2
Om 6000 K.M. tertiaire wegen.
Jongens wordt levensmoed gegeven.
U'
iv. i
DE REISCENOOTE.
DINSDAG 9 MAART 1937
Belangrijk wetsontwerp voor land- en tuinbouw.
Onder de vele wetsontwerpen, die
de laatste weken bij de Tweede Ka
nier ingediend zijn is er een, dat in
het bijzonder de belangstelling dient
te hebben van allen, die direct bij
land- en tuinbouw betrokken zijn.
Het is het wetsontwerp op de finan
ciering der tertiaire wegen, dat
vreemd genoeg nog niet die be
spreking heeft gevonden, die het
gelet op zijn beteekenis, verdient. En
het zal zaak zijn te zorgen, dat juist
dit wetsontwerp met de grootste
spoed wordt afgedaan in elk ge-
val vóór de verkiezingen opdat
deze bij uitstek nationale zaak snelle
voortgang kan hebben
Het ontwerp bevat slechts drie artikelen,
maar zij vormen het uitgangspunt om nu
eindelijk te komen tot een snelle en afdoende
verbetering van het zoo belangrijke wegen
net. dat over het geheele land verspreid de
geheele aan- en afvoer van het platteland
verzorgt. En waaraan thans nog zoo onein
dig veel mankeert. Bij deze artikelen wordt
voorgeschreven, dat in elke provincie een
tertiair wegennet bij verordening wordt vast
gesteld, bevattende de bestaande wegen, wel
ke naast de Rijwswegen en de Prov. wegen
noodig zijn als verbindingswegen voor het
imotorverkeer.
Art. 2 regelt o.a, de uitkeeringen aan de
provincies ten behoeve van de wegen en stelt
deze:
a. voor de Prov. wegen op 35 pet. van het
21/28,6 van de ten bate van het Verkeers-
fonds komende opbrengst der motorrijtui
genbelastingen en der rijwielbelasting in het
ibegrootingsjaar;
b. voor de tertiaire wegen op 10 pet. van
het 21/28,6 van die opbrengst. Voor wegen
waarop tol wordt geheven, wordt geen uit-
keering verleend, De betaalbaarstelling ge
schiedt nadat de opbrengst van de belastin
gen bekend is, doch de minister van Water
staat kan daarop voorschotten aan de Pro
vincies verstrekken.
Het aandeel van elke Provincie in de ge
zamenlijke uitkeering voor de tertiaire we
gen wordt bepaald in evenredigheid van de
belastingopbrengst-in de Provincie.
De gegeven oplossing is lang niet ideaal,
maar met de ministers kan men er als „nood
toestand" genoegen mee nemen, in afwach
ting van het oogenblik, dat conjunctuurher
stel, 200 mogelijk gepaard met de verlaging
der lasten, weer een geregeld accres zal
brengen.
Het is echter van het allergrootste belang,
dat de voorgestelde wet nu zoo spoedig mo
gelijk gepaard met de verlaging der lasten,
weer een geregeld accres zal brengen.
Het is echter van het allergrootste belang,
dat de voorgestelde wet nu zoo spoedig mo
gelijk haar weg naar het Staatsblad vindt en
met volle kracht aan het in orde brengen,
van dit uitgebreide terriaire wegennet be
gonnen kan worden. Immers, het lijkt nu wel
zeker, dat wij zijn aangekomen op het punt
van omslag in de conjunctuur.
Het komt er dus juist! thans op aan, dat
alles 'in het werk wordt gesteld om bij dezen
overgang land- en tuinbouw zoo goed mo
gelijk uit te rusten, om zich van de geslagen
wonden te herstellen. Dat het vraagstuk van
snel, goed en goedkoop vervoer daarin een
belangrijke rol speelt, ligt voor de hand.
Van een snelle behandeling van het wets
ontwerp zal het afhangen of de lijdensge
schiedenis van ons hoogst belangrijke ter
tiaire wegennet nu eerlang beëindigd zal
worden.
Daarvoor is ook van het grootste belang
hoe de verdeeling van de beschikbare mid
delen over de verschillende provincies zal
plaats hebben. Want het is hier een bij uit
stek landelijk belang, waarbij alle Provincies
gelijkelijk geholpen moeten worden, naar de
mate hunner behoeften.
In beginsel is er stellig veel voor te zeggen
om een Provincie te laten profiteeren van
een deel der belastingen in haar gebied op
gebracht, teneinde dit aan belangen in eigen
gebied te besteden.
Mits dit zoo zouden wij er aan toe wil
len voegen mits dit niet leidt tot gevol
gen, die ongewild groote verschillen en
daarmee groote onbillijkheden meebrengen.
Het zal dan ook zaak zijn, bij voorbaat na
te gaan hoe de voorgestelde regelen in de
praetijk zullen werken. De Algemeene Ne-
derl. Verkeersfederatie werkt reeds in die
richting en dat zal belangrijk studiemate
riaal opleveren.
Wij zijn ietwat huiverig voor de in de Me
morie van Toelichting aanbevolen „toeval
lige" omstandigheid, dat in de Provincie
waar de opbrengst der hier bedoelde belas
tingen het hoogst is, in het algemeen ook de
kosten van verbetering per K.M. het hoogst
zijn. Zonder dit in zijn algemeenheid te kun
nen tegenspreken is het toch niet uitgesloten
dat dit toeval ons hier of daar parten speelt.
En dan lijkt een goed berekende verdeeling'
van dit „toeval" met eventueele mogelijk
heid van correcties, waar dit noodig is, wel
op haar plaats.
Ook zouden wij er de voorkeur aan geven,
de bepaling, dat het tertiaire wegenplan ten-
Het afscheid van
dr. Van Voorthuysen.
r
Vertegenwoordigers van het buitengewoon
onderwijs uit het geheele land waren Zater
dagmiddag in de aula van de Dalton-H.B.S
aan den Aaronskelkweg te'sGravenhage bij
een om hulde te brengen aan den scheiden
den inspecteur van het buitengewoon on
derwijs, dr. A. van Voorthuysen.
Tot de officieele genoodigden behoorden de
minister van onderwijs, prof, dr. J. R. Slo-
temaker de Bruïne
Namens het huldigingscomité sprak de
heer C. de Jeu, voorzitter, een woord van
welkom, in het bijzonder tot den minister,
dr. van Voorthuysen en mevrouw, aan wie
bloemen waren aangeboden, de aanwezige le
den van het eere-comité en dr. De Groot, di
recteur van deze H. B. S.
De minister sprak zeer waardeeren.de woor
den over den arbeid van dr. van Voorthuy
sen.
Spr. was dankbaar, dat hij van dr. Van
Voorthuysen nog geen afscheid behoefde te
nemen, omdat deze afgetreden inspecteur
sinds 1 Maart als raadsadviseur aan het de
partement van onderwijs was verbonden
Des avonds is dr. Van Voorthuysen een
jnaaltijd aangeboden.
minste één maal in de 10 jaren hemen wordt
om te zetten in een imperatief van korteren
duur. Als regel zal dat zeker wel het geval
zijn, maar bij de snelle wijzigingen in aard
en richting van het verkeer, mag men zelfs
niet de kleinste kans loopen, dat het ter
tiaire wegenplan niet om zoo te zeggen van
jaar tot jaar aan de omstandigheden ge
toetst wordt.
In elk geval is hei, zaak de oogen te openen
voor de voor het platteland zoo hoogst be
langrijke wet op de tertiaire wegen, die thans
ter tafel ligt, Opdat met de grootste spoed
daarover de juiste belissing genomen zal
worden, die volgens het ontwerp van terug
werkende kracht zal zijn vanaf 1 Januari
1937.
v. d. L.
Staatscommissie ter bestudee
ring van het Bankwezen.
Onder voorzitterschap van Jhr. De Geer.
Bij Koninklijk Besluit is een staats
commissie ingesteld met opdracht
om te dienen van advies over de vraag
of ten aanzien van het particuliere
bankwezen voorziening noodig of
wenschelijk is, zoo ja, in welken zin
zulks onder mededeeling van haar
gevoelen over de daarmede samen
hangende vraagstukken, ook voor wat
betreft de vraag, of en in hoeverre het
statuut van de Nederlandsche Bank,
onder inachtneming van de noodige
waarborgen voor haar onafhankelijk
heid, wijziging zou behoeven.
Benoemd is tot lid en voorzitter dier com
missie: jhr. mr. D. J. de Geer te 's-Graven-
hage. Tot lid is o.m. benoemd prof. mr. A. M,
de Jong, te Bloemendaal.
De Ziekenverzorgingswet.
Uitstel van behandeling gevraagd.
Hét bestuur van de landelijke Federatie ter
behartiging van het ziekenfondswezen heeft
zich tot de Tweede Kamer gewend met het
verzoek om het ontwerp Ziekenverzorgings
wet, zooals dat er uit ziet na de Vrijdag j.l.
gepubliceerde zesde nota van wijziging, nog
niet in behandeling te willen nemen, ten
einde het bestuur gelegenheid te geven ook
deze nota grondig te bestudeeren en van zijn
inzichten aan de Kamer te doen blijken.
Het bestuur grondt dit verzoek op zijn oor
deel, dat dit'ontwerp in den werkélijken ziri
des woords levensbelangen van het Neder
landsche- Ziekenfondswezen raakt en uit zijn
studie van het wetsontwerp, zooals dat er uit
zag na de vijfde nota van wijziging, afdoen
de is gebleken, dat deze materie op onvol
doende wijze is geregeld en voorbereid.
In dit adres worden de verschillende artike
len van het ontwerp uitvoerig behandeld. Een
voorname plaats wordt in het adres ingeruimd
aan;,de behandeling van eenige elementaire
eischen, waaraan een behoorlijke wettelijke
regeling van het ziekenfondswezen zou moe
ten voldoen.
EEN DER STICHTERS VAN NOORDWIJK
OVERLEDEN.
Te Brussel is overleden de heer W. Tap-
penbeck, die naast wijlen burgemeester
Pické een der stichters van de badplaats
Noordwijk is geweest.
Jarenlang heeft hij de leiding gehad van
het kurhaus „Huis ter Duin". Onder zijn
directie is dit uitgegroeid tot het grootste
hotelbedrijf langs de geheele Noordzeekust.
Saneering van den brand-
stoffenhandel in gevaar?
Vergadering van handelaren.
De bond van Nederlandsche handelarén in
brandstoffen heeft alhier een spoedvergade
ring in het gebouw voor Kunsten en Weten
schappen gehouden ten einde zijn houding te
bepalen inzake de saneering in het brand
stof fenbedrijf.
De voorzitter, de heer H. van Galen Last,
drong er met klem op aan, dat de handel van
stad en platteland ter zake één lijn zouden
trekken, ten einde stelling te nemen tegen het
streven van de conventie. De deur voor on
derhandelen moet open blijven en nadrukke
lijk moet worden verklaard, dat de organisa
tie de saneering wenscht voort te zetten, doch
niet tot eiken prijs. Spr. vestigde er voorts de
aandacht op, dat ook ten aanzien van de ves
tiging aan de coöperatie reeds zekere toezeg
gingen zijn gedaan. Op deze rede, welke met
luid applaus werd beantwoord, volgde een zeer
uitgebreide bespreking, welke zeer positief tot
uitdrukking bracht, dat de handel er niet aan
denkt voor den eisch van de conventie te
zwichten, doch overigens onmiddellijk bereid
is elk aannemelijk voorstel tot behoud der
saneering te overwegen.
Een motie, waarin dit standpunt werd vast
gesteld, werd met .algemeene stemmen aan
vaard'.
MOTORRIJDER IN BOTING MET
PERSONEN-AUTO.
Maandagmiddag omstreeks half zes reed
de heer C. D. Smit, student te Wageningen
met zijn motorrijwiel op den Rijksstraatweg,
toen op den Wageningschen berg plotseling
een personenauto, bestuurd door den heer C.
v. d. Koppel uit Amsterdam achter de boo-
men vandaan kwam en den straatweg op
reed. S. kon niet tijdig meer remmen en bot
ste met groote vaart tegen de auto, waarvan
het linkerportier werd ingedrukt.
De motorfiets werd totaal vernield, S.
is in hoogst ernstigen toestand naar het zie
kenhuis „Ziekenzorg" te Wageningen ver
voerde
VITRAGE
GORDIJNEN
De oogen van Uw huis, de ramen, moeten
steeds een irisch en aantrekkelijk uiterlijk
toonen. Onze vitrage gordijnen vallen op
door smaakvolle dessins en uitstekende
kwaliteit. Hiermede lanceeren wij eenige
bizondere aanbiedingen.
MARQUISETTE
met schulp 0.65 p. Meter
FILET
zeer modern 0.60 p. Meter
ZOONs
COMPLETE WONINGINRICHTING
BARTEUORISSTRAAT 13-17 - HAARLEM
(Adv. Ingez. Med.)
Het is een lange reis van „Het Putven"
naar „De Schaapskooi".
„Het Breede water"
verschaft werk.
99
itstappen Rotterdam (Beurs)
dan naar de Rozenstraat waar
het station der R.T.M. staat om
vervolgens een poging aan te
wenden met een tramtrein naar Roekan je te
•komen".Ik zi-t in den trein van Breda naar
Rotterdam en herhaal de aanwijzingen, die
ik in het werkkamp „Het Putven" te Chaam
kreeg óver de beste wijze, waarop ik het werk
kamp „De Schaapskooi" kan bereiken. Jawel,
het klinkt zoo eenvoudig, als je het op papier
hebt staan, maar in de praetijk
Om 10.45 uur arriveer ik aan het R.T.M.-
statiion om daar te vernemen, dat de tram
naar Rockanje pas om 8 minuten over twaalf
vertrekken zal. Ik heb dus ruim 5 kwartier
om me zoet te houden. Enfin, dat schikte
nog al. Met behulp van enkele liters koffie en
veel sigaretten kan een reiziger wel iets
doen.
Precies op tijd reden wij in een. zeer gema
tigd tempo weg, onder een oorverdoovend
lawaai. Op het locomotiefje bleek zich n.L
een ietwat schorre, drietoninge sirene te be
vinden en die werd zoo om de minuut in
werking gesteld. Zóó reden wij Rotterdam uit.
in een slakkentempo en de stedeling, gewoon
aan de snelle, electrische tram, voelde het
schaamrood naar de kalven stijgen toen hij
eenige Rotterdammers ietwat misprijzend
kijkend den tramtrein met de fiets zag voor
bij schieten. En dat in het jaar 1937!
In Spijkenisse moest ik overstappen. Ik
had den conducteur omstandig uitgelegd, dat
ik naar Rockanje moest, waarop deze mij even
omstandig' uitlegde, dat ik dan tot Spijke
nisse kon blijven zitten. Ik had een retour
Rockanje gevraagd, maar kon er slechts één
krijgen tot Oostvooriie. Van daar moest ik
dan per auto naar Rockanje.
Het was een troosteloos ritje, waarbij ik
niets anders zag dan akkers en weilanden,
oververzadigd van water, benevens hier en
laar een schemering van nat-glimmende
wegen.
In Spijkenisse kwam de conducteur mij
waarschuwen toen ik over moest stappen. Wa
rempel, de R.T.M. had daar nog een tremtje
staan van precies hetzelfde formaat als het
vehikel waar ik uitgestapt was. Ik bleek uit
gerekend de eenige pasagier in de afdeeling
pluche te zijm
Na een rit van ruim IV2 uur belandde ik
in Oostvooriie. De zorg die de conducteur voor
zijn eenigen passagier aan den dag legde, was
werkelijk voorbeeldig. Hij bracht mij van het
perron naar den weg door het dorp, beduidde
mij toen dat ik de tramrails moest oversteken
en legde mij tenslotte uit, dat ik in die ga
rage, waarop ik met koeien van letters taxi-
verhuurinrichting zag staan, een auto kon
huren.
I11 een waarlijk vorstelijke taxi, ingericht
voor 6 personen, ben ik naar het werkkamp
gebracht. De weg was niet zoo heel eng mooi,
maar toch al weer stukken beter dan in
Ohaam. Na circa 12 minuten stopte de taxi
voor een wit hek met er boven een bord
waarop stond te lezen: „De Schaapskooi".
Het was ongeveer half 3 in dén middag. Wan
neer u nu weet dat ik om 9.15 uur van het
werkkamp „Het Putven" te Chaam was ge
start, dan kunt u nagaan hoe lang de reis
geduurd heeft. Ruim 5 uur reizen, 't Was
welletjes!
„Even voorstellen, m'n naam is Nauta,
kampcommandant". Mijn verbazing duurt
maar heel even, dan noem ik eveneens m'n
naam. Waarom ik verbaasd ben? Om het
jeugdige uiterlijk van dezen kampco, den heer
P. Nauta, leider van circa' 100 jongens, waar
van Rotterdam en den Haag het overgroote
gedeelte hebben geleverd. Alleen een journa
list kan zoo indiscreet zijn om den leeftijd
van den gastheer te vragen. Ik ben journa
list en dus,... Neen, het antwoord op mijn
vraag zal ik niet publiceeren. De mede
deeling dat ik te gast ben bij den jomgsten
kampcommandant is de 9, die door de Cen
trale voor WerMoozenzorg" zijn aangesteld
is voldoende.
„Door den regen is er vandaag' nog niets
van werken gekomen," aldus één der eerste
mededeelingen van den kampco. Ik knik toe
stemmend. In Chaam was het bij mijn aan
komst hetzelfde geval, 't Gekstee is dat daar
na mijn komst het weer opklaart ennau
welijks ben ik een half uur in „De Schaaps
kooi" of het wordt eveneens droog, d.w.z. de
jongens zullen toch nog naar het werk kun
nen gaan. Ondertusschen- neemt de bezoeker,
vergezeld van den gastheer, een kijkje op het
terrein. Het kamp lijkt hier anders dan in
Chaam, maar in wezen is het toch hetzelfde.
Alleen zijn hier dan 12 barakken, elk inge
richt voor 8 jongens (chef inbegrepen).
Voorts zijn alle barakken in tweeën ver
deeld: een slaapzaaltje met alleen 1-persoons
kribben en een gedeelte waar de jongens nog
even kunnen zitten. Ook is er in dit kamp
geen waschlokaal. Wasschen doen de deel
nemers in hun verblijf. De leeszaal is leuk in
gericht. Geheel door de jongens zelf gedaan.
Ook de aardige rustieke hoekjes op 't kamp
terrein en de dito bruggetjes, doen het goed.
.Natuurlijk kijken wij in de keuken, waar de
kok, in vol ornaat, ruitjesbroek, witte jas en
muts den scepter zwaait.
Dan noodigt de kampco mij uit om naar
het werk te gaan kijken. Ik schiet in m'n re
genjas, hetgeen tot gevolg heeft, dat na 10
minuten de regen zich al weer laat gelden.
Langs slingerende eenmanspaadjes voert de
kampco mij naar het „Breede Water", dat de
kamp-deelnemers thans geheel in orde ge
bracht hebben. Zoover m'n oogen reiken zie
ik een duinmeer, met hier en daar eilandjes.
Een prachtige vogelbroedplaats. Daar was
het ook om begonnen, want dit meer was
door de snelle vegetatie geheel aan het dicht
groeien, zoodat onder de vogels een ware wo
ningnood uitbrak. Mede door de activiteit
van de „N.V. Mij,. Voorne's Duin" en de „Ver-
eeniging tot Behoud van Natuurschoon" is
men er in geslaagd „De Schaapskooi" aan
den binnenkant van de duinbosschen in te
richten. Het weïkobject voor de werklooze
jeugd lag hier voor de hand.
Wij gaan verder naar den vijver, welke
de jongens nu aan het graven zijn en waar
voor een stuk waardelooze grond met wat on
kruid opgeofferd wordt. Als wij bij dit werk
komen zijn de jongens al weer weg. De regen!
De grond is hier al diep uitgegraven en aan
gezien een kleine 100 paar armen het werk
aanpakken, za 1 men binnen niet al te lan
gen tijd gereed zijn. Welk werk er dan gedaan
wordt? De kampco lacht even, eer hij ant
woordt: „Weer terug naar het „Breede Wa
ter", daar is nog genoeg te doen!"
Het loopt tegen etenstijd als wij, wederom
langs slingerende paadjes terugkeeren naar
het kamp. „Springen", hoor ik voor me roe
pen. Een waterplas over de geheele breedte
van het pad verspert ons den weg. Erg lang
is zij gelukkig niet. Maar even later komt er
eentje die veel langer is. Zigzag stapt de
kampco dan over den plas heen en geluk
kig heb ik lange beenen zigzaggend volg
ik hem.
Reeds in de verte kan men het kamp zien
liggen. De lichten zijn al ontstoken. Ik kan
net den tijd vinden om droge sokken en
schoenen aan te trekken, dan luidt de
etensbel.
's Avonds is er vraag-avond, d.w.z. de in
de Vragenbus ingediende schriftelijke vragen
worden dan behandeld. Voorts wordt er na
tuurlijk gezongen. Vervolgens deel de heer
Nauta den uitslag mede van den barakna-
menwedstrijd de jury, gevormd door de
kampdames en den kampco, had daarbij een
zware taak en dan is het: dagsluiting.
De kampco leidt deze zelf. Eerst leest hij
den aandachtig luisterenden jongens een ge
deelte uit den bijbel voor, dan legt hij, een
voudig en duidelijk uit, wat daarmede be
doeld wordt. Tenslotte gaat hij dan voor in
gebed. De dagsluiting wordt geopend en ge
sloten met gezamenlijk zingen van een
psalm, begeleid op het orgel.
Slechts even praat ik met den heer Nauta
na, dan zoek ook ik m'n krib op. Hoe laat m'n
slapie in dit geval de kampco, te bedde ging,
weet ik niet. Toen sliep ik al als een roos,
Een halve eeuw geleden
Uit Haarlem's Dagblad van 1887
9 Maart.
Door B. en W. was het voorstel ge
daan tot het verkrijgen van machtiging
om school C openbaar voor afbraak te
verkoopen. Naar aanleiding daarvan
werd door den Voorzitter lezing ge
daan van een schrijven van den ge
meente-archivaris, inhoudende het
verzoek, uit genoemd schoolgebouw,
vóór men tot de slooping overging, een
paar kunstig gemaakte schoorsteen
mantels, voorts eenige balken, draag-
steenen,' sleutelstukken enz., weg te
nemen, daar het behoud van die voor
werpen voor de gemeente van belang
is. Door den heer Dr. Cuypers was het
verzoek gedaan om eenige van die
voorwerpen ten behoeve van het Rijks
museum te mogen ontvangen.
Door den heer Gallandat Huet werd
op de waarde van enkele deelen van
het gebouw, dat uit de '16e en 17e eeuw
dagteekent en deel uitgemaakt heeft
van het toenbestaande bisschoppelijke
paleis, gewezen en opgemerkt dat som
mige deelen van het schoolgebouw
meer voor 's Rijks verzameling, andere
weder meer voor die der stad waarde
zouden hebben. De vraag, wat voor het
Rijk en wat voor de gemeente zou moe
ten worden gereserveerd, lokte een ge
el achtenwisseling tusschen enkele leden
uit.
De Voorz adviseerde, het gebouw
voor afbraak te verkoopen, na voor de
™meente een tweetal schoorsteenman
tels en enkele deuren te hebben gere
serveerd en voorts aan den heer Dr.
Cuypers te kennen te geven, dat hij tot
het verkrijgen der voorwerpen, door het
Rijk gewenscht, met den slooper van
het gebouw in onderhandeling zou moe
ten treden.
De roofmoord te Vlissingen.
Onderzoek vordert slechts langzaam.
Dr. E. C. van Rijssel uit Rotterdam heeft
de sectie verricht op de beide slachtoffers
van den roofmoord te Vlissingen. Het on
derzoek vordert langzaam. Het eenige, dat
men nu heeft kunnen vaststellen, is, dat
Woensdagavond laat nog twee mannen in
het café zijn geweest van wie men echter
slechts een zeer vaag signalement bezit.
De politie doet daarom nogmaals een drin
gend beroep op de medewerking van het pu
bliek, om zich direct tot de politie te wenden,
wanneer men iets ontdekt, dat voor het on
derzoek dienstig kan zijn. Wij herinneren er
in dit verband aan, dat het zeer waarschijn
lijk is, dat de dader zelf min of meer ernstig
werd gewond, hetgeen de aandacht op hem
moest vestigen.
TWEE ZIEKEN PER VLIEGTUIG
VERVOERD.
Maandagmiddag is een ambulance-vliegtuig
van het Roode Kruis van het vliegveld Eelde
naar Schiermonnikoog vertrokken. Het toe
stel werd bestuurd'door den instructeur Lam-
bermont, terwijl de arts Brouwer medevloog.
Het vliegtuig was opgestegen om te Schier
monnikoog twee zieken, jongens uit de R.K.
Zieken-vacantiekolonie aldaar naar Arnhem,
waar zij woonden, te vervoeren.
Het toestel heeft de jongens laat 'in den
middag op Eelde gebracht, vanwaar ze per zie
kenauto naar hun woonplaats werden overge
bracht
ITT DE STAATSCOURANT.
Bij Kon. Besluit van 6 Maart 1037, is met
ingang van 1 April 1937 benoemd tot bur
gemeester der gemeente Rucphen en Vorens
einde: J. J. van Buitenen.
De nieuwe burgemeester van Rucphen en
Vorenseinde, de heer J. J. van Buitenen,
werd 27 November 1886 te Delft geboren en
is dus 50 jaar.
Hij is thans wethouder van Breda en
Rijksinspecteur voor de werkverschaffing.
Ik leerde haar in den D-trein kennen. Tien
minuten na het vertrek. Zij droeg een reis-
costuum van uitstekenden snit en een bruin
leeren reishoed. Zóó stond zij in de gang
van den slaapwagen en rookte een sigaret.
In den restauratiewagen nam ik met een
verontschuldigend woord aan haar tafel
plaats. Er was werkelijk geen ander plaatsje
vrij. Weldra waren wij in gesprek. En ik
hoorde, dat zij naar Warschau reisde.
Zij sprak vier talen vloeiend en schilde
haar appel met gratie. Zij had mooie handen
en met groote grijze oogen keek zij iemand
tot diep in het hart.
Den volgenden dag' moest ik naar Dresden.
Zij reisde verderMaar wij wilden elkaar
niet uit het oog verliezenWij wilden el
kaar weerzien
Vier dagen later kreeg ik haar eersten brier
Acht kantjes. Ik wou dadelijk antwoorden.
Maar ik deed het niet. Het was mij niet mo
gelijk.
Een week daarna kwam een nieuw epistel.
Met verwijten. Ik had haar vergetenIk
had haar bedrogen, haar om den tuin geleid.
Ik keurde haar niet eens een antwoord waar
dig
Ik was vertwijfeld. Las en herlas haar tinei
telkens weerIk draaide hem om, bekeek
hem van alle kantenBekeek ook wee
moedig den omslag.
Maar ik antwoordde weer niet. Ik kon niet.
Binnen acht dagen kwam de derde. Dit
keer werkelijk vertwijfeld, verlangend en ver
wijtend. Een brief, waarvan men tranen in.
de oogen kreeg. Ik werd er verdrietig van.
Maar toch kon ik weer niet antwoorden. Ik
verscheurde hem, woedend op mij zelf en de
wereld
Toen bleven de brieven uit. Maar na drie
weken kwam zij zelf. Trotsch, koel, afwij
zend, beleedigd. Zij was alleen maar geko
men om rekenschap te vragen, waarom ik
haar als de eerste de beste behandelde. Ik
wou haar alles uitleggen, wou haar alles zeg
gen. Maar zij liet mij niet aan het woord ko
men, sloeg de deur dicht en ging.
Zoo kon ik haar niet zeggen, dat zij mij
niet eenshaar adres had gegeven
Vrij naar Sigma, jf
