De eer van het Sneeuwland
WEEK-ABONNEMENTEN
BEVERWIJK
De laatste dagen van de
feestweek.
Prachtig succes voor de V.V.V.
FEUILLETON
WIJK AAN ZEE
HEEMSKERK
CASTRICUM
SANTPOORT.
Landdag van den B. V. L.
te Alphen a. d. Rijn.
HARVEST LEE GESTORVEN.
ACTIE TEGEN STEUNVERLAGING. MAANDAG 24 AUGUSTUS 1936.
„Kennemerland's Glorie" het hoogtepunt.
De feestweek, die de Vereeniging voor
Vreemdelingenverkeer organiseerde ter gele
genheid van de vereeniging der gemeenten
Beverwijk en Wijk aan Zee en Duin is ten
einde. Acht dagen lang heeft Beverwijk ge
daverd van de feestvreugde en de fusie is nu
wel zoo goed beklonken, dat zij van een nete
lig onderwerp tot een object van vreugde is
geworden. De V.V.V. heeft er voor gezorgd,
dat al wat als vreemdeling in de dagen, die
achter ons liggen naa^Beverwijk kwam, een
uitstekenden indruk van de vitaliteit onzer
gemeente heeft gekregen. Alle feestelijkhe
den droegen het stempel van een prachtige
organisatie, alle onderdeelen waren tot in de
puntjes verzorgd, waarvoor wij slechts be
hoeven te herinneren aan de fraaie tentoon
stellingen, aan de schitterende illuminatie
van den toren, aan de voorname opvoeringen
van het landsspel „Kennemerland's Glorie"
of aan de voortreffelijke inrichting van het
feestterrein.
Het groote programma, dat in de feest
week is afgewerkt, bood plaats voor kunst,
sport en amusement en dat alles was van een
gehalte, dat in alle opzichten den toets der
critiek kon doorstaan en dat ver boven het
middelmatige uitkwam. De V.V.V. heeft Be
verwijk acht dagen lang in het brandpunt
der belangstelling geplaatst, een belangstel
ling ,die zij zal weten gaande te houden, om
dat daaruit, nu de aandacht in zoo geheel
bijzondere mate op de gemeente is gevestigd,
de vestiging van nieuwe ingezetenen moet
voortvloeien, het eigenlijke doel, dat de ver
eeniging zich stelt.
De laatste dagen.
Ook de Zaterdag en Zondag hebben weer
talrijke feestgangers naar Beverwijk ge
bracht, mede dank zij het prachtige weer,
het weer, dat de V.V.V. en zeker niet minder
ook de Harddraverijvereeniging zoo goed ge
zind is geweest.
Zaterdagmiddag werd in tegenwoordig
heid van een talrijk publiek de derde opvoe
ring gegeven van het landsspel .Kennemer
land's Glorie". Ook nu maakte dit spel door
de schitterende costumeering, waaraan de
feestzon nog meer luister bijzette, een onver-
getelijken indruk. Het werd ook nu weer een
groot en welverdiend succes voor de mede
spelenden zoowel als voor koor en orkest. Bij
den afmarsch werden alle groepen met een
hartelijk applaus beloond.
Te 6 uur werd in het Gemeentelijk Sport
park de voetbalwedstrijd Beverwijk—W.F.C
gespeeld om den door de V.V.V. uitgeloofden
beker.
De tweede-klasser toonde zich onbetwist
de sterkste. Met 3—0 in het voordeel van de
Wormerveerders werd van doel verwisseld.
Na de rust was Beverwijk langen tijd ster
ker, waarvan vele goed opgezette aanvallen
het gevolg waren. Voor doel zat het den
roodbroeken echter niet mee.
Talrijke schoten gingen over of naast. W.
F. C. overrompelde met snelle uitvallen de
achterhoede der Beverwijkers. Twee doelpun
ten werden daaruit geboren.
Met een 50 overwinning voor de gasten
kwam het einde van deze in de beste ver
standhouding gespeelden wedstrijd.
Na afloop heeft Mr. A. Moens met eenige
vriendelijke woorden den fraaien V.V.V.-be
ker aan het winnende elftal uitgereikt. Ook
scheidsrechter Vrugt ontving een aandenken.
De voorzitters van Beverwijk en W.F.C
dankten de V.V.V. voor de vereerende uit-
noodigingen en verklaarden zich gaarne be
reid hun vereenigingen ook in de toekomst
voor de V.V.V. een wedstrijd te doen spelen.
Op het feestterrein heerschte Zaterdag
avond wederom een gezellige drukte. De ten
toonstellingen trokken veel bezoek en op het
kermisterrein vermaakten vele honderden
zich in de verschillende etablisssementen.
De stertocht voor auto's
en motorfietsen.
Zondag werd de tweede stertocht gehou
den, die de V.V.V. tijdens de feestweek heeft
georganiseerd. Thans was het de beurt van
de automobilisten om den voorgeschreven
afstand met inachtneming van de controle
posten af te leggen, waardoor zij in het
bezit kwamen van de daarvoor uitgeloofde
zeer fraai uitgevoerde V.V.V.-plaquette. Der
tig automobilisten en zeventig motorrijders
volbrachten met succes den tocht en meld
den zich Zondagmiddag tusschen 1 en 2 uur
aan de eindcontrole, waar zij direct hun
plaquette in ontvangst konden nemen.
Te half zeven heeft de voorzitter van het
hoofdcomité de heer Mr. A. Moens, in de
bovenzaal van Hotel „Oud Meerenstein" in
tegenwoordigheid van de commissie en van
de deelnemers de toegekende extra prijzen
uitgereikt. Van de groep automobilisten wer
den deze toegekend aanF. Beiters, Leeuwar
den, verstkomende, verzilverde tak en 5 L.
olie. J. Be vier de Fouw, Naaldwijk, plaquette
en 30 L. benzine; mevr. A. A. van Hattum-
Dekker, Beverwijk, oudste ingeschrevene,
zilveren briefopener; mevr. van Kooten,
Haarlem, eenige chauffeurse buiten Bever
wijk woonachtig, schemerlamp; mevr. De
Vries, eenige Beverwijksche chauffeuse,
klokje; kinderen van Lunzen, jongste passa
giers, verrassing.
door
JAMES OLIVER CURWOOD.
22)
HOOFDSTUK XVII.
De Verzaking.
Jan was blij, toen het avond werd, en deze
weer voorbij was. Niet voordat Jean en Iowaka,
en Croisset en zijn vrouw afscheid hadden ge
nomen, en Cummins en Mélisse zich in hun
kamers hadden teruggetrokken, voelde hij zich
verlost van het gevoel van .spanning, dat hem
den geheelen avond onder alle vroolijkheid en
pret niet had verlaten.
Van het begin af aan had hij geweten, dat
zijn zenuwen waren geschokt door een zonder
linge, niet te omschrijven gewaarwording, die
hoe langer hoe krachtiger in hem werd
iets, dat hij in het eerst nauwelijks zou hebben
kunnen verklaren, doch dat spoedig vorm en
beteekenis aannam, en hem hoe langer hoe
meer begon te drukken naarmate de tijd ver
streek. Hij deed bijna woeste pogingen, om deze
gewaarwording niet door zijn stem en gelaats
uitdrukking te verraden. Zijn viool trilde van
Na loting viel den heer Martens uit Be
verwijk een indoorsmering van zijn wagen
ten deel.
Motorrijders: Motorclub van Kooten, Haar
lem, grootste ingeschreven club, beker; Mo
torclub Leeuwarden, verstkomende club, be
ker; Van Rijk, Zutphen en Schotel, Hengelo,
verstkomende individueels deelnemers resp.
prespapier en krans; Van Kooten, Haarlem,
leider van de grootste deelnemende club,
vergulde medaille
Eenige duo-passagiere niet in Beverwijk
woonachtig mevr. Thoolen, Haarlem, zilveren
lepeltje; Teeuwisse, Leeuwarden, verstko
mende deelnemer op licht motorrijwiel, ver
gulde medaille; Harkema, Leeuwarden, leider
van de Leeuwarder Motorclub, 1 L. olie; Ro-
senhart en Veen, Haarlem als oudste deelne
mers bronzen medaille en kistje sigaren.
Zevenhove, Heemstede, jongste bestuurder
buiten Beverwijk, lepeltje; mevr. Roozen,
eenige duo-rijdster uit Beverwijk, portret-
lijstje; Van Doorn, jongste bestuurder uit
Beverwijk, portretlijstje; De Groot en Vogel,
eenige militaire deelnemers, zakmes.
Na loting werd aan de heeren Schraven-
dijk Sr., A. A. Thoolen, Timmer en Vallen-
donck een Liter olie toegewezen.
Mr. A. Moens heeft na afloop de commissie
en in het bijzonder haar voorzitter den heer
Wijnveldt en haar secretaris den heer
Brandwijk, dank gebracht voor het vele
werk, dat zij heeft moeten verrichten om
de gehouden stertochten zoo uitstekend te
doen slagen.
Kennemerland's Glorie.
„Kennemerland's Glorie" is Beverwijk's
glorie geworden. De duizenden, die genoten
hebben van het schilderachtige schouwspel,
dat de opvoeringen boden, beaamden volko
men dat de medewerkenden, zoowel als de
organisatoren hiermede een prachtig stuk
werk hebben geleverd. Ook Zondagmiddag
werd de laatste opvoering weer tot een prach
tig succes en gerust mag worden geconsta
teerd, dat de opvoeringen van „Kennemer
land's Glorie" het hoogtepunt van de fees
telijkheden vormden.
De voorstelling sloot ook nu weer prachtig,
koor en orkest waren uitstekend op dreef en
een dankbaar publiek heeft van dit alles met
volle teugen genoten.
Toen het indrukwekkende slotkoor voor de
laatste maal had geklonken heeft de voorzit
ter van het hoofdcomité, Mr. A. Moens, alle
medewerkenden in hartelijke bewoordingen
dank gezegd voor hun medewerking. Hij
dankte in het bijzonder den leider van de
balletten, den heer Wieland Los, den requisi-
teur, allen, die achter de facade hun onmis
bare medewerking verleenden en tenslotte ook
den auteur en den componist.
Mr. Moens richtte vervolgens woorden van
hulde tot den heer H. W. Hofmeester, dirigent
van koor en orkest, die zijn moeilijke taak op
zoo'n uitstekende wijze ten einde heeft ge
bracht. Onder daverend applaus hing de heer
G. Stoutenbeek den orkestleider een lauwer
krans, getooid met linten in de Beverwijksche
kleuren om de schouders.
Tot slot werd den spelleider, den heer Joh.
M. Ridderikhoff uit Hoorn een hartelijke hulde
bereid. De heer Moens dankte hem voor zijn
arbeid, die van enormen omvang was en die
tot zulke prachtige resultaten heeft geleid.
De auteur, de heer Joh. N. Tromp bood hem
eveneens een fraaie krans aan, een welverdien
de hulde, die door langdurige toejuichingen
van het publiek en van de medewerkenden
werd onderstreept. Daarna volgde de aftocht
der deelnemers. Het publiek applaudiseerde
zoo lang tot de laatste man van de Kennemer
horde, die als laatste groep in letterlijken zin
den aftocht blies, door de imponeerende kas
teelpoorten was verdwenen. Aan de reeks
succesvolle voorstellingen van het landsspel
„Kennemerland's Glorie" was een einde ge
komen, De V.V.V., de auteur, de spelleider, de
dirigent, de componist en verder allen, die
aan deze opvoeringen medewerkten kunnen
met groote voldoening en met gerechtvaar
digde trots op hun werk terugzien.
Zondagavond trokken nog drommen men-
schen naar het feestterrein, waar de kermis
pret voortduurde tot middernacht en waar ook
de tentoonstellingen nog veel belangstelling
trokken. In de café's en dancings heerschte
een prettige stemming en in de hoofdstraat
heerschte als gewoonlijk de grootste feest-
drukte.
Te middernacht was de pret uit. De illumi
natie van den Wijkertoren, die boven al het
feestgewoel uit de geheele week in stralenden
luister had geschitterd, werd gedoofd, de „Jan
Plezier", waaraan nog zoo velen een ouder-
wetsch genoegen hadden gesmaakt, verdween
weer in het museum van den stalhouder, de
zoo schitterend geslaagde V-V.V.-feestweek
behoorde tot de historie.
Beverwijk heeft zijn goeden naam op het
gebied van feestvieren op prachtige wijze
weten te handhaven. Ondanks de schier over
stelpende drukte, die op de hoofddagen in de
stad heerschte, is de feestvreugde nergens door
een wanklank verstoord geworden. Gaarne
brengen wij in dit verband hulde aan het
politiecorps voor de wijze, waarop het onder
leiding van Inspecteur W. M. Ragut zijn taak
heeft verricht. In deze hulde deelen de niare-
chaussée's en de rijksveldwacht, die de ge
meentepolitie op voortreffelijke wijze assis
teerden.
De Roode Kruis Transportcolonne heeft
eveneens prachtig werk geleverd. Zij was bij
elk onderdeel van het programma tegenwoor
dig en talrijke malen is haar niet genoeg te
waardeeren hulp voor kleine ongevallen in
geroepen.
DE 20.000STE INWONER GEBOREN.
Naar wij vernemen is Zaterdag de 20.000ste
inwoner van Beverwijk geboren. De geluk
kige ouders zijn P. Vreenegoor en M. C. A.
Ebli. wonende Groote Houtweg 236.
De aangifte van den 20.000ste Beverwij ker
Bernardus Johannes, genaamd, heeft Zater
dagmorgen om 11 uur plaats gehad, waarbij
een spaarbankboekje met f 20 overhandigd
werd.
leven; luidkeels stemde hij in met de wilde
woudliedjes van Jean de Gravois en Croisset;
in den rendierdans maakte hij zulke hooge
sprongen, dat hij met de toppen zijner vingers
de balken van de zoldering raakte; toch kwam
er geen blos van opwinding op zijn wangen,
flikkerde geen vroolijkheid in de blikken, die
hij op Mélisse vestigde.
Zij zag dit en verwonderde er zich over. Tel
kenmale, als de anderen niet keken, richtte zij
een regelrechten, onderzoekenden blik op hem.
Ze ontmoette slechts een doffen, somberen
blik, die heelemaal niet leek op den Jan, die
haar dien dag op den bergtop had achterna
gezeten.
Jan was zich niet bewust, wat hem ontbrak.
Wanneer zij hem dus aanzag, glimlachte hij;
diep binnen in hem voelde hij zijn hart tril
len bij de schoonheid van haar blozende wan
gen, den glans van het opgestoken haar, de
vochtige diepte harer heldere oogen; doch het
masker, waarover zij zich zoo verwonderde,
bleef.
Nadat de anderen weg waren gegaan, was
Cummins een pijp blijven zitten rooken. Toen
deze uit was, ging hij naar zijn kamer. Jan
sliep nu in een kamer in het magazijn der
Compagnie, en even daarna stond hij zacht
op om zijn muts en zijn jas te halen. Voorzich
tig opende hij de buitendeur, om Mélisse, die
een half uur vroeger naar bed was gegaan niet
te wekken.
Toen hij op het punt was, heen te gaan,
hoorde hij een geluid een woord, dat zacht
gefluisterd werd.
De bekende harddraver Harvest Lee alhier,
die j.l. Donderdag nog aan de harddraverij
alhier heeft deelgenomen, is in den nacht
van Zaterdag op Zondag aan buikvliesont-
steking gestorven.
Deze harddraver vormde met Quita den
eersten prijs voor de verloting, uitgeschreven
door de Harddraverijrvereeniging Bevei"wijk
en Omstreken.
Naar wij vernemen was deze harddraver
niet verzekerd.
EEN DRAVERSSUCCES.
De harddraver Quita van de stal Hofland
alhier, die als eerste prijs is uitgeloofd voor
de verloting van de Harddraverijvereeniging
Beverwijk en Omstreken, alhier, won j.l. Zon
dag te Irnsum (Fr.) den eersten strijs
KAMPVUUR.
Met medewerking van het muziekgezelschap
Arion is Zaterdagavond bij het tentenkamp
van de Badmaatschappij E. P. V. een kamp
vuur gehouden. Al lokte de frissche N.W. wind
nu juist niet uit tot strandbezoek, toch waren
een groot aantal der dagelijksche tentbewoners
en vele andere badgasten bij deze ongewone
gebeurtenissen aanwezig.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Een paar damesvlechtschoenen; een hee
renrijwiel voorzien van bagagedrager en Berko
lantaarn; een zilveren rozenkrans in étui; een
strooien dameshoed; een tentlamp; een bril;
een portemonnaie inhoudend f 0,96 en een
zwemkaart; een schoentje met kous; een sleu
tel; een blauwe ceintuur.
ZWEMWEDSTRIJDEN EN DIPLOMA-
ZWEMMEN.
Door de Heemskerksche Zwemclub „Fort bij
Veldhuis" werd in haar inrichting aan de
Maerelaan onder veel belangstelling diploma-
zwemmen gehouden, waarna onderlinge wed
strijden plaats hadden.
Wij geven hierbij de gedetailleerde uitslagen:
12 dames namen aan het diploma zwemmen
deel, de volgende behaalden het diploma: Coba
Beentjes, Truus Beentjes, Trien Beentjes, Bets
Dekker, Marie Beentjes, Bets Lammers, Sien-
tje Groot, Trien v. d. Hoorn, Afra de Ruyter,
Stien Beentjes, twee dames werden afge
wezen.
Van de twintig heeren die deelnamen be
haalden de volgenden het diploma; J. Molen
kamp, K. v. d. Kolk, Jo Beentjes, B. van Duin,
Jan Kee, Jan van Dunen, C. Jansen, G. van
Diepen, A. Bouwrichter, A. Schuurman, K.
van Duin, C. Pels, G. Schouws, J. Niester, J.
Hulscher.
Hierna vonden wedstrijden plaats voor
dames en heeren:
100 M. vrije slag dames; 1. Annie Groot, 2.
Bets Meijer, 3. Rie Meijer.
100 M. vrije slag heeren: 1. J. Zonneveld; 2.
J. Groot.
100 M. schoolslag heeren: 1. G. Beentjes; 2.
G. van Diepen.
De technische leiding was in handen van
de heeren N. C. Schoolmeester, Zaandijk; A. C.
Beentjes en Jac. Kloes, Heemskerk.
LOOP DER BEVOLKING.
Vertrokken; H. A. M. Hochstenbach naar
Roermond, H. de Ridder naar Haarlem, J. C.
Hoogerhout naar Amsterdam, C. Constandz
naar Alkmaar.
Ingekomen: H. van 't Hof, Wed. Hijstek bei
den van Amsterdam.
„Jan!"
Hij keerde zich om. Op den drempel van
haar kamer stond Mélisse. Ze had zich nog
niet uitgekleed, en heur haar was nog opge
stoken in zachte wrongen, waartusschen de
takjes backneesh glansden. Aarzelend kwam
zij op hem toe, totdat ze haar beide handen
op zijn arm gelegd had. in zijn gespannen trek
ken starend, met steeds dezelfde vragende
uitdrukking in haar oogen.
„Jan, je was vanavond niet tevreden over
me," fluisterde ze. „Zeg me eens, waarom."
„Dat was ik wel, Mélisse," antwoordde hij.
Hij greep een der handen, die op zijn arm
rustten en wendde zijn gelaat naar het nachte
lijk duister. Aan het uitspansel schitterden
ontelbare sterren, evenals zij dit gedaan had
den op een nacht, vijftien jaar geleden. Van
waar zij stonden konden zij het bleeke geflik
ker zien van het noorderlicht, dat zijn sidde
rende schichten langs den aardkoepel zond,
met dezelfde, sombere muziek, die het had
voortgebracht, toen de vrouw stierf. Naakt en
eenzaam stak de hooge spar af tegen den
zilveren gloed, terwijl zijn dicht met takken
bezette kruin, door den nachtwind bewogen,
een flauw, zuchtend geluid voortbracht als 'n
klagend antwoord op de ver verwijderde mu
ziek aan den hemel.
Plotseling welde er uit Jan Thoreau's borst
een zucht op, die aan zijn lippen ontsnapte in
een zachten kreet.
„Mélisse, Mélisse, het is nu juist vijftien
jaar geleden, dat ik door het bosch daar hier
heen kwam, uitgehongerd en half stervende,
Door den R.K. Volksbond is een adres aan
den gemeenteraad gericht tegen de verlaging
van den werkloozensteun.
Door de heeren C. Tol, J. de Nijs en T. Hel-
linga en mevr. BakkerPieters zijn aan B. en
W. de volgende vragen gesteld naar aanleiding
van de aangekondigde steunverlaging:
1. Hebben B. en W. reeds kennis genomen
van de circulaire van 31 Juli 1936 van het De
partement van Sociale Zaken betreffende af
schaffing van den huurtoeslag van de ge-
steunden en in werkverschaffing gepièatste
werkloozen?
2. Zoo ja kunnen B. en W. mededeelen hoe
veel gezinnen in Castricum voor deze verla
ging in aanmerking komen en welke de finan-
cieele gevolgen zijn voor de in deze gemeente
gesteunde arbeiders.
3. Zijn B. en W. niet van oordeel dat de toe
passing van deze circulaire een vermindering
van inkomsten voor de werkloozen beteekent
en dat krachtig moet worden aangedrongen,
deze circulaire in te trekken.
4. Zijn B. en W. bereid bij het betreffende
Departement hiertoe aan te dringen namens
het gemeentebestuur, of is hiervoor een besluit
van den raad officieel noodzakelijk. Zoo ja,
dan verzoeken de voorstellers zoo mogelijk
bij spoedvergadering daartoe den Raad in de
gelegenheid te stellen.
B. en W. deelen mede, dat zij reeds een ge
motiveerd schrijven hebben gericht tot den
Minister van Sociale Zaken, waarin zij ken
baar maken, dat het ongewenseht is de steun-
normen te verlagen, terwijl zij voorts hebben
gewezen op de bezwaren door andere ge
meenten en vak-organisaties aangevoerd en
aan den Minister kenbaar gemaakt.
PRIESTERFEEST.
Onder begunstiging van fraai zomerweer
had Zondag de sluiting plaats van het priester
feest van pastoor Goossens. Heel de parochie
was vertegenwoordigd toen oud-kapelaan Van
Ingen het welkomstwoord sprak. Als medewer
kenden traden op de kruisvaart met spreken
de en zingende rei, zangdrama, muzikaal in
termezzo „Jan Hinnerk" en een tableau „De
wapens neer", in twee deelen; het zangkoor
der meisjescongregatie onder directie van den
heer Speets en het parochiale zangkoor Pius X
dat voor deze gelegenheid was versterkt met
het koor van de parochie van den H. Johannes
de Dooper uit Haarlem. De vrije turnclub der
K. J. C. onder leiding van den heer Melker
overtrof zeker de verwachting.
De zang der dames was keurig verzorgd en
de soliste verdient lof, dirigent Speets deed
knap werk. De kruisvart met haar „Banden-
pech" en muzikaal intermezzo deed het goed.
Een prachtig gezongen „Te Deum" onder di
rectie van kapelaan v. Ingen bracht het einde
der feestelijkheden.
Pastoor Goossens dankte allen, die aan het
feest hadden medegewerkt. Het door allen
gezongen „Aan U, o Koning der Eeuwen" was
een waardig slot van een waardig priester
feest. Rest ons nog te melden dat door de
parochianen een belangrijke som gelds aan
pastoor Goossens is geschonken voor de stich
ting van een Jeugdhuis.
WILHELMUS OF WIEN NEERLANDS
BLOED?
De „Java-bode" meldt inzake het spelen
van het Wilhelmus of het Wien Neerlands
Bloed bij officieele gelegenheden in Indië,
dat de Indische regeering bepaalde dat de
vraag welke van beide volksliederen als de
voornaamste moet worden beschouwd, geen
punt van overweging kan uitmaken. Daar
voor de Soesoehoenan bij officieele gelegen
heden het Wilhelmus werd gespeeld, terwijl
dit voor den resident en den Mangkoenegoro
het Wien Neerlands bloed was en dus de
keuze tusschen beide liederen een zaak van
preseance werd, bepaalde de Gouverneur-
Generaal, dat voortaan bij alle gelegenheden
voor alle autoriteiten het Wilhelmus moet
worden gespeeld, dat in de laatste jaren het
meest populair is.
en dat ik op mijn viool speelde, toen je moeder
stierf. Je was toen een heel klein kindje, en
sinds dien nacht heb je mij nooit méér be
haagd dan nu!"
Hij liet haar hand los, en keerde zich vier
kant naar de deur, om de uitdrukking te ver
bergen, die hij wist, dat op zijn gelaat geko
men was. Achter zich hoorde hij een hartbre
kend gesnik, en er was iets, dat ruischend op
zijn arm neerviel.
„Jan, lieve Jan!"
Mélisse nestelde zich in zijn armen, terwijl
haar lokken die zij losgemaakt had, over haar
schouders heenvielen. Uit haar oogen straalde
de oude trots en de oude liefde van jaren
geleden, zooals het hem toescheen en zij
vleiden op de oude, kinderlijke wijze om een
stoeipartij in zijn krachtige armen en de vroo-
lijke scherts van zijn lach. Zij deden een on
weerstaanbaar beroep op hem, en op de oude,
blijde manier, met schitterende oogen. sloeg
hij zijn armen om haar schouders, terwijl een
levendige gloed in zijn gelaat steeg.
Ze lachte, bevend, maar gelukkig, haar lip
pen naar hem uitstekend.
„Je was vandaag niet tevreden over me,"
fluisterde ze. „Ik zal niet meer mijn haar op
steken."
Hij kuste haar, en liet zijn armen van haar
schouders glijden.
„Nooit, nooit meer totdat je opgehouden
hebt, mij lief te hebben," herhaalde ze. „Goe
den nacht, broer Jan!"
Over het open gedeelte, door den gedunden
zoom van het zwarte sparrenwoud, steeds die-
dienen uiterlijk Woensdagsavonds betaald te
zijn, daar de bezorgers op Donderdag af re-
kenen
DE ADMINISTRATIE.
De landdag van den B.V.L. te Alphen a. d.
Rijn begon officieel Zaterdagmiddag, maar
reeds des morgens te 8 uur werd vanuit de
trouwzaal van het gemeentehuis de reveille
geblazen, die door tal van vertegenwoordigers
van vereenigingen en vele officieele gasten
werd bijgewoond. Tegen den middag begon
Alphen van landstormers vol te stroomen. De
belangstelling was werkelijk enorm.
Het gemeentebestuur van Alphen ontving
de autoriteiten in het Paviljoen van het ijs
baanterrein waar burgemeester P. A. Colijn
'n toespraak hield, waarin hij erop wees, dat 't
eenheidsgevoel onder de landstormers ver
sterkt wordt door het onderhouden van een
voortdurend contact tusschen meerderen en
minderen.
De middag werd geopend door den heer
L. G. Rooyaards, voorz. der Gew. Landstorm-
commissie. Spr. stelde voor aan de Koningin
en Prinses Juliana telegrammen te zenden.
Ongeveer 2500 landstormers namen hierna
aan het défilé deel onder commando van het
V.L.S.K. Zuid-Holland-west. Nadat de stoet,
met aan het hoofd de vaandeleenheid, voorbij
de tribune getrokken was, klonk uit duizenden
monden het eerste couplet van het Wilhelmus.
Direct na het défilé sprak jhr. ir. Van Lidth
de Jeude, minister van waterstaat namens de
regeering er zijn blijdschap over uit, dat deze
groote landdag het tastbaar bewijs is van de
nationale gedachte in het Nederlandsche volk.
De minister sprak den wensch uit, dat door
dezen landdag de belangstelling naar buiten
voor den B.V.L. mocht toenemen.
Luitenant-generaal Duymaer van Twist
dankte voor het défilé. Spr. wees erop hoe het
revolutionnaire spook door heel de wereld
trekt. Ook in ons land dreigt zoowel door links
als rechts het wettig gezag omvergeworpen
worden. Mocht het zoover komen dan zullen
zij stuiten op hen, die het oranjevaandel van
den B.V.L. volgen. De situatie is volgens spr.
heden veel ernstiger dan in 1918.
De commandant van het veldleger jhr. Röell
wees vervolgens in zijn toespraak op het be
lang voor de landstormers ook eens kennis te
maken met hun uiteindelijk hoogsten bevel
hebber en adviseerde in deze verwarde tijden
vast te houden aan Oranje, waar het zeker
nog het veiligst is.
Voorts voerden nog het woord, generaal-
majoor De Jongh, inspecteur van den B.V.L.
en res. majoor Boots, commandant van Zuid-
Holland. Daarna had de prijsuitreiking plaats
van den wisselbekerwedstrijd.
Pater Borromaeus de Greeve hield een
gloedvol betoog tegen de revolutie. Deze spr.
bestreed de N.S.B., die z.i. speculeerde op de
afkeer die de Nederlanders hebben van het
communistisch geweld en die beweert, dat
er maar te kiezen valt tusschen revolutie als
in Spanje en de dictatuur. Spr. noemde dit
dilemma fout, daar er nog een derde moge
lijkheid bestaat, n.l. het ideaal van alle chris
telijke partijen, een krachtige regeering en
een gezonde volksinvloed.
Een aardig moment was de opstijging van
den B.V.L.-ballon met aan boord den comman
dant Jan de Vogelaer. Dan volgden nog be
hendigheidswedstrijden door vrijwilligers van
den motordienst van de afd. Zuid-Holland
alsmede een springconcours' door onder
officieren van het 6e regiment veldartillerie.
Te ongeveer 7 uur werd de landdag ge
sloten.
Vrijdagavond is op het IJsclubterrein een
bijeenkomst gehouden, waarbij ongeveer 9000
bezoekers aanwezig waren. De heer P. A. Colijn
hield een toespraak. Na een groote taptoe had
een zoeklichtdemonstratie plaats.
WEDSTRIJDEN NEDERLANDSCHE BOND
VAN ZWEEFVLIEGCLUBS.
Bij de Zaterdag gehouden zweefvluchten van
het vliegkamp Twente zijn de beste presta-
j ties geleverd door Jhr. Boreel van de Wal-
chersche zweefvliegclub, die met 292 punten
winnaar werd van 't zilveren zweefvliegtuig.
De verdere uitslagen zijn: Grootste afstand
1 Jhr. Boreel 39 K.M., 2 Sachs (Twentsehe
zweefvliegclub 30.5 K.M.
j Grootste hoogte boven los koppelpunt: 1
j Meyer (Amsterdam) 380 M. gestegen. 2 Jhr.
j Boreel (Walcheren) 360 M. gestegen. 3 Men-
i gels (Heerlen) 160 M. gestegen.
Langste tijd in de lucht: 1 Jhr. Boreel
(Walcheren) 100 minuten. 2 Hoekstra (In
stituut voor zweefvliegen) 67 min. 3 Meyer
(Amsterdam) 40.2 min.
Hoekstra vloog 's middags buiten mede
dinging en landde te Osenlohn op 120 K.M.
van het vliegveld Twente. Albracht, even
eens buiten mededine-ing bereikte Muenster,
op 60 K.M. van Twente.
Wedstrijd voor B-brevet: 1 J. van der Jagt
(Walcheren), 2 Booij (Enschedé), 3 J. M. A.
Rokker (Enschedé). 4 Rooseboom (Twente).
JONGETJE VERDRONKEN TE SNEEK.
Zondagmiddag werd het driejarig zoontje
van den heer S. O., wonende in de potbuurt te
Sneek, vermist. Men vreesde, dat het kind te
water was geraakt. De politie werd gewaar
schuwd, die terstond begon te dreggen in de
Verlengde Westersingel, waaruit inderdaad
Zondagavond het lijkje is opgehaald.
per de doodsche koude van het bosch in, ver
wijderde Jan zich van de deur, die zich tus
schen hem en Mélisse sloot, terwijl haar laat
ste woorden hem nog fluisterend in de ooren
klonken, en hij de warme aanraking van haar
lokken nog tegen zijn wang, voelde en de
wetenschap, wat deze dag voor hem beteekend
had, snel in hem opdook, hem vervullende met
een kwelling, die hem pijnigde tot in de ziel.
Vijftien jaar geleden! Hij stond stil, en keek
op; het sterrenlicht deed zijn gelaat bleek
schijnen. Tusschen dezen nacht en dien van
eeuwen en eeuwen geleden was geen verschil.
Het waren dezelfde sterren, gelijkende op
woeste, vurige ogen, door de koude van den
poolnacht van hun zachten glans beroofd, het
was dezelfde, wolkenlooze blauwe uitgestrekt
heid, dezelfde sissende flikkeringen van het
noorderlicht, die schoten langs de oneindig
heid; dezelfde boomen. die naar zijn kreunen
de gebeden geluisterd hadden op den nacht,
toen hij Lac Bain binnen was gestrompeld.
Hij liep door totdat hij kwam aan de plaats,
waar het veel betreden pad half door, half
langs een moeras liep. Even levendig, alsof het
gisteren gebeurd was, herinnerde hij zich, hoe
hij zich door dit moeras had heengesleept,
bloedend en uitgehongerd, zijn viool tegen de
borst gedrukt, geleid door het blaffen van hon
den, dat van mijlen afstands scheen te komen.
Hij wierp er zich midden in, zijn weg zoekend
totdat hij zich ten slotte op een reusachtige
keten bevond, vanwaar hij door den blanken
nacht uitzag op de onbegrensde woestenijen
in het Noorden. (Wordt vervolgd.)
