De burgeroorlog in Spanje.
GELD EN LIEFDE
FEUILLETON
Op de jaarlijksche paardenmarkt te Hedel waren deze week
niet minder dan 1800 exemplaren aangevoerd
De opmarsch der Spaansche nationalisten naar Madrid. Marokkaansche cavalerie op weg langs een der
groote wegen, die naar de Spaansche hoofdstad leidt
Het nieuwste verkeersvliegtuig der Italiaansche industrie, de
Savoia Marchetti S. 84, is op Schiphol aangekomen voor het
geven van demonstraties
Te Schiedam heeft Dinsdag de begrafenis plaats gehad van een der slachtoffers van de ontploffingsramp, den 39 jarigen
Wolters uit Rotterdam. Collega's van den omgekomene dragen het stoffelijk overschot grafwaarts
Sedert eenigen tijd worden in ons land
proeven genomen met het telen van
de Indische vrucht, de Terong Blanda.
Het plukken van de Terong Blanda
voor de veiling te Zwaag
De ontzettende verwoesting, welke door de dubbele ontploffingsramp aan boord van het Grieksche s.s. „Petrakis Nomikos te
Schiedam werd aangericht, zooals deze zich thans laat aanzien, nu het schip naar de rivier verhaald is
Een groote jacht achter de meute werd Dinsdag te
Oirschot gehouden. Het vertrek van den jachtstoet
Roman van HUGO BETTAUER.
(Nadruk verboden.)
Vroeg in den ochtend stonden zij op en
reden ver het oerwoud in, totdat de paarden
door de dichtheid van het hout, niet verder
konden. Franzi had in enkele lessen behoor
lijk paardrijden geleerd en zag er in haar
heeren-rijcostuum zoo buitengewoon bekoor
lijk uit, dat Henry haar met de oogen ver
slond en hij voortdurend het geluk prees dat
hem zoo'n lief en mooi vrouwtje geschonken
had.
De heeten middagen brachten zij in een
donker, hoog gelegen en koel vertrek van het
landhuis door. Daar zaten zij dan dicht bij
elkaar, terwijl Franzi urenlang van haar
leven, van haar kommervolle jeugd en van
haar ouders moest vertellen. Als zij hem
vroeg, nu ook eens een en ander van zijn
eigen leven te vertellen schudde hij het.
hoofd:
„Ik, als rijk man, die nimmer armoede oi
zorgen gekend heb, heb veel minder beleefd
dan jij. Sport, schooldwang, later werken
niets dan werken, heel hard werken".
Dat kon Franzi niet begrijpen.
„Waarom?", vroeg ze; „je bent toch rijk
genoeg, om niets uit te voeren, het leven ten
volle te genieten en andere menschen geluk
kig te maken; anderen, die arm zijn, te hel
pen?"
Henry trok haar naar zich toe, kuste haar
op den mond en lachte.
„Dat kun je allemaal niet hegrijpen Fran
ces! Een millioen beteekent voor mij niei
geld, maar een overwinning. Er zijn spelers
die razen en tieren, wanneer zij verliezen
Als ze echter winnen, zijn ze gaarne bereid
hun winst weg te schenken. Geld verdienen
is voor mij spelen; 't is mijn hartstocht. Geld
verdienen is voor mij niet het middel tot het
doel, maar het is doel zelf. Dat moge nu
leelijk en afkeurenswaardig zijn, maar het is
nu eenmaal niet anders. Men noemt mij thans
den rijksten man van Amerika, dus van de
wereld. Maar dat is niet juist. De Rockefellers
de Rothschilds en anderen zijn bezitters van
grootere vermogens. Evenals anderen wereld
kampioen in het boksen of recordvlieger
trachten te worden wil ik metterdaad de
rijkste man ter wereld worden. Geloof je,
dat de mannen die hun leven wagen om den
top van den Gaur:--"kar te beklimmen, dit
enkel terwille van de wetenschap doen?
Heelemaal niet! Sport, eerzucht, spel! Zoo is
het ook met mij en met mijn werk. Ik zou
niet kunnen verdragen, dat men mij over
vleugelde en mij naar de tweede plaats, om
laag drukte. Mijn werk beteekent strijd,
En ik strijd om over alle anderen te zege
vieren".
Tien dagen van gelukzalige rust waren
voorbij gegaan, toen zij op een wandelrit
over den landweg aan een armoedige her
bergje kwam. Zij stege'- om iets te drin
ken. Op de toonbank lag de „Pittsburg
Herald" Garrick nam het blad op en liep
snel de kolommen met allerlei nieuws door
tot hij opeens hevig schrok. Met groote let
ters zag hij daar gedrukt:
Richard Astor wil Garrick's kwiktrust
ten onder brengen. Hij heeft mijnen in Co
lorado aangekocht en "erkoont ver onder df
marktprijzen. Garrick's afgevaardigden on
derhandelen met de Sovjets. Hij wil mijnei
in den Oeral pachten".
Franzi schoof haar man het glas ijskwast
toe, maar hij bemerkte het niet eens. Zij keek
hem aan en schrok Was dat Henry was dat
haar man?
Zijn lippen waren toegeknepen en smal ge
worden; zijn gezicht dat prettige gezicht van
een liefhebbenden man, was nu koud en koel,
alsof het niet uit vlpesch en bloed, maar uit
steen was gemaakt. En die oogen! Franzi
kromp ineen toen ze deze oogen zag, deze
stofgrijze, meedoogenlooze, kwade roofgierige
oogen.
Garrick legde de krant neer. Zijn stem die
zooeven nog welluidend en zacht klonk, was
nu rauw en heesch geworden.
„Ik moet naar New York terug. Het lanter
fanten is uit. Het werk roept mij".
Als een zweepslag viel de uitlating „het
lanterfanten is uit" op Franzi. Zij wist geen
raad en greep zijn hand.
„Moet dat werkelijk, Henry?"
Hij trok zijn hand terug, fronste zijn voor
hoofd en zei kortaf:
„Als ik het zeg, dan is het inderdaad zoo!
Vlug, wij rijden naar huis. Geen tranen
alsjeblieft! Huilende menschen kan ik niet
uitstaan".
Dat waren de eerste onprettige woorden
uit zijn mond. Franzi huiverde bij veertig gr.
warmte. Haar groote en reine geluk had den
eersten knauw gekregen!
In galop reden zij naar het landhuis. Franzi
die nog niet zoo goed rijden kon, bleef ver
achter, maar hij bekommerde zich daar niet
om. Een kwartier na hem bereikte zij de villa
De auto stond reeds klaar, de handbagage
was reeds ingeladen en Garrick stampte on
geduldig met den voet.
„Haast je wat alsjeblieft en verkleed je
wo vlug mogelijk!"
Tien minuten later suisde de auto over
den landweg. Garrick had den negerchauf
t'eur toegeroepen, zoo hard mogelijk te rijder
en de man deed wat hem gezegd was. Me'
een honderd kilometervaart raasde de wager
over den gladden asfaltweg.
Binnen drie uur waren zij in New York
Jarrick reed onmiddellijk naar zijn reus
rchtige Garriek-Trust-Building, nadai hi;
haastig van zijn vrouw afscheid had sew.
men.
„Wacht niet op me, ik zal vermoedelijk den
geheelen nacht doorwerken".
Geheel alleen betrad Franzi het paleis aar.
Riverside Drive: haar paleis!
Daar viel zij snikkend haar vriendin Dora
Horak in de armen
De man, die nooit tijd heeft.
Nu kwamen er herhaaldelijk dagen, waar
op Franzi haar echtgenoot niet te zien kreeg
Overdag verliet hij zijn bureau niet en het
werd meestal één of twee uur in den nacht
voor hij thuis kwam, om doodmoe zijn slaap
kamer binnen te gaan. 's Morgens vroeg, om
zeven uur, klopte hij gewoonlijk op Franzi's
kamerdeur, verwonderde zich dan dat ook zij
reeds ontwaakt was, kuste haar op het voor
hoofd en streek haar over de goudblonde
lokken:
„Alles gaat naar wensch, Frances; nog
.en par- dagen en ik behoor je weer geheel
toe. Amuseer je ondertusschen zooveel moge
lijk; ga maar naar theaters en andere ge
legenheden en schaf je aan wat je maar wilt
Denk er aan. dat je mijn vrouw bent en dat
ie in woning en kleeding aan de spits moet
gaan. En nu moet ik haastig weg!".
Franzi slenterde met Dora door de kunst
handels en kocht de schilderijen, die haar be
vielen. Dit winkelen vond zij heerlijk, voora
nu zij zich al het mogelijke en onmogelijk"
kon aanschaffen, zonder op geld te zien. D:'
verstrooide haar een weinig bij het wach
ten op Henry.
Zij beleefde uren, waarin zij behagen vonc
ri de fabelachtige luxe en rijkdom om haai
neen: maar zij beleefde ook uren. dat zij ziel
;eheel veria'en en onge'ukkig voelde, ofschooi,
Dora toch steeds bij haar was. Eens sprak
zij hierover met Dora:
..Ik voel mezelf als een van die poppen
lie ik vroeger maakte. Die poppen, die ik in
bjden fluweel stak, opdat ze er als konin
gingen zouden uitzien maar die toch geen
eigen leven hadden en slechts dood speelgoed
waren. Ben ik zelf eigenlijk ook niet een stuk
speelgoed in zijde en fluweel? Leef ik niet
alleen door het feit, dat iemand mij bezit?
Die mij vandaag bezit en mij morgen, wan
neer hij geen tijd heeft, in een kast op
bergt?"
Dora, met haar ondervinding en levens
wijsheid, begreep haar en antwoordde hoofd
schuddend
„Je begrijpt het leven in Amerika ver
keerd. Spiegel je aan de andere vrouwen van
je stand. Leer in den man slechts een geld-
machine te zien en hem in een kast te leggen,
wanneer je hem niet noodig heb. Je moet een
volslagen Amerikaansche worden, die blij is,
dat haar man geen tijd heeft en haar niet
kan komen vervelen met zijn tegenwoordig
heid. Schep jezelf een eigen leven, omgeef
je met schoonheid, houd grooten staat ver
zamel geleerden en kunstenaars in je salons
er, laai jezelf bewonderen. En voor alles: blijf
de schoone bloem, die je bent en verlaag je
niet tot klimop, dat zonder steun niet leven
kan".
Franzi's betraand gezicht lachte:
„Als ik in Henry alleen den rijken man
zag en alleen de goede partij waardeerde,
zou je gelijk hebben. Maar...."
Zij zweeg, omdat het niet haar gewoont»
vas, over haar diepe gevoelens te spreken.
Eens kwam Henry den geheelen nacht niet
laar huis. Om drie uur 's morgens werd
Franzi wakker, voelde zich alleen en ging
naar de deur van zijn kamer om hem te
■oepen, doch toen zij geen gehoor kreeg,
■1de zij zijn kantoor op.
Fred Holme antwoordde:
Geachte mevrouw Franzi, er gebeuren
ïer geweldige dingen; Henry onderhandelt
iet enkele kopstukken. Maar natuurlijk voor
i zal hij wel één minuut tijd hebben. Wacht
even, ik zal hem .roepen".
(Wordt vervolgd1
Hr. Ms. ..Hertog Hendrik" is Dinsdag
uit den Helder vertrokken voor een
oetenreis naar Cagliari, Nice en Tunis,
welke tocht op 22 December a.s. ge
ëindigd zal zijn
