De elfde
gesloten.
Olympiade
Weer een schitterend zwemsucces
voor Nederland.
Olympische notities
I - -v - I r\
-""'<** - U *v
Rie ter eere!
Karei Lotsy tevreden.
WATERPOLO
De Olympische
medailles.
ZEILEN
De slotbalans.
Rie Mastenbroek wint
Sluitingsplechtigheid in
het Olympisch Stadion
..1
WXANDKG 17 AUGUSTUS 1936
SM
- -.-Miiwy
oo/j de 400 M. vrije slag
HHPu:
zou gaan tusschen de Deensche en de Hol-
landsche zwemsters. Wingard bleef uitstekend
zwemmen, maar ae raakte toch eenigszins
achter.
Bij 300 meter keerde Rie slechts een fractie
van een seconde achter Hveger. De hoop bij de
Nederlanders steeg voortdurend. Men kende
de zwem wij ze van onze kampioene en men
wist, dat wanneer zij over voldoende reserve
krachten zou beschikken, ons land de derde
gouden medaille in de zwemwedstrijden zou
behalen.
Rie bleef uitermate tactisch zwemmen. Het
zeer kleine verschil bleef ook bij het laatste
keerpunt bestaan.
Zou zij het halen?
Hveger spurtte voor wat zij kon. In adem-
looze spanning zagen de honderden toe. Nog
30 meter en nog steeds was de Deensche voor.
Maar toen toonde Rie opnieiuw haar groote
kracht. Met onweerstaanbaar élan kwam ze
opzetten. Daar was de kleine Hveger niet te
gen bestand. Rie zwom haar royaal voorbij en
met flinken voorsprong tikte zij als eerste aan.
De vreugde in het Nederlandsche kamp laat
zich niet beschrijven, vooral toen bekend werd
gemaakt, dat Rie Mastenbroek met 5 min. 26,4
sec. een nieuw Olympisch record had geves
tigd (het wereldrecord staat met 5 min. 16 sec.
op naam van Willy den Ouden). Hveger werd
tweede in 5 min. 27,5 sec. Derde was Wingard.
Tini Wagner eindigde op de laatste plaats.
Het resultaat was: 1, en Olympisch kam
pioene: Rie Mastenbroek (Nederland) 5 min.
26,4 sec.; 2. Ragnhild Hveger (Denemarken)
5 min. 27,5 sec.; 3. Wingard (Ver. Staten) 5
min. 27,5 sec.; 4. Petty (Ver. Staten) 5 min.
32,2 sec.; 5. Coutinho (Brazilië) 5 min. 35,2
sec.; 6. Kojima (Japan) 5 min. 43,1 sec.; 7.
Freriksen (Denemarken)8. Tini Wagner (Ne
derland).
Rie Mastenbroek in haar element.
pioenschappen een tijd van 5 min. 21 sec
gemaakt."
Ragnhild, die een minder fraaien stijl heeft
maar uiterst snel is, belooft een ernstige ri
vale voor onze zwemsters te worden. Ze is nog
geen zestien jaar en in Denemarken rekent
men er stellig op, dat ze nog eens in staat zal
zijn, nieuwe wereldrecords te vestigen.
Finale 200 M. schoolslag heeren.
De uitslag van den eindstrijd van het num
mer 200 meter schoolslag heeren luidt: 1. en
Olympisch kampioen: Hamuro (Japan) 2 min.
42,5 sec.; 2 Sietas (Duitsehland) 2 min. 42,9
sec.; 3. Koike (Japan) 2 min. 44,2 sec.; 4. Hig-
gins (Ver. Staten) 2 min. 45,2 sec.; 5. Ito (Ja
pan) 2 min. 47,6 sec.; 6. Balke (Duitsehland)
2 min. 47,8 sec.; 7. Ildefonzo (Philippijnen).
Finale 1500 M. vrije slag heeren.
Het resultaat van de finale 1500 M. vrije
slag heeren luidt: 1. Terada (Japan) 19 min.
13,7 sec.; 2. Medica (Vereenigde Staten) 19
min. 34 sec.; 3. Uto (Japan) 19 min. 34,5 sec.;
4. Ishiharada (Japan) 19 min. 48,5 sec.; 5. Fla
nagan (Ver. Staten) 19 min. 54,8 sec.; 6. Lei-
vest (Engeland) 19 min. 57,4 sec.; 7. Arendt
(Duitsehland) 19 min. 59 sec.
Het torenspringen.
Bij het torenspringen voor heeren is de
Amerikaan Wayne Olympisch kampioen ge
worden. Tweede werd Root (Ver. Staten), der
de Stork (Duitsehland). Er waren 26 deel
nemers.
Werelddeelen-estafette
Wij zijn Rie, onze kampioen,
Wel zeer speciale eer verschuldigd,
De vraag is, wat wij zullen doen,
Hoe wondt ze nu het best gehuldigd.
Wat maalt zij om een lauwerkrans.
Wat om medailles, zelfs om gouden,
Zij heeft daarvan zoo'n voorraad thans,
Dat wij ze van haar mogen houden.
En bloemen krijgt ze bij de vleet,
Wat kunnen wij haar nu nog schenken?
■k Geloof, dat ik toch wel iets weet.
Nadat ik lang heb zitten denken.
Zij, die de Nederlandsche vlag
Driemaal ter hoogste mast deed hijschen,
Is wel wat denken waard, en mag
Iets zeer bijzonders van ons eischen
Ik bied het graag voor beter aan
En 'k zal er mij niet op beroemen,
Maar 'k stel u voor, oim haar voortaan
Victo-rie Mastenvlag te noemen.
P. GASUS.
Rie Mastenbroek wint ook de 400 M. vrije slag.
„Nu nog de 400 meter vrije slag", zei me
vrouw Braun na de prachtige zege in den 4
maal 100 meter estafettewedstrijd, „en dan
gaan we naar huis."
Ze durfde niet te zeggen: „nu nog een gou
den medaille", want de kans daarop leek niet
bijzonder groot.
Rie Mastenbroek toch was door de vele wed-
6tijden van de laatste dagen wel eenigszins
vermoeid en de Deensche kampioene Hveger
had in dé series sneller gezwommen dan Rie.
Weliswaar wist men, dat Rie Mastenbroek
veel sneller kon, maar op een zege rekende
men in het Nederlandsche kamp toch aller
minst.
Rie heeft de verwachtingen echter verre
overtroffen. Ze won in den eindspurt van de
Deensche op alleszins overtuigende wijze.
Het zwemstadion was tot de laatste plaats
bezet. In tegenstelling met den vorigen dag
waren de weersomstandigheden bijzonder
gunstig.
De acht zwemsters, die zich in de finale
hadden geplaatst startten als volgt: 1. Azvedo
Coutilo (Brazilië), 2. Hveger (Denemarken),
3. Rie Mastenbroeok (Nederland), 4. Tini Wag
ner (Nederland), 5. Frederiksen (Denemar
ken), 6. Kojima (Japan), 7. Petty (Amerika),
8. Wingard (Ver. Staten).
Onze deelneemsters hadden dus niet on
gunstig geloot. Het was bijzonder fortuinlijk
voor Rie Mastenbroek, dat ze in de baan naast
Hveger kwam te liggen, waardoor ze haar ge
vaarlijkste concurrente goed kon gadeslaan.
Weliswaar moest ze ook met Wingard terdege
rekening houden, maar de Amerikaansche
was toch een tikje minder sterk.
Zoowel Rie Mastenbroek als Tini Wagner
waren goed weg. Bij het eerste keerpunt lagen
Hveger en Wingard eenigszins voor. Rie was
hier derde en Tini vierde. In de daarop volgen
de 50 meter viel Tini echter eenigszins terug;
ze raakte daarna verder achterop. Hveger en
Wingard behielden haar kleinen voorsprong,
terwijl Rie en de Braziliaansche Continho ge
lijk opzwommen.
Na 100 meter was Hveger eerste met 1 min.
14.5 sec.; Rie lag op de derde plaats met 0.2
sec achterstand. In de daarop volgende 100 me
ter kwam ook de tweede Amerikaansche,
Petty, naar voren. Rie bleef haar groote rivale
goed volgen.
Op 200 meter lagen Hveger, Petty en Win
gard met 2 min 40,2 sec. vooraan, maar de
achterstand van onze landgenoote was van
geen beteekenis. De strijd was uitermate span
nend. Na 250 meter raaikte de Braziliaansche
die tot nu toe het tempo prachtig had volge
houden, achter. Ook Petty viel wat terug.
Het werd een zeer felle strijd tusschen Hve
ger, Mastenbroek en Wingard
Bij 300 meter was reeds duidelijk te consta-
teeren, dat de strijd om de eerste plaats alleen
Nadat voor de laatste maal de laatste Olym
pische overwinnaars het eerepodium hadden
betreden en de schijnwerpers waren ontsto
ken, die het zoo goed als geheel verduisterde
stadion opnieuw fel verlichtten, klonk tegen
half negen luid fanfaregeschal, dat het begin
aankondigde van de sluiting der elfde Olym
pische Spelen te Berlijn.
Onder de Marathonpoort werden de kleu
ren zichtbaar van de vlaggen der deelnemers
die voor de laatste maal werden binnenge
dragen in de volgorde, die zij ook hadden in
genomen bij de openingsplechtigheid.
Het aantal deelnemers was aanzienlijk ge
slonken, want van bijna elk land zijn vele
groepen deelnemers reeds uit Berlijn vertrok
ken en van enkele landen nagenoeg de ge-
heele équipe.
Nadat de vaandeldragers en de achter hen
volgende groepen hun plaatsen op het mid
denterrein hadden ingenomen, betrad de
voorzitter van het I. O. C., graaf De Baillet
Latour, het tegenover de eeretribune opge
stelde spreekgestoelte.
„Nadat wij namens het I. O. C. den Fuehrer
en Rijkskanselier Adolf Hitler en het Duitsche
volk, de autoriteiten van de stad Berlijn en de
organisatoren der Spelen onzen hartelijken
dank hebben betuigd, verklaren wij hiermede
de wedstrijden der elfde olympiade geëindigd
en noodigen volgens oude zeden de jeugd van
alle landen uit, zich over vier jaar in Tokio te
vcreenigen, om met ons het feest der twaalfde
Olympiade te vieren. Moge het in vreugde en
eendracht verloopen, zoodat de Olympische
vlam zijn tocht door de geslachten zal voort
zetten in het welzijn van een steeds hooger
strevende, moediger en zuiverder mensch-
heid".
Terwijl graaf De Baillet Latour déze laatste
woorden sprak, verschenen zij in den Duit-
schen tekst met groote letters op het sooring-
bord.
Het Olympisch Symphonie-orkest, in sa
menwerking met een groot gemengd koor,
bracht vervolgens een bewerking van het
Offerlied van Ludwig von Beethoven „Die
Hveger over Rie.
Rie Mastenbroek's groote rivale was Zater
dagmiddag de Deensche Ragnhild Hveger,
die als favoriete werd beschouwd voor de 400
meter vrije slag.
Wij hebben de Deensche na afloop van den
wedstrijd even gesproken. In gebroken
Duitsch vertelde zij ons, dat ze er van over
tuigd is, dat ze op het oogenblik tegen. Rie nog
niet op kan. De Hollandsche was haar in de
laatste 50 meter te snel. Ze had, daar ze wel
gerekend had op den geweldigen eindspurt van
de Nederlandsche zwemster, getracht een flin
ken voorsprong te krijgen, maar dat was haar
niet gelukt. Toch was ze zeer tevreden over
haar prestatie, want ze had sneller gezwom
men dan Donderdag, toen ze het Olympisch
record van Helen Madison verbeterde. „Maar
ik kan sneller", voegde ze er aan toe. „Ik heb
dit jaar in Kopenhagen bij de Deensche kam-
Flamme Lodert" ten gehoore, terwijl tegelij
kertijd de in het wit gekleede meisjes van
den hulpdienst de vaandels der deelnemende
landen bekroonden met lauwerkransen en de
voorzitter van het I. O. C., geassisteerd door
dr. Lewald, het herinneringslint aan deze
Olympische Spelen aan de vaandels hechtte.
Het koor zette een nieuw lied', een vaandel-
afscheid, in en terwijl uit de verte de saluut
schoten van een artillerie-batterij weerklon
ken, ging langzaam de Olympische vlag aan
den grooten mast op het middenveld omlaag.
Het Olympisch vuur, dat zestien dagen on
afgebroken in de groote offerschaal boven de
Marathonpoort heeft gebrand, zonk lager en
lager, tot onder doodsche stilte de vlam ten
slotte geheel uitdoofde.
De stilte duurde ongeveer een minuut.
Inmiddels speelde zich op het middenveld
voor de eereloge nog een andere plechtigheid
af; de burgemeester van Los Angeles, Mr.
Garland, overhandigde aan graaf De Baillet
Latour de Olympische vlag, die op zijn beurt
het dundoek in handen stelde van den staats-
commissaris der stad Berlijn Dr. Lippert, die
het in bewaring zal houden tot de volgende
Olympische Spelen, als hij de vlag op even
officieele wijze aan den vertegenwoordiger
van het plaatselijk gezag te Tokio zal moeten
overhandigen.
Opnieuw klonk muziek en terwijl boven het
scoringbord de vlaggen van Duitsehland, Grie
kenland en Japan als symbool van verleden,
heden en toekomst der Olympische Spelen
werden geheschen, klonk uit de hoogte een
klare, heldere stem en klonken de woorden
die de Duitschers tot het devies hunner Olym
piade hebben gemaakt: „Ich rufe die Jugend
der Welt nach Tokio!".
Wederom liet het koor zich hooren en ter
wijl de aanwezigen zich van hun zetels ver
hieven en elkaar de hand reikten en rhyth-
misch het gezang begeleidden, klonk het af
scheidslied van Berlijn aan deze elfde Olym
piade, die hiermede op waardige wijze werd
gesloten.
in het Zwemstadion.
Na afloop van de sluitingsplechtigheid zijn
in het Olympisch Zwemstadion nog een twee
tal estafette-wedstrijden gehouden, georga
niseerd door den Internationalen Zwembond.
Het hoofdnummer was de z.g. werelddeelen
estafette voor heeren 4 x 200 meter vrije slag
tusschen Amerika, Azië en Europa.
De wedstrijd werd gewonnen door Azië in
8 min. 56.4 sec., dus 5 sec. beneden den te Los
Angelos gemaakten tijd.
Voorts werd gezwommen een 4 x 100 meter
estafette voor dames tusschen Europa, Ame
rika en Azië. De Europeesche ploeg, bestaan
de uit Jopie Selbach (Nederland), Lohmar
(Duitsehland) Willy den Ouden (Nederland),
en Gisela Ahrendt (Duitsehland) won de race
in 4 min. 42.4 sec. Hierdoor kwam de Euro
peesche ploeg in het bezit van den door Dr
Lewald beschikbaar gestelden wisselprijs.
„Nederland behoort tot de sterkste
sportlanden der wereld", zegt hij.
Over het algemeen heeft Nederland een
schitterend succes behaald. Een en ander is
voor ons aanleiding geweest aan het slot der
Spelen daaromtrent de meening te vragen
van den chef de mission, den heer K. J. J.
Lotsy. Deze zei onmiddellijk, dat Nederland
met zes gouden, 3 zilveren en 7 bronzen me
dailles een schitterend figuur heeft geslagen.
„Ik mag gerust de conclusie trekken, dat Ne
derland momenteel een der sterkste sport
landen der wereld is. Misschien mogen wij
wel eens wat laks zijn, maar als de geest goed'
is en de leiding voor haar taak berekend, dan
is het Nederlandsche materiaal tot het aller
beste van de geheele wereld te maken".
Wij vroegen den heer Lotsy naar den geest
in de Nederlandsche Olympische ploeg. Hij
wees er in de eerste plaats op, dat de équipes
op zichzelf onderling reeds een prettige saam
hoerigheid hadden, maar daar kwam nog bij
dat het contact tusschen de groepen buiten
gewoon aardig was geweest. Men ging elkaar
aanmoedigen wanneer dit mogelijk was, men
deelde de vreugde bij overwinningen en men
voelde mee bij teleurstellingen.
„M. i. is de geest volkomen ideaal geweest,
geen wanklank heeft mij bereikt, we mogen
hier gerust spreken van de N. O. C.-club".
„En nu zal het wel feestvieren worden in
Nederland?", vroegen wij tenslotte.
„Daar is geen bezwaar tegen, mits ook
dat maar binnen de juiste proporties blijft.
Laat men het in eigen kring vieren en er voor
al geen reclame-optocht van maken. Daar is
de sport niet mee gediend".
Tenslotte zei de heer Lotsy, dat men niet
moet vergeten, dat de Olympische Spelen zoo
langzamerhand zulk een grooten omvang
gaan aannemen, dat zij wel eens den heeren
van het I.O.C. boven het hoofd zouden kunnen
groeien.
Hongarije Olympisch kampioen.
De resultaten van de laatste ronde van het
Waterpolotournooi luiden:
HongarijeFrankrijk 50.
Duitsehland—België 41.
Het eindresultaat is: 1. en Olympisch kam
pioen Hongarije (doel ge middelde gaf den
doorslag); 2. Duitsehland; 3. België; 4.
Frankrijk.
(Van onzen specialen medewerker).
BERLIJN, Zaterdagavond.
Twee groote Olympische finales stonden
voor dezen Zaterdag op ons programma; des
morgens de hockeyfinale Britsch-Indië
Duitsehland en des middags de voetbalfinale
ItaliëOostenrijk, maar met alle waardeerin
gen voor deze beslissingswedstrijden van de
uitgebreide hockey- en voetbaltournooien,
hebben we er toch zoo'n idee van dat de lezer
zich 't meest zal interesseeren voor hetgeen we
aanschouwden in de slechts vijftien minuten
die we op de „doorreis" van hockey-stadion
naar voetbalmatch doorbrachten in het zwem
stadion.
Daar zagen we Rie Mastenbroek haar derde
gouden ipedaille winnen op de 400 M. vrijen
slag in een heftig duel met de Deensche
Ragnhild Hveger. Rie had het geluk dat ze de
baan vlak naast haar Deensche concurrente
geloot had, zoodoende kon ze die steeds be
waken en haar tempo regelen naar dat van
haar buurvrouw. Als steeds vertrok Hveger in
een razend tempo (34.8 sec. over de eerste
vijftig meter), doch Rie zorgde er voor, dat
ze niet te ver kon ontsnappen. Toen na 300
meter Rie nog maar een meter achter lag,
wist ieder Hollander dat de zege safe was;
Rie zou met haar beroemden eindspurt win
nen! En zoo geschiedde: op de laatste 100
Meter was de stevige Rotterdamsche 2V2 meter
sneller dan de kleine Deensche en met 1.1 sec.
voorsprong tikte Rie Mastenbroek als eerste
aan. BravoEen snelle enverstandige race
van Ma Braun's pupil!
Dit korte oponthoud in het zwemstadion
werd voor ons nationale gevoel ruim beloond
met Nederland's zesde gouden medaille, maar
ook de hockey- en voetbalfinale waren elk op
zich zelf dubbel en dwars de moeite waard.
Britsch-IndiëDuitsehland in het afge-
stampt-volgeladen hokeystadion was dedu-
rende de eerste speelhelft een ware kamp en
gedurende de tweede speelhelft een demon
stratie van het verbluffende Britsch-Indische
spel, dat de Duitschers met 81 verpletterde.
En dan gelieve men te bedenken, dat Duitseh
land de sterkste ploeg van het continent heeft.
Tot half time hield
Duitsehland stand.
Driemaal scoorden de
Indiërs weliswaar,
maar alle drie keer an
nuleerde de Neder
landsche scheidsrech
ter Van 't Lam terecht
het doelpunt; pas de
vierde goal was onbe
rispelijk en bezorgde
aan de Britsch-Indiërs
een dubbel en dwars
verdienden 10 voor-
Th. v. 't Lam. sprong bij half time.
Maar na de pauze
Er waren duizenden Duitschers die hoopten
op den gelijkmaker, wellicht zelfs op een Duit
sche overwinning, maar de neutralen wisten
het beter: in al hun wedstrijden kwam de
Britsch Indische doelpuntenlawfne eerst na
de rust, als de tegenpartij „murw" gespeeld
was. Zoo ook hier: 10 bij rust, 40 voordat
dé tweede helft tien minuten oud was. Even
bracht de Duitsche goalgetter het heele
hockeystadion in razende vreugde door een
tegengoal te scoren en daarmede keeper Allen
(met nog hetzelfde deukhoedje op in zijn goal
als in 1928 te Amsterdam) voor de eerste maal
in een Olympisch tournooi in Europa te pas-
seeren, doch op verbluffende wijze beant
woordden de Britsch Indiërs dezen goal met
een vijfde doelpunt zonder dat ook maar één
Duitscher er in geslaagd was, den bal aan te
raken! Het werd 81 tenslotte, de techniek
zegevierde over strijdlust en geestdrift.
Onze landgenoot Theo van 't Lam floot een
goede partij.
Het was een uiterst faire partij hockey,
waarin de Duitschers zich goede verliezers be
toonden door correct spel en door na afloop
direct haar overwinnaars één voor één te gaan
feliciteeren met hun derde Olympisch kam
pioenschap.
De voetbalfinale 's middags was heel wat
„harder" en we mochten ons gelukkig prijzen
dat er een zoo bekwaam scheidsrechter als
dr. Bauwens was om de 22 temperamentvolle
spelers in bedwang te houden. Met 21 na
verlenging wonnen de Italiaansche studenten
van de Oostenrijkscjie
„provincialen" (slechts
twee Weeners waren
erbijdoor grootere
doortastendheid in den
aanval. Opnieuw een
triomf voor Italië, dat
in 1928 derde Olym
pisch prijswinnaar ach
ter Uruguay en Argen
tinië was geweest en in
1934 wereldkampioen.
We werden in dezen
na rust boeienden
kamp meegesleept door
het enthousiasme, dat
de finale den meest
mteressanten wedstrijd
van het vrij onbelang
rijke voetbaltournooi
maakte en we genoten Dr. Bauwens.
in halftime van vier
„Cérémonies Oïympiques Protocolaires" voor
hockey en zwemmen, waarbij in het geheel
vier keer de Nederlandsche vlag geheschen
werd en tweemaal het Wilhelmus klonk ter
eere van Nida Senff en van onze estafette
zwemsters Bij de Sieger-ehrung der hockeyers
verschenen de drie ploegen met reserves, in
totaal 41 man; er werden lauwerkransen „en
De slotbalans van de gewonnen Olympische
medailles luidt als volgt:
.gouden zilveren bronz
Duitsehland
33
26
30
Ver. Staten
24
20
12
Hongarije
10
1
5
Italië
8
9
5
Finland
7
6
6
Frankrijk
7
6
6
Zweden
6
5
9
Japan
6
4
8
Nederland
6
4
7
Engeland
4
7
3
Oostenrijk
4
6
3
Tsjecho Slowakije
3
5
0
Argentinië
2
2
3
Estland
2
2
3
Egypte
2
1
2
Zwitserland
1
9
5
Canada
1
3
5
Noorwegen
I
3
2
Turkije
1
0
1
Indië
1
0
0
Nw. Zeeland
0
0
Polen
0
3
3
Denemarken
0
2
3
Letland
0
1
1
Zuid-Sla vië
0
1
0
Roemenië
0
1
0
Zuid-Afrika
0
I
0
Mexico
0
0
3
België
0
0
2
Australië
0
0
1
Philippijnen
0
0
1
Portugal
0
0
1
gros" uitgereikt, trouwens Rie Mastenbroek,
die als drievoudig kampioene drie eiken
boompjes krijgt, kan wel een boomkweekerij
beginnen!
BERLIJN, Zondagavond.
De zestien Olympische dagen zijn voorbij!
Het vuur is gedoofd in het reusachtige com-
foor bij de Marathonpoort, de Olympische
vlag is gestreken en in het massale stadion,
dat gedurende zestien dagen uitverkocht is
geweest met zijn 100.000 plaatsen, heerscht
stilte als we deze regels schrijven, voor de laat
ste maal gezeten op ons tribuneplaatsje, dat
ons in deze Olympische weken zoo vertrouwd
is geworden.
De Spelen der Elfde Olympiade zijn geëin
digd, we kunnen niet anders zeggen dan dat
ze schitterend geslaagd zijn en alle verwach
tingen hebben overtroffen. De enkele vlekjes
in het vrij onbelangrijke voetbaltournooi heb
ben geen invloed op dezen totaal-indruk van
voortreffelijke organisatie en schitterende
sportprestaties.
Het zal voor Tokio in 1940 een zware taak
worden, deze Berlijnsche Spelen nog te over
treffen. „Ik beklaag het land dat na Berlijn
de Spelen moet organiseeren" heeft de N.O.C.-
voorzitter baron Sehimmelpenninck v. d. Oye
eenige weken geleden gezegd, toen hij de voor
bereidingen te Berlijn aanschouwd had. Hij
heeft gelijk!
De twee hoofdsporten van deze moderne
Olympische Spelen (athletiek en zwemmen)
zijn feilloos verloopen en ze hebben voor Ne
derland een beter resultaat opgeleverd, dan
ooit tevoren in deze beide takken van sport.
Het kleine Nederland heeft zich in Berlijn
schitterend geweerd; dat we tegen tientallen
malen zoo groote naties als Duitsehland en de
Vereenigde Staten (een half werelddeel!) niet
opgewassen zouden zijn in een totaal-opsom
ming der behaalde gouden medailles, is lo
gisch, maar van de kleinere landen hebben
we veel en veel meer gepresteerd, dan b.v.
België, Denemarken en Zwitserland.
Voor Nederland zijn deze Olympische Spelen
te Berlijn een prachtprestatie geweest, waar
op ieder sportman uit ons land trotsch kan
zijn!
Met zes Olympische Kampioenschappen
(zeilen, wielrennen en viermaal zwemmen) be
haalde ons land in Berlijn hetzelfde fraaie
resultaat van 1928, toen wielrennen, zwem
men, gymnastiek, boksen en tweemaal paar
densport ons eveneens zes gouden medailles
op het soprtveld opleverden. Slechts als men
het in 1928 succesvolle Olympische Kunsttour-
nooi meetelt, blijven we thans met zes gouden,
vier zilveren en zeven bronzen medailles iets
achter bij 1928, toen we met dit groote voor
deel van „eigen terrein" (waarvan nu Duitseh
land met zijn 33 gouden medailles profiteert)
acht gouden, tien zilveren en vier bronzen
medailles verwierven.
De slotdag, voor Nederland door onze rui
ters zoo vaak succesvol, bleef nu voor Holland
wat onder de verwachtingen. „Nurmi" was ook
nu niet te slaan, zij het dan in de military en
niet op de sintelbaan, gelijk vroeger. De bur
gerrijder Eddy Kahn, die in zijn roode jacht-
costuum sterk opviel tusschen alle officieren
in het springconcours, hield de eer der bur-
gersport hoog door tot de slechts 27 van de 52
deelnemers, die dit speciaal op Zaterdag zoo
zware nummer eindigden, te behooren. Maar
veel van die ochtendteleurstelling werd goed
gemaakt door het schitterende rijden van het
trio Van SchaikDe BruineGreter, die in
den oogenschijnlijk voor ons kansloozen Groo
ten Prijs der Naties uit achttien deelnemende
ruiteréquipes den tweeden prijs veroverden,
zoodat we op den sluitingsdag toch nog een
Nederlandsch succes te boeken kregen.
Int. zeilwedstrijden om den Marine
beker.
Nederland vijfde.
Zondag werd te Kiel een zeilwedstrijd ge-
ouden om den Marine-beker, waaraan door
en aantal landen werd deelgenomen, o.a.
oor Nederland.
De uitslagen luidden:
1. Italië, 2 uur 21 min. 26 sec. (6 pnt.);
1. Zweden, 2 uur 22 min. 4 sec. (3 pnt)
Duitsehland, 2 uur 28 min. 30 sec. (2pnt);
Engeland, 2 uur 30 min. 18 sec. (1,25 p.)
Nederland,2 u. 37 min. 46 sec (120 p.)
Polen, 2 uur 50 min. 20 sec '1 pnt).
4.500.000 toegangskaarten
verkocht.
De Olympische Spelen hebben ongeveer 1.2
millioen vreemdelingen naar Berlijn doen
trekken.
Van dit aantal bezoekers waren ongeveer
150.000 buitenlanders. In totaal zijn er
4.500.000 toegangskaarten verkocht. De kaar-
tenverkoop heeft rond zeven en een half mil
lioen mark opgebracht. De organisatie van de
Spelen heeft ongeveer 6.5 millioen gekost.
