THIJS IJS EN DEBOOZE VAMPYR
De Locarnolanden komen tot
overeenstemming.
Dr. Eckener en het Derde Rijk.
Schoonmaak
7HTERPAG 11 A PR IC 'l93g
buitenland
Eden zal zich met Dultschland In verbinding stellen. Aan
de Duitsche regeering zal om nadere inlichtingen worden
verzocht. De Madariaga zal Dinsdag met de Italiaansche
en Abessynische vertegenwoordigers besprekingen voeren.
Op de zitting van Vrijdag van de Locarno-
unden een accoord tot stand gekomen.
Het volgende officieele communiqué is aan
^vertegenwoordigers overhandigd
De vertegenwoordigers van België, Frank-
lit het Vereenig d Koninkrijk Groot-
Rrittannië en Noord-Ierland en Italië kwamen
Hen tienden April te Genève bijeen voor een
uitwisseling hunner zienswijzen.
Zij namen kennis van de door het Duit-
rhe in de alinea's 3' 4- 5> 9 en 7 van
rtikel 22 van het memorandum van 31 Maart
1936 ter uitdrukking gebrachte voornemens.
Zii constateerden, dat de Duitsche re-
ppring voor het herstel van onontbeerlijk
vertrouwen voor de opstelling van nieuwe ver
dragen, geen bijdrage heeft geleverd, die in
faat zou hebben gesteld tot het aangaan van
slzemeene onmiddellijke onderhandelingen,
of de toepassing van artikel 7 der te Londen
oo 19 Maart getroffen beschikkingen.
Zij waren echter van meening, dat er aan
leiding bestaat alle kansen tot verzoening
volledig uit te buiten.
Te dien einde moeten een zeker aantal pun
ten vervat in het Duitsche memorandum eerst
«orden opgehelderd, vooral, die waarop in
het Fransche memorandum wordt gedoeld.
Tot dat doel zal de vertegenwoordiger van
het Vereenigd Koninkrijk zich in verbinding
stellen met de Duitsche regeering.
Deze zal in het bijzonder de vraag stellen,
welke de draagwijdte is, door de Duitsche re-
èeering toegekend aan de bilaterale overeen
komsten, door haar voorgesteld en hoe deze
overeenkomsten in het kader van collectieve
veiligheid of wederzijdschen bijstand, in het
Volkenbondspact voorzien, zouden vallen.
De vertegenwoordiger van Frankrijk maakte
de noodige reserves voor het geval zich be
langrijke wijzigingen in den thans in de Rijn-
landzóne bestaanden toestand zouden voor
doen. Voor het geval dergelijke wijzigingen
zich 'zoiiden voordoen, besloten de vertegen
woordigers der vier regeeringen onmiddellijk
bijeen te komen.
Zij namen nota van het feit, dat de bij
paragraaf 3 der beschikkingen van 19 Maart
voorziene besprekingen tusschen de generale
staven den 15en April zullen aanvangen.
Zij besloten het Fransche vredesplan aan
den Volkenbond te doen toekomen voor een
nauwkeurig onderzoek.
De toestemming der Duitsche regeering zal
worden gevraagd om ook het Duitsche memo
randum °aan den Volkenbond voor te leggen,
onder voorbehoud van hetgeen hierboven in
paragraaf 3 werd gezegd
Zij zullen in elk geval ter gelegenheid van
de aanstaande zitting van den Volkenbonds
raad te Genève bijeen komen".
De vertegenwoordiger van Italië behield
zich namens zijn regeering zijn goedkeuring
voor".
In de bijeenkomst der Locarno-mogendheden
zoo wordt nader gemeld stelde Aloisi
namens de Italiaansche regeering de vraag
of de aanwezigheid van den Italiaanschen
afgevaardigde in deze bijeenkomst nog ge-
wenscht werd, daar Eden in zijn rede in het
geheel geen melding van Italië had ge
maakt.
Hierop antwoordde Flandin, dat hij sterk
wenschte, dat de Italiaansche vertegen
woordiger aan deze bespreking deelnam en
voegde er nog aan toe, zich gelukkig te zullen
voelen, indien Mussolini de accoorden van
Londen van 19 Maart zou ratificeeren. Aloisi
bleef daarop de zitting bijwonen en men be
sprak allereerst het Duitsche memorandum,
van 31 Maart en vervolgens het Fransche ant
woord, dat op 8 April werd gepubliceerd.
Genève.
De Madariaga zal Dinsdag met
de Italiaansche en Abessyni
sche vertegenwoordigers
confereeren.
De Commissie van Dertien heeft
Vrijdag besloten als compromis tus
schen voorstellen van Eden en Flan
din, De Madriaga niet naar Rome te
laten gaan; de Italiaansche en Abes
synische regeeringen zullen worden
uitgenoodigd om vertegenwoordigers
naar Genève te zenden die Dinsdag
'n onderhoud met De Madariga zul
len hebben. De zitting van de Com
missie van Dertien .is inmiddels tot
Donderdag verdaagd.
De leden van de commissie van
achttien moeten zich gereed moeten
houden voor een onmiddellijke bij
eenkomst, teneinde verscherping van
de sancties te 'bespreken, indien Don
derdag mocht blij'ken dat de vredes
onderhandelingen geen vlot beloop
hebben.
Mexico.
Oud-premier Calles
gearresteerd.
rteuter A. N. P. verneemt uit New York:
volgens berichten uit Mexico is de vroegere
President van Mexico, Calles, met drie van
zijn voornaamste medewerkers gearresteerd,
op net oogenblik dat zij in een vliegtuig naar
Qe Vereenigde Staten zouden vertrekken.
Officieel wordt nader uit Mexico medege-
«eld. dat- ex-president Calles met zijn vrien
den is verbannen. Zij zijn gisterochtend per
vliegtuig vertrokken. Calles was vergezeld
van vijf personen. o.a. zijn zoon Alfredo
T™3, zijn particulier secretaris Tuente en
oud-gouverneur Guano Juato Ortega.
Drie Mexicaansohe officieren vergezelden
oe bannelingen tot de Mexicaansche grens,
volgens sommige geruchten zette het vlieg
tuig koers naar Guatemala,
m A,iN'P- bericht nog. dat de arrestatie
Jre ^wijzing van Calles en zijn mede-
Vb -Is in de Sr°otste stilte is geschied. Ver-
litiif1 ifne officieren en ambtenaren van po-
io. hadden kort voor middernacht de wo-
uiisen der betrokken politici omsineeld. Na
arrostatie werden zij naar het vliegveld
1 «gebracht, vanwaar zij om acht uur elf
met een toestel van de Compania de Avia-
cion naar Brownsville werden overgebracht.
Calles werd gearresteerd terwijl hij
Hitler's „Meln Kampf" zat te 'lezen door den
chef van het garnizoen, generaal Navaro,
die met troepen en ac'ht man politie was
verschenen op zijn landgoed Santa Bar
bara. Op zijn vraag, waarom hij gearresteerd
werd, antwoordde men Calles. dat dit in het
belang van het land noodzakelijk was.
De arrestatie staat in verband met geruch
ten over z.g. revolutionnaire activiteit van
Calles en zijn aanhangers.
Bovendien verwijt men Calles de intellec-
tueele verantwoordelijkheid van den jong-
sten spoorwegaanslag, dien men 'n politieke
daad acht te zijn. In verband hiermede krij
gen de verklaringen van den voorzitter van
den linkervleugel in den senaat een bijzon
dere beteekenls.
Het des middags verschijnende da?blad
„Ultimas Noticias" publiceert een interview
met Calles. waarin de vroegere president ver
klaart. dat hij zich sedert zijn terugkeer in
December van het vorige jaar niet meer met
de politiek heeft bezig gehouden.
Zijn eenige bezwaren tegen het huidige
systeem zijn de methoden, waarmede men
het volk benadeelt. Calles wees de beschul
diging. dat hij verantwoordelijk zou zijn voor
den spoorwegaanslag met beslistheid van de
hand. Hij zeide immuun te zijn voor iederen
laster, die hem niet kan kwetsen.
Vanmorgen is in het ministerie van oorlog
een beraadslaging gehouden, die verschei
dene uren geduurd heeft, maar waarover
het stilzwijgen wordt bewaard. De minister
van oorlog vertoefde slechts enkele minuten
In zijn werkkamer en begaf zich vervolgens
waarschijnlijk voor een gedachtenwisseling,
naar den president.
Bij geruchte verluidt, dat het totaal aantal
arrestaties reeds tot 70 gestegen is.
Turkije vraagt herziening van
het zeeëngtenverdrag.
De Turksche regeering heeft besloten de
noodige stappen te doen bij de staten, die
het verdrag van Lausanne hebben onder
teekend om een herziening te verkrijgen van
de clausules der conventie betreffende de
zeeëngten, die in overeenstemming met de
eischen, die door Turkije te Genève of elders
geformuleerd zijn.
De eerste minister heeft naar Reuter meldt,
dit besluit gisteren ter kennis gebracht van
de parlementsfractie der volkspartij, die haar
goedkeuring aan het regeeringsbesluit hecht
te.
Het besluit is gisteravond overhandigd aan
de vertegenwoordigers van de regeeringen,
die het verdrag van Lausanne hebben onder
teekend.
Spanje.
Blijft Zamora in de politiek?
Welingelichte personen verzekeren, dat
Zamora, de afgetreden president der repu
bliek, het voornemen heeft zijn' politieke loop
baan te hervatten en zich bij de aanstaande
verkiezingen in de provincie Granada candi-
daat zal stellen. Hij zou de leiding van de
vooruitstrevende partij weer op zich nemen,
die hij voor zijn verkiezing tot president reeds
waarnam. (Reuter).
De
„Hindenburg" veilig
gemeerd.
Groote belangstelling bij de landing.
Uit Friedrichshafen, 10 April: Het lucht
schip „Hindenburg" is vanavond te 6 uur
M.E.T. van zijn tocht naar Zuid-Amerika te
ruggekeerd en vlot geland. Een groote men-
schenmenigte woonde de landing bij. (D.N.B.)
Van de straat tot de macht.
Hoe Mussolini slagersknecht werd.
In Lausanne is dezer dagen een oude sla
ger, Depaulis genaamd, overleden, die zich
erop kon beroemen, een bijzondere vriend
van Mussolini te zijn.
Het was namelijk ruim dertig jaar geleden,
dat de toekomstige Italiaansche dictator ge
heel platzak en geeuwend van den honger
door de straten van deze schoone Zwitsersche
stad zwierf.
In 1905 was de toekomstige staatsman we
gens zijn yveren voor de Socialistische be
ginselen, uit het kanton Genève verbannen.
Doelloos slenterde hij langs de helverlich
te etalages, toen Depaulis, die den socialis-
tischen agitator voorbij zag gaan Ijem binnen
riep en na eenig heen en weer gepraat be
sloot, om den 21-jarigen jongeman als knecht
in dienst te nemen voor 30 francs per week
behalve kost en inwoning. Terwijl Mussolini
zich beijverde, om zich in het slagersvak te
bekwamen, verslond hij alle mogelijke dagbla
den, die hij in handen kon krijgen en schreef
in zijn vrijen tijd nog artikelen voor een Ita-
liaansch Socialistisch Dagblad, dat in Zwit
serland werd uitgegeven, Mevrouw Depaulis,
die thans nog in leven is, verzekert, dat de
jeugdige slagersknecht haar bang maakte
door zijn heftig revolutionair enthousiasme.
Dit had dan tenslotte ook tot gevolg, dat
hem het verblijf in Zwitserland werd ontzegd.
Toen de Duce in November 1922 de Confe
rentie van Lausanne opende, liep hij nog
groot gevaar om buiten de Zwitsersche gren
zen te worden gezet,'omdat het bevel tot uit
wijzing nog niet was ingetrokken!
Maar de Zwitsersche politie hield zich goed
en kreeg zelfs order om bijzonder voor de
veiligheid van den Italiaanschen staatsman
te waken. Bij deze gelegenheid heeft Musso
lini onder streng incognito een bezoek ge
bracht aan zijn voormaligen patroon, dien
hij tevens uitnoodigde in in zijn hotel te ko
men eten.
Sindsdien heeft de Italiaansche dictator
zijn land nooit meer verlaten, slechts één
keer uitgezonderd, toen hij naar Locarno
ging. om het verdrag te onderteekenen dat
Duitschland onlangs heeft opgezegd....
Het Mongoolsch-Sovjet-
Russisch verdrag.
De geschiedenis van Mongolië.
In de wereldpers verscheen dezer dagen on
der veel ophef het bericht dat Sovjet-Rusland
met de „Mongoolsche Volksrepubliek" een ver
drag „van stilzwijgende onderlinge bijstand"
heeft gesloten.
Vooral van Chineesche en Japansche zijde
is op dit bericht uitvoerig commentaar ver
schenen. doch ten onrechte, want de situatie,
die door dit pact heet te zijn ontstaan, is reeds
zestien jaren oud.
Toen de Sovjets aan de macht kwamen
moesten zij ook deze „Mongoolsche aangele
genheid "regelen, die ook de regeer ing van den
Tsaar reeds in onmin met den Chineeschen
nabuur had gebracht.
Toen in 1911 de Chineesche Republiek werd
uitgeroepen, kwam de Mongoolsche bevolking
tegen dezen nieuwen bewindsvorm in hevig ver
zet. De Mongoolsche provincie verklaarde zich
onafhankelijk, en de leiders der separatisti
sche beweging motiveerden hun optreden met
de bewering, dat Mongolië slechts aan China
verbonden was door -de Mandsjoe-dynastie
Daar de monarchie nu gevallen en de dy
nastie. die haar vertegenwoordigde, verban
nen was. bleef er dus geen enkele reden over
om deze band te onderhouden.
In December 1912 werd de toestand besten
digd door de stichting van den Staat Mongo
lië, waarvan het bestuur in handen werd ge
geven van den voorn aamsten geestelijke van
het land, Boghdo Guéguène.
Reeds vóór dat Boghdo in zijn nieuwe
functie was bevestigd, sloot hij een verdrag
met den Tsaar van Rusland, waarbij deze
laatste de onafhankelijkheid van Mongolië
erkende.
Eerst na tallooze onderhandelingen kwam
in 1918 een overeenkomst tot stand tusschen-
Rusland, China en Mongolië, waarbij de jonge
staat weliswaar weer een Chineesche provin
cie werd, doch tevens op politiek en admi
nistratief gebied een zeer groote zelfstandig
heid kreeg.
Rusland bleef borg voor deze overeenkomst.
Kort daarop werd door Rusland aan het
provinciaal bestuur van Mongolië een belang
rijke leening verstrekt, terwijl terzelfder tijd
vijf Russische raadsheeren zich naar de Mon
goolsche provincie begaven, om het bestuur
bij te staan bij het inrichten der adminis
tratie van het land.
Na den val van het Tsarenregiem was Mon
golië gedurende twee jaren het tooneel van
een verwoeden strijd tusschen de Wit-Russen
en de Roode troepen.
Deze strijd eindigde tenslotte met een over
winning van het Roode Leger, dat den 28en
November 1919 in Tschita een Pan-Mongoolsch
Congres belegde, waarop de republiek Groot-
Mongolië werd uitgeroepen, die zich uitstrekte
van het Baikal-meer tot aan Tibet en van
Mandsjoerije tot aan Chineesch Turkestan.
Maar ook deze republiek genoot slechts een
korten lèvensduur. Na zes maanden werd een
einde gemaakt aan den bestaanden toestand
Japan steunde China krachtig bij diens pogen
om zijn oude gebied weer terug te winnen. De
Sovjets echter wisten de Mongoolsche vorsten
en de Boeddhistische monniken, de invloed
rijkste groepen van Mongolië, tegen de weer
herstelde Chineesche overheersching in ver
zet te brengen.
En het was met behulp van deze Mongool
sche vorsten §n Boeddhistische monniken
echter gesteund door Russisch kapitaal, dat
de strijd voor de z.g. onafhankelijkheid van
Mongolië werd voortgezet, en een „Mongoolsch
Revolutionaire Partij" werd opgericht.
En zoo bestaat sedert 1921 de „Mongoolsche
Volksrepubliek", die, ondanks den fraai lui
denden titel slechts Buiten-Mongolië omvat
een onmetelijk plateau, dat zich uitstrekt van
Siberië tot aan het Noorden van de Woestijn
van Gobi. Dit ontzaggelijke gebied telt nauwe
lijks 800.000 zielen.
De leiding der openbare diensten berust ge
heel in handen der Sovjets en de instructeurs
van de Mongoolsche troepen zijn alle officie
ren van het Roode Leger. Maar de vorsten
kunnen nog steeds hun geliefkoosde parades
organiseeren en de monniken zijn nog steeds
de rechters van het volk. Uiterlijk is er niets
veranderd.
Buiten-Mongolië is echter niet alleen een
machtig bolwerk voor Sovjet-Rusland bij aan
vallen van buiten, maar het vormt ook een
centrum, van waaruit de communistische pro
paganda over geheel China kan worden ge
leid.
Japan achtte dit een gevaar en is een dam
gaan opwerpen tegen den wassen den rooden
vloed.
Allereerst sloot het een verdrag met verschil
lende Mongoolsche vorsten, die weer gaan ver
langen naar het herstel der Mongoolsche een
heid onder de souvereiniteit der Mandsjoe-
dynastie en voor een deel vervulde Japan
dezen wensch door de stichting van het nieuwe
keizerrijk Mandsjoekwo met Pu-ji als verte
genwoordiger der ouide dynastie. De Sovjets
vreezen, dat deze onderneming succes zal heb
ben. De incidenten aan de grens van Mand
sjoekwo en Buiten-Mongolië zijn er een uit
vloeisel van. De spanning stijgt intusschen
onrustbarend en bij de legerstaven heerscht
de algemeene overtuiging, dat de lente niet
voorbij zal gaan, zonder dat er „iets" gebeurd
zal zijn.
De vooruitzichten zijn wel zéér somber.
om
Door DR. CEORC BERNHARD.
Een nieuw mysterie
den zwijgzamen pionier.
Het Rij kspropagan da ministerie in Berlijn
heeft een geheime beschikking uitgevaardigd,
die he-t lot van vele geheime documenten
heeft gedeeld: haar inhoud is wat vroeger
en wat nauwkeuriger bekend geworden, dan
bij de niet vertrouwelijke stukken het geval
pleegt te zijn. Bij deze beschikking spreekt
dr. Goebbels over dr. Eokener, den leider der
Zeppelin-Gesellschaft, den ban uit. De kran
ten binnen de grenzen van het Derde Rijk
mogen in het vervolg noch zijn portret pu-
bliceeren, noch één enkelen regel over hem
schrijven.
Dr. Georg Bernhard. de schrijver van dit
artikel.
De reden van deze strenge straf schijnt te
zijn, dat dr. Eckener den rijksipropaganda-
minister moeilijkheden in den weg moet heb
ben gelegd bij de gebruikmaking van het
luchtschip in de verkiezingspropaganda.
Maar voor alles wordt hem verweten,, dat hij
geweigerd 'heeft een der nog te bouwen Zep
pelins met den naam Adolf Hitler" te laten
doopen. Over de motieven, die hem tot een
dergelijk verzet bewogen hebben, is niets be
kend geworden. Betreft het hier politieken
tegenstand of slechts persoonlijke eigenzin
nigheid? Uit den aard der zaak zijn beide
gevallen bij dr. Eckener mogelijk.
Want om dezen Sleeswijker heeft altijd een
geheimzinnig waas gehangen. Zooals vele
zijner Friesche volksgenooten is hij raadsel
achtig en onpeilbaar. Sommigen houden hem
voor sluw, listig en geslepen. Anderen weer
zijn van oordeel, dat deze „kapitein der
groote luchtvaart" slechts eigenschappen
heeft aangenomen van de bereisde kapiteins
der zeeschepen: De groote eenzaamheid dei-
vele gevaarvolle uren. waarin zij alleen de
verantwoordelijkheid voor de aan hun hoede
toe vertouwde goederen en menschenlevens
te dragen hadden, maakt hen gesloten van
aard en weinig mededeelzaam, zonder dat
hun gevoeligheid er door benadeeld wordt.
In wezen echter is bij de meeste menschen
die met hem op de een of andere manier in
nauwer contact zijn gekomen, die twijfel
achtergebleven, welke de dichter samenvat
in de woorden: „Nipmand weet, waarin hij
gelooft".
Reeds de beginperiode van Eckener's loop-
geeft menige huisvrouw en meisje ruwe en
roode werkhanden. Deze worden wederom
spoedig gaaf, zacht en blank door Purol.
(Adv. Ingez. Med.)
MIL1T AIRISTISCHE TOONEEL STUKKEN
GEVRAAGD.... IN SOVJET-RUSLAND.
In het orgaan van het Roode Leger de
..Krasnaja Swesda" wordt er over geklaagd,
dat het tooneel in Sovjet-Rusland zoo wei
nig drama's ter beschikking heeft, waarin
men het volk tracht te mobiliseeren voor de
weerbaarheidsgedachte van den Sovjetstaat.
„Tot. nog toe is er bijna geen aandacht ge
schonken aan de gouden bladzijden van den
burgeroorlog, en worden de namen van
Dsershinski, Frunse en anderen, wier leven
en streven in staat zou zijn om het op
groeiend geslacht op te voeden door de Rus
sische letterkundigen totaal verwaarloosd".
Dsershinski is de stichter van de Tscheka
de geheime politie-organisatie (thans de
Gepoe).
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELLINC
„Hier heb je wat te eten," zegt de vampyr met een valsch lachje.
„Ik heb iets voor je klaar gemaakt, waar je wel extra van zult
smullen
Nauwelijks heeft hij die woorden gesproken of de veldwachter laat
hem met zijn beitel kennis maken. De tik komt flink aan en de vam
pyr lijkt er wel door verdoofd te zijn. De papschaal valt hem uit de
handen en de inhoud vloeit over den grond. Nu, dat is maar goed ook,
want dat kostje was niet te vertrouwen.
„En nu de beenen genomen," roept Thiis uit, maarzoo ge
makkelijk zal dit niet gaan!
baan, die hem tenslotte tto de hoogten van
den wereldroem 'heeft gebracht, hangt in het
onzekere. In de biografische handboeken
wondt in het algemeen gezegd, dat dr. Ecke
ner na zijn studie in economie en geschie
denis, in Friedrichshafen aan het Boden-
meer het leven van een geleerde leidde en
daar graaf Zeppelin leerde kennen, voor
wien hij als publicist werkzaam is geweest.
Dit steunt zeker niet volledig op de waar
heid. Wamt Hugo Eckener was na de beëin
diging van zijn universitaire studies van
niets zoo ver verwijderd als van luchtvaart
en zeppelins. Hij was allereerst economisch
medewerker aan de Frankfurter Zeitung. In
dit blad polemiseerde hij eens met graaf
Zeppelin. Eenigen tijd later echter in Frie
drichshafen of ergens anders beleefde hij
zijn Damascus en kort daarna werd hij van
den critischen Saulus tot een propagandisti-
schen Paulus.
Hoe kwam de toen veertigjarige historicus
en econoom er toe z-ioh met graaf Zeppelin
en zijn luchtschepen bezig te houden? Er
zijn menschen. die beweren, dat de schakel
de strijd was van een „Joodsche weduwe"
met graaf Zeppelin om de prioriteitsrechten
van haar gestorven echtgenoot. Het „stijve
principe", de constructie van een vasten,
metalen scheepsromp, het groote „kentee-
ken" van den zeppelin, is namelijk nooit het
geestelijke eigendom van den ouden Würt-
tembergschen cavalerie-generaal geweest
maar door een anderen autodidact uitgevon
den, den ingenieur David Schwarz, "vader
van de internationaal bekende operazangeres
Vera Schwarz.
Reeds in het jaar 1892 had hij voor het
eerst in Petersburg proeven gedaan met een
stijf luchtschip, maar die pogingen misluk
ten door het zeer slechte materiaal, waar
Schwarz op aangewezen was. Hij zette zich
echter opnieuw aan den arbeid en bood het
verbeterde model aan de Duitsche regeering
aan. Den 13den Janauri 1897 kreeg hij to
taal onverwacht tijdens een wandeling in.
Weenen een telegram van de Duitsche auto
riteiten, waarin hij uitgenoodigd werd in
Berlijn een proefvlucht te komen onderne
men. De uitbetaling van driehonderdduizend
Mark werd hem in het vooruitzicht gesteld
wanneer de proef zou slagen. Dit plotselinge
aanbod greep den uitvindér zóó aan. dat hij
door een beroerte getroffen werd en stierf.
Zijn weduwe zette echter de proefvlucht
door, die op het vliegveld Tempelhof te Ber
lijn plaats vond en volkomen gelukte.
Slechts door een verkeerde landingsma
noeuvre werd het luchtschip totaal vernie
tigd. Onder de vele honderdduizenden
schouwers, die dit debuut bijwoonden
vond zich ook graaf Zeppelin, die het
cipe van den metalen ballon overnam
tegen wien zich nu de weduwe keerdf
erfgename van den uitvinder. In Febr
1898 verwierf Zeppelin het. recht tot exn'
tatie van Schwarz* uitvinding voor de ge-
heele wereld.
Hoewel in de eerste octrooien van Graaf
Zeppelin tot het jaar 1895 van het .stijve"
principe geen sprake was, bestreed de eige
naar toch steeds de meening. als zou
Schwarz alleen de geestelijke vader er van
geweest zijn. Hij was op dit punt zoo gevoe
lig, dat hij naar aanleiding van een derge
lijke bewering in het tijdschrift „Die Zu-
kunft" deze in een brief aan den uitgever
Maximilian Harden trachtte te weerleggen.
Of hierin dan wel in andere dingen de
laatste aanleiding tot het contact tusschen.
den graaf en dr. Eckener heeft gelegen
aan het feit, dat hij er in slaagde zijn tegen
stander, die een zeer handig schrijver was, te
bekeeren. dankt Zeppelin in ieder geval voor
een groot deel zijn succes. Immers op de
studie en de activiteit van dr. Eckener be
rust inderdaad de snelle en verkeerszekere
ontwikkeling van de luchtvaart met be
stuurbare luchtschepen, zoodat deze ener
gieke man, technisch oorspronkelijk een
leek, in den oorlog de instructeur van de ge-
heele Duitsche luchfcmarlne werd.
De groeiende populariteit van den naam
Eckener in Duitschland is niet slechts te
danken aan de ongetwijfeld groote techni
sche prestaties van den drager, doch in de
eerste plaats aan zijn propagandistische be
kwaamheid. Hij heeft steeds opnieuw kapi
talisten weten te interesseeren. Ook het mo
nopolie van de berichten over zijn eerste
groote tochten verkocht hij zeer zakelijk aan
den meestbiedende, ongeacht zijn politieke
kleur.
Na een langen strijd tusschen de democra
tische Ullstein-uitgeverij en het Duitsoh-
nationale dagbladenconcern van dr. Hugen-
berg behaalde eindelijk Hugenberg de over
winning en verkreeg de publicatie van de
berichtgeving over de geheele wereld voor
een bedrag, dat men destijds fabelachtig
hoog vond.
Deze nauwe band met den Duitsch-natio-
nalen gangmaker van Adolf Hitler verhin
derde niet dat men dr. Eckener evenals voor
heen voor een overtuigd democraat hield.
Van huis uit was hij dat zeker. Zijn sterk
ontwikkeld erfelijk onafhankelijkheidsge-
voel, ook zijn leven in het vrije Würfctemberg
zullen er wel toe hebben bijgedragen dat hij
in 1918 bij den val van het keizerschap geen
tranen heeft vergoten. Zeker is dat hij nog
in 1932 in principe niet afwijzend er tegen
over stond dat men hem als Rijkspresident
voor de linksohe partijen zou stellen.
In 'het begin van dat jaar zochten allen,
die de herkiezing van maarschalk Hinden
burg wilden verhinderen, een populairen te-
genoandidaat. Een geestdriftige groep jon
geren vatte het plan op Eckener als can-
didaat te stellen. Deze jongeren hadden in
een salon in een Berlijnsch hotel, waar Ecke
ner destijds logeerde, een lange bespreking
over een eventueel programma, waarbij
bleek dat Eckener wel een erg grove voorstel
ling van de politieke problemen had. Doch
anderzijds bleek bij hem een uitgesproken
democratische, voor alles anti-nationaal-
socialistisohe overtuiging. Hij was in ieder
geval bereid als candidaat van het vrije bur
gerdom den strijd met den ouden soldaat te
wagen.
Is Hugo Eokener nu dezelfde gebleven die
hij steeds scheen te zijn? Een voorzichtig
laveerende, alle stormen zoo mogelijk omzei
lende, sluwe kapitein die zijn innerlijk niet
gemakkelijk prijs geeft? Men had reeds uit
zijn zwijgend verder werken in het Derde
Rijk geconcludeerd dat hij vrede met dit
regime had gesloten en zichzelf had „gelijk
geschakeld". Waarom acht hij dan thans het
oogenblik gekomen om door zijn weigering
den naam van Adolf Hitler voor één van zijn.
luchtschepen te aanvaarden, van zicih te
doen spreken?
(Nadruk verboden), I
