RUSLAND ONDER STALIN,
UIT HET VERLEDEN
Toenadering tot Duitschland voorloopig
ondenkbaar.
De drie „roode maarschalken".
G. POe., nieuwe naam voor een
oude instelling.
De jongste gebeurtenissen in Moskou heb
ben in het buitenland zeer veel opzien ge
baard en tot diepgaande conclusies en voor
uitzichten geleid. De arrestatie van 300 amb
tenaren van de zoo gevreesde bewakings or
ganisatie, de G.P.Oe en haar leider Jagoda
heeft in Rusland een zelfmoord epidemie uit
gelokt. Wanneer zelfs de vertrouwensman van
Stalin op het beklaagdenbankje kan komen,
wie is dan eigenlijk zeker van zijn leven? En
daar er in Rusland vele partijfunctionarissen
en staatsbeambten zijn, die een slecht gewe
ten hebben, geeft men er de voorkeur aan
„vrijwillig afscheid van het leven te nemen".
Worosjilof.
Het aanbrengen van „verdachten" heeft in
Rusland nog nimmer zoo gebloeid als tegen
woordig. Het verdacht maken van de hooge
Sovjetfunctionarissen heeft zich zelfs uitge
strekt tot de, in het buitenland werkende, di
plomaten. Potjomkin, de Parijsche gezant is
teruggeroepen naar Moskou. In zijn plaats
komt Suritsch, die als vertegenwoordiger van
Rusland in Berlijn het misnoegen van Hitier
heeft opgewekt, Hardnekkig houdt, het ge
rucht aan, dat Litwinof, de volkscommissaris
van buitenlandsche zaken, niet vast meer in
den zadel zou zitten en dat zijn rechterhand
Krestinski, die een reeks van jaren Russisch
gezant in Berlijn was, afgezet zou zijn.
Uit deze en dergelijke geruchten en feiten
trekt men in West-Europa overhaast de
conclusie dat er in Moskou een radicale om
wenteling plaats gehad heeft, dat de hooge
generaals, steunend op het leger, de almach
tige G.P.Oe. bedwongen hebben en een nieu
we politieke richting ingeslagen hebben. „Het
„communistische experiment" is ten einde en
daarom worden de oude aanhangers van Le
nin terechtgesteld of verbannen. Men neemt
aan, dat de generaals een nationale politiek
wenschen te voeren, ja, dat zij zelfs groote
sympathie voor de nationaal-socialistische
ideeën van Hitier zouden koesteren. In een
niet al te ver verwijderde toekomst zou de
Russische militaire partij toenadering tot
Hitier -zoeken, en West-Europa voor een
Duitsch-Russisch bondgenootschap stellen.
Wanneer slechts een tiende gedeelte van
deze bewering waarheid zou bevatten, dan
zouden wij reeds voor de grootste sensatie, die
de wereld sinds jaren verrast heeft, staan.
Maar een objesctieve analyse van hetgeen men
wil aannemen, kan ons er van overtuigen, dat
er voorloopig nog geen aanleiding tot zulke
veronderstellingen is. Wat in de eerste plaats
het ondergeschikt maken van de politieke po
litie aan het leger en de verandering van haar
organisatie in een eenvoudig politie-apparaat
betreft, dit is reeds zeer onwaarschijnlijk.
Een autocratische regeering immers kan
zich slechts staande houden als zij elke zucht
naar vrijheid van het volk en de geringste po
ging tot critiek, meedoogenloos onderdrukt.
Deze wijze van onderdrukking van den volks
wil door een schrikbewind werd reeds door de
Tsaren van Moskou en door de keizers in Pe
tersburg toegepast. In den tijd van Iwan
den Verschrikkelijke, werden de beulsknech
ten van het vrije woord „Strelitzen" ge
noemd, onder keizer Nicolaas II „de derde af-
deeling", onder Lenin „Tsjeka" en ten tijde
van Stalin „G.P.Oe.": de naam is veranderd,
de leiders en beambten zijn veranderd, maar
het instituut is in wezen vele eeuwen lang
hetzelfde gebleven. De regeerenden in Moskou
kunnen dit instituut pas missen als zij het
geheele systeem in democratischen zin gewij
zigd hebben, maar van zulk een reorganisatie
hebben wij nog niets vernomen.
Afgezien van de onmogelijkheid bij de
heerschende autocratie de heimelijke be-
spionneering van het volk op te heffen, geeft
ook de politieke gezindheid van de hooge ge
neraals geen aanleiding hun trouwe toewij
ding aan het heerschende, regime in twijfel te
trekken. Daar is de eerste maarschalk van
het roode leger, Klim Worosjilof, de voormali
ge slotenmaker van de Don, medestrijder en
aanhanger van Lenin sinds 1905, met de
leuze: ,De duivel mag mij halen, wat zullen
wij langer toezien!"
Bij de zuivering der steden van contra-re-
volutionnairen en bij de onderdrukking van
een opstand, uitgebroken onder de roode
troepen, toonde hij zich even wreed. Thans is
hij 56 jaar, grijs, corpulent, maar nog altijd
is hij een krijgshaftige verschijning als hij op
een vurige hengst, zijn borst versierd met
alle vier eereteekens van de „Roode Banier",
argwanend voor zich uitkijkend, de poort van
het Kremlin uitrijdt om de roode troepen een
parade te zien houden.
Een geheel ander type is de 44-jaar oude
maarschalk Michail Toechatschevski. Deze
stamt af van een adellijken grondbezitter,
heeft in het kadettencorps te Moskou gediend
en als gardeluitenant aan den wereldoorlog
deelgenomen. Eenmaal als krijgsgevangene
ontsnapt komt hij in 1917 in Petersburg
midden in de revolutie terecht. Uit overtui
ging treedt hij toe tot het Roode Leger, trekt
in 1919 het Oeralgebergte over en vernietigt
de uit Siberië oprukkende witte troepen van
Koltschak. In 1920 werpt hij zich met teu
gelloos geweld op de Polen om eerst op 25 K.M.
afstand van Warschau tot den terugtocht ge
dwongen te worden. In 1?°' -derdrukt hij
met onbeschrijflijke wre"' - matrozen-
opstand in Kronstadt, oir benoemd
te worden als commandav- Westelijk
legergebied van Rusland en .ei-vangend
volkscommissaris van oorlog naast Worosjilof.
Er was een tijd dat Toechatschevski hoopte,
de roode troepen tot aan den Rijn te bren
gen. Toentertijd schreef hij ook een boek
over de tactiek in den wereldoorlog.
In den laatsten tijd wordt naast deze twee
steunpilaren van het Sovjetleger, ook de 63-
jarige maarschalk Alexander Jegorof vaak ge
noemd. Deze stamt uit een boerenfamilie,
heeft eerst als mijnwerker en daarna als smid
gewerkt, heeft de Infanteriekrijgsschool te
Kazan bezocht en bracht het in den wereld
oorlog, waarin hij vijfmaal gewond werd, tot
regimentscommandant. Bij het uitbreken der
revolutie sluit hij zich zonder eenige aarze
ling bij de opstandelingen aan, organiseert
met Worosjilof en Stalin het roode leger en
overwint in bloedige veldslagen de witte gene
raals aan het Zuidelijk front, eerst generaal
Krassnof en daarna generaal Denikin. Thans
is maarschalk Jegorof chef van den generalen
staf van het roode leger. Hij geniet zeer veel
aangezien als speciale kenner van de krijgs
wetenschap en heeft ook boeken op militair
gebied geschreven.
Deze drie maarschalken van het roode le
ger hebben er geen belang bij het communis
me in Rusland te vernietigen of te verzwak
ken en hun gezindheid is even rood als de
kleuren van de vlaggen, die in vele veldsla
gen voor hun troepen werden uitgedragen en
waarvan alle ordeteekens hun borsten sieren.
Wij hebben niets vernomen van toenaderings
pogingen in welken vorm ook bezoeken of
brieven of onderhandelingen door tusschen-
personen die tusschen de leiders van het
roode leger en de Hitlerregeering plaats ge
vonden zouden hebben. In verband met de
onvermoeide ophitsing van de Sovjetpers te
gen het fascisme en van de Hitlerpers tegen
het communisme zijn in Moskou uitingen
van sympathie voor het Hitlerregime volko
men ondenkbaar, zoodat men zich niet kan
voorstellen op welke wijze een plotseling op
gekomen zwenking van de Sovjet-Russische
machthebbers naar het nationaal-socialisme
tot uitdrukking zou hebben kunnen komen.
Daarom moet de voorbarige mededeeling over
een toenadering tusschen Stalin en Hitier
naar het rijk der fabels verbannen worden.
Als er in Moskou een bijzondere aanleiding
is tot grondige zuivering van het ambtenaren
corps, dan moeten wij denken aan de aan
staande verkiezingen. Reeds het feit, dat Sta
lin het noodig heeft geoordeeld het volk een
constitutie te geven wijst er op, dat er tus
schen regeerders en geregeerden in Rusland
een zekere spanning is ontstaan. Ook in de
Sovjetpers vinden wij overal toespelingen op
wanverhoudingen in het administratieve en
economische apparaat. Ja, zelfs Stalin .heeft
zich in het publiek scherp uitgelaten over de
kloof -die er bestaat tusschen de ambtenaren
en het volk.
Op 5 Maart j.l. hield Stalin In de plenaire
-zitting van het Centrale Comité der Commu
nistische partij een uitvoerige rede, die een
scherpe afrekening met de bureaucratische
methoden van de ambtenaren en partijbonzen
bevatte en die eerst veel later op 1 April in
het regeeringsblad „Izvestija" gepubliceerd
werd. Stalin had het daarin over het gevaar,
dat in het loslaten van moeder aarde en in
het niet letten op de wenschen en inzichten
van het eenvoudige volk, schuilt. Stalin ver
telde zijn medewerkers en partijgenooten de
Grieksche legende van Antheus, die zijn
kracht verloor, toen Hercules hem van den
grond ophief en hem zoo beroofde van de
aanraking met de aarde. „Ook de Bolsjewiki"
aldus Stalin, „zijn daarom zoo sterk, omdat
zij in verbinding blijven met hun Moeder, de
massa, waarop zij geboren, gevoed en opge
groeid zijn. Wanneer de Bolsjewiki zich van
deze massa losrukken, wanneer zij zich met
het roest der bureaucratie bedekken, dan is
dat voldoende om alle kracht te verliezen en
gelijk een leeggeblazen ei te worden."
De man, die zich zóó uitdrukt, heeft klaar
blijkelijk ingezien, dat het volk zich niet meer
als een willoos voorwerp laat behandelen,
maar zelf critiseeren en controleeren wil. Er
moge dan ook voorloopig geen sprake zijn
van een omwenteling in Moskou, toch heeft.
Stalin het Menetekel der autocratische regee-
ring met vlammende letters op de wanden van
het Kremlin zien oplichten
Helsingfors.
KARL TIANDER.
In de geschiedwerken vindt men weinig over
hem. Een man van beteekenis in de Fransche
revolutie is hij niet geweest. Eer, roem, aan
zien, macht, het is hem alles vreemd gebleven.
Hij was geen staatsman, geen veldheer, geen
diplomaat, geen handige zakenman, maar ik
geloof dat hij een goed hart had. Hij is gevan
gen genomen, gevonnist en onder de valbijl
gebracht als verrader, oproerkraaier en
menzweerder en toch was zijn levensdoel al
leen: het stichten van een betere maatschap
pij. Hij had communistische denkbeelden,
maar ze sprooten uit zijn idealisme voort.
Met den dood van Robespierre was er een
einde gekomen aan de Terreur, het Schrikbe
wind, dat maanden lang de bevolking van
Frankrijk in zijn greep had gehouden. Dui
zenden hadden het leven gelaten onder het
mes der guillotine en onder die velen waren de
grootsten en besten van het Fransche volk.
Zij die Robespierre en de zijnen tenslotte ten
val brachten, waren hoogstens handige kerels
die voor hun eigen huid vochten, maar zeker
geen staatslieden van eenige beteekenis. Zij
hadden hun leider ook alleen onschadelijk
Beekvervuiling in het Reggegebied
Oplossing van het vraagstuk in zicht.
Reeds jaren is men in Twente bezig met de
bestudeering van het vraagstuk om te geraken
tot opheffing van de vervuiling der stroomen
in het gebied van de Regge.
De oplossing van het vraagstuk is thans m
zicht, want de regeering heeft toegezegd, dat
de gemeenten met financieelen steun van de
overheid vermoedelijk het Werkwonds
reinigingsinsallaties kunnen bouwen, waardoor
het afvalwater gereinigd wordt. De minister
van Sociale Zaken heeft deze toezegging ge
daan.
Rotterdam leeft op.
Er komen meer zeeschepen.
Het aantal Rotterdam bezoekende
schepen bedroeg in het eerste kwartaal van dit
jaar 3.420 (2.919) metende 5.753.426 (4.900.005)
registertons netto. Het aandeel van Rotterdam
aan het scheepvaartverkeer van het geheele
koninkrijk bedroeg 52.97 pet., (50.75 pet.) van
de schepen en 63.79 pet. (60.5 pet.) van hun
inhoud. Het goederenvervoer ter zee van Rot
terdam heeft in het eerste kwartaal van 1937
omvat 9.584.075 (8.336.893) tons van 1000 K G.
(De cijfers tusschen haakjes hebben betrekking
op het eerste kwartaal van 1936)
VERDACHTE IN DE IUILLIOENEN-ERFENIS
DOET AFSTAND VAN CASSATIE.
Naar wij vernemen heeft de Mijdrechtsche
kweeker J. B., die onlangs door het gerechts
hof te Amsterdam voor de tweede maal we
gens valschheid in geschrifte was veroordeeld
en wel tot een gevangenisstraf van een jaar,
afstand gedaan van cassatie. De man had ge
poogd door middel van stukken, welke de Jus
titie als valsch beschouwde, zich meester te
maken van de millioenen-erfenis, nagelaten
door mevrouw de weduwe van Wieringen.
Hij ste1*^ 'ün onschuld volgehouden
K" "r} mdere stukken, die h:
m: v 'ing had geproduceerd
teing L-: -.cr jaar gevangenisstraf.
GracchusBabeuf
1761-1797.
Frangois Noël Babeuf.
gemaakt om niet door hem onschadelijk ge
maakt te worden, maar tot hun eigen verba
zing werden zij door de massa als de redders
van het vaderland bejubeld. Ijlings studeer
den mannen als Barras, Tallien en Fouché de
nieuwe rol in die hun zoo geheel onverwachts
was toegewezen. Met ware ijver en toewijding
vervolgden zij hun vroegere partij genooten en
de guillotine kreeg nog heel wat werk.
Intusschen leefde in Parijs dat deel der in
woners op, dat zich in den tijd van het Schrik
bewind zorgvuldig had schuilgehouden: aan
zienlijken, koningsgezinden zelfs, zakenlieden,
geestelijken speculanten met al hun aanhang.
Het was of héél Parijs opleefde, maar dat was
slechts schijn. Er bleef een schrille tegen
stelling tusschen rijken en armen, te schril
ler na jaren van revolutie, na jaren van hoop
op een beter bestaan. De winter van 1795 was
streng, het brood schaarsch, de werkloosheid
groot, de ellende onder de niets bezittende
stadsbevolking algemeen. Weliswaar had de
revolutie de aristocratie zoo goed als vei-nie-
tigd, maar in de plaats van de geboorte-adel
was nu een geld-adel ontstaan, die voor de le
den van het hof uit de jaren vóór de omwen
teling niet onderdeed in weelde, wellust, over
daad en bandeloosheid. In de hoogste kringen
dreef men handel in legerleveranties, in eet
waren, in koffie, in kaarsen, in linnen, in ka
toen, in wat niet al.
De regeering, opgedragen aan vijf mannen
die het zoogenaamde Directoire vormden,
hield er eigenlijk gezegd geen politieke begin
selen op na. Haar doel was tusschen de par
tijen van rechts: de royalisten en de partijen
van linksde aanhangers van Robespierre door
te zeilen en haar vrees nu eens voor het roode,
dan weer voor het witte spook maakte haar
aan beide zijden even onpopulair.
Francois Noël Babeuf, die zich sinds 1793
Gracchus noemde een herinnering aan den
beroemden volkstribuun uit den tijd der Ro-
meinsche republiek, die gepoogd had het lot
der arme stadsbevolking te verbeteren,
door de aanzienlijken was vermoord begon
zijn loopbaan als landmeter in Picardië. In
zijn vrijen tijd las hij. Hij las boeken over
historie en staatkunde, over natuurkunde en
sociale gerechtigheid. Toen in 1789 in Parijs
de straatrevolutie uitbrak en het volk de ge
hate gevangenis de Bastille bestormde, koes
terde hij slechts één wensch: naar de hoofd
stad. Hij verliet zijn gezin en trok naar Parijs.
Maar weldra kwam hij in moeilijkheden en de
eerste jaren van de omwenteling bracht hij
grootendeels in de gevangenis door. De tegen
hem uitgesproken beschuldiging van valsch
heid in' geschrifte schijnt ongegrond te zijn
geweest, maar men heeft ze telkens weer als
wapen gebezigd tegen den man, die tot gevaar
van de bezittende klasse de verdeeling van het
grondbezit, de strijd tegen de weelde en de
idee van sociale gelijkheid predikte. Kort voor
den val van Robespierre, in 1794, werd hij vrij
gelaten. Aanvankelijk verheugde hij zich dat
de tijd van terreur voorbij was, want hij was
afkeerig van geweld; maar toen hij bespeurde
in welke handen het lot van Frankrijk thans
was gelegd, hoe tal van ideeën door Robes
pierre verkondigd, waarmee hij het volkomen
eens was, nu als misdadig werden gebrand
merkt, koos hij partij tegen het Directoire. Nu
geeft hij een krant uit: De Volkstribuun; nu
wordt zijn naam Gracchus bekend. De regee
ring verbiedt het blad; het blijft verschijnen.
Zij besluit Babeuf te laten arresteeren; hij
onvindbaar. Ergens in een der voorsteden,
verstopt op een zolderkamertje, schrijft hij in
koortsachtige haast zijn verhandelingen en
artikelen. Hij verdedigt het recht op arbeid en
op grond voor allen, eischt afschaffing van
de rijkdom, gelijke rechten voor man en vrouw,
opvoeding der kinderen op staatskosten, we
derinstelling van het algemeen kiesrecht.
Naarmate de levensomstandigheden slechter
worden groeit het getal zijner aanhangers. In
de nabijheid van het Panthéon heeft de „Club
der Gelijken" zijn bijeenkomsten; vandaar
dat Babeuf en de zijnen wel Panthéonisten ge
noegd worden. De leider zelf, door de politie
gezocht, is zelden aanwezig, maar zijn trouwe'
vrienden, Darthé en Buonarotti houden hem
natuurlijk op de hoogte; Babeuf maakt de
agenda voor alle bijeenkomsten, zijn referaten
worden er voorgelezen, zijn geest leidt iedere
vergadering. Maar niemand kan beletten dat
de politie haar spionnen uitzexxd en nauw-
keurig op de hoogte wordt gehouden van de
gevaarlijke plannen der Gelijken. Eindelijk
besluit een der Directeuren, Barras, in te grij
pen. De club der Panthéonisten moet worden
gesloten. Maar om het evenwicht te bewaren
zal tegelijkertijd eexi afdeeling politietx-oepen
een der plaatsen waar de royalisten plegen te
vergaderen, bezetten. Barras heeft een ge
schikt mannetje om tegen de Babouvisten op
te treden, een zekeren Buonaparte. Hij is wel
klein en onaanzienlijk, maar plichtsgetroixw
en vol toewijding. Hij zal nog eens van zich
doen spreken, meent Barras
Buoxxaparte vex-vult de opdracht geheel naar
wensch. En Barr-as toont zich niet ondank
baar: hij brengt den jongen generaal in aan
raking met Josephine de Beauharnais, we
duwe van een geguillotineerden generaal en
weet te bewerken dat hem het bevel wordt ge
geven over de Fransche legers in Italië.
Na de sluiting van hun vergaderlokaal wer
ken Babeuf en de zijnen op allerlei andere
plaatsen verder. De leiding noemt zich het
„Geheime Directoire" en arbeidt gestadig voort
aan plannen voor de nieuwe maatschappij.
Sinds kort werden de Babouvisten gesteund
door een groep, die met minachting neerzag
op alle idealistische denkbeelden en edele ge
dachten, op alle fantastische toekomstplannen
en hersenschimmen van Gracchus, maar die,
evenals hij, felle haat koesterden tegen de re
geering. Deze menschen wilden niets liever
dan het Schrikbewind in eex-e herstellen, met
het „scheermes der revolutie" door Frankrijk
trekken en allen onthoofden die hmi opvat
tingen weerstreefden. Zij wisten Babeuf
waarschijnlijk te overtuigen dat terechtstel
lingen noodzakelijk waren en in het „Plan
van den Opstand" worden dan ook tal van dood
vonnissen geveld over hen die nu nog de macht
in handen hadden. Toen dook plotseling een
vreemde figuur op: luitenant Grisel. Hij was
een kennis uit vroeger dagen van een dei-
trouwe aanhangers, van Babeuf. Hij liet zich
meetronen naar een vergadering; weliswaar
begreep hij niet veel van wat hij hoorde maar
't geheel leek hem toch verdacht. Intusschen:
als de Babouvisten succes hebben, kan deze
relatie hem niets dan voordeel brengen. Maar
zegeviert de regeeringdan is hij verloren.
Grisel aarzelde, wilde zich terugtrekken, kwam
tegen zijn wil weer in aanraking met de Ge
lijken, aarzelde opnieuw; eindelijk deed hij
zijn keus. Hij wende zich tot den Directeur
Carnot en legde het plan der samenzwering in
zijn handen. Er werd besloten dat Grisel de
bijeenkomsten der partij zou blijven bijwonen,
dat hij de woonplaats van Babeuf zou pogen
te ontdekken.
Het werd een spannende strijd. Nog eenige
malen ontsnapten de samenzweerders; ze glip
ten door de mazen van het net: Grisel vergiste
zich in een huisnummer, Carnot in he f uur
van den overval. Maar eindelijk klapte de -"al
toe. Terroristen en Babouvisten werden over-
vallen en onder militair escorte naar de ge
vangenis gebracht. Zoo bevreesd was men voor
een opstand onder het volk dat de gevangenen
in ijzeren kooien naar Vendome werden" ver
voerd, waar na een jaar het proces eindelek
plaats vondt. De leiders werden ter dood ver
oordeeld en op 27 Mei 1797 geguillotineerd.
De revolutie der Gelijken was mislukt. Het
Directoire had gezegevierd. Maar het zou nog
slechts kort duren of een onaanzienlijk gene-
raaltje, dat aan datzelfde Directoire zijn op
komst dankte, zou het met één slag uit de za
del werpen. De ster van Bonaparte begon te
rijzen,
P. H. SCHRÖDER.
Weer een aanrijding op <1en
Rijksstraatweg.
Wielrijder 9 M. meegesleurd.
HAiAIRfL/BM, DinsdaJ.
Wederom heeft Maandagmiddag op den
Rijksstraatweg een ernstig verkeersongeluk
plaats gehad. Te hall' drie reed daar ter
hoogte van perceel 376 de 63-jarige wielrijder
W. de Graaf uit Santpoort. Hij stak volgens
een getuige naar links den weg over, nadat
hij daartoe te voren een teeken had gegeven.
Dit werd pas op het laatste oogenblik opeg-
merkt door een 36-jarige verplaagster uit
Alkmaar, die daar per auto passeerde. Zij
trachtte nog een aanrijding te voorkomen,
door naar links uit te wijken. Dit gelukte
helaas niet. De wilerijder werd gegrepen en
tegen meter meegesleurd. Hij kreeg een zware
hersenschudding, een groote wond aan het
achterhoofd en een fractuur aan den linker
enkel. Door een dokter en leden van den On-
gevallendienst werd hij behandeld, waarna
hij per ziekenauto naar het Sint Elisabeths
Gasthuis werd vervoerd.
Volgens bovengenoemde getuige zou de
verpleegster met een snelheid van 70 K.M.
hebben gereden, maar zij zelf beweerde, dat
het hoogstens 40 a 45 K.M. was.
De politie stelt hiernaar een nader onder
zoek in.
De auto en het rijwiel werden in beslag ge
nomen.
Hedenmorgen vernamen we. dat de heer
De Graaf het tamelijk wel maakte.
VOORDEN-
IPOLITIERECHTER-
Slachtoffers van de
wapenindustrie.
Wanneer er in de wereld geen wedstrijd
was ontstaan, wie de meeste oorlogsschepen
en kanonnen in den kortst mogelijken tijd
kan vervaardigen, zouden de jongens, die
heden voor den politierechter moesten'ver
schijnen, misschien van een dergelijke op
dracht verschoond zijn gebleven. Wat toch
is het geval? De wapenindustrie heeft een
zoodanige vraag naar ijzer en andere onedele
metalen in 't leven geroepen, dat de prij
zen ervan met sprongen omhoog zijn gegaan
en wat als waardeloos of de moeite van mee
nemen niet waard, achteloos werd neerge
worpen, oefent thans op de jongens, die zoo'r
beetje doelloos langs 's Heeren wegen slente
ren, een magnetische aantrekkingskracht uit.
Die jongens zijn aan 't verzamelen getogen:
oude emmers en rijwielframes werden uit de
slooten opgevischt, maar eenmaal aan 't ver
zamelen, vervaagde gemakkelijk de grens tus
schen weggeworpen en opgeslagen goederen,
ja de openbare weg ging zich zelfs uitstrek
ken tot bouwterreinen en in aanbouw zijnde
huizen en 't werd zoo, dat, als het begeerde
metaal slechts te bereiken was, het werd mee
genomen. En tegen het gewicht zagen zij niet
op. Zoo hadden er een paar een ijzeren balk
van een paar honderd kilo gevonden op een
bouwwerk, weer anderen namen een zooda
nige hoeveelheid mee aan stukken, die dienst
moeten doen aan de sluisdeuren te IJmuiden,
weer een ander vond ergens op een afgelegen
terrein een zinken gootbedekking van 5 M.
lang, terwijl een vierde in een in aanbouw
zijnd huis een kilo of tien lood onbeheerd had
aangetroffen.
De officier van justitie was er slecht over
te spreken en aangezien hij de hausse in de
prijzen niet kan beteugelen en ook de on
mogelijkheid inziet, om bij elk stuk ijzer een
wachtpost te zetten, meende hij, dat de ver
zamelwoede door flinke gevangenisstraffen
moet worden bedwongen. De verzamelaars
raken zoo van de vlakte en anderen worden
er wellicht door weerhouden de opengevallen
plaatsen te bezetten. En wanneer dan de
lieden, die maar raak koopen en het heel niet
gek schijnen te vinden, dat een paar schooier
tjes in het bezit zijn vani spoorrails of ijze
ren balken, ondervinden, dat de justitie een
heel andere meening is toegedaan en d<
helers even zwaar straft als de stelers, ver
dwijnt hun kooplust ook wel en kunnen de
jongens met hun balk van 200 kilo gaan
toeren.
3 maanden eïschte de officier tegen de
ijzerdieven; evenveel tegen den zinkdief, ter
wijl tegen den jongen van het lood, die nog
een beginneling was, 14 dagen gevangenis
straf gevraagd werd.
De politierechter wil bet met den lataste
nog eens probeeren, zoodat die 14 daegn voor
waardelijk kreeg met f 5 boete. De zinkjongen
had al meer op zijn boekje, waarom hij een
maand kreeg. De eene ijzerdief kreeg ook
een maand; van den ander zal een reelas-
seeringsrapport worden aangevraagd; Mr.
Stomps, de verdediger, meende, dat er met
hem misschien hier nog wel wat goeds te be
reiken is, ofsc.hoon de jongen al eerder ver
oordeeld werd.
474e STAATSLOTERIJ
(Niet officieel)
5de klasse, Gdc lijst
Trekking: van Dinsdag '25 Mei 1937
Hooge Pr'uzcn
1500.— 5334 8602
1000.— 1217 5066 8149 12537 15873 16288
400.974 17245
200— 15239 19174
f 100.— 949 3281 3320 4488 5069 6990 7263
7321 9786 10620 11493 10555 12356 16304 19733
20806
Prijzen van 70.—
139
147
461
577
610
812
884
914
931
1041
1077
1152
1167
1181
1338
1379
1429
1712
1735
2066
2067
2191
2202
2259
2426
2457
2462
2466
2510
2523
2560
2587
2629
2677
2717
2844
2900
2945
2969
2935
3127
3176
3179
3571
3683
3850
3859
3916
3950
3959
3999
4014
4237
4284
4336
4382
4385
4470
4639
4846
4884
5043
5248
5598
5670
5717
5751
5824
5891
6018
6123
6310
6315
6412
6420
6424
6439
6522
6669
6671
6680
6718
6836
6901
7057
7163
7180
7218
7387
7423
7585
7892
7941
7981
8040
8043
8190
8211
8222
8391
8403
8424
8442
8473
8497
8781
8352
8876
8907
8919
9042
9132
9151
9254
9262
9263
9316
9482
9598
9612
9775
9998
10027
10077
10159
10180
10288
10332
10420
10533
10596
10618
10659
10705
10778 10874
10897
10918
11117
11287
11395
11432
11537
11593
11650
11701
12066
12358
12440
12522
12686
12735
12854
12933
12943
12945
13009
13027
13106
13185
13196
13236
13361
13402
13529
13543
13615
13688
13751
13752
13782
14000
14035
14053
14192
14205
14260
14356
14466
14574
14577
14646
14722
14961
14983
15265
15407
15538
15567
15621
15652
15675
15756
15990
16032
16089
.16165
16264
16499
16668
16900
16988
17304
17330
17342
17382
17449
17460
17599
17637
17665
17714
17836
17861
17927
17949
18009
18068
18139
18412
18472
18611
18678
18750
18771
18852
18961
18979
19015
19020
19098
19101
19119
19212
19246
19297
19541
19559
19944
19972
20070
20509
20574
20634
20638
20718 20748 20754
20813
Nieten
1
36
65-
78
84
118
119
124
132
172
214
232
260
331
338
373
396
419
459
465
505
590
608
638
653
677
725
730
759
833
851
860
880
930
940
1017
1043
1076
1088
1105
1118
1154
1158
1220
1271
1289
1340
1345
1351
1364
1378
1411
1493
1549
1617
1645
1711
1756
1791
1851
1859
1870
1875
1895
1908
1995
1996
2015
2030
2031
2063
2069
2125
2145
2146
2182
2184
2188
2312
2373
2400
2419
2446
2452
2532
2599
2627
2648
2648
2657
2736
2805
2810
2902
2909
2931
2982
3041
3055
3058
3060
3085
3122
3131
3173
3182
3191
3204
3278
3289
3293
3368
3382
3383
3436
3495
3514
35-37
3596
3629
3637
3710
3717
3758
3770
3772
3781
3928
3965
4066
4070
4073
4160
4245
4247
4273
4276
4278
4292
4296
4304
4319
4332
4362
4364
4388
4390
4423
4441
4455
4468
4473
4474
4634
4641
4652
4671
4733
4751
4763
4845
4849
4697
4902
4946
5075
5162
5185
5190
5200
5204
5230
5235
5271
5296
5298
5302
5370
5381
5388
5412
5420
5421
5448
5466
5496
5497
5517
5561
5577
5658
5679
5712
5728
5814
5849
6022
6109
6140
6171
6236
6260
6277
6285
6313
6325
6369
6371
6395
6481
6494
6526
6538
6543
6606
6613
6635
6645
6649
6712
6723
6760
6793
6854
6873
6887
6900
6931
6935
6943
6974
6986
7007
7037
7078
7083
7140
7144
7214
7260
7267
7300
7309
7329
7346
7451
7473
7476
7486
7511
7535
7550
7579
7615
7628
7667
7703
7759
7807
7849
7952
8032
8036
8083
8087
8139
8154
8191
8213
8223
8501
8509
8609
8705
8760
8797
8807
8884
8893
8903
8979
8996
8998
9099
9134
9140
9141
9245
9266
9273
9276
9280
9303
9394
9400
9407
9421
9435
9440
9463
9477
9495-
9519
9529
9565
9587
9590
9597
9694
9698
9708
9717
9732
9779
9809
9810
9897
9968
9979
9999
10011
10018
10028
10041
10062
10080
10093
10284
10306
10335
10352
10371
10503
10536
10604
10614
10628
10656
10759
10780
10784
10827
10828
10935
10946
10978
11005
11136
11138
11164
11224
11231
11250
11283
11376
11410
11418
11430
11442
11470
11481
11557
11592
11604
11615
11641
11646
11670
11684
11686
11722
11741
11850
11854
11869
11911
11917
11943
11954
11973
11994
12001
12046
12062
12083
12166
12182
12235
12236
12241
12247
12277
12363
12380
12457
12481
12483
12685
12697
12719
12768
12790
12810
12833
12899
12970
13035
13048
13050
13063
13082
13092
13095
13112
13128
13190
13200
13231
13233
13249
132*70
13348
13370
13374
13424
13431
13440
13479
13498
13518
13573
13655
13694
13730
13786
13794
13800
13840
13845
13858
13860
13869
13882
13950
13990
14012
14015
14019
14065
14112
14206
14236
14243
14269
14377
14391
14410
14424
14448
14483
14516
14632
14648
14679
14718
14760
14878
14896
14972
15040
15075
15080
15121
15162
15202
15204
15208
15312
15321
15360
15373
15425
15452
15553
15616
15702
15706
15717
15748
15778
15789
15796
15838
15839
15842
15844
15900
15930
15948
15980
15993
16038
16040
16115
16119
16124
16131
16134
16158
16177
16182
16252
16274
16344
16378
16406
16433
16441
16502
16516
16606
16603
16672
16725
16737
16755
16758
16771
16781
16784
16793
16802
16850
16866
16867
16869
16903
16908
16909
16958
16959
16996
17084
17100
17109
17142
17171
17190
17207
17240
17262
17283
17306
17317
17340
17354
17397
17418
17433
17464
17467
17485
17523
17545
17570
17574
17630
17686
17740
17744
17762
17767
17774
17342
17869
17895
17919
17942
17961
17967
17972
17993
18047
18072
18120
18197
18341
18346
18366
18443
18502
18519
18526
18549
18563
18567
18614
18628
18648
18832
18833
18836
18848
18872
18894
18918
18933
18937
19048
19112
19149
19202
19243
19265
19268
19338
19349
19372 19377
19409
19428
19506
19548
19567
19588
19608
19616
19624
19646
19661
19714
19739
19764
19778
19808
19815
19853
19854
19868
19928
19980
20012
20041
20061
20103
20148 20163
20168
20195 20200 20216 20228 20237 20250 20260 20292
20324 20330 20401 20410 20531 20650 20656 20721
20739 20835 20893 20905 20924 20927 20946 20989
Verbeter. 5e klas, 5e lijst: 8403 m. z. 8413;
15305 m. z. 15315; 30686 m. Z. 19585.
