Het Geluk ligt in de Sneeuw
Aan de ski-wedstrijden op de groote springschans te
Garmisch Partenkirchen namen deze week tal van bekende
figuren uit de ski-sport deel. Een der springers in actie
350 jaar was het Vrijdag geleden, dat Jen Pieterszoon Goeo te Moowj geboren werd.
Vaderlandse^© geschiedervisles hij het standbeeld de open lach*
De akte van het vorstelijk huwelijk werd onderteekend door H. K. H. Prinses
Juliana, Z. K. H. Prins Bernhard, H. M. de Koningin, Prinses Armgard ©a
de getuigen
FEUILLETON
Een Wintersportroman.
PETER KRAYENBÜHL.
(Nadruk verboden.)
Deze ochtenduren zijn voor hen beiden van
het grootste belang, want de rest van den dag
moeten zij met andere menschen, elk op zijn
eigen wijze, deelen. In de vroegte echter zijn
zij alleen voor elkaar, dan kunnen zij zich
geheel aan elkander wijden en niemand is er
die dit samenzijn door zijn hinderlijke aan
wezigheid verstoort.
Nooit spreken Dieter en Grace met elkaar
af en toch is het steeds vanzelf sprekend, dat
zij zich den volgenden dag op dezelfde plaats
zullen terugzien.
Beiden staan zij soms versteld over hun uit-
eenloopende naturen.
Zoo wil Grace b.v. niets weten van Die
ter's afkomst en levensomstandigheden, maar
wel tracht zij er achter te komen, wat uit
hemzelf stamt en volkomen individueel aan
hem is.
Dieter daarentegen interesseert zich leven-
dig voor elke bijzonderheid van de familie
Arlen en hij wenscht precies te weten wat
Grace tot dusver in Londen heeft gedaan,
waarbij zij hem geen detail van haar levens
loop mag besparen.
Grace zoekt in Dieter den man, zooals er
geen tweede bestaat en Dieter tracht door
Grace de wereld te vinden
Hij zegt het haar nooit openlijk, maar in
nerlijk ligt het hem zwaar, dat Grace nooit
over haar moeder spreekt. Instinctief voelt
hij, dat zich hier een hindernis opwerpt en
dat prikkelt hem uitermate
Op zekeren dag zegt hij tot Hohram's groo-
ten schrik weer de les voor de skibabies af en
vastbesloten om zich opheldering te verschaf
fen, installeert hij zich 's middags wederom
in café Hauck. Met den moed dér wanhoop
verdedigt hij meer dan een uur lang zijn ta
feltje tegen de aanvallen van andere bezoe
kers, die elke plaats bezet vinden en daarmee
bereikt hij inderdaad, dat mrs. Arlen bij hem
moei gaan zitten, als zij eindelijk tegen 4 uur,
vergezeld van dx. Hembder, de lunchroom be
treedt en min of meer verveeld door haar face
a main het gedrang afzoekt.
Slechts een oogenblik aarzelt Dieter, maar
dan gaat hij met overdreven gedienstigheid
naar haar toe en stelt zich voor:
Ik heb het genoegen mr. Arlen en miss
Grace te kennen. Het is me een buitengewone
eerstamelt hij in zijn beste school-En-
gelsch.
Ik heb ook al van u gehoord, antwoordt
mevrouw Arlen, eenigszins uit de hoogte en
Dieter bemerkt onmiddellijk dat zij over dat
vemomene niet zoo bijster voldaan is
Hij geeft zich alle mogelijke moeite een
gunstigen indruk te maken, maar hij beseft
al spoedig, dat hij die pogingen gerust kan
opgeven: tusschen hem en mevrouw Arlen be
staat geen enkel punt van overeenstemming
of wederzijdsche sympathie. Voor haar is
Dieter niets meer dan een jongmensch met de
eenigszins obscure taak hotelgasten, die daar
voor willen betalen, de skisport bij te bren
gen.
De ietwat malicieuse wijze, waarop zij een
bedenkelijken socialen afstand tusschen hen
bewaart, deert Dieter niet. Hij beschouwt dat
als een symptoom van ouderwetschen klas
senstrijd, waarom hij slechts kan lachen.
Nochtans betreurt hij het ernstig, dat hij bij
haar, als moeder van Grace, niets te winnen
heeft, vooral in deze situatie, nu hij alleen
tegenover twee staat en die twee het bo
vendien volkomen eens zijn.
Maar dan krijgt Dieter plotseling haast om
weg te komen. Er is niemand die hem tegen
houdt....
Nog vóór hij het zaaltje verlaten heeft, pakt
hem echter iemand bij de slip van zijn jas:
het is Gugelhofer, die volkomen gezond en
opgewekt met de blonde Friezin aan één ta
feltje zit en hem omstandig en verontschuldi
gend tracht bij te brengen, dat de meer ge
vorderden morgen vroeg weer onder zijn
leiding de bergen zullen ingaan. Maar Dieter
voelt zich allerminst gekrenkt, want door dit
besluit van Gugelhofer zal hij althans zijn
dagelij ksche ontmoeting met Grace niet be
hoeven te verzuimen
Hij leert haar den volgenden ochtend van
een andere zijde kennen en zij komen daar
door weer een stuk dichter tot elkaar.
Grace meent hem eens ernstig de les te
moeten lezén over zijn gedragingen van den
vorigen dag: hij is zijn boekje te buiten ge
gaan door eigenmachtig op te treden, over
schrijding van zijn bevoegdheden en een
schromelijke verwaarloozing van de diploma
tieke gebruikenHij moge dan al een aar-
digen kijk hebben op problemen van onder
wijs, kunsten en wetenschappen, het ministe
rie van buitenlandsche zaken is haar ressort
en mrs. Arlen behoort ongetwijfeld tot de
competentie van buitenlandsche zaken
Dieter voelt zich klein worden onder deze
strafpredicatie en slaat schuldbewust zijn
oogen neer.
In ernst, Dieter, je bent niet handig ge
weest. Het is gisteravond voor het eerst tot
©an opelijke twist tusschen mama en mij ge
komen, Het is niet prettig Dieter, een moeder
te zien huilenmaar ik kon haar niet de
minste hoop geven. Dr. Hembder zal voor mij
nooit in aanmerking komen
Wie komt dan wel in aanmerking Grace?
vraagt Dieter, kwasi onschuldig.
Jij in de allerlaatste plaats, Dieter, als
geen mensch mij meer hebben wil.... Mam^
was overtuigd, dat ik hem ook eigenlijk hee-
lemaal niet waai-d was en ze zei niet te be
grijpen. hoe ze aan zoo'n dochted kwam. Ik
moest bepaald een verkeerde incarnatie
zijn
Dieter barst in een schaterlach uit, Grace
geeft hem een gevoeiligen stomp in zijn rug
en beide suizen daarop in snelle vaart naar
het dal.
Maar hoe staat je vader nu eigenlijk te
genover dien dir. Hembder? wil Dieter weten,
als zij beneden de zeehondenvellen om hun
skies binden om in een vlakke serpentine de
helling naar de Kaiserspitse te nemen.
Een man die slagroom eet komt bij Pap
nooit in de gratie. Maar jij ook niet, Dieter,
als je bij het schaken op remise speelt, om
dat je niet wilt winnen. Pap had je heel gauw
door
Er is me ook niets aan gelegen om in de
gratie te komen, antwoordt Dieter geërgerd
en verlegen. Wie is die dr, Hembder eigen
lijk?
Zijn vader heeft een gezondheidspijp uitge
vonden en de zoon handelt daarin. Bovendien
heelt hij een soort uitgeverij „voor schoone
wetenschappen"Interessant, wat Dieter?
Hij is zoo echt de zoon van een gefortuneerd
man.
Zwijgend beklimmen zij den berg. Onge
veer 30 meter onder den spitsentop binden zij
hun ski's af om voor een korte rust in de
sneeuw plaats te nemen.
Weet je, Grace, begint Dieter aarzelend,
als zij een poosje zwijgend naast elkaar heb
ben gezeten, terwijl jij gisteravond met je
moeder ruzie maakte, voelde ik me ook niet
bepaald opgewekt
Je bent een domme jongen, Dieter. Over
zooiets kun je toch slechts lachen....
In zekeren zin. Grace, misschien wel
Maar het was toch ook weer een aanleiding
voor me eens na te gaan wat ik in de wereld
beteeken. Niets dan een arme slobber
En nog^JDieter?. Dan
ben je slechts een van de duizenden en in
Ik ben heelemaal niet in gezelschap, Grace.
Als je dat denkt vergis je je deerlijk.Ik
sta moederziel alleen. Het had1 maar weinig
gescheeld of ik was er gisteren vandoor ge
gaan't Was niet om uit te houden.
Je bent een mispunt, Dieter; zoo meteen
ga ik er van door. Sinds wanneer maakt geld
den mensch gelukkig?
Gelukkig niet, maar wel vrij en onvrij'
ben je helaas, als je niets bezit
Dat is een stupide opvatting van vrij
heid, Dieter en, eerlijk gezegd, schaam ik me
voor je!
Dank je, Grace, je hebt gelijk, maar
alweer gedeeltelijk. Ik kan nu eenmaal mijn
school niet oprichten, als het geld me ervoor
ontbreekt. Jij kunt dit niet begrijpen, omdat
je nooit arm geweest bent.
Ik begin bijna te gelooven, dat je je
zelf uit louter ijdelheid je ongunstige finan-
cieelen toestand als een soort verdienste
aanrekent. Overigens kan ik je wel meedee-
len, dat ik nooit langer op de zak van m'n va
der heb geleefd dan strikt noodzakelijk was.
Precies zoo, als jij ten opzichte van je moeder.
Het is niet zoozeer van belang, of men
het geld gebruikt; 't is al voldoende te weten
dat het er is. En jij kunt eenvoudig niet we
ten, hoe een mensch zich voelt als het er niet
is
Je schijnt persé gelijk te willen hebben,
Die ter. Maar wees voorzichtig: met zulk
discuteeren graaf je een kloof tusschen ons en-
je isoleert je zelf nog meer dan je het al bent,
namelijk ook van mij, of meer nog van ons,
begrijp je dat
Dieter knikt. Je bent een verstandige
vrouw, Grace, kom,we gaan naar bene
den. De wind zal me die vervelende gedach
ten wel uit het hoofd blazen.
Grace staat nog niet goed en wel op haar
latten, als Dieter reeds in razende vaart de
lieljlng afsuist.
(Wjgdt TErvsted.?
De burgemeester van den Helder, de heer G. Ritmeester, legt een krans bij het Prins Hendrik-monument te den Helder ter
gelegenheid van de parade, welke ter eere van het Prinselijk huwelijk Vrijdag op het Helden der Zee-plein te den Helder
werd gehouden
De Graaf van Athlone bracht Vrijdag een bezoek aan de
M ission of Seamen aan den Pieter de Hooghweg te Rot
terdam. De hooge gast bezichtigt het interieur
Zeil am See is het groote Oosten-
rijksche trainingsoord voor de ski-sport.
De leeraren probeeren het sneeuwdek
Voor vice-admi
raal T. L. Kruys
werd Vrijdag te
den Helder een
défilé gehouden
ter eere van bet
huwelijk van H. K.
H. Prinses Juliana
met Z. K. H. Prins
Bernhard
