Vlammende Schoonheid
FEUILLETON
Naar bet Engelsch van
TEMPLE BAILY.
(Nadruk Verboden.)
8>
De zon was aan het ondergaan en zette de
wereld in gloed. De boomstammen en de heg
gen waren versierd met het vurig rood van
den wilden wingerd, de grond was bezaaid
met afgewaaide bladeren, geel en amber en
gloeiend roodbruin. De naalden van de den
nen glinsterden, alsof er een laagje ijs om
zat, de rivier en de hemel glansden in een
eigenaardig licht. Maar Michael was het als
of al dit licht, al deze schoonheid uitging van,
haar oorsprong vond in Virginia's gestalte.
Zij stond stil en hief haar hoofd naar de zon
op. Zij sprak tegen haar broer, maar Michael
kon haar heldere stem duidelijk verstaan:
O, Rickey, als je dit allemaal eens in je
boek kon beschrijven!
Wat allemaal?
Al deze schoonheid, deze vlammende
schoonheid! Gebruik je pen als een penseel,
zoodat de bladzijden worden als een prachtig
oud schilderij!
Haar stem klonk nóg dringender, als m
extase
Ons leven is zoo kleurloos en grijs ge
weest. Maar je zou kunnen schrijven over
alles, wat we gedroomd hebben, alles wat we
gemist hebben
Hij scheen haar te begrijpen.
Zooals de oude Florentijnen? Een mo
dern schilderij, en toch rijk als oud brocaat
ofof beschilderd Spaansch leder.
Virginia's oogen glansden.
Zoudenzouden wij het „Vlammende
Schoonheid" bunnen noemen, Rickey?
Michael had moeite om een uitroep te onder
drukken. Hij wist wat een goede titel was!
Richard ging op een omgevallen boomstam
zitten.
Het zou misschien wel voldoen. Maar je
begrijpt toch wel, dat het mijn boek is en niet
het jouwe, Jinny.
Hij zei dat zóó pedant dat Michael hem wel
een klap om zijn ooren had willen geven, De
vlegel! Alsof zijn zusje niet tien keer meer
waard was dan hij! Maar Virginia scheen het
niet eens te merken.
Natuurlijk is het jouw boek, gaf zij toe,
en kwam naast hem zitten. Toen keken ze
zwijgend naar de wegstervende zonnepracht.
Virginia hield ontzettend veel van haar jon
geren broer, niettegenstaande zijn egoïsme. Zij
begreep hem' misschien beter dan wie ook.
Haar liefde voor hem was als die van een moe
der. zij vergaf hem alles, en vroeg niets. Even
later begon zij over zijn toekomst te spreken.
Vader heeft altijd teveel in het verleden
geleefd. Maar wij zijn van dezen tijd en wij
hebben nog een heel leven voor ons. Ik heb
een gevoel alsof wij ons op een schip bevin
den, dat ons naar een onbekend land brengt
O. ik hoop, dat het nieuwe leven een succes
wordt!
De stem van den jongen klonk wrevelig.
Ik weet zeker, dat ik succes zal hebben
als ik maar eenmaalvrij ben.
De zon was onder den horizon gezakt. De
lucht was van die broze glashelderheid, die
herfstavonden hebben tusschen zonsondergang
en schemering.
Virginia stond op.
Het is al laat, Rickey. We moeten gaan
Toen ze langs Michael's schuilplaats kwa
men hoorde men haar zeggen:
Hoeveel geld heeft Grogan je gegeven
Duizend dollar in contanten.
O waar is het?
Rickey klopte op zijn jasle
Hier. j
Rickey, je moet niet zoo veel geld by je
dragen!
Het. wa* te laat om het r>e bank te
brengen
Als we thuis zijn, moet je het maar dade
lijk op een veilige plaats opbergen.
Ik ben geen klein kind, Jinny.
Hun stemmen klonken zwakker en zwak
ker. Het schemerde reeds, en een enkele ster
blonk aan den nog lichten hemel.
Plotseling hoorde Michael naast zich een
geluid, dat niet veroorzaakt werd door den
wind of door een laten vogel. Hij zag een
man opstaan uit een platte schuit, die tus
schen het riet verscholen lag. De donkere ge
stalte stapte op den oever en volgde het pad
dat Virginia en haar broer hadden genomen.
Het kwam Michael voor dat hij hen achter
volgdehad hij ook gehoord, dat Richard
al dat geld bij zich droeg?
Michael sprong op. Toen hij eveneens het
pad koos, zag hij de gouden schijf van de maan
boven den horizon stijgen. Het boschje was
al donker, maar toen hij het verliet zag hij de
twee Farquhars langzaam over het veld ver
der loopen. Terwijl hij keek, gingen ze juist een
tweede boschje in en meteen zag hij den man
achter hen tevoorschijn komen. Michael
schreeuwde een waarschuwing. Op dien kreet
draaide Rickey zich om en greep zijn aanval
ler beet. Zij worstelden en Michael kwam juist
op tijd om Rickey te hooren zeggen: 't Is
Lute Carney maar.
Nou, hoe denk je erover? vroeg de mar
op beleedigenden toon.
Rickey lachte gedwongen.
'k Zal je maar weer laten gaan.
Dat in geen geval, kwam Michael tu-
schenbeide.
Hij is dronken, zei Rickey. Hy zou or
niets gedaan hebben.
Hij wist, dat u geld had.
Ik zeg u, dat hij dronken is. Lute is geei
struikroover.
Laat hem niet gaan, laat hem niet gaai
zei Virginia heel zacht tegen Michael.
Jinny, dit zijn mijn zaken, verklaard
haar broer scherp. Ik kan wel voor meze'
zorgen.j zich
en liep met Michael d"or,
Wat bedoelt uw bi "m i
Vraag het me niet.
Als ik u kan helpen
Dat kunt u niet.
Michael stond stil en keek naar de beide
mannen.
Is het wel veilig om ze alleen te laten?
Rickey wil niet, dat wij ons erin mengen.
Ik geloof, dat hij een groote domheid be
gaat.
Mr. McMillan, herinnert u zich het ver
haal van de lepels? Virginia sprak snel en
nerveus. Hoe die Richard Farquhar speelde
en dronk, en dat sindsdien elke generatie een
spelenden en drinkenden Farquhar telt? Dat
klonk heel romantisch maar in werkelijkheid
is het een afschuwelijke gedachte. Daarom is
het vooral dat ik Rickey hier vandaan wil heb
ben. Hij speelt met een paar oudere kerels hier
uit de stadLute is er één van en hij heeft
een verschrikkelijken invloed op Rickey.
Hij zag, dat het haar bijna te machtig werd.
Is er iets, dat ik doen kan? Laat mij uw
'Tiend zijn.
Zy aarzelde en zei toen heel zacht:
Hoe kunt u mijn vriend willen zijn? Ter-
vijl u mij zoo onkiesch hebt behandeld.
Hij stond stil en keek haar verwonderd aan.
Wat heb ik gedaan?
Waarom hebt u de kandelaars gekocht,
terwijl u wist, dat ik ze zoo graag zelf wilde
houden?
Ik heb ze juist gekocht om ze voor u te
redden. Begrijpt u dan niet, dat ze aan den
meestbiedende zouden zijn gekomen, nu ze
eenmaal op de veiling waren? En ik wist, dat
u ze aan niemand wilde afstaan. Ze zijn weer
van u, als u.ze wilt aannemen.
Ze haalde diep adem.
O, wat ben ik daar blij om! Als u eens
wist, wat ik allemaal voor leelijks van u„ ge
dacht heb!
Ze lachten nu allebei, gelukkig als twee
nenschen die elkaar gevonden hebben. Maar
-jij zwegen toen zij Rickey op zich toe zagen
komen.
Lute at alweer uit mijn hand, zei hij met
ets blufferigs in zijn stem. Hij was zoo
dronken als een Turk
Toch een gevaarlijk soort vriend, lijkt hij
mij, merkte Michael op.
Rickey vatte vlam.
Hij is mijn vriend niet, hij is geen gentle
man!
O, ik begrijp 't, zei Michael droogjes.
Trouwens, ik begrijp niet waar u zich
mee bemoeit.
Zijn toon was niet minder dan beleedigend.
Rickey! protesteerde zijn zuster.
-- O, goed. Hij liep vlugger door en bleef
vóór hen loopen.
U moet hem hem vergeven, verontschul
digde Virginia hem, hij is zichzelf niet meer.
Anders is hij niet zoo, maar er zijn .de laatste
dagen zooveel opwindende dingen gebeurd.
U moet hem niet verwennen door te goed
voor hem te zijn en te veel medelijden met
hem te hebben, ried Michael haar.
Maar ik hou zooveel van hem.
Zij zei het eenvoudig, maar zóó oprecht, dat
het zijn argumenten het zwijgen oplegde.
Michael stond stil en keek ontroerd in het
lieve meisjesgezicht.
Niemand heeft mij ooit om mijn zwak
heid liefgehad, zei hij met bewogen stem.
Zij sloeg haar oogen naar hem op.
Ook uw moeder niet?
Zy stierf, toen ik nog klein was..
Is er niemand anders geweest?
Mijn vrouw. Maar zij heeft nooit van mij
gehouden. Ons huwelijk was een vergissing.
Oh, vergeef mij
In het witte maanlicht zag hij een onuit
sprekelijk medelijden op haar gezichtje. En
op dat oogenblik wist hij, waarnaar hij al die
jaren verlangd hadnaar iemand, die
medelijden met hem had.
Hij nam haar hand en kuste die. Zij schrok
toen hij dat deed, maar hij wist, dat zij het
hem niet kwalijk nam. Daar was hij zeker van.
Toen hij weer naar haar op keek zag hij, dat
haar gezicht naar de lucht gewend' was. Zijn
blik gewaarwordend zei ze snel:
Ik vind deze herfstavonden heerlijk.
Hoort u de rivier zingen?
Daarna vertelde hij haar wat van zijn jeugd.
'Wordt vervolgd.)
Het nieuwe hoofdbureau van politie te Rotter
dam nadert zijn voltooiing. Een kijkje op het
bouwwerk aan het Haaoseheveer
De heer J. v. Munnik te
Drunen, maakte bij het
biljarten een serie van.,..
807 caramboles
Het nieuwe Volkshuis in het East End van Londen is door den Koning en de Koningin van Engeland
met een bezoek vereerd. Een snapshot bij de aankomst der vorstelijke gasten
Mej. v. d. Vegt Toranio, wonende in
het Tehuis voor Ouden van Dagen aan
den Hoofdweg te Amsterdam, wordt
25 Februari a.s. 100 jaar
De ski-looper Emile Allais, een der Fransche deelnemers aan de internationale
.wintersportwedstrijden te Chamonix, wordt na zijn overwinning in den afdalings
wedstrijd gelukgewenscht
De nieuwbenoemde burgemeester van
Castricum, mr. C. A. F. H. W. B. van
den Clooster baron Sloet tot Everlo,
Is Maandag geïnstalleerd. Een overzicht
tijdens de zanghulde van de Castricum-
sche schooljeugd. Naast den burge
meester zijn moeder
Het personeel der Engelsche posterijen, telegrafie en telefonie, ontvangt op ge
regelde tijden onderricht in het gebruik van gasmaskers op de anti-gas-school te
Falfield
Doordat op de laatste veilingen groote massa's Langendijker kool zijn .doorgedraaid", doen
de koeien op de boerderijen zich thans te goed aan d'rt voor hen zoo bijzondere maal
y
