Demonstraties met de G. 1
De G. 1, het nieuwe gevechtsvliegtuig der Nederlandsche Luchtmacht, maakte Woensdagmiddag op het vliegveld te De werkzaamheden aan den verbouw van de Avusbaan te Berlijn naderen haar voltooiing. - Wanneer de
Eindhoven demonstratievluchten baan gereed is, zal zelfs een snelheid van 180 K M. per uur daarop mogelijk zijn
276 leerlingen van 47 onderwijs-in-
stellingen te Amsterdam namen deel
aan de schoolschaakwedstrijden, welke
deze week in het Hervormd Lyceum
in de hoofdstad werden gehouden. Een
kijkje tijdens de match
De burgeroorlog in Spanje Vluchtelingen ontvangen te
Cerbère nabij de Fransche Zuidgrens iederen dag levens
middelen en ondersteuning in hun armelijk bestaan
De Hertogin van Gloucester bracht deze week een bezoek
aan de tentoonstelling „Het ideale huis" in Olympia Hall te
Londen. Een snapshot tijdens de bezichtiging
Kapitein luitenant ter zee J. G. v d.
Berg, die als opvolger van kolonel
L A C M Doorman belast is met het
commando der Onderzeedienst kazerne
te den Helder
De bekende voorjaars-bijenmarkt te Tilburg werd Woensdag onder groofe belang
stelling jehouden. Een aardig snapshot tijdens de bezichtiging der korven
De overstroomingscatastrophe, welke Serrieres-en-
Chautagne in Savoye teisterde, verergerde nog door
het smelten der sneeuw in de bergen. Groote ver
woestingen werden aangericht
FEUILLETON
Het Rnorts Kenteeken
un vvüiijL BINNS.
(Nadruk verboden)
2)
„Ja", zei Terry lachend. „Een vreemdsoor
tig stelletje, Kent, u soms een van hen?"
Bij die vraag keek het meisje hem met ver
wonderde oogen aan.
„Gelukkig niet. Waarom vraagt u me
dat?"
„Nou ik ken ze niet. Ik zou er alles om
willen verwedden, dat ik ze geen van drieën
ooit van te voren gezien heb, en toch
schijnen ze in u en mij geïnteresseerd
te zijn
„Bent u daar zeker van?" riep het meisje op
zachten, haastigen toon „Bent u daar heel
zeker van?"
„Absoluut! Toen ze hier binnengekomen
waren, heeft die gebochelde Chinees om zich
heen gekeken en toen hij u en mij hier zag
zitten, heeft hij dat onmiddellijk aan zijn
vrienden medegedeeld. De groote man heeft
direct onzen kant uitgekeken en iaat ook nu
nog telkens zijn blikken op ons msten Het zou
me niets verwonderen als hij het op het
oogenblik deed, want ik gevoel me ongeveer
net zoo op mijn gemak als een kat, die in de
gaten heeft dat er op haar gelet wordt
Neen!" zei hij vlug. „Wacht nog even met te
kijken. Straks zult u hem vast wel op heeter-
daad kunnen betrappen. Doe net. alsof u
niets gemerk! heeft".
Hij stak een sigarette op, leunde in zijn
stoel achterover, blies 'n rookwolk uil en on
der dekking daarvan wierp hij een snellen
blik in de richting van de tafel, waaraan de
drie mannen gezeten waren. De groote man
zat voorover gebogen en luisterde klaarblijke
lijk naar iets wat de zeeman tegen hem zei,
maar zijn adelaarsoogen waren met een
eigenaardige gespannenheid op het meisje
gericht. Toen fluisterde hij haastig!
,De man zit nu naar u te kijken. Wanneer
u zekerheid wilt, hebben, moet u zoo terloops
even de kamer doorkijken; maar laat u vooral
niet merken, dat u in hem belangstelling
hebt".
Het meisje deed zooals haar gezegd was en
oon oogenblik later zag Terry haar gezicht
donkerrood worden van verontwaardiging.
„Hij zit me gewoon onhebbelijk aan te sta
ren Het is zeker, omdat ik geen hoed
op heb".
„Dat geloof ik niet", zei Terry rustig. „U
weet nu zeker, dat u hem niet kent?"
„Absoluut. Zoo'n gezicht zou je niet meer
vergeten.'-
,Dat is waar", gaf Terry toe en lachte toen.
„Er kan natuurlijk een doodgewone verklaring
voor zijn onbeschoftheid zijn".
„En die is?" vroeg het meisje vlug.
„Nou Terry aarzelde en lachte toen
opnieuw, „Als u eens in uw spiegeltje
keek Hij hield vlug op toen hij een flik
kering in de oogen van het meisje zag. „Denkt
u nu alsjeblieft niet dat ik idioot geworden
ben of dat ik u een flauw complimentje wil
maken. In constateer alleen maar een feit, dat
een verklaring kan zijn van de onbeschaamde
interesse van den man. Een andere schijnt
er niet te bestaan".
„Maar begon het meisje impulsief en
hield toen weer op, terwijl er één oogenblik
een uitdrukking van angst in de bruine oogen
verscheen.
Dit ontging Terry Domville niet en onmid
dellijk kwam hij tot de conclusie dat er nog
wel eens een andere reden voor de interesse
van den man kon bestaan, dan degene die hij
geopuerd had Hij kreeg plotseling den indruk
dat het meisje een mogelijkheid bedacht had,
die tot op dat oogenblik niet bij haar opge
komen was en die haar bezorgdheid gewekt
had. Wat ter wereld kon dat zijn? Wat voor
verband kon er zijn tusschen haar en dat
slecht bij elkaar passende trio aan den ande
ren kant van de kamer? Met zijn nieuwsgie
righeid tot het uiterste gespannen en toch
alleen geleid door een oprecht verlangen om
het meisje te helpen, in wier oogen hij die
vreesachtige uitdrukking gezien had, boog hij
zich voorover en zei rustig:
„U hebt iets bedacht dat een reden kan
zijn voor de belangstelling van dien man?"
Een oogenblik gaf het meisje geen ant
woord. Ze keek weer in de richting van de
drie mannen terwijl er een peinzende uit
drukking op het mooie gezichtje kwam. Het
was duidelijk dat ze iets aan het overdenken
was en Terry Domville wachtte in de hoop,
dat zij hem in haar vertrouwen zou nemen.
Eindelijk begon ze te spreken:
„Er bestaat een heele kleine mogelijkheid.
Maar die is zoo ontzettend onwaarschijn
lijk, dat het niet de moeite waard is, me daar
bezorgd over te maken".
„Niets is in China zoo onwaarschijnlijk als
het schijnt", antwoordde Terry ernstig. „En
wanneer er dergelijke mannen in het spel
zijn hij keek de kamer door terwijl hij dat
zei moet men alle mogelijkheden onder de
oogen zien",
„Ik heb niet gezegd, dat zij iets met mijn
zaken te maken hebben", weerlegde het
meisje.
„Dat is waar. Maar u denkt, dat de moge
lijkheid bestaat en wanneer u eenige reden
hebt om hun bedoelingen te vreezen
„O", viel het meisje hem in de rede. „nu
draaft u toch werkelijk een beetje te ver
door. Zooals ik u gezegd heb, ken ik die man
nen absoluut niet Ze kunnen onmogelijk in
mij geïnteresseerd zijn".
„Dan ben ik het middelpunt van hun be
langstelling" zei Terry opgewekt. „Want het
is zeker dat zij het over een van ons tweeën
hebben"
I „Hoe weet u dat?"
„Dat is nogal gemakkelijk af te leiden",
zei hij. „Als drie mannen iets ernstig aan het
bespreken zijn en ze kijken alle drie bij tus-
schenpoozen in dezelfde richting', dan is het
nogal logisch, dat er eenig verband be
staat tusschen het onderwerp van hun ge
sprek en datgene, waarnaar ze telkens hun
oogen wenden".
Onmiddellijk had hij er spijt van, dat hij
dit gezegd had, want weer zag hij die uit
drukking van angst in de bruine oogen ver
schijnen.
„Wanneer u gelijk hebt begon ze, hield
op en ging over heel iets anders door. „De
wind gaat liggen ik geloof dat ik zoo gauw
mogelijk naar Victoria terug moet gaan".
Zij aarzelde en Terry hoopte nog steeds dat
zij hem in haar vertrouwen zou nemen. Toen
voegde zij erbij: .Morgenochtend ga ik weg
en ik moet nog pakken. En ik moet ook nog
een paar boodschappen doen".
Hij was teleurgesteld, maar zei niets.' Het
meisje nam haar tasch, opende haar en keek in
het spiegeltje, ongetwijfeld om te zien of ze
netjes genoeg was om zich weer op straat te
vertoonen. Daarna grabbelde zij naar iets
waarschijnlijk een poederdons, dacht Terry
dat ze echter niet direct kon vinden. On
geduldig geworden, haalde zij eerst een zak
doek te voorschijn en daarna een paar hand
schoenen. Een knoop van een van de hand
schoenen bleef haken in de zilveren ketting
en toen ze er aan rukte viel 't taschje, dat ze
niet stevig vast had, op den grond vlak bij de
tafel. Daarbij viel er iets uit dat over den
gladden, met matten bedekten vloer rolde in
de richting van de tafel waarin de drie
mannen gezeten waren.
Het meisje gaf een scherpen kreet van
schrik en sprong van haar stoel op, kenne
lijk met de bedoeling om het voorwerp, wat
het dan ook was. terug te halen, maar Terry
Domville was haar voor, Twee seconden vlug
ger schoot hij op het ding af, dat plotseling
in zijn vaart gerem<i werd door een oneffen
heid in den vloer, omviel en als een rood
cirkeltje op de gele mat bleef liggen, In de
opwinding vergat Terry heelemaal om op de
drie mannen aan de tafel te letten, totdat hij
den Chinees een kreet van verbazing hoorde
uiten en het volgende oogenblik zag hij den
gebochelde man met ongelooflijke vaart de
kamer doorstuiven in de richting van het
kleine roode cirkeltje.
Terry, die niet begreep, wat dit alles te
beteekenen had, bereikte het voorwerp van
hun beider achtervolging het eerst, maar had
geen tijd om het op te rapen voor de Chinees
de plaats bereikt had. Hij zette zijn voet op
het cirkeltje en staarde den gebochelde man
woedend aan.
„Wat deksels begon hij, maar hield
op, toen hij in het gezicht van den Chinees
in het licht van de dichtstbijzijnde lantaren
zag.
Een gevaarlijke schittering blonk in de
oogen van den man. Zijn gerimpeld gezicht
drukte woede uit en teleurstelling, zijn lippen
waren in een gemeene grijs terug getrokken,
zoodat zijn smerige tanden te zien waren.
Uit zijn geheele houding bleek, dat deze zoon
van het Hemelsche Rijk in een toestand van
groote razernij verkeerde. Een paar seconden
bleven ze zoo tegenover elkaar staan, terwijl
de Engelschman zijn voet op het cirkeltje
hield. Toen ging de hand van den gebochelde
naar zijn middel, waar het heft van een mes
zichtbaar was. Toen zijn vingers zich om het
wapen sloten, glinsterden zijn oogen tijger
achtig, zijn misvormd lichaam dook in elkaar
alsof hij zich voor een sprong gereed maakte
en instinctief balde Terry zijn vuist om direct
toe te kunnen slaan. Maar voor het mes ge
trokken, of de slag gegeven kon worden, kwam
een heesche stem woedend tusschenbeiden:
„Chanl Jij vervloekte idioot!"
(Wordt vervolgd)
