het nieuwe avondblad
22e JAARGANG No. 80
VRIJDAG 5 FEBRUARI 1937
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 cis., per maand
40 cents plus 2 cents incasso, per kwartaal 1.20
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden, Telef. 5301
VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE OP ZON- EN FEESTDAGEN.
UITGAVE LOURENS COSTER, MIJ. VOOR COURANTUITGAVEN EN ALG. DRUKKERIJ N.V.
DIRECTIE P W. PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM.
ADVERTENTIëN: 1—5 regels ƒ0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN. OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD, WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT'.
Gratis Ongevallenverzekering voor betalende abonnês. - Levenslange ongeschiktheid f 600.—overlijden ƒ400.—, verlies van hand, voet of oog ƒ200.—, beide leden duim t' 100.—, één lid duim ƒ50.—, alle
een oi twee leaen wijsvinger j 25.—, alle leden anderen vinger 15.—. één of twee leden anderen vinger 5.—, arm- of beenbreuk ƒ30.—, enkelbreuk f 15.—, polsbreuk f 15.—. Opvarenden van visschers-, marii
bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart; tot een maximum van ƒ2000.indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer abonnés mocht tengevolge hebben.
Nog afzonderlijke verzekering voor abonnés op het Geïllustreerd Zondagsblad. Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden.
leden wijsvinger f 60.
marinevaartuigen enz. ƒ400.
Drie Artikelen.
Het is altijd belangwekkend het verband te
zoeken tusschen de uitingen van verschillende
schrijvers over verschillende, elkaar min of
meer rakende onderwerpen. Dikwijls leidt dit
combineeren tot belangwekkende gevolgtrek
kingen. Zoo zullen den lezer van twee bijdra
gen van vaste medewerkers in ons blad
ongetwijfeld de artikelen van Prof. dr. B.
Schrieke over het Koloniale Vraagstuk, in
November in ons blad verschenen, in herinne
ring komen. Prof. Schrieke toonde daarin o.a.
aan, dat het bezit van koloniën geen genees
middel is voor overbevolking. Hij gaf daar een
paar statistische commentaren bij, die velen
de oogen geopend zullen hebben. Immers, het
lijkt zoo eenvoudig en logisch als een overbe
volkt land om koloniën roept „om er zijn be-
volkings-surplus in te vestigen". De practijk
heeft evenwel bewezen en bewijst ook tegen
woordig nog steeds, dat daar geen kans op is.
Ik citeer hier het een en ander uit prof.
Schrieke's artikel in ons nummer van 7 No
vember:
„Overbevolking" blijkt slechts een relatief
begrip te zijn, dat in hoofdzaak van het eco
nomische ontwikkelings-stadium van een land
afhankelijk is. Uit Europa emigreerden in de
laatste vijftig jaar in totaal 40 millioen men-
schen, waarvan er echter 21 millioen weer te
rugkeerden, zoodat aan netto-emigratie over
blijft 19 millioen. Daartegenover staat, dat de
bevolking van Europa in diezelfde periode toe
nam met 175 millioen zielen, terwijl zich
slechts 500.000 Europeanen blijvend in alle ko
loniën tezamen vestigden".
Dit zijn dus de cijfers voor heel Europa. Bij
een toeneming der bevolking van 175 millioen
heeft zich een half millioen blijvend in de ko
loniën gevestigd
Maar dan de afzonderlijke landen:
In alle Duitsche koloniën tezamen, zegt prof,
Schrieke, woonden in 1914 nog geen twintig
duizend Duitschers.
Vergelijkt men het aantal Nederlanders, dat
zich in 59 jaar (1865-1924) in Nederlandsch-
Indië heeft gevestigd met dat hetwelk zich,
uit Nederlandsch Indië komend, in Nederland
heeft gevestigd, dan blijktdat het laatste
aantal het eerste met ruim 17000 overtreft!
Japan had in tien jaar tijds (1925-1935) een
bevolkingsaanwas van 7.8 millioen. In dien tijd
steeg het aantal Japanners in de Japansche
koloniën met nog geen driehonderdduizend,
terwijl daartoe niet alleen immigranten be
hoorden maar ook „de natuurlijke aanwas"
dat wil dus zeggen de uitbreiding der families
van reeds-gevestigde Japanners.
Tot zoover mijn citaten uit prof. Schrieke's
betoog, die in zijn motiveering opmerkte dat
de lagere bevolkingsklassen ongaarne emigree-
ren en dat voor hen, tengevolge van het nog
lagere levenspeil van de inheemsche massa
in de koloniën, daar ook geen bestaansmoge
lijkheid is.
Nu de twee andere artikelen die ik met:
prof. Schrieke's beschouwingen in verband
breng. Het eerste is een uiteenzetting van
onzen Londenschen correspondent A. K. van
Riemsdijk, in ons nummer van gisteren ge
publiceerd over schuchtere pogingen der Brit-
sche regeering om de emigratie naar de Do
minions weer eens te bevorderen. De Domi
nions zijn, op een uitzonderings-geval in Aus
tralië na, dat zich nog tot een zeer kleine
immigratie beperkt, heelemaal niet willig. Zij
tobben zelf nog met werkloosheid. Hier ziet u
dus een tweeden vorm van de door prof.
Schrieke bedoelde geringe bestaansmogelijk
heid temidden van inheemsche bevolkingen.
Het is niet voldoende koloniën te hebben. Zij
moeten het tot een zeker welvaartspeil, tot
een zekeren levensstandaard en tot een zekere
vraag op hun arbeidsmarkt gebracht hebben
eer zij voor immigranten aantrekkelijk zijn.
Die vraag is in de practijk, vergeleken met het
overmatig aanbod, dat de overbevolking in de
moederlanden oplevert, maar heel klein.
En dan komt prof. Schrieke's andere motief
de lagere bevolkingsklassen emigreeren on
gaarne. Dat heeft men in alle landen onder
vonden. Vijftien jaar geleden, toen de Engel-
sche Dominions arbeiders noodig hadden, heb
ik in Engeland een officiëel-geleide campagne
voor vestiging van arbeiders in de Dominions
meegemaakt. De resultaten waren bedroevend.
De meeste arbeiders beschouwden vestiging in
Australië en Canada, landen toch met gun
stig klimaat, als niets minder dan een ver
banning. Het bleek dat de meerderheid het al
verschrikkelijk vond in een andere stad in
eigen land te gaan wonen, dat velen zelfs
tegen vestiging in een andere buurt in dezelf
de stad opzagen als tegen een bergJa, er
waren er die ronduit verklaarden dat zij er
niet toe te bewegen zouden zijn hun straatje
te verlaten.
Op dit punt kom ik tot mr. Elias' beschou
wing in dit nummer over de duizend minia
tuur-wereldjes, levend in één enkele stad van
een half millioen zielen als Den Haag, over hun
gebrek aan onderling contact (behalve dan in
het centrum) en over hun gebrek aan kennis
San eikaars districten en buurten, Mr. Elias
beschouwt dit blijkbaar als een eigenaardig
heid van Den Haag. Het is misschien in de
residentie extra sterk, maar het is overal zoo.
Bewijst dit alles niet duidelijk, hoe dwaas
het is te meenen dat men bevolkings-over-
schotten zoo maar naar koloniën zou kunnen
overplanten?
Wij bezitten trouwens sinds eeuwen prach
tige koloniën. In tegenstelling met de meeste
koloniale bezittingen van andere landen le
veren zij ons groot materieel voordeel op.
Maar terwijl wij een bevolking van 8 millioen
zielen hebben, 400,000 werkloozen en zeer
zeker een bevolkingsoverschot, beloopt het
totale aantal Nederlanders in den Oost nog
geen honderdduizend
En niet alleen in arbeiderskringen ziet men
tegen vestiging in Indië op.voorzoover de
arbeidsmarkt in Indië die vestiging mogelijk
maakt, want deze beperking moet er altijd
nadrukkelijk bij.
Zoo is het weer eens zeer belangwekkend,
eenige artikelen met elkaar in verband te
brengen en te overdenken.
R. P.
IJMUIDEN
BONTE-AVOND NIEUW HOSANNA.
Gisteravond heeft de Christ. Zangvereeni-
ging „Nieuw Hosanna" een bonten avond ge
geven in het Herv. Vereenigingsgebouw, Kal-
verstraat. Ofschoon op dezen avond, door
een zangvereeniging georganiseerd, geen lied
ten gehoore is gebracht, kan er van een goed
geslaagden avond gesproken worden.
Het gebouw was goed gevuld en waar deze
avond bedoeld was, zooals de voorzitter, de
heer H. Geerlofs zeide, om de kosten van
een concours, waaraan Nieuw Hosanna ge
woon is deel te nemen, te bestrijden, daar
twijfelen wij niet -of men heeft door dezen
avond een aardig zetje in de goede richting
gekregen.
Het programma bestond uit tooneel en
voordrachten. Het eerste kwam de heer J.
Klees op planken met een voordracht geti
teld: de Koopman en de Chinees. Wist deze
hiermee al direct de lachspieren van de be
zoekers in beweging te brengen, niet minder
werd gelachen om het tooneelsfcukje: Het
gehoor van neef Adolf.
Verder werd de avond gevuld met voor
drachten en een klucht getiteld: „Een slip
pertje". Dit was wel het hoofdnummer waar
mee het meeste succes geoogst is. Deze klucht
speelt zich af in een Brabanfcsch dorpje,
echtparen komen bij elkander op visite. De
beide heeren spreken af, om buiten hunne
vrouwen om, een autotochtje naar Antwer
pen te maken. Zij zijn nog niet ver weg of
zij hebben pech en keeren stilletjes naar
huis terug. Zij verstoppen zioh want moeder
de vrouw mag het niet weten. De vrouwen
weten niet waar de mannen zijn of blijven.
Het wordt laat in den avond. De vrouwtjes
worden bang en vragen den tuinman, de
wacht bij hen te houden waartoe deze di
rect bereid is. De tuinman bij de vrouwen
en de mannen verstopt in de kast, een scène
waardoor allerlei zotte verwikkelingen ont
staan die tot onbedaarlijke lachsalvo's aan
leiding geven. Tijdens de pauze werd een
verloting gehouden. Nieuw Hosanna heeft
met dezen bonten avond weer opnieuw een
succes kunnen boeken want hij is in alle op
zichten goed geslaagd,
HET PROGRAMMA VAN R. C. BREDERODE.
Voor a.s. Zondag zijn de volgende wedstrij
den vastgesteld:
Schoten 3Brederode 1 10 uur
Brede rode 2R. C. H. 9 10 uur
Bloemendaal jun.«Brederode jun. 12 uur
Zaterdagmiddag 2 uur:
V. V. IJ. adsp.Brederode adsp.
Het feest der Zotheid begonnen
Traditioneele reuzen in den carnavalsstoet
te Nice.
Concert a Capella Koor.
Het IJmuidensch a Capella koor, directeur -de
heer P. Grin Jr., dat Donderdagavond een con
cert in het gebouw voor Chr. Belangen gaf,
had meer belangstelling verdiend. Het feit,
dat er denzelfden avond meer uitvoeringen
gegeven werden (waar blijft toch het overleg
tusschen de vereenigingen onderling?) zal er
niet vreemd aan geweest zijn. Ook de heer-
schende griep hacl slachtoffers gemaakt zoo
wel onder de zangers van het koor als onder
het medewerkende orkest Concinere.
De heer P. Mooy opende bij ontstentenis door
ziekte van den voorzitter.
Bortniansky's Du Hirte Israel klonk zeer
verdienstelijk; het kon bij het inzetten bij de
mannenstemmen wat fijner, edeler; het geheel
klonk fraai in evenwicht en beheerscht van
nuanceering. Directeur Grin liet het zeer breed
zingen en juist daardoor viel de toonvastheid
van het ensemble des te meer op.
Idealen was een schrede omhoog; hoe fijn
tjes van aanzetten was telkens het dansen,
hoe ingetoomd de forti. Nergens verruwde de
zang en de registers ware» egaal op elkander
afgestemd. Welluidende sopranen, een klank
rijke altengroep, tenoren die niet behoefden
te foreeeren en een groep bassen die zich er
harmonisch bij aansloot. De laatste kan wel
licht nog wat versterking hebben.
Frisch en gerhythmeerd klonk het Gulden
Hoofd van Bonset, een vroolijk contrast met
het ietwat matgezongen Wiegeliedje van
Roeske. De stralende harmonieën der eerste
compositie beeldde -de dirigent in kleurrijke
accoorderi uit; voor de tintelende opvatting en
directie ons compliment. Extra hartelijk heeft
het publiek voor het a capella koor geapplaudis
seerd voor dit gloedvol gezongen en welover
wogen genuanceerd gezongen nummer.
Mej. Nelly Zwaan zou ons laten hooren hoe
een solo uit Haydn's Schöpfung weergegeven
moest worden. Wij willen er niet veel van zeg
gen. Slechts dit, dat het de haar beschikbare
stemmididelen te boven ging.
Haar stem spreekt goed aan in het lage re
gister; in -de hoogte klinkt ze af en toe gekne
pen. Het geluid van de sopraan is sinds we haar
het laatst hoorden veel beheerschter gewor
den en dit is haar optreden ten goede geko
men. Nu nog terdege oefenen in het medium
en de hoogere klank. De voordracht van de
liederen met pianobegeleiding was zeer ver
dienstelijk; de begeleiding van de piano en het
orkest was voor de delicaat klinkende zaal te
luid.
Concinere liet zich onder haar dirigent, den
heer D. Klut Sr. nog afzonderlijk hooren met
een tweetal dansen van Boris Lensky, In the
Moonlight van Ketelbey en Ganne's bekende
Marsche Lorraine.
Boris Lensky en Ketelbey konden vooral van
de 1ste violengroep zeer voldoen; het waren
werkjes die men aan kon en dit viel dadelijk
te hooren. De stemming had beter kunnen zijn.
(contrabas!)
De marsch was minder gelukkig, maar deze
is nu -ook juist niet een v-an de gemakkelijkste
voor een dilettanten-orkestje. Stevig van toon
zijn de cello en bas, die goed door klinken; het
koper hield de -dirigent terecht beschaafd-
gedempt.
Van het instudeeren der cantate Lentefeest
van Herwaarden had directeur Grin met zijn
koor ernstig werk gemaakt. Het spijt ons, dat
we hetzelfde niet- kunnen zeggen van de dames
en heeren van het orkest, want de orkestrale
begeleiding was, mild geoordeeld, droevig.
Al was de tijd van voorbereiding kort, de
violisten hadden met thuis studeeren er toch
wel iets aan kunnen verbeteren.
Van het koor, dat hier bijzonder op -dreef
v/as en van het warme timbre der baritonsoli
van -den heer G. Nat hebben we genoten.
De duetten van den laatste met de sopraan
gingen beiden vlot af en klonken zeer verdien
stelijk. In den koorzang waren tal van goede
momenten, zoowel aan bas- als diskant.
De heer Grin leidde met vaste hand; een
woordje apart voor den pianist, die in het
orkest de eenige was, die zijn taak aan kon.
W.
IN HET DOK.
De Derika 7 IJM. 417 en de IJselmond IJM.
78 zijn in het do-k geplaatst voor reparatie van
stormschade. Ook van eerstgenoemden traw
ler was het bezaanzeil weggeslagen.
GOEDE RESULTATEN VAN „WERKT
VEILIG".
Het is bekend, dat de bedrijfsleiding aan
het hoogovenbedrijf het devies „veiligheid voor
alles" hoog tracht te houden door het nemen
van alle mogelijke voox-zorgsmaatregelen, waar
voor bovendien zonder ophouden propaganda
wordt gemaakt. Onder leiding van een veilig
heidsingenieur werken veiligheidscommissie
om het aantal ongevallen zooveel mogelijk te
beperken en de gevolgen daarvan zoo gering
mogelijk te doen zijn.
In het jongste nummer van „Samen" vin
den we van de hand van den veiligheids
ingenieur F. W. E. Spies een stukje, waaruit
blijkt, dat deze veiligheidsmaatregelen niet
zonder resultaat zijn gebleven.
Zoo lezen we, dat in 19301931 55% van
de ongevallen direct bij de verbandkamer
werden gemeld. In 19351936 was dit 95%.
Een gevolg van het feit, dat steeds meer
directe hulp wordt ingeroepen was, dat het
aantal infectiegevallen dat in 1930—1931 op
100 ongevallen zes bedroeg, in 19351936 was
gedaald tot één.
Van welk een economische beteekenis deze
directe meldingen zijn blijkt dat het aantal
verzuimdagen per periode per 100 vaste arbei
ders bedroeg bij Hoogovens in 19301931:
21, in 1935—1936: 9 en bij Mekog resp 31 en
9.
Hoewel de daling bij de afdeelig Mekog ten
deele door het stopzetten van de fosfaat-
fabriek (die door vele verbouwingen en experi
menten nog al ongevallen had) veroorzaakt is,
laten toch, aldus ir. S., beide bedrijfsgroeoen
een flinke verbetering zien.
Vergadering der N. S. B.
Ir. A. A. Mussert spreekt in Thalia.
De Kring Kennemerland der N. S. B. beleg
de gisteravond een openbare vergadering in
Thalia, waar als spreker optrad Ir. A. A. Mus
sert, algemeen leider. De zaal was geheel
bezet.
Te ruim half negen werd de vergadering
door den kringleider den heer P. Kok ge
opend.
De heer Mussert verkreeg daarna het woord.
Hij herinnerde aan een bezoek aan het kring
huis te Amsterdam waar hij 'n kaart zag waar
op Europa, het avondland, als een Westkaap
is geteekend. Dit is het avondland, van welks
ondergang de Oosterlingen reeds 30 jaar lang
spreken. De ondergang van het Avondland
was aanstaande, maar die komt niet, omdat
op den drempel van den ondergang een breed
massief komt, die een blok kan vormen, dat
heerschen kan over de wereld. De generatie
van heden maakt mee de geboorteweeën van
den nieuwen tijd. Wij maken mee den onder
gang van het liberalisme, van het socialisme,
van het kapitalisme. Wij verheugen ons er
over, dat het oude ten onder gaat, want wan
neer het zoo zou blijven als het thans is, zou
dat meer dan treurig zijn. Wie niet zou ge
voelen dat deze maatschappij ten onder gaat,
heeft geen hersenen. Wij willen herstellen de
goddelijke ordening van ons volk, voorzoover
onvolkomen menschenhanden dit kunnen
doen. Spreker wil iets zeggen over de beschul
diging dat de nationaal-socialisten halve
Duitschers zijn. Het nationaal-socialisme is
internationaal. Het werd geboren in Italië en
Duitschland, het komt ook hier, al zal het dan
wat later komen dan elders, zooals wij steeds
achteraan komen.lederen dag wordt het groo-
ter en sterker. Wij hebben, zeide spreker,
sympathie voor een ander volk, voor het
Duitsche en het ïtaliaansche volk, we heb
ben ook sympathie voor Franco. Er wordt
haat gepredikt tegen het Duitsche volk, in de
eerste plaats door de Joden. Het nationaal-
socialisme heeft een einde gemaakt aan de
heerschende positie der Joden. Wij zijn geen
anti-semieten, aldus spreker, maar ook in ons
land zullen wij een einde maken aan de heer
schappij der Joden. De Marxisten prediken
eveneens de haat en de boycot tegen Duitsch
land.
Ir. Mussert besprak nog de sancties, het
geen, aldus spreker, tot gevolg had, dat men
in Italië zeide: houden jullie je rommel maar,
we maken het zelf. Deze sancties hadden een
verminderde export tot gevolg. Opruiende
Marxistische lectuur wordt nu in de export
artikelen verstopt. Dit heeft natuurlijk een
belangrijke toeneming van den export tot ge
volg. (Gelach). Ir. Mussert besprak de con
ferentie van Londen, van Ouchy en van Oslo.
Londen en Ouchy hadden geen resultaat en
van Oslo verwacht spreker ook geen resultaat,
want de export naar Duitschland is viermaal
zoo groot als de export naar de Scandinavi
sche landen. De taak van ons volk is, te zijn
een brug tusschen Engeland en Duitschland.
Men doet dit niet, maar voert een haatpoli-
tiek tegen Duitschland.
Verder besprak de heer Mussert het staats
socialisme in Rusland, waar feitelijk alles be
hoort aan Stalin, al heet het ook dat de grond
van den boer en de fabrieken van de arbei
ders zijn.
De gouden standaard was een aanbidding
van het gouden kalf, zeide spreker. Drie jaar
lang moest de gouden standaard worden ge
handhaafd en toen moest de gouden stan
daard wreg en was het ook goed. Goud heeft
geen waarde voor het voortbestaan van een
volk. Daarvoor heeft alleen ax-beid waarde.
Het Mammonisme, mengeling vaxi het libe
ralisme en Marxisme denkt alleen In goud.
Het ïtaliaansche exx het Duitsche volk zullen
er komen, want het werkt. En ons laxid komt
er niet, want het wex-kt niet. We zullen de eer
van den arbeid herstellen. Voorts besprak de
heer Mussert de grondwet-herziening. Deze
grondwet-herziening zal tot gevolg hebben,
dat de persoonlijke vrijheid nog meer aan
banden wordt gelegd.
Over het militairisme sprekende zeide Ir.
Mussert, dat de nationaal-socialisten zijn voor
den vrede. Maar bij den veroveringsoorlog
van Italië hitsten de Marxisten op tot oorlog-
tegen Italië. Wij staan tusschen de keuze, ons
land te verdedigen of niet. Willen we ons niet
verdedigen, dan hebben we geen leger noodig,
Nederland wil zich verdedigen, maar men
heeft er geen geld voor over.
De nationaal-socialisten willen een geoefend
en goed uitgerust leger en een goede vloot.
Niet als de Hertog Hendrik, die 36 jaar oud is
en 10 K.M. vaart als het den wind niet te
hard tegen heeft. Wij willen schepexx die ge
lijkwaardig zijn aan die van andere naties, al
zullen wij er niet zooveel hebben. Wij zijn
geen militairisten, maar wij stellen het bloed
van onze jongens hooger dan den inhoud van
onze portemonnaie.
Aaxi het slot zijner rede zette spreker de
taak van het nationaal-socialisme uiteen,
waartoe in het bijzonder behoort de opvoeding
onzer jeugd tot volwaardige menschen. Ook de
zorg voor den ouderdom zal moeten wox-den
weggenomen, niet met een ouderdomspen
sioen van drie gulden maar door de zekerheid
van een onbezorgden ouden dag.
De N. S. B. gaat de verkiezingen in als een
partij tegen alle anderen. Het nationaal-socia
lisme wil met elkaar ons volk opbouwen en
wij zullen overwinnen. Dat alle andere mach
tegen tegen ons staan verheugt spreker. Dit
beteekent dat het nat.-socialisme iets goeds
wil brengen.
Om te dokken.
Het Nederlandsche stoomschip „Sint Anna-
land". het welk van Newcastle een lading
steenkolen aan het Hoogovenbedrijf gelost
heeft, is voor de jaarlijksche schoonmaak
beurt naar Amstex-dam opgevax-en waar het
ligplaats heeft genomen in. het Amsterdam-
sche Droogdok.
Zangconcours in het
Patronaatsgebouw.
Van den Ring Noord-Holland van den Kon.
Bond van Chr, Zang- en Oratorium-
vereenigingen.
De ring Noord-Holland van den Konink
lijken B'oxid vaxi Chr. Zang- exx Qratorium-
vereenigïngen in Nederland zal op den eer
sten Pinksterdag een zangconcours houden
in de groote zaal van het Patx-onaatsgebouw.
Dit jaarlij ksche concours werd vorig jaar te
Bergen georgaxiiseerd.
HAARLEMSCHE ORKEST VEREENIGING.
De Haarlemsche Orkest Vex-eeniging geeft
hedenavoxid in de Gemeentelijke Concertzaal
te Haarlem een concert onder leiding van
Frits Schuurman; de soliste Is Paula Lixxd-
berg (zang).
Het pi-ogramma, dat zal wox-den uitgevoex-d,
luidt: Ouverture Figaro's Hochzeit van Mo
zart, 3 werken voor strijkox-kest van Purcell
en Dvorak's Symphonie Aus der neuexi Welt,
De soliste brengt o.m. ten gehoore Mahler's
Kindertotenlxeder en een solocantate voor alt
en orkest van B. Marcello: „Dopo tante e
tante pene".
HET PROGRAMMA VAN STRAWBERRIES
Voor a.s. Zondag luidt het programma als
volgt:
Heeren:
Strawberries 3—B. M. H. C. 8. 12.30 uur.
Strawberries 1—H. H. IJ. C. 2, 14 uur.
Dames:
Strawberries 1—Ti O. G. O. 10.30 uur.
B. D. H. C. 6Strawberries 2, 9.30 uur.
Zaterdag 14.30 uur wordt gespeeld:
Strawberries a—B. M. H. C. c
De stand ixx de promotieklasse A is thans:
gesp.gew.gel.verl.pnt. v.-t.
Leiden li 8 2 1 18 38—18
Alkmaar 10 7 1 2 15 33—15
H. D. M. 2 11 6 0 5 12 32—29
H. H. IJ. C. 2 10 5 1 4 11 24—31
Studenten 10 3 3 4 9 17—23
Strawberries 10 3 2 5 8 21—23
B. M. H. C. 2 9 3 2 4 8 22—25
Kieviten 11 o 1 10 1 13r-41
DE TUIN VAN ALLAH.
De inhoud van de hoofdfilm van het nieuwe
programma van „De Pont", „De Tu-in van Al
lah" met Mariene Dietrich en Charles Boyer
geven wij hieronder verkort weer.
Na den dood van haar vader, dien zij ja-ren
lang heeft verzorgd, staat Domini Enfilden
alleen in de wereld. Het reizen en trekken
bevalt haar echter niet en op aanraden van
de Moeder-Overste Josephine van het kloos
ter, waar zij in haar jeugd werd opgevoerd,
gaat zij naar Noord-Afrlfca om in de een
zaamheid der woestijn zichzelf terug te vin
den. Ter zelf der tijd -blijkt, dat uit het Trap
pistenklooster bij Tunis een monnik ont
vlucht is. Het lot voert deze beide mexxschen,
Domini en een man die zich Boris Andx-owski
noemt, in de zelfdé spoorweg-coupé, An-
crowski wekt de belangstelling van het meis
je, mede door zijn nogal vreemdsoortig ge
drag.
In Beni Mora aangekomen engageert Do-
mini Batouch, die niet alleen kruier en gids,
xnaar bovendien dichter en filosoof is, om haar
op haar verderen weg als gids te dienen.
Nadat Domini op weg naar het hotel ken
nis gemaakt heeft- met den priester, Vader
Roubier, ziet zij dien avond Boris bij het
dansen van de Ouled Nail-meisjes. Irena, de
eex-ste danseres, tracht den neef van Batouch
te dooden. In het gedrang komt Domini in het
gevaar, maar zij wordt door Boris gered. Hij
brengt haar naar het hotel en den volgenden
dag rijden zij samen naar de oase van Sidi
Zerzour, waar zij kennis maken met graaf
Anteoni, die al jaren lang in de woestijn
woont. Als eenige Arabische meisjes nieuws
gierig de Europeanen bekijken, ontdekt een
van haar om Boris' hals een crucifix. Boris
geeft vreemdbewogen het kruisbeeldje aan
het meisje, doch zijn vex-warring en zijn
vreemdsoortig gedrag zijxx noch Domini, noch
graaf Anteoni ontgaan, die zich in stilte
daarover verwonderen, en geen aannemelijke
verklaring kunnen vinden.
Een week later, tijdens een bezoek met
graaf Anteoni aan den bazaar, laat Domini
zich de toekomst voorspellen door een zand-
ziener, die haar „groote vreugde" voorspelt,
welke gevolgd zal wox-den door droeve tij-den.
Dagelijks zwerven Boris en Domini door
de woestijn. De man zinspeelt er op, dat er in
zijn leven dingen zijn. die hij liever vergeet
en donkere plaatsen, die maar donker moe
ten blijven. Domini voelt zich echter zeer aan
getrokken tot den vreemden man, ofschoon
Vader Roubier haar waarschuwt voor Boris,
De priester heeft nl. ook reeds opgemerkt, dat
Boris zich ongewoon gedraagt wanneer er ge-
sproken wordt over dingen van religieuzen
aard en hij acht 't zijn plicht om Domini in
bescherming te nemen.
Boris voelt dat hij zijn groeiende liefde
voor Domini moet tegengaan en besluit om
Beni Mora te verlaten. Doch Domini houdt
hem terug en de ontmoeting, die een afscheid
had moeten zijn. eindigt met een belofte van
eeuwige trouw. Vader Roubier voltrekt, hoe
wei met. innerlijken tegenzin, bet huwelijk.
En gelukkiger dan ooit aanvaardt bet jonge
paar een romantische huwelijksreis naar de
eenzame gebieden der woestijn. Als ware no
maden van de Sahara trekken zij met hun
karavaan over de onafzienbare zand
vlakte en er is niets anders dan hun geluk.
Maar hun geluk is niet van langen duur.
Domini komt spoedig te weten, wie haar man
iseen ontvluchte monnik.
