Haarlem's Kunstbezit.
HAACSCH ALLERLEI.
Economisch overleg met
Frankrijk.
Komt er toch een R. A. I.-1937?
De diefstallen bij de firma
Stokvis.
Eerste groep verdachten staat
terecht
Sportvliegtuig neergestort.
Loopknecht neergeslagen.
Brutale roofoverval te
Rotterdam.
f 300.buit gemaakt.
Oceaanvlieger Bjorkvall op
Schiphol.
De regeling van goudafgifte.
De diefstal van de geldkist te
UIT DE STAATSCOURANT
Rotterdam.
Werkloosheid terugloopend.
Percentage over de week van
2126 Sept. gunstiger.
W,UE«5UAÜ 14 OC i OBER 1936
Inleidende besprekingen.
Besprekingen van algemeemen aard, die ge
motiveerd worden met de recente in Frankrijk
getroffen monetaire en economische maatre
gelen, worden op het oogentolik op het ministe
rie van Handel te Parijs met vertegenwoordi
gers van verschillende landen gevoerd.
Zoo hebben, naar Reuter ons meldt, de heer
Suetens, de Belgische directeur van de han-
delsaccoorden, en de heer Lamping, de direc
teur van de handelsaccoorden van Nederland,
inleidende besprekingen gevoerd met de Fran-
sohe experts.
Het I. C. A. gaat actie voeren.
In verband met het besluit van het bestuur
van de vereeniging Rijwiel- en Automobiel
Industrie (R. A. I.) om geen tentoonstelling-
in 1937 te houden en mede naar aanleiding
van tallooze ingekomen verzoeken, heeft het
Initiatief Comité Amsterdam (I.C.A.) het be
sluit genomen, een actie op touw te zetten,
teneinde alsnog gedaan te krijgen, dat de
R. A. I. op haar besluit in deze terug komt.
Het I. C. A. meent met recht het initiatief
tot deze actie te kunnen nemen, gezien het
feit, dat deze tentoonstelling voor de stad Am
sterdam in het algemeen van groot belang is
en het niet doorgaan zoowel voor vele perso
nen bij den autohandel betrokken, als voor
groote kringen van buiten den autohandel
staande zaken en personen, een groote te
leurstelling zou beteekenen.
Immers, zooals bekend, wordt de R.A.I.-ten
toonstelling gewoonlijk door bijna 100.000
personen bezocht, waarvan velen van buiten
komen. Wat dit voor Amsterdam, voor ontel
bare ondernemers van winkels, hotels, café'.s,
transportondernemingen, theaters en biosco
pen, werknemers enz. beteekent, ligt voor de
hand.
Het is dan ook de bedoeling van het I.C.A.
tot een groot aantal daarvoor in aanmerking-
komende corporaties, vereenigingen enz..
het verzoek te richten, om mede een schrijven
aan het bestuur van de R. A. I., waarin met
redenen omkleed, wordt aangedrongen op zijn
eenmaal genomen besluit terug te komen, te
onderteekenen.
De leden van de R. A I. zullen op 26 October
bij stemming uitmaken of een een meerderheid
TOor het houden van een tentoonstelling is.
IN EEN HOOIVORK GEVALLEN EN
OVERLEDEN.
Op het erf van de boerderij van de weduwe
Kwakernaat in den Gnephoek te Alphen aan
den Rijn, is Dinsdagmiddag een droevig on
geluk gebeurd.
De ongeveer 26-jarige landarbeider W.
Evers, die in een hooiberg werk verrichtte,
viel, na beëindiging van zijn werkzaamheden
in een z.g. voergat van een hoogte van 4
meter.
De man kwam op een hooivork terecht, met
het noodlottig gevolg, dat de steel hem 40 c.M.
in het achterlijf drong. Nadat een medicus de
eerste hulp had verleend, is E., die ondraag
lijke pijnen leed, naar het academisch zieken
huis te Leiden overgebracht, waar hij 's avonds
aan de gevolgen is overleden.
Overgroote publieke belangstelling.
In de afgeloopen weken is zooals bekend,
een serie verduisteringen ontdekt bij de N.V.
W. J. Stokvis, Kon. Fabriek van Metaalwer
ken te Arnhem. Er kwam aan het licht, dat
er in den loop van de laatste jaren door le
den van het magazijnpersoneel een groot
aantal waschtafel-combinaties, closets, kra
nen, fittingen en lampen ten eigen bate was
verkocht aan installateurs en anderen. Door
de politie werden in verband met deze ver
duisteringen niet minder dan twaalf leden
van het magazijn-personeel in arrest gesteld,
benevens tien personen, onder wie verschil
lende Arnhemsche installateurs, die gestolen
goederen geheeld hadden.
Dinsdagmiddag heeft de Arnhemsche
rechtbank een begin gemaakt met de be
handeling van de strafzaken tegen een deel
der verdachten. De belangstelling was van
de zijde der Arnhemmers buitengewoon
groot. Honderden verdrongen zich voor het
aanvangsuur der zitting voor het Paleis van
Justitie en toen de rijksveldwachters een
klein gedeelte van de nieuwsgierigen tot de
publieke tribune wilden toelaten, was de aan
drang zoo groot dat men den stroom niet
meer kon tegenhouden.
Eerst nadat met den gummistok eenige
charges waren uitgevoerd, waarbij rake klap
pen werden uitgedeeld, kon men de situatie
weer meester worden. Slechts een beperkt
aantal personen werd tot de rechtszaal toe
gelaten.
De eerste zaak.
Allereerst stond terecht de 31-jarige ma
gazijnbediende Th. P. M. L. uit Arnhem, die
ongeveer 15 waschtafel-combinaties had ge
stolen en verkocht aan loodgieters te Arn
hem. De diefstallen geschiedden in samen
werking met den magazijnmeester G. J. N.
en den magazijnbediende W. J. L.
De subst.-officier van justitie noemde het
optreden van de verdachten schandelijk. Al
len hebben 10 tot 30 dienstjaren en hun
loonen waren behoorlijk. Spr. eischte tegen
dezen eersten verdachte tien maanden ge
vangenisstraf.
Achtereenvolgens stonden daarna terecht
de magazijnmeester G. J N. die 18 jaar bij
de firma in dienst was en tegen wien een
jaar gevangenisstraf werd geëischt, de 33-
jarige magazijnbediende W. J. L. eisch: tien
maanden. De 35-jarige chauffeur-verwarmer
M. W. C. (eisch 10 maanden), de 46-jarige
metaalbewerker W. B. (eisch 10 maanden),
de 40-jarige magazijnbediende P. J. v. d. B.
(eisch 6 maanden), de 41-jarige zinkwerker
L H. M. (eisch 6 maanden), de 57-jarige
loodgieter P. J. V (eisch 4 maanden), de
54-jarige magazijnbediende A. J. (eisch 4
maanden) en de 58-jarige T. H. tegen wien
tot vrijspraak werd geconcludeerd.
De uitspraken in al deze zaken volgen op
Dinsdag 27 October a.s. op dien dag zullen
de overige verdachten terecht staan,
De twee inzittenden gewond.
Dinsdagmiddag omstreeks vijf uur
geraakte een sportvliegtuig, bemand
met de heeren Korpershoek en L.
Heemskerk beiden uit Amsterdam
onder de gemeente Steenbergen in
moeilijkheden door het onklaar raken
van den motor. De bestuurder wilde
een noodlanding maken, doch in de
laatste bocht gleed het toestel door te
geringe vaart af en stortte omlaag.
Het kwam terecht op een land onder de
gemeente Dinteloord, waarbij het geheel werd
vernield. Arbeiders, die in den omtrek werk
ten. spoedden zich naar de plaats van het
ongeluk en haalden beide inzittenden uit de
resten van het vliegtuig. Men waarschuwde
den burgemeester, de politie en de marechaus
see van Steenbergen, die terstond maatregelen
namen om de beide personen, van wie een
een enkel had gebroken en de ander een lichte
hersenschudding had opgeloopen, naar het
gasthuis te Steenbergen over te brengen. Hun
toestand was gisteravond gunstig.
Maandagavond tegen half zes, even voor
sluitingstijd, stapte een man den wijnhandel
van de firma R. aan de Wijnhaven te Rotter
dam binnen en vroeg den loopknecht, den
24-jarigen J. T. K., een prijscourant. De knecht
bevond zich alleen in den winkel, daar de
kantoorbediende juist even weg was gegaan
om zijn handen te wasschen. Toen K. zich
omdraaide om de prijscourant te verstrekken,
kreeg hij met een zwaar voorwerp een slag
op het hoofd, zoodat hij bewusteloos ineen
zakte. In dien toestand vond de kantoorbe
diende hem bij zijn terugkeer. De jongen
kwam spoedig tot bewustzijn. Bij nader on
derzoek bleek, dat uit een lessenaar een blik
ken sigarendoosje, inhoudende een biljet van
100 gulden, eenige biljetten van 25 en 10
gulden, alsmede eenig klein geld, tot een ge
zamenlijke waarde van 300 gulden, verdwe
nen was.
MEVROUW SPEENHDFF MOET EEN
OOGOPERATIE ONDERGAAN.
Mevrouw C. J. A. SpeenhoffPrinz, de echt-
genoote van den bekenden bard, is Dinsdag
in het academisch ziekenhuis te Leiden op
genomen voor het ondergaan van een vrij
ernstige oog-operatie.
GENERAAL-MAJOOR A. M. VAN WIJK
OVERLEDEN.
Op 76-jarigen, leeftijd is te 's-Gravenhage
overleden de gepensionneerde generaal-majoor
der huzaren A. M. van Wijk.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Een dennenbosch, door M. W. van
der Valk (Teyler's verzameling).
Toen, in den vorigen zomer, Van der Valk
op 77-jarigen leeftijd was overleden, hebben
wij in ons blad getracht zijn beteekenis in het
licht te stellen. Uit Teyler's portefeuilles re-
produceeren wij thans een dier karakteristie
ke teekeningen in zwart en gekleurd krijt van
zijn hand, die van zijn wezensaard en werk
wijze een zoo duidelijk beeld geven.
Wanneer wij al bij een teektening van
„schriftuur" soms spreken, dan zal dat zeker
begrijpelijk en verstaanbaar zijn bij Van der
Valk's werken, die juist door die sterk per
soonlijke schriftuur aantrekkelijk en belang
rijk zijn. Men behoeft er ons plaatje slechts
even op aan te zien om te bemerken hoe hij
al schrijvend teekende, en welk een natuurlijk
verloop dat schrijvend-teekenen bij hem nam
Zóó de paadjes en den met mos bedekten
grond van een dennenboschje zuiver te om
schrijven, zoo de glooiing en de naaldenglad
heid er van te doen gevoelen en het spelend
licht er over alleen met wat schijnbaar wil
lekeurig gekrabbel te kunnen suggereeren
uit dat alles spreekt een tot natuurlijk ma
nuaal geworden bezigheid die bewondering
verdient, ook al omdat het schrift zoo geheel
apart, zoo geheel van hem is.
Reeds in keuze en behandeling van ook dit
onderwerp vindt men den ganschen Van der
Valk terug. Een geheel willekeurig punt er
gens onder de dennen, van waaruit men te
gen den lichten horizon het liggen eener bree-
de vlakte vermoeden kan, trok hem aan om
de teekenachtigheid der stammen, om de
doorschijnendheid van het bladerendak,
waardoor het oneffen terrein zoo speelsch
verlicht wordt en hij accepteert dat gegeven
zóó als het daar voor hem ligt, in al zijn
rustigen eenvoud zonder te vragen of daar
als compositie wel een schilderij in zit. Al
leen om het plezier die stammetjes te teeke
nen, die, als slangenhuiden zoo verschillend
van bewegelijkheid in hun schors zijn, zet hij
zich tot dit werk neer en geeft zich zonder
verdere bijgedachte er aan over. Hoe verlei
delijk zou het voor menigen schilder geweest
zijn zulk een voorstelling door een figuurtje
te verlevendigen en het, zeker voor den leek,
aantrekkeliiker te maken! Men kan zich dat
zoo gemakkelijk voorstellen: een sprokkelend
vrouwtje met een kruiwagen of iets dergelijks
illustratiefs en tot den oppervlakkigen kijker
spreekt zulk een boschinterieur dadelijk veel
aantrekkelijker taal. Maar dat is Valk's be
doeling niet: hem is ieder hoekje van de na
tuur, ook zonder illustratie, interessant ge
noeg om er zich geheel aan over te geven en
het in krijft of verf met groote liefde te be
schrijven. Zoo kon hij groote teekeningen al
leen van wolkenluchten maken en in enkele
getrokken lijnen de uitgestrektheid van ons
zeestrand met den bewegelijken duinzoom
vastleggen. Zoo bij iemand, dan kan men bij
Van der Valk zeggen dat zij de poëzie distel-
leerde uit wat den meesten menschen nuchter
schijnt. Een hooge lucht boven een vlakken
polder, een schijnbaar eenvormige boomenrij
op den dijk, die den polder omzoomt.men
moet intens veel van de natuur houden om de
pracht, die zulk een nuchter geval bevat, te
zien en te bewonderen en voor de meesten zit
daar geen plaizant schilderij in. Van der Valk
zocht die dingen bij voorkeur te realiseeren
en toen wij dezen prachtigen herfstmorgen
tusschen Groenendaal en Bennebroek aan
Hij acht thans een Oceaanvlucht „volmaakt
veilig".
Dinsdagmiddag te ongeveer half vijf landde
op Schiphol het uit Londen komende Zweed-
sche Viking-vliegtuig S.-F. Y. R., eigendom
van het Stockholmsche dagblad „Stockholm
Tidningen" en plaats biedend aan drie per
sonen, aan boord waarvan zich de Zweedsche
oceaanvlieger Kurt Bjorkvall bevond. Zooals
men weet vertrok Bjorkvall verleden week
met een vliegtuig uit New York met de be
doeling een non-stopvlucht naar Stockholm
te maken. Op korten afstand van de Iersche
kust zag hij zich echter gedwongen, boven
zee te dalen en hij dankt zijn leven slechts
aan een Franschen trawler, die zich in de
buurt bevond en die den vlieger kon oppik
ken, waarbij het toestel echter verloren
ging.
Bij Koninklijk Besluit is benoemd tot no
taris binnen het arrondissement Amsterdam,
ter standplaats Amsterdam (vacature C. Gipon)
A. A. Rambonnet, candidaat-notaris, aldaar.
den wandel waren en daar links van den
straatweg dat prachtige uitzicht naar de Meer
genoten, waren het niets dan Van der Valk'en,
die ons voorgetooverd waren. Of beter: door
Valk's oogen hadden wij die schoone nuchter
heid eerst recht leeren begrijpen.
Van der Valk's kunstenaarsleven is buiten
gewoon zuiver en uitzonderlijk geweest. Hij
heeft zich al teekenend uitgeleefd zonder
eenige mercantiele bijgedachte of neiging-
zelfs tot concessies. Hij werkelijk had een
hooge, een wijsgeerige opvatting van wat het
werk van een artist zijn moet. Liever ver
diende hij den boterham door het geven van
lessen en zijn leerlingen kregen veel meer
van hem mee dan kennis van teekenen en
schilderen alléén dan dat hij zou trachten
dingen te produceeren, die niet met zijn wa
ren aard strookten. Zijn vrienden ter Akade-
mie, in Allebé's klas, hebben allen een korter
of langer periode van maatschappelijken wel
stand gekend; Van der Valk's werken brach
ten zóó ze verkocht werden niet veel
meer in, dan een werkman, die per uur be
taald wordt, aan weekloon beurt. Wij herin
neren ons van een jaar of vijftien geleden,
dat hij in Arti een kunstbeschouwing zijner
teekeningen hield en daar heel naievelijk
voor prachtige groote bladen zes, acht rijks-
Nog niets bekend over aansluiting bij de
tusschen Frankrijk, Amerika en Engeland
gesloten overeenkomst.
Bij navraag ter bevoegder plaatse is
het A. N. P. gebleken, dat de Neder-
landsche regeering nog geen mede-
deeling van de tusschen Amerika,
Frankrijk en Groot Britannië getrof
fen overeenkomst, waarbij de goud
afgifte tusschen de wisselkoersfondsen
dezer drie landen geregeld wordt, ont
vangen heeft, en dus op het oogenblik
zelfs geen gelegenheid voor haar aan
wezig is, om te overwegen, of er aan
leiding zou bestaan om zich bij een
dergelijke regeling aan te sluiten.
Juli het werkloosheidspercentage af
nam met 0.7 pet., terwijl er in de over-
eenkomtsige periode van 1935 een toe
neming was van 0.7 pet.
daalders in den catalogus vroeg. En nog een
vrij droef resultaat boekte. Het is jammer
dat menschen, die nog wel eens iets voor
kunst kunnen uitgeven, vaak zoo slecht zien.
Er gaat hun veel voorbij. Maar misschien is
dat een troost voor hen, die wel graag wat
zouden willen uitgeven, maar het niet kun
nen. Al is dat een soort Schadenfreude.
Tot aan zijn dood is Van der Valk blijven
teekenen. Het ligt voor de hand, dat een zoo
danig aangelegd artist een prachtig graphie-
ker moest zijn. Het schrijvend-teekenen toch
is wel het kenmerk van wie dat vak
(graphein schrijven) beoefent. En vooral
uit vroegere jaren bestaan er overtalrijke et
sen en etsjes van zijn hand, die, in een luch
tig schrift vastlegden wat zijn geest bewogen
had. Hij.was te Amsterdam geboren en maak
te prachtige blaadjes langs den ouden Schin
kel, in de buurt van Amstelveen, in de oude
stad ook. Later toefde hij eenigen tijd in
Auvers bij Parijs, woonde in Scherpenzeel en
in Leiden, daarna weer in Amsterdam en
stierf ten slotte in het Gooi. Een dier fijne
artistennaturen die met een glimlach aan
den kant van den weg blijven staan als de
autobus der beroemdheid voorbij rolt.
J. H. DE BOIS
Hoe heerlijk deze herfst was.
Hoe mooi het strand en de zee.
En hoe wij ons voorbereiden
op de groote dagen, die komen
zullen.
Wie niet van de badplaats Scheveningen
houden zoo zijn er maar wél van de
zee, hebben m dezen heerlijken herfst hun
hart en hun longen kunnen ophalen!
Het klinkt u misschien dwaas in de ooren,
maar er zijn werkelijk duizenden en duizen
den heel goede Hagenaars, die 's zomers
nooit op Scheveningen komen. Nu bedoel ik
niet die bevoorrechte wezens, dat uitster
vende ras van menschen, die den eersten
Juni de gordijnen laten zaken, de voordeur
op slot doen en den nachtveiligheidsdienst
een waarschuwing geven dat er extra-goed
opgelet moet worden, omdat de familie uit-
stedig zal zijn en die den lsten September
weer terugkeeren op het nestzulke men
schen zijn er hier nog wel, want ondanks al
ons (en hun) gesteun en gezucht wonen er
nog héél wat rijkaards in en rond Den Haag.
In het landelijke Wassenaar bedraagt het
gemiddelde inkomen der in de inkomstenbe
lasting aangeslagenen van f 4000 tot f 5000!
('bij u in Bloemendaal van f 5000 tot f 6000!).
Maar toch vormt die categorie van lieden die
Den Haag alléén maar als hun winterresi-
dentie beschouwen een te verwaarloozen
factor van de geheele bevolking. Doch er zijn
wél heel wat Hagenaars, die bepaald het
land hebben aan de mondaniteit of de kwasi-
mondaniteit van Scheveningen. Die er niet
van houden op een vol strand, een volle pier,
een vol café-terras aan een vollen boule
vard te zitten. Die het land hebben aan wat
men gemeenlijk noemt „het rythme van de
zen tijd" en die het thuis in hun tuin rustiger
en pleizieriger vinden dan in het gewoel van
de badplaats gedurende het „hochsaison".
Er zijn tienduizenden hier, en ik bedoel nu:
menschen die het om het geld waarlijk niet
behoeven te laten, die liever ergens op 'n stil
plekje tusschen Wassenaar en Katwijk gaan
zwemmen dan in het gemengde bad, die lie
ver na een lekkere wandeling hun kopje kof
fie gaan drinken in een primitief buiten-
café'tje ergens op een stille plek, dan daar
waar ge over de hoofden loopen kunt. Even
goed als er tienduizenden zijn, die nooit of
te nimmer een bioscoop bezoeken, of naar
den schouwburg gaan. Menschen, die ge
nooit ergens ontmoet. Die altijd thuis te vin
den zijn, wanneer ze niet een wandeling ma
ken langs de weinige wegen die nog niet
door de massa ontdekt zijn.
En die hebben genoten, nu het zoo'n heer
lijke herfst is, dat ge voortstappend langs
de lichte zee in het tintelende hefstzonne-
tje het zoo warm krijgt of het nog volop
zomer is. Het strand is nu alleen voor de wan
delaar-s. Want het Lunapark is verdwenen (zou
't het volgend jaar terugkomen na de wel wat
pijnlijke ervaringen van dezen „zomer"?); het
plankier met de winkeltjes, de eetgelegenhe-
den, de chocolade-, ijs- en poffertjestenten,
heeft het zand weer eenzaam gelaten; bad
stoelen of -keetjes zijn in velden noch wegen
te bekennen. Er is alleen een heerlijk breed
strand, de zon, de lichte herfst, die irriseerend
straalt op de kruivende, schuimige golven aan
de branding en een horizont zóó diep-glan-
zend van allemaal parelmoeren tinten, dat
alle gelukkige honden van den Haag, die met
den baas en het vrouwtje méé mogen, er dol
van plezier van worden, elkaar in groote,
snelle bogen achterna rennen om die zalige
zandvlakte zonder gevaarlijke auto's en dan,
met vier pooten kletsend en klotsend langs
de zoom van de zee, zich zelf en hun speel
kameraden een heerlijke douche geven, dat de
druppels hen glinsterend om de ooren en het
vroolijke staartje spatten.
Zondag, een herfstdag uit duizenden, leek
het wel of alle Haagsche honden-van-goeden-
huize met hun bazen en vrouwtjes op het
strand waren. Het was een geren en een ge
draaf, een gesjouw met stokken en planken,
een geblaf en gespat van belang. En de men
schen haalden hun hart op aan de vroolijk-
heid van hun ruig- en gladharige kameraden;
voelden zelf óók de jolijt in hun harten en
beenen. Menige lange wandeling is er ge
maakt. De energieksten loopen dan heelemaal
naar Katwijk, in een stevig drie-uur volge
houden tempo; de minder sportieven bren
gen het tot 't Wassenaarsche Slag, of
loopen dwars door de duinen over Meijendel
naar Wassenaar, of gaan maar zoo een uurtje
heen of terug. Ge ziet er, op 't strand en in de
duinen, ruiters en kwieke amazones op hun
glanzende paarden. Overal is er vroolijkheid
en frischheid en verademing in den herfst. En
zelfs zijn de terrassen van de boulevard-
café's die nog open gebleven zijn, goed
bezet met menschen, die verzaligd tegen het
zonlicht zitten te knipoogen. wat dan wel eens
pleegt over te gaan in een dutje óók. Waaruit
i het ontwaken een beetje kil is. Want om half
i zes is de zon weg en het kopje koffie steen
koud geworden. Maar 'n heerlijke dag was het.
Eén uit vele in dezen goeden herfst.
Dat is een meevaller. Voor de natuurliefheb
bers en voor de café-houders, al is er vanzelf
geen sprake van dat de schade van den zomer
ook maar eenigszins goed gemaakt zou zijn.
En van de drukke dagen, waarop de verloving
van de Prinses gevierd is, dagen toen het wel
leek of die heele malaise maar een sprookje
was, een onwaar verhaaltje dat we elkaar
op den mouw gespeld hadden, toen er
stoelen en tafels te kort kwamen
en het overal gezellig en vroolijk en
tierig was, van die dagen waarop de koffie
huizen en restaurants in sferen-van-weleer
oefden, daar is nü niets meer van over. Er zijn
oenschen geweest, die heusch begonnen te
lenken dat de slechte tijd maar een suggestie
was, die één tooverwoord noodig had, om ver
broken te worden. Dat tooverwoord zou dan
„Oranje" zijnMaar die hebben mis ge
rekend. De slechte tijd is er, tastbaar en wer
kelijk. Het tooverwoord heeift de menschen de
werkelijkheid even doen vergeten. Dat was
héél nuttig en pleizierig. Maar nu is de rust er
weer. Nu staan we weer voor de werkelijkheid.
En het aangezicht van den Haag is weer even
strak en zakelijk als te voren.
Met Januari zal dit weer een week anders
worden. Dan gaan we het huwelijk van Juliana
en Bernhard vieren. In het paleis van wijlen
de Koningin-Moeder wordt al druk gewerkt
om het gereed te maken tot woning van het
jonge paar. Er zijn al vergaderingen gehouden
voor de komende feestviering. Den Haag zal
dan groote dagen beleven en gastvrijheid moe
ten verleenen aan tienduizenden vreemdelin
gen. Ik verzeker u, dat wij ons nü reeds voor
bereiden op die taak. In onze couranten wordt
al gevraagd om een langeren weg voor den
bruidsstoet, dan aanvankelijk het plan was,
opdat zooveel mogelijk menschen hem zullen
kunnen zien. En terecht wordt er op aan
gedrongen, dat er van overheidswege tribu
nes langs den weg opgesteld zullen worden.
Eensdeels ten gerieve van de kijkers, doch óók
om „prijsregelend" te werk te gaan en om te
voorkomen, dat de venster verhuurders al te
omvangrijke slaatjes zullen slaan uit hun pri
vilege, dat de stoet langs hun huis trekt.
Maar dit alles is nog bij lange na niet in kan
nen en kruiken. Zoodra dit het geval is, hoop
ik u er méér van te vertellen. Mr. E. ELIAS,
In het restaurant van Schiphol zit Bjork
vall tegenover ons, een forsche jonge kerel,
blond en met een prettig open gezicht, ge
kleed in een sportief grijs colbertcostuum, dat
hij blijkbaar in Londen heeft aangeschaft.
Aanvankelijk zou hij reeds vanmorgen per
K.L.M. uit Londen zijn gekomen om dan met
de lijn-machine verder te vliegen naar Stock
holm. doch hij heeft er den voorkeur aan
gegeven, mee te reizen met het sportvlieg
tuig, waarmede zijn vrienden hem naar Enge
land tegemoet waren gereisd en dat hem
morgen naar het Stockholmsche vliegveld
zal brengen.
Indien men hem hiertoe in de gelegenheid
stelt, wil hij naar hij ons verzekerde, nog
maals een poging wagen om den Oceaan over
te steken.
Naar aanleiding van deze opmerking vroe
gen wij hem, of hij na de opgedane ervaring
van meening was, dat een oceaanvlucht
heden ten dage nog moet worden beschouwd
als een riskant avontuur of als een onder
neming, die tot de normale mogelijkheden
van de moderne luchtvaart behoort.
„Kijk eens", was zijn antwoord, „pech
kan men natuurlijk altijd en overal krij
gen, maar wanneer men als bekwaam vlieger
de beschik kir g heeft over een goed toestel
met betrouwbaren motor en goede instru
menten, dan is, mits men een periode uitkiest
waarin de weersomstandigheden gunstig zijn.
bij den huidigen stand der luchtvaart een
vlucht over den Atlantischen Oceaan vol
maakt veilig".
MICA-VLIEGTUIG MAAKT NOODLANDING.
Het vroegere militaire vliegtuig P.H.-J.A.C.,
bestuurd door den militairen vlieger Reintj es
uit den Haag, in dienst van de Mica-campagne,
van den Nederlandschen Middenstands Bond,
cirkelde Dinsdagmiddag boven Beek (L.)
Omstreeks vijf uur was het toestel tenge
volge van den dikken en laaghangenden mist
genoodzaakt op het gemeentelijk sportterrein
van Meerbeek een noodlanding te maken,
wplke moeilijke manoeuvre zonder materieele
schade afliep, terwijl de beide inzittenden van
het vliegtuig ongedeerd bleven.
Bij Koninklijk Besluit is, met ingang van
15 October 1936, benoemd tot burgemeester
der gemeente Marken: de heer G. Verheul,
thans gemeente-secretaris van Nederhorst
den Berg.
Bij Koninklijk Besluit is benoemd tot nota
ris binnen het arrondissement Amsterdam,
ter standplaats Amsterdam (vacature A. L.
Haremaker)E. J. Poster, candidaat-notaris,
aldaar.
Drie personen aangehouden.
In verband met den diefstal van een kist
met geld, inhoudende ruim f 6.000 uit een
spoorwagon, welke stond op het emplacement
van de Rott. Tramweg Mij. in de Rozenstraat
te Rotterdam heeft de politie aldaar een drie
tal personen aangehouden. Het geld kon tot
dusverre niet worden opgespoord. De gearres
teerden die hardnekkig ontkennen, zijn naar
het huis van bewaring overgebracht.
Vooruitgang bij vorige jaren.
De directeur van den rijksdienst der werk
loosheidsverzekering en arbeidsbemiddeling
deelt mede, dat in de week van 21 tot en met
26 September 1936 het aantal leden van ge
subsidieerde vereenigingen bedroeg 531.200;
hieronder zijn begrepen 74.000 landarbeiders,
te wier aanzien in de maanden Mei tot en met
November geen gegevens aangaande de werk
loosheid ontvangen worden.
Van de 457.200 verzekerden, niet behoorende
tot de landarbeiders, waren geheel werkloos:
in de week van 21 tot en met 26 September
1936 28.8 pet.;
in de vorige verslagweek (7 tot en met 12
September 1936) 28.7 pet.;
in de overeenkomstige verslagweek van 1935
27.9 pet.;
in de overeenkomstige verslagweek van 1934
23,7 pet.
Wat de geheele werkloozen betreft (land
arbeiders buiten beschouwing gelaten), kan
worden medegedeeld, dat de werkloosheidsper-
'centages waren: in den winter 1933'34 26.6.
in den winter 1934/35 29.3, in den winter
1935 36 31.9; in den zomer 1934 23.8, in den
zomer 1935 27.5 en in den zomer 1936 29.2.
Het percentage in de tweede week van Sep
tember was in vergelijking tot het gemiddelde
in den met die week eindigenden zomer: in
1934 0.1 pet. lager, in 1935 0.4 pet. hooger en
in 1936 0.4 pet. lager.
Deze vergelijking geeft dus voor 1936
een gunstiger resultaat dan in de
vorige twee jaren. Dat het verloop ge
durende de laatste twee maanden niet
ongunstig was, blijkt ook daaruit, dat
in 1936 sedert de tweede helft van
