ASPIRIN
Internationale conferentie van de Engelsche
Christen Studenten Vereeniging.
Cricket in Australië.
3erry en Vines.
Eens in de vier jaar belegt de Engelsche
Christelijke Studenten Vereeniging een zen
dingsconferentie in Engeland. Dit is al ge
beurd in 1897 en nu ik dit schrijf wordt de
tiende conferentie van dezen aard hier in Bir
mingham gehouden. Evenals het geval was in
1933 is de conferentie ook ditmaal internatio
naal. Delegaties uit een veertig landen zijn
hier aanwezig. Velen van hen vertegenwoordi
gen de Christelijke Studenten Vereenigingen
van hun land. Echter zijn er ook in vrij groo-
ten getale niet Christenen onder het gehoor.
Hierdoor komt de conferentie te staan mid
den in de werkelijkheid van het leven, het
geen sterk valt toe te juichen, juist nu het
hoofdthema van de conferentie luidt: „God
spreekt tot de huidige generatie". Het doel is
om gemeenschappelijk te probeeren de taak
te zien, waartoe God ons in den tegenwoordi-
gen tijd in deze chaotische wereld roept. Het
programma is zoo ingedeeld, dat des morgens
gedurende vier dagen de conferentie duurt
van 16 Jan. gesproken wordt respectieve
lijk over het „Christelijke" Westen, het verre
Oosten, Indië en Afrika, terwijl des avonds
voor eenige centrale vragen van het Christe
lijk geloof de aandacht gevraagd wordt. Er
zijn ook nog kleinere bijeenkomsten van naar
de studierichting gesplitste groepen, waar men
zich afvraagt wat voor de verschillende be
roepen als positieve Christelijke taak gezien
moet worden. Er zijn nog discussiegroepen
van pl.m. 15 menschen, waar in kleinen kring
over het gesprokene van gedachten gewisseld
kan worden.
Het bovenstaande geeft u eenig idee van
den opzet van de conferentie, nu nog een klei
ne opmerking over het gehoor, dat dag in
dag uit de groote zaal van de Town Hall,
"waar alle meetings gehouden worden, vult. Dit
bestaat uit 1500 studenten van Engelsche Uni
versiteiten en colleges, 150 vertegenwoordigers
van buitenlandsche Christelijke Studenten
Vereenigingen en 350 gasten van diverse na
tionaliteit. Al deze menschen genieten in Bir
mingham en omstreken een gastvrij onderdak.
Hotels en huizen van particulieren herbergen
de 2000 bezoekers. Met groote dankbaarheid
maak ik hier gewag van de vriendelijkheid,
die we als buitenlanders mogen ondervinden,
en hierbij denk ik dan ook aan de lunches en
teas welke ons door een aantal notabelen der
stad zijn aangeboden. Onder deze bevonden
zich o.a. de Lord Mayor van B., Mr. èn Mrs.
Cadburry, de wereldbekende chocoladefabri
kant, en Lord Austin, eigenaar van de groote
automobielfabrieken hier. Aan speeches ont
breekt het niet bij dergelijke gelegenheden en
steeds weer wordt men verrast door de gees
tigheid der Engelschen. Er heerscht hier een
cosmopolitische stemming en het is dan ook
in het geheel niet vreemd om des morgens
tijdens „breakfast" aan tafel te zitten met
tegenover u een Rus, naast u links een Pers,
rechts 'een Britsch-Indiër, terwijl aan het
hoofd van de tafel een Schot (natuurlijk in
nationaal costuum) geflankeerd door Roeme
nië en Duitschland een plaats gevonden heeft.
Na deze vrij lange inleiding, waarvan de
strekking is u eenigszins in de hier heerschen-
de sfeer te verplaatsen, wil il u nu een over
zicht geven van wat er tot nu toe tijdens de
conferentie is voorgevallen. Bij de opening op
Nieuwjaarsdag werden we verwelkomd dooi
den Lord Mayor van B., voorts voerden nog
het woord de Bisschop van Birmingham, de
vice-president van de Universiteit'van B„ Sir
Charles Grant, Robertson en de Rev. W. Ro
binson resp. uit naam van de Anglican Church,
de Universiteit der stad en de Free Churches.
Daarna heeft de voorzitter van de conferentie
Mr. Alan R. Booth ons nog iets naders over
het programma medegedeeld en heer Mr. R.
C. Machic, algemeen secretaris der Eng. Chr.
St. Bew. bedankt voor alle vriendelijkheid en
hulpvaardigheid die de leiding van de confe
rentie had mogen ondervinden. De Bisschop
van Birmingham heeft in zijn rede voor eeni
ge belangrijke dingen de aandacht gevraagd.
Hij zei, dat de conferentie'een heel uitdagen-
den titel had. Maar dat moet ook, meende
spreker. „Ik geloof", zoo zei hij ongeveer, „dat
God ons allen iets wil laten zien in ons leven
als we bereid zijn om ons toegankelijk te too-
ner> voor wat er in de wereld omgaat". Maar
als we dan om ons heen zien, dan merken
we op, dat op schaamtelooze wijze de kennis,
die God den mensch gegeven heeft, door de
zen wordt misbruikt. We moeten ons hierop
bezinnen en eindelijk eens risico's willen aan
vaarden voor den vrede. Dr. H. A. Visser 't
Hooft heeft Zondagochtend gesproken over
het „Christelijke" Westen zooals men zal
weten is onze landgenoot dr. Visser 't Hooft
algemeen secretaris der Wereldfederatie van
Christen Studenten.
Spreker begon met te zeggen, dat we
eigenlijk niet meer van het Westen kunnen
spreken. Laat staan van een Christelijk Wes
ten. Er is geen band meer, die in den d'iep-
sten grond de verschillende deelen van
Europa bindt. Het Westen moet weer zijn
fundamenteele geestelijke tradities herwin
nen of een van de totalitaire ideologieën
aanvaarden. Een andere keus is er niet. Het
Christendom moet niet altijd het status quo
prediken. Voor vrede moet iets gedaan wor
den. Het Koninkrijk Gods moet weer gepre
dikt worden! We moeten eerst weer het a.
b. c. van het Christendom leeren en er dan
op uit gaan in een heidensche wereld!
Dr. Visser 't Hooft (wiens naam hier door
de Engelschen algemeen verbasterd wordt
tot Mr. Toeft) heeft Zondagmiddag gespro
ken over „Engeland zooals het gezien wordt
door de oogen van de wereld." Daar spreker
voor de federatie van Christelijke Studenten
een groot deel van de wereld bereisd heeft,
kan hij wel geacht worden de opinie weer te
geven die buiten Engeland algemeen gel
dend is.
Spreker constateerde in de eerste plaats het
feit, dat van buiten naar Engeland gekeken
wordt. Men verwacht wat van Engeland.
Maar men weet niet wat men aan Engeland
heeft, dat zich in de Europeesche politiek
opwerpt als arbiter, terwijl het er den
schijn van heeft dat het bekende „verdeel
en heersch" wordt toegepast.
Engeland is nog een der weinige landen,
die voortbouwen op bestaande tradities.
Maar de Engelschman moet grooter zelf-
critiek hebben. Hij moet zich onttrekken aan
het makkelijke, dat er ligt in een traditie.
Er is vernieuwing noodig! Het lijkt zoo op
pervlakkig bekeken, dat Engeland een land
is zonder nationaal gevoel omdat het er niet
erg over spreekt. Maar daarom is het. er
wel. en in niet minder gevaarlijke mate! Een
typisch staaltje van zelfgenoegzaamheid
vertelde spreker, wien door een Engelsche
vriend gevraagd werd welke taal hij thuis
sprak. Het antwoord luidde „natuurlijk Ne
derlandsch". „Waarom niet Engelsch", zei de
Engelschman toen, „nu je deze taal toch zoo
goed machtig bent"!
„Common sense" in de goede beteekenis
heeft de wereld noodig, zei spreker, maar we
weten uit het boek der Openbaringen, wat
we er van kunnen verwachten als we het
met lauwheid, vertalen, moeten L
Gelukkig bewijst „Punch", dat Engeland
nog niet heelemaal ontkerstend is, want im
mers is humor steeds een teeken er van, dat
men de betrekkelijkheid der dingen inziet en
dat beteekent oog hebben voor wat eeuwig
heidswaarde 'heeft.
Rev. W. Patan, die juist van een reis naar
Japan is teruggekeerd heeft Maandagoch
tend gesproken over „het verre Oosten". De
Japanners gelooven, dat wij een wereldzen
ding te vervullen hebben. Van alle Ooster-
sche volken hebben zij zich de Westersehe
cultuur het meeste eigen gemaakt en daar
om zijn ze ook de aangewezen personen om
als leiders in het verre Oosten op te treden,
meenen zij. Hoewel Mr. Pata-n maande tot
een voorzichtig oordeel als het een land be
treft als Japan was hij toch van meening, dat
op het oogenblik critiek in verband met Ja
pan gerechtvaardigd was. Een Christen kan
zich niet vereenigen met het religieus na
tionalisme, dat in Japan tot uiting komt in
de keizervereering. die o.a. hieruit bestaat,
dat men de op verschillende punten van de
stad staande beelden van den keizer eerbie
dig met een buiging moet groeten. Van re-
geeringszijde wordt betoogd, dat het hier
niet om een religie gaat maar om een eer
betuiging aan den keizer alleen. Maar als we
hooren wat een marine-officier schreef in
een oproep ml. „dat dé keizer beschouwd
moest worden als directe afgezant van God"
en als te zijn dientengevolge „geheel vol
maakt en goed", dan weten we wat we van
dit- onschuldige nationalisme denken moe
ten. De Japansche Christenen staan nu voor
een moeilijken tijd. Vooralsnog geven zij toe
aan de keizervereering, want ze willen het
belangrijke sociale werk, dat zij doen voor-
loopig niet in den steek laten. Bovendien ho
pen zij, dat de liberale partij weldra weer de
overhand zal krijgen, maar intusschen kan
de kwestie elk oogenblik brandend worden
als de regeering nog scherper eischen stelt
en dan zal door de Japansche Christenen
stelling genomen moeten worden.
Over China sprekende zei Mi'. Patan, dat
hier zoó'n geweldige behoefte bestaat aan
levend contact met de Christenen van de
overige wereld. De wereldfederatie van
Christen Studenten heeft voor velen in Ohina
een groote beteekenis gehad, maar de Kerk
van Christus moet een nog veel grooter ge
meenschap beteekenen over de geheele aarde
dan tot nu toe (het geval is. Tot zoover de
Rev. W. Patan.
Over het verdere verloop der conferentie
hopen wij u in een volgenden brief een na
der overzicht te geven.
A. v. d. MAST.
Birmingham, 4 Januari-,
Nederlandsch publicist te
Valencia aangehouden.
MADRID, 13 Januari. Naar thans bekend
is geworden is op 7 dezer de Nederlandsche
publicist dr. J. Brouwer op beschuldiging van
spionnage te Valencia gearresteerd en naar
Madrid overgebracht. De Spaansche regeering
is bij onderzoek gebleken dat deze gevangen
neming is geschied op grond van valsche ge
ruchten.
Bij besluit van den oppersten verdedigings-
raad van Madrid is dr. Brouwer op transport
gesteld naar Valencia, vanwaar hij op eigen
gelegenheid naar het vaderland kan vertrek
ken.
Heeft Allen een kans gehad, de derde
testmatch te winnen
De Australiërs hebben tenslotte en ver
diend de derde testmatch, te Melbourne, ge
wonnen, daardoor „in the running" blijvende
voor de bemachtiging der „Ashes". Ook
Australië heeft aanvankelijk onder zeer moei
lijke omstandigheden gespeeld, alhoewel het
voordeel, verkregen door het winnen van den
toss, niet onderschat mag worden. Maar, de
pitch was slecht bij het begin van de match
en aangezien Australië vanzelfsprekend naai
de wickets trok, hadden zij dit groote nadeel
het hoofd te bieden. Zij deden dit dan ook met
succes. Ruim 200 runs voor het verlies van 9
wickets waren het resultaat van de innings,
voornamelijk verkregen door uitstekend bat
ten van Fingleton en Mac Cabe. Een zéér be
hoorlijke prestatie zelfs, als men deze innings
vergelijkt met die der Engelschen, die er vrij
wel niets van terecht brachten onder nage
noeg dezelfde omstandigheden; mogelijk was
't wicket nog iets slechter geworden, maar dat
is toch geen excuusvoor een absoluut falen
(76 runs voor 9 wickets) van nagenoeg het
geheele, zeer sterke Engelsche battingteam
In de tweede innings bereikte Australië dank
zij Fingleton en voornamelijk Don Bradman,
die ruim de helft van het totaal scoorde en
weer volkomen toonde een „super batsman''
te zijn (ook de beste speler is gelukkig nog
steeds geen machine, dus faalt wel eens!), een
dusdanigen geweldigen voorsprong van bijna
700 runs op de Engelschen, dat er voor dezen
in de laatste innings, waarbij zelfs-een goed
wicket (waarvan de Australiërs door de ver
betering van het weer hadden geprofiteerd)
de gevolgen van den strijd ging ondervinden,
geen enkele kans was, dit totaal ook zelfs
maar eenigszins te benaderen. De Engelsche
batsmen, met name Hammond en Leyland be
nutten deze gelegenheid dan ook maar om
er éen nuttige „practice" van te maken, waar
van het publiek pleizier heeft kunnen beleven,
aangezien het in Australië wel tot de hooge
uitzonderingen zal behooren, dat bij een test-
match een,speler zich zal laten verleiden alle
voorzichtigheid te laten varen en er maar
lustig op los te ranselen, immers, iedere
match wordt volkomen ten einde gespeeld, al
duurt het een week of langer, voordat de be
slissing is gevallen; dus: de spelers hebben
den tijd en nemen begrijpelijkerwijze dan ook
de minst mogelijke risico!
In dit geval van een bij voorbaat verloren
wedstrijd was het natuurlijk anders en Ham
mond en Leyland (in het begin ook Barnett)
gaven een „show" die de moeite van het aan
zien ten volle waard moet zijn geweest en het
publiek genoot van dit brillante cricket van
beide spelers, die geen enkele fout maakten in
hun innings, waarbij Leyland zelfs het genoe
gen smaakte een century te scoren, niet uit.
Het totaal werd tenslotte ruim 300 runs en
Australië won royaal en, als gezegd, volkomen
verdiend.
En nu die mogelijke kans voor Engeland om
tóch deze match te hebben kunnen winnen.
Op een uiterst slecht wicket begon Enge
land zijn eerste innings, nadat Bradman met
9 wickets neer en juist met het oog op dien
helpt snel
en zeker
JbayerI
E
,r
Let op oranje band en Bayerkruis
buisjes Van 20 tabl. - 70 cent
zakjes van 2 labl. - 10 cent
(Adv. Inqez. Med.)
Prinselijk Paar betrekt een
villa te Krynica,
Door de Poolsche regecring ter beschikking
gesteld.
WARSCHAU, 13 Januari. (A.N.P.) Uit Kry
nica wordt gemeld, dat de Poolsche regeering
aan H.K.H. Prinses Juliana en Z.K.H. Prins
Bernhard, die aldaar als graaf en gravin van
Sterrenberg hun intrek hebben genomen in
hotel Patria, dat onder leiding staat van den
beroemden zanger Jan Kiepura en diens
vrouw, de filmactrice Martha Eggerth, voor
hun verder verblijf de particuliere villa te
Krynica, welke de Poolsche staatspresident
en maarschalk Smigly Rydz ook reeds heb-
benn bewoond, heeft aangeboden.
Deze villa is in een afgesloten park ge
legen.
Men acht het zeer wel mogelijk, dat
H.K.H. Prinses Juliana en Z.K.H. Prins
Bernhard reeds vandaag de villa zullen .be
trekken. De Poolsche regeering wil voorko
men, dat ons prinselijk paar welks incognito
niet langer bewaard kon blijven, te veel
overlast zo-u ondervinden van film-opera
teurs en journalisten.
JAVA-CHINA-JAPAN VERHOOGT
VRACHTPRIJZEN VOOR UITGAANDE
LADING
De Java-China-Japan lijn heeft met ingang
van 1 Januari j.l. de tarieven voor uitgaande
lading met 32 pCt. verhoogd. Onlangs had de
maatschappij reeds aangekondigd, dat de
vrachttarieven met ingang van 1 Maart a.s.
met 20 pCt. zouden worden verhoogd.
ongunstigen toestand van de pitch, Australië1
innings gesloten 'had.
Een score van eenige beteekenis was voor-
loopig dan ook niet te verwachten en Ham
mond en Leyland slaagden er slechts met
groote moeite in, waarbij in een zeer lang
zaam tempo gescoord werd, zich te handhaven.
Toen er na eenige uren spelens tenslotte voor
het verlies van eveneens 9 wickets 76 runs
bijeen waren, besloot Allen van den korten
nog resteerenden speeltijd voor dien dag een
nuttiger gebruik te maken en Australië weer
in te zenden, ten einde te trachten, geholpen
door het slechte wicket, nog één of meer
Australiërs uit te krijgen. Bradman was hier
op vanzelfsprekend voorbereid en zond de
staartbatsmen eerst in, met als gevolg het
verlies van O' Reilly.
Den volgenden dag was het wicket, dank zij
den verbeterden weerstoestand minder slecht
en werd tenslotte een waar batsmenparadijs,
waarvan Bradman en Fingleton dankbaar
profiteerden.
Wat was dus geschied: Engeland had voor
een onnoozele 76 runs eeinge uren speeltijd
verbruikt, waarbij als gezegd Hammond en
Leyland zich manhaftig verdedigden, doch
zonder dat dit eenig resultaat voor Engeland
opleverde, integendeel, hoe langer Engeland
aan de wickets bleef, des te grooter werd voor
Australië de kans, nadat het weer gunstiger
werd, op een beter wicket te kunnen batten
en een hoog totaal te kunnen scoren," hetgeen
dan ook geschiedde.
Het lijkt, en is ook inderdaad, achteraf veel
gemakkelijker bekeken en gezegd, maar van
den Engelschen aanvoerder mag toch ten
minste verwacht worden dat hij met de
plaatselijke toestanden op de hoogte zijnde,
de voor zijn team meest gunstige beslissing
tijdens het spel neemt. En of dit inderdaad
geschied is, meen ik te mogen betwijfelen,
Ook in de vorige testmatch te Sydney heeft
Allen een risico genomen, waaruit gelukkig
voor Engeland, geen nadeelige gevolgen voort
vloeiden, door, nadat Australië voor een 8(
runs aan den kant was gezet, zijn tegenstan
ders wéér in te sturen, weliswaar met een
flinken voorsprong, maar, op een moment, dat
de pitch in betere conditie kwam èn met de
wetenschap, dat, bij een zéér wel mogelijke
hooge score van Australië (idtmaal werden het
er toch óók een dikke 500!) Engeland voor de
steeds moeilij'ke taak stond in de laatste in
nings de benoodigde runs te moeten maken,
waarbij de mogelijkheid van een falen van het
battingsteam zeker niet uitgesloten was, door
het onbestendige weer, dat de pitch in een
oogenblik kon veranderen.
Het -liep goed af en Engeland won met in
nings, maar Allen nam hierbij het genoemde
risico, terwijl dit vrijwel geheel verdwenen
was, indien Engeland op een toen goed wicket
was gaan batten en Australië, zooals nu En
geland, voor de onmogelijke taak had gestaan,
een slordige 700 runs te moeten maken; er
mogen in test-matches geen riskante beslis
singen worden genomen.
En ook in deze derde testmatch had Allen
een betere kans kunnen benutten om te trach
ten er het allerbeste van te maken.
Immers, met de onproductieve Eng. innings
ging onnoodig veel tijd verloren; indien nu
Allen, inplats van te wachten tot het laatste
wicket, de innings, met inachtneming van het
reglementair benoodigd aantal runs voor het
vermijden van den follow-on en desnoods met
„hitting-orders" (waarbij het totaal in een
zeer kort tijdsbestek misschien nog wel hooger
was geworden dan thans het geval was), met
Uiterifte Indische Conversie-
leening.
DONDERDAG 14 JAN. 1937
Groot 150 millioen.
Vrijdag a.s. is het prospectus te ver
wachten van een 3 pet. Nederlandsch-
Indische conversieleening, met garan
tie van Nederland, ten bedrage van
150 millioen gulden, waarvan rond
f 55.800.000 door openbare instellingen
wordt geconverteerd.
De uitgifte-koers zal 96 3/4 pet. zijn,
de looptijd 30 jaar, de opbrengst tot af
lossing van de per 16 Februari aflos
baar gestelde VA pct.-leeningen 1930
en 1931 dienen.
VRIJWEL GEHEELE JAVA-SUIKEROOGST
1936 VERKOCHT
De N. I. V. A. S. heeft vrijwel de geheele
Java-Suikeroogst-1936 verkocht.
Het vliegtuigongeluk bij
San Fernando.
Een doode en twaalf gewonden.
LOS ANGELES, 13 Januari (Havas-A.NJP.)
Van de dertien inzittenden van het transport
vliegtuig, dat gisteren in de bergstreek van
Tehachapi bij San Fernando te pletter sloeg,
(men zie pag 4), werd een gedood en twaalf
gewond, w.o. de drie leden der bemanning.
De oorzaak van het ongeluk is nog niet be
kend.
Reuter meldt, dat zoowel Martin Johnson als
diens vrouw een been braken, terwijl twee an
dere inzittenden van het toestel ernstige
hoofdwonden opliepen. De bestuurder heeft
een gebroken kaak.
Hevige sneeuw heeft de pogingen de slacht
offers uit het puin te voorschijn te brengen
ernstig bemoeilijkt.
Aardverschuivingen op Oost-
Java.
Vermoedelijk 21 slachtoffers onder dessa-
bevolking.
BUITENZORG, 13 Januari (Aneta-
A.P.N.) Officieel wordt gemeld, dat
tengevolge van zware regens in het
district Kalisat (Oost-Java) in de
dessa's Ardjasa, Rowohsarie en Ran-
doengagoeng, aardverschuivingen heb
ben plaats gegrepen, waarbij vermoe
delijk 21 menschen zijn omgekomen.
Tien lij-ken zijn reeds geborgen. Van B^da-
doeng wordt een zware overstrooming gemeld,
waarbij de weg Ardjasa—Kalisat gedeeltelijk
is weggeslagen en waardoor het verkeer ver
moedelijk, gedurende langen tijd gestremd zal
zijn. Het transport naar Banjoewangi kan
echter via Djember worden geleid. Verschei
dene sawah complexen zijn overstroomd doch
de uitgestrektheden zijn niet van grooten
omvang.
Hulpbehoevenden worden door het algemeen
steuncomité voor inheemsche behoeftigen ge
steund
het minimum vereischt aantal runs op het
scoringbord, zoo spoedig mogelijk had geslo
ten, teneinde dien dag van het zeer slechte
wicket zooveel mogelijk te kunnen profiteeren
en de Australiërs, die dan met de wetenschap
van een mogelijk voor Engeland gunstig
wicket, voor de uiterst moeilijke taak hadden
gestaan runs te moéten maken op een slecht
wicket, in had gestuurd, had hij de kans gehad
nog dien-zelfden dag inplaats van dat ni
slechts één wicket viel, wederom zooals de vo
rige innings en ook in vorige wedstrijden was
geschied, de Australische kopstukken, met
name Bradman, die nü zijn tijd kon afwach
ten en zooals te voorzien 'was, op een goed
wicket eindelijk los kwam en zijn persoonlijke
score op 270 bracht!, voor een gering aantal
runs uit te krijgen.
Aanvoerder G. O. Allen had met deze moge
lijkheid zeer zeker rekening moéten houden
en dienovereenkomstig moéten handelen; zelf
zoo weinig mogelijk tijd aan een toch reeds bij
voorbaat tot mislukking gedoemde innings
moeten besteden en Australië tijdig voor de
grootste moeilijkheid moeten plaatsen, het
geen inderdaad mogelijk was geweest. Hierin
heeft Allen gefaald, hij z&g tenslotte wat hij
moest doen, maar realiseerde dit feit helaas
veel te laat, zijn kans op een mogelijk nog
gunstig resultaat was toen voorbij.
Indien hij na een half uur of een uur
hoogstens, batten, waarin de benoodigde runs
om Australië weer in te kunnen sturen ver
kregen konden zijn, had gesloten, was Brad
man voor het feit geplaatst zijn beste batsmen,
volgens de normale order in te moeten zen
den en aangezien in deze serie testmatches tot
dusverre slechts een drietal Australiërs zijn
battingcapaciteiten heeft getoond en bewezen
heeft ook onder moeilijke omstandigheden
runs te kunnen maken (voornamelijk waren
het Fingleton en Mac Cabe, Bradman zelf
laat ik maar buiten beschouwing), was de
kans zeer zeker aanwezig geweest, dat de En
gelsche aanval er in geslaagd was, met be
hulp van het slechte wicket, de Australiërs
voor een betrekkelijk laag totaal aan den kant
te zetten.
We kunnen veilig aannemen dat, evenmin
als de Engelsche cracks hiertoe in staat bleken
te zijn onder de heerschende omstandigheden,
de Australische kopstukken een score van
eenige beteekenis gemaakt zouden hebben.
En dan zou (althans een zeer groot deel van
den volgenden dag, zoo niet reeds in het be
gin daarvan!) niet Australië, maar Engeland
van de goede pitch hebben kunnen profitee
ren en het sterke Engelsche battingteam was
er dan mogelijk in geslaagd het benoodigde
totaal bijeen te slaan. De voorsprong die
Australië dan had kunnen hebben zou, met
inbegrip van het verschil van de eerste in
nings, ten hoogste rond 350 runs zijn geweest
en als U nagaat, dat Engeland dit totaal op
een wijze reeds hiervoor genoemd, in de tweede
innings met gemak heeft gemaakt, zou het
onder de bedoelde omstandigheden, waarbij
dan voor Engeland, reeds met die overwin
ning de „ashes" veroverd zouden zijn (drie van
de vijf wedstrijden gewonnen), voor een Bar
nett, Hammond, Leyland en Ames niet moei
lijk geweest zijn den grondslag voor een
overwinning te leggen. De kans voor een ver
wezenlijking van dit voor Engeland zoo be
langrijke feit was mijns inziens zelfs zéér
groot geweest.
Allen heeft verzuimd hiermede rekening te
houden, met een zware nederlaag als resul
taat.
P. A. LAMMERTS VAN BUEREN.
Tennis op den langen afstand
Ik heb te doen met Perry (Engeland) en
Vines (Vereenigde Staten).
Zij moeten een serie van veertig wedstrijden
tegen elkaar spelen in veertig verschillende
steden van Amerika. Denk u dat eens in. En
ze zijn al begonnen. Te New York won Perry
in vier sets, zonder veel moeite. Madison
Square Gardens zaten propvol menschen, die
teleurgesteld waren omdat zij veel geld voor
hun plaatsen hadden betaald en bovendien
hun algemeene verwachting, dat Vines (V.S.)
zou winnen niet bewaarheid zagen. Maar
Perry en Vines haalden beiden een sloot geld
binnen.
De tweede wedstrijd was in Cleveland. Er
waren maar 3000 toeschouwers voor de 4500
plaatsen. Weer won Perry (Eng.) gemakkelijk,
ditmaal met 11-9, 6—3, want er werd „best of
three sets" gespeeld.
Met nog 38 ontmoetingen voor den boeg
heeft Vines thans griep gekregen en ligt ziek
in bed, hetgeen de Amerikaansche sportjour
nalisten de gelegenheid geeft om te schrij
ven: „Hij zal in New-York en Cleveland ook
al wel niet fit geweest zijn", hetgeen het ge
lukkige gevolg kan hebben dat de derde ont
moeting weer in een uitverkocht huis plaats
heeft.
Maar ik heb niet met hen te doen omdat
het financieel op den duur wel eens kon te
genvallen. Het lijkt mij alleen maar erg om
maandenlang samen te reizen met geen an
der doel dan veertigmaal tegen elkaar te ten
nissen. Dit moet mateloos vervelend zijn. Al
tijd diezelfde tegenstander weer, in dezelfde,
flannels, met denzelfden glimlach op zijn ka
ken die na het eerste dozijn ontmoetingen
wel tot een grijns zal zijn verworden en
altijd weer dezelfde menschenmassaas die tel
kens weer in de domme verwachting zullen
verkeeren, dat beiden hun uiterste best zullen
doen om te winnen.
Is dit mogelijk? Neen! De Engelsche bladen
zeggen nu al dat Perry op den duur zal gaan
verliezen, omdat zijn lichtelijk prikkelbaar
humeur de verveling niet zal kunnen door
staan. Nu, tenzij Vines een Uebermensch is
en dat zijn zelfs de beste beroeps-tennissers
niet, anders deden ze wel wat anders moet
hij aan hetzelfde euvel ten prooi vallen. Wel
dra zullen beiden alleen nog maar geïnteres
seerd zijn in de recettes. En aangezien die re
gelmatig dalen zouden, als Perry bleef win
nen, moet er wel wat op gevonden worden. Er
moet wat afwisseling in de zegepralen worden
gebracht. Ik zeg dat zonder onvriendelijke be
doelingen: ik geloof dat dat niet te verhoeden
is. Anders spelen ze den veertigsten wedstrijd
ten overstaan van 1 umpire, 4 ballen jongens
en hun impresario, die op de tribune zou snur
ken. Waarschijnlijk zal hij toch wel snurken
gedurende de laatste 35 ontmoetingen
De eenige kans die het „latere publiek" nog
op feilen strijd heeft ligt in de waarschijnlijk
heid, dat de heide jongelui zulk een diepen af
keer van eikaars uiterlijk en eikaars tennis
zullen krijgen dat zij boos op elkaar worden.
Honderden uren zullen zij samen in treinen
doorbrengendat Is te zeggen: samen met
een spullebaas, die de contracten in zijn zak
heeft en hen voortjaagt door achtenveertig
Vereenigde Staten. Maanden lang zullen zij
driemaal daags tegenover elkaar zitten aan de
slechte maaltijden in de restauratiewagens,
besproeid met dooreengehotste goedkoope
glaasjes wijn (een enkel mag wel, ook in trai
ning). Zij zullen vermoedelijk niet alleen el
kaar en den spullebaas gaan haten maar ook
de nagedachtenis van den man, die het tennis
spel uitvond. Maar in zijn ouderwetsche on
schuld speelde die het op een grasveld, in
plaats van in een volgerookte zaal met een
loeiende menigte die apenootjes en ice-
cre.am-soda's zwelgt. 1-Iij kan nooit zulk een
verwording voorzien hebben.
Arme Perry (Eng.).
Arme Vines (V.S.),
Waaraan hebben ze dit verdiend? In zegen
het Lot, dat mij tot een eenvoudig kranten
man in het kleine Nederland heeft gemaakt
inplaats van tot een wereldkampioen in het
slaan van balletjes over netjes binnen lijn
tjes. Ik voel aanvechting het tweetal een
kaartje te sturen met iets bemoedigends erop:
„Keep smiling" of „Look for the silver lining"
of zooiets. Maar wat zal het den armen knapen
baten? De spullebaas zal onverbiddelijk zijn
en zij zullen door moeten driven, smashen,
lobben tegen elkaar nooit eens tegen een
ander tot het bittere einde, het einde van
de veertigste 'ontmoeting. En het zou mij niet
verwonderen als dan beiden hun rackets weg
smijten, met den spullebaas afrekenen en
nooit van hun leven meer een voet op een
tennisbaan zetten.
Dat zou ik doen, als het Noodlot mij zulk
een tennistalent bezorgd had en ze mij in een
contract-val gevangen hadden. Misschien zou
ik kool gaan planten. Of rentenier worden.
Maar vast geen journalist zoo'n hekel zou ik
ongetwijfeld aan het Publiek gekregen hebben.
Gelukkig dus maar dat het mij bespaard is.
Want ik ben zoo graag journalist.
R. P.
BEMIDDELINGSPOGING IN HET
AMERIKAANSCHE AUTOMOBIELCONFLICT.
DETROIT 13 Januari (Havas-A.N.P.)' De
gouverneur van Michigan, Murphy, heeft de
vertegenwoordigers der General Motors en
van de vakorganisaties van het personeel in de
automobielnijverheid uitgenoodigd tot bijwo
ning' van een conferentie, welke vanochtend
om 11 uur zal worden gehouden te Lansing.
Murphy stelt al het mogelijke in het werk
om een overeenkomst tot stand te brengen en
een einde te maken aan de staking.
FAILLISSEMENTEN.
Door de Arrondissements-Rechtbank te
Haarlem zijn de volgende faillissementen uit
gesproken op Dinsdag 12 Januari.:
1. J. B Staubesand, zonder beroep, wonende
te Haarlem, Wagenweg 62.
Curator mr. A. Bruch, te Haarlem.
2. H. C. Brakel, loodgieter etc., wonende te
Haarlem, Zijlweg 19.
Curator mr. J. H. J. Simons, te Haarlem.
3. P. Bruyns, caféhouder, wonende te Vel-
sen. Meervlietstraat K 10.
Curator mr. F .van Blerkom, te Haarlem,
Nassaustraat 18.
4. E .M. van der Ploeg, zanger, wonende te
Heemstede, Mesdaglaan 21.
Curator mr. J. van der Hoeven, te Haarlem.
Rechter-Commissaris in al deze faillisse
menten: mr. E. H. F. W. van Schaeck Mathon
te Haarlem.
Wegens gebrek aan actief is opgeheven het
faillissement van:
W. Fransen, arbeider, wonende te Wormer.
Curator mr. J. van der Vegt, te Heemstede.
Op 11 Januari 1937 is aan H. A. de Bruin,
industrieel en vleeschconservenfabrikant, wo
nende te Santpoort, Rijksweg 448 voorloopig
surseance van betaling verleend met benoe
ming van den heer mr. p. Tideman alhier tot
bewindvoerder.
Behandeling 20 Februari a.s. des voormid
dags om 9.45 uur.
