De Jamboree 1937
voorbereiding.
in
Maakt den weg veilig!
..„Over een vlug vuur hangen te koken"...
Verlichting in den tuin.
VROUWENLEED.
Tusschen de boomen en op weilanden
zullen 30.000 menschen kampeeren
Het. is geen wonder dat de heer Wilson, een
der bekende figuren uit Gillwell, het Engel
sche padvinderscentrum, verklaard heeft dat
hij in cijfers tot honderd uitgedrukt aan de
plek voor de Jamboree 1937 in Vogelenzang 85
zou geven tegen 55 aan het Gooi.
Welke voordeelen bieden de kamterreinen in
Teylingerbosch en in Woestduin niet boven de
heide- en dennenbosch omgeving van het
Gooi? Natuurlijk zijn deze streken mooi en
aantrekkelijk, daar gaat niets vanaf. Maar de
watervoorziening zal toch wel zoo niet met
veel moeite, dan toch met hooge kosten ge>
paard gaan. In den zomer zal er een warmte
heerschen, die voor een kamp voor duizenden
niet erg aan te bevelen is. Dit zijn maar een
paar voorbeelden. Alleen al op deze punten
biedt- het terrein in Vogelenzang groote voor
deelen. Het verkrijgen van water voor het
kamp zal geen groote moeilijkheden opleveren
bij dit lage en vlakke kampterrein, dat toch
weer niet. zoo laag is dat men er last van kan
hebben. Daarbij komt dat het veel afwisseling
toont.
Dat hebben we op een dezer dagen op uit-
noodiging van het hoofdkwartier van de ver-
eeniging „De Nederlandsche Padvinder''
houden excursie naar de kampterreinen
waar in 1937 de Wereldjamboree der padvin
ders zal worden gehouden, waargenomen.
Aan deze excursie namen o.a. deel C. R. T. ba
ron Krayenhoff. voorz. van de commissie voor
pers, propaganda en vervoer en de secretaris
kolonel J. M. Koremans.
Rondom den Vogelenzangschen Weg lig
gen de velden, waar het volgende jaar ronde
hoekige, spitse en platte daken van tenten
zullen oprijzen uit het gras. Het is een gewel
dig oppervlak, dat de terreinen van de Jam
boree beslaan. En het aardige is, dat c< dei-
kampen, want de Jamboree wordt in verschil
lende kampen verdeeld, op zoo'n pittoresk
plekje ligt. Er zijn kampen, die tusschen de
hooge boomgroepen verscholen liggen, er zijn
er die tusschen meidoornstruiken komen, die
op groote weilanden of tegen de duinen zullen
worden opgeslagen.
Zoo zuilen 30.000 kampeerders uit 49 landen
van de wereld op tien verschillende terreinen,
van elkander gescheiden door schaduwrijke
lanen van eeuwenoude beuken en kastanje-
boomen, in het land tegen den prachtig be
groeiden duinrand huizen. Voor het Teylinger
bosch liggen twee groote weilanden ten Noor
den van de oprijlaan naar het oude buiten
dat leeg staat en ook bij de Jamboree zal
worden getrokken. Deze weilanden zullen die
nen tot demonstratieterrein en voor het op
stellen van alle deelnemers. Op de groote wei
landen ten Zuiden van de laan komen drie
sub-kampen, elk kamp bestemd voor 3000
jongens. Zij zijn door grasvelden, waar de
koeien zullen blijven grazen, gescheiden. Aan
den anderen kant van het kleine laantje, dat
ten Westen van deze weilanden evenwijdig
aan den Vogelenzangschen Weg loopt, zullen
twee groote kampen voor de intendance wor
den opgericht. Groote magazijnen zullen de
noodige levensmiddelen voor de duizenden
kampeerders moeten bevatten.
Daarnaast, dat wil zeggen een paar honderd
meter verder komt een groote parkeerplaats,
met een toegang vanaf den kant van Ruigen-
hoek, bij het bosch. In de duinpannenbuurt
zullen de openbare kampvuren worden ge
stookt. Vanaf de duinhoogten zal het publiek,
dat door deze kampen zeer zeker zal worden
getrokken, op de vuren kunnen neerzien.
In deze omgeving komt ook het voortrek
kerskamp, dat van flinke afmetingen belooft
te zijn. Overal in de hoekjes tusschen de boo-
men verscholen zullen de tenten komen te
liggen, beschut tegen al te felle zon en op dro
gen grond. Want dat is een groot voordeel,
men heeft in deze streek den waterstand vol
komen in zijn macht. Zelfs bij den hevigsten
regenval (het is te hopen, dat die zich niet
zal voordoen) zal men geen last van het water
ondervinden.
Ook de kampstaf zal zich niet over een slecht
terrein kunnen beklagen. Natuurlijk zal er
ook een hospitaaltent komen. Op een dei-
mooiste plekjes komt die in het bosch te lig
gen. Het is zeer wel mogelijk, dat de zieken
afleiding zullen krijgen van de konijnen, want
daar wemelt het van rondom Teylingerbosch.
Het terrein van het buiten „Woestduin" zal
worden ingericht voor gastenkamp. Het is een
schitterend beboscht landgoed, waar de gasten
in een dames- en heerenkamp hun tenten zul
len kunnen opslaan op de renbaan, waarbij de
tribune wellicht nog goede diensten zal kun
nen bewijzen, evenals de cantine. Ook wordt
hier het gedelegeerdenkamp opgeslagen. Bo
vendien heeft de eigenaar van Woestduin, de
heer H. Smidt van Gelder de groote villa voor
de Jamboree afgestaan.
Tusschen de kampen in en om het Teylin
gerbosch en die in Woestduin zal dus de Vo-
gelenzangsche Weg als hoofdverkeersader
loopen. Deze weg wordt dan ook voor het
openbare verkeer gesloten vanaf de Zuidelijke
grens van de gemeente Bloemendaal tot zoo
ver het kamp zich uitstrekt langs den weg.
Waar het volgend jaar bedrijvigheid zal
heerschen, waar duizenden tien dagen kamp
leven zullen doormaken, daar is het thans nog
stil.
Af en toe komen er in het Noordelijk deel
padvinders uit Haarlem kampeeren voor
enkele dagen. Zoo was het ook het laatste
week-end. Toen golfde het tentdoek in den
wind, toen wapperden de vlaggen, stegen
rookwolken omhoog van de vuren waarop werd
gekookt en toen klonk ook de muziek, die door
een klein orkestje van mondharmonica's een
trommel, een viool en eenige tientallen kelen
werd gemaakt.
Tusschen de verschillende kampen, primi
tief-symbolisch met touwen afgescheiden, en
de bewoners van die kampen, dwaalde de
hoofdverkenner Rambonnet rond, die vast
eens een kijkje kwam nemen.
Er is nu nog niet veel te zien. Maar het is
zeker, dat zij die hier zullen kampeeren onder
de uitstekenden leiding die alles voorbereidt te
benijden zullen zijn.
Journalistiek.
De heer D. Hans treedt af als voorzitter van
den N. J. K,
's-GRAVENHAGE, 26 Mei (A.N.P-) De heer
D. Hans heeft aan het bestuur van den Ned.
Journalistenkring medegedeeld, dat hij zich
tot zijn groot leedwezen, op grond van medisch
advies tot beperking zijner vele werkzaam
heden, genoodzaakt ziet in den loop of aan
het eind van dit vereenigingsjaar zijn taak als
voorzitter van den kring neer te leggen.
Het is hem een geruststelling zoo zegt hy
in zijn brief aan het kringbestuur dat hij,
na den onvergetelijken dag, hem op 4 April j.l.
ter gelegenheid van zijn zilveren bestuurslid
maatschap bereid, straks met stillen trom zal
kunnen heengaan. Als gevolg van een en ander
zal hij ook ontslag nemen als redacteur van
„De Journalist", als voorzitter der economische
commissie en als vertegenwoordigeer van den
kring in de representatie- en contact-com-
inissie.
Tijdens de verkeersdagen zal een
uerkeerscourant worden verspreid.
Sinds 1932 steeg het aantal verkeersongeval
len met doodelijken afloop met 120, tot totaal
841 per jaar Gelooft men dan nog dat het
zoo'n vaart niet loopt? „Helpt allen mede onze
wegen veilig maken". Ónder deze leuze ver
schijnt tijdens de verkeersdagen op 28, 29 er
30 Mei de „verkeerscourant", die door het Ver
bond van Vereenigingen voor Veilig Verkeer
wordt uitgegeven.
„Mogen de pogingen om het besef algemeen
te doen worden, dat allen van allen afhanke
lijk zijn en aldus de onmisbare samenhoorig-
heid aan te kweeken, met succes bekroond
worden". Deze regels citeeren wij uit het ar
tikel, dat de Minister van Waterstaat, Jhr. Ir.
O. C- A. van Lidt de Jeude voor deze uitgave
schreef.
De Vereenigingen voor Veilig Verkeer zet
ten energiek den strijd voor de veiligheid der
wegen voort. Van het vele en veelzijdige werk
dat hiervoor verricht wordt, geeft de Ver
keerscourant een vluchtig beeld. Wij vinden er
een groot aantal fraaie foto's, die op het ver-
keersonderwijs aan volwassenen, doch ook aan
de jeugd betrekking hebben.
Bijzondere aandacht verdienen de twaalf
raadgevingen in het geval dat een auto te
water raakt. Er zullen weinigen zijn, die van
deze voorschriften op de hoogte zijn. Weini-
en weten, dat men veiliger met dichte, dan
met open ramen te water rijdt. Een gesloten
auto houdt wel drie tot zes minuten de lucht
binnen. Drie tot zes minuten zijn een kost
bare tijd om te handelen. Deze en nog elf an
dere adviezen vindt men in de verkeerscourant.
Voor den modernen automobilist zijn zij van
veel belang.
Wij willen hier ten slotte begin en slot van
het artikel van C. J. Toebes, citeeren, getiteld
„Nieuwe Tijden nieuwe eischen". Wij wil
lij het geenszins opnemen voor suffige slee
pers, onhandige fietsers en onvoorzichtige
anderen. Zij hebben zich allen te herzien.
Maar thans denken wij aan de nieuwe eischen
die de nieuwe tijd stelt aan de weggebruikers,
welke nu eenmaal uit een oogpunt van veilig
heid de gevaarlijkste zijn: automobilisten en
motorrijders.
Het chauffeeren is een werk, dat sterke aan-
dachtcoixcentratie, groote helderheid van
geest en een voortdurende paraatheid ver-,
eischt, Daarom moet de bestuurder te allen
tijde kunnen beschikken óver al zijn geeste
lijke krachten.
Wat vroeger uit een oogpunt van verkeers
veiligheid geduld kon worden, kan dat nu niet
meer.
Onze tijd eischt snelverkeer. Het is goed.
Maar wij eischen bij dat snelverkeer ook vei
ligheid.
En die veiligheid eischt NUCHTERHEID".
Het zijn objectieve woorden. Geen princi-
pieele doordrijverij, doch practische noodzake
lijkheid Noodzakelijkheid die men te veel ver
geet. Moge het werk van Veilig Verkeer, mo
gen de komende verkeersdagen in het bijzon
der. bijdragen tot het toenemen van het zoo
noodzakelijke verantwoordelijksbesef.
In Tokio is een School voor Bruiden, waar haar in 40 dagen alles wordt geleerd,
wat een degelijke huisvrouw moet kennen, wasschen, koken, enz. Volgens het
prospectus is succes verzekerd. Misschien verstaat men echter in Japan wat
anders onder degelijk dan bij ons en het kan ook wel gewoonte zijn, dat men den
eersten tijd buitenshuis gaat eten.
HET TOURNÜOI TE MOSKOU.
Uit Moskou. De helft van het tournooi is
thans achter den rug. De stand is in aan
merking nemend, dat de hangpartij Rjumin
Lasker door den laatste is gewonnen
als volgt: Capablanca 6V2 pnt.; Botwinnik,
Lasker en Ragosine ieder 5 punten; Kahn,
Loewenfisj ieder 4'2 pnt.: Rjumin en Flohr
ieder 4 punten; Lilienthal 3Vfe pnt. en Elis-
kases 3 punten.
Eerste Nederlandsche Cement-
Industrie.
Saldo winst voor afschrijvingen bestemd.
Aan het jaarverslag der Eerste Nederland
sche Cementindustrie over 1935 ontleenen wij
het volgende:
De bruto-bedrijfswinst bedraagt f 1.052.783
(986.648).
Na aftrek van de algemeene onkosten en de
interestlasten, blijft op de winst- en verlies
rekening een saldo, beschikbaar voor afschrij
vingen, groot f 619.798, dat aangewend is als
volgt: f142.554 als afschrijving van het saldo
der rekening „Oprichtingskosten", f 477.244
voor vorming van een nieuw afschrijvings
fonds.
In verband met het voor afschrijving aan
wenden van het geheele beschikbare saldo der
winst- en verliesrekening 1935, zijnde f 619.798,
wordt opgemerkt, dat het aldus afgeschreven
bedrag, alhoewel hooger dan in het vooraf
gaande boekjaar, beneden het bedrag blijft dat
noodig is voor een normale afschrijving op de
Immobilia. De ontoereikendheid van de ir
vorige jaren gebrachte afschrijvingen is der
halve nog toegenomen.
De N.V. Verkoopassociatie Enci-Cemy, die
den verkoop van de producten en van die der
N.V. Cementfabriek IJmuiden, in handen heeft,
heeft haar afzetcijfer zien verminderen, als ge
volg van een afname van het cementverbruik
in Nedei-land van 14 pet. in vergelijking met
het jaar 1934.
De resultaten van de Cementfabriek IJmui
den zijn vooruitgaande ondanks een lichte
vei-mindering van haar verkoopen.
Na afschrijving op de Immobilia, blijft een
winstsaldo, dat zal worden aangewend tot ge
deeltelijke aanzuivering van het verlies van
vorige jaren.
De winst- en verliesrekening, staat
Debet voor: afschrijving saldo der oprich
tingskosten 142.554 afschrijvingen
f477.244 (424.056), overdracht van vorig boek
jaar (93.4591, algemeene onkosten f 122.247
(109.672), interest f310.737 (359.460) en
Credit voor: bedrijfswinst f 1.052.783
(986.648).
N.V. Verzekeringsbank
„Victoria" - Amsterdam.
Financiëel gunstig jaar.
Aan het jaarverslag over 1935 ontleenen wij
het volgende:
In het jaar 1935 werd f 9,679,000 (9.439.000)
aan verzekeringen gesloten; afgeschreven
werd f 8.464,000 (7,896.000)zoodat de netto
toename f 1,215,000 bedroeg.
Bovendien werd door de overname van de
verplichtingen tot uitkeering bij overlijden
aan de verzekerden van de 's-Gravenhaagsche
Coöperatieve Verbruiks-, Voortbrengings- en
Voorzorgsvei'eeniging „De Volharding" U.A. te
's-Gravenhage, welke overdracht door de Ver
zekeringskamer werd goedgekeurd, een voor
uitgang verkregen van f 1,952,000, zoodat het
.verzekerd kapitaal in totaal met f 3,167,000
toenam tot f 83,210.000 (80.043,000).
LéON DEGRELLE, de nauwelijks 30-jarige
leider en oprichter der jong-Katholieke Rex-
partij, die bij de Belgische verkiezingen van
j.l. Zondag 21 Kamerzetels veroverde.
Een kookboek van 175 jaar geleden
met uitgebreiden inhoud.
Zulk een zinnetje in een oud kookboek doet
je toch nog meer dan de grappige taal, de oude
etters en het vergeelde papier, gevoelen hoe
veel er veranderd is in de ruim honderd vijf
en zeventig jaar, die verloopen zijn sinds dit
boek werd gedrukten geschreven. Want
dit stevige boek met zijn lederen rug en ver
gulde letters dankt zijn kloek formaat aan de
bladen wit papier, waarmede het veel kleinere,
gedrukte boekje is doorschoten. Ietwat stijf,
houterig schrift van wellicht drie, vier gene
raties vult ten deele het witte papier in bruin
geworden hikt.
Het is grappig om te zien, hoezeer in dien
tijd zulk een boekje zichzelf au séi'ieux nam.
Naar de handschriften van Mevrouwen en Juf
frouwen is het samengesteld door een man,
die zich aan het slot van zijn lange „korte
vooraanspraak" noemt „met alle tamelijke
achting, Uwen ootmoedigen. dog onbekenden
Dienaar en Vriend Korten".
Vermakelijk is ook het officieele, in om
slachtige stadhuistaal, gestelde bericht aan 't
slot, waarin de Staten van Holland en West-
Vriesland octroy verleenen aan het boekje,
d.w.z. de auteursrechten er van beschermen.
Ieder, die iets uit dit boekje zal nadrukken of
doen nadrukken, zal gestraft worden „op ver
beurte van alle de nagedrukte, ingebragte, ver
handelde of verkogte exemplaren en een boete
van drie duizend guldens daar en boven te
verbeuren, te appliceeren een derde part voor
den Officier, die de calange doen zal, een derde
part voor den armen der plaatse daar het
casus voorvallen zal, en het resteerende derde
part voor den suppl., en dit telkens zoo mee-
nigmaal als dezelve zullen werden agterhaalt".
Kostelijk is de moederlijke zorg waarmede de
boete eerlijk zal worden verdeeld. Er wordt
voorts in dat deftige stuk zeer duidelijk ge
zegd, dat de uitgever verantwoordelijk blijft
voor den inhoud en dat hij, voor de controle,
verplicht is „een exmplaar van het vooi'schr.
werk op groot papier, gebonden en wel gecon
ditioneerd te brengen in de Bibliotheec te
Leiden".
De titel van het boek is zóó wijdloopig, dat
daar een geheele bladzijde voor noodig is,
want behalve recepten op culinair gebied be
vat het„nog eenige zeer heilzame huis
middelen tegen veelerhand quaalen en toe
vallen, nevens eenigen zeer dienstige gehei
men. Hier is in 't bijzonder bij gevoegt de kunst
om allerhande tafelgerechten voor te snijden:
de delicaatste stukken te kennen om aan de
Gasten voor te dienen, nevens de wijze om al-
lerhand tafelgoed konstig en cierlijk te
vouwen".
De uitgever laat ons in die „korte vooraf
spraak" eenigszins achter de schermen kijken
en maakt ons deelgenoot van de zorgen en be
denkingen, die aan de publicatie van dit, op
verzoek uitkomende „aanhangsel" (het betreft
een tweede deel) zijn voorafgegaan. Zoo ver
antwoordt hij de opname van de lessen in de
voorsnijkunst, die „met koopere platen opge-
heldert en verciert" zijn, met de verklaring,
„dat de Voorsnij-Kunst bij onze jongelingen
weinig bekend was die daar door maar een
geringe figuur aan de Tafels, in het Voor
dienen der Vrouwen en andere Gasten maak
ten, het geen men met recht een groote teil in
de Opvoeding noemen mag, waar door hunne
natuurlijke bevalligheid verduisterd wierd."
De huismiddelen hebben het den armen uit
gever blijkbaar ook moeilijk gemaakt:„de
wijl men zoude konnen zeggen, de Huismidde
len behooren niet tot de Kook-Kunst of het
tracteeren der Gasten. Wij bekennen het, dog
zij zijn daarom niet minder van een nuttig ge
bruik, zoo niet volstrekt noodzakelijk in een
Huishouden, daarom zijn ze hier ingevoegd".
Hij voelt, aan den anderen kant, dat hij tekort
doet aan degenen, die de huismiddelen speci
aal wenschen en vraagt hun, het niet „qualijk
te nemen, dat hij slechts enkel beproefde re
cepten geeft". Het is, of wij den goedmoedi-
gen man hooren zuchten, als hij vervolgt:
„Niet tegenstaande dit alles zo zou de zugt om
ieder een, na vermogen genoegen te geven, ons
mogelijk te verre hebben doen uitwijden, dog
een overweging van groot gewigt, heeft ons
daar in bepaald. Wij beleven een tijd (1750)
waar in de Afgunst en booze Lasterzucht niet
alleen vermaak scheppen hunne Evennaasten
zo in 't openbaar als in 't geheim, te beliegen
en te belasteren, maar die teffens de onnozel
ste daaden en prijswaardigste voornemens
door hun vergiftige tong weeten te bezwalken.
Hadden wij nu onzen zugt om lederen te vol
doen, den teugel gevierd, dan zou het ge
weest zijn, daar is de in haaligheid wederom
gaande, die met de drift van het gemeen hun
voordeel doende, de Menschen het geld uit de
beurs zoekt te halen." Wel. wel, die goede, oude
tijd!
Op breedvoerige, ook geïllustreerde aanwij
zingen hoe men servetten cierlijk moet vou
wen, b.v. tot een fazant zittend in een mand,
volgen ten slotte nog enkele „Wetten wegens
het Ceremonieel omtrent het drinken der ge
zondheden". Een er van luidt: Het strijdt vol
strekt tegen de wellevendheid, een Dame die
naast ons zit, als men haar gezondheid drinkt
te kussen, of haar met 'n kus te bedanken als
zij de onze gedronken heeft. En nog ongema-
nierder is het, van de tafel op te staan, om
Juffers te gaan kussen, die verre van ons af
zitten. Want voor het eerst is het vies, en het
ongewassen mond, een Juffer te kussen, en het
laatste maakt wanorder aan de Tafel. Ook is
het ongemaniert iemand sterk tot wijndrinken
aan te persen, of niet af te laaten voor dat het
glas geheel uitgedronken is, want vrijheid is
het vermaak van een gezelschap, die men hier
door schend. Nogtans mag een heer die naast
een Juffer zit, haar somtijds wel vragen of zij
van geen wijn gelieft gediend te zijn". Met het
laatste glas moet dan de. Tractant bedankt
worden en moet men een wel békome het u
aan de Gasten tocurinken- servetten moet
men niet opvouwen, want dit is het werk der
dienstboden".
Nu iets over den inhoud van het kookboek.
De toon, waarin het gesteld is doet ons nu
naïf en zelfs komisch aan. Bij ieder recept
staat achter den naam van het gerecht, de
toevoeging; hoe men die maken zal en aan
het slot komt steeds de verzekering: is puik, is
delicaat, is excellent, wat van menschenken-
nis getuigt. Schrikwekkend zijn de hoeveel
heden, die verwerkt worden. Een voorbeeld:
SchotsSe schulpen, hoe men die stooven zal:
Neemt dunne gesneden Kalfs-lapjes, lardeert
eenige daarvan met spek. Neemt een gehakt
hoen of 4 duiven en Zwezeriken, en een pond
balletjes gehakt vleesch.... Daar komt dan
nog bij: krachtig vleeschnat, champignons,
truffels, allerlei specerijengroote oesters
met -«enige geklopte dooiren van eyerenhet
lange recept eindigt met de woorden; is een
vorstelijk gerecht. Dat mag dan ook wel.
Als wij eens menu's voor feestelijke gelegen
heden uit die tijden bestudeeren, staan we
versteld van de schranspartijen, die onze voor
ouders aanrichtten en zelfs overleefden. Als
excuus mogen we misschien aanvoeren, dat
zoo iets als voedingsleer in die dagen nog onbe
kend was en dat eten en drinken voor onze
voorouders een uiterst belangrijke bezigheid
was. Dat intusschen onze bet-overgrootouders
intuïtief wel iets voelden voor de dingen, waar
aan thans voor de gezondheid veel gewicht
wordt gehecht, blijkt uit het ruim gebruik van
meloenen, honig, kruiden en zelfs appelchina's.
Zoo vinden wij onder de huismiddelen een re
cept voor een „Syroop des levens, zijnde een
algemeen Medicijn tegen allerhand quaalen,
die men altijd in een huishouden gereed moet
hebben- (bedoeld wordt de syroop) en hoe men
die maken zal": neemt 4 ponden sap van glas-
kimid, ook genaamd bingelkruid te noemen,
doet daar een pond sap van bernaasje bij, met
zes ponden van den allerbesten honig Laat
dit te zaamen een welletjen opkooken om het
te schuimen, en laat het dan door een kous
leken gelijk men met Hypocras doet.... Er
komt nog een heele boel méér bij te pas en wie
zal zeggen of er in die oude huismiddelen niet
nog veel goeds schuilt? Van dit recept wordt
gezegd: „gebruikt dagelijks een lepel vol van
deeze Syroop, dezelve zal u zoo veel nut doen
dat derzelve waardy tegen goud kan opgewo
gen worden
Voorts geeft het boek een „Geheim voor de
jonge Juffers, om een schoon vel te krijgen,
en alle vlakken uit het aangezigt weg te ne
men". Het is een ingewikkelde bereiding van
een soort deeg, waarbij witte brood, geitemelk
en het wit van vele eieren de hoofdrol spelen.
Het geschreven gedeelte roept zeker niet
minder levendig den ouden tijd voor ons op.
Het begint met een middel om de keel te gor
gelen en een recept tegen scheurbuik: onder
een recept voor crème brulée staat heel ge
moedelijk een middel om vlooyen te verdel
gen; hier vinden we „de evenveeltjes van
Moeder", ginds „de aalbesse flaa van Tante
Kaatje". Het is van alles door elkaar, zooals
het leven het meebracht. Zoo'n boek is iets om
van te smullen, al bedoelen we dit nu in de
eerste plaats in figuurlijken zin, want het geeft
ons een intiem kijkje iii een ver verleden en
het prikkelt onze fantasie.
Ten slotte nog een oud recept voor een pro
duct van een „moderne" teelt: de Westland-
sche Champignons. „Hoe men die fruiten zal":
neemt Champignons die men eens een welle
tje opkookt; bestrooid ze met wat meel daar
wat fijn zout en fijn gestoote peper onder ge-
mengt is; fruit ze dan in boter of versche reu-
zel dat ze wat bruin worden, en eet ze met
gehakte petercelie en Limoen-sap, of drukt er.
een Oranje-appel over; 't is smakelijk".
A. H. ïiOBU:—BOKMA.
WOENSDAG 27 MEI 193,5
De premiereserve eigen risico Is toegenomen
met f 1.248.000 (1.140.000) en daardoor
stegen tot f 16,025.000 (14.777.0001De rente
voet voor de kapitaal- en renteverzekeringen
bedraagt 3V2 pet., die voor de volksverzeke
ringen 4 pet. hetgeen een gemiddelde oplevert
van 3.77 pet.
De bezittingen bedragen thans f 17.665.9oo
(16,181,000), waarvan f 504.000 in buitenland-
sche valuta.
De bezittingen brachten een gemiddelde
rente op van 4.721 pet., zoodat er tusschen
deze rente en die. welke voor de premiere
serve benoodigd is (3.77 pet.) een marge be
staat van 0.95 pet., hetgeen een rente winst
van f 217.000 vormt.
De financieele uitkomsten van een bedrijf
zijn dit jaar bijzonder gunstig geweest.
De financieele uitkomsten van ons bedrijf
zijn dit jaar bijzonder gunstig weest.
De winst- en verliesrekening wijst een
voordeelig saldo aan van f 455.472, nadat
reeds een bedrag van f 50.914 als storting in
het pensioenfonds is afgezonderd.
Van dit saldo is aangewend f 157.123 tot ver
sterking der Reserve Geldbelegging, welke,
na afboeking van het verlies op effecten en
hypotheken en de afschrijving op onroerende
goederen, thans f 300.000 bedraagt.
Bovendien is uit de winst een bedrag van
f 158,442 toegevoegd aan de extra-reserve,
welke daardoor gesetegen is tot f 1,115.640
Het dividend bedraagt 25 pet. over het ver
plicht gestorte kapitaal.
door J. P. BALJé.
De heer en mevrouw van Walen waren
reeds een tiental jaren getrouwd en tot nu
toe waren hun huwelijksjaren vrijwel emo
tieloos voorbijgegaan. Amelietje van den
Broeke was een onbeteekenend meisje ge
weest. dat door een toeval kennis had ge
maakt met den heer van Walen, een gefortu
neerd man, die een soliede zaak in manufac
turen had, en die zoowaar op Amelietje ver
liefd was geworden, en wat meer was
haar ook had gevraagd. Uit berekening, aan
gelokt door het vooruitzicht op een gemakke
lijk en weelderig leventje, en misschien ook
wel, omdat haar geen enkele reden te binnen
schoot, waarom ze „nee" zou zeggen, was het
Amelietje de vrouw van van Walen gewor
den, en ze had gevonden wat ze zocht.
Liefde was een woord, dat in haar diction-
naire niet voorkwam, en hoewel van Walen
zioh de eerste maanden van zijn huwelijk
bitter teleurgesteld voelde in zijn verwach
tingen, legde hij zich allengs toch bij den
toestand neer en de echtgenooten leefden
toen hun eigen leventje, wijdden zich ieder
voor zich aan hun eigen liefhebberijtjes en
konden het overigens goed met elkaar vin
den. Waaraan natuurlijk het feit, dat ze
elkaar het langst aan maaltijden of in ge
zelschap zagen, niet heelemaal vreemd was.
Meneer van Walen zocht zijn genoegens
hoofdzakelijk buiten de deur. Hij was even
over de 40, dus nog in de kracht van z'n le
ven, hij dronk graag een stevig glaasje, was
dol op kegelen en biljarten, en had een even
hevigen afkeer van scènes, als hij zich aan
getrokken voelde tot de romantiek. De ro
mantiek was hem zelf met een norsch gezicht
voorbijgegaan, maar overal, waar meneer
van Walen „romantiek" speurde, was hij er
als de kippen bij.
Zoo had meneer van Walen een bijzonder
aardige typiste. Een lief, kittig blondje, een
meisje als een perzik, van een jaar of twin
tig, één-en-twin tig. Met dat aardige ding
ging hij wel eens lunchen, in alle eer en
deugd, dat moet gezegd wordenMeneer
van Walen kon dan stilletjes mijmeren, hij
cijferde even z'n eigen leeftijd weg, hij ver
beeldde zich een moment, ook weer twintig
te zijn, en met zoo'n lief, snoezig kindje aan
z'n zij was dat niet zoo erg moeilijk. Het was
een kinderlijk genoegen van meneer van
Walen, en tochtoch voelde hij als 't wa
re, dat z'n vrouw zooiets maar beter niet kon
weten. Vrouwen zijn soms zoo eigenaardig....
Zoo stapte hij op zekeren middag met Til
ly, .z'n lieve typiste, juist uit de» „Roode
Leeuw", toen z'n vrouw, die tegen haar ge
woonte m de Bijenkorf gewinkeld had, hem
met van verbijstering verstarde oogen pas
seerde, en zonder hem verder met een blik
te vei*waardigen ijlings doorstapteZe
had hem recht in het gezicht gekeken, en in
haar oogen was niets dan smart geweest!
Vlug nam hij afscheid van Tilly, en in alle
haast was hij naar huis gegaan. Daar vond
hij zijn vrouw, badend in tranenDe tra
nenvloed was niet te stelpen, zonder ophou
den gleden de heldere parels over haar ge
zicht, regelmatig als het tikken van de klok.
Heftig schokten haar schouders, snikken
welden op in haar keel, in één woord, zij was
diep-wanhopig
Van Walen begon direct excuses te stame
len. Hij begreep niet. dat ze zich dit zoo aan
trok, ze hoefde niets slechts te denken. Ove
rigens roerde het hem, dat ze er zoo'n ver
driet van had, nooit had hij gedacht, dat ze
toch nog zoo op hem gesteld was, en daar
kon nog iets heel goeds uit groeien, als ze
nou maar wou aannemen, dat z'n typiste een
heel net, lief meisje was en
Maar 't scheen alles geen indruk op haar
te maken. Slechts heftiger weiden de schok
ken en te overvloediger vloeiden de tranen.
Juist op dat moment kwam Amelietje's
zuster Berendina op visite. Niet wetend, waar
aan ze den gemoedstoestand van haar zuster
moest toeschrijven, informeerde ze bij haar
zwager, die haar hakkelend, en daardoor wei
nig ovei'tuigend, zijn verhaal deed. Zenuw
achtig trachtte hij daarna zijn vrouw weer
te kalmeeren met het eenige resultaat, dat
haar tranen met verdubbelde snelheid be
gonnen te stroomen.
„Zie je niet, dat je haar nog erger maakt?"
mompelde Berendina. ..Ga asjeblieft weg. en
laat me met haar alleen".
Van Walen gaf niettemin aan haar raad
gehoor. De sombere sfeer in de kamer was
hem gaan benauwen.
Toen hij weg was, sprak Berendina:
„Eerlijk gezegd verwondert je leed me wel
wat, Amelia. Ik had altijd gedacht, dat de
liefde voor je man niet zoo bijster groot was,
en dat je omehzooietsweinig
zoudt geven. Ik sta werkelijk verstomd van
zooveel smart
Toen kwam eindelijk het antwoord ran
Amelietje. Ze haalde diep adem, keek haar
zuster verachtelijk aan. en schoot toen los:
„Ja natuurlijk, jij staat weer verstomd.
Jullie ezels! Dacht je nu heusch, dat ik om
Van Walen zoovee] kabaal zou maken? Stel
je voor! Laat ik je vertellen, dat ik hem van
middag niet eens gezien heb! Evenmin als
het kind dat hij blijkbaar bij zich had. Nee,
Berendina op dat moment was ik al razend
van smart. M'n lieve kleine Fifi. mijn schat-
tehondje. is vlak bij de Bijenkoi-f onder een
vrachtauto terecht gekomen, en het puntje
van z'n staartje is afgereden. Het arme, lieve
dier is heelemaal van streek, en het heeft
me na dat noodlottige voorval nog niet één
keer een likje gegeven
En met een hernieuwde smartkreet bedek
te Amelietje de oogen met de handen, en
haar zuster Berendina ijlde om Hoffmann?
druppels....
