Zaterdag, dag van nationale vreugde.
Onbeschrijflijk enthousiasme in Den Haag.
Zes en veertigjarig man
doodgestoken.
Urenlang défilé voor de
Koninklijke familie.
LANGS DE STRAAT.
Waarnemend secretaris van
prins Bernnhard.
Tweeling genoemd naar
prinselijke verloofden.
Feest.
De overval op den weg
's-HertogenboschHedel.
Jongen van het dak gevallen.
Een halve eeuw geleden
Aanleiding tof den twist vermoedelijk
een familiekwestie.
Distributie varkensgehakt in
blik.
Prijs tot 321/2 cent per K.G.
verlaagd.
Nederlandsch visschers-
vaartuig vergaan.
MAANDAG 1'4 SEPTEMBER 1936
Fraai nazomerweer heeft het verlovingsfeest van Prinses Juliana
en Prins Bernhard, dat Zaterdag is gevierd, begunstigd, Hoewel er
veelal geen gelegenheid is geweest een nauwkeurig uitgewerkt
programma op te stellen, heeft toch de bevolking van heel Nederland,
naar de berichten uit Noord en Zuid, uit Oost en West, ons melden,
met buitengewoon groote vreugde uiting gegeven aan haar gevoelens
van blijdschap over het geluk, dat thans in ons Koninklijk Huis
heerscht.
Zaterdag is werkelijk een hoogtijdag geweest voor ons Oranjehuis.
De feestvreugde vond natuurlijk haar culminatiepunt in Den Haag,
waar een kilometerlange stoet van meer dan S00 vereenigingen voor
de vorstelijke familie urenlang heeft gedéfileerd en waar tienduizen
den de Prinselijke verloofden heeft toegejubeld. Deze grootsche
huldiging werd besloten met het zingen van het Volkslied en ovaties
aan Prinses en Prins.
Reeds om 9 uur Zaterdagochtend heerschte
een opgewekte en roezige stemming voor het
paleis. De leerlingen van het gemeentelijk ly
ceum voor meisjes, vergezeld van de rectrice
en leeraressen hadden zich rondom het stand
beeld gegroepeerd om een bloemenhulde aan
de prinses aan te bieden en de felicitatieregis-
ters te teekenen. Tegen half tien ging een de
putatie van leerlingen het paleis binnen.
Even later reed een vrachtauto voor het pa
leis, die een geweldige, mand met vruchten
aanvoerde, welke door zes jongemannen werd
binnengedragen. Het was een hulde van tien
bond Westland voor het jonge paar.
De voorzitter van dien bond, de heer J.
Barendse, was hierbij aanwezig.
Zoo ging het den geheelen morgen door. Er
kwamen o.m. nog deputaties van het Amster-
damsch politiecorps, van de militaire politie,
de „Princevlag", hoofdbestuur P.T.T. enz.
Deze laatste deputatie voerde een bloemstuk
mede, bestaande uit twee witte zendmasten,
waartusschen een oranje antenne en een
guirlande waren gespannen. Het geheel was
op smaakvolle wijze met bloemen versierd. De
leden van de deputatie werden op het bordes
ontvangen door mr. J. C. baron Baud, die hen
naar een der zalen van het paleis geleidde.
Prinses Juliana en prins Bernhard en enkele
leden van de hofhouding waren daar bijeen.
Het jong-verloofde paar heeft de deputatie
hartelijk bedankt voor dit huldebewijs, dat
namens het geheele personeel van riet hoofd
bestuur der P. T. T„ bestaande uit pl.m.
1000 man, is aangeboden.
Tenslotte hebben prinses Juliana en prins
Bernhard den leden der deputatie de bloe-
menschat getoond die het jonge paar dezer
dagen mocht ontvangen.
Naarmate het middaguur naderde werd de
drukte, die Hch voornamelijk bij het paleis in
het Noordeinde, in de omgeving daarvan en
de verdere binnenstad concentreerde, gewel
dig groot en enthousiast bewoog de menigte
zich door de straten.
En zoo naderde het uur waarop het defile
een aanvang zou nemen.
Rechts van het ruiterstandbeeld had zich de
vereeniging voor den volkszang opgesteld on
der leiding van Herman Stenz, terwijl aan de
linkerzijde het muziekkorps van de artillerie
had plaats genomen.
Het publiek, dat zich reeds uren te voren
achter de afscheiding had verzameld, begon
inmiddels ongeduldig te worden en in spreek
koor klonk het telkens: B. e. n. n. o. Benno.
Per luidspreker verzocht daarop de politie
het publiek dit na te laten en zich rustig te
houden.
Onmiddellijk werd aan dit verzoek voldaan.
Doch toen eenige oogenblikken daar
na de balcondeuren werden geopend
en de vorstelijke personen voor de ra
men zichbaar werden en even later op
het balcon verschenen, was 't enthou
siasme van de wachtende menigte niet
meer te beteugelen en luide en har
telijk werd de koninklijke familie en
haar gasten langdurig toegejuicht.
Het verloofde paar bleef in het midden van
het balcon staan, terwijl de Koningin en de
Prinses von Lippe-Biesterfeld ter rechterzijde
de voor haar bestemde zetels innamen.
Prins Aschwin had zich een plaatsje op den
uitersten rechterhoek van het balcon uitgeko
zen.
Reeds in de verte was de kop van den defi-
leerenden stoet zichtbaar en na eenig wachten
kwam de Kon. Militaire kapel het voorplein
opmarcheeren, met daarachter de vlag van
het Haagsch comité voor volksfeesten.
De kapel maakte halt en front, terwijl ge
noemde vlag in het midden van het voorplein
statig voor het vorstelijk gezelschap neeg.
De stoet werd geopend door den commissa
ris der Koningin in Zuid-Holland, jhr. van
Karnebeek, en den burgemeester der residen
tie, mr. de Monchy, welke beide heeren het
paleis betraden en zich op 't balcon bij het
vorstelijk gezelschap vervoegden en daar ble
ven vertoeven.
Dan volgde het Haagsch comité voor volks
feesten, dat een groot bloemstuk in het paleis
liet bezorgen, terwijl de leden zich op het voor
plein opstelden, teneinde van daar het défilé
gade te slaan.
Onder plechtige stilte zette daarop de ver
eeniging voor den volkszang het Wilhelmus in,
en zong daarna het nieuwe verlovingslied „O
blijde dag, o gouden dag". Na beëindiging
hiervan steeg uit de duizenden kelen een luid
„Lang zullen ze leven, hoera" op.
Urenlang schreden de huldebetoogers, die
bijna allen van vlaggetjes waren voorzien,
achter hun vaandels en banieren vol enthou
siasme en zwaaiend en dansend voorbij het
paleis, luide de vorstelijke personen toejube-
lend. Deze waren niet moede deze steeds voort
durende huldebetuiging in ontvangst te ne
men, en vooral de prinses had voor iedere
groep een vriendelijken groet.
Bij het naderen van de Princevlaggroep, die
met haar talrijke vlaggen zeer de aandacht
trok, speelde het princevlag-pij pers-korps het
volkslied van Lippe. Duidelijk kon men zien,
dat prins Bernhard en zijn familie hierdoor
zeer verrast waren en dat de prins prinses Ju
liana opmerkzaam maakte op de dappere pij
pers, die onvermoeid het volkslied herhaalden
tot het laatste princevlag-lid met zijn vlag ge
passeerd, was.
Ze kregen van de koninklijke familie voor
deze attentie een extra warmen groet.
Toen een groote groep padvindsters in haar
blauwe uniformen onder leiding van mevrouw
van der Bosch-de Jong passeerde haalde prins
Aschwin zijn fototoestel voor den dag en nam
hiervan een foto. Gedurende het défilé her
haalde hij dit nog eenige keeren o.a. toen een
talrijke groep Scheveningsters in costuum on
der uitbundig gejubel en zwaaien met haar
vlaggetjes voorbijtrokken. Vooral'de prinses
had hierin groote schik en gul glimlachend
en wuivend nam zij deze bijzondere hulde in
ontvangst.
Ook een treffend moment was het, toen een
groep verpleegsters van de Emmakliniek voor
het paleis front maakte en haar banier de
den neigen.
Vele der padvinderstroepen trokken voorbij
met hun hoeden op stokken in de hoogte, ter
wijl de welpjes dansend van pret met hun
groene petjes zwaaiden.
Duizenden en nog eens
duizenden.
In een schier eindelooze reeks, in een bonte
verzameling van vlaggen, uniformen en vaan
dels bleven de duizenden deelnemers voorbij
het koninklijk paleis defileeren. Een treffend
moment was nog,i toen het Leger des Heils
voor het paleis aankwam. De muziek zweeg en
onder een eenige seconden durende stilte trok
de deputatie van het Leger des Heils-soldaten
voort. Uit hun gelederen trad een klein meisje
naar voren, dat het bordes van het paleis werd
opgeleid en een bloemenhulde voor prinses
Juliana overreikte.
Toen zette het muziekkorps van het Leger
des Heils een lied in, en hartelijk zwaaiend en
wuivend trokken de Heilsoldaten verder
Inmiddels was de duisternis gevallen en
nog steeds trok de stoet voort, In het paleis
werden de lichten ontstoken en vooral de hall
waar alle luchters brandden, bood een fraaien
aanblik. Van de vorstelijke familie kon men
eigenlijk niemand meer onderscheiden. Aan
het wuiven en groeten kon men prinses Ju
liana en prins Bernhard nog herkennen.
Ook de lantaarns op de straten en op het
voorplein brandden reeds, toen het einde van
den stoet in zicht kwam. Het laatst defileer
de de Haagsche politie, die den geheelen mid
dag haar buitengewoon zware taak op zoo
verdienstelijke wijze vervuld had. Eerst kwa
men een aantal politiemotoren en daarna de
hoofdinspecteurs, de inspecteurs en de agen
ten. Dat was het slot van een défilé, dat, zelfs
voor den Haag van ongekenden omvang was
geweest en waaraan tienduizenden met een
onbeschrijfelijk enthousiasme hebben deel'
genomen.
Om tien minuten over achten trokken de
laatste deelnemers voorbij.
Een hartelijk gejuich, dat overging
in een ware ovatie van de enorme
menschenmenigte, welke zich rond
het paleis had opgesteld, steeg toen
op, weldra overstemd echter door de
toonen van ons volkslied dat door de
militaire muziek ingezet werd.
Het was een ontroerend oogenblik,
toen uit duizenden keelen het Wil
helmus meegezongen werd. Een luid
hoera en een „lang leve de prinses en
de prins" volgde hierop.
Nog eenmaal dankten de prinses en prins
Bernhard voor de hulde en toen trokken zij
zich met de overige leden der vorstelijke fa
milie in het paleis terug. Tijdens den gehee
len duur van het défilé hadden zij op het bal
con gestaan.
Steeds weer laaide de
geestdrift op.
Niet alleen de deelnemers aan het défilé,
doch ook het publiek was onvermoeibaar.
Steeds weer opnieuw laaide de geestdrift op,
en dansend en zingend hield men er den geest
in. De talrijke muziekkorpsen, die steeds weer
vroolijke marschen en vaderlandsche liede
ren speelden, werkten daartoe niet weinig mee
Gedurende het voorbijtrekken der vereeni
gingen speelde de muziek der artillerie en
zong de volkszang.
Een der kamers van het paleis was ingericht
voor het roode kruis, Hier werden tal van per
sonen, die flauw gevallen waren op brancards
binnengedragen.
Van het koninklijk paleis marcheerden de
deelnemers via de Heulstraat naar het Lange
Voorhout. Aan het oorspronkelijk plan van
het comité om den stoet op het Voorhout te
ontbinden kon geen gevolg worden gegeven,
omdat daarvoor de noodige ruimte ontbrak.
Duizenden en nog eens duizenden belangstel
lenden, die in de onmiddellijke omgeving van
het paleis geen plaats hadden kunnen be
machtigen, waren daar samengestroomd. Het
breede Lange Voorhout was zwart van de men-
schen, slechts een smal gedeelte van den rij
weg kon worden vrijgehouden.
Op den hoek van de Heulstraat en den
Kneuterdijk, in de etalage van den kunst
handel Boeatan, had minister-president, dr.
H. Colijn, voor zeer velen onopgemerkt, plaats
genomen. Doch wanneer de deelnemers aan
de huldebetooging dr. Colijn zagen, juichten
zij hem eveneens hartelijk toe.
De ontbinding van den stoet hield, zooals
uit het voorafgaande reeds blijkt, gelijken
tred met het tempo van het défilé.
En naarmate de tijd verstreek, nam het
aantal belangstellenden nog steeds toe. Ook
vele deelnemers aan het défilé wilden nog wel
wat van de optocht ziert en keerden weer naar
het Lange Voorhout terug.
In de aïonduren werd 't feestelijk karakter
van dezen dag nog verhoogd door de illumi
natie met hondèfden oranje-lampions, welke
tusschen de boomen van het Voorhout waren
opgehangen.
Hoewel de hoofdstad uiteraard het hoogte
punt van de feestelijkheden ter eere van de
verloving van prinses Juliana met prins von
Lippe-Biesterfeld verlegd heeft naar den dag
van Donderdag a.s., wanneer het vorstelijk
paar zijn eerste bezoek aan Amsterdam bren
gen zal, was er toch ook voor Zaterdag, den
dag van nationaal herdenken, zij het ook op
korten termijn, een reeds van feestelijkheden
georganiseerd, welke alle uistekend zijn ge
slaagd. Er was den geheelen dag een enorme
menschenmenigte op de been.
Kerkgang van de
Koninklijke familie.
De koninklijke familie en haar vorstelijke
gasten waren Zondag onder gehoor van Ds.
P. J. Molenaar, in de Bethlehemkerk aan de
Laan van Meerdervoort.
Eenige persfotografen, die zich voor 't kerk
gebouw geposteerd hadden, wekten de nieuws
gierigheid op van talrijke voorbijgangers.
Toen er eenmaal eenige menschen mede
aan den zijingang van het kerkgebouw bleven
staan, vermoedde men al spoedig, dat de ko
ninklijke familie in aantocht was. De belang
stelling deed het groepje aangroeien tot een
menigte, wier wachten inderdaad beloond
werd.
Zoowel H.M. de koningin als prinses Juliana
met haar verloofde, de prinses van Lippe-
Biesterfeld en prins Achwin arriveerden in
eenige hofauto's. Er wa-s groote geestdrift toen
de koninklijke personen uit de auto's stegen.
In het stampvolle kerkgebouw zaten prinses
Juliana en prins Bernhard ter linkerzijde, de
moeder van den prins en diens broeder ter
rchterzijde van de koningin.
H.M. was in het donker gekleed, prinses
Juliana in het wit.
De organist Alex Schellevis, preludeerde op
nationale liederen.
Ds. Molenaar bepaalde zijn gehoor bij Han
delingen 17 vers 23: „Want de stad doorgaande
en aanschouwende Uwe heiligdommen heb ik
ook een altaar gevonden, op hetwelk een op
schrift stond „Den Onbekenden God". Dezen
dan, dien gij niet kennende, dien', verkondig
ik ulieden".
Na den zegen zong de gemeente „mijn schilt
en de betrouwen".
Bij het eindigen van den dienst had zich een
groote menschenmassa voor het kerkgebouw
verzameld. Toen de Koninklijke personen weg
reden, werden zij enthousiast toegejuicht.
Ter gelegenheid van de vorstelijke verloving
is Zondagochtend in alle katholieke kerken na
de hoogmis het Te Deum gezongen.
Naar ,,De Ruigenhoek
Zondagmiddag om half vijf werd de groote
Maybach-Zeppelin,' de auto van de prinses
Van LippeBiesterfeld, het voorplein van 't
koninklijk paleis aan het Noordeinde opge
reden.
Prins Benno nam achter het stuur plaats en
prinses Juliana naast hem, zijn moeder en
prins Aschwin zaten achterin.
In een flink vaartje ging het toen in de
richting van Scheveningen.
De vele wandelaars en fietsers
hadden er niet zoo spoedig erg in, wie
hen lift' de open aüto voorbijsuisden, en ware
de auto niet vergezeld geweest van dé motor
politie de meesten zouden het in het ge
heel niet geweten hebben. Nu ontdekte men
het pas, wanneer de auto al voorbij was.
Vrijwel onopgemerkt kon de prins langs de
Scheveningsche binnenhavens naar den
Strandboulevard rijden. Hier was het veel
drukker en daarom moest prins Bernhard vrij
langzaam rijden. Van alle kanten kwam het
publiek toen aanloopen en juichten den
prins en de prinses hartelijk toe.
Waar de menigte op den boulevard zoo
eensklaps vandaan gekomen was, is een raad
sel. In dichte rijen stonden zij geschaard en
slechts met groote moeite kon de motorpolitie
voor de vorstelijke auto een weg banen.
Later ging het wat beter en met groote
snelheid reed het gezelschap den Pompsta-
tionsweg af naar het landhuis van de Ko
ningin „den Ruigenhoek".
Bij de groote toegangshekken stopte alles.
Ook de motorpolitie. De Maibach reed het ter
rein op en was binnen enkele seconden achter
de duinen uit het gezicht verdwenen.
Het was de eerste maal, dat Prins Bernhard
den Ruigenhoek bezocht. Het landhuis was
geheel verlaten. Het personeel der hofhou
ding was de vorige week naar het paleis
Noordeinde vertrokken, slechts een portier
was achtergebleven.
Het bleek, dat de prins en de prinses met
zijn moeder en zijn broer in de rustige om
geving van strand en duinen eenigen tijd
wilden vertoeven.
In eenige mandjes werd alles meegenomen
wat voor een eenvoudige tea noodig is, zoo
dat het kleine gezelschap intiem en onge
stoord eenigen tijd te zamen van de mooie om
geving kon genieten.
Omstreeks zes uur werd het terrein van den
Ruigenhoek weer verlaten.
Huwelijksgeschenk van het
Nederlandsche volk.
Te Arnhem is een comité opgericht, dat
zich voorstelt, namens het geheele Nederland
sche volk, een geschenk aan te bieden ter
gelegenheid van het aanstande huwelijk
van Prinses Juliana met Prins Bernhard.
Voorzitter is mr. A.. J. A. A. baron van
Heemstra, oud-gouverneur van Suriname te
Oosterbeek; secretarissen zijn mr. U. W. 'Ha
zelhoff Roelfzema en mr. E. de Visser, Arn
hem, Velper Binnensingel 1.
Het Nat. Jongeren Verbond wil namens
de Nederlandsche Vrouwelijke Jeugd een hu
welijksgeschenk aan Prinses Juliana aan
bieden.
Naar wij vernemen, is aan prins Bernhard
als waarnemend secretaris toegevoegd jhr. ir'.
W. G. Röell. sinds 1 September 1934 jacht
jonker van H.M. de Koningin.
Zaterdagavond werd het arbeidersgezin
Van Hal te Zevenbergen verblijd met de ge
boorte van een tweeling, een jongen en een
meisje, De kinderen zijn Zondag in de R.K.
kerk te Zevenbergsche hoek gedoopt.
Het meisje heeft dén naam Juliana gekregen
terwijl het jongetje genoemd is naar prins
Bernhard.
Zaterdagnacht of liever Zondagmorgen
in de vroegte. De straten van onze goede
stad zijn eindelijk verlaten en de gewone
rust is teruggekeerd. De oude huizen, die
reeds jaren en jaren neergezien hebben op
de menschen in de straten aan hun voet en
die met stomme verbazing schenen te sta
ren naar de ongekende herrie, nog zoo laat
in den anders stillen, Haarlemschen nacht,
hebben eindelijk de rust hervonden. Zij droo-
men voort hun droom van eeuwen.
Het feestgedruisch van den nationalen ge
denkdag is allengs verstomd. Slechts nu en
dan klinkt luid op in de stilte het vroolijke
gezang en gejoel van een troepje jongelui,
die er niet toe kunnen besluiten afscheid te
nemen van elkaar en van de feestelijke pret-
stemming. Schoone liederen zijn het, die zij
door de nachtelijke straten doen galmen!
Heerlijk de maat aangevende als: „Van je
hela, holaen „Dadde we toffe jongens
zijn...." en sentimenteel-klinkende als „Het
zonnetje gaat van ons scheiden" en „Adieu,
wij moeten elkander groeten".
Als twee van die groepen elkaar tegen
komen, is de wederzijdsche begroeting aller
hartelijkst. Zij hebben immers allen hetzelf
de doel: samen onbezorgd vroolijk te zijn en
éen zoo'n heelen overweldigenden feestavond
alle moeilijkheden van het begin van hun
maatschappelijk leven te vergeten en alleen
maar vreugdevol en jong te zijn. Dan zwer
ven ze weer uit elkaar, iedere troep een an
deren kant uit, andere straten door. om daar
de menschen, die slapen, die durven slapen
op zoo'n geweldigen feestavond, toe te roe
pen, dat zij „wakker moeten worden", om
dat „het zonnetje al op is", zooals hun lied
luidt, hoewel de duisternis van den nacht
nog over de stad gespreid ligt.
Het zijn de laatste klanken van het weg
stervende feest. Want langzamerhand wor
den'de jolige clubjes kleiner en kleiner. De
een na den ander wordt naar huis ge
bracht tot er nog slechts twee of drie over
zijn, die bij een kruispunt eveneens ieder
huns weeg gaan. Zij zijn dan eenzame wan
delaars geworden, die geen rol meer spelen
in de vreugdestemming van dezen nacht.
Schor gezongen en moe geloopen slente
ren zij naar huis met slechts éen gedachte,
die tegelijk voldoening en weemoed brengt:
„Het feest is uit".
Zoo wordt de stad stiller en stiller en de
huizen staan weer, als iederen nacht, alleen
in de straten of aan het geheimzinnig don
kere water. Binnen slapen tenslotte ook de
vermoeide feestgangers den slaap der recht
vaardigen.
Niets herinnert dan meer aan de uitbun
dige vreugde van enkele uren geleden. Al
leen.... toch, in de laag hangende takken
van een eerbiedwaardigen boom in vroegen
herfsttooi hangen slierten kleurige serpen
tines, die zachtkens heen en weer slingeren
op een zuchtje van den wind. En ergens in
een goot ligt een vertrapte feesthoed, daar
net in eere als een vermakelijk en waardig
attribuut der vreugde, thans verfomfaaid en
achteloos weggegooid.
Dat zijn de zwijgende bewijzen van den
voorbijgeganen nationalen gedenkdag. Tot
de nachtelijke man met den bezem komt, de
papieren linten uit den boom trekt en de
muts opveegt. Nu zou niemand meer kun
nen zien, dat Haarlem feest gevierd heeft.
Maar de oude huizen, ja die zouden er meer
van kunnen vertellen, als zij geen altijd zwij
gende toeschouwers waren.
In het Oosten begint de nieuwe dag te glo
ren over een slapende stad. Pas als de zon
ver boven de kim staat, zullen de late feest
gangers ontwaken en weten, dat het leven
steeds verder gaat en dat op ieder Carnaval
een Aschwoensdag volgt.
P.—f.
Dader gearresteerd.
In verband met de aanranding van het 17-
jarig meisje A. de Goei uit Ammerzoden, ge
pleegd Woensdagavond op den weg 'sHerto
genboschHedel, waarbij het meisje steek'
wonden werden toegebracht, heeft de mare
chaussee uit 's-Hertogenbosch gearresteerd
zekeren H. van der B. uit Herpt bij Heusden
De man heeft reeds een volledige bekentenis
afgelegd. De toestand van het meisje is be
vredigend.
GUSTA CHRISPIJN MULDER 60 JAAR.
Tijdens de voorstelling van het Engelsche
blijspel „De Filmheld" door hét Nederlandsch
Indisch tooneel is Zondagavond in het Cen-
traal-theater te Amsterdam de actrice Gusta
Chrispijn Mulder in de pauze gehuldigd in
verband met haar 60sten verjaardag.
EEN POT MET KOKENDE THEE
OMGETROKKEN.
In de Houtrijkstraat te Amsterdam heeft
een kind een pot met kokende thee omge
trokken. Met ernstige brandwonden is het
in het Binnen-gasthuis opgenomen.
OP EEN ANILINEPOTLOOD GEZOGEN.
Een kind van vijf jaar uit de Jacob van
Lennepstraat te Amsterdam heeft een ani-
linepotlood in den mond gestoken en is met
een anilinevergiftiging in het Wilhelmina
gasthuis opgenomen.
DE HEER S. R. DE MIRANDA
23 JAAR GEMEENTERAADSLID.
AMSTERDAM, 13 September. De heer
S. R. de Miranda is Zondag gehuldigd in
verband met het feit, dat hij 25 jaar geleden
lid is geworden van den Amsterdamschen
gemeenteraad.
Eenige uren later overleden.
Zaterdagavond viel de dertienjarige jon
gen C. v. d. Z. te Wateringen, die een z.g.
slingerparachute waarmede hij aan het spe
len was, uit een schoorsteen wilde halen, van
een hoogte van veertien meter naar bene
den. Het ventje werd met een verbrijzelden
schedel opgenomen en overleed enkeie uren
later.
Jit Haarlem's Dagblad van 1886.
14 September:
Gisteren had bij de Arrondissements
rechtbank alhier de eerste strafzitting
plaats na de invoering van het nieuwe
Strafwetboek. De heer Mr. A. A. van der
Mersch, substituut-officier, het Open
baar Ministerie waarnemende, hield
naar aanleiding van dit feit een uitvoe
rige rede, daarin betuigende met leed
wezen afscheid te nemen van de Code
Pénal, doch geenszins den staf brekende
over dit verouderde strafwetboek. De
behoefte die aan een nationale strafwet
geving bestond, is thans vervuld gewor
den, een wetgeving die uitblinkt o.a.
door een systematische behandeling en
waarin gestrengheid gepaard gaat aan
humaniteit; een wetboek, dat gerust ge
toetst mag worden aan het groote be
ginsel van den helaas! reeds ontslapen
Modderman: Straf - geen kwaad, doch
een leed.
„Een goede wetgeving is de afspiege
ling van de beschaving eens volks",
moge dit al eens gezegd zijn, niet min
der waar is het, dat een goede strafwet
een grooten beschavenden invloed uit
oefent, mits zij goed worde toegepast.
Met den wensch dat Rechtbank en
Openbaar Ministerie tot een goede toe
passing van het nieuwe strafwetboek
mogen medewerken, besloot Z.E.A. zijn
belangrijke rede.
Door zijn buurman.
Zondagavond omstreks zes uur is
te Heeze tijdens een twist zekere D„
die zes-en-veertig jaar oud is, door
zijn buurman Van M. met een mes
gestoken. Eén van de messteken trof
D. in het hart, zoodat deze terstond
overleed.
De moord houdt vermoedelijk verband met
een familiekwestie. Omstreeks zes uur ont
moette de 46-jarige ongehuwde Dobbelman,
woonachtig te Leende zijn buurman Jef van
M. in een der straten van Heeze. Beiden wa
ren per rijwiel. Van M. vroeg Dobbelman van
zijn fiets te komen, hetgeen deze weigerde.
Daarop reed van M. hem omver. Dobbelman
kwam weer op de been, pakte zijn fiets en
reed weg. Van M. ging hem achterna en
volgde hem tot in het veld, waar hij hem te
pakken kreeg. Van M. trok een mes en stak
D. verscheidene malen. D. sprong echter op,
maar opnieuw wierp van M. zich op zijn
slachtoffer en stak hem in pols en borst. Een
dezer steken trof het hart, waardoor Dob
belman onmiddellijk dood was.
Van M. heeft de vlucht genomen en is nog
niet achterhaald. Hij is 41 jaar oud en staat
zeer ongunstig aangeschreven.
Binnenkort wordt het verkrijgbaar gesteld.
De minister van Sociale Zaken deelt
mede, dat thans een begin zal worden
gemaakt met de distributie van var
kensgehakt in blik aan ondersteunden
en tewerkgestelde werkloozen. De prijs
van dit nieuwe product is verlaagd
van 35 cent tot 32V2 cent per kilo
gram-bus.
Aan gezinnen tot en met vier per
sonen zal 1 K.G. per week kunnen
worden verstrekt en aan grootere ge
zinnen 2 K G.
Binnen enkele dagen zal aan de gemeente
besturen een circulaire worden gezonden,
waarin o.m. is aangegeven, op welke wijze dit
gehakt bij het hoofd van den rijksdienst der
levensmiddelendistributie moet worden aan
gevraagd.
N.V. DRUKKERIJ „DE TIJD".
In de Zaterdag gehouden vergadering van
aandeelhouders van de N.V. Drukkerij „De
Tijd" werden de jaarstukken over 1935 goed
gekeurd. Tot commissaris werd benoemd mr.
dr. P. J. Witteman.
Alle opvarenden gered.
Zondagavond zijn te Huil door den
stoomtrawler .Esquimaux" 16 Neder
landsche visschers aan land gezet,
behoorende tot de bemanning van
het motor-visschersvaartuig „Thor"
uit Vlaardingen, dat Vrijdagnacht
op 40 mijl van de kust van Northum
berland met de „Esquimaux" in bot
sing is gekomen. Menschenlevens
zijn echter gelukkig niet te betreu
ren.
Eenige leden der bemanning van de „Thor"
waren, naar Reuter meldt, op het oogenblik
van de botsing op het andere schip overge
sprongen. De overige leden hadden zich in
de reddingsboot begeven en waren daarna
opgepikt. De „Thor" was op sleeptouw geno
men, doch twee of driemaal brak de tros,
en na 1 uur des morgens heeft men het schip,
niet meer gezien. De „Esquimaux" had nog
het daglicht afgewacht, doch van het schip
was geen spoor meer te bekennen, zoodat
het waarschijnlijk gezonken is. De opvaren-,
den van de „Thor" zijn alles kwijt. 1
