden.
In Amerika.
De „New York Times" schrijft, dat de mili
taire bezetting van het Rijnland -niet ten doel
heeft de waarborgen van den vrede, welke aan
de Westelijke grens van Duitschland waren
opgericht, in gevaar te brengen. Duitschland,
aldus schrijft de „New York Herald Tribune"
heeft thans het stelsel van Versailles op zij
gezet. Het staat thans aan de andere landen,
om te vechten, indien zij Duitschland's macht
en bedoelingen vreezen, of het onvermijdelijke
aanvaarden, en de oprechte reorganisatie
aanvaarden, welke Duitschland hun aanbiedt.
De „New York Daily News" zegt, dat Enge
land wel niet zoo gek zal zijn om tezamen met
Frankrijk tegen Hitier een oorlog te begin
nen over het Rijnland. Wij hopen, dat Frank
rijk de wapenen niet zal opnemen. Per saldo
bezet Hitier zijn eigen grondgebied en niet van
een ander.
Algemeene verontwaardiging in
Frankrijk.
Met diepe en eenstemmige verontwaardiging
ontvangt de Fransche pers de eenzijdige op
zegging van het verdrag van Locarno door
Duitschland en de nieuwe schending van het
verdrag van Versailles. De bladen wijzen cate
gorisch de argumentatie van de hand, waarbij
de* verantwoordelijkheid voor dit Duitsche ge
ONZE DACEUJKSCHE KINDERVERTELLINC.
PARIJS, 8 Maart: De ministerraad is heden-
morgen onder voorzitterschap van Lebrun bij
eengekomen. Flandin heeft daarin.de laatste]
Thijs staat een tijdlang na te denken hoe hij den roover het beste
in de val kan laten loopen. Onderwijl klinkt het gerinkel van gouden
geldstukken hem tegemoet, want Claudius Kwadreef kan in zijn heb
zucht niet nalaten eerst het geld nog een paar maal door z'n vingers
te laten glijden, voordat hij het in den koffer wegbergt.
Thijs wil probeeren, of hij nog niet iets met z'n appeltjes kan uit
halen. Hij haait een dikte-appel te voorschijn en gooit dien de schat
kamer binnen. Nu maar eens afwachten of de jonker toehapt.
De vrucht komt vlak bij Claudius Kwadreef terecht. Niet lang
duurt het, of jonker Claudius krijgt den appel in het oog.
„Hé," denkt htf, „ik wist niet, dat er hier nog eetbaars te vinden
was."
baar geworpen wordt op het militaire q-m
tusschen Frankrijk en de Sovjet-UnïA ct
dat
tusschen Frankrijk en de Sovjet-Unie.
De bladen verklaren met nadruk,
Duitschland's optreden niet aanvaardbaar^
en geven uiting aan hun vrees over de ma^i?
lijke gevolgen van de houding van Beril*
terwijl zij een beroep doen op het gezond
stand der openbare meening. De houduw vaV
de Fransche regeering, die zich gewend heen
tot de staten die het Locarno pact ondertee
kend hebben en tot den Volkenbondsraat
wordt zonder reserve goedgekeurd.
Italië.
Uit Rome 7 Maart: Er is geen enkel betrouw
baar element, dat het mogelijk maakt zich
een beeld te vormen van de reactie in vérant
woordelijke Italiaansche kringen op de redl
van Hitler en op de voorstellen die zij bevat
De Italiaansche houding is meer dan ooit een
van toezien.
Wel is men algemeen van meening, dat de
voorstellen van Hitler in geen enkel opzicht
in overeenstemming zijn met de denkbeelden
die sedert het Pact van Vier in Italië zij»
erkend.
Engeland.
Engeland bereid tot
luchtpact met Duitsch
land.
Naar Reuter verneemt, heeft Eden Vrij.
dagmiddag den Duitsc-hen ambassadeur ont
vangen en hem medegedeeld, dat Engeland
zeer verlangend is, besprekingen te openen
met betrekking tot het sluiten van een Wes
telijk luchtpact. Deze stap is gedaan met
volledig medeweten van de Fransche regee
ring en voordat te Londen nog iets bekend
was omtrent dé verklaringen van Hitler van
Zaterdag. De Duitsche ambassadeur heeft
geen enkele aanwijzing gegeven ten aanzien
van de houding van Duitschland met be
trekking tot dit voorstel en zich ertoe beperkt
van de Britsche suggestie kennis te nemen.
Joegoslavië.
Stojadinowitsj vormt een
nieuwe regeering.
Nadat Stojadinowitsj het ontslag van de
regeering had aangeboden heeft prins-regent
Paul hem belast met de vorming van een
nieuwe regeering.
Stojadinowitsj heeft daarop een regeering
samengesteld, die de volgende afwijkingen
vertoont ten opzichte van de vorige regee
ring: Minister van oorlog generaal Marici in
plaats van generaal Jvkovitsj. De minister
van sociale voorzieningen Zvekovitsj gaat
over naar het departement van justitie; Ro-
pelitsj is benoemd tot minister van lichame
lijke opvoeding, Georgevitsj wordt minister
zonder portefeuille.
De agrarische fractie, die in de kamer bleef,
toen de oppositie de zittingen verliet, heeft,
zich aangesloten bij de regeeringsmeerderheid.
Verkiezingen op 29 Maart
Hitier heeft Zaterdag in zijn rede
medegedeeld, dat de Duitsche Rijksdag
ontbonden zal worden.
Op 29 Maart zullen nieuwe verkie
zingen gehouden worden.
De leiding van de Rijksdag-verkiezingen is
naar Reuter nader verneemt opgedragen aan
den rijkspropagandaleider dr. Goebbels. De
verkiezingscampagne zal Dinsdag 10 Maart
beginnen met een groote betooging van de
gouw groot-Berlijn. Goebbels zal dan 's avonds
een rede houden in de Deutschlandhalle.
Geen enkele operatie zoolang de
onderhandelingen voortduren.
Bombardementsvliegtuigen naar hun
bases teruggekeerd.
Reuter meldt uit Asmara, dat als
gevolg van het Italiaansche antwoord
aan Genève het Italiaansche opper
commando, althans voor het oogen
blik, besloten heeft af te zien van
elke offensieve actie in Abessynië,
zoowel van luchtbombardementen, als
van aanvallen van het leger.
Nader verneemt het A.N.P. uit dezelfde
plaats-
De bombardementsvliegtuigen zijn
tengevolge van de aanneming van
de voorstellen van de commissie van
dertien door Italië naar hun bases
teruggekeerd. Opdracht werd gegeven
de bombardementen en alle andere
operaties te staken, zoolang de onder
handelingen duren. Na het bekend
worden van dezen maatregel juichte
de bevolking van het bezette gebied
maarschalk Badoglio toe, toen deze op
de trappen van het regeeringspaleis
stond.
Italiaansch commentaar.
Het Italiaansche agentschap Stefani seint
dd. 7 Maart: De Romeinsche bladen van he
den middag leggen er in hun commentaar op
de verklaring van Mussolini in den minister
raad den nadruk op, dat men de grootste re
serve moet bewaren ten opzichte van de
principieele toestemming van Italië betref
fende het beroep van de commissie van
Dertien. Wanneer Italië besloten heeft tot
aanvaarding van de uitnoodiging, is dat, om
dat de commissie geen pressie op Italië heeft
willen uitoefenen, maar zich klaarblijkelijk
jewend heeft tot den vredeswil en de edel
moedigheid van den overwinnaar.
Dat neemt niet weg. dat het punt van uit
gang voor toekomstige onderhandelingen
geen ander kan zijn dan dit feit: Italië
volledig overwinnaar in Oost-Afrika.
