HET NIEUWE AVONDBLAD
3
22e JAARGANG No. 76
DINSDAG 2 FEBRUARI 1937
IIMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maand
40 cents plus 2y2 cents incasso, per kwartaal 1.20
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden. Telel. 5301
VERSCHIJNT DAGELIJKS. BEHALVE OP ZON- EN FEESTDAGEN.
UITGAVE LOURENS COSTER, MIJ. VOOR COURANTUITGAVEN EN ALG. DRUKKERIJ N.V.
DIRECTIE P W PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM
ADVERTENTIëN15 regels 10.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regeJ
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD. WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
Gratisi Onpvallenverzekering voor betalende abonnes. - Levenslange ongeschiktheid 600.— overlijden ƒ400.—, verlies van hand, voet of oog ƒ200.—, beide leden duim f 100.—één lid duim ƒ50.—, alle leden wijsvinger ƒ60
J '3 TmgeT f 15'~' te.de" anderen vinger 5.-, arm- of beenbreuk 30.-, enkelbreuk f 15— polsbreuk S 15— Opvarenden van visschers-, marinevaartulgen enz. f 400.-
bij verdimkingsdood dooi on0eval tijdens de vaart, tot een maximum van ƒ2000.indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer abonnés mocht tengevolge hebben.
Nog afzonderlijke verzekering voor abonnés op het Geïllustreerd Zondagsblad. Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden.
De Rede van Hitier.
Een groot deel van de Zaterdag gehouden
rede van den Duitschen Führer en Rijkskan
selier Hitier betreft de binnenlandsche aan
gelegenheden van Duitschland. Hij heeft dooi
den Rijksdag zijn volmachten voor vier jaar
laten verlengen en onder veel applaus vol
doening geuit over hetgeen zijn régime in zijn
eerste vier bewindsjaren heeft bereikt, waar
na hij over het nieuwe Vierjarenplan heeft
uitgeweid en zich definitief onttrokken aan
het Verdrag van Versailles met de verklaring
„dat Duitschland zijn rechtsgelijkheid vol
tooit en de handtekeningen intrekt, welke
ln 1919 geplaatst werden onder de verklaring-
van zijn schuld aan den oorlog". Hieraan
heeft de Duitsche dictator toegevoegd: „De
periode der verrassingen is thans beëindigd".
Ten aanzien van het koloniale vraagstuk, meer
speciaal met betrekking tot Spaansch Ma
rokko, heeft de dictator verklaard dat
Duitschland jegens de landen, die het geen
koloniën hebben afgenomen, ook geen kolo
niale eischen heeft. Het bolsjewisme heeft hij
opnieuw gekenschetst als een gevaar voor ge
heel Europa, daarmee van inzicht verschillend
met den Engelschen minister van Buiten-
landsche Zaken Eden, die het in zijn langza
merhand gewijzigde methoden, bevestigd door
Stalin's processen tegen Trotsky's linkervleu
gel, als de Russische bewindsvorm ziet.
Vredelievende verklaringen ten aanzien der
overige mogendheden volgden, met nadruk
ten aanzien van Frankrijk „waarmee Duitsch
land een strijd, menschelijkerwijze gesproken,
niet denkbaar acht" en ook in het bijzonder
betreffende België en Nederland, waarvan
Duitschland „bereid is de neutraliteit te ga
randeeren". Hij zeide ook dat Duitschland
niet geïsoleerd is en niet naar een Isolement
streeft; het is bereid loyaal mede te werken
aan de oplossing van allerlei Europeesche
problemen. Over zijn bewapening heeft het
alleen zelf te beslissen.
Deze opsomming bevat de hoofdpunten uit
de rede.
Natuurlijk werd er ook in gepolemiseerd,
ln hoofdzaak met Eden, ter rechtvaardiging
van eigen standpunten. Dit openbare debat
van de staatslieden der groote mogendheden
vinden sommige menschen zeer belangwek
kend, maar het is niet de hoofdzaak. Wij
hebben nu achtereenvolgens, binnen een dag
of tien, redevoeringen van Eden, Blum en
Hitier te hooren en te lezen gekregen, Delbos
is er al weer op gevolgd en straks komt Mus
solini waarschijnlijk wel weer aan de beurt.
Ieder besteedt een flink deel van zijn betoog
aan een rechtvaardiging van eigen stand
punt. En vele menschen in het buitenland
gaan daarover onderling disputeeren, hetgeen
veelal sterk beïnvloed wordt door hun per
soonlijke Duitsche, Fransche, Engelsche, Ita-
liaansche sympathieën.
Maar met dit soort gedisputeer komt men j
tenslotte geen stap verder. Voor ons Neder
landers zoowel als voor de bevolkingen der
andere landen is de belangrijke vraag niet:
„wie heeft er vandaag of morgen gelijk met
zijn argumenten?" maar: „wanneer worden
deze groote machten het nu eindelijk onder
ling weer es' ergens over eens?" Het klinkt
erg nuchter, nietwaar, maar dat is tenslotte
de zaak waar wij allemaal belang bij hebben.
Verzekeren zij ons, dat zij ieder voor zich in
hun. eigen land den toestand zoo prachtig
ontwikkeld en geregeld hebben, dan kunnen
we dat met minder of meer geloof aanhooren,
maar logischerwijze volgt onze vraag: „En
wanneer komen de heeren nu eens aan Euro
pa toe?" Door de verdeeldheid in Europa, zich
uitend in enorme bewapeningen, vroeger on
gekende handelsbarrières en een daaruit
voortvloeiende permanente stemming van
wantrouwen tusschen de staten onderling,
worden immers alle volken voortdurend be
nadeeld en bedreigd! Wij zouden aanmerke
lijk grooter bewondering hebben voor al deze
staatslieden der groote mogendheden als zij
dat nadeel en die bedreiging door onderlinge
samenwerking ophieven. Het is daartoe niet
voldoende dat zij allen op hun beurt vrede
lievende woorden spreken, zeggen dat zij geen
moment van plan zijn een oorlog te ontkete
nen en zich inmiddels steeds zwaarder blijven
bewapenen.
Daar schieten we niet mee op.
Hitier nu heeft geen bepaalde voorstellen
gedaan om Europa te helpen herstellen. Wel
heeft hij gezegd „dat de kwestie der bewa
peningen in haar geheel moet worden onder
zocht", hetgeen van Fransche zijde ook be
toogd is. Hij heeft ook verklaard: „De vrede
is ons hoogste goed; Duitschland zal alles
doen om aan de verwezenlijking daarvan me
de te werken".
De Fransche minister Delbos is daar blij
mee en verklaart zich even bereid: „onder
voorwaarde dat zulk een poging niet tegen een
derde gericht is, want het zou gevaarlijk zijn
van de internationale gemeenschap een volk
Van 200 millioen zielen (het Russische volk)
uit te sluiten". Wat houdt dit nu in? Blijft het
weer verder bij redevoeringen?
Als de Russische vraag tenslotte het eenige
bezwaar voor overig Europa zou moeten we
zen, om tot onderlinge toenadering en sa
menwerking te komen, dan zou men daaruit
moeten afleiden, dat de Russen Europa ver
deeld en dus verzwakt zouden houden zon
der eenigen actieven ingreep hunnerzijds
alleen maar door hun aanwezigheid. Waaruit
men .weer zou moeten afleiden, dat het op
die wijze de Russische regeering, als dit ten
minste haar tegenwoordig „ideaal", is, wel erg
gemakkelijk zou worden gemaakt.
Inderdaad doen Eden, Hitier en Delbos in
vredelievende uitingen en in „toegestoken
handen" niets voor elkaar onder. Maar in
bewapening doen zij ook niets voor elkaar
onder.
R. P.
IJMUIDEN
IJmuidensche trawlers in
Grimsby.
Onze overburen zeer verwonderd over hun
vangsten.
Gedurende de korte periode, waarin de
visch in IJmuiden zeer goedkoop was, be
zocht, 'zooals men weet een aantal IJmui
densche trawlers de haven van Grimsby, om
aldaar hun geluk te beproeven. Öf dit den be
trokken reederijen voordeel heeft opgeleverd
weten we niet, wel is ons bekend, dat de
schepen alle met groote vangsten aldaar aan
de markt kwamen, De opvarenden van de
trawlers, die in Grimsby zijn geweest, waren
vol bewondering voor de groote schepen die
ze daar gezien hebben. Het lag er vol trawlers,
-waarbij vergeleken de IJmuidena-ren een heel
poover figuur maakten. Maar de Engelschen
waren vol bewondering over de groote vang
sten en over het feit, dat onze landgenooten
met hun kleine scheepjes zelfs tot 60 gr. N,B.
visehten. Velen wilden noch het een, noch
het ander - gelooven. Men dacht, dat onze
schippers met overgenomen visch aankwa
men.
Of onze schippers er in geslaagd zijn, de
Engelschen te overtuigen van de waarheid is
ons niet bekend
HULL EN GRIMSBY.
In Engeland is er steeds veel belangstelling
voor gegevens, betrekking hebbende op de
resultaten der visscherij van de beide Hum-
ber-havens Hull en Grimsby, die elkaar den
eere-naam van grootste visschershaven dei-
wereld betwisten. Uit onderstaande gegevens
blijkt, dat Huil, dat wat de omzet betreft op de
tweede plaats staat, bezig is snel in te loopen.
Grimsby: 43 millioen pond meer, maar
93;000 minder dan het vorig jaar.
Huil: 100 millioen pond meer en 126.000
meer dan het vorig jaar.
Gemiddelde opbrengst per pond in Grimsby
2.34 d. v.j2.54 d.), Huil 1.17 d. (v.j. 1.31 d.)
GEEN DUITSCHE TRAWLERS MEER IN
ABERDEEN?
Het heeft in Engelsche visscherij kringen
de aandacht getrokken dat er dit seizoen niet
als voorheen Duitsche trawlers dn Aberdeen
komen markten. Als ze er al eens binnen
komen is het om de kuit ter markt te voeren
De visch nemen ze meer naar de Heimat.
Is de door de .Duitschers gevangen visch
niet meer geschikt voor de markt te Aber
deen?
De president van de Fish Trade Association
Bailie W. P. Milne beantwoordt deze vraag
ontkennend. Deze deskundige schrijft het
wegblijven der Duitschers toe aan de voor hen
ongunstige wisselkoers. Elk pond sterling zou
in Duitschland slechts 11 shilling opbrengen,
in verband met de koers en de 10 procent
réchten.
Indien dit zoo is, is het inderdaad niet te
verwonderen, dat er geen Duitschers meer in
Aberdeen komen.
NOG MEER SCHADE.
Behalve de reeds gemelde schade heeft de
Bergen IJm. 16 een net en een bord ver
loren.
De Flamingo IJm. 42 had eenige schade aan
de bezaan.
VERHOOGING UITGAANDE VRACHT
TARIEVEN.
Naar alle Zuid-Amcrikaansche havens.
Door de Ouward Continental Brazel
Freight Conference wordt aan verladers naar
Pernambuco, Bahia, Rio de Janeira en Santos
medegedeeld, dat de uitgaande vrachttarieven
zij herzien en dat volledige mededeelingen
dienaangaande op verzoek worden verstrekt,
door de bij de conferentie aangesloten maat
schappijen. In Nederland door den Koninklij
ke Hollanadsche Lloyd.
Aan verladers in alle havens tusschen Ham
burg en The River Minko en verladers in de
Fransche Middellandscbe Zeehavens tusschen
Port Vendres en Nice naar alle zee- en rivier
havens in Argentinië, Uruguay, Paraguay, tus
schen Montevideo en Bahia, alle hierboven-
genoemde havens inbegrepen, wordt mede
gedeeld, dat de uitgaande vrachttarieven zijn
'herzien! Volledige mededeelingen worden op
verzoek verstrekt door de bij de conferentie
aangesloten maatschappijen. In Nederland
door den Koninklijke Hollandsche Lloyd en
Van Nievelt, Goudriaan en Co's Stoomvaart-
Mij. (RotterdamZuid-Amerika Lijn).
(Alg. Handelsblad).
De „Kennemer Zangers"
jubileeren.
Feestconcert ter gelegenheid van le lustrum.
A.s. Zondagavond zal de „Kennemer Zan
gers", het onder leiding van den heer P.
Grin Jr. staande mannenkoor, met een feest
concert in de groote zaal van het Patronaats
gebouw zijn eerste lustrum vieren.
Al bestaat het ensemble nog slechts 5 jaar,
een korte spanne tijds vergeleken met som
mige in den dienst der zangkunst vergrijsde
plaatselijke koren, de levensloop der Kenne
mer Zangers is er niet minder bewogen om
geweest.
Het koor werd 27 Augustus 1931 opgericht
en men koos zich tot dirigent den heer Jan
Beider, die reeds spoedig, op 19 November
d.a.v., de leiding aan den heer P. Grin Jr.
overgaf. Deze wist op het eerste concours,
waar de zangers aan deel hamen (het con
cours van den Noord-Hollandschen Bond,
dat te IJmuiden werd gehouden) met dezen
Benjamin al dadelijk een mooi succes te boe
ken; zij legden nl. beslag op een eersten prijs
in de derde afdeeling mannenkoren.
In hetzelfde jaar (1932) bezochten de zan
gers een concours te Utrecht en zagen ook
daar hun optreden met een eersten prijs be
kroond. Het jaar daarop toog men vol goe
den moed naar Noord-Scharwou, het land
zoo gul bezongen door Dirk Witte. Of het
'kwam door datzelfde lied is ons niet bekend,
maar de worp naar de zoo fel begeerde lau
weren kwam slechts tot een tweeden prijs.
1933 bracht voor de Kennemer Zangers
echter een gelukkiger gebeurtenis, immers in
het najaar kwam een fusie tot stand met
het mannenkoor „De Vereenigde Zangers",
eveneens een ensemble onder leiding van
den heer Grin. Dit laatste koor had zich en
kele maanden vroeger van de „Kennemer
Zangers" afgescheiden, maar keerde thans
als verloren zoon weer bij de oude vereeni-
ging terug.
Ondanks deze ledentransfusie was de
animo niet zoo groot meer en er kwamen in
het leven van de vereeniging maanden van
neergang; zoo hevig zelfs, dat men niet meer
studeerde: het koor sliep den winterslaap,
ook in den zomer! Totdat.December 1935
het ontwaken bracht.
Slechts aarzelend begon men wederom te
studeeren, in 't eerst slecihts met 10 leden.
Langzamerhand groeide en groeide het koor
en voelde men zich sterk genoeg om weer
eens aan een wedstrijd te kunnen deelne
men.
Directeur Grin had den dirigeerstok ook
weer opgenomen en vol goeden moed wierp
de herborene zich in den strijd: Vaassen
bracht in 1936 met een eersten prijs een ver
diende belooning voor ijverig studeeren.
Meermalen heeft de „Kennemer Zangers"
medewerking verleend aan concerten van
andere vereenigingen en natuurlijk zelf ook
uitvoeringen gegeven.
Het ensemble telt thans 48 leden, waarvan
de heer van Boerum het eenige lid. is, dat
van de oprichting af de vereeniging is trouw
gebleven. Het koor wordt thans bestuurd
door de heeren: J. Butter, voorz., J. de Jong,
secr.; J. Timmer, penningmeester, van Boe
rum, Van Raan, Morlang en Kroon, com
missarissen.
Het jubileumconcert.
Op het feestconcert voert de „Kennemer
Zangers" een programma uit, dat zeer zeker
aan een jong koor eisöhen stelt, nl. De Gra
vers (Olman), Een Vrouw (Koop), Omhoog
(Heinze), De Zoekers (Koop) en Door 't
Woud (Leo Smeets).
Het enkele maanden geleden opgerichte
„Kennemer Dameskoor" debuteert dezen
avond met twee liederen van Cat'h. van
Rennes en Sterrennacht van Storch. Ook van
dit ensemble is de heer Grin de leider.
Het Arb. Mandoline-orkest „Excelsior", dir.
Jo'han B. Kok, is de „Dritte im Blinde" in het
Patronaatsgeboufw. Het zal enkele werken
voor mandolineorkest spelen.
Het slot zal komen in den vorm van de
populair Schone blaue Donau-wals van
Johan Strauss, uit te voeren door vrouwen
koor. mannenkoor met mandoline-orkestbege
leiding, het geheel onder directie van den'
heer Grin.
Ongetwijfeld zullen velen Zondagavond
dezen jubileumavond bijwonen.
W.
BONTE-AVOND NIEUW HOSANNA.
De Chr. Zang vereeniging Nieuw Hosanna,
directeur de heer S. Wiersma, geeft a.S. Don
derdagavond een bonte-avond in het Herv.
Vereenigingsgebouw.
Opgevoerd zal worden de klucht „Het Slip
pertje", l
DE SCHEEPVAART VOOR ONZE HAVENS IN
DE MAAND JANUARI.
Voor de Hoogovens zijn in de maand Janu
ari aangekomen 17 zeeschepen waarvan 7 met
erts, 3 met steenkolen en 1 met oud ijzer,
terwijl 6 schepen aankwamen om ijzer te
laden. Het begin van-het jaar was dus slecht,
maar verleden jaar kwamen er in Januari
maar 18 schepen aan, waarvan 11 met erts
en geen een met kolen. Ook toen vertrokken
6 schepen met ijzer.
Voor de papierfabriek te Velsen. kwamen
8 schepen aan, n.l. 4 met hout. 3 met cellulose
en 1 met houtstof, tegen verleden jaar 3
schepen, alle met cellulose.
Voor IJmuiden kwamen in Januari aan 20
zeeschepen, waarvan 1 met ijs, 1 met stuk
goed, 2 om post en passagiers in te nemen,
2 om te reparee-ren en 8 als bijlegger. Ver
leden jaar kwamen in die maand 11 zee
schepen aan, waarvan 1 met ijs en 1 met
harii g.
In totaal zijn dus voor de havens alhier
aangekomen 45 zeeschepen, tegen verleden
jaar 32, dus thans 13 schepen meer.
CHR. NAT. WERKMANSBOND.
De Chr. Nat. Werkmansbond in de ge
meente Velsen organiseert Dinsdag 2 Februari
een openbare vergadering in de zaal van den
heer Jeiminga, J. P. Coenstraat.
Als spreker treedt op de - heer J. Strating
van Utrecht, „met een woord van hart tot
hart".
JUBILEUM ZR. E. DE WILDE.
Op 15 Februari a:s. zal het 12y2 jaar ge
leden zijn dat Zr. E. de Wilde werd aange
steld als wijkzuster bij het Witte Kruis alhied.
Tot Maart 1936 was Zr. de Wilde in dienst
in IJmuiden, sindsdien te Velsen als opvolg
ster van Zr. Pos te-ma.
In den loop der jaren heeft Zr. de Wilde
in honderden gezinnen met liefde en toe
wijding haar taak verricht. Het zal haar
daarom op haar jubileumsdag zeker niet aan
belangstelling ontbreken.
UITVOERING DUBBELMANNENKWARTET
^EXCELSIOR".
Het dubbelmannenkwartet „Excelsior"
directeur de heer S. Wiersca geeft Woensdag
avond een uitvoering in het Herv. Vereeni
gingsgebouw.
Een tooneelclub verleent medewerking.
VOOR DEN-
-POLITIERECHTER
De vechtende zwagers.
We maakten er laatst melding van, hoe twee
zwagers of eigenlijk gewezen zwagers te
IJmuiden in een gevecht waren geraakt en
een hunner knock out was geslagen.
De officier eischte toen tegen dengene, die
de knockout op zijn geweten had, een maand
gevangenisstraf, maar de politierechter velde
nog geen vonnis, omdat verdachte beweerde,
dat hij getuigen kon bijbrengen, die het begin
van den strijd hadden gezien en zouden kun
nen getuigen, dat hij geen aanvaller, maar
verdediger was geweest; nu was niet geheel
duidelijk, hoe het gevecht was begonnen, om
dat elk van hen den ander de eer van den
eersten klap toebedeelde.
Nu waren de twee getuigen verschenen,
maar het licht, dat zij lieten schijnen was nog
minder dan een nachtpitje en de officier was
dan ook van oordeel, dat hij den eisch van
een maand gevangenisstraf moest handha
ven, gezien den ernst dei' mishandeling: de
geslagene had 14 dagen in 't gasthuis gele
gen.
De verdachte vroeg of het geen voorwaar
delijke straf kon worden, waarop de politie
rechter zei, een reclasseeringsrapport te zul
len aanvragen.
Hoe het afloopt, zullen we dus over eenige
weken hooren.
Op visite.
We hadden heden drie verhalen aan te
hooren over personen, die op visite waren
geweest en als gevolg daarvan voor den po- 1
litierechter moesten verschijnen. Eerst was
het een acrobaat, wien het in de acrobatiek
niet naar wensch ging; daar was ook al de
klad in, naar hij beweerde, en omdat hij er
bij zijn vader thuis ook al uitgesprongen was
wegens kunsten, waarvan zijn vader niets
moest hebben, buitelde hij naar het steun-
bureau toe. Daar vandaan zweefde hij naar
het stadhuis en toen weer terug naar 't Pro
veniershuis, maar al die acrobatiek leverde
hem geen cent op en onze artist kreeg honger.
Helaas was hij geen hongerkunstenaar en
daarom wilde hij een uiterste poging wagen
om aan geld te komen. Hij stapte naar het
stadhuis, regelrecht naar de kamer van den
wethouder, klopte aan en trad binnen. Maar
zoo eenvoudig mag men een wethouder niet
bereiken; men moet behoorlijk aangediend
en toegelaten worden, anders zouden, zei de
officier, burgemeester en wethouders wel den
heelen dag met de deur op de knip moeten
zitten om te beletten, dat een ononderbroken
stroom bezoekers bij hen zou binnenkomen.
De wethouder nam er dus geen genoegen
mee, dat de acrobaat zoo bij hem in de kamer
kwam en zei, dat deze moest vertrekken, maar
dat deed hij niet, denkende „j'y suis, j'y
reste".
De wethouder drukte op een bel en er kwam
een agent, die den bezoeker naar buiten zou
werken, wat ook al niet zoo gemakkelijk ging,
ofschoon de acrobaat voorzichtigheidshalve
zijn handen in de zakken van zijn jas stak;
hij was bang voor zijn eigen spierkracht.
Natuurlijk kwam hij buiten de deur en nu
voor den rechter. De officier wilde den in-
dringerigen bezoeker 14 dagen gevangenis
straf zien opleggen, maar de rechter maakte
er 14 dagen voorwaardelijk van, omdat het de
eerste kromme sprong was, dien de artist had
gemaakt en honger een scherp zwaard is.
De tweede visite betrof een jongen man, die
zijn oom kwam bezoeken en de onschuldige
vraag deed of deze niemand wist die zijn aqua
rium wou koopen. Niet dat hij dat zoo graag
kwijt wou, maar zijn moeder had er op te
gen, dat er een petroleumlampje onder brand
de, ten behoeve van de exotische visschen. Dat
had zoo'n aangename verhouding tusschen
moeder en zoon geschapen, dat de laatste ten
huize van oom verklaarde er niets om te ma
len of zijn moeder gezond bleef of niet.
Oom achtte een goeden voedingsbodem
aanwezig, om wat meer haat te zaaien en
vroeg of neef er bij gelegenheid zijn moeder
op wou wijzen, dat zij geen oude koeien uit
de sloot moest halen en tante deed ook een
d-uit in 't zakje door te verzoeken namens
haar aan neefs moeder te vragen geen
praatjes over tantes dochter rond te strooien.
Maar ziet, dat pakte verkeerd uit. Oom en
tante hadden gedacht: „Neef heeft grieven
tegen zijn moeder; wij kunnen onze grieven
er -bij leggen, dat zal hem aangenaam zijn".
Maar neef wilde er niets van hooren, dat
anderen wat zeiden van de moeder, wier be
staan hem, zoo hij beweerd had, onverschil
lig was. Hij gaf oom een klap op het hoofd.
De familie sprong op en neef retireerde naar
een hóek van de kamer, en passant een thee
pot op den schoorsteen omgooiende, In den
hoek ging neef zijn armen als molenwieken
bewegen tegen een vermeenden aanval en
eenige theekopjes werden graakt, die op een
rekje te pronk stonden.
„D'r uit!" brulde oom en meef ging niet.
„D'r uit! d'r uit!" Neef ging steeds niet, maar
vertrok eerst toen oom met een pook kracht
aan zijn woorden kwam bijzetten.
Neef vertelde het even anders dan oom en
tante en zei, dat hij niet uit de kamer was
gegaan, omdat vier hem vasthielden en de
staart van den hond kwam ook niet voor
zijn rekening, want tante had hem met den
hond op het hoofd willen slaan.
Echter achtte de Officier mishandeling,
vernieling en huisvredebreuk aanwezig, voor
welk drietal misdrijven 8 dagen gevangenis
straf werd geëisoht.
Nadat de waarde van de theekopjes, vol
gens oom drie gulden en volgens neef 35 cent
de zes, door den politierechter was begroot
op f 2, waarin de staart van den hond ook
eenigszins verdisconteerd was, zei de rechter,
dat neef 14 dagen zou moeten zitten, als hij'
niet binnen een maand f 2 aan oom betaalt
of als hij binnen 6 maanden iets anders doet,
wat onbehoorlijk is.
De derde bezoeker, die zijn visite met straf
moest bekoopen, was een boerenknecht uit
Weesperkarspel, die een al te natten Oude
jaarsavond had gehad. Verloofd met een
Duitsch dienstmeisje te Heemstede, had de
mevrouw van het meisje goed gevonden, dat
de verloofde op Oudejaarsavond op visite
zou komen, wat gezellig was voor het meisje,
omdat de familie uit ging.
Mevrouw gaf toestemming voor het bakken
van oliebollen en het ledigen van een flesch
witten wijn. De verloofde, dorstig aangelegd-,
dronk, vóór hij op visite kwam, in een café
twee fleschjes stout en ging toen aan den
witten wijn, maar één flesch was hem wat
weinig en hij dook uit den kelder nog een
fl-esöh rooden wijn op, die eveneens ver
dween. Aangezien het -meisje zich al misse
lijk had gegeten aan de oliebollen, nam de
verloofde den wijn vrijwel alleen voor zijn
rekening.
Toen hij huiswaarts zou gaan, was hij dan
ook verre van brandschoon, wat niet weg
nam, dat hij er nog een paar citroen-bitters
overheen nam, ter viering van het nieuwe
jaar. Maar toen zwaaide hij in zulke sier
lijke bochten over de straat, dat een agent
het maar beter vond hem mee te nemen
naar 't bureau, waar bij fouilleering nog een
flesch vermouth met een kurketrekker in
zijn zak gevonden werden en dait bracht hem
voor den rechter, want die had hij uit het
huis, waar zijn meisje diende, meegenomen.
Hij wist er niets meer van, imaar 't zou
wel zoo wezen, zei hij.
De Officier vroeg voor den diefstal 14 da
gen gevangenisstraf, maar de Politierechter
wilde in aanmerking nemen, dat het oude
jaarsavond was geweest en de verleiding
groot, waarom f 10 boete werd gegeven.
DUITSCHLAND—NEDERLAND (6—1).
Uit Dusseldorf: Alhier is een tafeltennis-
landen wedstrijd gespeeld tusschen Duitsch
land en Nederland. Van onze landgenooten
kon alleen Ganon met 2118, 2118 van
Filebom winnen, zoodat Nederland dezen wed
strijd met 6—1 verloor.
