De Londensche besprekingen.
THIJS IJS EN DEBOOZEVAMPYR
Het Volkenbondscovenant als
waarborg voor de Europeesche veiligheid.
rvsT)AO 24 MSXRT
1936
BUITENLAND
Von Ribbentrop vandaag te
Londen terug.
pi ncJjn werscht de Locarno-voorstellen
als één geheel te beschouwen.
h.L Laeechuis heeft Eden in antwoord
traas van een der afgevaardigden
"Zwaard dat hij er in zijn besprekingen
"twin Ribbentrop op had gewezen, dat de
- tan het hem ter hand gestelde docu-
1 t hestond uit voorstellen. „Ik heb dui-
eeze'i", aldus Eden. „dat de Britsche
..rina hoopt, dat de Duitsehe regeering in
:t t «d zijn ze te aanvaarden, doch dat de
StlhTregeering in elk geval van meening
s "t de Duitsehe regeering de mogendhe-
aent te helpen bij hun taak, door een
JStouctlere bijdrage te leveren tot verbete-
den toestand."
e.n afgevaardigde verzocht Eden. mede te
J.tfen aan „onze vrienden in Frankrijk
Rfleië hoezeer wij hun geduld en hun
volharding in hun moeilijke positie op prijs
Havas meldt uit Parijs in aansluiting op
111nwrde vSiïringen door Eden Maandag-
JXir in het Lagerhuis afgelegd, de moge-
SSd lieten doorschemeren van onderhan-
idineen over Duitsehe tegenvoorstellen, werd
Maandagavond in bevoegde kringen ver
vaard dat de Fransche regeermg met voor-
rfmen's is in eenig opzicht terug te komen op
k.t accoord. dat tusschen de vier aan Locarno
Irani gebleven staten tot stand is gekomen,
zooals Flandin dat ook in zijn in 't parlement
.Cle«de verklaring bevestigde, blijft hij de
nuitschland gedane voorstellen als een
«heel beschouwen. Hij is van meening, dat
S en bloc moeten worden aanvaard of
«orden verworpen.
In elk ffeval is Flandin besloten niet naar
randen terug te keeren voor onderhandelin
een over tegenvoorstellen van het Rijk, voor
het geval dit land het noodig zou achten
deze te doen.
Uit Londen wordt voorts medegedeeld dat
j- 7ittine van den Volkenbondsraad tot van
middag 4 uur is uitgesteld. De Raad had
gistermiddag om half vijf bijeen moeten Ko
men om het debat te beginnen over de voor
stellen der Locarno-mogendheden.
Sommige leden hadden voorgesteld om m
de op Maandagmiddag bepaalde zitting de
Locarno-mogendhden te hooren over de
reikwijdte en het doel hunner voorstellen.
Paul Boncour heeft dit voorstel van de hand
gewezen, aangezien hij een dergelijk debat
nutteloos achtte, zoolang de Raad zich met
had uitgesproken over de aanvaarding of
verwerping van de voorgestelde procedure.
De Duitsehe delegatie, die haar standpunt
oveT bet geheel der onderhandelingen, die
geleid hebben tot de aanbevelingen der vier
Locarno-mogendheden, niet kenbaar behoef
de te maken, achtte het doelloos, Maandag
middag een zitting te houden.
Hitler's speciale ambassadeur von Ribben
trop zal zich in den loop van Dinsdag weer
naar Londen begeven.
De berichten uit Berlijn, waaruit zou kun-
neft blijken, dat Duitschland zal weigeren,
zijn goedkeuring te hechten aan de essen-
tleele bepalingen van den door de Locarno-
mogendheden opgestelden tekst, doch wel
bepaalde opmerkingen zal maken, waardoor
de deur voor onderhandelingen geopend zou
blijven, worden te Londen uitgelegd als een
teeken, dat na de terugkomst van de Duit
sehe delegatie zonder twijfel besprekingen
zullen aanvangen tusschen Von Ribbentrop
en Eden, als gemachtigde van de Locarno-
mogendheden, teneinde na te gaan, in welke
mate het mogelijk zou zijn, de standpunten
onder de huidige omstandigheden nader tot
elkaar te brengen.
Ten aanzien van hetgeen bepaalde buiten
landsche persorganen hebben geschreven
over een rapport, dat van het ministerie van
koloniën afkomstig zou zijn, en waarin het
denkbeeld zou worden geopperd eener her
verdeeling der gebieden in Equatoriaal Afri
ka, doet men in bevoegde kringen opmerken,
dat geen enkel document van dien aard is
opgesteld en dat Thomas, de minister van
koloniën, het standpunt van Engeland vol
doende heeft uiteengezet. Zijn verklaring,
volgens welke Engeland er niet aan dacht,
eenig grondgebied af te staan, dat onder
Britsche jurisdictie of mandaat staat, is, zoo
zegt men, nog geheel van kracht. Slechts
binnen het kader van een algemeen en zeer
uitgebreid accoord, waartoe de werkzaamhe
den van een wereldconferentie wellicht zou
den kunnen leiden, zou, zoo voegt men hier
nog aan toe, het vraagstuk van de herver
deeling der grondstoffen geplaatst kunnen
worden. Men kan derhalve aannemen, dat
alle berichten, die met deze these in strijd
zijn, onjuist zijn.
De Deutsche Allgemeine Zeitung is van
meening dat Hitier te Breslau op het memo
randum der Locarno-mogendheden heeft ge
antwoord, toen hij zeide dat Duitschland niet
zou buigen voor de er in gelegde ideeën.
De pers bezweert Duitschland geen alliantie
met Frankrijk aan te gaan en niet terug te
keeren tot „politiek van Versailles". Paul
Scheffer, in het Berliner Tageblatt, gelooft
niet dat Duitschland de fout zal maken zich
aan Frankrijk te binden. Rekening houdende
het stoffei'jk overschot van
venizelos rechtstreeks naar kreta
Uit Athene, 23 Maart: In een officieel com
muniqué wordt medegedeeld, dat de torpedo
jager, die het stoffelijk overschot van Venize-
ws van Brindisi naar Griekenland zal over
brengen, rechtstreeks naar Kreta moet gaan
zonder Piraeus aan te doen.
Deze beslissing is genomen uit vrees, dat
bot opbaren van het stoffelijk overschot te
Athene tot incidenten aanleiding zou kunnen
Seven. (A.N.p.)
Onderen van 135-jarige procedeeren
tegen hun vader
Bij de Egyptische rechtbank te Kaïro is
een verzoek binnengekomen, den oudsten in
woner van Egypte. Taher genaamd, die den
®®roj?éwaardigen leeftijd van 135 jaar heeft
«ÜÏ?T onc*er curateele te willen stellen zoo
hertelt Stefani
Dit verzoek is uitgegaan van de 29 kinde-
jrjVan Taher, waarvan de oudste 95 is. Dp
.Ji~?ren beschuldigen hun vader, zijn heele
la v <=€n te verbrassen. Taher. die in totaal
het r ge^'rouw^ is geweest, heeft onlangs
-1 voornemen te kennen gegeven, met een
den Van 25 ^aar in liet te tre-
met het Fransch-Russische pact zou een der
gelijke alliantie de Engelsche politiek betrek
ken in kwesties betreffende Oost-Europa. Enge
land zou wel in een zeer gevaarlijke draai
kolk terechtkomen.
Italië.
De nieuwe protocollen van
Rome onderteekend.
De driemogendheden conferentie te Rome
is Maandagmiddag geëindigd met de onder-
teekening van drie protocollen door Musso
lini, Goemboes en Schuschnigg. De publicatie
dezer protocollen, waarvan een betrekking
heeft op politieke en twee betrekking heb
ben op economische problemen zal volledig
plaats vinden in den loop van vandaag.
Naar van betrokken zijde verluidt hebben
protocollen ten doel in de eerste plaats een
verdieping van de politieke en economische
samenwerking van Italië, Hongarije en Oos
tenrijk. In het bijzonder zou de consultatie
zijn uitgebreid in den zin van een nog krach
tiger contact zoeken der drie landen bij alle
hen interesseerende problemen.
Voorts verluidt, dat de drie mogend
heden de volledige militaire rechts
gelijkheid van Oostenrijk en Honga
rije, zoo mogelijk ook met Franschen
steun, op de agenda van de Septem-
ber-zitting van den Volkenbond wil
len plaatsen.
Wat de gedachte aan uitbreiding der over
eenkomsten van Rome tot andere landen
aangaat, verluidt, dat deze slechts in zeer
algemeenen vorm is aangeduid. Op econo
misch gebied zou Hongarije belangrijke con
cessies heben verworven.
Resumeerend wordt de bevestiging van de
reeds bestaande overeenkomsten het kern
punt van de nieuwe accoorden genoemd.
Japan.
Diplomatieke mutaties.
Het agentschap Domei meldt, dat binnen
kort diplomatieke mutaties te verwachten
zijn. De Japansche ambassadeur in China,
Arita, zou dan minister van buitenlandsche
zaken worden. Hij zou worden opgevolgd
door den vice-minister van buitenlandsche
zaken. Sjigemitsoe. Directeur Togo, chef van
de afdeeling Europa-Azië, zou in plaats van
Sjigemitsoe, vice-minister van buitenland
sche zaken worden, terwijl de directeur van
de handelsafdeeling, Koeroesoe, naar Brussel
zou gaan. De vroegere ambassadeur te Rome.
Yosjida, wordt ambassadeur te Londen. Domei
verwacht, dat ook in Berlijn en Moskou an
dere diplomaten zullen worden aangesteld.
(A. N. P.)
Gemève.
Commissie van dertien spoedig
in contact met Italië en
Abessynië?
De Commissie van Dertien heeft een reso
lutie aangnomen waarin verklaard wordt,
dat kennis genomen is van de Italiaansche
en Abessynische antwoorden op haar oproep
van 3 Maart.
De commissie draagt, naar Reuter meldt,
aan De Madariage en Avenol op, zich met
Italië en Abessynië in verbinding te stellen,
opdat de commissie zoo spoedig mogelijk in
staat zal zijn, besprekingen met de beide
partijen te arrangeeren en het daarheen te
leiden, dat binnen het kader van den Volken
bond en in den geest van het Convenant zoo
spoedig mogelijk de vijandelijkheden gestaakt
worden en de vrede hersteld wordt
De commissie heeft de kwestie van het bom
bardeeren van Roode Kruiseenheden en open
steden besproken, en besloten, de betrokken
regeeringen te verzoeken, nadere inlichtingen
te verstrekken. De kwestie der sancties is niet
besproken.
De commissie, die samengesteld is uit de
leden van den Volkenbond zonder Italië, heeft
besloten de zitting van den Volkenbondsraad
tot morgenmiddag 4 uur uit te stellen. Er
is geen enkele regeling getroffen voor de
eerstvolgende bijeenkomst van de Commissie
van Dertien.
De oorlog in Oost-Afrika.
Bombardement op Djidjiga eischt
19 dooden en 79 gewonden.
27 vliegtuigen bombardeeren het
hoofdkwartier van
ras Nassiboe.
Ras Nassiboe.
DZJIBOETI, 23 Maart (Reuter-A.N.P.) Er
is nog geen enkel nieuw bericht ontvangen
over flankaanvallen, welke de negus. Ras
Seyoem en Ras Kassa aan het noordelijk front
tegen de Italianen zouden hebben onderno
men. Men acht het weinig waarschijnlijk, dat
deze aanvallen op groote schaal zouden zijn
geschied, vooral voor wat de legercorpsen van
Ras Seyoem en Ras Kassa betreft.
De grootste aandacht is thans geconcen
treerd op Djidjiga en Harrar, omdat alles laat
voorzien, dat deze steden zullen worden aan
gevallen, zoodra het huidige regenseizoen in
het zuiden achter den rug zal zijn.
De correspondent van Reuter-A.N.P. te Addis
Abeba meldt van officieele zijde te hebben
vernomen, dat behalve 83 gewonden, 15 per
sonen bij het bombardement op Djidjiga, dat
gisteren heeft plaats gehad, zijn gedood. Vier
gewonden zijn vandaag bezweken.
Tot de gewonden behooren verscheidene Ara
bieren, die Britsche onderdanen zijn.
Tien Indiërs, die werkzaam waren in een
groot warenhuis van een Britsche firma, heb
ben hun leven te danken aan de omstandig
heid, dat zij tijdig het gebouw hadden verlaten,
dat geheel werd verwoest. De aan de goede
renvoorraden aangerichte schade bedraagt
eenige duizenden ponden sterling. Een Abes
synische bediende werd door een mitrailleur
kogel gewond. Dertig huizen zijn tijdens het
bombardement verwoest.
Vanochtend hebben Italiaansche vliegtui
gen Djidjiga opnieuw gebombardeerd. Een
bom kwam terecht op een benzinedepot. Er
ontstond brand. De vlammen sloegen over op
dichtbijstaande barakken. Van Abessynische
zijde deelt men mede, dat een zestal personen
gewond zou zijn. Na deze laatste bombarde
menten schijnt Djidjiga geheel verwoest te
zijn.
De Abessyniërs zeggen, dat een tent, welke
dienst deed als operatie-zaal van het Egyp
tische Roode Kruis, met mitrailleurvuur uit
Italiaansche vliegtuigen is bestookt. Deze tent
was op ongeveer 1 K.M. afstand van Djidjiga
opgesteld. Verscheidene gebouwen werden ver
woest of ernstig beschadigd. Alle burgers uit
Harrar zijn geëvacueerd, omdat men gelooft,
dat deze stad het doel zal zijn van de Italiaan
sche bommenwerpers.
De correspondent van Reuter-A.N.P. bij de
Italiaansche legers in het zuiden, seint de vol
gende bijzonderheden over het bombardement
van Djidjiga op j.l. Zondag: Drie-en-tachtig
minuten lang hebben zeven-en-twintig vlieg
tuigen het hoofdkwartier van Ras Nassiboe
en diens Turkschen raadsman Wahab Pasja
gebombardeerd. Zij wierpen meer dan 25 ton
ontplofbare middelen uit, waardoor zeer groote
schade werd aangericht. Op verscheiden plaat
sen ontstond brand. Munitie- en benzinedepots
vlogen in de lucht, terwijl de legervoorraden
werden vernield. De tenten en barakken der
Abessynische troepen hebben aanzienlijke
schade geleden. De aanval was een volkomen
verrassing, omdat de toestellen in twee groe
pen vlogen. De paniek de Djidjiga was zoo
groot, dat de Abessyniërs het luchtdoelgeschut
reeds na drie minuten in den steek lieten. De
krijgers stoven in alle richtingen uiteen.
De zone van de Katholieke missie werd ge
ëerbiedigd.
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELLING.
Dat geval met den vampyr lijkt Thijs nog al gevaarlijk toe, maar
hij vermant zich en zegt tot den burgemeester, dat hij bereid is mee
te gaan. Het monster zal wel moeilijk onschadelijk zijn te maken,
maar misschien kan Thijs het met een list probeeren. Hij neemt de
sabel van den veldwachter ter hand en begeeft zich meteen met den
burgemeester op weg. Haastig neemt hij afscheid van Sim, die vol
vertrouwen is op het nieuwe avontuur van zijn vriendje.
„Sim," zegt Thijs nog, „er staat me in Kiboe een gevaarlijk werkje
te wachten. Wanneer ik binnen vier en twintig uur niet terug ben,
kom me dan achterna, want dan zal ik je hulp wel noodig hebben
„Maak je maar niet bezorgd, hoor," antwoordt Sim bemoedigend,
„ik sta tot je dienst, wat er ook gebeurt. Reken maar!"
En lachend, maar niet heelemaal gerust, kijkt hij het tweetal na.
Door LORD ROBERT CECIL"
In Frankrijk, België en de landen van de
Kleine Entente heeft men er zijn verwonde-
ring over uitgesproken, dat de Britsche open-
bare meening niet onmiddellijk om collec
tieve actie tegen Duitschland gevraagd
heeft, toen dit land den westelijken oever
van den Rijn bezette, precies zooals zij sanc
ties verlangd had togen Italië bij den aanval
op Abessynië. Hoe komt dat?
Eén ding moeten we ons duidelijk voor den I
geest zetten. Het was niet te wijten aan eeni-
gen twijfel ten aanzien van het karakter van
het Duitsehe optreden of het gevaar daar-
van voor den vrede. De Britsche Volken-
bondsvereeniging naar wier standpunt de
buitenlandsche meening verlangend uitzag
als gevolg van haar aandeel in het vredes-
referendum en haar beïnvloeding van de
Engelsche politiek in de richting der collec
tieve veiligheid heeft over deze kwestie
een uitspraak gedaan, waarmede de verte
genwoordigers van andere organisaties, die
aan het referendum haar medewerking had
den verleend, unaniem instemden. „Nauw
gezette eerbiediging van alle verdragsver
plichtingen is één van de grondslagen va.n
het Covenant van den Volkenbond. Zij is de
basis van alle vredelievende betrekkingen
tusschen de staten. De eenzijdige opzegging
der Locarno-accoorden door Duitschland te
zamen met de schending, door de militaire
bezetting van de gedemilitariseerde zone,-
van bepalingen van het vredesverdrag, dat
de bedoelde vrijwillig-aangegane accoorden
bevestigde en waarborgde is des te flagranter
wegens de bij herhaling door het Hoofd van
den Duit-schen Staat gegeven verzekering, dat
hij ze wenschte te eerbiedigen".
Maar hoe betreurenswaardig het Duitsehe
optreden ook was, het is niet op één lijn te
stellen met den inval, die plaats had in het
gebied van een lid van den Volkenbond door
de gewapende macht van een ander lid. Het
was in de woorden van het Covenant niet
een „toevlucht tot den oorlog", ofschoon het
een openlijke inbreuk op het verdrag van
Locarno beteekende. Het is een feit, dat de
Duitschers op illegale wijze troepen stuurden
naar een deel van het land, dat bij verdrag
tot gedemilitariseerd was verklaard. Maar
dit Is nog geheel iets anders dan het binnen
vallen in een vreemd land, het afslachten
van zijn bevolking en het vernietigen van
zijn steden en dorpen.
Dan moet toegegeven worden, dat het
Britsche volk aanvankelijk tamelijk welwil
lend tegenover Hitler's aanbod stond. Naar
het uiterlijk beschouwd scheen het aanbod
van een 25-jarigen vrede aanlokkelijk, voor
dat men ontdekte, dat het de plaats innam
van de veel verder strekkende belofte in het
Briand-Kellog pact, waarbij afgezien werd
van ieder gebruik van oorlog als politiek In
strument. Zoo ook leek de aanvaarding door
Duitschland van een westelijk luchtpact een
werkelijke stap voorwaarts, totdat de moei
lijkheid om zulk een regeling doeltreffend te
maken werd beseft. De Britsche meening
heeft de huidige gedemilitariseerde zóne al
tijd moeilijk verdedigbaar gevonden. Het
doel van deze vinding is geweest het uitbre
ken van vijandelijkheden te voorkomen en
in principe zou zij zich in den een of anderen
vorm moeten uitstrekken tot beide zijden van
de grens. Ook op dit punt droeg Hitler's
voorstel tot een nieuwe zone min of meer het
karakter van „fair play". Tenslotte leek het
aanbod tot terugkeer tot den Volkenbond
op zichzelf een concessie aan het bij herha
ling zoowel door Frankrijk als door Engeland
geuite verlangen.
Later hebben die eerste indrukken zich
aanmerkelijk gewijzigd. Men begrijpt thans,
dat iedere nieuwe belofte van den kant van
Duitschland tengevolge van zijn jongste
actie zeer sterk in waarde zal dalen. Want
tenslotte zijn dergelijke beloften van een
mogendheid op hetzelfde oogenblik, dat zij
een verdrag waartoe zij vrijwillig is toegetre
den als een „vodje papier" behandelt, vrijwel
waardeloos. Evenmin zou een hernieuwing
van het Duitsehe lidmaatschap van den Vol
kenbond eenig nut hebben, tenzij dit verge
zeld zou gaan van de garantie, dat Duitsch
land niet opnieuw zou bedanken, indien en
wanneer zij beleedigd zou worden door een
beslissing van Genève. Anderzijds heeft deze
reactie zich nog geenszins volledig voltrok
ken en wordt zij vertraagd door twee over
wegingen.
In de eerste plaats bestaat er veel sym
pathie voor Duitschland's verzoek om gelijke
behandeling. In breede kringen voelt men,
dat geen enkel vredessysteem veilig gebaseerd
kan worden op de gedachte, dat een der
groote mogendheden van Europa ten op
zichte van de anderen in een ondergeschikte
positie wordt gehouden. Wat men ook ten
opzichte van de theoretische rechtvaardig
heid van een dergelijke bepaling mag aan
voeren, practisch is zij zeker niet. Er is geen
twijfel aan, dat de meerderheid van het
Britsche volk in den Italiaanschen aanval op
Abessynië, en in het bijzonder het gebruik
van luchtbombardementen door de aanval
lers, een gewelddadige inbreuk op het Cove
nant van den Volkenbond zag. Men had
gehoopt op een moedige poging van den Vol
kenbond den oorlog te stuiten en men was
op ieder risico voorbereid. Maar indien de
wenschen van het Britsche volk in dit op
zicht werden tegengewerkt; indien de toe
gepaste sancties te zwak zijn gebleken om
de vijandelijkheden tot stilstand te brengen;
indien de Volkenbond tenslotte van weinig
practisch nut is gebleken om een van zijn
leden tegen een aanval te beschermen, dan
hebben bij dat alles negen en negentig van
de honderd Britten de schuld voor deze mis
lukking aan Frankrijk gegeven en in het bij
zonder aan den heer Laval. Ongetwijfeld
heeft Adolf Hitler op deze groote ontevreden
heid over Frankrijk's houding gerekend, toen
hij het oogenblik van zijn „coup de thé&tre''
koos.
Niettemin is de Britsche meening in be
weging. Al haar betrouwbare leiders erken
nen, dat de vraag thans is of het bereikte
resultaat heeft aangetoond, dat georgani
seerde vrede, collectieve veiligheid, het Vol
kenbondssysteem hoe ge het wilt noemen
te verwerkelijken is of dat wii moeten
terugkeeren tot de vooroorlogsche interna
tionale anarchie en haar onvermijdelijk einde
in een nieuwen wereldoorlog. Op dat punt
staat de opvatting van het Britsche volk vast,
zooals in de afgeloopen maanden herhaalde
lijk gebleken is. Wanneer de huidige crisis
precies zal eindigen kan moeilijk gezegd wor
den. Maar geen enkele onderhandeling met
Duitschland kan aanvaard worden zoolang
niet iets overtuigends gedaan is tot herstel
der autoriteit van de wet. Hoe kan dat ge
schieden? Sinds de Duitschers beweren en
de Franschen ontkennen, dat het Fransch-
Engeland en dc schending van het verdrag van Locarno
Russische pact het verdrag van Locarno
waardeloos heel't gemaakt, is het noodzake
lijk dat deze kwestie eens en voor al voor het
Permanente Hof van Internationale Justitie
wordt geregeld. Op Duitschland zou dan een
beroep worden gedaan om te erkennen, dat
het verdrag nog steeds in werking is wan
neer door het Hof een beslissing in
dezen geest zou worden gedaan
niet in opdracht van zijn vroegere
vijanden, maar van een onpartijdige recht
bank. Op hetzelfde oogenblik moet een on
derzoek beginnen naar alle voorstellen tot
herstel van het internationale vertrouwen.
Van Duitschland, dat zijn eisch tot het leg
gen van troepen in de gedemitariseerde zóne
ingezet heeft, zou redelijkerwijs verlangd
kunnen worden af te zien van een uitge
breide bezetting of zelfs zijn troepen geheel
of gedeeltelijk terug te trekken gedurende het
onderzoek.
In de tweede plaats is er met betrekking tot
Hitler's aanbod op zichzelf een gedemili
tariseerde zóne aan beide zijden van de grens
non-agressiepacten tusschen Dutschland en
zijn verschillende buren en Duitschland's
terugkeer naar den Volkenbond één zeer
belangrijke overweging. Zal een dergelijk pro
gram werkelijk een bijdrage vormen tot het
voorkomen van oorlog in Europa of niet? Hier
moet wij ons vrij uitspreken. Gebrek aan
vertrouwen in Duitschland's goede bedoelin
gen, ontstaan door zijn vertrek uit den Vol
kenbond en de ontwapeningsconferentie en
de herbezetting van Rijnland, is de voornaam
ste oorzaak van den twijfel en aarzeling, pre
cies zooals zijn klaarblijkelijke oorlogsvoor
bereiding de voornaamste oorzaak is geweest
van de ontzaglijke toeneming der bewape
ning, waar Groot-Brittannië tezamen met alle
andere mogendheden. Duitschland's buren in
begrepen, thans ongelukkigerwijs aan mee
doet.
Een plechtige belofte van Duitschland niet
alleen opnieuw tot den Volkenbond te willen
toetreden, maar onmiddellijk te zullen mede
werken aan de poging om „bewapenings
stilstand" te verkrijgen, zou, wanneer dit uit
voerbaar blijkt, meer dan wat ook bijdragen
tot het herstel van het vertrouwen. Het wes
telijk luchtpact is niet voldoende.
Een jaar geleden werd het Duitschland
aangeboden als onderdeel van een veel
grooter plan, en thans geeft Hitier te kennen
het te willen aanvaarden. Wanneer dit be
schouwd wordt uitsluitend als een eerste stap
tot werkelijke ontwapening kan daar iets
voor te zeggen zijn. Maar alleen de algeheele
afschaffing van de militaire luchtstrijd
krachten en al de bijbehoorende internatio
nale voorzorgsmaatregelen zal in staat zijn
dien ontzettenden angst voor een plotselin-
gen vernietigenden aanval te verdrijven, dezen
angst, die zoo'n voorname factor vormt van
het thans overheerschende gevoel van onvei
ligheid. Ik geloof, dat de meeste Engelschen
min of meer onwillig de groote uitbreiding van
de luchtmacht, die de regeering aangekon
digd heeft, aanvaarden. Alleen diegenen,
wier belangen rechtstreeks betrokken zijn bij
de uitbreiding van de luchtmacht en den stij
genden omzet van de vliegtuigfabrieken, ge
ven blijken van enthousiasme. Zooals de zaken
thans staan zal de Britsche openbare mee
ning toegeven, dat het aan de regeering
moet worden overgelaten te bepalen, hoe
sterk de nationale strijdkrachten moeten zijn
om aan eventualiteiten het hoofd te kunnen
bieden. Maar men dient niet te veronderstel
len, dat deze berusting het gebruik van de
Britsche marine, het leger en de luchtmacht
insluit voor eenig ander doel dan de hand
having van de internationale orde door collec
tieve actie of om de Britsche politiek te zien
afwijken van haar feitelijk doel, dat is het
stuiten van den catastrofalen bewapenings
wedloop en de versterking van het beginsel
der collectieve veiligheid.
Want als onze beschaving wenscht te blij
ven voortbestaan moeten de staten van Euro
pa de les leeren, dat het eenige middel om de
veiligheid van elk hunner te verstevigen ligt
in de verwezenlijking van het Covenant van
den Volkenbond. Ongetwijfeld was het
Fransch-Russische pact een antwoord op dat
gene, wat beschouwd werd als een Duitsehe
bedreiging; het is niet minder waar, dat de
Duitsehe natie dit pact onvermijdelijk zal be
schouwen als tegen haar gericht. Dat is het
ergste van alle on-agressie pacten of ver
dragen van wederzij dschen bijstand tusschen
twee of een kleine groep staten de Locar-
noverdragen zelfs niet uitgesloten. Al mogen
zij technisch vereenïgbaar zijn met het Co
venant van den Volkenbond, men zal ze nood
gedwongen beschouwen als een vervanging
voor het Covenant of op z'n minst als het be
wijs voor de veronderstelling, dat dit in de
practijk niet zal werken. Ik ben er volkomen
van overtuigd, dat de veiligheid van Frank
rijk, Rusland en elk ander land van Europa
op dit oogenblik veel grooter geweest zou zijn
wanneer de Volkenbond reeds door verhinde
ring van den Italiaanschen aanval aange
toond had, dat de georganiseerde gemeen
schap in haar geheel in staat is een oorlog
onmogelijk te maken.
(Nadruk verboden.)
Stakingsonlusten in Krakau.
Er zouden acht personen gedood en vijftig
gewond zijn.
Volgens uit Polen door Reuter ontvangen
berichten hebben Maandag, tijdens de voor
dien dag afgekondigde staking te Krakau,
bloedige incidenten plaatsgehad. De vakver-
eenigingen hadden tot deze staking besloten
wegens incidenten, die Zaterdag plaats hadden
toen de politie een rubberfabriek waar 300
man werkten, ontruimde.
De stakers hadden zich Maandagmorgen,
na afloop eener protest-bijeenkomst, onder
politie-bewaking naar de prefectuur begeven.
Er vielen daarbij schoten, die verschillende
slachtoffers maakten.
De stakers wierpen tramwagens omver. De
winkels zijn gesloten en er werden een groot
aantal winkelruiten vernield. De politie sloot
verschillende straten af en stelde mitrailleurs
op.
Volgens opgave van de ziekenhuizen zouden
er acht personen gedood en vijftig gewond
zijn, waarvan verscheidene ernstig.
Kranten, die berichten over deze incidenten
publiceerden, werden in beslag genomen.
De vakvèreenigingen hebben voor Dinsdag
de algemeene staking afgekondigd.
