De int. kampioenschappen te Wimbledon.
Een belangrijke dag voor de Kennemers Hulde aan La
Condamane De eerste sportjournalist in 1556 De testmatch
Engeland tegen Britsch-lndië De vraag is naar werkelijke
fastbowiers Amar Nath is stout geweestEngelsche ge
middelden Onze Haarlemsche cricketclubs en de dames
Wooderson's record.
Het is Zondag a.s. voor Beverwijk een be
langrijke dag. Dan zal beslist worden of de
Kennemers al dan niet naar de tweede klasse
promo veer en,, nadat de club voor de vierde
maal in een luttel aantal jaren het afdee-
lingskampioenschap heeft behaald. De rood
zwarten hebben in „De Wijk" een grooten
aanhang, wat zeer begrijpelijk is, want het
elftal speelt technisch goed en enthousiast
voetbal, de club wordt degelijk en met een-
nis van zaken bestuurd en de terrein-accomo-
datie laat niets te wenschen over.
Het vorige jaar moest Kennemers de pro
motie-eer aan U. V. S. laten, doch thans be
hoeft de thuiswedstrijd tegen Olympia, dat
reeds in Gouda verslagen werd, slechts een ge
lijk spel op te leveren om het begeerde doel te
bereiken. Het is jammer, dat een zoo belang
rijke match in mid-zomer moet-worden ge
speeld, doch dat is nu eenmaal de consequen
tie van het promotie-systeem. Eén ding is ech
ter zeker; wanneer de thuisclub van het be
gin af het spel open weet te houden, zal de
overwinning haar niet ontgaan -en kan Be
verwijk Zondagavond feestvieren.
Dezer dagen is het 200 jaar geleden, dat de
Fransche geleerde La Condamine de eerste
monsters caoutchouc, of, zooals hij het noem
de „elastische hars" naar zijn land stuurde.
Het is een jubileum, dat door de sportwereld
niet mag worden vergeten, want het product
in kwestie is een onmisbaar artikel bij de be
oefening van vele takken van sport geworden.
Merkwaardig genoeg hadden de Amerikanen
de waarde van het caoutchouc voor de sport
reeds begrepen, alvorens Columbus de nieuwe
wereld ontdekte.
Fernandez d'Oviedo gewaagt er van in zijn
in 1536 uitgekomen boek, waarin bij schrijft
over een spel, „Batey" geheeten, dat op de
Antillen, in Mexico en Venezuela gespeeld
werd en waarbij men een soort bal gebruikte,
die vervaardigd was van een stevige, maar
buitengewoon poréuse en lichte stof. Deze bal
stuitte veel hooger dan het hoofd van een man
en de spelers moesten zich terdege inspannen
om hem onder controle te krijgen.
Het blijkt dus, dat genoemde d'Oviedo de
eerste sportjournalist geweest is en tevens,
dat men toen al evenveel aandacht aan bal-
contröle besteedde als heden ten dage het ge
val is.
De Spaansche geschiedschrijver Herrera,
wellicht een betovergrootvader van den. voet
baller, die in het vertegenwoordigende elftal
van Uruguay triomfen vierde, vertelt ons, dat
de- inboorlingen van Haïti, op een daarvoor
speciaal ingericht terrein, reeds eeuwen gele
den het voetbalspel beoefenden, zoodat thans
eindelijk bekend is, wie voor de eerste maal
wereldkampioen is geweest.
Zaterdag a.s. begint op Lord's Cricket Ground
de eerste testmatch tusschen de cricket-teams
van Engeland en Britsch-lndië. Men kan fei
telijk moeilijk van een test spreken, want de
Indiërs hebben, sinds het begin van hun
tournee door Engeland, slechts één wedstrijd
gewonnen en de meeste verloren. Zelfs als
men de voor hen moeilijke zachte wickets en
de vele kwetsuren in aanmerking neemt, is
hun ploeg veel te zwak voor een internationa
len wedstrijd. Bovendien is een'van hun beste
all-rounders, Amar Nath,- wegens een disci
plinair vergrijp door den captain naar zijn
geboorteland teruggestuurd. Het is. jammer,
dat de Engelschen niet voor een zwaarder
probleem zullen worden geplaatst, want thans
gaat veel van de waarde, die deze match voor
de keuze-commissie in verband met den ko
menden Australisehen tour had kunnen heb
ben, verloren.
Engeland heeft het in het vorig jaar tegen
de toch heusch niet zoo formidabel sterke
Zuid-Afrikanen leelijk laten liggen; dat wordt
overigens ten overvloede bevestigd door het
poovere resultaat, dat Zuid-Afrika op eigen
grond tegen de Australiërs eenige maanden
geleden behaald heeft. De aanval is bij de
Engelschen het zwakke punt, want een spin-
bowler als Verity mag dan in eigen land groo
te'successen boeken (hij nam dit seizoen reeds
meer dan 100 wickets), op de glasharde Aus
tralische pitches zal dit soort bowlen wel
heel weinig tot zijn recht komen. Men moet
het daar van zeer snelle fastbowiers of googly-
experts hebben en die zijn in Engeland dun
gezaaid. De Notts-bowlers Larwood en Voce
zijn de eenige fastbowiers van super-klasse,
maar door het bekende geschil over de body-
line-theorie komen zij waarschijnlijk niet in
aanmerking. Gover van Surrey, Allen van
Middlesex en Bowes van Yorkshire zijn wel
snel, doch niet snel genoeg om een voortdu
rende bedreiging voor de Australische batsmen
te vormen en in de googly-afdeeling zijn het
feitelijk slechts Peebles en Robins, die in de
schaduw van een Grimmett kunnen staan.
Eerstgenoemde speelt echter niet meer gere
geld en kan dus voorloopig buiten beschou
wing blijven.
Het Engelsche elftal voor de eerste test
match telt vier amateurs, n.l. aanvoerder Al
len en zijn clubgenoot Robins van Middlesex
Wyatt (Warwick) en Turnbull (Glamorgan).
Velen zijn niet ten om-echte van meening, dat
Turnbull over betere aanvoerders-capaciteiten
beschikt dan Allen, waarover we eenige we
ken geleden reeds het noodige hebben gezegd.
Yorkshire is door drie spelers vertegenwoor
digd; de bowler Verity, die echter zoo waar
als nummer vier op de lijst van batting-ge
middelden staat, Mitchell en Leyland. Duck
worth (Lanes) was in de afwezigheid van
Ames de aangewezen wicketkeeper en Gover
(Surrey) heeft, na Verity, de meeste wickets
in dit seizoen veroverd. Dat men voorts den
jeugdigen Gimblett (Somerset) als openings-
batsman en Hardstaff (Notts) een kans geeft,
is zeer toe te juichen, daarentegen wekt de
keuze van Jas. Langridge wel eenige verwon
dering en bewijst, dat men momenteel niet
over al te veel uitblinkers beschikt.
In de tweede testmatch zal men het onge
twijfeld weer eens met andere gegadigden pro-
beeren en onder hen dienen dan allereerst
Fishlock (Surrey) en McCorkell (Hampshire)
te worden genoemd. Fishlock staat nummer
twee op de battinglijst en McCorkell is als
wicketkeeper momenteel beter in vorm dan
Duckworth, die bovendien al een aardig dagje
ouder wordt.
Intusschen heeft Gimblett weer een century
(zijn vierde) gescoord en Hendren was de
eerste, die zijn 1000 runs voor dit seizoen
haalde.
Onze beide Haarlemsche eerste klasse cricket
clubs hebben tot nu toe ieder slechts één wed
strijd gewonnen. Is het bij Haarlem het bat
ten, uitgezonderd van De la Mar en Healy, dat
niet erg wil vlotten, bij Rood en Wit zit de
zwakte in den aanval. Yates en Van der Togt
kunnen het zaakje niet alleen opknappen, al
lukte dat Zondag 1.1. tegen V.V.V., dank zij
uitstekend fielden van bijna het geheele elf
tal, opperbest. In tegenstelling met vorige ja
ren was het veldwerk, op een enkele uitzonde
ring aan den „leg"-kant na, zeer actief; de
fraaie catches van Elias en Hagenaar deden
de schaal tenslotte in het voordeel van de ju-
bileerende vereeniging overslaan Lammerts
van Bueren, veel verbeterd in zijn „forward
play", maakte na langen tijd weer eens een
hooge score, zooals men dat vroeger dikwijls
van hem zag, terwijl Yates en Hagenaar voor
het „vuurwerk" zorgden. Laatstgenoemde wek
te herinneringen op uit lang vervlogen dagen,
toen hij vijf achtereenvolgende ballen van den
fastbowler Jeuken in één over voor vier weg-
ranselde. Wijn van Waveren sloeg den H.C.C.-
bowler Coops eens driemaal achtereen voor
zes en het gezegde: 3 keer 6 is 18 deed langen
tijd daarna opgeld. Thans kan men spreken
van 5 x 4 is 20, hoewel Glerum datzelfde ster
ke staaltje enkele jaren geleden, eveneens aan
de Spanjaardslaan, tegen de Engelschen vol
bracht. Hoewel Yates zijn zessen bij eiken
wedstrijd verder den Hout in slaat is het hem
tot nog toe niet gelukt het gedenkteeken van
Lourens Coster te raken. De aanhouder wint
echter en misschien beleven we het nog eens
dat ook deze herinnering aan Loutje als ge
volg hiervan verplaatst moet worden.
V. V. V. kwam met een sterk verjongd elf
tal, waarin nog slechts één Grootmeyer was
overgebleven, n.l. Just. Broer Jan zal niet re
gelmatig meer spelen en verkoos ditmaal den
promotie-voetbalwedstrijd N. E. C.—S. C. H. te
arbitreeren boven de rustige sfeer van „the
King of Sports".
De jeugdige V.V.V.'er Engel bleek een uit
stekend batsman te zijn en zijn score van 52
was het lichtpunt van een overigens met te
sterken defensieven inslag gespeelde Amster-
damsche innings.
De dames brachten het er Zaterdag op het
ZATERDAG 27 JUNI 1936
LAWNTENNIS.
Kemiemer Lyceum terrein tegen de Engelsche
collega's niet zoo goed af. De bezoeksters ble
ken technisch veel beter onderlegd te zijn,
vooral wat het voetenwerk bij het batten be
trof, doch dat is ook geen wonder, want hun
gelegenheid om te trainen is veel ruimer dan
in Holland. De Comp C.C. ontleent haar naam
aan een bij Maidstone in Kent gelegen gr<*ote
heerenboerderij, ..the Great Comp"; de club
werd reeds in 1928 opgericht. Twee der speel
sters, Miss Doman (captain) en Miss French,
zijn dubbele internationals; zij zijn de eenige
twee dames, die haar land zoowel met hockey
als cricket vertegenwoordigd hebben. Miss
Archdale was voorts aanvoerster van het
Engelsche team in Australië, voor welk laatst
genoemd landselftal Miss Peden uitkwam, die
thans in Engeland vertoeft en de Comp C. C.
getraind heeft.
Toch viel er ook in het spel van de Holland-
sche dames wel wat te waardeeren, het fielden
en aangooien van mej. Roos op „square-leg"
was zeer goed, de all-round prestatie van me
vrouw Lamb er s viel te loven, terwijl in Am
sterdam het bowlen van mej. Haalmeyer en
onze stadgenoote mej. Z. Chapon geroemd
werd. Laatstgenoemde nam 2 wickets voor 7
runs in 3% overs.
Sidney Wooderson, de „pocket-Hercules",
zooals hij in Engeland genoemd wordt, heeft
weer eens van zich doen spreken. Wooderson,
die slechts 112 Engelsche ponden (ongeveer
53 kilo) weegt en voor een athleet bizonder
klein van stuk is, slaagde er te Londen in, het
op naam van den geduchten Nieuw-Zeelander
Jack Lovelock staande Britsche mijlrecord
(1609 meter) van 4 min. 12 op 4 min. 10 4/5 te
brengen. Dat belooft dus wat voor de 1500 me
ter in Berlijn, te meer, daar Wooderson met
ruim 50 yards verschil won en zich dus nog
niet eens bizonder heeft moeten inspannen.
De ook in ons land bekende looper Finlay
evenaarde het Britsche record, door de 120
yards horden in 14 4/5 sec. af te leggen. De
houder van dit record, Pilbrow, werd wegens
het omgooien van een hindernis gediskwali
ficeerd. Wanneer onze stadgenoot Wim Kaan
er in kon slagen, zijn snelheid tusschen de
horden en bij de „run-in" iets op te voeren,
zou hij weinig bij Finlay ten achter blijven.
Aston Villa heeft over het afgeloopen sei
zoen een verlies van ruim 11000 pond sterling
geleden. Dat is niet het gevolg van de slechte
wedstrijdresultaten, want ondanks het feit,
dat de clubs steeds onderaan de ranglijst bleef
en tenslotte degradeerde, namen de recettes
met totaal 12000 pond toe en brachten het
aardige sommetje van 64000 pond op. Maar de
Villa kocht dure, nieuwe spelers in het wilde
weg, zonder dat zij de gewenschte verbete
ring brachten en waarvan velen reeds weer
van de hand zijn gedaan. Deze roekelooze
aankoopen waren de oorzaak van het geleden
verlies.
Een en ander uit de geschiedenis.
ZEILEN.
HAARLEMSCHE ZEIL VEREENIGING.
De Haarl. Zeil vereeniging viert Zondag a.s.
haar 14-jarig bestaan met feestelijkheden
aan „de Haven". Hoewel de oprichtingsdatum
eigenlijk 19 Juli is heeft het bestuur besloten
de viering een paar weken te vervroegen om
ook de leden, die hun vacantie elders zullen
doorbrengen, in de gelegenheid te stellen aan
wezig te zijn. Verschillende behendigheids
spelletjes en krachtmetingen voor oud en jong
zoowel op, in, als boven het water staan op
het programma- Stellig, zal dit Zomerfeest sla
gen, lettende op het succes dat de H. Z. V.
met haar vorige feesten had.
Een „pierement" zal de feestelijke stemming
ongetwijfeld nog verhoogen.
Te half e-lf wordt begonnen met de afwer
king van het programma.
WIELRIJDEN.
De Olympische weg
wedstrijden.
Selectierit rond de Haarlemmermeer.
Van Maart af trainen de Nederlandsche
amateurs regelmatig op den weg, hetzij in
selectiewedstrijden, hetzij in officieele koersen.
Zoo werd er Donderdagmiddag rond de
Haarlemmermeer weer een selectierit gehou
den, waaraan de beste amateurs uit ons land
deelnamen. De start lag 25 K.M. van Schiphol
af, in de buurt van Vijfhuizen. Het parcours
rond de Haarlemmermeer is niet gemakkelijk;
het bestaat voor een belangrijk deel uit een
grindweg, waar de beruchte ribbels in zitten,
een straatweg, die er op het oog wel goed uit
ziet, doch die inderdaad nog al wat kuilen
bevat en enkele kilometers teerweg. Bovendien
was het parcours erg stoffig, hetgeen na de
droogte der laatste dagen geen verwondering
behoeft te wekken. De omstandigheden waren
dus verre van gemakkelijk. Op sommige ge
deelten stond bovendien nog een flinke wind
tegen, doch de zon ging vrijwel steeds schuil
achter de wolken, zoodat de temperatuur nog
al mee viel.
Een kilometer na den start was er al een
uitvaller te noteeren. Het was Langerak uit
Scheveningen, die met de hand onder de wie
len van een hooiwagen was gekomen. Deze
renner was juist bij het passeeren gevallen,
met het bovengenoemde noodlottig gevolg.
Even later kon Saarloos (Rotterdam) wel op
geven, wegens banddefect. Erg handig zette
hij den nieuwe er niet op; hij kreeg inmiddels
zulk een grooten achterstand, dat de Rotter
dammer van verderen strijd afzag. Gooyenga
uit Noordwolde (Gr.) onderging bij Hillegom
hetzelfde lot. Even later volgde een groote
valpartij, waaraan Hofman (Roermond), Van
der Voorde (Clinge, Zeeland) het slachtoffer
werden.
Na ongeveer 40 kilometer lagen aan den
kop Schulte, Hollander, Schipper, Leeuwen
berg, Vethaak, Roes.
Verschillende malen demarreerden de ren
ners uit het hoofdpeloton, doch telkens werd
ook weer afgestapt. Schipper draaide soepel
door, liep tot 500 Meter uit. Bij Vijfhuizen had
hij een minuut voorsprong op zijn achtervol
gers, die er nu een razend tempo inzetten, met
Schulte en Vethaak als de besten. Direct daar
achter kwam een tweede groep, waarin Strob-
be zat. De achtervolging werd nu serieus inge
zet; zienderoogen liep men op den vluchte
ling in.
Het tempo was zóó snel, dat Smits gelost
werd en op 77 K.M. had Schulte, die tenslotte
alleen de achtervolging had ingezet, Schipper
te pakken. Juist op dat moment had de laatste
'n lekken band en moest den strijd, dien hij zoo
geruimen tijd moedig in zijn eentje gestreden
had, opgeven.
Schulte had dus toen de leiding met een
50 Meter voorsprong op Vethaak, welk ver
schil in de resteerende kilometers nog grooter
werd. In den tijd van 2 uur 43 min. 59 sec.
kwam de Amsterdammer als eerste door de
finish, die bij Schiphol was gelegen, Vethaak
werd tweede met 36 seconden verschil, Strobbe.
derde op ongeveer twee minuten.
Meer dan de helft der renners, die des mor
gens aan de 100 K.M. waren begonnen, bereik
te de finish niet.
ATHLETIEK.
De Nederlandsche kampioen
schappen.
Spannende strijd om de titels verwacht.
Vandaag en Zondag zullen op de sintel-
baan te Amsterdam de Nederlandsche kam
pioenschappen worden gehouden. Dat de
strijd hevig zal zijn, heviger zelfs dan andere
jaren, daarvan kan men met het oog op een
eventueele verkiezing voor de Olympische
ploeg, verzekerd zijn. Het is daarom geens
zins overdreven, te beweren dat de kampioen
schappen dit jaar meer dan ooit de belang
stelling van zoowel athleten als publiek ge
nieten.
Haarlem heeft een goede kans, de vol
gende week binnen haar muren vier kam
pioenen te herbergen. Onze favorieten zijn;
Mej. Koning bij de 100 M. voor dames;
Tackema op de 800 M.; Kaan op de 110 M.
horden en tenslotte Lamoree op het polsstok
hoogspringen. Zooals men weet heeft mej
Koning bij de wedstrijden sterk de aandacht
getrokken, zóó zelfs, dat zij zich daarbij het
recht verwierf, reeds bij de volgende wed
strijd tegen de beste sprintsters van ons land
uit te komen. Bij dezen wedstrijd Te Werve
sloeg zij maar onmiddellijk al haar con
currenten, waardoor zij direct bij de Olym
pische training gevoegd werd en bij de kam
pioenschappen de groote favoriete is voor den
titel. Mej. De Vries is haar sterkste rivale;
daarom zal mej. Koning er alles op moeten
zetten om te zegevieren, doch zij heeft den
moreelen steun van de overwinning van veer
tien dagen geleden.
Tackema heeft bij die laatste wedstrijden
verloren van zijn concurrent Bouman, doch
bij den Olympischén Dag stak hij zoover
boven den Amsterdammer uit dat de moge
lijkheid van een overwinning te allen tijde
bestaat. Tenslotte is bekend, dat de Haar
lemmer bij Te Werve in combinatie met zijn
clubgenoot Mans tegen het horloge liep en
al is de opzet in deze mislukt, Bouman kan
nog niet gerust zijn.
Natuurlijk wint Kaan den 110 M. horden
loop. Wel wil men het in Amsterdam doen
voorkomen, dat ook Brasser, kans heeft op
den titel, doch men verliest uit het oog, dat
hordenloopen een speciale training, behoeft,
Brasser is tenslotte een tienkamper; hij
loopt de horden vrij goed, doch een klasse
zooals de Haarlemmer die vertegenwoordigt
benadert hij nog geenszins. Daarom is het
voor Kaan slechts zaak, zich door een even
tueele moeilijkheid bij den start niet te laten
ontmoedigen.
De voorspelling, dat Lamoree het kampioen
schap polsstokhoogspringen zal winnen, is
gebaseerd op de resultaten der laatste wed
strijden, waarbij hij zijn clubgenoot en leer
meester Van der Zee overtrof. Het is een
heel moeilijk nummer, doch de Haarlemmer
vertoonde de laatste wedstrijden een heel
goede techniek, welke hem qua toekomst reeds
boven zijn concurrenten moet staan.
Op de 100 en 200 M. kan Van Geenhuizen
deel uitmaken van de finale, terwijl v. d.
Booren kans heeft zijn titel op de 400 M. te
continueeren, hoewel de Duitscher Baum-
garten als eerste door de finish zal gaan.
De ploegen van Gita en „Haarlem" nemen
tenslotte nog deel aan de 4 maal 100 Meter
estafette., waarbij Gita de beste plaatskan
sen heeft.
ROEIEN.
Ontsteltenis in Henley.
De snelheid der Japansche roeiers.
(Van onzen Londenschen correspondent.)
De winners van de Grand Challenge Cup
van Henley Regatta zijn al aangewezen. Zij
zijn de Japansche Acht, de kleine stevige,
bruine mannen van de Keizerlijke Universi
teit van Tokio. Voor liefhebbers en deskundi
gen van de traditioneele roeisport zijn zij
verbijsterend en fantastisch in hun presta
ties. Heel Henley is op stelten en het kan zijn
oogen niet gelooven.
De jaarlijksche kampioenschappen van
Wimbledon vormen de grootste gebeurtenis
in de internationale lawntennis-wereld.
Ditmaal zijn er 204 deelnemers, 118 heeren
86 dames. Er is plaats voor ruim 16.000
toeschouwers en de dagelijksche recette be
draagt onveveer 10.000 pond sterling.
SUZANNE LENGLLN.
Als men deze cijfers vergelijkt met die van
1879, toen het tournooi een winst van nog
geen twee shillings opleverde en van 1884,
toen men de 200 kijkers bij den door Spencer
W. Gore gewonnen eindstrijd als een record
menigte beschouwde, dan krijgt men een in
druk van de groote vlucht, die de tenniswed-
strijdsport in den loop der jaren genomen
heeft.
Wimbledon is de bakermat van het lawn-
tennis, zooals we het thans kennen, ofschoon
de oorsprong van het spel bij de oude Grie
ken en Romeinen te vinden is, waar het
„Sphairistike" werd genoemd.
In 1874 bracht Major Walter Wingfield dit
spel in Engeland tot bekendheid; het werd
gespeeld op een verplaatsbare baan in den
vorm van een zandlooper, twintig yards lang,
tien yards breed aan de uiteinden en zeven
yards in het midden, waar het net een hoog
te van vier tot vijf voet had. Het spel werd
alras populair en het duurde niet lang, of
het vond ingang op de velden van de All
England Croquet Club te Wimbledon. Dit
leidde spoedig tot een naamswijziging van
genoemde vereeniging, die voortaan de All
England Croquet and Lawn Tennis Club
heette en een speciaal veld voor de nieuwe
sport beschikbaar stelde.
Er werd een reglement in elkaar gezet en
men trachtte tot overeenstemming te komen
aangaande de soort bal, waarmede gespeeld
moest worden. Sommige spelers prefereer
den een volgummibal, anderen weer één met
een opening aan weerskanten. Zelfs toen
kende men reeds een kleeding-probleem,
want hoewel de meeste deelnemers in wit
flanellen pantalons verschenen, maakten
er enkelen hun opwachting in witte „plus
fours" met zwarte kousen, waarover men
zeer verontwaardigd was.
In 1877 werd het eerste tournament geor
ganiseerd, open voor alle amateurs tegen een
inleggeld van één guinea en met twee prij
zen, een van goud en een van zilver, De
spelers moesten schoenen zonder hakken
dragen en 180 ballen werden speciaal voor
deze wedstrijden gemaakt. Er waren 22 in
schrijvingen; de toegangsprijs bedroeg een
shilling.
Twee jaar later werd de hoogte van het
net verlaagd tot 3 voet en 3 Inches; het ge
wicht van den bal werd verzwaard. Deze
veranderingen hadden tot onmiddellijk ge
volg. dat het tot dien datum gespeelde voor
zichtige „pat-ball" overging in de snelle
sport, zooals we die thans kennen
In 1880 waren er reeds 34 deelnemers; het
aantal toeschouwers steeg tot 700, zoodat de
winst van bijna twee shilling in het vooraf
gaande jaar tot 230 pond opliep om in 1881
reeds 706 pond te bedragen. Voortdurend
bleef de belangstelling toenemen, met als
hoogtepunt het jaar 1933, toen men 13.868
pond sterling overhield.
In 1880 kwam de beroemde tweeling Wil
liam en Ernest Renshaw voor de eerste maal
op Wimbledon uit. Door een serieuse studie
van het.spel, van nieuwe slagen en tactiek
wonnen zij niet alleen op Wimbledon, doch
ook op Cheltenham, Prince's Club, in Oxford
en in Dublin. Zeven jaar lang bleven zij on
verslaanbaar; de eerste Amerikanen, die
naar Engeland kwamen om aan de wedstrij
den deel te nemen, de gebroeders Clark,
moesten het onderspit delven.
Wimbledon werd een concurrent van Lord's
Crickt Ground op het gebied van „beauty
and fashion".
In 1884 deden de dames op de wedstrijd-
baan haar intrede. De 15-jarige Lottie Dod
veroverde in 1887 den eersten prijs en hand
haafde zich als de sterkste speelster tot 1894,
in welk jaar zij zich terugtrok. Haar tech
niek was perfect, haar volley nauwkeurig en
zij beschikte over een machtige drive, maar
ze serveerde onderhands.
Daarna maakte Wimbledon enkele slechte
jaren mede en het was de vraag, of het jaar-
lijksch tournooi zou blijven bestaan, want
de wielersport werd plotseling zeer populair
en ook cricket, onder een invloed van een
aantal vooraanstaande spelers, trok de be
langstelling van de sportieve menigte.
De Japanners hebben het meerendeel van
ae fundamenteele beginselen van race-roeien
als ballast over boord geworpen. En blijkbaar
hebben zij zich door dit te doen geconsti
tueerd als een recordploeg, welke aan allen,
die willen opkomen, ruggen laat zien.
Het warme weer had ons naar de rivier
gelokt. En toen wij eenmaal aan de rivier wa
ren kwam de gedachte op, eens naar het voor
werk van Henley te gaan kijken. En daar ver
telde men dat de Japanners tien tegen
een de Grand Challenge Cup zouden ver
overen. Helaas zagen wij de ploeg niet in ac
tie. Maar al het praten was over deze kleine
razend roeiende mannetjes en over hun on
gelooflijke boot.
De Japanners hebben de hoop van Enge
land voor de Cup der Achten enkele dagen
terug in Marlow gevoelig verslagen. Zij
maakten aan het einde van de baan 52 sla
gen in de minuut.
In Marlow was de Engelsche ploeg volsla
gen uitgeroeid en de Japanners waren nog
zoo frisch als een hoentje.
Hoe leverden zij het? Dat is de vraag die de
leiders in de Engelsche roeisport bezig houdt.
Het is voor hen een ondoordringbaar een ont
stellend en totaal onverklaarbaar mysterie. De
Theems heeft nooit zoo iets gezien. Een om
wenteling in de roeisport staat voorden boeg.
De snelheid der Japanners is enorm; nim
mer heeft men een ploeg zoo snel vaart zien
maken. Ligt het aan de boot of ligt het aan
hun nieuwe methoden? Niemand weet het.
En de Japanners glimlachen breed, wanneer
men hun vragen stelt.
Men kan zien dat de Japansche boot veel kor
ter is dan de Europeesche en men kan ook
zien dat de Japansche boot niet door het wa
ter snijdt, maar er overheen glijdt. De ploeg
is aanmerkelijk lichter dan de gemiddelde
Europeesche. Men weet niet uit welk materiaal
de boot is vervaardigd Ze is lichter dan het
lichtste hout, bamboe er in begrepen. En men
heeft al beweerd dat ze van papier maché is.
De techniek der Japanners heeft ook tot al
lerlei verhalen en veronderstellingen geleid.
Het verhaal gaat dat de Japanners, na te
hebben meegeroeid in de Olympiade in Ame
rika, thuis gekomen alle bijzonderheden over
roeien en constructie van booten die zij had
den geleerd, aan hun professoren meedeelden
en dat die professoren toen een gansch nieu
we techniek uitdachten, zoowel voor roei-
stijl als voor constructie.
Een race-roeier in Europa leert van het
begin af. dat hij nooit naar zijn riemen moet
kijken. De Japanners hebben van deze theo
rie gehoord, haar bestudeerd en haar veron
achtzaamd. Aan het einde van eiken slag
kijkt de Japanner naar zijn riem.
De roeipuriteinen in Engeland vinden het
verschrikkelijk, maar het waterwerk der Ja
panners is perfect en zij roeien met de accu
ratesse van een machine.
De Japanners hebben hun eigen voedsel en
kok meegebracht. En men vraagt zich af of
dit iets te maken heeft met hun buitenge
woon uithoudingsvermogen.
COCHET.
TILDEN.
Toen kwamen de gebroeders Doherty in
1895. Zij speelden zulk verbluffend goed ten
nis, dat de menschen van heinde en verre
naar hun verrichtingen kwamen kijken. Drie
jaar later werd het" gemengd dubbelspel in
het programma opgenomen. Dit nummer
heeft, wellicht meer dan wat ook, tennis zijn
naam als kijkspel bezorgd. De kleeding der
dames uit dien tijd wekt thans den lachlust
op, want meestal waren slechts hun gezicht
en handen zichtbaar. Zij waren in wijde
rokken gehuld, droegen een hoed, hun jur
ken waren sterk getailleerd en hadden lange
mouwen, zoodat men zich moet verwonde
ren, hoe zij er in slaagden, hard te loopen
en den bal te slaan,
In 1905- namen vele buitenlanders deel; de
Australiër Norman Brookes won den eer
sten prijs, wat hij in 1907, toen de Prins van
Wales Royal President van de All-England
Club werd, herhaalde. De Prins (later ko
ning George V) stelde een wisselbeker voor
het heeren-enkelspel beschikbaar.
De belangstelling voor het spel werd zóó
groot, dat in 1920 besloten werd een nieuw
Wimbledon-tennis-stadion met omliggende
banen in te richten voor een bedrag van
40.000 pond sterling. Op 20 Juni 1922 werd
het door koning George geopend en ofschoon
het er niet zoo gezellig was als op de oude
terreinen, kan men nu rond het centre-court
16000 toeschouwers, waarvan 6000 staan
plaatsen. herbergen.
In 1920 maakte Suzanne Lenglen, die het
jaar tevoren op 15-jarigen leeftijd het St.
Cloud Hard Court Championship had ge
wonnen, haar glorieuze entrée óp Wimble
don. Zij bereikte den eindstrijd, waarin de
bekende Mrs. Lambert Chambers haar te
genstandster was. Suzanne, toen nog niet op
haar hoogtepunt, won de eerste set met
108, doch verloor de tweede met 6—4. Toen
zorgde de Francaise voor een van de sensa
ties, die haar spel voor den toeschouwer zoo
interessant maakten. Onder geweldige span
ning steeg de score in de beslissende set lang
zaam; de 8000 aanwezigen hielden den adem
in. Mrs. Lambert Chambers leidde met 65
en 4015. De Engelsche plaatste een harde
drive, de bal kwam tegen het frame van
Suzanne's racket en sprong over het net te
rug, waarvan haar tegenstandster zóó schrok
dat ze deze game verloor. De Francaise
speelde met opmerkelijke concentratie ver
der en wist zoo waar de set met 97 en
daarmede den wedstrijd en het kampioen
schap te winnen. Haar landgenooten waren
zóó opgetogen, dat een der spelers, Max
Decugis, haar midden op de baan omhelsde.
Een andere ster. die voor sensaties zorg
de. was Big Bill Tilden, die in 192Ö en 1921
den titel won, de tweede maal na een ietwat
onregelmatige finale tegen Boy Norton in
vijf sets.
Maar het was in 1927, dat Tilden de match
speelde, die dengenen, die hem bijwoonden,
wel altijd in herinnering zal blijven. Het was
de eindstrijd tegen Henri Cochet; in de eer
ste twee sets deed de lange Amerikaan met
zijn formidabelen tegenstander, wat hij
wilde en speelde het beste tennis van zijn
loopbaan. De Franschman was volkomen on
machtig den stroom van drives en volleys
te stuiten en menige „cannon-ball service"
ging, zonder dat hij ze zelfs zag, aan hem
voorbij, terwijl zijn eigen service met zulk
een snelheid teruggeslagen werd, dat hij den
bal onmogelijk bereiken kon. Het werd 61,
64 en toen 51. En plotseling verloor Til
den toen zijn vorm Hij serveerde, maar ver
loor de game en Cochet haalde op tot 5—5
zonder een punt te verliezen. De Fransch
man won de set en ook de twee volgende en
behaalde aldus een overwinning in een
match, die hopeloos verloren voor hem had'
gestaan.
In 1934 kreeg Engeland voor de eerste
maal sinds 25 jaar reden tot juichen, want
Perry won het heeren-enkelspel in de finale
tegen den Australiër Crawford en veroverde
daarmede een titel, die sinds de dagen van
Gordon Lowe in 1909 steeds naar het bui
tenland was gegaan. Hij herhaalde deze
prestatie in 1935 en men wacht in spanning,
of het hem zal gelukken, ook dit jaar in den
eindstrijd te zegevieren en zoodoende de
„hattrick" te verrichten.