Fransche Senaat bespreekt de
buitenlandsche politiek.
Wie besturen Engeland?
TEMPELIERSSTR. 32
Thijs Ijs en het geheim van den hollen boom
IADIC
V R IJ D 'A' G 26 JUNI 1936
Vertrouwensmotie aangenomen.
Vandaag een voorstel te Cenève tot versterking
van den Volkenbond.
Communisten steunen de
Volkenbondspolitiek.
Donderdagmiddag heeft mevrouw Brunsch-
vigg de zitting van den Senaat bijgewoond,
waar zij plaats nam in de regeeringsbank.
Dit is de eerste maal, dat een vrouwelijk
minister in het Lagerhuis in het „Luxemburg
paleis" zetelt.
Over de discussies meldt Reuter-A.N.P.
Graaf de Blois, sprekende over de sancties
tegenover Italië, betreurde, dat de Fransche
regeering niet vóór de Engelsche daarvan heeft
afgezien. De medewerking van Italië is voor
Frankrijk onontbeerlijk. Hij verwijt de regee
ring, dat zij vooral naar samenwerking met
Engeland streeft, dat nochtans geen overleg
heeft gepleegd met Frankrijk inzake de ophef
fing der sancties.
De heer Blois maakte zich verder ongerust
over het verblijf van den Italiaanschen gene
raal Valle te Berlijn.
De president der commissie van buitenland
sche zaken, Henry Bérenguer, antwoordde, dat
de regeering bijzondere zorg zal geven aan de
nationale verdediging en de militaire kracht
van Frankrijk zal handhaven.
Met een toespeling op het Fransche voorstel
tot versterking van den Volkenbond deelde
Bérenguer mede, dat de regeering reeds Vrij
dag te Genève in deze richting een voorstel
zou doen. De eerste hervorming zal zijn den
Volkenbond universeel te maken. Er is geen
ondeelbare vrede zonder Duitschland, Japan,
de Vereenigde Staten en Brazilië. Ten aanzien
van de sancties tegenover Italië verklaarde
spreker, dat er geen sprake is van plagerij
jegens Italië, dat zoozeeer heeft bijgedragen
tot de overwinning der Geallieerden.
Ten aanzien van de Fransch-Duitsche be
trekkingen verklaarde Bérenguer, dat de mo
gelijkheid op een regeling door de regeerings-
verklaring niet wordt buitengesloten. „Wat mij
betreft", aldus spreker, „ik verwacht sinds lang
een dergelijke regeling, welke onmisbaar is
voor den vrede in Europa". Spreker was onge
rust over de leemte der regeeringsverklaring ten
aanzien van Oostenrijk, de onzekerheid in
zake het Middellandsche Zee-pact, terwijl hij
zich voorts er over verwonderde, dat geen toe
speling is gemaakt op de situatie in het Verre
Oosten, waarna hij de passage der verklaring,
welke de regionale verdragen behandelt, be
sprak. „Moet het regeeringsvoorstel in zake de
regionale verdragen beschouwd worden als een
poging tot verzoening?", vroeg hij. Berenguer
besloot: „De regeering handele met kracht en
vastberadenheid.
De links-democraat Lemery zeide zich onge
rust te maken over de kwesties, welke niet in
de regeeringsverklaring zijn behandeld. Hij
constateerde, dat de regeering dezelfde for
mule als Laval inzake de noodzakelijkheid van
vriendschap met Italië tot de hare maakt,
maar aldus vraagt hij: zal deze vriendschap
met Italië blijvend zijn?
Hij critiseerde vervolgens het Fransch-
Sovjet Russische pact, dat Frankrijk dreigt
mee te sleepen in een conflict met Duitschland,
Hij ligt zich sceptisch uit over de ontwapening,
waarvan de regeering verwachting koestert.
Hij wenschte de regeering geluk met. de ver
klaring, dat zij de kracht van het Fransche
leger niet in gevaar zal laten verkeeren. Ten
slotte vraagt hij over te gaan tot de orde van
den dag.
De communistische senator, Marcel Cachin,
zette het communistische standpunt uiteen:
De communisten willen een politiek steunen,
welke in staat zal stellen den oorlog te keeren.
Hij zeide, dat ondanks de ernstige dwalingen
van den Volkenbond deze een arbiter blijft bij
mogelijke conflicten.
Hij noemde de critiek op het Fransch-
Sovjet Russsisch verdrag niet gerechtvaardigd.
Hij verklaarde, dat het Hitlerisme de Sovjet
Unie wil vernietigen en Frankrijk tot vijand
proclameert, welke vernietigd moet worden,
terwijl het een apologie van den oorlog geeft.
De communisten zijn bereid tot alles om de
verdediging van dit land te versterken en de
communistische partij keurt de vredespolitiek
der regeering goed.
De Senaat heeft tenslotte met 190
tegen 94 stemmen de motie Lemery in
zake het sluiten der debatten over de
buitenlandsche politiek verworpen.
De regeering had den senaat nog ge
vraagd niet zijn goedkeuring te hech
ten aan deze motie zonder nochtans
aan dit verzoek de kwestie van ver
trouwen te verbinden. Een motie van
vertrouwen werd vervolgens aangeno
men met 185 tegen 58 stemmen.
Minister Delbos aan
het woord.
m antwoord op de interpellaties begon
minister Delbos met te verklaren, niet te
denken, dat de collectieve veiligheid Frank
rijk van een directe poging ontslaat: Fran
sche veiligheid. „Wij moeten niets verwaar-
loozen", aldus Delbos, „om deze veiligheid
te verkrijgen. De regeering maakt zich geen
illusies over de tegenwoordige mogelijkheden
van den Volkenbond. Het eenige werkelijke
systeem is dat der versterking van de collec
tieve veiligheid. Men kan de preventieve ac
tie verbeteren door wijziging van art. 11 of
de repressieve actie door wijziging van art.
16. Wij zullen een systeem ontwikkelen van
regionale pacten, zooals het Sovjet Russisch
pact. De regeering heeft dezelfde zorg voor
den Franschen vrede en de internationale
veiligheid". (Applaus).
„Wij zullen ons aansluiten bij alle voor
stéllen tot universeele ontwapening en con
trole. Zoo noodig zullen wij het initiatief er
toe nemen. Onze zorg voor den vrede sluit
niet onze zorg voor de nationale verdedi
ging uit. Wij zullen onze bewapening hand-
haven op het noodzakelijke peil". (Applaus).
„Men verwijt ons de sancties te laat te
hebben opgeheven. Het is goed, dat deze
maatregel genomen is in een sfeer van na
tionale eensgezindheid en niet in een van
gepolemiseer",
„Tusschen Frankrijk en Duitschland be
staat sedert 7 Maart een ernstig geschil, dat
verergerd is door de intensieve herbewape
ning van het Duitsehe Rijk, dat door nie
mand bedreigd wordt" vervolgde Delbos.
„De door Duitschland begane fout dit. ge
schil te hebben geprovoceerd is te erger,
daar er niets onverzoenlijks is in de opvat
tingen der beide naties. Rijkskanselier Hitier
heeft erkend geen territoriale eischen meer
te hebben. Geen land mag oordeelen over
het regime van een ander, heeft hij voorts
gezegd.
Dit geschil drukt op geheel Europa Overi
gens heeft Duitschland niet geantwoord op
vragen, welke 't reeds meer dan twee jaren
geleden zijn gesteld. Wij kunnen niet het
principe aanvaarden, volgens hetwelk bij
stand slechts zou elden voor zekere gebie
den. Spreker herhaalde, dat niets de beide
landen in den weg staat. De opvattingen
kunnen tot overeenstemming worden ge
bracht, met name door de eerbiediging der
onafhankelijkheid van alle naties".
De minister hoopte, dat het Duitsehe ant
woord op de vragenlijst in staat zal stellen
aan het werk te gaan. anders zou opnieuw
de kwestie met de Locarno-mogendheden
onder oogen moeten worden gezien, op de
basis der regeling van 19 Maart.
Tenslotte zeide spreker, dat de kwesties
van Midden-Europa*, die van Oostenrijk in
de eerste plaats, de geheele aandacht der
regeering hebben. De regeering heeft haar
voornemen aangekondigd te streven naar
een middellandsche zeepact, welke taak de
minister delicaat noemt.
„Het program der regeering", aldus besloot
Delbos, „is Frankrijk en den vrede te die
nen".
Na Yvon Delbos kwam Alexandre Mille-
rand (Republ. Unie) aan het woord, die de
uiteenzettingen van den minister van bui
tenlandsche zaken onvoldoende noemde.
Spreker was van meening, dat de collectieve
veiligheid dood is met de sancties. „Er is
geen Fransch-Duitsch probleem", zeide hij,
„er is een Duitsch gevaar, dat geheel Europa
bedreigt".
Leon Blum antwoordt Millerand, dat het
geen nut heeft achteraf te polemiseeren.
„Wij zullen niet nagaan, waarom de sanc
ties mislukt zijn, wij denken aan de toe
komst. Wij weigeren te gelooven, dat de
collectieve veiligheid dood is en dat wij tot
een nieuwe politiek moeten overgaan. In
tegendeel, wij zijn van meening dat dit falen
de gelegenheid moet scheppen de krachien
van Europa te vereenigen om te herstellen
wat verzwakt werd. De Fransche kracht mag
niet het eenige element zijn, van de Fran
sche veiligheid. Laten wij niet vergeten: we-
derzijdsche bijstand, die groote moreele
kracht, welke men thans bespot, maar waar
over men 22 jaren geleden met een beetje
minder verachting sprak, is een element
van onze veiligheid.
Op voorbeeld van Briand en Herriot wil
len wij er getrouw aan blijven en wii willen
den weg hervatten, welke tegelijkertijd leidt
tot Fransche en internationale veiligheid.
(Luid applaus).
De senaat ging vervolgens tot stemming
over van de volgende motie:
„De senaat spreekt zijn vertrouwen
uit in de regeex-ing, dat zij het vre
deswerk zal voortzetten, geti'ouw
aan de aangegane verdragen en voor
de nationale veiligheid en gaat over
tot de orde van den dag".
Deze motie wordt aangenomen met
tegen 58 stemmen
185
Engeland,
Minister Cooper acht Fransch
Britsche vriendschap dringend
noodzakelijk.
Ter eere van den Britschen minister van
Oorlog, Duff Cooper, en zijn echtgenoote, die
op het oogenblik in de Fransche hoofdstad
vertoeven, had de Fransch-Britsche vereeni-
ging te Parijs een diner aangericht, dat ook
door verschillende Fransche ministers, den
Britschen'gezant en tal van persoonlijkheden
uit de Engelsche kolonie, bijgewoond werd.
Minister Duff Cooper heeft aan het einde
van den maaltijd een rede gehouden, waarin
hij, wijzend op de historie en de psychologie
der beide volken, er den nadruk op legde, dat
de Britsch-Fransche vriendschap geen
kwestie van gevoel noch zelfs een kwestie
van keuze is, doch een dringende noodzake-
Een nieuwe Vinding!
welke zonnebrand en vervellen voorkomt
en Uw huid tevens snel mooi bronst en
bruintAMILDA-zonnebruincrème.
Flacon 90 ct. Tube 60 ct. Doos 50 en 25 ct.
(Adv. Ingez. Med.)
lïjkheid, een zaak van leven of dood voor
beide landen.
Eden en Blum worden het eens
op de belangrijke punten.
De Britsche minister van Buitenlandsche
Zaken, Anthony Eden. is per vliegtuig naar
Parijs vertrokken en aldaar aangekomen. Hij
had een onderhoud met Leon Blum en Yvon
Delbos, waarna het volgende officieele com
muniqué is gepubliceerd:
Leon Blum en Yvon Delbos hebben een ont
moeting gehad met Eden op de Britsche am
bassade. Tijdens een onderhoud hebben zij
met voldoening de overeenstemming hunner
zienswijzen geconstateerd met betrekking
tot de voornaamste problemen, die zich te
Genève zullen voordoen.
Mandsjoekwo.
Japansche grenspatrouilles
door Russen beschoten.
Generaal Oeyeda. de Japansche ambassa
deur te Hsinking, heeft aan het Japansche
ministerie van buitenlandsche zaken mede
gedeeld, dat Sovjet-Russische grenspatrouilles
op 6 dezer geschoten hebben op Japansche
grenspati'ouilles in de buurt van Kaoantsjoen,
aan de oostelijke gi'ens van Mandsjoekwo. Een
soortgelijk incident heeft zich op 14 dezer
voorgedaan in de nabijheid van Woesekwo,
aan de oostelijke grens van Mandsjoekwo,
waar een Sovjet-Russische patrouille met
machinegeweren geschoten heeft op een Ja
pansche patrouille. Naar vernomen wordt, zal
het ministerie van buitenlandsche zaken van
Mandsjoekwo naar aanleiding van deze beide
incidenten een krachtig protest indienen bij
de Sovjet-Russische regeering.
Italië,
Moeilijkheden in de Duitsch-
Italiaansche handels
besprekingen.
Uit Rome, 25 Juni:
De handelsbesprekingen tusschen Duitsch
land en Italië, welke gisteren hadden moe
ten afloopen, met de onderteekening van het
handelsverdrag, worden voortgezet. Het
schijnt, dat moeilijkheden zijn ontstaan in de
betalingskwesties.
DuntscMaod.
Dantziger niet in Duitschland
toegelaten.
Den vroegeren Senaatspi'esident van Dantzig,
dr.Ziehm. den leider van de Duitsch-nationale
oppositie in Dantzig, werd de toegang tot
Duitschland ontzegd, op het oogenblik. dat
hij de grens van Dantzig wilde overschrijden,
meldt Reuter.
Amerika.
Ddemocratische car.didatuur
voor het presidentschap.
Na een langdurige zitting heeft de com
missie voor de reglëmenten van de demo
cratische conventie met 36 tegen 13 stemmen
besloten het reglement te wijzigen, volgens
hetwelk een meerderheid van 2/3 noodig is
voor de benoeming van den democratischen
candidaat voor het presidentschap der Ver
eenigde Staten.
HANDELSBLAD GRATIS
Zij, die zich thans abonneeren ont
vangen het Handelsblad deze maand
GRATIS.
Abonnementen 11.90 per maand er
5.50 per kwartaal. Buiten Amsterdam
verhoogd met 20 cent per maand voor
verzending.
Abonnementen op te geven bij het
Bijkantoor Handelsblad
(WENSING'S Alg. Adv.-Bureau)
Telefoon 10209.
Over ambtenaarsinvloed en een
belangwekkend driemanschap.
t Adv. ingez. NLed.i
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELLINC
Daar staat dt heks op den grond. Met boosaardigen blik kijkt zij
de mannetjes aan, die van angst staan te beven. Met schelle stem
schreeuwt de h\>ki ..Jullie hebt vandaag weer veel te weinig uit
gevoerd. Er i.-, lang niet genoeg goud opgegraven. Vooral jij, prins
Aribout, kunt wel c-ens wat harder aanpakken. En denk maar niet,
dat je ooit weer vrij komt. Je bent in mijn macht en je zult je verdere
leven hier moeten blijven. Gaat nu allen onmiddellijk weer aan den
arbeid en zorg', dat er morgen tweemaal zooveel goud opgegraven is!"
Na die toespraak Klimt de heks weer op haar bezemsteel en ver
dwijnt in het hieiitruim
(Van onzen Londenschen correspondent).
De Engelschen vertellen elkaar herhaalde
lijk, vooral in dezen tijd van schrikbarende
dictaturen in Europa, dat hun land democra
tisch wordt bestuurd, want dat elke kiezer
en er zijn er zoowat 30.000.000 medezeg
genschap heeft in de wijze, waarop het land
wordt geregeerd. De kiezers maken met hun
stemmen uit wie hen zal vertegenwoordigen
in het Lagerhuis. De gekozenen zijn de wet-
tenmakers. En de ministers zijn wat hun be
leid betreft in i-egeerm.gszaken verantwoorde
lijkheid verschuldigd aan het Lagerhuis, dat
hen kan afdanken zoo het van meening is,
dat zij de wenschen en de inzichten van de
bevolking, die het vertegenwoordigt, veron
achtzamen. Dat is de theorie. De practjjk ech
ter, die in het verleden ï-edelijk in overeen
stemming was met die theorie, is dat thans
veel minder. En bestuursontwikkeling van de
laatste jaren dreigt de meeste democi-atische
stellingen tot looze leuzen terug te brengen.
Niemand minder dan Lord Hewart, die ais
Lord Chief Justice de hoogste permanente
rechterlijke betrekking in zijn land bekleedt,
heeft indertijd gewaarschuwd tegen de drei
gende dictatuur van de bureaucratie in een
diep vorschend boek, dat zeer de aandacht
heeft getrokken. Lord Hewart kan het weten
De ï'echterlijke macht ontwaart het eei'st en
het sterkst den invloed van ambtenaai'sbe-
stiiur in gedingen, waarbij geen wetten ver
loop en uitspx-aak kunnen aangeven, omdat
de wetten er niet zijn. In deze dagen is het
pai'lement, dat toch al veel meer werk heeft
dan het kan verzetten, geneigd korte wetten
aan te nemen, waarin alleen het beginsel
wordt vastgelegd. Het kan zich niet inlaten
met bijzonderheden. Het kan geen voorschrif
ten bepalen, die pi'ecies aangeven, hoe het
beginsel van de wet moet worden uitgevoerd.
Dat wordt overgelaten aan het departement
van bestuur dat de wet noodig heeft, geoor
deeld. De wetsartikelen worden opgesteld door
de ambtenaren, die er uitvoering aan moeten
geven. En de gelegenheid tot onderzoek en
critiek (die vroeger bestond toen het parle
ment elke clausule van eer wetsontwerp on
der de loupe kon nemen en kon veranderen)
bestaat thans niet meer. Niet zelden wordt
aan den maatregel een bepaling toegevoegd,
die bij geschil over zijn uitvoering een beroep
op den Minister in de plaats stelt van een be
handeling voor de ï'echtbank. Ti-effende voor
beelden van moderne wetgeving, die rechters
uitschakelt zijn de Melk-, de Spek- en andere
Raden van den minister van Landbouw Elliot.
Het ministerie van Landbouw kan een melk
boer o' een spekboer, die niet in den pas wil
blijven met zijn ambtenax-en koppigheid,
die niet zelden alleszins gerechtvaardigd lijkt
ongenadig straffen. En de boer behoeft niet
naar den x'echter te gaan wa deze is mach
teloos.
Afgescheiden van deze moderne teiidenzen
in het staatsbestuxxr, die democratische be
ginselen met voeten treden, zijn er andei'e
factoren die reeds vroeger de macht van de
ambtenarij in het bedrijf van den staat heb
ben vex-hoogd. Dit bedrijf is meer en meer in
gewikkeld geworden en vereischt in al zijn
takken deskundigheid van hoogen graad.
Geen politiek hoofd van een bestuursdeparte
ment kan hopexx ixx enkele maanden de ge
specialiseerde kennis machtig te worden die
het deel is van hoofdambtenaren die grondige
studie van theorie paren aan langjarige er
varing van praktijk. Indien zij het bijltje er
bij zouden neerleggen zou het landsbestuur
in het honderd loopen. Zij beseffexi het exa zij
beseffen ook hun verantwoordelijkheid.
De invloed van zulke mannen moet dien
tengevolge groot, zoo niet beslissend zijn.
Geen Minister in deze tijden kan onafhankelijk
van zijn ambtenaren zijn inzichten mededee-
len of een gedragslijrx voorstellen aan het La-
gerhuis of aan de bevolking (per radio b.v.).
Voordat hij meeningen weergeeft raadpleegt
hij zijn permanente adviseurs. En wanneer de
meeningen zijn weergegeven dan zijn het die
vaxi zulke adviseurs. Men kan zonder gevaar
het mis te hebben verklaren, dat het land in
deze dagen wordt geregeerd door de ambte
naren wier inzichten via ministerieele lippen
aan het Parlement worden medegedeeld. Het
is mogelijk gewoi'den door de ondei'drukking
van de activiteit van het initiatief van het
Parlementslid. Men kan in Engeland thans
geen volksvertegenwoordiger meer worden ten_
zij men bij voorbaat dus blindelings voor zijn
partij stemt. Het partijbestuur maakt het een
voorwaarde voor een candidatuur. Er mag geen
onafhankelijkheid, er mag geen initiatief zijn.
Een gekozen candidaat heeft de glorie van zijn
nieuwbakken parlementaire positie gekocht
met zijn stem die hij moet geven aan alle
wetgeving (en hij kan zelfs bij benadering niet
beseffen wat voor wetgeving het zal zijn) die
de regeering van zijn partij wenscht in te
voei'en.
Het woord „bureaucratie" heeft nergens een
aangenamen klank. Het doet denken aan las
tige bemoeienis met en remming van den par
ticulieren ondernemingszin, aan smorende
voorschriften waarin gezonde menschelijke
activiteit dreigt te worden vernietigd, aan dic
tatoriaal optreden waartegen men met even
veel vrucht strijdt als tegen de spreekwoorde
lijke bierkade. Deze gedachtevei'bintenissen
zijn echter wat ut den tijd geraakt sedert men
nolens volens bureaucratie als noodzakelijk
en onafwendbaar heeft leeren verdragen.
In Engeland waar de bureaucraat
den rechter gaat vervangen en den
wetgever tevens, waar democratisch bestuur
geleidelijk en zonder dat de gedaante verwis
seling sterk opvalt bureaucratisch bestuur
wordt, wordt alleen nog de hoop gekoesterd
dat de bureaucraat zijn macht en invloed als
in het vei'leden heilzaam zal blijven aanwen
den en niet zal ontaarden in den onpex'soon-
lijken dictator die tyrannie kan uitoefenen in
haar hevigsten vorm. Het heilzaam effect (ve
len zullen geneigd zijn het zoo te noemen)
van de permanente adviseurs van ministers
vaxx verscheiden politieke kleur komt treffend
tot uiting in de vereffening van de wetgeving
der laatste tien of vijftien jaren. In dat tijdvak
heeft men Conservatieve en Labour-regeerln-
gen gehad. Maar men kan aan de verschillen
de wetsmaatregelen van die periode niet zien
welke wetgeving is ingevoerd door de recht-
sche regeering en welke door de linksche. Hel.
nuchtere vex'stand der ambtenaren heeft
uitersten aan beide kanten „ontraden".
Ambtenarij is onpersoonlijk. Maar men kent
in Engeland eenige personen, wier invloed op
de staatszaken zoo groot wordt geacht, dat
men hen wil beschouwen als de feitelijke re
geerders. Een vaxx hen is Sir Robert Vansit-
tart, het permanente hoofd vaxi Buitenland
sche Zaken. Hij is 55 jaar oud en hij heeft
onregelmatige gelaatstrekken en doordrin
gende oogen in een omlijsting van sproeten.
ijn rinarr doet veronderstellen dat zijn verre
voorouders Nederlanders wax-en. Hij heeft met
de Nederlanders zijn liefde voor Fransche cul
tuur gemeen. Wanneer hij niet bezig .wordt
gehouden met het uitwerken van lastige in
ternationale puzzles schrijft hij gedichten en
tooneelstukkexx in de Fransche taal. Minister
Eden heeft pas bekend, dat hij het Kabixxet
had aangeraden een einde te maken aan de
sanctie-politiek tegen Italië. Voordat hij dat
deed had Sir Robert Vansittart hem doen we
ten dat er xxiets anders op zat. Een andere hoo-
ge ambtenaar, die zijn betrekking heeft voor
iet leven, is Sir Maurice Hankey, de secx'eta-
ris van het Kabinet, de secretaris ook van de
Commissie voor de Rijksverdediging. Gedu
rende de 20 jaren waarin hij dit ambt heeft
vervuld heeft hij vele ministeries zien komen
en gaan. Hij heeft al die jaren alle vergade
ringen of bijna alle vergaderingen van het
Kabinet bijgewoond. Hij maakt de notulexi in
cijfex-schrift en vernietigt met eigen hand alle
bekrabbelde papieren en inktafdrukken op
vloeipapier die gewoonlijk als sporen van de
gehouden zitting op de lange tafel van
Downing Street zijn blijven liggen. Hij waakt
tegen „ongemachtigde onthullingen" die uit
zulke sporen zouden kunnen voortkomen. Ka
binet-ministers weten vaak den anderen dag
niet precies wat de soms verwarrende bespre
kingen hebben opgeleverd. Sir Maurice Han
key licht hen in en de juistheid van de inlich
ting wordt niet in twijfel getrokken. Als jonge
man was deze ambtenaar in vlootdienst. Een
vaag symptoon van dat verleden is waar te
nemexi in de wijze, waai-op hij zijn dophoed
draagt, als admix-aal Beatty en vele andere
vlootconxmandanteix, een ietsje scheef zoo
als te doen gebruikelijk was met de uniform
pet. Sir Maurice Hankey is een kleine schrale
man met wat men zou willen noemen een alle-
daagsch gezicht, waarop hij een kleine grijze
snor draagt. Artistiek talent is latent in hem
gebleven maar het is ontwaakt in zijn drie
jongens die het ver hebben gebracht in de mu
ziek en in de schilderkunst; Lee Hankey is
een kunstschilder van gevestigden naam in
zijn land.
De keuze van den man die een ambtelijk
driemanschap moet voltooien is niet moeilijk..
Sir Warren Fisher, „directeur-generaal" (zoo
als wij zouden zeggen) van Financiën, heeft
den onofficieelen titel gekregen van „Head of
the Civil Service". De positie bestaat niet;
maar dat Sir Warren hem ontvangen heeft
getuigt van zijn verhevenheid. Hij maakt elk
jaar de begrooting voor den Kanselier van de
Schatkist en vertelt dezen ook wat hij moet
betrekken in zijn begrootingsrede. Men zegt
dat hij van zijn salaris moet leven. Dat is niet
zoo moeilijk want het bedraagt 3500. Sir
Warren Fisher is in gestalte de tegenstelling
van Sir Maurice Hankey want hij is ongeveer
van de zelfde lengte als Jhr. de Jonge, onzen
cud-gouverneur-generaal. Hij woont in een
voor zijn positie eenvoudige Londensche buurt
in een bescheiden flat. Hoewel het laatste
woord over de wijze, waarop een 1.000.000.000
per jaar voor het land moet worden uitgege
ven bij den Kanselier van de Schatkist is, kan
men zeggen dat het eerste woord, dat door Sir
Warren is gesproken, gelijkluidend is aan het
laatste.
De drie genoemde bestuurders (en laten wij
on.s tot hen bepalen) zouden ongetwijfeld vijf
of tien maal zooveel kunnen verdienen indien
zij zich beschikbaar zouden stellen voor groot
particulier bedrijf. Maar zij zijn klaarblijkelijk
tevreden met wat zij hebben en vinden vol
doening in het besef dat zij het land leiden in
de richting, die hun de beste schijnt, „The
love of the tiling" is hun meer waard dan het
loon.
A. K. VAN R.
PHUEKAMMA
ZATERDAG 27 Juni 1936.
HILVERSUM I, 1875 M.
KRO-Uitzending.
8.00—9.15, 10.1 Gram.pl. 11.30-12.00 Godsd. half
uur. 12.15 Gram.pl. en KRO-Melodisten. 2.00
Voor de jeugd. 2.30 KRO-Orkest. 3.00 Kinder
uur. 4.00 KRO-Orkest en Gram.pl. (Om 5.30
Esperanto-cursus)6.20 Journ. weekoverzicht.
6.45 Gram.pl. 7.00 Berichten. 7.15 Causerie
over werkloosheidsbestrijding. 7.35 Reportage.
8.00 Berichten A. N. P. Mededeelingen. 8.05
Voordracht. 8.30 Revue-programma m.m.v.
solisten en de KRO-Boys. (Om 9.45 Sport-
pi-aatje). 10.30 Berichten A. N. P. 10.3512.00
Gram.pl.
HILVERSUM II, 301. M.
VARA-Uitzending.
8.00 Gram.pl. 10.00 Morgenwijding VPRO.
10.15 Orgel, voordracht en gram.pl. 12.00
1.45 Gram.pl. 2.00 Viool en piano. 2.30 Boek
bespreking. 2.50 „Los Romanticos" en zang
(Gr.pl.). 3.30 Cello en piano. 4.00 Gram.pl. 4.30
Cymbaal en piano. 4.40 Causerie over moderne
huurwoningen. 5.00 Gram.pl. 5.40 Literaire
causerie. 6.00 Gram.pl. 6.30 „Vox Jubilans".
6.40 Causerie over het Zomerfeest. 6.50 Ver
volg koorconcert. 7.00 Mandolineconcert. 8.00
Herh. SOS-Ber. 8.05 Nieuwsber. A. N. P. 8.10
Jubileum-uitzending m.m.v. VARA-orkest en
solisten. 9.35 Sportreportage. 10.00 Nieuwsber.
A. N. P. 10.05 V. h. „Artis-Festival" 11.30
12.00 Gram.pl.
DROITWICH, 1500 M.
11.20 Gram.pl. 11.50 Cricket-reportage. 12.00
Het BBC-Northern-Orkest. 12.50 Gram.pl. 1.20
Commodore Grand-Orkest. 2.20 Sportrepor-
tage's. 5.35 Dansmuziek. 6.20 Berichten. 6.50
Sportpraatje. 7.05 Welsh intermezzo. 7.20 Het
Dulay-kwintet. 8.05 Schotsche dansmuziek.
8.35 Voordracht. 8.50 Variété-programma. 9.50
Berichten. 10.20 BBC-Theater-orkest. 11.20
Gram.pl. 11.50 Berichten. 12/00—12.20 Dans
muziek.
RADIO PARIS. 1648 M.
7.20 en 8.20 Gram.pl. 11.20 Orkestconcert.
2.50 Gram.pl. 4.20 Pascal-orkest. 5.50 Gram.pl.
8.20 Zang en duoconcert. 9.05 Opera-uitzen
ding. M.m.v. solisten, koor en orkest. 11.05
12.35 Dansmuziek en populair concert.
KEULEN, 456 M.
6.50 Orkestconcert, 12.20 Solistenconcert.
2.35 Gevar." concert. 1.20 Gram.pl. 5.50 Man
nenkoorconcert. 6.35 Kwintetconcert. 7.20
Literairmuzikaal programma. 8.30 Volkszen-
der-programma. 10.5012.20 Gevar. pro-
grarnma.
BRUSSEL, 322 M.
12.20 Gram.pl. 1.30 Omroepoi'kest. 2.20
Gram.pl. 4.35 Klein-orkest. 5.20 Gram.pl. 6.20
Omroeporkest. 7.20 Gram.pl. 8.20 Cabaret. 9.20
Operette-uitzending. I. d. pauze en van 11.30
—12.20 Gram.pl.
DEUTSTILANDSENDER, 1571 51.
8.30 Gevar. programma. 10.20 Berichten.
10.50 Viola en piano. 11.05 Weerbericht. 11.20
—1.15 Dansmuziek.
