Het Geluk ligt in de Sneeuw
MS z»'» Stó! V".ï nsa
bleek een goed dierenvriend te zijn werd gespeeld. Het doel van Z.F.C. wordt bedreigd overhandigt een der gelukkigen de trofee
J"'6"8 l ^5na.a9 P'aats op den weg van bde naar Arnhem, doordat een auto tengevolge van de gladheid tegen
een boom reed en in brand vloog. - Een der drie inzittenden, de echtgenoote van den bestuurder, werd hierbij gedood, de
anderen zwaar gewond
Spelmoment uil den Zondag te Deventer gespeelden voetbalwedstrijd Go-Ahead Enschede, welke
door een overwinning van de Deventenaren dezen een stap dichter bij het afdeelingskampioen-
schap bracht
Herauten kondigden te Rotterdam hun stadgenooten de in
werking stelling aan van het groote rad, dat door het comité
.Herlevend Rotterdam" op het Calandplein is geplaatst als
propaganda voor de actie «meer werk"
De tramverbinding Wageningen Ede
nadert haar einde. Het lijntje zal
binnenkort worden opgeheven en door
een autobusdienst vervangen worden
Te Bloemendaal
werden Zondag
proefhockey wed
strijden voor dames
gespeeld, waarvan
hierboven een
spelmoment
FEUILLETON
Een Wintersportroman.
van
PETER KRAYENBÜHL.
^Nadruk verboden.)
25)
Toen wij onlangs in den restauratiewa
gen kennis maakten, vertelde u mij, dat u met
hem bevriend was
Zoo, heb iik dat gezegd? Dat was mis
schien wat te sterk uitgedrukt
In werkelijkheid had de baron wel heel sterk
overdreven, want tenslotte kent hij den schil
der slechts uit een tijdschrift, waarin hij
kort te voren iets over hem had gelezen.
Maar ik ken hem natuurlijk
Dat „natuurlijk" klinkt voor Grace ietwat
vreemd..
Hij moet dan wel een brave broeder ge
weest zijn, dat u hem nu bijna verloochent....!
Hoezoo „geweest"?
Hebt u de krant niet gelezen?
Neen, de baron heeft vandaag nog geen
krant gezien en daarom leest Grace hem de
drie regels uit de „Times" voor.
Dat is een tragische geschiedenis, zeer
tragisch zelfs en hoogst betreurenswaardig. De
man was buitengewoon begaafd
Girsholm schijnt hevig ontsteld te zijn
maar Grace kan tot haar eigen verbazing niet
geheel aan die ontsteltenis gelooven. Ze is nu
eenmaal toegerust met dien helderen blik,
welke een groot deel van de tijdens den oorlog
geboren jeugd kenmerkt, een niet altijd even
jjpettige eigenschap, wlke echter dengene, die
haar bezit, in staat stelt de dingen op hun
juiste waarde te schatten.
Overigens als u permitteert een
praehtreclame voor zijn schilderijen; ik wou
dat i:k er een dozijn van had
Grace gaat er onmiddellijk op in:
Zie u, baron, ik twijfelde al niet aan uw
mercantile begaafdheid. Daarom moet u mij
eens vertellen: Bent u de eerste drie dagen
aan de streek hier gebonden?
Hoe moet ik dat opvatten, miss Grace?
Ik bedoel, of u er niet voor een paar da
gen tusschenuit zou kunnen, bijv., nou la
ten we zeggennaar München?!
Dat zou misschien wel gaan, maar waar
om eigenlijk, als ik vragen mag. Wilt u, dat ik
u vergezel
Helaas niet, baron. Ik kan hier onmoge
lijk weg; vandaar, dat ik het verzoekt tot u
richt
Om naar München te gaan? En met
welk doel
Ik wil openhartig met u spreken, baron,
zegt Grace, terwijl zij met uitgestoken hand
op Girsholm toetreedt de schilde ,r Prestini
is ook mij niet onbekend. Er woont in Mün
chen een dame, Gritta Dillmann heet ze van
zichzelf en door haar of beter gezegd door
een familielid van haar weet ik een en an
der van PrestiniDat is nogal ingewikkeld,
baron, vindt u niet, lacht u?
En nu moet ik zeker naar München gaan
om uit te zoeken of die dame Prestini heeft
neergeschoten
U merkt toch alles, beste baron. Inder
daad, naar iets van dien aard ben ik dood-
nieuwsgierig.
Maar morgenochtend zult u dat toch al
lemaal in de krant kunnen lezen
Misschien wel, ja misschien ook niet.
Maar ik mag u nu niet alles vertellen, dat
kan later gebeuren. Op het oogenblik is mij
er alles aangelegen zoo spoedig, maar dan
ook zco discreet mogelijk te vernemen, wat
er in München met Prestini gebeurd is. Zoudt
u mij dat genoegen willen doen en vandaag
nog' naar München kunnen vertrekken? Er
gaat een trein om 5.25. U zoudt mij ten zeer
ste verplichten, baron! Dat alle, aan de reis
en het onderzoek verbonden kosten voor
mijn rekening komen, spreekt vanzelf.
Girsholm overlegt een oogenblik. Zijn eerste
impuls is het verzoek van de hand te wijzen.
Wat gaat hem die heele geschiedenis aan?
Grace Arlen heeft natuurlijk bepaalde be
weegredenen, die zij intusschen slechts voor
een deel prijs geeft.... Overigens zegt ze
zelf, dat ze zich zeer verplicht voelt en dat
kon een baron Girsholm wel eens te pas ko
men. Hij zal er in ieder geval haar vertrou
wen door winnen
Goed ik ben bereidWaar moet ik
vóór alles achter zien te komen?
Ik dank u, baron, Op een echten sports
man kan men zich verlaten.. Er is mij alles
aan gelegen te weten, wie de dader is. Voorts
de motieven, eventueele arrestaties, kortom
alle details, die met de zaak verband hou
den. Bij uw nasporing en dient u er echter
vooral rekening mee te houden, dat een en
ander onopvallend moet gebeuren en absoluut
discreet!
Zooals ik dit gewoon ben, miss Arlen, stelt
Girsholm haar gerust.
Adieu, goede reis, baron. Ik dank u tot
zoover!
Nog vóór echter Grace met haar bezoeker
de deur bereikt heeft, wordt deze van buiten
geopend en ruischt mevrouw Arlen het ver
trek binnen. Het het gebruikelijk élan van
haar gevleugeld temperament maakt zij zich
van den baron meester.
Neemt u me niet kwalijk, waarde baron,
ik verneem zoo juist van mijn man, dat u ons
de eer aandoet; mijn dochter is zoo vreese-
lijk souverein, dat zij het blijkbaar niet noo-
dig vondHeeft ze u tenminste nogal
prettig bezig gehouden?
Grace heeft nog juist tijd om haar vinger
op den mond te leggen.
Heel prettig zelfs, mevrouw, ik ben een
voudig verrukt..,, zegt Girsholm, die zich
galant over de hem toegestoken hand heen-
buigt, waardoor mrs. Arlen het spottend lachje
in zijn ooghoeken ontgaat.
Baron Girsholm moet helaas direct weg,
mama; zijn trein vertrekt over een uur
werpt Grace er wat koel tusschen.
Maar over een paar dagen ben ik terug
en dan zal ik stellig niet verzuimen, mevrouw...
tracht Girsholm het harde feit van zijn onver
mijdelijk vertrek wat te verzachten.
In de hall ontmoeten zij mr. Arlen. Girs
holm neemt ook van hem afscheid nadat Gra
ce hem nogmaals dringend op het hart heeft
gebonden onmiddellijk, maar met de noodige
omzichtigheid te telefoneeren zoodra hem iets
bekend is.
Trawijl Grace en haar „Pap" arm in arm
iaar de serre van het hotel wandelen, spoedt
Girsholm zich op snelle ski's naar Kaiserhof
in St.-Valentin.
Tot zijn verbazing vindt hij zijn kamer open
en daarbinnen ontdekt hij Brigitte, die bezig
is de bijna leege lade van het schrijfbureau
door te snuffelen.
Ze toont zich zeer verrast.
Neem me niet kwalijk, alsj eblieft, ik wou
een brief schrijven en zoek naar papierIk
kan geen papier gebruiken waarop de naam
van het hotel voorkomt
Dat neem ik graag aan, jongedame,
maar desondanks vind ik het niet bijster sym
pathiek, dat je hier zoo brutaalweg binnen
dringt.
Brigitte snuffelt intusschen verder met
trage, maar onrustige bewegingen, Girsholm
wordt woedend.
Ga weg, alsjeblieft, ik moet pakken.
Brigitte schrikt van den ongewoon ruwen
toon, waarop hij dat zegt en sluipt hang en
kleintjes naar de deur.
Waarom? Waar ga je heen?
Girsholm geeft geen antwoord en begint
zijn koffer te pakken. Wel een voile minuut
kijkt ze toe, dan verlaat ze zwijgend het ver
trek, De baron belt en bestelt een slede naar
het station, Als hij een h&f uur later naar
beneden gaat, staat Brigitte reeds geheel ge*
kleed bij de deur.
Ik ga mee
Girsholm onderdrukt met moeite een scher
pe afwijzing. Er staan nu te veel menschen
om hem heen en niets haat hij meer dan een
scène.
Stap dan issist hij zachtjes.
Lersner vraagt naar Dieter.
Op het „raadhuis", dat tevens als school'
dienst doet en tegen de woning van den pre
dikant is aangebouwd, treft Grace slechts
den ondèrwijzer, die in zijn vrijen tijd tevens
als gemeente-secretaris optreedt. De burge
meester een gemoedelijke herbergier is
naar de diehtsbij gelegen stad.
Grace verstaat de kunst het gewenschte
contact tot stand te brengen door eerst de,
door den meester zelf gebouwde radio te be
wonderen. Er gaat meer dan een half uur
mee heen voor hij Grace de breedte van zijn
horizon heeft gedemonstreerd: Weenen en
Milaan, Staatsburg en Stuttgart klinken ach
tereenvolgens door den luidspreker en als
het hem zelfs gelukt om dansmuziek uit het
zoo trotsch als een pauw en acht Grace zich
Savoy Hotel in Londen op te vangen, is hij
geroepen hem geroerd de hand te drukken.
Maar wanneer zij den man na deze welge
slaagde demonstratie kort en bondig' van de
annexatie der gemeentelijke Sennhut bij de
Kriegerhöhe op de hoogte stelt en hem om
zijn fiat verzoekt, toont hij zich heel wat min
der toeschietelijk en trekt hij zich terug in het
ambtelijke.
Daar kan ik niets van zeggen, juffer, de
burgemeester is er op het oogenblik niet, mis
schien, morgen.
(Wordt vervolgd.)
