Wondere dag is voorbij.
Het feest is uit.
VRTJÜAG 8 JANUARI 193,
Het sprookje, dat Donderdag in de Residentie onder de stralen van
een milde winterzon werkelijkheid was geworden, is voorbij gegaan.
Jubelend hebben honderdduizenden gisteren hun groet aan het Jonge
Echtpaar gebracht en juichend hebben de overige honderdduizenden
in heel het land meegeleefd met het blijde gebeuren in het Oranje
Huis. Overal in ons land is feest gevierd en ook Indië heeft de ont
roering van dezen bijzonderen dag ten volle ondergaan.
De plechtigheid in de Groote
Kerk was Donderdagmiddag te on
geveer één uur afgeloopen.
Het was ruim 1 uur toen de deuren van de
kerk weer opengingen. Het militaire huis van
de Koningin steeg weer te paard, en in het
voorportaal van de kerk vormde zich een
dubbele eerehaag van officieren van het
korps rijdende artillerie, van grenadiers en
jagers, die in hun schitterende uniformen
een fraaien aanblik boden.
De officieren der blauwe huzaren stelden
zich mede in afwachting op, en nadat de
galakoetsen, welke het jonge paar vooraf
gingen, waren afgereden, reed de gouden
koets opnieuw voor den kerkingang. Weer
negen de vaandels en voor de tweede maal
weerklonk plechtig het Wilhelmus.
De klokken van den toren begonnen te
luiden, de eerehaag van officieren kruis
ten de sabels en onder dezen „eereboog" ver
liet het prinselijk paar de kerk, hartelijk
toegejuicht door de met spanning wachten
de menigte, welke huldebetuiging door Prins
en Prinses vriendelijk neigend werd beant
woord.
Ook Koningin Wilhelmina, thans vergezeld
van hertog Adolf Priedrich van Mecklenburg,
die naast haar in de glazen koets plaats nam,
schreed onder de gekruiste sabels door.
Opnieuw luide toejuichingen van publiek
en minzaam groette Hare Majesteit na het
afrijden de stram salueerende eerefronten
der officieren.
Zegetocht langs den „bruidsweg".
En toen begon de zegetocht van bet
jonge echtpaar. Men juichte alsof er
geen einde aan zou komen, in de To-
renstraat achter de afzettingen, uit de
ramen, van de thans dicht bezette
tribunes, die daar en op den hoek
van de Elandstraat gebouwd waren.
Het eenige stramme en onbewogene
in dezen maalstroom van beweging
en gewuif, in dit gedaver van gejuich
en vreugdekreten waren de onbe
weeglijk staande, het militaire sa
luut brengende troep en-cordons, die
den weg omzoomden, en die eraan
herinnerden, dat deze zegetocht ook
nog een officieel karakter droeg.
Zoo ging het over het Piet Heinplein door
de Anna Pa-ulo wnastraat, voorbij het op
eenigen afstand gelegen Vredespaleis naar
de Laan van Copes van Cattenburch, waar de
stoet over een afstand van enkele honderdien
meters tussohen hooge tribunes doorreed,
rechts de tribune, die was opgeslagen aan
den rand van het Alexanderveld, links de zgn.
Oranjetribune, die de Alexander-ikazeirne
bijna geheel aan het oog onttrok, met uit
zondering van de fraai met groen en oranje
versierde toegangspoort tot het kazerne ter
rein.
En overal opnieuw dezelfde uitingen van
aanhankelijkheid, dezelfde blijken van
vreugde om het geluk van het jonge prinse
lijke paar, dat slechts wuivend en lachend
voor dit alles kon danken, evenals de Konin
gin en Prinses Armgard, die voortdurend
door het publiek in het huldebetoon werden
betrokken.
Op Plein 1813.
Op het ruime Plein 1-813 hadden zich eenige
duizenden belangstellenden rond het monu
ment geschaard. Een grappig geval deed zich
omstreeks elf uur voor, toen van het dak van
de tribune op den hoek van de Alexan der -
stra at en de Sophialaan plotseling een breede
golf water gelijk een waterval neerstortte,
zoodat degenen die op de voorste rijen van
die tribune gezeten waren inderhaast een
heenkomen moesten zoeken. Het bleek, dat in
het zeil waarmede de tribune was afgedekt,
een groot gat was gekomen, waar-door het re
genwater, dat in een kuil van het zeil zich had
verzameld, een niet bedoelden uitweg vond. De
waterval die zich over-een breedte van een
paar meter uitstrekte, hield ettelijk secon
den aan en bezorgde een aantal bezoekers een
koude douche. De stemming was evenwel bij
allen van dien aard, dat men het geval uit
sluitend van den vroolijken kant opnam.
In de omgeving van het Paleis.
In het laatste gedeelte van de route, in de
Parkstraat en de Oranjestraat waren er geen
tribunes meer waar de stoet zou passeeren,
doch achter de afzetting en vooral achter vi
trines en vensters wachtten ook hier duizen
den. Daar, aan het einde van de route, had het
publiek nog langer moeten staan wachten
dan elders, doch dit had geen invloed op de
stemming, want hoe later het werd, des te
hooger steeg de spanning. Het was twee uur,
toen de kop van den stoet van de Parkstraat
de Oranjestraat indraaide, en het paleis
Koordeinde in zicht kwam.
Terwijl in -de Parkstraat nog een enthou
siast gejuich weerklonk ter eere van het
bruidspaar en H. M. de Koningin, kondigde
het geschetter van de trompetten der gele
rijders aan, dat het einde van de route was
bereikt.
De triomftocht van het jonge paar naderde
het einde. Vóór het koninklijk paleis aan het
Noordeinde is alles in afwachting van de
aankomst van het jonge paar.
Onder luid gejuich en hoera-geroep reed
de gouden koets tot voor het bordes en ter
wijl de koninklijke militaire, kapel het Wil
helmus inzette, dat het publiek uit volle borst
meezong, was Prins Bernhard zijn jonge ge
malin behulpzaam bij het uitstappen.
Onder de toejuichingen van bet publiek ble
ven bei-den, omringd door de bruidsmeisjes
en bruidsjonkers, voor de deur wachten tot de
Koningin en Prinses Armgard waren uitge
stegen.
Opnieuw weerklonk het Wilhelmus en ter
wijl het gejuich aanhield, begaven allen zich
naar binnen.
De politie had op het trottoir tegenover het
paleis het publiek tot voor het gebouw van de
Nederlandsche Bank toegelaten. Een her
nieuwd daverend gej uich en een „Lang zullen
zjj leven" weerklonk toen het jonge paar
achter de gesloten balcondeuren verscheen.
Reeds stonden de troepen gereed om af te
mareheeren, toen de balcondeuren opengin
gen en de Prinses en haar gemaal op het bal-
con naar buiten traden. Het werd een groot-
sche ovatie.
Te kwart over twee werden de militaire
cordons ingetrokken en terwijl de politie de
afzetting van het Noordeinde nog handhaaf
de, marcheerden verschillende troepen-for
maties af.
Drukte voor het paleis hield lang
aan.
Nog langen tijd nadat de stoet ontbonden
was en de vorstelijke personen het paleis wa
ren binnengegaan bleef de menschenmenigte,
die daar verzameld was, bijeen.
Ondanks herhaalde aanmaningen door
luidsprekers van de politie, om zich zoo spoe
dig mogelijk langs de verschillende wegen te
verwijderen, bleven de menschen hardnekkig
op hun plaatsen, ja drongen zelfs dichter naar
het paleis toe in de hoop dat het vorstelijk
bruidspaar nog eenmaal op het balcon of voor
de ramen zou verschijnen.
Hun hoop werd echter niet vervuld, on
danks het steeds weer aanheffen van het Wil
helmus, het zingen van „Lang zullen ze leven"
of het gejuich. Het eenig resultaat was, dat
enkele zeer jeugdige bruidsmeisjes zich voor
de ramen van het paleis vertoonden en de
juichende menigte toewuifden. Toen het pu
bliek de raadgevingen per luidspreker niet op
volgde, moest de politie meer handelend op
treden en vooral bereden politie moest er bij
te pas komen om weer een behoorlijke circu
latie op het Noordeinde te krijgen. Daartoe
werden eerst alle toegangswegen tot het
Noordeinde afgesloten en den menschen, die
zich daar bevonden gelast zich in één richting
te verwijderen. Toen de drukte voldoende ge
slonken was, werd het verkeer van tegen
overgestelde zijde weer toegelaten.
Den geheel en namiddag defileerden echter
nog duizenden langs het paleis.
Het huwelijks-dejeuner.
Aan het huwelijks-dejeuner ten pale-ize
Noordeinde hebben ongeveer 210 personen
deelgenomen. Er was een groote tafel met
verscheidene kleine tafels.
Tot de genoodigden behoorden, behalve de
vorstelijke gasten, o.m. de voorzitters van de
Eerste- en Tweede-Kamer, alle groot-offi
cieren van de Koningin, de minister-presi
dent Dr. Colijn, de minister van Buitenland-
sche Zaken, Jhr. Mr. de Graeff, de Deken
van het corps diplomatique, de Zweedsche.
gezant Von Adlercreutz, en de gezanten van
Duitsohland, Graaf Zech-Burkersroda, en
van Groot-Brittannië, Sir Hubert Montgome
ry. Voorts de Commissaris der Koningin in
de provincie Zuid-Holland, Minister van
Staat, Jhr. Mr. Dr. van Karnebeek, de Gou
verneur dier Residentie, luitenant-generaal
Jhr. W. Röell, de chef van den generalen
staf, Iuitenant-generaa Reynders, de com
mandant der zeemacht, vice-admiraal Kruys,
de burgemeesters van 's-Gravenhage, Am
sterdam en Rotterdam en alle officieren van
het Militaire Huis van H.M. de Koningin, die
in den koninklijken stoet hadden meegere
den., o.m. ZE Pangeran Adipati Ario
Mang.koe Negoro 7, die meegereden had als
adjudant in .buitengewonen dienst van H.M.
de Koningin.
ÏVeinig werk voor den Geneeskun
digen Dienst.
De groote organisatie, welke de gemeente
lijke geneeskundige dienst, in samenwerking
met andere lichamen, voor Donderdag op touw
had gezet, heeft gelukkig weinig dienst
behoeven te doen. Slechts enkele flauwgeval
len personen meeren deels dames heeft
zij te verzorgen gehad.
De bruidsruiker.
De bruidsruiker van Prinses Juliana be
stond uit witte orchideeën (phalanopsus) en
was met kant afgewerkt De twaalf ruikers
van de bruidsmeisjes waren uit zacht-rose
anjers samengesteld, met fluweelen linten
in dezelfde tint als de ceintuur, behoorende
bij de japon.
Elders in het land.
Elders in het land zijn gisteren groote
feestelijkheden georganiseerd. Te Amster
dam is een zanguitvoering op den Dam ge
geven, terwijl des avonds een gi-oote fakkel
optocht over het Leidscheplein was georga
niseerd. De burgemeester, Dr. W. de Vlugt,
en echfcgenoote ontvingen in het Rijksmu
seum.
En zoo zijn iq het heele land gisteren fees
telijkheden georganiseerd, in Noord en Zuid
en Oost en West en overal heeft men vol
vreugde het feest van de huwelijksvoltrek
king van Prinses Juliana en Prins Bernhard
gevierd.
Telegram van den keizer en
de keizerin van Japan.
Men seint ons uit Tokio d.d. 7 Januari:
Ter gelegenheid van het huwelijk van H K H.
Prinses Juliana met Z.K.H. Prins Bernhard
van Lippe-Biesterfeld hebben de keizer en
de keizerin van Japan aan H.M." Koningin
Wilhelmina telegrafisch hun gelukwenschen
aangeboden.
De Nederlandsche kolonie van Osaka en
Kobe, welke een 350-tal leden telt, heeft ter
gelegenheid van het huwelijk een feest geor
ganiseerd, dat werd gepresideerd door den Ne-
derlandschen consul-generaal.
Gelukwensch van rijkskanselier
Hitier.
Rijkskanselier Hitier heeft H.M. Koningin
-R -
Een treffend moment tijdens de plechtige huwelijksinzegening in de Groote
Kerk. De Prinses en de Prins reiken elkander de rechterhand.
Wilhelmina telegrafisch gelufegewenscht ter
gelegenheid van het huwelijk van haar
dochter.
Onderscheidingen.
HM. de Koningin heeft den burgemeester
van.'s Gravenhage, mr. S. J. R. de Monchy,
benoemd tot Commandeur in de Huisorde
van Oranje.
De Koningin heeft benoemd tot Grootkruis
in de huisorde van Oranje:
Den minister van staat, jhr. mr. dar. H. A.
van'Karnebeek, commissaris van de Koningin
in Zuid-Holland.
Het jeugdig Vorstelijk Paar bij het verlaten van het stadhuis.
H.M. de Koningin heeft luitenant-generaal
Jhr. w. Röell, commandant van het veldleger
benoemd tot groot-kruis in de huisorde van
oranje.
De Koningin heeft aan den heer H. G. Rot
teveel, kamerdienaar van H. K. H. Prinses
Juliana het zilveren kruis van verdienste in
de huisorde van Oranje toegekend.
Huwelijksreis Donderdag
middag begonnen.
Donderdagnamiddag reeds zijn Prinses
Juliana en Prins Bernhard uit 's Gravenhage
vertrokken. Tegen vier uur .opende-jzich een
der achteruitgangen van het paleis, een
auto reed uit en volkomen onbemerkt reed
het jonge vorstelijke paar weg door de fees
tende stad.
Wij vernemen nog dat Prins en Prinses
van plan zijn hun huwelijksreis op zoo een
voudig mogelijke wijze te ondernemen. De
reis zal grootendeels per auto worden ge
maakt, waarbij de Prins zelf den wagen zal
besturen.
Feestviering in Indië.
BATAVIA, 7 Januari (Aneta-A.N.P.).De
ontvangst van de radio-uitzending uit Holland
was uitstekend. Overal waren luidsprekers op
gesteld, in de hotels, restaurants en sociëteiten
waar men in groote getale met de grootsche
nationale gebeurtenissen meeleeft.
In Batavia waren bovendien op het terrein
van den Pasar Gambir krachtige luidsprekers
opgesteld, waardoor practisch iedereen in de
gelegenheid was mee te luisteren, waarvan
natuurlijk een zeer druk gebruik werd ge
maakt.
Jammer was het dat een plotselinge, zware
regenbui, nadat het bijna den geheelen dag
goed weer was geweest, een ontijdig einde
■maakte aan de viering buitenshuis.
Ook elders leefde men het geheele verloop
van het huwelijksfeest in de residentie mede,
waarbij uiteraard de huwelijksvoltrekking ten
stadhuize en de kerkelijke plechtigheid een
zeer diepen indruk maakten. Op het moment
waarop in de residentie het huwelijk werd vol
trokken, donderden in geheel Indië de voor
geschreven saluutschoten.
In alle gewestelijke hoofdplaatsen in geheel
Indië, ontvingen de bestuurshoofden in open
baar gehoor, dan wel namen op andere wijze
de gelukwenschen in ontvangst.
In de Portugeesche buitenkerk, was een
officieel© feestdienst die een bijzonder fees
telijk, doch stemmig karakter droeg.
Het interieur van de kerk was versierd met
vlaggendoek, lauwerkransen en wapenschil
den, en leverde een scherp contrast met de, in
het zwart gekleede, bezoekers. De galarunifor-
mén van vele autoriteiten en leden van het
consulaire corps alsmede de fraaie toiletten
van de dames verhoogden de feestelijke aan
blik.
Klokslag halftien kondigde klokkengelui de
komst van den Gouverneur-Generaal aan,
waarop het orgel het Wilhelmus inzette, waar
bij de orgelmuziek gesteund werd door bazui
nen.
Alle aanwezigen zongen het volkslied uit
volle borst mede.
Ds. De Vreede hield een indrukwekkende
rede, waarbij hij als leidraad had gekozen de
woorden: „Want u is de heerlijkheid".
Voetganger door auto op slag
gedood.
Woensdagmorgen is op den Rijksweg f'
Naarden bij de Meersteeg de 65-jarige De B.,
toen hij plotseling den weg overstak, door
een auto, kamende uit de richting Amster
dam, gegrepen en op slag gedood.
De autobestuurder, de heer H. S. uit Hil
versum. meende dat de voetganger stilstond.
Deze liep echter met een regenscherm voor
zich uit en heeft vermoedelijk de auto niet
seztep -
