HET NIEUWE AVONDBLAD
Tragische dood 2en machinist.
Krijgt IJmuiden een radio-baken?
22e JAARGANG No. 135
MAANDAG 12 APRIL 1937
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maand
40 cents plus 254 cents incasso, per kwartaal f 1.20
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden. Telef. 5301
VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE OP ZON- EN FEESTDAGEN.
UITGAVE LOURENS COSTER, MIJ. VOOR COURANTUITGAVEN EN ALG. DRUKKERIJ N.V.
DIRECTIE P W PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM
ADVERTENTIëN1—5 regels 10.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN. OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD. WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
Gratis Ongevallenverzekering voor betalende abonnés. Levenslange ongeschiktheid J 2000.— overlijden ƒ400.verlies van Hand, voet of oog ƒ200.beide leden duim t 100.één lid duim ƒ50.alle leden wijsvinger 60.
één of twee leden wijsvinger ƒ25.alle leden anderen vinger 15.—één of twee leden anderen vinger 5.arm- of beenbreuk ƒ30.enkelbreuk ƒ15—, polsbreuk ƒ15.Opvarenden van visschers-, marinevaartuigen enz. 400.
bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaarttot een maximum van ƒ2000.—, indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer abonnés mocht tengevolge hebben.
Nog afzonderlijke verzekering voor abonnés op het Geïllustreerd Zondagsblad. Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden.
Trawler eenige minuten na de aanvaring gezonken.
Groof gat bij machinekamer.
Het is bij de scheepsramp, tenge
volge waarvan de stoomtrawler Lies-
beth Betty IJM. 183 van de de Vissche-
rij Mij. Mercurius te IJmuiden ten on
der ging- gelukkig slechts bij één
slachtoffer gebleven. Maar weinig had
het gescheeld of de geheele beman
ning was met den trawler in de diepte
verdwenen. Want nauwelijks was het
Engelsche s.s. Leo uit den mist opge
doemd of het had reeds den steven
in den trawler geboord, waardoor ter
hoogte van de machinekamer zulk een
groot gat in het schip ontstond, dat
dit eenige minuten later reeds gezon
ken was.
Een der opvarenden deed ons een sober
verhaal van de aanvaring. Pas was hij via Rot
terdam, waar hij met zes van de andere op
varenden per Abbeyboot was gearriveerd,
thuisgekomen en Zondagmiddag troffen wij
den geredde bij vrouw en kinderen thuis, die
natuurlijk overgelukkig waren, dat man en
vader behouden in hun midden was.
Vrijdag 2 April was de Liesbeth Betty van
IJmuiden uitgevaren om op de Noordzee te
gaan visschen. De visschefij verliep bevredi
gend en reeds had men een aardige vangst,
toen Donderdagmorgen het ongeluk ge
schiedde, dat den ondergang van den trawler
tengevolge had.
We zouden juist het net uitzetten,
aldus onze zegsman. Het was een kal
me zee, maar dik van mist. We bevon-
de ons op de Groote Visschersbank ten
N.O. van de Doggersbank. Plotseling
hoorden we een fluit. Het was toen 11
uur in den voormiddag'. Tot onzen
grooten schrik zagen we een schip uit
den mist opdoemen, dat met een flin-
ken gang recht op ons af stoomde.
Direct zagen we, dat het mis zou gaan
en door het geschreeuw gewaarschuwd
was in een ommezien de geheele be
manning aan dek, behalve de tweede
machinist Spek, die achterin te kooi
lag. Dit was zijn noodlot en, aldus onze
zegsman, als de anderen niet op het
moment van de aanvaring aan dek
geweest waren, zouden we allemaal
met de Liesbeth Betty mee in de diep
te zijn gegaan. Het was ons geluk,
dat we juist de lijnen van het net zou
den gaan vieren en dus zoowat de ge
heele bemanning reeds aan dek was.
Zóó zagen we de boot, die achteraf bleek
te zijn het Engelsche s.s. Leo op weg van
Noorwegen naar Hull, of zij had reeds haar
steven in ons schip geboord. De Leo trof ons
aan bakboordzijde ter hoogte van de machi
nekamer, die evenals de bunkers direct vol
water moet zijn geloopen. Het was een geluk,
dat de schepen eenige oogenblikken aan el
kaar vast bleven zitten. Iedereen trachtte zich
200 gauw mogelijk te redden. Zoo onver
wacht kwam het noodlot over ons, dat we
eerst in het geheel niet aan Spek dachten, die
wellicht op dat tijdstip nog rustig lag te
slapen
We zijn toen allen op de brug van onzen
trawler geklommen.
Ik weet niet eens meer na te vertellen, hoe
alles precies in zijn werk is gegaan, maar ten
slotte kwamen we met ons negenen allen vei
lig aan dek van den Engelschman. Dit weet
ik me nog te herinneren, vertelde ons de schip
breukeling, dat op een gegeven oogenblik
schipper Gravemaker aan het hekwerk van de
Leo hing met twee man aan zich vastgeklemd.
Deze drie hebben eenige benauwde oogenblik
ken beleefd, maar ook zij waren, dank zij het
kordate optreden van de bemanning van de
Leo, spoedig in veiligheid. De machinist, die
een der laatsten was, die op de Leo over
sprong, kon zich ook maar op het nippertje
redden, want op dat oogenblik was onze
trawler reeds een eind weggezonken.
Waar is de tweede machinist Spek?
Zooals gezegd, dachten we op het
kritieke oogenblik geen van allen aan
Spek. Maar toen we op de Leo stonden
en we wat tot bezinning waren geko
men, misten we onzen kameraad. En
reeds was de Liesbeth Betty op punt
van zinken. We hebben toen, zoo hard
we konden, naar hem geroepen. En
tot onze groote verrassing zagen we
hem te voorschijn komen, terwijl alles
°m hem heen reeds water was. Want
het water stond toen al gelijk met de
verschansing. „Waar moet ik wezen?"
hoorden we hem roepen. „Loop naar
de brug of de koelkast!" riepen we te
rug. Spek is toen nog op de kombuis
geklommen, maar even later zagen we
hem al te water en verdween de Lies
beth Betty in de diepte; Spek ging
door de zuiging mee
.^9rt daarop kwam hij nagenoeg op de-
wt ^aa<:s weer boven. Maar hij gaf geen
<«&Ken van leven, zoodat wij al' het ergste
zesden. Spoedig werd door» de bemanning
van de Leo een boot uitgèzet en even later
hadden we onzen kameraad opgehaald. Langen
tijd werd getracht met kunstmatige ademha
ling de levensgeesten op te wekken. Helaas
baatte dit niet. Het vermoeden is dat hij reeds
dood was toen hij te water geraakte, wel
licht door den schrik of door den plotselingen
overgang van zijn warme kooi naar het koude
water.
De Leo vervolgde toen haar weg naar Huil
waar we Vrijdagmiddag omstreeks 5 uur ar
riveerden. De bemanning was heel goed voor
ons en heeft het ons aan niets laten ontbre
ken. We hadden het niet beter kunnen heb
ben. In Huil werden we in het Sailors Home
opgenomen. Zaterdagavond zijn we met een
Abbeyboot naar Rotterdam gegaan. Alleen de
schipper en de stuurman bleven achter, om
dat het lijk van Spek nog niet vrijgegeven
was. Het is gebalsemd en zal vermoedelijk wel
naar Holland worden overgebracht. Maar dit
scheen, nog niet beslist te zijn.
We zijn alles kwtij, zoo besloot onze zegs
man. Maar het voornaamste, dat is het leven,
hebben we er afgebracht.
Jammer van dien Spek, want het was een
goede kerel en daarbij kostwinnaar voor zijn
oude moeder".
Aan het verslag omtrent deze scheepsramp
in The Daily Mail ontleenen we nog, dat de
botsing plaats vond 200 mijl van Christian-
sund. De Leo was op weg van Oslo naar Huil.
Een van de opvarenden van de Leo deelde ge
noemd blad mede, dat de steven van zijn
schip zich diep in de zijde van den trawler
boorde. Kapitein Kirk liet de Leo vooruit
draaien, teneinde haar steven in de gapende
wand van den zinkenden trawler te laten zit
ten. Hierdoor konden negen opvarenden van
den Hollandschen trawler zich over het fore
castle van de Leo redden. Een lid der beman
ning, de tweede machinist, werd door de bot
sing op slag gedood. Er werd ons verteld, dat
hij naar beneden was gegaan om zijn geld te
redden. Toen de Hollanders ons vertelden, dat
ze een lid van de bemanning misten, lieten we
de reddingsboot uit, maar we konden slechts
diens lijk uit het wrak bergen. De trawler zonk
in vier minuten en we wisten nog niet eens
den naam van het schip.
De Leo kreeg een deuk in den voorsteven
en maakte water, zoodat onophoudelijk ge
pompt moest worden. De trawler had op het
oogenblik van de botsing drie ton viseh aan
boord. Hij is vermoedelijk zoo snel gezonken
doordat het net overboord was. Te kwart na
vijf (Vrijdagmiddag) zijn de schipper, de
stuurman en de eerste machinist van den
trawler nog met hun klompen aan en in hun
zeeplunje per auto naar het Hollandsche con
sulaat gebracht. Zij hebben niets van hunne
bezittingen kunnen redden.
VERKOOPING „DORCAS".
De Handwerkvereeniging „Dorcas" alhier
houdt Woensdag en Donderdag een verkoo-
ping van de door de leden vervaardigde hand
werken.
De verkooping wordt gehouden in de Doops
gezinde Kerk, Helmstraat.
Loop der bevolking in Maart.
Om het Clubkampioensehap van
Nederland.
D.
Nu weer beneden 46000.
Het aantal inwoners onzer gemeente, dat op
1 Maart nog juist boven de 460000 was gebleven
is doordat de bevolking in Maart met 2 ver
minderde, de 46000 opnieuw gepasseerd, maar
in tegenovergestelde richting, zoodat het aan
tal inwoners op 1 April j.l. 45999 bedroeg.
De bevolking vermeerderde door vestiging
met 101 m. en 131 vr. en door geboorten met
35 m. en 25 vr., totaal dus met 292 (136 m. en
156 vr.)
De bevolking verminderde door vertrek met
137 m. en 130 vr. en door overlijden met 18
m. en 9 vr., totaal dus met 294 (155 m. en 139
vr.)
De geheele vermindering over Maart be
droeg dus 2.
Uitvoering van de Zuiderzeesteun-
wet.
C.IJ. wint van Utrecht's Dam-
genootschap.
RECTIFICATIE.
De kaarten voor de voorstelling
„GEZWOREN KAMERADEN"
door de Tooneelclub „Jonge Kracht" kosten
niet 20 ct., maar 28 cent.
(Adv. ingez. Med.)
Dukel slaat oud-wereldkampioen.
De belangstelling was Zaterdagmiddag zeer
groot toen beide tientallen in Hotel Kenne-
merhof den strijd aanbonden voor het club-
kampioenschap van Nederland. Het is een
prachtige wedstrijd geworden, met vele span
nende oogenblilkken. De Utrechtenaren waren
niet opgewassen tegen de IJimuidenaren en de
137 overwinning is voor D. C. IJ. dan ook vol
komen verdiend. Jammer was het echter, dat
de Utrechtenaren twee invallers telden. D. C.
IJ. was volledig. De uitslag luidt:
D. C. IJ.Utrecht's Damgenootschap
2—0
1—1
2—0
1—1
1-
2—0
1-
1—1
0—2
2—0
B. DukelH. Hoogland
A. LigthartB. W. Hartogh
P. Leijte—P. W. C. Barneveld
H. de BoerJ. H. Smit
C. Suykv. Santen Kolff
G. PostmaC. Ruitenbeek
F. BasstraM. Meyer
H. Buis—J. Serree
C. BaisB. Grossoo
H. Laros—A. Becker
Belangrijke mededeeling voor gesteunden.
De Directeur van den Rijksdienst ter Uit
voering van de Zuiderzeesteunwet maakt be
kend, dat de belangihebbende in den zin van
deze Wet, hoofd van een gezin of kostwinner,
die vóór de inwerkingtreding van het K. B.
No. 20 d.d. 19 Mei 1932, eigenaar of hoofd van
een visscherijbedrijf was en thans in het genot
is van een geldelijke tegemoetkoming ingevol
ge art. 13, die in verband met de laatste wij
ziging van bovengenoemd K. B. op goede
gronden- aanspraak meent te kunnen maken
op een hoogere geldelijke tegemoetkoming,
onder vermelding van die gronden, hiervan
kan doen blijken door invulling van een for
mulier model 53. dat ter gemeente-secretarie
verkrijgbaar is.
Totaal 137
De wedstrijd.
Een fraaie prestatie leverde Dukel door den
oud-wereldkampioen H. Hoogland te verslaan.
Het was een mooie partij, waarin Dukel na
gecompliceerd openingsspel eerst in het ver
gevorderd middenspel, na een handige ma
noeuvre, voordeel kreeg. Na een keurig eind
spel gaf de oud-wereldkampioen op. Ligthart
had in zijn partij beter lot verdiend. Na
gunstig openingsspel, waarin Hartogh ter
nauwernood aan een nederlaag ontsnapte,
kreeg Ligthart in het eindspel weer de kan
sen, doch er bleef niet meer dan remise voor
hem over.
Leijte speelde een keurige positiepartij, en
kreeg eerst in het eindspel de belooning, voor
zijn weldoordacht spel. Hij won verdiend.
In een klassieke partij wist de Boer, door
zwak spel van Smit eenige stukken voordeel
te behalen. Het eindtlpel 4 tegen 2 hield echter
op het nippertje voor den U. D. G.'er
remise.
Suyk en v. Santen Kolff speelden een geldjik-
opgaande partij met wisselende kansen.
Het slot kwam met een gelijke- remise.
Postma wist vrij verrassend in de opening
een stuk te winnen. Hij won zijn partij volgens
de regelen der kunst. BasstraMeyer was een
hoogstaande klassieke partij. Jammer dat
Basstra, die overigens goed partij gaf, in het
gevorderde middenspel blunderde, wat zijn
tegenstander op dam bracht. Het eindspel had
Meyer moeten winnen. Buis speelde tegen
Serree een fraaie slagzettenpartij. Na wisse-
Electrische loods ook voor trawlers.
Er zijn echter technische
bezwaren.
„Door de Reedersvereeniging zijn reeds
pogingen gedaan, en deze worden voort
gezet, om een nieuw radiobaken toegevoegd
te krijgen aan de reeds bestaande, waar
door 't nut van het aanbrengen van rich
tingzoekers -zou worden verhoogd en de
drang om tot plaatsing daarvan over te
gaan zou worden bevorderd."
Deze zinsnede uit het zoo juist verschenen
jaarverslag der Reedersvereeniging wijst op het
streven den toegang tot de haven van IJmui
den nog veiliger te maken, opdat ook bij mistig
weer en slecht zicht het aanloopen er van zoo
vlug en zoo „safe" mogelijk geschieden kan.
Onder de moderne methoden, die den zee
man van heden ter beschikking staan, kennen
we o.a. reeds den radio-richtingzoeker, een in
strument dat zich aan boord meer en meer in
burgert. Vooral nu het technisch steeds vol
maakter en betrouwbaarder wordt.
Naast den richtingzoeker is het 't radio
baken, dat de veiligheid der navigatie ver
hoogt, wanneer het in combinatie met eerst
genoemd instrument wordt gebruikt. Dat op
den richtingzoeker aan boord door den bedie-
nenden telegrafist een vooraf bekend seinend
station afgestemd en gepeild wordt, mag als
algemeen bekend worden verondersteld.
Maar het gewensehte seinende station werkt
niet altijd of ligt niet altijd even gunstig voor
de positie van het schip, dat de peiling
wenscht. Om dit bezwaar te ondervangen heeft
men het radio-baken geconstrueerd, als het
ware een vuurtoren, die echter in plaats van
lichtbundels radiobundels uitzendt.
Ten behoeve van de scheepvaart langs de
Nederlandsche kust bezitten we een drietal
radio-bakens, n.l. aan boord van de lichtsche
pen Noord-Hinder, Maas en Terschellinger-
bank. Op vaste tijden zenden deze bakens be
paalde letters uit op een vaste golflengte, n.l.
NR (Noord-Hinder) en MS (Maas) op 942
meter en TG (Terschellingerbank) op 979 me
ter. De roepnamen worden heel langzaam ge
seind (zoodat zelfs een leek op radiogebied ze
haast beluisteren kan) het seinen geschiedt
automatisch. Het programma is afwisselend de
roepnaam en een aantal lange strepen. De
frequenties der seintijden zijn van het zicht
op zee afhankelijk, meestal met tusschenpoo-
zen van een half uur.
Het meest bekend zijn bij het groote. publiek
wel de radiobakens voor de luchtvaart (de te
rugkeer van de „Pelikaan" op Schiphol in dik
ken mist op 30 December 1934!) Deze instru
menten hebben vooral in Amerika enorm veel
tot de ontwikkeling van het luchtverkeer bij
gedragen. Het radiobaken voor de luchtvaart
werkt daarbij nog volmaakter dan dat voor de
scheepvaart, omdat het als het ware een ab
soluut betrouwbare geleider naar het vliegveld
is en elke afwijking van de koerslijn onmid
dellijk signaleert.
Het principe waar het om gaat zullen we in
't kort even uiteenzetten:
Het baken zendt een ononderbroken reeks
morseteekens uit en wel van tweeërlei aard.
De seinen van het baken Schiphol b.v. bestaan
eenerzijds uit 3 strepen en anderzijds uit 3
punten. Door het z.g. gerichte systeem van den
zender is het zendgebied in tweeën verdeeld.
De scheiding bestaat uit een denkbeeldige lijn,
die loopt in de richtingslijn SchipholDelft.
Heeft de marconist in het vliegtuig nu nauw
keurig op het baken afgestemd, dan hoort
hij al naar hij zich Oost of West van die lijn
bevindt 3 strepen of punten en weet hij dus
hoe zijn positie ten opzichte van de koerslijn
is. De piloot zal, al naar zijn bevindingen, naar
links of naar rechts bijsturen. Hij zal dit zoo
lang doen tot de marconist mededeelt, dat het
andere gebied is bereikt. Nu zal de piloot trach
ten steeds de aangegeven radio-lijn te volgen;
hij weet dan dat hij recht op de haven aan
stuurt.
Voortdurend moet de richting gecontroleerd
worden. Dit doet men door op het geluid van
het baken te letten; op de grenslijn immers
vallen punten en strepen tot een gelijkmatigen
ononderbroken toon ineen, want de twee sei
nen vullen elkander aan.
Vroeger (naar wij meenen een 15-tal jaren
geleden) heeft een dergelijk principe reeds
toepassing gevonden bij de z.g. geleidekabels
voor de scheepvaart. We herinneren ons nog
uit dien tijd, dat er zulk een kabel lag van
het lichtschip Borkum naar den mond van de
Eems en van het vuurschip Weser naar den
mond van de Weser; ook had de haven van
Portsmouth zulk een electrische loods (spe
ciaal voor marine-doeleinden). Deze kabels
zonden marseteekens uit, die aan boord in de
koptelefoon hoorbaar waren en zoodoende kon
een gezagvoerder door precies boven den
kabel te blijven sturen zijn schip veilig binnen
brengen.
Met de pogingen om voor de haven van
IJmuiden een radio-baken te krijgen zal wel
een instrument als aan boord van de Neder
landsche lichtschepen staat, bedoeld worden.
Een apparaat dus, dat „zonder gericht zender
systeem teekens in den aether rondstrooit". De
bedienende telegrafist aan boord stemt zijn
richtingzoeker er op af, peilt het baken waar
na de gezagvoerder den koers er mede in over
eenstemming brengt.
Om de installatie, die in een zeer klein ge
bouwtje kan worden ondergebracht, voor den
zeeman zoo simpel mogelijk te laten functio-
neeren is het wel gewenscht, dat het in de on
middellijke omgeving van de haven geplaatst
wordt. Het is echter een open vraag, of de aan
wezigheid van het baken een ongestoord func
tioneeren van het te IJmuiden gevest
rijksradiokuststation met al haar takken van
dienst mogelijk zal maken. Storingen op
meerde golflengten (w.o. de z.g. „harmonische
golven" van het baken) zijn werkelijk niet
denkbeeldig bij het uitgebreide en verfijnde
ontvang-apparaat van PCH.
Om nog te zwijgen van de storing, die zulk
een baken werkende op een golflengte tus-
schen 800 en 1000 meter met zich brengt voor
den radiopeildienst van het op het sluiseiland
gevestigde radiopeilstation. dat uitsluitend op
de 800 meter golf werken moet.
Het aantal minder-seleetieve ontvangers zal
noodgedwongen belangrijk verminderen, want
voor deze zal het gebied aan den korten kant
van de lange golf er niet beter op worden
Een veel eenvoudigere en meer practisch nut
opleverende oplossing zou zijn een radiobaken
op het Haaks-vuurschip, een post die geheel
vrij in zee ligt. Daar zal men geen last hebben
van onberekenbare invloeden als kust- e.a.
effecten. Terwijl daarenboven de geheele
scheepvaart er een groot voordeel uit zou
kunnen putten, wanneer een der meest be
ruchte punten van de Noordzeekust, de Haaks,
ook radiografisch bebakend zou worden. Al
heeft zeer zeker een dergelijk baken, te IJmui
den geplaatst, niet weg te cijferen voordeelen.
De techniek schrijdt voort en de modernste
hulpmiddelen staan den zeeman ten dienste;
ook de visscherman profiteert er van mede
radiotelefonie, echolood, radiotelegrafie, rich
tingzoeker en het radiobaken ze zijn toch alle
in eerste instantie bestemd geweest om zijn
veiligheid op zee te verhoogen en zijn plaats
bepaling te vergemakkelijken.
Daarenboven zijn er, indien een aflezing door
middel van den richtingzoeker aan boord op
een radiobaken nog wel eens zou kunnen falen,
de vier Nederlandsche radiopeilstations Vlis-
singen. Maassluis, IJmuiden en Willemsoord
die met behulp van hun apparaten het schip:
dat zijn positie wenscht te weten onfeilbaar
weten te localiseeren. Sinds de oprichting in
1926 hebben zij reeds meer dan 24.000 maal
hun medewerking verleend om voor een schip
door een z.g. kruispeiling, uit vier punten langs
de Nederlandsche kust gegeven, een onmisbare
radio-loods te zijn, die tientallen zeelieden in
veilige haven gebracht heeft,
i W.
lende kansen werd bij den 63en zet tot remise
besloten. Bais is een onzeker speler. Den eenen
wedstrijd speelt hij sterker dan den anderen
Tegen Grossoo speelde hij zwak. Hij was de
eenige D. C. IJ.'er die verloor.
Becker was geen partij voor den sterken
hekkesluiter Laros. Reeds spoedig stond de
Utrechtenaar verloren. Laros is in de wedstrij
den van het eerste tiental de topscorer. Uit 13
wedstrijden behaalde hij 25 punten. Naar onze
meening komt hem een hoogere plaats in het
tiental toe.
Op Zaterdag 17 April wordt te Utrecht de
ontmoeting U. D. G.—Constant gespeeld.
Op Zondag 25 April zal D. C. IJ. te Rotter
dam spelen tegen Constant.
Weet D. C. IJ. dezen laatsten wedstrijd te
winnen dan zal zij ongeslagen beslag leggen
op den titel clubkampioen van Nederland.
CONCERT CONCORDIA.
De bezoekers van het concert, dat de har
monie Concordia „de oudste harmonievereenï-
ging ter plaatse" Zaterdagavond in Cycloöp
gaf, werden met een kort woord door den
voorzitter den heer C. Tol welkom gehee-
ten.
Een woordje extra sprak hij tot de van een
ernstige ziekte herstelde echtgenoote van den
directeur.
De harmonie opende met een zeer oude be
kende. nl. de Huldigingsmarsch van wijlen
Sam. Vlessing, die beschaafd weergegeven
werd en vooral in de baspassages, zoo echt a
la Vlessing bewerkt, zeer. verdienstelijk ge
speeld werd.
Pittig was de inzet van de fantasie over
Ganne's operette Les Saltimbanques.
In de wals volgden de klarinetten goed;
het middenregister was paraat en paste zich
beschaafd aan; de signalen der pistons zou
den we even puntiger wenschen al valt er
sinds we de laatste maal het corps hoorden
vooruitgang te constateeren. De tuba's in
wals 2 konden reiner van stemming; het hout
droeg zijn partij muzikaal voor.
Rhythmisch deed men goede dingen; direc
teur Vlessing had zijn blazers stevig aan de
touwtjes; een weinig meer relief aan de dy
namische schakeeringen, die de dirigent aan
geeft, zou het geheel nog een beteren indruk
geven.
Dat Concordia Sax-blazers bezit, die zich
in het orkest thuis gevoelen en hun partij aan
kunnen, hoorden we in Sam. Vlessing's wals
Chant du Soir, die in zulk een animeerend
tempo voorgedragen werd, dat de stemming
er bij de jeunesse dorée onder de aanwezigen
geducht inkwam en de tongen los kwamen.
Forsch geblazen trombone-trekjes gaven
met het solide bas-register een stevigen on
dergrond aan de 3/4-maat.
Van Grieg's Elfentanz hoorden we een
geestig arrangement van de hand van wijlen
Sam. Vlessing, dat qua ensemblespel lang
niet gemakkelijk was. Dat het er zoo vlot uit
kwam is een extra aanteekening voor de
Concordlanen, die terdege op den stok speel
den.
In Wieniawski's Poolsche dans en Pade-
rewski's Menuet, beide gevaai'lijk open van
van constructie, viel het passagespel der mid
denstemmen te loven. Op het laatste num
mer, dat men uitstekend uitvoerde, kan de
directeur met voldoening terugzien.
VTijdens de pauze huldigde de huidige voor
zitter den afgetreden praeses den heer KI.
Meijer, die tot eerlid der harmonievereeniging
Concordia is benoemd. Als blijk van waar
deering overhandigde de heer C. Tol den
sinds de oprichting in 1894 Concordia trouw
geblevene een gouden speld van verdienste.
De heer Meijer was door het overhandigen
van dit eereteeken ten zeerste getroffen en
wekte allen op, de o-ude ploeg, de eerste har
monievereeniging die IJmuiden kende, toch
steeds te blijven steunen.
Frisch klonk daarna de Jubileummarsch
van Sam. Vlessing, ter eere van den gehuldig
de gespeeld.
In de Concert-polonaise van Adolf Schrei-
ner waren de heeren C. Tol en K. Hollander
de solisten, die beiden blijk gaven de techni
sche moeilijkheden te beheerschen. De bege
leiding van het orkest, dat in de betrekkelijk
beperkte ruimte vrij forsch klonk, had wat
sterker afgedempt mogen zijn. De klankver
houding speelde den uitvoerenden hier wat
parten. In de tusschenspelen toonde het korps
zich niet geheel op z'n qui-vive en zoo kwa
men naast lofwaardige ook minder accurate
gedeelten voor.
Vlot verliep de fantaisie over de populaire
melodieën der operette „De Geisha"; het lichte
deel van Concordia, het hooge koper en de
klarinetten moeten in volume nog onderdoen
voor den baskant. die evenwichtig en sterk
bezet is.
In de fantaisie kwamen voor een fraaie
piston-solo ondersteund door trombone- en
barytonspel.
Het was tijdens de uitvoering der fantaisie
af en toe zoo rumoerig, dat de dirigent af
tikte en om stilte moest verzoeken. Inderdaad
kon hij de opmerking tot de betreffende jon
gelui richten, zich schamen IJmuidenaar te
zijn.
Met de Voorwaarts-marsch-potpourri be
sloot Concordia haar optreden en daarna
stond zij haar plaats op het podium af aan
den heer Alb. van Pel met zijn dames-en
semble, dat door hem ontworpen dansfanta-
sieën uitvoerde, getiteld „Schilderfantasie"
en „Balletdans", waarmede zij een welverdiend
succes oogstten.
Het was reeds ver na elf uur, toen de dans-
lustigen onder de rhythmen van den Lido-
band den dansvloer betreden konden.
W,
