Offensief der regeeringstroepen
voor Madrid.
De Lof van Vrede en Vriendschap.
Echt en goed
I
Thijs IJs en Dickie Dons in de wolken.
MIJNHARPT'S
ZATERDAG 14 NOVEMBER 1936
In een luchtgevecht zouden verscheidene
vliegtuigen der rechtschen neergehaald zijn
Franco's troepen krijgen
versterking.
a
Worden de Chineesch-Japan-
sche onderhandelingen
afgebroken?
Berlijn vraagt inlichtingen
naar aanleiding van Beck's
bezoek.
Hongarije
Ciano door regeering en
Kamer ontvangen.
laxeer-
tabletten
Amerika na de opheffing van
het drankverbod.
Variaties op het thema der toenadering.
Over de cultureele Banden
tusschen Nederland en België.
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELUNC.
Dostoievsky, profeet van de
Russische revolutie.
De verhuizing van het
Gemeente Archief.
Het ministerie van oorlog publiceerde gis
teravond om half tien het volgende officieele
communique
De regeeringstroepen zijn vandaag tot het
offensief overgegaan aan het front van
Madrid.
Op den rechtervleugel hebben zij alle doe
len, welke zij zich gesteld hadden, bereikt.
De opstandelingen probeerden vergeefs de
zen aanval tot staan te brengen. In den loop
van den middag is het boven de hoofdstad
verscheiden malen tot luchtgevechten geko
men, waarbij onze strijdkrachten vier jacht
vliegtuigen der opstandelingen hebben om
laaggesohoten. Verscheiden andere toestellen
werden getroffen. Zij moesten zich terug
trekken.
Generaal Miaja, de bevelhebber der
verdedigers van Madrid heeft den
troepen, die belast zijn met de verde
diging der hoofdstad, per radio laten
mededeelen, dat zij met energie moe
ten aanvallen. Hij voegde daaraan
toe, dat de hoofdstad zich onder geen
beding mag overgeven.
De Verdedigingsraad van Madrid deelde
Vrijdagmiddag mede dat de opstandelingen,
niettegenstaande den regen aan het front van
Madrid verscheidene aanvallen deden. Zij wer
den evenwel overal afgeslagen. De regeerings
troepen deden tegenaanvallen en in den
sector Usera-Villa. Verder rukten zij iets op.
Donderdagavond tegen het vallen van den
nacht vielen twee bataljons „regulares" en
een bataljon van het Vreemdelingen-legioen
in den sector van Racabanchel aan. De aan
val werd gesteund door zeven pantserwagens.
Hij werd echter door de regeeringstroepen af
geslagen. Een der pantserwagens werd ver
nield.
Vrijdagochtend om half negen zijn bij een
hevig luchtgevecht zes vliegtuigen der opstan
delingen neergeschoten. Tegen acht uur ver
scheen een tiental vliegtuigen der rechtschen
boven de stad. Zij vlogen op groote hoogte
ten einde te ontkomen aan het vuur der mi
trailleurs en lucht-a.fweerkanonnen. Daarop
stegen 15 vliegtuigen der regeering' op, die den
tegenstander tot een gevecht dwongen. Tijdens
het luchtgevecht, dat zich daarop ontspon, ge
bruikten zoowel de opstandelingen als regee-
rmgsaanhangers al hun technische vaardigheid
om aan het vuur der mitrailleurs te ontsnap
pen: snelle duikvluchten, loodrechte stijgingen
en snelle steile wendingen, alles uitgevoerd
met een ontzaglijke snelheid en op een hoogte,
varieerende van 2000 tot 4000 meter. Beneden
in de straten volgden duizenden personen in
angstige spanning dit schouwspel. Zij zagen
hoe een tweetal vliegtuigen der opstandelin
gen werd neergeschoten, waarna deze nog
trachtten te ontkomen. Doch zij werden on-
middelijk door de regeeringsvliegers ingehaald.
Een derde vli gtuig der rechtschen stortte
daarop loodrecht naar beneden. Het verdere
verloop van dit gevecht speelde zich buiten
de stad af en was niet meer te volgen.
Om negen uur deelde 'het Comité
van Verdediging mede dat zes vijan
delijke vliegtuigen waren neergescho
ten, terwijl de regeeringsescadrilles
geen enkel vliegtuig hadden verloren.
Hevige strijd voor Madrid.
TJit Talavera de la Reina, 14 Nov.
De slag voor Madrid is thans in vol
len omvang begonnen. Aan het ge-
heele, ongeveer 10 K.M. breede front
ten zuiden en ten westen van Ma
drid is sedert Donderdagmiddag de
artillerie doorloopend in actie. De
rechtsche troepen, die de laatste da
gen versterkingen hebben ontvan
gen, beschieten met hun batterijen
de zich aan den oever van de Manza-
nares bevindende verdedigingswer
ken der regeeringstroepen met zicht
baar succes. In het westen van Ma
drid is de verbinding met El Escorial
zoowel langs den straatweg als langs
den SDoorlijn verbroken.
Het agentschap Domei meldt uit Tokio, dat
na een kabinetsraad vertegenwoordigers van
de ministeriën van buitenlandsche zaken,
leger en marine zijn bijeengekomen en tot
de slotsom zijn gekomen, dat van de onder
handelingen met China geen resultaat meer
verwacht kan worden. De houding van China
aldus wordt gezegd, wordt steeds terughou
dender. Terwijl de anti-Japansche beweging
sterker wordt. In regeeringskringen is men
van meening, dat een onmiddellijk afbreken
der onderhandelingen te Nanking onvermij
delijk is.
Men meent te Londen te weten, dat de Duit-
sche ambassade aan het Foreign Office ophel
dering heeft gevraagd over de juiste beteeke
nis van een zin in het officieele Engelsche
communiqué, Woensdag gepubliceerd na het
bezoek van den Poolschen minister van buiten
landsche zaken Beek.
De bewuste zin gewaagt van bepaalde pun
ten betrekking' hebbend op een westelijk ver
drag waarbij Polen geïnteresseerd is.
De Italiaansche minister van buitenlandsche
zaken, Ciano, heeft gistermiddag met zijn
eohtgenoote een bezoek gebracht aan het par
lement, waar minister-president Daranyi de
leden van de regeering en de Kamerleden aan
wezig waren. De Italiaansche gasten werden
hartelijk begroet. De voorzitter der Kaïmer
hield een toespraak, waarin hij woorden van
erkentelijkheid sprak jegens „de groote be
vriende mogendheid, het koninklijke en kei
zerlijke Italië". Mussolini aldus de voorzit
ter heeft bewezen te gelooven in de recht
vaardige zaak van Hongarije. Namens ver
scheidene millioenen Hongaren verzoek ik den
Italiaanscben minister, zich bij den Duce tot
bolk van onze dankbaarheid ite maken. De
rede van den Kamervoorzitter werd begroet
met een „leve Italië' ,leve de Duce". (Sbefani).
Rome en Hongarije's herbewapening.
Welingelichte kringen te Rome geven te
kennen, dat het te Weenen genomen initia
tief ten gunste van een herbewapening van
Hongarije gemotiveerd werd door het ver
langen een aantal onrechtvaardigheden weg
te nemen, waaronder Hongarije lijdt, doch
niet met het doel van vijandigheid jegens
wien dan ook.
Overigens, aldus bedoelde kringen, wordt
deze herbewapening onder oogen gezien op
een wijze, welke door de andere nabuurstaten
zal kunnen worden aanvaard en welke ge
leidelijk zou kunnen zijn, zoo dat deze lan
den er hun militaire macht bij zouden kun
nen aanpassen.
werken zacht en zeker
doos 60ct
(Adv. Ingez. Med.)
Uit Chicago, 13 November. Naar schatting
hebben de Vereenigde Staten sedert de op
heffing van het drankverbod ongeveer 3 a
4000 dollar per minuut uitgegeven voor al
coholische dranken. Per gezin heeft Amerika
in de 40 maanden van het nieuwe regime 259
dollar voor alcoholhoudende dranken be
steed.
EEN 113-JARIGE TIPPELT 50 K.M
In een der voorsteden van de Poolsche stad
Kielce heeft een politie-agent langs den weg
een totaal uitgeputten man aangetroffen,
die naar het ziekenhuis moest worden over
gebracht. Daar bleek dat de man een zekere
Theophiel Stankiewicz was, die van het 50
kilometer verder gelegen stadje Stopnica te
voet naar Kielce was komen wandelen, on
danks zijn hoogen leeftijd van 113 jaar.
Stankiewicz, die in het ziekenhuis weldra
op krachten gekomen was, heeft nog deelge
nomen aan den Vrijheidsoorlog van het jaar
1863, waarin hij werd gevangen genomen en
door de Russische regeering naar Siberië
werd verbannen. Na het herstel van Polen
was hij naar zijn geboortestad Stopnica te
ruggekeerd. (K. W. P.)
zijn Poeders alleen, wanneer zij de handtee-
kening dragen van den fabrikant A. Mijnhardt
(Adv. Ingez. Med.)
(Van onzen correspondent).
BRUSSEL, 10 November,
n jaren hebben de hooge auto
riteiten in België zich niet zóó
geroerd als in den laatsten tijd
het geval is. De ministers trek
ken het land door en houden avond
aan avond politieke redevoeringen.
Zelfs de heer Van Zeeland, afkeerig
van openbaarheid, heeft noodgedwon
gen zijn natuur geweld moeten aan
doen en behandelde in een aantal
redevoeringen de groote vraagstukken
van den dag. Dit alles bleek noodig te
zijn om de herstelactie door de huidige
regeering ondernomen bij het volk be
kend te maken.
Ook Koning Leopold III, die langen tijd te
ruggetrokken geleefd heeft in een stilte die
een ieder begreep en eerbiedigde, begint weer
langzaam aan het openbare leven deel te ne
men. Hij heeft een zeldzame manier om zijn
volk in het hart te pakken. Zoo reserveerde
hij zijn alleréérste receptie ten hove, na den
dood van Koningin Astrid gehouden, voor de
mijnwerkers, die zich bij de laatste ramp in de
Borinage met het reddingswerk verdienstelijk
gemaakt hadden. Na een korte plechtigheid
en het uitreiken der decoraties, vereenigde de
Koning zich met zijn gasten aan een noen
maal, waarvan elk protocol gebannen was. Er
waren geen hofdignitarissen aanwezig en de
étiquette werd op zij gezet. De koning entwee
ministers zaten gewoon tusschen de gasten in
en weldra heerschte er een levendige en on
gedwongen discussie, waaraan de Koning van
gansoher harte deel nam. Zulk een ontvangst
maakt zoo'n diepen indruk in den lande, om
dat een ieder hier wéét, dat dit alles geen ge
dwongen fraaiigheid is. Koning Leopold voelt
zich volkomen op zijn gemak tusschen de ar
beiders, hij weet in den juisten toon tot hen
te spreken en zij weten op hun beurt dat zijn
genegenheid ongeveinsd is. Dit was geen
plechtigheid, welke thuis hoorde in een be
paald regeeringssysteeim, om zoete broodjes te
bakken bij den werkenden stand, maar een
daad voortgekomen uit een eerlijke behoefte
des harten.
Eenige dagen later woonde de Koning een
plechtigheid bij op het Brafoantsch Provincie
huis ter eere van het honderd jarig bestaan
der Provinciale Wet. Bij die gelegenheid
heeft hij een groote rede gehouden, welke een
wijden weerklank gevonden heeft, waarover
de kranten nog vol staan en waar zonder
twijfel een belangrijke werking van zal uit
gaan. Het spreekt vanzelf, dat een Koning,
die zoo nauwkeurig zijn eonstitutioneele plich
ten kent, zich nooit op politiek terrein zal
wagen en niettemin heeft zijn betoog een ge
weldige politieke beteekenis voor hen, die de
verhoudingen kennende, tusschen de regels
door weten te lezen.
Z. M. legde op een zinrijke wijze den
nadruk op de waarde van de Belgi
sche grondwet. Laten wij, zeide hij,
dien hooigen kerkelijkheidszin van de op
stellers onzer grondwet bewonderen.
Toen zij het bouwwerk oprichtten,
waarin wij ons thans nog veilig voe
len, hebben zij zich laten leiden door
de allerbeste eigenschappen, welke ons
aangeboden zijn: liefde voor de onaf
hankelijkheid, gehechtheid aan de on
aantastbare vrijheden, tegenzin tegen
alle overdrijving 'en elk geweld. Zij
hebben zich laten leiden door het
gezond verstand en door hun gebon
denheid aan de streek en de gemeente
waar zij toe behooren.
En iets verder zei de Koning: „Het staats
bestel, waaronder wij thans leven, is gebouwd
op onze oudste traditie en wij danken er aan
de handhaving der nationale eenheid, zonder
welke België niet denkbaar is." Nog een citaat
van den souverein: „België bezit geen politiek
klimaat voor gewelddadige omwentelingen, het
is geenszins vijandig' aan de ontwikkeling van
de ideeën en de instellingen, maar het wenscht
dat zulks geleidelijk en bezonnen geschiede!"
Het is niet mogelijk de geheele redevoering
van den Koning aan te halen. Het is een stuk
van eminent belang, waarvan de strekking
samengevat kan worden in deze formule: „het
is tijd terug te keeren tot onzen ouden geest
van verdraagzaamheid en gematigdheid".
Het is mogelijk, dat men in het buitenland niet
alle toespelingen begrijpen zal. Maar voor een
Belgisch publiek is geen woord van 's Konings
rede verloren gegaan. Men heeft hier algemeen
begrepen, dat de Koning een eind wilde ma
ken aan allerlei praatjes betreffende zijn ge
zindheid en duidelijk heeft willen uitspreken,
dat .hij geen duimbreed wenscht af te wijken
van den weg, welken de grondwet hem voor-
serhijft. De extremistische groepen behoeven
zich dus geen illusies te maken omtrent de
sympathieën van Z. M.
Onder de kabinetsleden, die zich het drukst
weren en tijd noch moeite sparen, behoort dr.
Julius Hoste, de minister van openbaar onder
wijs, die zijn kabinetswerk bijzonder ernstig
opvat, maar toch nog immer tijd vindt des
avonds zijn belangstelling te toonen voor tal
van zeken van algemeen nut. Zoo sprak hij
aan het banket van het Nederlandsch-Belgi-
sche genootschap „De Vijfde Meridiaan" een
hoogst belangrijke rede uit over de roeping der
kleine volken.
Aan de hand van tal van voorbeel
den uit verleden en heden toonde hij
aan, hoe het de kleine volken zijn die
a 11 ij d vooraan op de bres gestaan
hebben, wanneer het gold de hoogste
zedelijke en geestelijke belangen der
menschheid te verdedigen. Volken
recht en vrede, kunsten en weten
schappen, worden het vurigst en het
onbaatzuchtigst gediend door wat men
noemt de kleine volken die eigenlijk
in hoogeren zin, groote volken zijn, In
het bijzonder schetste dr. Hoste de ze
genrijken arbeid voor België en Neder
land ten bate van Europa gericht, in
weerwil van alle moeilijkheden en te
genstrevende krachten. En hoe meer
die twee landen en volken naar elkaar
toe groeien, des te krachtiger wordt
hun actie, des te schooner hun voor
beeld.
Inderdaad, dr. J. A. N. Patljn constateerde
het aan hetzelfde banket, nog nimmer was
de atmosfeer zóó gunstig voor een innige toe
nadering tusschen noord en zuid als nu. De
tafelpresident, dr. F. van Ermengem, die zich
in de literatuur een Europeeschen naam ver
wierf onder het pseudoniem Franz Hellens,
had juist een indrukwekkend overzicht gege
ven van de Nederlandsche kunstenaars die
korteren of langeren tijd in België gewoond
of gewerkt hebben. Nu is het oogenblik der
wederkeerigheid genaderd; nu is de
belangstelling voor Nederland in België ge
wekt; talloos zijn degenen, die na zich een
beetje blind gestaard te hebben óp het zuiden,
otndekken, dat er ook ten noorden van den
Moerdijk schoonheid en wijsheid met een eigen
karakter te bewonderen valt.
Het was een merkwaardige lijst van kun
stenaars, welke Hellens opsomde! Wij wisten
zélf niet, dat er zóóveel Hollanders in Bel
gië leven en geleefd hebben. Het lijkt ons
werkelijk de moeite waard dit stuk van zijn
betoog letterlijk aan te halen, maar dan moe
ten wij er bij vermelden dat hij nog niet
eens volledig is. Wij missen er de namen van:
Albert Plasschaert, Job Steynen, Pieter van
der Meer de Walcheren, Dop Bles, Dirk Cos-
ter, Geerten Gossaert, P. H. Ritter Jr. Zij
allen hebben in hun jeugd een Belgische pe
riode gehad, welke niet zonder invloed op
hun vorming is gebleven.
Ziehier dan wat Hellens zeide: „De jonge
Potgieter, alvorens de strenge criticus te
worden, heeft gelukkige jaren te Antwerpen
beleefd. Daar heeft hij de stichting over
dacht van zijn tijdschrift „De Gids", dat dit
jaar zijn honderdsten verjaardag viert. Na
heb was Eduard Douwes Dekker het, die
onder het zinrijk pseudoniem van Multatuli,
nog immer door duizenden en tienduizenden
wordt vereerd als een groot schrijver en een
groot mensch. Zijn meesterwerk Max Have-
laar, in bijna alle talen vertaald, heeft hij
in ons Brussel geschreven. Hij bewoonde
toen in het hartje van de oude stad een arme
hotelkamer, 'n dakkamertje, dat niet verwarmd
kon worden. En met zijn voeten in een deken
gewikkeld schreef hij het boek, dat als een
donderslag in de Nederlandsche litteratuur
zou weerklinken. Weer enkele jaren later
vindt Jacques Perk, de vernieuwer van het
Nederlandsche lierdicht, zijn vrouwelijk ideaal
en zijn inspiratie in de Ardennen. Een monu
ment te Laroche houdt de herinnering wak
ker aan den zuiveren en sierlijken dichter van
„Mathllde", den grooten cyclus, waarvan het
centrum gevormd wordt door de Grotsonnet
ten, een visioen geïnspireerd door de Grotten
van Han. Louis Couperus schreef een groot
deel van zijn roman Eline Vere, die in Ne
derland en ook hier nog immer veel gelezen
wordt, te Luik. Zijn tijdgenooten waren vrij
wel zonder uitzondering trouwe gasten van
België. De meesterlijke prozaïst Lodewijk van
Deyssel heeft lang te Houffalize gewoond en
Johan de Meester, de vader van „Geertje"
bezat een optrekje te Ukkel, waar hij bij
voorkeur verbleef. De belangrijkste dichteres
van Nederland, Henriëtte Roland HolstVan
der Schalk heeft verscheidene lezingen in
België gehouden. Arthur van Schendel, die in
Nederland vereerd wordt als de grootste le
vende prosateur, heeft een kapitaal stuk van
zijn meesterwerken „Een Hollandsch Drama"
te Woluwé St. Lambert geschreven. Op dit
oogenblik vertoeft hij wederom te Brussel.
Het jonge geslacht voelt zich niet minder
tot België aangetrokken. J. Greshoff, een sa-
tyrisch dichter, die een nawijsbaren invloed
heeft uitgeoefend op de lyriek van zijn tijd,
is wel haast tien jaar lang inwoner van
Brussel; E. du Perron, onlangs naar Java ver
trokken, temperamentvol polemicus en ro
mancier van onmiskenbare beteekenis, heeft
jaren afgewisseld te Brussel en op zijn
kasteel Gistoux bij Wavre gewoond. Dit,
thans in andere handen overgegaan, heeft
een rol gespeeld in het litteraire leven van
Nederland. Du Perron heeft er de belang
rijksten van zijn tijdgenooten heen weten te
lokken. Jan Slauerhoff, door alle lettervrien
den 'beweend, een origineel dichter, een
prachtig schuw mensch, heeft vele maan
den van zijn leven in België doorgebracht.
Ik denk verder aan A. Roland Holst, de dich
ter van zee en storm; aan den jongen hoog-
leerar en dichter Anthonie Donker; aan Con
stant van Wessem; aan C. J. Kelk. Ook S.
Vestdijk, de boeiendste romancier van de
jongste Nederlandsche litteratuur, verbleef
geruimen tijd te Gistoux en te Brussel. Even
als Menno ter Braak, historicus, criticus, filo
soof en romancier, een van de „coming men"
van het. tegenwoordige Nederland, die met
voorliefde en geregeld België bezoekt.
De dichter H. Marsman heeft er zich genes
teld, alsook de romancier Siegfried E. van
Praag en de criticus en vertaler Nico Rost.
Jan Fabricius, de tooneelschrij ver en zijn zoon
Johan, de romancier, die beiden zeer populair
in hun land zijn, hebben zich metterwoon te
België gevestigd, gelijk ook Willy Corsari.
Speciale vermelding verdient Jef Last, die te
Antwerpen woonde, waar ook de socialisti
sche dichter Freek van Leeuwen verblijf
houdt.
Aan de lijst van schrijvers zou ik een lijst
van schilders kunnen toevoegen. In de 19de
eeuw had Antwerpen een groote aantrek
Nu moet je niet denken, dat het vogeltje, dat steeds maar naar
Dick had zitten kijken, den kleinen rakker in den steek zou laten.
Het vond het erg stout van Dickie, om zoo maar weg te loopen, maar
toch had het medelijden met den bengel.
De vogel steeg op, en vloog regelrecht naar een groote wolk. Daar
boven op die wolk stond een stevig slot. Het was heel groot en mooi,
zoo mooi, als je ze hier op aarde nooit ziet. Maar de vogel scheen
heelemaal niet verbaasd te zijn bij het zien van dit luchtkasteel en
vloog er regelrecht op af.
kingskracht voor alle Hollandsche schilders.
De geweldige invloed, welke zijn Belgisch
verblijf op Vincent Van Gogh heeft uitge
oefend, is algemeen bekend. Onder onze tijd
genooten noem ik Jacob Smits, De Kat, Is.
van Mens en bovenal Willem Paerels, die te
Delft geboren, in België als een meester be
schouwd wordt. Ik zou de namen kunnen
noemen van acteurs. Ik denk nu in het bij
zonder aan Gilhuys, die te Antwerpen zulk
mooi werk verricht. En wie herinnert zich
niet Johan de Meester, die de ziel was van
het Vlaamsch Volkstooneel. Ik zou namen
kunnen noemen van musici, van journalisten
maar ik moet mij beperken.
Ik heb door deze opsomming alleen
willen bewijzen, hoe de beste geesten
van Nederland altijd bezeten zijn ge
weest door een verlangen, dat men
het best kan aanduiden met een boek
titel van den verrukkelijken dich
ter Jan van Nijlen: „Heimwee naar
het Zuiden."
Kort daarop werd de Antwerpsche
boekenbeurs geopend, wederom door
dr. Hoste die, eveneens wederom,
eenige hartelijke woorden wijdde
aan de Nederlandsch-Vlaamsche
samenwerking. Een ieder weet, welk
een geweldige beteekenis de Neder
landsche uitgevers voor de ontwikke
ling der Vlaamsche letterkunde ge
had hebben. Op dit oogenblik ontwik
kelt zich 'n eigen Vlaamsche uitge
versstand, welke zeer verdienstelijke
ondernemingen aandurft. Maar des
ondanks moet het contact met de
Nederlandsche vakgenooten bewaard,
blijven. De eenheid van de Neder
landsche cultuur mag niet verloren
gaan. En hoe inniger de aanraking
tusschen Noord en Zuid is des te rij
ker zal de oogst zijn, welke er op
volgt.
In zijn bovenaangehaalde tafelrede wekte
Hellens zijn landgenooten op naar het noor
den te trekken en hij betreurde dat zulks zoo
weinig geschiedt. Hij dacht daarbij waar
schijnlijk te veel aan de schrijvers. Vele
schilders hebben ten onzent hun inspiratie
gezocht. In de kunstzaal „La Toison d'Or"
is een tentoonstelling geopend van Belgische
schilders die hun onderwerpen in Nederland
gezocht hebben. Verreweg het belangrijkste
hier aanwezig is van de hand van den Luxem
burger Joseph Kutter, die Amsterdam op een
magistrale wijze voor ons oproept. Ook Pae
rels, Nederlander van geboorte, heeft ons land
begrepen en doorvoeld. Zijn „Eilburg" behoort
tot zijn zeer goede werken. Hoezeer Rik Wou
ters ons nastond en hoezeer hij zich bij ons
thuisvoelde blijkt uit een reeks teekeningen
uit zijn Amersfoortsche tijd. Van de ouderen
is het William Degouve de Nunques, van de
jongeren Marie Ho wet, die ons landskarak-
ter het dichtst benaderen.
Al deze manifestaties behooren tot een
systeem: de heroriëntatie van de Belgische
politiek en de Belgische geest. Noodgedwon
gen maar zeer positief maakt België zich los
van de latiniteit, om zich te voegen bij den
Noordsche geest en het Noordsche lot.
Lezing voor „Geloof en Wetenschap".
HAARLEM Zaterdag.
Prof. Leopold Levaux uit Luik sprak gister
avond in de tuinzaal van het Concert-gebouw
op de derde bijeenkomst van „Geloof en We
tenschap" over „Dostoievsky, prophéte de la
révolution, annonciateur de la resurrection".
Het is vooral om zijn in 1873 verschenen
werk „Les Possédés", dat Dostoïevky „de pro
feet van de Russische revolutie" genoemd
moet worden. Uitvoerig schildert spr. de geni
ale wijze, waarop de schrijver meer dan veer
tig jaar voor het uitbreken van dien strijd,
de tragedie daarvan beschreef. Niet alleen
voorspelt hij al deze gebeurtenissen, maar hij
geeft er ook de diepere oorzaken van aan.
In dit sombere en verschrikkelijke boek, waar
uit spr. verschillende fragmenten voordraagt,
is de revolutie niet slechts voorvoelt, doch
volledig voorspeld.
Na de pauze behandelt spr. „Les frères Ka-
ramazov" (1880) een niet minder somber en
bitter boek. In dit werk heeft Dostoievsky een
beeld gegeven van den invloed, die het eeuwi
ge leven, na den dood, op het leven hier op
aarde kan hebben, wanneer de harten er van
vervuld zijn. Er is vaak verborgen kracht, die
klein en nietig lijkt, maar die de overwinning
weet te behalen. Het vrij talrijk publiek volgde
de lezing met groote aandacht.
JEUGDDEMONSTRATIE VOOR PLAN VAN
DEN ARBEID VERBODEN.
HAARLEM Zaterdag.
Naar wij vernemen heeft de burgemeester
de Jeugddemonstratie voor het Plan van den
Arbeid, die heden door de Arbeiders-Jeugd-
Centrale alhier zou worden gehouden, ver
boden.
ONGELDIGE TOEGANGSBEWIJZEN
VOOR VOETBALWEDSTRIJDEN.
Eén onzer lezers kocht Donderdagavond op
den Schoterweg van een jongen opkooper een
kaartje voor den lichtwedstrijd Haarlem-Ajax.
Hem werd echter geen toegang tot het terrein
verleend, omdat het kaartje niet geldig was.
Dit b'eek bestemd te zijn voor den wedstrijd
HaarlemD.W.S., die op 25 October gespeeld
is. Hij was dus bedrogen door een opkooper,
die blijkbaar zijn kaartjes voor den wedstrijd
HaarlemD.W.S. niet allemaal aan den man
had kunnen brengen. Men zij dus voorzichtig
met het koopen van kaartjes van opkoopers.
Eenigen tijd gesloten.
HAARLEM Zaterdag.
De verbouwing der Janskerk is thans gereed
gekomen, zoodat het Gemeente-Archief daar
heen zal worden overgebracht. Aangezien dit
eenigen tijd vergt, zal het Archief voor het
publiek moeten worden gesloten. Het is niet
te zeggen hoe lang deze sluiting zal duren,
waarschijnlijk 4 a 6 weken.
De aandacht wordt er daarom op gevestigd,
dat het Gemeente-Archief met ingang van
16 November a.s. tot nadere aankondiging voor
het publiek gesloten zal zijn.
