HET NIEUWE AVONDBLAD
Maatregelen tegen de pufvisscherij.
Nationale Feestdag
7 Januari.
Een belangrijk rapport van een
Belgischen deskundige.
22e JAARGANG No. 13
MAANDAG 16 NOV. 1936
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Uitgave Lourens Coster, Maatschappij voor Courantuitgaven en Algemeene Drukker^ N.V.
Directie: P. W. PEEREBOOM en ROBERT PEEREBOOM
De Strijd in Spanje.
IJMUIDEN
Concert „De Eendracht".
Onvolmaakte doch doelmatige
beschermingsmaatregelen.
Operette „Poïenbloed".
op
Concert R.-K. Harmonie
„St. Caecilia".
IJMUIDER CCURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maand
40 cents plus 2y2 cents incasso, per kwartaal 1.20
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden, Telef. 5301
AUVERTENTIëN: 1—6 regels ƒ0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., eike regel
I meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD, WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEÜWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
Alle abonnés van dit blad zijn, zoodra zij 14 dagen ais zoodanig in de registers
zijn ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd gepubli
ceerd en ten kantore van dit blad gratis verkrijgbaar zijn, kosteloos ver
zekerd tegen de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen
ƒ2000.- bij algeheele invaliditeit; ƒ600.- bij overlijden; ƒ400.- bij verlies van
een hand, voet of oog; 250.- bij verlies van een duim; 150.- bij verlies van
een wijsvinger; ƒ50.- bij verlies van een anderen vinger; 30.- bij breuk van
boven- en/of onderarm; ƒ30.- bij breuk van boven- en/of onderbeen. Ten
gevolge van spoor-, tram- of autobusongevalƒ5000.- bij overlijden van man
en vrouw beiden; ƒ3000.- bij overlijden van den man alleen; ƒ2000.- bij
overlijden van de vrouw alleen. Opvarenden van vlsschers-, marine-vaar
tuigen enz. 400.- bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart,
tot een maximum van 2000.-, indien hetzelfde ongeval den dood van vijt
of meer abonnés mocht tengevolge hebben.
Alleen de abonné(e) zelf is verzekerd, behoudens het vermelde omtrent
spoor-, tram- of autobusongevallen. Polis is niet noodig. Uitkeertngen
krachtens deze verzekering worden gewaarborgd door de Nieuwe HA.?,-
Bank te Schiedam.
Merkwaardigerwijze schijnt er een wijzi
ging in den strijd om Madrid te zijn inge
treden. Het aanvallende leger van generaal
Franco heeft kennelijk gedurende de afge-
loopen week geen vorderingen gemaakt, er
is op dit oogenblik geen sprake meer van een
snelle verovering van de stad en de opper
bevelhebber der witten heeft de ontstellen
de aankondiging gedaan, dat hij Madrid
desnoods „wijk voor wijk verwoesten zal".
Een dergelijk vernietigingsproces zou na
tuurlijk langen tijd in beslag nemen, te lan
ger omdat gebleken is, dat beide partijen
maar over een zeer beperkt aantal vliegtui
gen beschikken. Een stad die 900.000 inwoners
kan herbergen, van wie blijkbaar het groot
ste deel bereid is zich tot het uiterste in de
gebouwen verschansd te verdedigen, zullen
Franco's onderbevelhebbers, de generaals
Mola en Varela, niet in enkele weken kun
nen vernietigen.
Met dat al opent de aankondiging van
Franco een gruwelijk perspectief, niet alleen
vanwege het groot aantal noncombattanten,
waaronder natuurlijk tallooze vrouwen en
kinderen, die slachtoffer van den dolzinnigen
burgeroorlog worden maar ook om de bedrei
ging van zulk een stad, herbergend zoovele
kunstschatten en om het doodbloeden van
Spanje zelf. Een der voormannen van de
Spaansche universitaire kern, de Madariaga,
heeft gezegd, dat het een generatie zou du
ren dertig jaar dus eer Spanje zich van
deze ramp zou hebben hersteld. Dit schijnt
een matige taxatie, als de strijd zulke vor
men gaat aannemen als thans. Logisch moet
men daaruit wel afleiden dat voor de buiten-
landsche machten, die zich ter eene of ter an
dere zijde voor den burgeroorlog interesseeren,
in deze ontwrichte natie toch inderdaad geen
bondgenoot van eenige beteekenis te vinden
zal zijn. Spanje's koloniaal bezit zal wellicht
de grootste attractie worden en „belooft" in
de toekomst allerlei nieuwe complicaties op te
léveren, vooral omdat de bevolking dezer ko
loniën zelf ook niet onverschillig tegenover
den loop van zaken kan blijven. Zooals iedere
oorlog is ook weer deze Spaansche burgerstrijd
een treffend voorbeeld hoe de mensch, in
massa's voortgedreven terwille van verschil
lende bestuurs-ideologieën in dit geval aan
weerszijden een gansche verwarde collectie
het korte menschenleven verknoeien kan en
de toekomst van zijn kinderen bederven. Wie
dan ook tenslotte als overwinnaar uit dit on
zinnige bloedbad te voorschijn moge treden,
hij zal een verarmd, uitgeput, verbitterd en
gedemoraliseerd volk moeten leideneen
volk dat een groot deel van zijn krachtigste en
beste elementen verloren zal hebben en dat
een belangrijk deel van de staatszorg aan zijn
verminkten en krankzinnigen zal moeten wij
den.
Gebleken is dat vele honderden jonge bui
tenlanders van allerlei nationaliteit aan beide
zijden meevechten. De meesten hunner doen
dit klaarblijkelijk niet uit politieke overtui-
gfing men is trouwens zelden bereid zijn
leven vrijwillig in de waagschaal te stellen
voor de politieke conflicten in een vreemd
land maar uit een soort „zucht naar
avontuur". Ik heb dezer dagen een aanbie
ding afgeslagen van een tiental oorlogsschet-
sen van een jongen Hollander, die vier maan
den met de „milizia", dus aan regeeringszljde,
nad meegevochten. Blijkbaar had hij die zijde
gekozen omdat het hem daar „Interessanter
leek".
Men pleegt tegenwoordig aan te nemen dat
niemand voor den oorlog voelt. Ik zou den
menschen, die dit zoo gladjes aannèmen, willen
vragen wat zij dan eigenlijk denken van de
beweegredenen van deze honderden vrijwilli
gers. Vaderlandsliefde is bij dergelijke vreem
delingen, die er geen been in zien maar wat
te gaan meeschieten en medemensehen om
zeep te helpen, toch wel volstrekt uitgesloten.
Welk motief drijft hen dan eigenlijk? Het spijt
mij, dat ik geen ander kan vinden dan lust in
oorlog, vernietigingsdrang en het treft dat
zooveel menschen dit blijkbaar onder de be
titeling „avonturier" nog wel aanvaardbaar
vinden ook. Natuurlijk verspelen deze lieden
hun nationaliteit door in een vreemd leger
dienst te nemen. Het is goed dus even over
deze verschijnselen na te denken en zich af te
vragen of inderdaad „iedereen tegen oorlog
is" als er bovendien nog zooveel menschen zijn
die zooiets tolereeren ook.
R. P.
SCHOONHEIDSCOMMISSIE.
De eerstvolgende vergadering der Schoon
heidscommissie voor de gemeente Velsen, zal
worden gehouden op Woensdag 18 November
1936, ten kantore van het Bouw- en Woning
toezicht.
Spreekuur der commissie van 10.3<0 tot
11.30 uur.
Avond van voornaam musiceeren.
Het vraagstuk van de bescherming van
het vischbestand is thans actueeler dan ooit,
vooral in ons land. Immers mag verwacht
worden, dat 1 Januari dan eindelijk eenige
door de regeering voorgeschreven maatrege
len tegen het in het-wilde-weg vernietigen
van ondermaatsche visch, in werking zullen
treden, van welkemaatregelen die, welke
voorschrijft een minimum-maaswijdte van
V/2 c.M. wel de voornaamste genoemd mag
worden.
Men heeft in ons blad van j.l. Donderdag'
een verslag kunnen vinden van een te Kat
wijk aan Zee gehouden vergadering waarin
besloten werd, een telegram te zenden aan
H.M. de Koningin, waarin gewezen werd op
de gevolgen van de doorvoering van het des
betreffende Koninklijk Besluit. Tevens werd
in deze vergadering een motie aangenomen,
waarin de voorgestelde maaswijdte van V/z
c.M. funest wordt geacht voor de visschers-
bedrijven.
De strijd tusschen het pro en contra dreigt
dus opnieuw te ontbranden en uit het ver
slag van de Katwijksche vergadering blijkt,
dat men aan de zijde van de tegenstanders
van de anti-puf maatregelen zwaar geschut
in het veld heeft gebracht. Toch gelooven wij
niet, dat de beroepsuitroeiers van het visch
bestand langs onze kust en nog ver daarbui
ten ditmaal evenveel succes hebben als bij
hun vroeger en strijd, waaraan het te wijten
is, dat niet al een aantal jaren vroeger maat
regelen tegen deze ongehoorde vernieling van
zulk een rijke bestaansbron genomen zijn.
In het gezicht van een nieuwe strijd
wellicht de eindstrijd? willen wij nog even
een bij uitstek deskundige, n.l. den heer G.
Gilson, bestuurder van het Zeewetenschap-
pelijk Instituut van België het woord verlee-
nen. Het is een rapport, opgemaakt in ver
band met de verklaring van den Internatio
nalen Raad voor Zeeonderzoek, dat het ten
zeerste gewenscht is, de vernietiging van
jonge visch tengevolge van de heden ten dage
gebruikte vischmethoden, bij internationale
overeenkomst te beperken.
Voor de bescherming van de jonge visch,
aldus de heer Gilson, worden twee metho
den voorgesteld die reeds in verschillende
landen worden toegepast:
1. Het bepalen van een minimum-grootte
van de mazen van het net, zoodat de jongste
visschen ontsnappen:
2. Het verbod van ontscheping van jonge
visschen van 'n kleinere lengte dan voor elke
soort door de verschillende betrokken landen
is bepaald.
Bij de eerste methode geschiedt het sor-
teeren van de gevangen visch automatisch
door het net zelf, dat de kleinste visschen
reeds tijdens het sleepen van de kor laat ont
snappen. Hierdoor ontkomt de jonge visch
aan een lang verblijf in het vischtuig en in
het bijzonder aan de verrichting der aan-
boordbrenging en de moordende gevolgen
daarvan.
Bij de tweede methode dient de geheele in
houd van het sleepnet op het dek uitgestort
en met de hand gesorteerd te worden. Hierbij
wordt dat gedeelte der vangst gered hetwelk
bij die behandeling niet werd gedood, mits
het spoedig samen met het afval weer in
zee wordt geworpen.
Onvolmaaktheid der methoden.
Bekend is dat geen dezer beide methoden
volmaakt is.
Men weet dat een zeker perentage der vis
schen die klein genoeg zijn om door mazen
van en bepaalde grootte te kunnen, in het
net blijven doordat de mazen van den kuil
verstopt zijn door allerhande voorwerpen die
zich aldaar ophoopen en ook door de ver
nauwing van die mazen door uitrekking, wan
neer de gevischte massa een zeker gewicht
bereikt.
Vastgesteld wordt ook, dat onder de aan
boord gebrachte en op het dek gesorteerde
visschen vele dood zijn of te zwaar gekwetst
om de terugwerking in zee te overleven.
De gebréken van beide methoden zijn goed
bekend, maar het belang er van wordt niet
altijd naar waarde beoordeeld. De tegenstan
ders der bescherming halen er argumenten
uit voor de niet-inmenging, zonder zich de
moeite te geven de gevolgen er van te bere
kenen.
Maar het wetenschappelijk onderzoek, dat
altijd sceptisch staat tegenover en geen eer
bied heeft voor niet door bewijzen gestaafde
meeningen, heeft proefondervindelijk het ge
middelde willen berekenen van de gevangen
visschen die door een verbreeding der mazen
gered worden, evenals dat der jonge visschen
die de gevolgen van het sorteeren aan boord
overleven, en uit de door deskundigen van
verschillende landen uit gevoerde langdurige
en vernuftige navorschingen blijkt:
1. dat door het gebruik van mazen van
een bepaalde grootte werkelijk aan een groot
gedeelte der vangst tijdens het visschen de
vrijheid wordt teruggegeven;
2. dat een zeer groot gedeelte der visschen
de vangst en de vlugge sorteering overleeft.
Het is dus op grond van proefondervinde
lijke gegevens dat de Internationale Raad
tot het besluit is gekomen dat de bescher
mingsmaatregelen doelmatig zijn.
(Slot volgt.)
Première uitverkocht.
De Nederisndsche hoogleeraar prof. dl".
P. Debye, directeur van het Kaiser Wilhelm
Instituut te Berlijn, aan wien de Nobelprijs
yoor chemie werd toegekend.
Voor de operette „Poïenbloed" der IJmui-
der Operette Vereeniging, blijkt groote be
langstelling te bestaan. Zoo is de première,
welke Donderdagavoid a.s. in het Thalia
Theater gaat, bijna uitverkocht. Voor ver
dere bijzonderheden, zie men onze adver
tentiepagina.
MOOIE GESTE.
Het bestuur der IJmuider Operette Vereeni
ging heeft gemeend voor de tweede voorstel
ling van de operette „Poïenbloed", die Zon
dagavond a.s. in het Patronaatsgebouw ge
geven wordt, een 50-tal entreebiljetten tegen
zeer geringen entréeprijs voor de werkloozen
ter beschikking' te stellen.
Deze kunnen afgehaald worden Wijk aan
Zeeërweg 127.
VERSCHE HARING NAAR TSJECHO-
SLOWAKIJE.
Naar wij vernemen is een compensatie tot
stand gekomen door bemiddeling' van een
bekenden IJmuider exporteur en eenige im
porteurs in Tsjecho Slowakije. Zijn wij wel
ingelicht, dan bestaat de overeenkomst hierin
dat 60 wagons versche haring naar Tsjecho-
Slowakije mogen worden uitgevoerd, waar
tegenover met medewerking van onze re
geering, een hoeveelheid graan uit dat land
in ons land zal worden ingevoerd.
Aan den export van dit kwantum versche
haring mogen alle handelaren alhier, die reeds
eerder versche haring naar Tsjecho Slowakije
zonden, deelnemen en wel in verhouding tot
de reeds eerder door hen verzonden hoeveel
heden.
ADMINISTRATIEVE WERKZAAMHEDEN
BIJ DE VERKIEZINGEN.
Het bestuur van de afdeeling Velsen van
den Algem. Nederl. Bond van Handels- en
Kantoorbedienden heeft het gemeentebestuur
verzocht, om voor administratieve werkzaam
heden in verband met de a.s, verkiezingen
allereerst werklooze kantoorbedienden in aan
merking te doen komen.
SCHEEPVAARTBERICHTEN.
Berging' opgegeven!
Het Engelsche stoomschip „Birtley", dat 5
Mei van dit jaar van Rotterdam naar New
castle vertrok en den volgenden dag op de
Engelsche kust strandde, blijkt niet meer ge
borgen te kunnen worden. In verband hier
mede is het schip van de herverzekerings-
markt te Londen, waar het reeds voor 75 pet.
genoteerd stond, afgevoerd.
Groote diepgang.
Het van Buenos-Aires aangekomen stoom
schip „Amstelland" van de Kon. Holl. Lloyd
passeerde Vrijdagmiddag naar Amsterdam met
een diepgang van 8,4 Meter.
Het Vrijdagavond naar West-Indië vertrok
ken motorschip „Colombia" passeerde het
Noordzeeikanaal met een diepgang van 8,4
Meter.
Scheepvaartbeweging.
In de afgeioopen week kwamen alhier bin
nen 53 stoom-, 12 motorschepen, 3 zeesleep-
booten, tezamen 68 schepen tegen 86 schepen
in die voorafgaande week. Naar zee vertrok
ken 40 stoomschepen, 17 motorschepen, 3 zee
sleepbooten en 1 oorlogsbodem, tezamen 61
schepen tegen 92 schepen in de week tevoren.
Uit en naar zee passeerden er in de laatste
week 129 schepen of 49 schepen minder dan in
de voorlaatste week.
IJzerverschepmg.
Het Zweedsche stoomschip „Fatria" is van
Gothenburg aan het Hoogovenbedrijf gearri
veerd om een partij ijzer te laden voor Zweden.
Vervolgens is het schip naar Amsterdam ge
gaan om de lading met stukgoed te comDle-
teeren.
Een concert van de harmoniekapel De Een
dracht der Kon. Papierfabrieken is en blijft
altijd een avond van uitgesproken muzikaal
genot.
Als steeds was ook nu het bezoek niet over
matig te noemen. Het wil met die belangstel
ling toch nog niet goed vlotten, hoe het be
stuur ook propaganda voert in woord en de
leden deze actie met muzikale daden onder
steunen.
Dat het ditmaal drukker was dan gewoon
lijk zal wel in de eerste plaats op rekening ko
men van de medewerkende Beverwijksche
zangers. Het was dan ook den voorzitter, den
heer Vel, een groot genoegen, allen hartelijk
welkom te mogen heeten, in het bijzonder de
directie der fabriek en de leden en den diri
gent van het Mannenkoor Zanglust.
De Feestmarsch van Richard Strauss in het
artistieke arrangement van wijlen Sam Vles-
sing was een introductie, de kapel volkomen
waardig. Zeer verzorgd en gaaf van stemming
maakte het werk een voornamen indruk.
Prachtig liet Boedijn de tegenmelodieën van
de baritons even uitkomen en deze technisch
zoo sterke groep, wist van de geboden gele
genheid uitnemend muzikaal gebruik te ma
ken. Het trio klonk als gestreken, zoo fluwee-
lig van toon waren zoowel het koper als het
hout. Een uitvoering, die de verwachtingen
hoog gespannen deed zijn. Eensdeels heeft
men ze niet beschaamd; zoolang de ware har-
moniemuziek gegeven werd zeker niet. We
denken slechts aan de pakkende Slavische
Rhapsodie, die zoowel qua opvatting als uit
voering een compliment aan directeur en le
den waard is. Bewonderd hebben we het en
semble om zijn vele kwaliteiten; technisch was
het uitstekend, ook het geweldige tempo van
het laatste deel. Stevig ingespeeld en een be-
heersching der dynamiek maakten het luiste
ren tot een waar muzikaal genot.
Fameus waren weer de 4 trombones, bril
liant van techniek het hout, ad rem steeds de
paukenist. Geen wonder dat zulk een slot vol
vuurwerk, zulk een knaleffect een minuten
lang applaus deed losbarsten.
De Unvollendete zag Boedijn in een ander
licht wat de cliché-opvatting betreft; toch
was ze acceptabel. Alhoewel uitvoeringen als
van deze symphonie en van het Andante uit
Mendelssohn's Vioolconcert door harmonie ons
niet kunnen bevredigen wegens de onvermij
delijke associaties met het strijkerscorps, dat
voor een volmaakt realiseeren dezer kunst
werken toch essentieel is.
De inzet van Schubert's Unvollendete, het
precaire basthema, was zuiver en fraai van
toon. De klarinetsolo, ondersteund door de
hobo, werd gloedvol voorgedragen, het cello-
motief van baritons en sax was wat vlak. In
het allegro-tutti maakten alle instrumenten
goede beurten; dynamisch kon het ons zeer
voldoen. Daarbij zorgde Boedijn voor zijn be
kende suggestieve directie, die allen mee
sleepte.
In de reprise haperde het samenspel van
het hout een moment, doch handige muzikan
ten als de Eendracht-blazers nu eenmaal
zijn komen spoedig weer in het goede spoor.
De temperatuur begon toen op de stemming
in te werken en dit wreekte zich In het prach
tige andante. Jammer, dat niet even werd bij -
gestemd.
Het bekende celll-pizzicato motief liet zich
toch niet vervangen door de logge tonen der
blazers en hierin viel ook beter te hooren, dat
het samensipel der verschillende instrumenten
nog niet volkomen beheerscht was. De klarinet
solo was fraai van klank en kleur en het ant-
woordenspel van hobo en fluit sloot zich hier
bij naar krachten passend aan.
Feilloos was het verwerken der teekens al
lesbehalve en zoodoende werd er menige dis
sonant gemixt, iets wat ook Borodini over
kwam ln het le deel van diens Tweede Sym
phonie. Alhoewel deze Rus een dilettant-mu
sicus was heeft hij toch nooit de accoorden
geschreven als de kapel ons wel wilde laten
gelooven. Zoodoende werd het werk moder
ner gemaakt dan het eigenlijk wel Is.
Gaarne willen wij echter hulde brengen
aan den dirigent voor zijn durf om deze
zwaarmoedige muziek bij het publiek te intro-
duceeren en dan met een corps dilettanten.
De stemming was o.k. maar technisch was het
nog niet uit de verf.
De sombere inzet had groote momenten;
het slot was er echter niet equivalent aan.
De klarinetsolo van den heer K. Hollander
in het Andante uit Mendelssohn's Vioolcon
cert had kwaliteiten, maar kon ons toch een
Leijdesdorff, Spalding of Kreisler niet doen
vergeten, niet omdat het mannen-van-naam
zijn, maar wegens de scheiding viool en kla
rinet. Ook was het orkest hierin geenszins
ideaal van samenspel en dat het er nog zoo
uitkwam was te danken aan de slagvaardig
heid van den directeur, die alles in goede ba
nen wist te leiden. Het spijt ons het weer te
moeten opmerken, maar als gewoonlijk was de
fluit weer te laag.
Ook het mannenkoor had zoo z'n ups en
downs. Zoo waren Tempelzang, Abendfriede
en Morgenstemming van v. d. Bijl heel goed.
Het materiaal, dat directeur van Dijk heeft
staan, is klankvol en zoodoende werd er ef
fectvol gewerkt in Morgenstemming, De drie
genoemde composities kan men aan en zoo
doende was de samenzang uitstekend. Met
zulke edele tenoren en baritons en zulk een
sonoor basregister werd het 't beste wat we
van het m.k. hoorden.
Vooral de passus: „De statige Zonne" was
flonkerend van klank; op toon; gediscipli
neerd koor.
Met alle waardeering voor het gebodene
kon Roeske's .Groot is de Heer'ons niet ge
heel bekoren. De knappe compositie werd wel
iswaar serieus uitgevoerd, maar vraagt nog
meer volume, nog grootere ff.
De klankverhouding was goed afgewogen en
er was kleur in den zang. De figuraties der
onderstemmen evenals de nuanceeringen wa-
Naar wij van bevoegde zijde ver
nemen, zal de dag van het huwelijk
van Prinses Juliana en Prins Bern-
hard ais een nationale feestdag wor
den beschouwd. Op dien dag zullen
derhalve alle rijksdiensten, instellin
gen en -bedrijven gesloten zijn voor
zoover dit mogelijk is.
ren degelijk bestudeerd. Toch leek het ons
toe, dat Roeske een te zware onderneming
was, ook al zat er een meesleepende climax
in den lofzang aan het slot.
Dat er door Zanglust en zeker niet minder
door zijn ijverigen dirigent serieus gewerkt
wordt is dezen avond weer eens duidelijk ge
bleken. Het publiek heeft dit ook geappre
cieerd en vooral na het uitstekend gezongen
Morgenstemming en Abendfriede werd er te
recht spontaan geapplaudisseerd.
Een gezellig bal, geleid door dén heer W.
Schaap, hield velen nog lang bijeen.
W.
Huldiging dir. P. N. Joosen.
In verband met het feit, dat het Zondag W/2
jaar geleden was, dat de heer P. N. Joosen de
benoeming van directeur over het R.K. Harmo
niecorps „St. Caecilia" aanvaardde werd in
het R.K. Vereenigingsgebouw een jubileum
concert gegeven, dat zeer druk bezocht was.
Onder de aanwezigen waren verschillende
afgevaardigden van zustervereenigingen, de
heer H. H. Meijer R.K. gemeenteraadslid en
vele anderen, die van hun belangstelling blijk
gaven, o.m. kap. Roosevelt en pater Bougier.
De Stars and Stripes kwam er in frisch tem
po uit; waar bleven echter de piccolo-varia
ties?
De heer J. L. Harsveld hield een inleidende
rede, waarna de bekroonde nummers van het
concours te Sloterdijk volgden.
Uit Tête Hongroise sprak, hoorbaar een lang
durige studie, maar de rieten der klarinetten
speelden vele blazers parten. Het tweede deel
was rhythmiseh beter dan no. 1 der suite, dat
met het slot mank ging aan tallooze ongelijk
heden in het passagespel der houtinstru
menten.
Bicknesse's Suite Oriëntale stond op hooger
peil. De hobo kreeg evenals het hooge koper
in 2 den kans even passend naar voren te ko
men; de saxen, in het bijzonder de alt, brach
ten kleur aan het Andante. Dit laatste register
is zeker niet het minste van St. Caecilia, dat
van deze suite een alleszins aanneamelijke uit
voering gaf. In het derde gedeelte hoorden we
gevoelvolle solotrekjes van de trombone afge
wisseld met oplettend orkestwerk, dat hierin
fraaie klank en kleur kreeg. Het staecatospel
der klarinetten in 4 was technisch verzorgd en
dat konden we van de basfiguren nu juist
niet onmiddellijk zeggen; dat moet beter in de
vingers zitten. Van het schilderachtige Au Pays
Basque van T. Fernand speelde St. Caecilia
slechts het le en 3e gedeelte. Via een slippe-
rige inzet kwamen de mooie passages voor
sax en hoog koper. Eerstgenoemde droeg dit
welbestudeerd voor; ook het koper was op
dreef, stemming' onderling niet fraai.
De Baskische dans was niet geheel vlekke
loos; met den klank van het hout wil 't dik
wijls niet erg vlotten bij het corps en dit vraagt
een constante studie op den toon. Daarente
gen werd in de hoek van het lage en midden-
register met „Schwung" gemusiceerd.
De Lunawals lag het corps beter en werd
met animo voorgedragen.
Een werk van compositorische waarde was
de ouverture Le Silvio Pellico van Wettge, die
in de inleiding zeer gelukkig' van uitvoering
was en die dank zij laag koper en saxen veel
bevatte, dat te waardeeren viel.
Directeur Joosen had het geheel uitnemend
in hanaden en wist er een dynamisch lof
waardige vertolking van te geven.
De voorzitter sprak den directeur met een
hartelijk woord toe. Hij memoreerde hoe de
heer Joosten WA jaar geleden het corps aan
trof, een ensemble, dat destijds de bijnaam
droeg van „Piep en kraaklust". Dank zij de
energieke leiding' van den dirigent is het corps
van de derde, naar de eere-afdeeling gepro
moveerd. Spr. hoopte, dat St. Caecilia en de
heer Joosen nog langen tijd zullen mogen sa
men werken en bood hem namens het corps
een lamp aan.
Spontaan bliezen daarop de St. Caecilianen
Sam Vlessing's Jubileummarsch. Mevr. Kui
per huldigde den jubilaris namens de echtge-
nooten der leden en overhandigde hem de par
tituur der 2e Arlesienne Suite en mevr. Joosen
een mand bloemen.
De jongste pupil, een der 10-jarige leerlingen
van het corps, jongeling van Amersfoort zei
een felicitatiegedicht op vergezeld van eenig
rookkruid.
De harmoniekapel „De Eendracht", felici
teerde bij monde van den heer K. Hollander
en kapelaan Roosevelt namens den pastoor.
De dirigent schonk het corps de partituur van
Pique Dame, een mededeelin-g die met applaus
ontvangen werd.
De voorzitter bracht de noodzakelijkheid van
een nieuw vaandel naar voren, voor de aan
schaffing waarvoor gelden zullen worden bij
eengebracht.
Na de pauze voerde de R.K. damestoo-
neelclub „Opwaarts" het blijspelletje Willy's
Radio met veel succes op
W.
