NEDERLAND—NOORWEGEN.
VOETBAL
KON. NEB.
VOETBALBOND
VOETBALNIEUWS
MAANDAG 2 NOVEMBER 1936
Aan de Noren ontgaat op het laatste oogenblik
de overwinning.
De Bock scoort de gelijkmaker.
DE WEDSTRIJD.
DE UITSLAGEN.
BUITEN DE COMPETITIE
Amsterdam-Haarlem (1-2)
Kampioenschap van Haarlem.
VOETBAL IN ENGELAND
Het programma voor Zondag.
A. Drees gehuldigd.
Haarl. Scheidsrechters-
vereeniglng.
Om den Gouden Onafhankelijk-
heidsbeker.
Matige wedstrijd van onze
landgenooten.
p. Laat ons beginnen met een conclusie.
Daar lijkt geen bezwaar tegen, omdat u toch
allen reeds lang den uitlsag weet.
De conclusie namelijk; het wil toch maar
niet goed tegen die Noren. Het speltype van
deze Scand'inaviërs ligt den onzen niet goed,
evenmin als het trouwens den Duitschers te
Berlijn goed lag, of den Italianen, ook in het
Olympisch voetbaltournooi. Het moet voor een
Nederlandsch elftal veel prettiger zijn, te spe
len tegen Denen of Zweden, met hun korte
spel, waarop veel gemakkelijker vat is te krij
gen. En wat moeten wij nu denken van de
verklaring, van Noorsche zijde vóór dezen
wedstrijd afgelegd', dat het speltype, in de
verschillende gedeelten van dit bijzonder uit
gerekte land gevolgd, naar districten gere
kend, zeer ver uiteenloopt? Als dat waar is,
moet het toch uiterst moeilijk zijn, een homo
gene Noorsche ploeg te vormen, want van ge
regelde indoortraining kan daar, door de
groote afstanden, niets komen. Maar als er
één ding van deze Noorsche ploeg gezegd kan
worden, dan is het, dat zij homogeen was. En
in die homogeniteit was zij ons nationaal elf
tal vooral in de eerste helft, verre de baas, alle
geregelde indoortraining van de onzen ten
spijt.
Prachtige voetballers zijn het, deze Noren en
het heeft het Nederlandsch elftal drie kwar
tier spelen gekost, voor het hen uit hun be-
heerschte spel kon brengen. In de eerste helft
hing het Nederlandsche spel zoo als droog
zand aan elkaar, dat de ongewone lauwheid
van het publiek verklaard kon worden door
het algemeen heerschende gevoel: hoe komen
zij er ooit doorheen. Dat wordt niets vandaag.
Oranje was in deze eerste periode soms ook
wel sterk in den aanval, maar het besef drong
zich op: als Nederland scoort, dan zal het eens
een keertje gelukt zijn, maar van dat veel
gaver en beheerschte Noorsche spel moet op
den duur een doelpunt komen. Het kwam, een
volkomen zuivere goal, hoe Halle ook, versla
gen op den grond zittende, zwijgende mocht
protesteeren. Wanneer Paauwe niet op het
laatste moment was teruggeloopen, ja dan
maar hij liep terug en van buitenspel was geen
kwestie. Toen de rust met 01 inging was dat
volkomen verdiend en wij waren er tot dat
oogenblik zelfs goedkoop afgekomen. Want in
die eerste drie kwartier was het spel van de
voorhoede te moeizaam geweest, het plaatsen
door de achterhoede te onnauwkeurig. Calden-
hoven en Anderiesen waren niet erg op dreef,
maar Van Heel en Paauwe hadden er prach
tig het oog in. Alleen, de Noren stelden zich
zoo uitstekend op, dat er voor de onzen geen
doorkomen aan was. Smit liep een beetje van
het kastje naar den muur, Van Nellen werd te
weinig in het spel betrokken, Bakhuys werd
uiterst scherp bewaakt en alleen De Bock en
Wels konden eigenlijk hun gewone spel spelen.
Na de rust stegen de Nederlandsche papie
ren met een sprong. Na een paar minuten had
Bakhuys op beproefde wijze den stand gelijk
gemaakt en zes minuten later kopte Smit in,
waarmede de mooiste goal van den dag was
gemaakt en de roodbroek veel goed maakte
van zijn, over het geheel genomen, slechts ma
tig spel. Na drie kwartier van Noorsche over-
heersching, kwam de Nederlandsche superiori
teit, die helaas echter veel korter duurde, want
na een kwartier was de injectie uitgewerkt.
Onze middenlinie speelde nu ver opgedrongen
en toen de Noren zich herstelden van den
schrik, konden Van Heel en Anderiesen het
niet goed meer bijbeenen. Er kwamen angstige
openingen in de oranje-achterhoede. Een tijd
lang werd het gevaar nog afgewend maar na
25 minuten was de stand weer gelijk. Oranje
bleef geheel op winst spelen en daar was on
getwijfeld veel voor te zeggen. Waarom zou
het niet weer lukken? Maar nu was de beurt
wëer aan de Noren en zij slaagden er uit een
van hun uiterst snelle aanvallen zoowaar in,
de leiding te hernemen. Dat gebeurde tien
minuten voor tijd en het zag er zwart uit.
Nederland zette er nu weer alles op, de vaart
van het eerste kwartier na rust kwam opnieuw
in het spel van de onzen, maar de Noorsche
achterhoede sloeg voorloopig vastberaden alle
stormloopen af. Zij speelden nu echt voor het
behoud van de zege en het leek hun te wil
len lukken. Maar slechts twee minuten voor
het einde kreeg debutant De Bock een bal goed
toegespeeld op slechts enkele meters voor het
doel. Inplaats van wild te schieten, legde hij
rustig den bal goed, bracht daarmee ongetwij
feld den Noorsehen doelman in de war en
plaatste zuiver en kalm in den hoek, waardoor
de Nederlandsche eer met een gelijk spel was
gered. Dit was een prachtig staaltje voetbal
van den Bloemendaler en zij het dan het voor-
deeligste, zeker niet het eerste, dat hij in dezen
wedstrijd vertoonde.
De vierde kamp tegen Noorwegen is in een
gelijk spel geëindigd en zoo is het goed.
Oranje had stellig niet verdiend, te winnen.
En nu is het ons een buitengewoon genoe
gen, te kunnen verklaren, dat wij in lang niet
zulk een succesvol debuut in het Nederlandsch
elftal hebben gezien als deze eerste wedstrijd
van den Bloemendaler De Bock. Wij moeten
ons al erg vergissen, als hij zich niet voor
langen tijd in het nationale elftal heeft ge
speeld op dezen middag. Hij heeft zich vrij
wel van het begin af aangepast, toonde een
uitstekend anticipatie vermogen, deed vele
handige, weldoordachte dingen en toonde zich
In overleg en beheersching een waar veteraan.
Het experiment De Bock is geslaagd, met zijn
doelpunt vlak voor het einde zette hij de kroon
op een goeden en moedigen wedstrijd.
Wat moet ik nog meer van het elftal zeggen.
Het speelde niet den grootschen strijd, dien
het publiek langzamerhand Is gaan verwach
ten. In dit opzicht was er een teleurstelling. De
schuldigen waren niet zij zelf, maar de Noren.
Smit is weleeiiiS beter op dreef geweest en
van Van Nellen kan hetzelfde gezegd worden,
hoewel voor hem mag gelden, dat hij het, door
het „zwerven" van Smit wel extra moeilijk
heeft, Bakhuys werd duchtig „op zijn huid"
gezeten en dat is bij zulke tegenstanders niet
plezierig. Hij bewees nog eens zijn bijzondere
schutterstalenten, toen hij, een goed' gericht
schot van het uitgestoken been van een Noor
terugkrijgend, onmlddelijk weer een schuiver
loste, dien de Noorsche doelman uit den hoek
moest grabbelen. Dat is een schotvaardigheid,
hie typeerend is voor Bakhuys.
Na de rust speelden Caldenhoven en Weber
voor wat zij waard waren en vooral de
OW.S.'er was er toen goed in, na een zeer
matige eerste helft. Maar vooral zij moeten
gevoeld hebben, dat het tegen die Noren dek
sels lastig spelen is.
Het Nederlandsch elftal heeft dezen Zondag
geen nieuwe lauweren geoogst, de eindcon
clusie moet zijn, dat het zich met moeite heeft
gehandhaafd. Hetgeen echter tegen tegen
standers als deze geen reden tot schaamte is.
Leo Halle. De Bock.
Toespraak van wethouder Boekman.
Voor het begin van den wedstrijd hield wet
houder Boekman een korte toespraak.
Dit was een nieuwigheid, dat een vertegen
woordiger van het Amsterdamsche gemeente
bestuur door een toespraak een zeker cachet
aan een internationalen voetbalwedstrijd ver
leende. Hij zei dan ook, dat een bijzondere ge
beurtenis daartoe aanleiding moest geven. Die
gebeurtenis- was het feit, dat Zondag voor de
50ste maal een internationale voetbalwedstrijd
in de hoofdstad werd gespeeld onder de auspi
ciën van den K.N.V.B.
„Sinds 1909 is de bond Amsterdam trouw
gebleven en als deze wedstrijd door onze
spelers gewonnen wordt, kan een tweede jubi
leum gevierd worden, want dan zal het Neder
landsch elftal de 25ste zege in het Amster
damsche stadion behaald hebben in interna
tionale wedstrijden".
Het lot heeft het echter anders gewild: dat
tweede jubileum kon Zondag niet gevierd
worden, want de Oranjeploeg is er niet in ge
slaagd, aan de Noorsche gasten een neder
laag toe te brengen.
Eenige minuten voor half drie komen de
Noren, gekleed in witte broek en rood shirt,
op het veld. De Postharmonie speelt het Noor
sche volkslied. Dan volgen de oranje-mannen,
begroet met het Wilhelmus door velen meege
zongen.
Scheidsrechter Birlem roept de aanvoerders
tot zich; Nederland verliest den toss en speelt
vóór de rust tegen den zwakken wind, die
over de lengte van het veld staat.
De elftallen stellen zich als volgt op:
Nederland:
Halle,
Weber, Caldenhove,
Paauwe, Anderiesen, Van Heel,
Wels. De Bock, Bakhuijs, Smit, Van Nellen.
Noorwegen:
Brustad, Boerresen, Martinsen, Kvammen,
Frantzen.
Holmberg, Juve, Monsen,
Holmsen, Eriksen,
Johansen.
Bakhuijs trapt af; de bal komt al gauw bij
de Noren, die echter ook niet ver komen. Dan
trekt Nederland voor het eerst ten aanval;
Van Nellen krijgt den bal op den vleugel vrij,
zet voor, maar De Bock kopt naast. Even later
wordt een schot van Bakhuijs gestopt. Dan
komt ook de voorhoede der gasten in actie;
Halle moet reeds ingrijpen als Frantzen een
gevaarlijk schot naar den hoek van zijn doel
zendt. Halle stompt het schot corner; de hoek
schop wordt door onze verdediging slecht
beoordeeld, maar dat heeft geen ernstige ge
volgen, doordat een Noor over het doel schiet.
In de eerste minuten is het tempo niet
snel, vooral aan Nederlandsche zijde; de
Noren zi.in vaak een fractie van een seconde
eerder bij den bal en oefenen eenigen druk uit.
Halle stopt een harden schuiver, nadat onze
achterhoede gepasseerd is. Aan de andere
zijde schiet De Bock in vrij goede positie
naast.
r«e eerste Nederlandsche corner wordt door
Wels genomen: de Noorsche doelverdedlger
stomnt het leer het veld in.
Het gebrek aan temno doet zich dan op
nieuw gevoelen: wederom brengt Noorwegen
ons doel in gevaar: eerst na een felle scrim
mage weet de achterhoe&e ruimte te maken.
Eenige Noorsche aanvallen worden door
off-side onderbroken. De gasten laten zich
daardoor niet onmoedigen: hun middenlinie
staat goed opgesteld en stuwt de voorhoede
steeds weer ten aaval, zoodat Halle, Weber
en Caldenhove lang geen gemakkelijke taak
hebben.
Smit, die nog weinig fraai werk heeft laten
zien, schiet bi.i een aanval der onzen in, maar
te zacht. Johansen houdt den bal gemakkelijk.
Het is langzamerhand duidelijk geworden,
dat Nederland dezen wedstrijd nog niet ge
wonnen heeft: dat er zelfs hard zal moeten
word°n gewerkt, om een eervol resultaat te
bereiken.
De Noren stormen weer op ons doel af: het
gevaar dreigt thans van den rechtervleugel.
Halle werpt zich naar voren, grijpt mis. maar
de bal gaat juist langs zijn doel uit
Ook de Nederlandsche voorhoede probeert
het telkens weer.
Van een belangrijk overwicht van één der
partijen kan niet gesproken worden. Smit
krijgt een vrij behoorlijke kans, die hij mist.
Als de linkshaak Fnimspn de situatie ver
teerd bez'et. heeft dn Pivk ten hq] lp goedp
positie, maar ook zi.in schot faalt.
Na deze eerste periode van ongeveer 25 mi
nuten worden de Nederlandsche aanvallen
wat veelvuldiger, maar ae noorsche verde
diging is sterk; voorloopig wordt het doel der
gasten niet al te veel bedreigd.
Bakhuys wordt stevig bewaakt.
Bijna neemt Nederland de leiding. Smit
duikt voor het doel op, krijgt den bal toege
speeld en schiet hard: de bal ketst buiten het
bereik van Johansen tegen den paal.
Juve, de Noorsche spil, verlaat het veld;
hij wordt vervangen door Andersen. De Noor
sche aanvalskracht heeft daar blijkbaar wei
nig van te lijden, want, nadat Johansen een
schot van den even ontsnapten Bakhuys on
schadelijk heeft gemaakt, is het oogenblik
voor het eerste Noorsche succes gekomen.
Na 33 minuten 0J
Na 33 minuten appelleert onze
achterhoede bij een Noorsehen aan
val voor buitenspel, ten onrechte,
want wel is Weber naar voren geloo-
pen maar denkt er niet aan, dat
Paauwe zich dicht bij het doel be
vindt. De Noorsche middenvoor Mar
tinsen kan dan ook gemakkelijk den
bal langs Halle jagen, terwijl onze
backs werkeloos toezien (0—1).
Met dezen achterstand trekken onze jon
gens opnieuw naar voren. Terwijl 't binnen-
trio den bal heeft, loopt Johansen uit; hij
is nogal fortuinlijk, als hij nog juist een schot
kan stoppen.
Na een fraaien aanval schiet Bakhuys
naast. Het wil niet lukken!
Wels, die overigens een goede partij speelt,
plaatst eenige malen achter.
De tijd verstrijkt zonder dat de oranjeploeg
zich een veldoverwicht kan verschaffen.
Halle moet zelfs nog tweemaal handelend
optreden. Zoo golft het spel heen en weer,
maar de rust komt met een 10 voorsprong
voor de Noren.
De tweede helft.
De tweede helft is nog maar nau
welijks begonnen, als de toeschou
wers reden tot juichen krijgen. Even
zijn de Noren aan het woord; dan
snelt Wels langs de lijn, geeft den
bal aan Bakhuys, die zich, door even
naar links te zwenken, vrij speelt en
die daarna met een onhoudbaar
schot in den linkerhoek de partijen
op gelijken voet brengt (11).
Luide aangemoedigd snelt de Oranje-aan
val weer naar voren, maar de Noorsche ach
terhoede laat zich niet zoo gauw overrompe
len. Het spel is thans vooral bij de Neder
landers vuriger, feller en dus gevaarlijker.
Een corner op het Noorsche doei wordt ge
forceerd, waaruit de bal naast gekopt wordt.
Nederland neemt de leiding
Het blijkt nu, hoe productief een
voorhoede kan spelen, als de vleugel
spelers in de combinatie betrokken
worden, want Wels, die den grondslag
legde voor het eerste doelpunt, heeft
ook een belangrijk aandeel in het tot
stand komen van den tweeden goal.
Na snel te hebben opgebracht, plaatst
hij den bal voor het Noorsche doel,
waar Smit gereed staat om met een
goeden kopbal Johansen te passeeren.
Zoo is de stand na acht minuten 2—1 in het
voordeel van Nederland.
Het tempo is intusschen veel sneller ge
worden, maar het blijkt spoedig, dat de Noren
er geenszins van overtuigd zijn, dat zij hun
wedstrijd verliezen zullen. Ons doel komt
weer in gevaar. Vallend stopt Halle een schot
van Brustad en dan kan Caldenhove na een
hevige doelworsteling redding brengen.
Niettemin is Nederland in dit tijdvak be
langrijk sterker. Dat overwicht wordt echter
niet behoorlijk uitgebuit, vaak wordt de bal
zóó ver naar voren geplaatst, dat de voorhoe
de hem onmogelijk kan bereiken.
De voorzetten van Van Nellen belanden
meermalen achter het Noorsche doel.
Weer is het Wels, die het binnentrio een
kans geeft: De Bock dringt zich naar voren,
doch juist als hij schiet kan een Noor nog
reddend ingrijpen.
Dat de Noren ook vaak gevaarlijk zijn, komt
voor een belangrijk deel op rekening van onze
Smit. Bakhuys.
verdediging, die den linksbuiten Brustad
meestal vrij laat staan. Zijn- landgenooten
zijn dan ook zoo verstandig, zoo dikwijls mo
gelijk op dezen man te spelen.
De stand wordt 22
Als er nog 18 minuten gespeeld moet
worden, heeft een der Noorsche aan
vallen succes. Frantzen is snel door-
geloopen en naar binnen gezwenkt;
zijn schot wordt nog even gestopt,
maar de bal springt in het veld terug,
waarna de toeschietende Brustad van
dichtbij scoort (2—2).
Vergeefs trachten onze landgenooten een
voorsprong te herkrijgen. Van Nellen kan de
goede richting niet vinden: als onze voorhoe
de tot dicht bij het Noorsche doel genaderd is,
schiet hij hoog over. Wels probeert het we
derom; een ver doorschietenden bal weet hij
juist bij de achterlijn nog in te halen en voor
te zetten, maar succes brengt ook dat niet: na
een doelworsteling is het gevaar voor de Noren
geweken.
Onze tegenstanders laten intusschen de
oranje verdediging geen rust; eens kan Halle
slechts redden, door zich moedig op den bal
te werpen.
Negen minuten voor het einde wordt
een Noorsche aanval Nederland weer
noodlottig. Een schot van den rech
tervleugel stopt Halle. Hij raakt den
bal echter kwijt en het is weer Brustad
die daarvan gebruik maakt. Hij scoort
weer van dichtbij (2—3).
Het lijkt er dan reeds op, dat Nederland een
nederlaag te slikken zal krijgen.
Maar met een uiterste krachtsinspanning
vallen de Oranjemannen aan. Tweemaal nog
gaat een schot naast, doch dan gebeurt toch
nog, wat niemand meer had durven hopen.
Eindstand 3—3
Twee minuten voor het einde krijgt
De Bock den bal in een goede positie
voor het Noorsche doel; hij schiet den
gelijkmaker in het net, onder groote
vreugde van het publeik f33).
Op het laatste oogenblik heeft Nederland
dus een gelijk spel weten te bevechten.
AFDEELING I.
Reserve derde klasse
Rapiditas 3Blauw Wit 4 00
AFDEELING II.
Tweede klasse A:
OvermaasO. D. S. 04
Kampioenschap van Haarlem.
De Kenneroers—H. F. C. 53
Na een zeer spannenden en fraaien wed
strijd heeft het Haarlemsch elftal Zaterdag
middag op het A.F.C.-terrein met 21 van
de Amsterdamsche ploeg gewonnen.
Over het algemeen zat er meer teamver
band in de Haarlemsche ploeg, die boven
dien een uitstekende middenlinie had; hier
aan is het te danken, dat zij de overwin
ning behaalde.
Het is echter een zwaarbevochten zege
geworden, want de Haarlemsche verdediging
kreeg het in de tweede helft hard te ver
duren. De Amsterdammers hadden toen
kansen te over om gelijk te maken, maar
deze werden niet benut. Vooral het zwakke
spel van de Amsterdamsche vleugelhalfs had
tot gevolg, dat de Haarlemmers al spoedig
na het begin aanval op aanval konden onder
nemen. Een dezer leverde succes op, toen
Van der Horst, die zich een handige mid
denvoor toonde, uit een voorzet van Hart
man aan Ferwerda geen kans gaf (01).
De Haarlemsche aanvallen bleven talrijker
en ook beter van opzet. De Amsterdamsche
voorhoede, waarin Lungen wederom een uit
stekend aanvalsleider was, werd te veel aan
zich zelf overgelaten, daar de middenlinie
waarin Huisman een gave partij speelde, zich
alleen aan haar verdedigende taak kon wij
den.
Ferwerda moest nog herhaalde malen in
grijpen, maar de Amsterdammers wisten voor
de rust verdere doelpunten te voorkomen.
Lungen kon even voor de rust de partijen op
gelijken voet brengen, toen hij na een
fraaien voorzet van Ooms, het leder in het
net plaatste, waarbij een der Haarlemsche
verdedigers den bal nog een extra zetje gaf
(1—1).
Na de hervatting hadden de Haarlemmers
weldra weer de leiding genomen door een
goed doelpunt van Schijvenaar (12).
Het spel bleef nu vlug heen en weer golven
De Amsterdammers waren veel meer in den
aanval dan vóór de rust. Lungen had echter
met zijn schoten geen geluk, evenmin als
Blomvliet en Mol.
Naarmate het einde naderde werd de druk
op het Haarlemsche doel grooter. De Haar
lemmers wisten het spel geregeld te ver
plaatsen, zoodat ook Ferwerda nog herhaal
de malen moest ingrijpen. Er werd niet meer
gescoord.
Het einde kwam dus met een 21 over
winning voor de Haarlemmers.
De elftallen waren als volgt samenge
steld:
Amsterdam:
Ferwerda,
Van Diepenbeek, Van Stokken,
Hellingman, Huisman, De Lange,
Van Nek, Blomvliet, Lungen, Mol, Ooms.
Haarlem:
Van Polanen, Perukel, v. d. ®tlorst,
Schijvenaar, Hartman,
Van Gooi, De Koning, De la Mar,
Prevost, K. Haak,
Hollenberg.
De KennemersH. F. C. (53)
Zaterdagmiddag had in het Beverwijksehe
Sportpark de eerste wedstrijd om het kam
pioenschap van Haarlem plaats, die een over
winning bracht voor de Kennemers.
De Beverwijfcers hebben wel spoedig revan
che genomen voor de aan de Spanjaardslaan
geleden nederlaag.
De Kennemers plaatsten zich dus in de vol
gende ronde tegen Haarlem.
Te 3 uur laat de heer Wesselink de volgen
de elftallen opstellen:
De Kennemers'
Van Urk,
Versluis, v. d. Bos,
Steeman, Horeman, v. d. Wal,
Schipper, Boom, Groot, Heideman, Brethouwer.
H. F. C.:
Chapon, Zur Muhlen, Koper, Kerrner, Höck,
Hagenaar, Kruijer, Van Olphen,
Langendam, Drijver,
Van der Togt.
Beide partijen werpen zich met veel élan in
den strijd, doch voorloopig blijven de verdedi
gingen de baas. H. F. C. heeft onverwacht
succes als de Kennemers-spil een voorzet'ver
keerd 'beoordeelt en debal onhoudbaar langs
Van Urk vliegt (01).
De Kennemers doen thans veel goede aan
vallen; eens schiet Boom hard tegen de lat.
Het gelukt aan Groot, na keurig samenspel
gelijk te maken (11). Koper schiet hoog
over. Wanneer de Kennemers een hoekschop
krijgen te nemen, schiet Groot dien ineens in
(21). De strijd gaat verder gelijk op; zonder
verdere doelpunten komt de rust.
De Kennemers zijn na de rust sterk in de
meerderheid, wat zij spoedig uitdrukken in een
derde doelpunt van Heideman (31). Een vol
gende goed opgezette aanval wordt door den
zelfden speler in een goal omgezet (41).
H. F. C, geeft zich echter nog niet gewonnen;
na enkele vergeefsche pogingen wordt Chapon
tien minuten voor tijd wat te hardhandig be
werkt. De strafschop wordt ingeschoten.
(4—2). Enkele minuten voor tijd scoort Koper
een fraai doelpunt (43).
Brethouwer maakt er onmiddellijk daarna
53 van.
Hierna komt het einde.
De uitslagen van de wedstrijden van Za
terdag luiden:
Birmingham—Bolton Wanderers 1—1
Charlton Athletic—Cheffield Wednesday
1—0
ChelseaDerby County 11
Grimsbij TownPreston North End 64
Leeds United—Brentford 31
LiverpoolArsenal 21
Manchester CitySunderland 24
MiddlesbroughEverton 20
PortsmouthWolverh. Wanderers 1—1
Stoke CityManchester United 30
West Bromw. AlbionHuddersf. Town 21
AFDEELING I.
Eerste klasse:
XerxesAjax.
ExcelsiorD.F.C.
StormvogelsD.H.C.
Blauw WitR.C.H.
Tweede klasse B:
De KennemersA.F.C.
't GooiH.R.C.
H.F.C.E.D-O.
B.F.C.De Spartaan.
Alcm. VictrixBloemendaal.
AFDEELING II.
Eerste klasse:
HaarlemK.F.C-
D.W.S.—V.S.V.
Hermes-D.V.S.Sparta.
V.U.C.—H.B.S.
Z.F.C.—Feijenoord.
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllW
Zondagmorgen 10 uur, vóór het begin van
den wedstrijd V. V. H. 2—Haarlem 8 verzamel
den alle spelers en vele belangstellenden zich
op het veld om den 50-jarigen heer Drees, die
al 29 jaar bij V. V. H. speelt, te huldigen.
De voorzitter van V. V. H., de heer D. Vring,
richtte het woord tot hem. Hij schetste de zeer
groote verdiensten van Drees voor V. V. H. en
feliciteerde in de eerste plaats den jubilaris
met zijn 50sten verjaardag' en in de tweede
plaats de vereeniging met zoo'n lid.
„Ge zijt 29 jaar lid van V. V. H.", zei spre
ker; „29 jaar hebt ge voor ons op de bres ge
staan, niet alleen op het voetbalveld, maar
ook als commissie- en bestuurslid. Nooit is
vergeefs een beroep op je gedaan, waar het
gold, voor onze V. V. H. op te komen; daarom
is het mij een groot genoegen je het eere-
teeken van onze vereeniging te mogen aan
bieden".
Hierop overhandigde de voorzitter aan den
heer Drees het clubspeldje in goud en een
fraaie bloemenmand.
De heer J. Erdtsieck overhandigde namens
het Veteranen-elftal met een zeer geestig
speechje den jubilaris eenige boeken.
De Haarlemsche Voetbalbond was vertegen
woordigd door de heeren v. d. Aart en Kluit,
resp. voorzitter en secretaris. Op de hem eigen
sympathieke wijze sprak de heer v. d. Aart
den heer Drees toe en zette hem in de bloe
men.
De heer P. Dankelman bood namens de H.
F. C. „Haarlem" een bekertje aan, waarop de
datum gegraveerd was, plus een Haarlem- en
V.V.H.-schildje.
De heer Drees zei, dat hij niet vermoed had,
zoo het middelpunt van zulk een aardige hul
diging te zijn. Hij dankte de sprekers voor
hun vriendelijke woorden en ook voor de ca-
deaux.
Hierna floot de scheidsrechter voor den
wedstrijd; de jubilaris speelde weer zijn par
tijtje met een vlugheid, lenigheid en trap-
vastheid, welke menig jonge speler hem kan
benijden. Helaas voor den heer Drees moest
V. V. H. het onderspit delven met 4—3.
Ook G. Zwaan gehuldigd.
Tijdens de rust werd door den voorzitter van
V. V. H. ook aan den heer G. Zwaan, die even
een reeds tientallen jaren de blauwwitte kleu
ren verdedigt, de gouden clubspeld overhan
digd. Een zeer verdiende onderscheiding.
IerlandSchotland (13)
Zaterdag is te Belfast voor 45.000 toeschou
wers de wedstrijd IerlandSchotland ge
speeld.
In de eerste helft gingen de partijen vrij
wel gelijk op, waarbij de Ieren iets meer aan
vielen. De rechts,buiten Kernoghan gaf na on
geveer een half uur spelen Ierland met een
vliegend schot de leiding. (10). Veel plezier
hadden de Ieren hiervan echter niet, want
twee minuten later maakte de linksbinnen
Napier met een prachtig schot gelijk. (11).
Tot de rust wist niemand meer te scoren.
Na de hervatting nam Schotland het spel
in handen. Reeds na een minuut kopte de
linksbuiten Munro na prachtig samenspel den
bal onhoudbaar langs Breen. Eenigen tijd la
ter bracht midvoor Mc Culloch den stand op
1—3„ waarmede de verdiende overwinning der
Schotten bezegeld werd.
Secretariaat: Marnixstraat 152.
Clubavond: Aan de leden wordt herinnerd,
dat de eerstvolgende clubavond gehouden zal
worden op Dinsdag 3 November a.s. in de bo
venzaal van café-rest. „Suisse" aan den
Rijksstraatweg 189-191, Haarlem.
De Jeugdafdeeling van „Beverwijk".
De commissie van de jeugdafdeeling van
de voetbalvereeniging „Beverwijk" verzoekt
ons opneming van het volgende:
De training van de adspiranten is vast
gesteld op de Woensdagmiddagen, te half
drie. De adspiranten A trainen te 6 uur, de
B-adspiranten te half acht.
Ter aanmoediging van het bezoek aan de
training heeft de commissie een paar voet
balschoenen uitgeloofd voor de adspiranten,
die de juiste uitslagen voorspellen van de
eerstkomende zes competitiewedstrijden van
het eerste elftal, te beginnen met Helder
Beverwijk. Deze uitslagen moeten op de Za
terdagen, voorafgaande aan de te spelen
wedstrijden, ingezonden worden bij den se
cretaris van de jeugdafdeeling, Alkmaarsche
weg 41, Beverwijk.
llllllllllllllllllllllllilllllllllll!!
Voor den op 15 November a.s. op het
Sparta-veld te Rotterdam te spelen wed
strijd tusschen het Nederlandsch Bondselftal
en het Rotterdamsch elftal om den gouden
onafhankelijkheidsbeker, is het Bondselftal
als volgt samengesteld:
Doel: Halle (Go ahead).
Achter: Weber (A.G.O.V.V.) en Van der
Hoven (Longa).
Midden: Pellikaan (Longa) Wilders (Blauw
Wit) en Punt (D.F.C.)
Vóór: Wels (Unitas), De Bock (Bloemen
daal), Bakhuys (H.B.S.)Smit fHaarlem en
Van Nellen (D.H.C.)
Als reserves ziin aangewezen Jongste
'Excelsior), Van Eysden (O.D.S.), Dubbelman
(Xerxes), Den Engelsman (Excelsior) en Van
der Bout (Martinit).