De Landverrader
FEUILLETON
Den Haag gaat zich in feestgewaad steken voor de komende
jubeldagen. De eerste versierde gevel in de Wagenstraat is gereed
H. M. de Koningin bracht Maandagmiddag een bezoek aan de Groote ot
St. Jacobskerk te den Haag, zulks in verband met het aanstaand huwelijk van
H. K. H. Prinses Juliana en Z. D. H. Prins Bernhard. De Koningin bij het verlaten
der kerk
De heer H. J. L. Merckel-
bach, lid van Gedep. Staten
van Limburg, is te Heerlen
overleden
Etenstijd aen het front rond Madrid. De soldaten aan het middagmaal tijdens een oogenblik pauze
in den strijd om de Spaansche hoofdstad
Na de audiëntie bij minister-president
dr. H. Colijn verlaat de heer PattipeHohy,
voorzitter van den bond van inheem-
sche militairen in Ned. Oost Indië, ie
gezelschap van generaal Swart het
departement van Koloniën te den Haag
In de „ondergrondsche te Madrid
zijn duizenden mannen, vrouwen en
kinderen onder gebracht ter bescherming
tegen de vernielende luchtaanvallen
der nationalistische bommenwerpers.
Een triest beela van den ernstigen
toestand in de Spaansche hoofdstad
De uitwerking van het hevig bombardement
ruïnes herschapen. Het tramverkeer is
Naar het Engelseh bewerkt door
THEA BLOEMERS.
(Nadruk verboden).
14)
De notaris t|ok een lade van zijn bureau
open en overhandigde Gladys, met een van
voldoening stralend gelaat, een groote en
zeer scherpe luchtfoto van het kasteel Bo-
roughbridge.
O, was het eenlge, wat Gladys verrukt
uit kon roepen.
De foto was inderdaad zeldzaam geslaagd.
Temidden van het donkere geboomte, dat
een aantal lanen omzoomde, die stervormig
op een groot voorplein uitliepen, lag het slot
zelf, als een sprookje uit een droom. Het
moest, naar den bouwstijl te oordeelen, on
geveer ln de vijftiende eeuw zijn gebouwd,
aan de beide zijkanten had men echter mo
derne vleugels bijgetrokken. Op de foto kwa
men de details van de beide vierkante, zes
tig meter hooge torens goed tot hun recht;
menig fraai beeldhouwwerk was er op aan
gebracht. De trap, die van het voorplein naar
den ingang van het slot leidde, scheen van
het vliegtuig uit gezien van zeer kleine af
meting, echter kon men duidelijk onder
scheiden, dat hij sierlijk was. Het meest
kwam echter op deze luehtkiek de ligging-
van het kasteel tot haar recht.
Het was gelegen temidden van de zacht-
glooiende heuvels van Kent, welke hier en
daar met enkele berken waren beplant.
Flauw zag men enkele kleine rivieren, als
een achteloos weggeworpen, zilvergrijs haar
lint, in de verte schemeren, terwijl in de on
middellijke omgeving van Boroughbridge
op Madrid door de luchtaanvallen der nationalistische bommenwerpers. Straten zijn in
stilgelegd. Puinhoopen duiden de plaatsen aan, waar de .treffers' neerkwamen
De Fransche oud-premier Flandin (x) bracht Maandag een bezoek aan het Frans Hals-museum
te Haarlem. Een foto tijdens de bezichtiging van het museum onder leiding van den heer
G. D. Gratama, directeur
verschillende boerderijen lagen, gelijk kin
derspeelgoed over het land gestrooid. Alles
ademde rust en vrede, voorspoed en geluk.
Men kreeg vanzelf het gevoel dat de eige
naar van al dit schoons wel een bijzonder
gelukkig mensch moest wezen.
r— Dat is van nu af uw huis, zeide de no
taris en hij had nu werkelijk schik in de
sprakelooze bewondering van het jonge
meisje. Op haar bleeke wangen was een
blosje verschenen en de lichtende glans ha-
rer diepe oogen verried haar ontroering.
Zoo had ik het mij niet durven voor
stellen, bekende ze eindelijk.
Boroughbridge is een der schoonste
kasteelen van Engeland en Schotland samen.
Als historisch monument heeft het groote
waarde, terwijl het ook tal van belangrijke
kunstwerken bevat. Maar dat zal ik u alle
maal wel eens een anderen keer vertellen.
Het beste is eigenlijk, dat u zich zoo gauw
mogelijk van alles op de hoogte gaat stellen
en officieel uw intrek neemt op het slot. Zou
het niet het beste zijn als u er een der eerst
komende dagen heen trok?
Maar is het niet een beetje gek, als ik
daar zoo opeens aan kom zetten?
Volstrekt niet. U komt immers in
uw rechtmatig eigendom? Maar indien ik u
van dienst kan zijn, zal het me een eer zijn,
en een genoegen u de eerste maal te ver
gezellen. Dan zal ik tevens de gelegenheid
hebben majoor Peacock aan u voor te stellen.
O. graag.
Wanneer zullen wij dan gaan? Bepaalt
u als het u blieft den dag dat het u het beste
schikt.
Gladys dacht een oogenblik na en zonder
antwoord te geven op het laatste verzoek van
den notaris vroeg ze hem opeens:
Ik ben toch heelemaal vrij, daar op
Boroughbridge?
Vanzelfsprekend. U moet zich goed in
denken in uw nieuwen toestand, al geef ik
toe, dat dat wel moeilijk voor u moet zijn
in het begin. U bent van nu af aan geen ty
piste meer, maar Burchtvrouwe van .Bo
roughbridge". U wachten nieuwe plichten.
Gladys' gelaat, dat weer zeer ernstig had
gestaan, klaarde op.
Behalve dan in geldzaken, herinnerde
ze den notaris.
O, stelde deze haar gerust, stel u van
de uitwerking van die bepaling niet te veel
voor. Het is natuurlijk de gewoonste zaak
van de wereld, dat u voor de bestiering van
de huishouding, voor uw garderobe even veel
kunt uitgeven als u zelf wilt. Toen ik ma
joor Peacock, dien uw grootvader een brief
heeft geschreven, hierover gisteren telefo
nisch sprak, zeide hij direct, dat hij zich met
„vrouwenaangelegenheden" niet wilde be
moeien.
Bovendien, lachte Gladys, ik heb nog
nooit de beschikking gehad over 500 pond
die Ik zonder vragen mag uitgeven. Mijn
maandsalaris was heel wat minder,
Het kan geen kwaad, als u geleerd hebt
een zuinig beheer te voeren, dat is ook bij
groote vermogens van het hoogste belang.
Zullen wij dan overmorgen naar Bo
roughbridge gaan? stelde Gladys voor.
Uw dienaar, mylady. Mag ik zoo vrij
zijn u tegen half tien met mijn auto te ko
men halen?
Gladys knikte; ze was met een ander
vraagstuk bezig.
De notaris, die haar aanstonds begreep,
zeide hoffelijk: Lijkt het u ook niet het beste,
dat ik u vast eenig baar geld ter hand stel?
U zult waarschijnlijk nog eenige inkoopen,
hebben te doen voor u vertrekt.
Gladys kleurde, haar oogen gleden af langs
haar armzaligen mantel, die nu al voor den
lerden winter meezing en ze dacht aan haar
lurk die gescheurd was.
De heer Branton zag haar verwarring en
ris een echt gentleman haastte hij zich aan
zijn woorden toe te voegen: U behoeft daar
toch werkelijk geen enkel bezwaar tegen te
'lebben. Het is toch uw eigen geld. dat ik u
,er hand stel.
En zonder meer trok hij de middelste lade
van zijn lessenaar open en wierp er met een
achteloos gebaar een bundeltje bankbiljetten
van honderd pond op.
Gladys roerde het geld nog niet aan. De
notaris deed of hij nu werkelijk boos werd.
Zonder plichtplegingen pakte hij haar
handtaschje en stopte het geld er in. Tracht
u er nu zoo gauw mogelijk aan te wennen,
dat u over een groot kapitaal te beschikken
hebt. Dat mag u niet verkwistend doen zijn,
maar het is toch altijd goed het te weten.
Mag ik u mijn wagen aanbieden om
u thuis te laten brengen?
Dank u: ik heb behoefte om een eind
te wandelen. Ik moet eerst alles nog eens
rustig verwerken. Dit zeggende vouwde ze de
blaadjes van grootvaders brief bijeen en stak
ze zorgvuldig bij zich.
Tot overmorgen dan, nietwaar mijnheer
Branton?
Zeker gravin, en vermoeit u zich heden
en morgen niet te veel, anders zou de emotie
u te machtig kunnen worden. Denkt u er
aan, u wacht een zware taak.
Ik ben u dankbaar voor uw vriendschap
en voor uw zorgen, zeide het meisje en met
een lieftallige glimlach stak zij den ouden
heer haar hand toe.
Vol vereering drukte de grijze notaris er
even zijn lippen op en begeleidde haar dan
persoonlijk naar de voordeur, waar hij met
een buiging afscheid van haar nam.
VIERDE HOOFDSTUK.
Wat een zeldzaam persoontje, oordeel
de de notaris, toen hij in zijn werkvertrek
was teruggekomen Een echte Borough
bridge, in haar uiterlijk, in haar heele ma
nier van optreden. Hij knikte voldaan tegen
zich zelf in den zwaren in eiken lijst gevat-
ten spiegel, alsof hij de beste zaak sinds ja
ren tot stand had gebracht. Een echt kind
nog in vele opzichten; toch geloof ik, dat ze
zich heel snel in den nieuwen toestand zal
hebben ingeleefd. Ze heeft, dunkt mij, eer
helder verstand en een groot aanpassings
vermogen.
Arm kind, vervolgde hij zijn gedachten,
ik geef je weinig kans van slagen, als je je
vader in eere wilt herstellen. De bewijzen
zijn te sterk. En toch is het onbegrijpelijk
dat er plotseling een telg uit zulk een edel
geslacht zich zoo kan vergeten. Kon ik haar
maar op een of andere manier helpen. Maar
op het oogenblik zou ik niet weten hoe.
De schel ging over en even later klopte de
huisknecht aan.
Op het „binnen" van den heer Branton
deelde hij prompt mede: Gravin Borough
bridge.
Wat schrok de heer Branton, die een
oogenblik aan een ongepaste grap dacht.
Maar vlak achter den bediende verscheen
het frissche lachende gezichtje van Gladys,
die in de deuropening riep: Och mijnheer
Branton, nu laat ik de foto nog liggen ook
en ik wilde haar zoo graag aan tante laten
zien.
Ze moesten beiden lachen en na de kiek
zorgvuldig te hebben doen inpakken, liet de
heer Branton het knappe gravinnetje voor
de tweede maal uit.
- Dat komt van de blijdschap, veront
schuldigde Gladys zich nog even.
Maar mijn schuld is het ook. ant
woordde de notaris.
Bent u dan ook blij? vroeg Gladys.
Natuurlijk, wie zou niet graag iemand
als u gelukkig maken.
Bent u daar dan zoo zeker van, dat ik
gelukkig zal worden, nu lk gravin ben?
Ja, daar ben ik zeker van, want nu
treedt u pas in uw rechten.
Ik hoop het. mijnheer Branton. Adieu.
Welk een verschil met een paar uur gele
den. Toen had ze het restaurant Grechsfcone
verlaten na een allerpijnlijkst onderhoud
met Blashmere en had het ergste gevreesd
voor tante Clare en zich zelf. En nu. In en
kele uren tijds was haar heele leven veran
derd Het moet een droom zijn, het kon niet
vaar zij1"1 dingen gebeuren niet in
werkelijkheid, alleen in boeken.
(Wordt vervolgd), j
