HET NIEUWE AVONDBLAD
IJMUIDEN
21e JAARGANG No. 121
DONDERDAG 26 MAART '36
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maand
40 cents plus 2y2 cents incasso, per kwartaal 1.20
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden, Telef. 5301
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Uitgave Lourens Coster, Maatschappij voor Courantuitgaven en Algemeene Drukkerij N.V.
Directie: P. W. PEEREBOOM en ROBERT PEEREBOOM
ADVERTENTIëN: 1—5 regels ƒ0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD. WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
Alle abonnés van dit blad zijn, zoodra zij 14 dagen als zoodanig in de registers
zijn ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd gepubli
ceerd en ten kantore van dit blad gratis verkrijgbaar zijn, kosteloos ver
zekerd tegen de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen
ƒ2000.- bij algeheele invaliditeit; ƒ600.- bij overlijden; ƒ400.- bij verlies van
een hand, voet of oog; f 250.- bij verlies van een duim; 150.- bij verlies van
een wijsvinger; ƒ50.- bij verlies van een anderen vinger; ƒ30.- bij breuk van
boven- en/of onderarm; ƒ30.- bij breuk van boven- en/of onderbeen. Ten
gevolge van spoor- tram- of autobusongeval; ƒ5000.- bij overlijden vp.n man
en vrouw beiden; ƒ3000.- bij overlijden van den man alleen; ƒ2000.- bij
overlijden van de vrouw alleen. Opvarenden van visschers-, marine-vaar
tuigen enz. 400.- bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart,
tot een maximum van 2000.-, indien hetzelfde ongeval den dood van vijl
of meer abonnés mocht tengevolge hebben.
Alleen de abonné(e) zelf is verzekerd, behoudens het vermelde omtrent
spoor-, tram- of autobusongevallen. Polis is niet noodig. Uitkeeringen
krachtens deze verzekering worden gewaarborgd door de Nieuwe H-A.V.-
Bank te Schiedam.
De Queen Mary.
Dit nieuwe Engelsche zeekasteel is Dins
dag de Clyde afgevaren naar zee. De rivier
de Clyde is smal en bochtig over den afstand
van 20 K.M., die afgelegd moest worden en
het was dus een heele opgaaf voor den loods
Duncan Cameron, vooral omdat de heele
natie toekeek. Maar hij heeft het netjes ge
daan, en hij krijgt er zooiets als tweehonderd
gulden voor.
Groote opwinding heerscht in Engeland
over de vraag, of de Queen Mary nu inder
daad het grootste en het snelste Oceaanschip
ter wereld is. Het grootste schijnt zij niet te
wezen. De Normandië, van de Franschen, is
niet alleen onbetwistbaar langer, maar om
trent de tonnenmaat van beide schepen
berekend door den inhoud van alle overdekte
ruimten samen te tellen disputeert men,
hevig. Vraagt u mij wat dit er toe doet, dan
moet ik het antwoord daarop schuldig blij
ven. Ik weet het waarachtig niet. De natio
nale ij delheid schijnt zwaar met dit statis
tische gegeven gemoeid te zijn, maar waar
om? Op het moment geven de Engelschen
de tonnen-inhoud van de Queen Mary op als
80.773, en Lloyds Register noemt dat van de
Normandie als 82.799. Sommige Engelsche
volksbladen zijn daar niet tevreden mee, maar
ik geloof dat men het oordeel tenslotte toch
aan Lloyds zal moeten laten en dat de zaak
niet in aanmerking komt voor een onderzoek
door het Haagsche Permanente Hof van In
ternationale Justitie. In wezen komt zij neer
op vanouds bekende disputen tusschen heele
kleine jongens in het genre: „Mijn stuiter
is de grootste" „Nietes, de mijne".
De snelheids-kwestie is van vrijwel dezelfde
ingrijpende beteekenis. Zie prof. Huizinga in
zijn beschouwingen over het puerilisme van
onzen tijd. De Britsche stem des volks eischt
dat de Queen Mary „De Blue Riband"
den Blauwen Wimpel op de Normandie zal
veroveren door sneller over den Oceaan te
varen dan de Fransche record-houdster het
gedaan heeft. En naar de officieele stemmen
die verkondigen dat dit! het doel van den
bouw van het schip niet geweest is, wordt
niet geluisterd. Evenmin naar de „Times",
die in een zakelijk betoog uiteenzet dat de
bedoeling juist geweest is „het kleinste en
langzaamste schip voor een bepaalde taak
te bouwen". Die bepaalde taak is, een weke-
lijkschen dienst te onderhouden met slechts
twee schepen.
Snelheid is duur, en grootte is duur. Men
wou dus volstrekt niet een zeekasteel bouwen,
dat de heele wereld paf zou doen staan door
zijn grootte en snelheid, maar een schip dat,
gegeven de capaciteit van 2000 passagiers en
de technische, mogelijkheid om binnen een
week heen en weer te blijven varen, zoo klein
en zoo langzaam, dus zoo goedkoop mogelijk
zou zijn. Onder deze voorwaarden, en tevens
onder conditie van opheffing der concurrentie
tusschen de White Star Line en de Cunard
Line (die thans samenwerken) heeft de staat
door een groote subsidie het afbouwen van het
schip mogelijk gemaakt. De regeering wou
geen Toren van Babel, maar heel nuchter en
zakelijk: een rendeerend stoomvaartbedrijf
over den Oceaan. De vox populi, de stem des
volks, ziet deze verstandige wending in de
oorspronkelijke onderneming niet in en wil
persé een Toren van Babel toejuichen. Het
geen bewijst dat ook in een land als Engeland
de massa zich kinderachtig opwinden kan over
dingen die met de werkelijkheid niet stroken,
en zotte eischen kan stellen.
Intusschen zal men, met deze publieke opinie
opgescheept zijnde, en in afwachting van het
tweede reuzenschip dat nog gebouwd moet
worden, natuurlijk toch wel op den Blauwen
Wimpel gaan jagen. Het kan al niet anders
meer. Het zal duur zijn, maar deze modernste
navolging van den Windhandel in Tulpen, het
racen met Oceaanschepen, moet blijkbaar uit
woeden. Iedereen die niet mee hoeft te betalen
zal het geval volgen met dezelfde belangstel
ling die men koestert voor de 100 M. finale
hardloopen ter Olympische Spelen, en als de
passagiers er drieënhalven dag trillen voor
over hebben moeten zij dat tenslotte zelf maar
weten. Of er een uur van den vaar-tijd af
gaat heeft intusschen practisch voor niemand
ook maar de geringste waarde.
R. P.
VERGADERING REDDINGSBRIGADE.
A.s. Vrijdagavond houdt de IJmuider Red
dingsbrigade een ledenvergadering in de
bovenzaal van café de Feber, Zeeweg hoek
Tusschenbeeksweg.
De agenda vermeldt o.a. de gebruikelijke
jaarverslagen, verkiezing van twee bestuurs
leden enz.
Het nieuwe programma van
De Pont.
Drue Leyton, die optreedt in Charlie Chan.
Met bovengenoemde films zal De Pont on
getwijfeld veel bezoekers tot zich trekken. In
eerstgenoemde film, waarin de rol van Char
lie Chan door Warner Oland en die van Pa
mela Gray door Drue Leyton, de beroemde
Fox-Filmster vervuld wordt, zullen de be
zoekers tal van spannende momenten be
leven.
Hieronder volgt de korte inhoud van deze
film.
Ditmaal bezoekt Charlie Chan, de beroem
de Chineesche speurder, Londen, waar zijn
hulp en bijstand wordt ingeroepen door Pa
mela Gray en haar broer Hugh.
Deze jongeman wordt n.l. van moord be
schuldigd, doch Pamela gelooft, rotsvast, in
zijn onschuld.
Haar verloofde, Neil Howard, een advocaat
is als verdediger van haar broer opgetreden,
doch hij heeft niet kunnen voorkomen, dat
Hugh ter dood werd veroordeeld, welke exe
cutie precies over 65 uur zal plaats hebben.
Wanneer Chan echter den advocaat vraagt,
of deze ook in Hugh's onschuld gelooft, ant
woordt deze kort en bondig „neen", waarop
Pamela haar engagement met hem verbreekt.
Chan stemt toe, de zaak in handen te ne
men en vergezelt Pamela naar een avond
partij, welke gegeven wordt, ten huize van
Alan Mowbray. Onder de aanwezigen bevindt
zich ook Lady Mary Bristol, Mowbray's ver
loofde.
Bij hun aankomst wordt Chan de toegang
tot het huis geweigerd door Mowbray's but
ler, doch hij weet zich ongemerkt naar Pa
mela's kamer te begeven en wordt door haar
medegenomen naar beneden. Hier onder
vraagt hij de gasten, waarvan de meesten
eveneens in dit huis aanwezig waren, op den
avond van den moord.
Vervolgens verzoekt hij alle gasten, mede
te gaan naar de stallen, om de misdaad te
reconstrueeren.
Het eerste, wat Chan hier opvalt, is het
feit, dat een buitengewoon zenuwachtig vol
bloed paard alleen geregeerd kan worden
door Lake, den opperstalmeester.
Den volgenden morgen wordt genoemde
Lake vermoord gevonden en bevestigt dit
Chan's theorie, dat de oorspronkelijke moor
denaar zich in het huis moet bevinden.
Wanneer Chan zich 's avonds in de biblio
theek bevindt, probeert iemand hem te doo-
den met een scherp voorwerp, afgeschoten
uit een luchtpistool.
Lady Mary, die toevallig op dit moment
net uit haar raam keek, heeft iemand zien
vluchten door den tuineen achtervol
ging wordt ingezet en weldra brengen de po
litieagenten Neil Howard, Pamela's verloof
de, binnen, dien zij ronddolende in den tuin
hebben aangetroffen.
Den volgenden morgen gaan allen op den
vossenjacht. Intusschen is Chan te weten ge
komen, dat het slachtoffer van den moord,
waarvan Hugh beticht wordt, een uitvinder
van geluidlooze vliegmachines voor oorlogs
doeleinden was.
Vermoedende, dat Lady Mary op dezen
jachtrit een ongeluk zal overkomen, omdat
zij de eenige is, die den nachtelijken indringer
kan identificeeren, rijdt Chan als een waan
zinnige in zijn auto door den omtrek om
haar te redden, doch het is reeds te laat.
Iemand heeft haar paard peper in de oogen
geworpen en zij is door het dier afgeworpen,
heel ernstig, alhoewel niet doodelijk gewond.
Ten slotte brengt de Chineesche speurder
de geheimzinnige zaak tot klaarheid.
„Een bruiloft aan den Wolfgang" speelt zich
af aan de wereldberoemde Wolfgangzee, in
de wondermooie bergstreken van Salzkam-
mergut. De muziek werd verzorgd door Ro
bert Stolz.
OPDRACHT.
Het verbouwen van een woon- en winkel
huis te Driehuis voor den heer J. A. Bode,
onder architectuur van den heerA. ten Broeke
alhier, is opgedragen aan den heer C. de
Feber alhier voor f 2800.
N.V. BEGRAFENISONDERNEMING
„KENNEMERLAND".
Een instelling, die op een kiesche wijze en
tegen matige prijzen de 'verzorging van be
grafenissen uitvoert is de N.V. Begrafenis
onderneming „Kennemerland". Van belang
is, dat voor leden van het Velser Ziekenfonds
een bijzondere regeling is getroffen. Deze in
stelling kan daarom worden aanbevolen, om
dat zij haar tarieven zoo laag mogelijk heeft
gesteld.
SYMPHONIE-ORKEST „EUPHONIE".
A.s. Zaterdagavond geeft bovengenoemd or
kest, onder leiding van Marinus Adam. in de
zaal „Concordia" te Velsen-N. een concert
voor haar donateurs, de leden van „Papyrus"
en verdere genoodigden.
Het programma luidt:
1. 40e Symphonie in G mol, Mozart
allegro, andante,
menuetto, allegro assai.
.2. Aria uit „Figaro's Hochzeit", Mozart
Zang met orkest.
Pauze.
3. Ouverture „Nakiri's Hochzeit". P. Lincke
4. Frühlingsstimmen-wals, Joh. Strauss.
Zang met orkest.
5. Groote potpourri uit de operette „Die
lustig Witwe, Fr. Léhar.
We komen morgen nog op dit zeer belang
rijke concert, waaraan de bekende sopraan
zangeres Marie StruyckenVan den Adel uit
Den Haag haar medewerking verleent, uit
voeriger terug.
PERSONALIA.
De heer H. van Roest, leeraar aan de Nij
verheidsschool alhier is benoemd in de com
missie voor het afnemen van de examens
voor een der N-akten.
DE WALVISCHVANGST IN RUSLAND.
De eerste poging, de walvischvangst in Rus
land als een industrie te organiseeren, werd
onder Czar Peter I ondernomen. De walvisch
vangst werd begonnen met drie schepen, aan
boord waarvan zich een Hollandsche kanon
nier bevond. Deze schepen werkten vier jaar
lang (17271731) in welken tijd zij slechts
vier walvisschen aan land konden brengen.
De walvischvangst stond toen stil tot het einde
der 19e eeuw. In 1890 begon een particuliere
maatschappij haar bedrijf; volgens de Svend
Foyns Methode schoot men de walvisschen
met een bijzonder kanon en jaarlijks werden
80 tot 90 walvisschen gevangen. Deze maat
schappij werkte in het bijzonder in de nabij
heid van Japan. De Russisch-Japansche oor
log maakte hieraan een einde en van dien tijd
af tot aan de revolutie werd de walvischvangst
door Rusland niet meer uitgeoefend
In 1932 verliet het eerste moederschip, ver
gezeld van drie walvischjagers Leningrad,
welke voor rekening van Sovjet-Rusland in
Noorwegen gebouwd waren. De vloot voer door
hët Panamakanaal naar Wladiwostok. Het
moederschip begon de vangst in den Stiilen
Oceaan en gedurende de reis werden 22 wal
visschen geschoten. Dat was het begin van de
Sovjet-Russische walvischvangst.
In Februari 1933 kwam de Russische wal-
vischboot in Wladiwostok aan. Einde Mei van
hetzelfde jaar vertrok zij naar de Beringzee
met het plan, 180 walvisschen te vangen. In
den herfst meldde de leiding der expeditie dat
de vangst alle verwachtingen had overtroffen,
daar deze uit 203 walvisschen bestond. In 1934
werden 339 walvisschen gedood. In 1935 werd
de eerste walvisch op 1 Mei geschoten. Het was
de bedoeling, dat de vloot zich tot 1 November
in de Beringzee en de Oost-Siberische zeeën
zou ophouden. In overeenstemming met het
plan zou de opbrengst 1.800.000 K.G. walvisch-
olie voor de fabricage van zeep en andere in
dustrie-voortbrengselen bedragen, verder
1.200.000 K.G. gezouten en versch walvisch-
vleesch, dat bij de Oost-Siberische bevolking
zeer gezien is, een hoeveelheid vleesch in blik
en een groote hoeveelheid tanden, baleinen
enz., waarvoor op de buitenlandsche markten
een groote vraag bestaat.
In den loop van het tweede jaar werd een
groote vooruitgang gemaakt. De fabrieken in
Sovjet-Rusland hadden geleerd, bijna de ge-
heele uitrusting zelf te vervaardigen. Verder
bestudeerden de Russen de biologie van de
walvisschen, voor zoover zij in Sovjet-Rus
sische wateren voorkomen.
De belangrijkste is de „finback", die een ge
middeld gewicht heeft van 3540 ton. Be
halve de kleinere soorten aLs „humpback" en
grijze walvisch met een gemiddeld gewicht van
resp. 25 en 20 ton kwamen ook enkele exem
plaren van de blauwe walvisch, een monster
van 80 ton voor.
De toestand der visscherij.
Nog slechts vijftig trawlers in de vaart
In ons „Visscherijnieuws in een Notedop"
heeft men den laatsten tijd voortdurend kun
nen lezen van het opleggen van een aantal
trawlers Vooral de laatste dagen is het hard
gegaan, hetgeen als men de gemaakte besom
mingen in aanmerking neemt, wel niemand
kan verwonderen. Zoowel de schelvischbooten
als de kustbooten „brengen er niets van te
recht" zooals men dat aan de Visschersha-
ven noemt. Tot nu toe was zoo ongeveer al
leen nog maar De Vem met haar wintervloot
blijven visschen, maar sedert eergisteren is
ook daaraan een einde gekomen want dien
dag werden niet minder dan vijf booten n.l.
de Derika 7, Beatrice, Martha, Maria R Om-
mering en Gloria uit de vaart genomen. Van
de ruim 20 trawlers, die van deze reederij
geregeld in de vaart waren, is er thans nog
maar een 15-tal in bedrijf en er bestaat een
gegronde vrees, dat dit aantal de komende
maanden nog kleiner wordt.
Geleidelijk is het aantal varende trawlers
gedaald, behalve de laatste dagen, toen het
met een onrustbarend vaartje ging.
Waren er voor eenige weken nog
ongeveer zeventig trawlers in de
vaart, thans bedraagt dit aantal
ternauwernood nog vijftig, zoodat
de werkloosheid in het visscherijbe-
drijf door het bedanken van varend
en walpersoneel zeer gestegen is.
De toestand is dan ook buitengewoon on
gunstig, veel ongunstiger dan andere jaren
in dit deel van het seizoen. Want in 1934 wa
ren omstreeks dezen tijd van het jaar nog
76 en in 1935 nog 70 trawlers in de vaart.
Alles wijst er op, dat de crisis buitengewoon
ernstig is en dat het hoog tijd wordt, dat er
van regeeringswege eens op een serieuze
wijze getracht wordt, het bedrijf in dezen
moeilijken tijd een ruggesteun te verleenen.
Wij zien thans gebeuren, dat van overheids
wege propaganda wordt gemaakt voor onze
zuivelproducten als boter van 90 ets. per
pond. Waarom wordt er voor de visch op een
dergelijke wijze geen propaganda gemaakt?
We willen op de dingen niet vooruitloopen.
maar meenen toch te mogen opmerken, dat
voor een propaganda voor het vischgebruik
meer reden is. dan voor een boter- en melk-
campagne, zoolang de regeering de boter
door een crisisbelasting van f 1 of meer per
kilo tot een weeldeartikel maakt. Straks krij
gen we weliswaar weer de door de overheid
gesubsidieerde tentoonstellingen van het be
kende propaganda-comité, maar deze ten
toonstellingen. hoe goed ze ook mogen zijn
ingericht, bereiken slechts een zeer klein ge
deelte van het Nederlandsche volk, want het
aantal, dat jaarlijks gehouden wordt is zeer
beperkt.
Zoo staat dus het bedrijf aan het begin
van de jaarlijksche moeilijke periode, die dit
jaar buitengewoon moeilijk dreigt te zullen
worden. De mogelijkheid om trawlers de eer
ste vijf maanden met eenige kans op winst
te exploiteeren is beperkt tot hoogstens een
dertigtal want deze met de 100 en meer log
gers, die in de vaart zijn, zullen ruimschoots
voldoende zijn om de markt behoorlijk te
voorzien, waarbij het natuurlijk niet onmo
gelijk is, dat er periodiek van bepaalde visch-
soorten te weinig aanvoer is. Een werkloos
heid, grooter dan zich ooit in het visscherij-
bedrijf heeft voorgedaan, staat voor de
deur.
En ondanks dat alles blijven overheids
maatregelen van ingrijpenden aard achter
wege, blijven de kolen duur, blijft de assu
rantiepremie en de erfpacht-canon te hoog.
Het eenige waarop men tracht te bezuinigen
is op het toch al veel te lage loon van den
visscherman. Onlangs vernamen wij, dat de
Visscherij Centrale ten opzichte van IJmui
den grootsche plannen heeft.
Dat zij spoedig daarmee voor den dag kome.
De Duitsche luchtsche
pen Graf Zeppelin en
LZ 129 hebben een ge
meenschappelijke
vlucht ondernomen.
De beide luchtreuzen
in hun element, kort
na de start uit
Friedrichshafen.
Ernstige brand in de
Cypressenstraat.
Woonhuis geheel uitgebrand.
Gisteravond omstreeks half elf bemerkten
eenige bewoners van de Cypressenstraat, dat
in perceel no. 24 een felle brand woedde.
Daar 't hun bleek dat de bewoners, het echt
paar Handgraaf niet thuis waren, sloegen zij
een ruit stuk. om te trachten het vuur te
blusschen, eventueel nog iets van den inboe
del te redden. Zoodra de ruit echter gebro
ken was sloegen de vlammen naar buiten en
spoedig bleek dat het geheele benedenhuis
een vuurzee was. Men had inmiddels politie
en brandweer gewaarschuwd. Toen de auto
spuit bij het brandende perceel arriveerde,
sloegen de vlammen aan alle zijden uit de
woning en stortte zich een regen van vonken
op de woningen aan de overzijde van de
straat uit.
Spoedig was de brandweer gereed voor den
strijd en kon het blusschingswerk beginnen.
De brand was zoo ernstig, dat de bewoners
van de onder hetzelfde dak gebouwde woning
het echtpaar Harings. gegronde vrees hadden
dat ook hun dak en hun have en goed ge
vaar liep een prooi der vlammen te worden.
Temeer maakten zij zich ongerust over hun
ne bezittingen, omdat deze niet verzekerd
waren.
Zoodra de buren dit wisten, was er spoedig
voldoende hulp om den inboedel van de fa
milie Harings naar buiten te brengen. Om
dit werk te bespoedigen sloegen zij een groote
ruit stuk. waardoor stoelen, tafels, kasten,
schilderijen enz. in veiligheid werden ge
bracht. inmiddels wakkerde het vuur in de
woning van het echtpaar Handgraaf maar
steeds aan, zoodat de brandweer haast niet
wist waar ze moest beginnen. Toen echter
eenmaal vier slangen op de autospuit waren
aangesloten, kon het vuur met succes bestre
den worden. Onder leiding van den comman
dant den heer A. de Wit, deden de brand
weerlieden wat ze kondien om hun natuurlij
ken vijand te onttronen. Gemakkelijk ging
dit niet, vooral omdat het vuur in den nok
van het dak moeilijk door de waterstralen
bereikt kon worden. Reeds waren groote mas
sa's water in de betrekkelijk kleine woning
geworpen toen alles nog lustig brandde. Eerst
tegen het middernachtelijk uur. toen men
langer dan een uur gepompt had. had mén
den brand onder de knie en konden de brand
weerlieden- de woning betreden om hun blus
schingswerk te voltooien. Maar ook toen nog
kwam nu en dan vuurtongetjes te
voorschijn. Het laatste werk was het oprui
men van brandend beddegoed, dat van de
verdieping af op straat werd geworpen. Half
een was het toen de zaak bekeken was.
Tegen half twaalf kwamen eindelijk de be
woners opdagen. Het bleek, dat zij in de bios
coop waren geweest. Wij vernamen, dat zij
geen vermoeden hadden, hoe de brand kon
zijn ontstaan. Toen zij de woning achter
zich hadden gesloten was er geen vuur in
huis. Zij zijn verzekerd, hetgeen gelukkig voor
hen is. want het geheele huis is totaal leeg-
gebrand.
De politie zorgde op de gebruikelijke wijze
onder leiding van brigadier Wouda er voor,
dat de vele toeschouwers op een behoorlij
ken afstand bleven. Later kwamen nog de
commissaris van politie en de hoofdinspec
teur.
DRANKWET.
Bij Burgemeester en Wethouders van Vel-
sen is ingekomen een verzoekschrift van H.
Boedart van beroep schilder, wonende te
Velsen om een verlof A, voor den verkoop van
zwak-alcoholischen drank in de gelagkamer
van het perceel Wijkerstraatwég no. 216 te
Velsen.
Vóór 8 April 1936 kan een ieder tegen het
verleen en van dit verlof schriftelijk bezwa
ren bij Burgemeester en Wethouders voor
noemd inbrengen.
Hollandsche Sociëteit van
Levensverzekeringen N.V.
Winst ruim 150.000 grooter dan in 1934.
Aan het verslag ontleenen we:
Aan nieuwe verzekeringen werd ruim 12V2
millioen gulden gesloten; het totaal verze
kerde bedrag klom met ruim 4 1/2 millioen
gulden tot bijna 119 millioen gulden,
Het sluiten van hypotheken werd in den
loop van het jaar gestaakt ten gevolge van
de verschillende regeeringsmaatregelen op
dit gebied. Voor zoover in den eersten tijd
hypotheken gesloten zijn, werd met de uiter
ste voorzichtigheid te werk gegaan. Op land
werd niet meer dan 50 pet., op huizen ten
hoogste 60 pet. van de conservatief geschatte
waarde verstrekt.
De premie-reserve werd berekend naar de
zelfde grondslagen als verleden jaar en steeg
met f 1.747.562. tot f 44.123.850.
De bedrijfsresultaten zijn alleszins gunstig
te noemen, zoowel ten aanzien van den op
slag, de rente, als de sterfte. De winst was
dan ook aanzienlijk grooter dan verleden
jaar en bedroeg f 567 882.85 tegen f 405.998,47
in 1934.
De behaalde resultaten lieten toe om een
bedrag van f 460 000 (vorig jaar f 300.000)
naar de extra-reserve over te boeken en even
als verleden jaar een dividend van 8 pet. uifc
te keeren.
Mr. Chr. P. van Eeghen werd bij zijn pe
riodieke aftreding als commissaris herko
zen. -i
