HET NIEUWE AVONDBLAD
SCHEPEN ONDER HET IJS.
Man over boord.
22e JAARGANG No. 74
VRIJDAG 29 JANUARI 1937
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maand
40 cents plus 2y2 cents incasso, per kwartaal 120
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden. Telei. 5301
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Peestaagen
Uitgave Lourens Coster, Maatschappij voor Courantuitgaven en Algemeene Drukkerij N.V.
Directie- P. W PEEREBOOM en ROBERT PEEREBOOM
ADVEKTENTleN: 1a regels 0.75. Elke regei meei
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIéN OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD. WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT
Alle abonnês van dit'blad zijn, zoodra zij 14 dagen als zoodanig m de registers
zijn Ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd gepubli
ceerd en ten kantore van dit blad gratis verkrijgbaar zijn kosteloos ver
zekerd tegen de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen
ƒ2000.- bij algeheele invaliditeit; f600.- bij overlijden: f400.- bij verlies van
een nana. voet ot oog. t 250.- bij verlies var. -^en duim. j 150.- bij verlies van
een wijsvinger: f 50.- bij verlies van een anderen vinger; 30.- bij breuk van
boven- en/of onderarm 30.- bij breuk van boven- en/of onderbeen.
Opvarenden van visschers-, marine-vaartuigen enz. f 400.- bij verdrin
kingsdood door ongeval tijdens de vaart, tot een maximum van f 2000.-,
indien hetzelfde ngeval den dood van vijf of meer abonnés mocht ten
gevolge hebben.
Alleen de abonné(e) zelf is verzekerd, een Polis is niet noodig.
Dantzig.
De Volkenbondsraad, zich bezig houdend
met het Volkenbonds-smartekind Dantzig,
schijnt er in de laatste dagen in geslaagd te
zijn de verhoudingen in de Corridor op een
ietwat hechter basis te brengen. Niettemin zal
de Nederlandsche openbare meening met on
miskenbare opluchting kennis hebben genomen
van de mededeeling van den gepensionneer-
den vice-admiraal J. de Graaffdat hij bedankt
voor de benoeming tot Hooge Commissaris
Het bericht dat de Volkenbond voor deze
précaire eer weer eens een Nederlander had
uitgenoodigd, was zonder eenige blijdschap in
dit land ontvangen. Het al of niet aanvaarden
van de functie hing overigens geheel van admi
raal de Graaff zelf af. Niet van de Nederland-
sche regeering. In dergelijke Volkenbonds
functies wordt men niet als vertegenwoordi
ger van zijn land benoemd, maar persoonlijk
gekozen. Natuurlijk is het anders met het lid
maatschap van den Raad van den Volken
bond. Leden daarvan zijn geen personen, maar
staten, zoodat iedere staat telkens zelf uit
maakt wie zijn raadszetel bij een bepaalde ge
legenheid zal bezetten. Maar de Hooge Com
missarissen worden persoonlijk door den Vol
kenbond benoemd, evenals bv. de leden van
de bekende permanente commissie voor de
Mandaten, die met opzet niet is samengesteld
uit de vertegenwoordigers van bepaalde sta
ten, maar ook uit daarvoor geschikt geachte
persoonlijkheden. Dit maakt voor de Manda
ten-commissie, zooals in de practijk» gebleken
is, wel degelijk een groot verschil. Immers, de
leden handelen op eigen gezag en niet volgens
instructies van hun regeeringen. De goede
werking van dit instituut heeft dan ook zeker
het onlangs door de Vereeniging voor Vol
kenbond en Vrede uitgebrachte rapport over
herziening van den Volkenbond beïnvloed,
toen daarin werd voorgesteld een „supra
nationale commissie" in te stellen, bestaande
uit persoonlijk gekozen leden, om adviezen uit
te brengen aan den Raad. De Mandaten-com
missie is ook supra-nationaal, de Hooge Com
missaris in Dantzig is dat eigenlijk ook;
Maar er bestaat in de practijk een verschil
tusschen een supra-nationale commissie en
een supra-nationalen eenling. In het eerste
geval vervagen de nationaliteiten der leden in
veelvuldigheid; in het tweede blijft de Hooge
Commissaris, al krijgt hij ook volstrekt geen
instructies van de regeering van zijn land en
al is hij alleen verantwoording van zijn be
leid schuldig aan den Volkenbonddie Iersche,
of Noorsche, of Nederlandsche meneer Dit
kan, speciaal waar het den Dantzigschen uit
was van Versailles betreft, zeer onplezierig
zijn.
Nadere toelichting daarop kan kort wezen.
„Het publiek" weet zulke aardige finesses als
de benoeming van een persoon inplaats van de
benoeming van een vertegenwoordiger van een
Staat niet te waardeeren, vooral niet in dezen
tijd van opgedreven nationalisme. Het Duit-
sche publiek zou dus, als admiraal de Graaff
zijn benoeming aanvaardde en er binnenkort
weer narigheid kwam met den lange-neuzen-
trekkenden Greiser, niet vragen: „Waarom
treedt die Hooge Commissaris de Graaff zoo
op?" maar „Waarom doet die Hollander dat?"
En nu zóu de Duitsche regeering zich in een
dergelijk geval nimmer tot de Nederlandsche
regeering kunnen wenden want die zou een
voudig antwoorden: „Wij weten van het op
treden van den Hoogen Commissaris niets af,
de man handelt namens den Volkenbond en
u moet dus in Genève wezen" maar wij
weten allemaal hoe nadeelig opgezweepte
volksmeeningen in een naburig land kunnen
zijn.
Daarom moge het ons verheugen dat ad
miraal de Graaff voor de eer heeft bedankt.
Ik zou niet graag zeggen „voor de eer en het
genoegen" want dit laatste zal den nieuwen
Hoogen Commissaris wel evenzeer bespaard
blijven als zijn voorganger, de Ier Lester,
er van gespeend bleef. Overigens zal men
todh wel iemand opsporen, hetzij de thans
aan bod zijnde Noor Reimer of een ander
die de coryée op zich neemt. Wellicht in de
hoop, er een verdere promotie uit te ma
ken evenals Lester, die tenslotte door den
Volkenbond is „weggepromoveerd".
Ik behoef er nauwelijks aan te herinneren
dat in den loop der jaren verscheidene Ne
derlanders dergelijke Volkenbondsfuncties
vervuld hebben. Een der eerste Hooge Com
missarissen te Dantzig was trouwens ook een
Nederlander, prof. mr. J. A. v. Hamel .En thans
nog is onze landgenoot dr. Nederbragt voor
zitter van den Havenraad te Dantzig, het
geen op één na de hoogste Volkenbondsfunc
tie in den corridor is.
Men begrijpe dus goed dat niet Nederland
geweigerd heeft de post van Hooge Commis
saris te bezetten, dat het Nederland zelfs niet
3} aaui s^otu J0 Tetj ^upiiio ST p3BUfA.a3 saiae
maken heeft en dat admiraal De Graaff per
soonlijk heeft bedankt, waarbij hij in zijn be
slissing geheel vrij is gelaten. De aanvaarding
van zoo'n functie zou onze regeering ook, zelfs
al wilde zij dat, op geen enkele wijze kunnen
beletten. De wet die verlies van nationaliteit
doet volgen op het aannemen van functies in
vreemden staatsdienst of krijgsdienst geldt
niet voor de civiele functies bij den Volken
bond, die geen staat is.
R. P.
IJMUIDEN.
Maar gelukkig bijtijds gered.
Stuurman J. Wijker, van den alhier
binnengekomen stoomtrawler Cor
nells IJM 15 is op de laatste reis
bijna het slachtoffer van den storm
geworden.
Terwijl de trawler zich in een hevigen storm
bevond en voortdurend van vóór- tot ach
terschip door zeeën werd beloopen, zou de
stuurman voor den kok eten naar voren
brengen. Het eten heeft echter zijn bestemr
ming niet bereikt, want nauwelijks was Wij
ker aan dek of er kwam een „klap water"
over, die den zeeman opnam en overboord
wierp. Gelukkig werd het ongeluk gezien door
een anderen opvarende, een broer van het
slachtoffer, die een hevigen schreeuw gaf:
„Man overboord"
schreeuwde hij naar de machinekamer en
naar den roergast.
Deze noodkreet had het gewenschte suc
ces. Het was bovendien een geluk, dat er
weinig gang in het schip zat. Onmiddellijk
werd gestopt en achteruit gedraaid.
Op dat oogenblik was de trawler reeds een
40-tal meters van den drenkeling verwijderd.
Wijker, die in oliegoed was en zijn zeelaar
zen aan had, bleef drijven op de lucht dié zich
in zijn oliejas bevond. Het gelukte hem bo
vendien, bijtijds zijn vol water geloopen laar
zen uit te schoppen, wat mede tot zijn red
ding heeft bijgedragen.
Een goed geslaagde manoeuvre van den
trawler had tot gevolg, dat deze spoedig bij
den om levensbehoud worstelenden drenke
ling was aangekomen, waarna men er ge
lukkig in slaagde, hem weer behouden aan
dek te krijgen.
ZENDINGSAVOND.
Men schrijft ons:
Dezer dagen heeft Zr. Schoch uit Apeldoorn
gesproken over „Zendingsleven in Indië". Deze
samenkomst was georganiseerd door de Meis
jesver eeniging „Ad Dei Gloria" te IJmuiden,
die de vereenigingen aangesloten bij den Ring
Kennemerland van het Verbond van Ohr.
Vrouwen en Meisjes in Nederland mede had
uitgenoodigd. De samenkomst werd gehouden
in de Bethlehemkerk te IJmuiden.
Zr Schoch schetste met voorbeelden uit haar
eigen werk in Indië, waar zij een groot deel
van haar leven doorbracht, hoe de Zendings
gedachte duidelijk wordt aan de Inlandsche
bevolking.
Het is een avond geweest, die aan hen die
kwamen, zeer veel heeft gegeven.
VERGADERING DER N. S. B.
De Kring Kennemerland van de N. S. B.
houdt a.s. Donderdag een openbare vergade
ring in Thalia. Als spreker treedt op de alge
meene leider ir. A. A. Mussert.
UITVOERING „DE MOERBERG"
Gisteravond heeft in het R.K. Vereenigings
gebouw Mahustraat een feestavond plaats
gehad van de Speeltuinvereniging „de Moer-
berg". De gewoonte is dat „de Meerberg" in
het winterseizoen een drietal avonden orga
niseert. Daarvan heeft gisteravond de tweede
plaats gehad. De avond die in alle opzichten
goed geslaagd is werd geopend door den
tweeden voorzitter, de heer J. L. Goris.
Spreker zeide, dat de heer Broekhuijs we
gens zijn vertrek naar Utrecht als voorzitter
heeft moeten bedanken. De heer Goris bracht
hem dank voor hetgeen de heer BToekhuijs
voor de vereeniging heeft gedaan.
Vervolgens herinnerde spreker er aan, dat
a.s. Woensdag nogmaals een opvoering plaats
zal hebben.
Hij dankte de werkers (sters) voor hetgeen
dezen gedaan hebben in het belang van den
speeltuin.
Hierna kwam de tooneelclub „de Moer-
berg" voor het voetlicht, voor de opvoering
van het blijspel in drie bedrijven: „Man en
vader maar vrouw noch kind". Het stuk
speelt in Amsterdam, waar een oom zijn neef
komt bezoeken. Deze die geregeld financieele
moeilijkheden verkeerde en door oom hier
uit geholpen werd, heeft aan zijn oom ge
schreven, dat hij getrouwd was en vader was
van een kind. Oom komt hem op zekeren dag
bezoeken en besluit drie dagen de gast van
zijn neef te zijn. Nu is Leiden in last. Een
schoonzuster van zijn vriend wil hem helpen
door als zijn vrouw te figureeren. Ook de huls
houding van zijn vriend Rosenberg gaat door
voor het zijne. Door dit alles doen zich aller
lei verwikkelingen voor, die de aanwezigen
voortdurend lachbuien bezorgen. De spelers
hebben ook alle eer van hun spel en waren
allen goed in hun rol. In het bijzonder wil
len wij hier noemen den heer J. Blok, die de
rol van Rozenberg vertolkte en mej. A. Krij
ger in de rol van Clara, de schoonzuster van
Rozenberg. De tooneelclub van „de Moer-
berg" heeft getoond, zich in opgaande lijn
te bevinden Wij hebber de vereeniging we1
^ens in mindere conditie gezien Er schuilen
heel goede krachten in. Het publiek heeft ook
wel genoten en het daverend applaus, bij het
einde den spelers toegebracht, was wel ver
diend. Een gezellig bal met attracties vormde
een waardig slot van dezen goed geslaagden
avond.
Een „ijzig" gezicht op eenige visschersschepen
Niet alleen op het land heerscht thans
strenge vorst. Ook op de Noordzee, vooral in
het kustgebied vriest het dat het kraakt. Het
geen tot gevolg heeft gehad, dat een aan
tal visschersschepen dik onder het ijs bedol
ven uit zee terugkeerde. Het waren in het
bijzonder eenige loggers en botters, die van
den ijskouden storm te lijden hebben gehad.
Op eenige schepen waren de stuurhut en al
het touwwerk tot hoog tegen de mast met een
dikke ijslaag bedekt.
Het is heel mooi om te zien. Maar de vis-
scherman is geen bewonderaar van deze
schoonheid. Want het leven op een schip, waar
alles dik onder het ijs zit is zwaar en gevaar
lijk.
Tweede filmavond van de Liga.
„De laatste milliardair" en „Tsjapajev".
Het zal wel niet vaak gebeurd zijn, dat in
een bioscoopprogramma op één avond twee
films hebben gedraaid, die met elkaar in
zulk een groot contrast waren als die welke
de hoofdschotel waren van het pro
gramma, dat gisteravond de Filmliga Ken
nemerland haar leden heeft voorgezet.
.,De laatste Milliardair" van René Clair is
vol van den besten humor, die er juist dun ge
noeg is opgelegd, om naar waarde geschat te
worden. Maar daarbij toch zoo rijkelijk uit
gestrooid is, dat men zich van het begin tot
het einde amuseert. Een leutige geschiedenis
vol satire van de grootst mogelijke actuali
teit. En tevens vol van de aardigste vondsten.
Casinoraria, het land waarin de film speelt,
is totaal verarmd, zoo verarmd dat er geen
geld meer is om de ambtenaren te betalen en
omdat alle inwoners ambtenaar zijn wil dit
heel wat zéggen. Aan de speeltafel worden
geen goud- of zilverstukken ingezet, maar
allerlei nuttige en minder nuttige voorwer
pen, zelfs revolvers. We zien dat als twee
heeren in een restaurant een verfrissching
gebruiken zij betalen met.... een witte leg
horn. Ze worden niet „genept" want degene
die „betaalt" krijgt twee kuikens en een ei te
rug. Het ei verdwijnt als fooi in den zak van
den kellner.
„Tsjapajev" is een meesterwerk van de Rus
sische filmindustrie en verhaalt een bloedige
episode uit den strijd der rooden tegen de
witten. Tsjapajev is de held van het roode
leger, analphabeet, wien door het opperste
gezag in Moscou een intellectueel als commis
saris werd toegevoegd. Tusschen deze beide
hoofdfiguren zien we eerst vele conflicten,
maar tenslotte begrijpt Tsjapajev, wat de
commissaris voor hem beteekent en als deze
laatste naar Moscou wordt teruggeroepen,
volgt er een hartroerend afscheid. Natuurlijk
worden de witten verslagen. Maar Tsjapajev
wordt, als hij, reeds gewond, vluchtend over
een rivier zwemt, door een mitrailleurkogel
gedood.
Eerst werden nog zeer fraaie opnamen ver
toond van sprookjesachtig-schoone sneeuw
landschappen en van allerlei takken van win
tersport.
De voorzitter van de Liga. de heer Streng-
holt, heeft de aanwezigen bedankt voor het
drukke bezoek (er was geen plaats onbezet)
en vervolgens in het kort den inhoud van de
films geschetst. Vooral wees hij op de groote
beteekenis van René Clair, den maker van
De laatste milliardair", die reeds met „Onder
de daken van Parijs" veel roem oogstte.
NIEUWE ZAAK IN DE PARKWIJK.
In de parkwijk Zeeweg opent de heer W.
Cöhrs a.s. Zaterdagmiddag het sigarenma
gazijn „Parkwijk" n.l. in de Elzenstraat hoek
Fazantenlaan. De winkel is fraai gerestau
reerd en de heer Cöhrs heeft welhaast alle
merken sigaren, cigaretten en tabak voor
handen, zoodat hij eiken smaak bevredigen
kan. Bovendien heeft de heer Cöhrs vele rela
ties, zoodat hij er ongetwijfeld in zal slagen
de zaak met succes te exploiteeren.
Bijleggers
Het van Gothenburg naar Antwerpen be
stemde Zweedsche tank-motorschip „Soya II"
is gisteren als bijlegger alhier binnengeko
men geassisteerd door de sleepbooten Hector
en Nestor die het in de nabijheid van IJmui
den opgepikt hebben. Reeds eenige dagen
dreef het schip rond met defecte stuurinrich
ting doch de kapitein slaagde er ten slotte in
om zoo dicht mogelijk langs de kust te komen
om daar de noodige hulp in te roepen Thans
ligt het schip in de binnenhaven ter afwach
ting van nadere instructies van de reederij en
betere weersomstandigheden. Later kwam nog
als bijlegger met lichte machineschade binnen
het Duitsche stoomschip Trude Schiinemann.
dat met hout en graan van Dan-zig naar Huil
bestemd is. i
IJmuiden's Bloei in 1936.
Iets uit de jaarverslagen van den secretaris.
Alleszins verdiend was de lof, die op de
eergisteren gehouden jaarvergadering van de
Vereeniging IJmuiden's Bloei de voorzitter de
heer W. A, Dolleman den secretaris-penning
meester den heer B. G. Schuitenmaker toe
zwaaide voor zijn uitstekend verzorgde jaar
verslagen. Vooral het uitvoerige verslag van
de vereeniging getuigt van de groote toewij
ding van den heer Schuitenmaker niet alleen
voor zijn vereeniging, maar ook voor IJmui
den, welks groei en bloei hem heeft verheugde
welks teruggang hem leed heeft gedaan.
Uit het vereenigingsverslag noteeren we
het volgende:
De economische en cultureele ont
wikkeling onzer gemeente.
De evolutie van de laatste halve eeuw heeft
niet nagelaten het visscherijbedrijf in haar
loop te betrekken. Leeft men in gedachten
dat tijdperk door, dan ziet men Nederland
sche en vreemde zeilvloten van uiteenloo-
pende scheepstypen Ihngs zich heen gaan.
Al deze schepen vonden een redelijk bestaan
op de Noordzee, totdat de stoomvisscherij in
opkomst kwam. Naarmate deze zich uitbreid
de, verdwijnen de zeilscheepjes van de zee.
Totdat eindelijk weinige overbleven en de
meeste dezer zich van den inmiddels popu
lair geworden motor voorzagen, teneinde den
strijd om het bestaan te kunnen handhaven.
Daarmede is vrijwel een tijdperk afgesloten
dat eeuwen lang de trots der natie was en
aan tienduizenden brood heeft gegeven.
„Sic transit gloria mundi".
De financieele zijde van deze materie is
ongetwijfeld belangrijk geweest, doch kan om
vele redenen nimmer de ernstige beteekenis
hebben gehad van de tegenwoordige. De
vroegere moderniseering van het bedrijf
schiedde meer geleidelijk en in een tijd, dat
de nabije vischgronden voldoende producti
viteit bezaten.
Thans is dat anders gesteld: In'binnen- en
buitenland tracht men de middelen te vinden
om de oude kip, met name de Noordzee, wel
ke eens de mooie gouden eieren gaf, weer
nieuw leven in te blazen. De afstanden naar
de vischgronden worden voor de groote vis
scherij steeds grooter, Tengevolge daarvan
zijn het alleen de groote trawlers, welke nog
kans op winst maken. Tevens ligt het voor de
hand, dat in de naaste toekomst nog hooge-
re eischen aan deze schepen gesteld zullen
worden. Derhalve zullen de kwaliteitseischen
nog scherper op den voorgrond treden. Waar
mede dan aan de meest economisch ingerich
te schepen een kans wordt gelaten om met
winst te varen.
Een up to date ingerichte vloot is kostbaar,
doch gezien de ernst waarmede het oude
niet rendeerende scheepsmateriaal wordt
opgeruimd, achten wij het niet onmogelijk,
dat het toch dien kant uit zal gaan. Of de
motor daarbij de stoommachine verdringen
zal, kan alleen de tijd ons leeren. Thans is al
leen te zeggen, dat weer een nieuw tijdperk
Ls ingeluid. De tijdsomstandigheden hebben
dat verhaast, doch aan de evolutie onzer da
gen zou het niet ontkomen zijn.
In de gedenknaald van' één onzer grootste
nationale werken staat de spreuk gegrift:
„Werken gelukken door inspanning, niet door
wenschen".
IJmuiden heeft altijd harde werkers ge
kend. Moge het dezen gelukken de vloot een
zoodanig aanzien te geven als voor onzen tijd
noodig is
De vischhandel vormt de schakel tusschen vis
scherij en consument. Als zoodanig zijn de
belangen met de -dsscherij nauw 'erbonden
doch daarnevens staan de eischen van den
consument. Deze wil de visch zijner keuze en
vraagt niet in de eerste plaats, of deze in een
Hollandsch net gevangen is. Wil men dus eer
nationale visscherij, dan heeft deze te zorgen
dat de handel niet misgrijpt. Gezien de be
kwaamheid van onzen vischhandel zal de
distributie zeker niet traineeren.
Gedurende de opkomst van IJmuiden heeft
de vischhandel met groote energie relaties ge
zocht en gevonden. Dat is een prestatie op
zich zelf.
Maar wat beteekent deze tegenover den
handel der laatste jaren en nu. Moeilijkheden
in alle mogelijke vormen moesten overwon
nen worden. Oude relaties gingen verloren en
nieuwe moesten worden aangeknoopt. Kapi
talen gingen verloren of werden door buiten-
landsche devaluatie geamputeerd. En toch
bleef de vischhandel zich handhaven. Dat
verdient respect. Temeer als in overweging
wordt genomen, dat deze handel vrij alge
meen op eigen risico wordt gedreven en dat
enkele zwaluwen geen zomer maken.
Overheidsorganen en alle die kunnen me
dewerken om dezen handel op vlotte wijze te
doen marcheeren, verrichten een nationalen
dienst aan de gemeenschap.
Met ontzag hebben wij den titanenstrijd
van de plaatselijke industrie gadegeslagen.
Wij hopen van harte dat de geruchten waar
heid mogen bevatten dat het thans enkele
dezer bedrijven wat beter gaat. Moge zulks
het begin zijn van een betere en algemeene
welvaart.
Tijdens het bestuur van burgemeester
Rambonnet bespraken wij met-B. en W. de
mogelijkheid om, in werkverschaffing, een
boulevard te doen aanleggen over de toppen
der duinen vanaf de Semaphore tot het par
keerterrein nabij de Zuidpier. B. en W. ver
klaarden sympathiek tegenover dat voorstel
te staan, maar konden wegens gebrek aan
middelen geen andere toezegging doen, dan
het voorstel aan de orde te stellen, als de fi
nancieele toestand zulks toeliét.
Intusschen is de algemeene belangstelling
voor IJmuiden óók bij slecht weer zoo
enorm toegenomen, dat gedurig rijen van
autos aan de duinreep staan, welks inzitten
den met veel belangstelling het spel van wind
en golven gadeslaan. Deze interesse voor onze
gemeente vormt een object voor economi-
schen opbloei en moet daarom, als het eenigs-
zins mogelijk is, bevorderd worden, Dat kan,
door den aanleg van voornoemden boulevard.
Dat bij handhaving van den tegenwoordi-
gen toestand, de belangstelling wel spoedig
verminderen zal. behoeft geen betoog.
Een ander punt, dat tijdens het bestuur van
onzen tegenwoordigen burgemeester is be
sproken betreft een moderne aanlegsteiger
voor groote zeeschepen aan de Zuidzijde van
de buitenhaven.
Wij hebben reeds eerder met verschillende
argumenten betoogd, dat een aanlegsteiger
van aanzienlijk grooter formaat en construc
tie dan de thans bestaande, zeer noodig is.
Daarom treden wij thans niet in herhaling,
doch besluiten met de opmerking, dat de
stormen der laatste maanden wel bewezen
hebben dat een dergelijke aanlegplaats aan
de outillage van een haven als IJmuiden
niet mag ontbreken.
Het vreemdelingenverkeer in onze gemeen
te was onder den invloed van het aanhouden
de slechte weer belangrijk minder dan de vo
rige jaren. Bij ons kwamen in: 58 schriftelijke
pensionaanvragen; 40 mondelinge pension-
aanvragen; 8 schriftelijke en 4 mondelinge
verzoeken om inlichtingen voor perm, vesti
ging; 16 verzoeken om inlichtingen voor
schoolreisjes en clubs; 24 algemeene verzoe
ken om inlichtingen; 22 aanvragen voor prop.
materiaal van andere V. V. V.'s Benevens tal
rijke mondelinge informaties.
Het Badleven
De enkelê mooie dagen van het seizoen heb
ben weer doen zien, dat het IJmuider strand
bij velen populair is. Moge het seizoen 1937
dus vergoeden wat 1936 aan mooi weer te
kort gekomen is.
Het Roode Kruis en de Reddingbrigade ver
richtten weer veel verdienstelijk werk. IJmui
den blinkt in dat opzicht uit boven vele an
dere badplaatsen. Moge dat door de strand-
bezoekers even hoog gewaardeerd worden
als door ons
Aan het strand bevinden zich eenige over
bodige vervallen huisjes, welke de omgeving
ontsieren. Vele strandbezoekers zouden het
toejuichen, als het gemeentebestuur tot ver
wijdering dezer obstakels overging.
Wij constateerden met genoegen, dat het
passagiersvervoer naar het strand belangrijk
verbeterd is
Dat de weg door de geul naar de Zuidpier
verbeterd wordt, is voor velen een blijde ver
rassing, welke bijzonder gewaardeerd zal
worden.
Discontoverhooging in
Frankrijk.
Met twee procent.
PARIJS, 28 Januari. (Havas).
De Fransche Bank heeft haar dis
conto verhoogd van twee op vier
procent.
Hooge Commissaris te Dantzig
Vice-admiraal De Graaff bedankt.
Onze Haagsche correspondent meldt
De sep vice-admiraal J. de Graaff heeft
hedPr nedpeedeeld iat hij dp benoeming tet
Hooge Commissaris van den Volkenbond te
Dantzig niet aanvaardt.
Als voornaamste candidaat voor deze
vacature wordt thans genoemd de Noor
Reimer, die tijdens het plebisciet in het Saar-
lid is geweest van het Plebisciet-Hof.
