BESTE VRIENDINNETJES EN VRIENDJES Aan allen! De prijsjes zijn 1.1. Woensdagmiddag uitge reikt. lste prijs kopplaat: F. Bijl, Bedelarmband. 2e prijs: M. Visser, Tirolerarmband. 3e prijs: M. Bijl, Geluksbroche. Troostprijs: C. Goedhart, Ankerbroche, G. Goedhart, idem, W. Tolman, Armband, B. Vos, Celluloid popje, J. Manneken, idem, R. Pronk, idem, lste prijs plaat naar keuze: T. Zuurbier, bedelarmband. 2e prijs: M. Groen, Broche. 3e prijs: N. Pronk, Geluksbroche. Troostprijs: G. Tolman, B'roche, J. Pronk, Fluit aan koord, D. Vos, doos met caramels. Jullie ziet dat de prijsjes heusch wel de moeite waard zijn en ik hoop dat een volgend keer de kinderen, die geen prijsje gekregen hebben omdat hun werk niet zoo goed was of omdat de gestelde voorwaarden niet in acht waren genomen tot de gelukkigen zullen be- hooren. Van hen, die niet inzonden, hoop ik dan eveneens werk te ontvangen. Over eenige weken worden raadsels opgegeven. Lief ZUSJESBESCHE1RMSTERTJE r- Meis- jelief wat heb je me verrast met je plaatje op je briefje, 't Stond keurig. Ja het was 1.1. Woensdag geen strand- maar wel boschweer. Je hebt weer echt genoten heb ik vernomen, 's Avonds ruim acht uur was je nog niet thuis. Hoe laat ben je wel naar bed gegaan? Tc Denk veel te laat voor zoo'n kleintje dat veel leeren moet. Het beste hoor. Dag Zus- j esbeschermstertj e Best HANDWERKSTERTJE. Wel zeg, hoe kon je nu vergeten je prijsje te halen? 'k Begreep er niets van en dacht: ik zal maar vlug een brandbrief zenden. Misschien wil ze liever geen prijsje en mag ik het broche hou- houden. Was het fijn te Velserbeek? 'k Denk van wel. Hoe vinden je ouders je prijs en hoe is de theevisite verloopen? Was het gezellig? Tot Maandag. Dag Handwerkstertje. Lief KALFJE. Ja vriend, ik heb je reeds gemist bij den teekenwedstrijd. Jammer dat je ook niet op visie kon komen. Maar wat in 't vat is, verzuurd niet. Wanneer je weer thuis bent, mag je nog komen. In de visiterubriek zie je dan je naam staan. Speel maar veel en prettig in de bosschen en doe m'n groeten aan je moeder. Dag Kalfje. Beste POLLY. Zoo zit je zoo hals over kop in Putten? Uitgaan is wel prettig maar de reden van je uitgaan is niet zoo mooi. Hoe gaat het nu? Gevoel je je beter en kan je nu wel buiten spelen? 'k Hoop dat je weer spoe dig naar IJmuiden kunt terug gaan. Prettig dat Kalfje bij je is. Je hebt nu ten minste een speelkameraad in de eenzaamheid. Dat je er uren kunt rondwandelen zonder iemand te gen te komen weet ik. In de omgeving van Bennekom, waar ik jaren terug eens logeerde, was het even stil. Wanneer je weer te IJmui den bent krijg je nog eens een, invitatie om op visite te komen. Het beste hoor. Dag Polly. Lief SPARRETJE. Marietje Krijnen heeft mij verzocht je haar groeten te willen doen toekomen. Wanneer krijg ik weer eens een lettertje? Met enkele regels ben ik reeds tevreden. Dag Sparretje. Best BLOEMENMEISJE. Jazeker, Bloe menmeisje vind ik een goeden naam. Wat was je briefje keurig geschreven. Heb je het heusch zelf gedaan? Voor een meisje uit de derde klas vind ik het schrift bijzonder goed. Blijf je me trouw evenals Teekenaarstertje en Krullekopje? Dag Bloemenmeisje. Lief ELFENKONINGINNETJE. Je hebt het mis hoor. Aan de rubriek doen zoowel jongens als meisjes mede. Er staat toch altijd boven m'n briefje of aan het hoofd van de rubriek „B'este Vriendinnetjes en Vriendjes". Je broers mogen heusch mede doen. Ze moe ten maar een schuilnaam bedenken. De zes jarigen moeten teekeningen inzenden inplaats van een briefje. Hun schuilnaam moet jij er maar voor ze opschrijven. Ik geloof, evenals je moeder, dat je later nog vaak zult wen- schen weer als voorheen naar school te kun nen gaan. De gelegenheid is dan echter voor bij. Dag Elfenkoninginnetje. Best SNEEUWVLOKJE. Ook ik vind het prettig dat je een prijs hebt en nog wel een lste prijs. De armband zal mooi bij je Tiro- lerjurk staan. Wel gezellig zeg met de klas in een autobus naar Velserend en daar dan spelen en baden. Zoo'n gymnastiekles wordt zeker wel heel erg op prijs gesteld, niet? Veel genoegen. Dag Sneeuwvlokje. Lief STERRETJE. Ja, jij bent ook al een gelukkig prijswinstertje. Zoo zie je „de aan- houdster wint" en „aldoende leert men." Zijn de aardbeien in je tuintje haast rijp? Je gaat zeker een aardbeienfuif geven? Natuurlijk moest je moeder je weer met iets verrassen. Welke kleur hebben de nieuwe sokjes? Dag- Sterretje. Best DUINSPARRETJE. Heb je zoo maar een nieuwe fiets gekregen? Jongen wat zijn je ouders goed op je. 'k Wil graag gelooven, dat ze fijn licht rijdt. Het is bij jullie thuis met recht „allen op de fiets". Je vader in den tuin helpen en mij schrijven gaat niet tege lijkertijd. Veel plezier met je fiets en met je strandscheepje. Dag Duinsparretje. Lief KRULLEKOPJE. Je weet het, vrien dinnetjes en vriendjes heb ik nooit te veel. Ik vind het prettig- dat je de nieuwelingen even op dreef helpt en ze mijn huis wijst. Leuk, zeg dat je de pop, die Beb als prijs gekregen heeft, zoo gauw bent gaan kleeden. Waren de caramels lekker? Je kunt dus deze week op school niet aan de zwempret deelne men? Ja zoo gaat het, iedere klas heeft haar beurt. Een ander maal ga je weer mede. Dag Krullekopje. Lief TEEKENAARSTERTJE. Flink zoo meisje, schrijf je briefje maar heel alleen. Ik vind het heel flink van je dat je niet na wilt schrijven wat anderen je voorschrijven. Je wilt zelf denken en doen en zult er heusch wel komen De briefjes worden steeds langer en beter. Je hebt natuurlijk ook van de cara mels geprofiteerd en heeft je zus met haar aankleedpartij weer plezier gehad van jouw prijs, 'k Verlang nu reeds naar je volgend briefje. Wil je je moeder bedanken voor haar vriendelijk schrijven aan mij en haar m'n groeten doen? Dag Teekenaarstertje. Lief BOODSCHAPSTERTJE of GELUKS KIND. 'k Feliciteer je met je vondst. Dat is ook een bof zeg. Het vinden van een kla vertje vier komt maar zelden voor en begrijp ik dat je het zorgvuldig mede naar huis ge nomen hebt en het tusschen een boek te dro gen hebt gelegd. Je prijs heb je echter niet aan je klavertjevier te danken maar aan je eigen werk. Als je werk niet zoo keurig was geweest, zou je ondanks je klavertje vier, geen prijs gekregen hebben. Ook ik vond) het een snoezige broche met de drie gekleurde klompjes als hangertjes. Op je bloementjes- jurk zal het schattig staan. Veel geluk met je klavertje vier. Dag Boodsehapstertje. Best ROZEKNOPJE. Je hebt dus geen spijt gehad bij mij op visite te zijn geweest. Het handwerkje heb je prettig, de limonade en het lekkers heerlijk en het verhaal dat ik vertelde, mooi gevonden. Beter kan het niet zou ik zoo zeggen. Als ik weer eens een tee kenwedstrijd aankondig moet je maar da delijk m'n raad opvolgen en plaatjes gaan uitknippen en verzamelen. Je kunt dan ook mededoen en misschien tot de gelukkigen gaan behooren. Dag Rozeknopje. Beste KLEINE ZUS. Was je even geluk kig met je popje zeg? Je kunt fijn met haar spelen en moet je zus maar eens vragen een broekje, mutsje en truitje voor haar te breien. Als je haar heel lief aankijkt dan doet ze het vast wel voor je. Speel maar prettig met je popje. Dag kleine Zus. Beste VERONIKA. Ook jij hebt het ver leden week, Woensdag, bij mij thuis echt naar je zin gehad. Dat vind ik prettig maar nog prettiger vind ik je belofte mij trouw te zullen blijven en van den winter weer graag aan het clubwerk te willen deelnemen. De drie jongens die ik geinviteerd had konden tot hun spijt niet komen. Twee zijn om ge zondheidsredenen momenteel in Putten (Gel derland) waar ze geheel onverwachts heen moesten. De derde wilde liever gelijk met de afwezigen komen en wacht dus tot de an dere jongens weer te IJmuiden zijn. A.s. Woensdag inviteer ik weer twee meisjes. Wie? Kijk maar onder het hoofd Visite. Dag Ve- ronika. Best ZONDAGSKIND. Heb je het anker- brochje al op je alpino bevestigd1? Het zal er echt aardig op staan. Ben mooi gezicht zoo'n pronkende pauw vind je niet? Jammer dat de uiteinden van de staartveeren vaak zoo erg afslijten door langs het grind, enz. te slepen. Vind je het geluid van de pauw niet afschuwelijk? Of heb je het pauwenge- schreeuw nog niet gehoord? Je wilt zeker m'n groeten wel aan je ouders, zuster en Lizette doen? Dag Zondagskind. Lief CROCUSJE. Ik was 1.1. Zondag niet in de gemeente Velsen, maar heel ver weg op een prachtige buitenplaats midden in de den- nenbosschen. Het weer was wel zonnig maar niet te warm, zoodat ik echt genoten heb. Je kon me dus niet in „Velserbeek" zien. Dat ook jij tot de gelukkigen behoorde vond ik prettig. Wie weet of je een volgend keer het er nog veel beter afbrengt. Ik dank je nog maals voor je zilverpapier. Het was een flin ke hoeveelheid. Dag Crocusje. Beste FLIPPIE FLINK. Zeg vriend is je prijs je meegevallen? Ik denk van wel. Je kunt er conducteurtje mede spelen of het sein van vertrek bij wedstrijdspelen mede geven. Natuurlijk doe je een volgende maal weer mede. Over eenige weken worden raad sels opgegeven. Dag Flippie Flink. Lief DUINVIOOLTJE. Prettig dat ik je wensch heb kunnen vervullen. Je hebt er echter zelf toe medegewerkt. Was je werk niet zoo goed geweest, dan zou je heusch geen 3e prijs gekregen hebben. Vind je het geen gezellig brochje? Het heet een geluksbroche maar of het geluk aanbrengt weet ik niet. We zullen het echter maar wensohen. Je kleine zus heeft dus haar eerste tand. De tweede zal nu wel spoedig volgen. Dat ze tijdens het doorbreken van de tand wat huilerig is, is een gewoon verschijnsel en behoeft direct niet te verontrusten. Het beste met haar. Dag Duin viooltje. Beste BERENDMAN. Jij hebt dus met je vader thuis het rijk alleen. Jammer genoeg vind je niet. 'k Hoop dat je broer weer spoe dig hersteld, thuis komt en dat het herstel dan niet van korte duur is. Is alles thuis weer normaal dan inviteer ik je opnieuw zoodat je toch ook eens van de partij bent. Maak jij het nog steeds goed? Als je in Putten komt wil je je moeder en broers dan van mij groe ten en hun m'n beste wenschen voor een spoedig en duurzaam herstel toewenschen? Het beste hoor. Dag Berendman. Best JASMIJNTJE. Alle kinderen zijn bij mij gelijk. Ook de kinderen die jij bedoelt. Het clubwerk wordt gehouden voor de trouwe rubriekertjes en niet voor de kinderen die 's winters alleen schrijven en 's zomers niets van zich laten hooren. Clubwerk waar geen orde heerscht is absoluut verkeerd. Kan men geen orde houden en de kinderen niet pret tig en rustig bezig houden, dan moet men aan dergelijk werk niet beginnen. Noch de kinde ren, noch de leiding is er mede gebaat. Heb je je popje al aangekleed? Kan je het niet al leen, dan wil zeker één van je zusters je wel helpen. Volgende week hoor ik zeker wel iets van de aankleedpartij? Dag Jasmijntje. VISITE. A.s. Woensdagmiddag mogen Zusjesbe- schermstertje en Handwerkstertje op visite komen. Ik verwacht ze om half twee terwijl ze om half drie weer naar huis gaan. Dag meisjes tot Woensdag'. Veel groeten van Mej. E. VIJLBRIEF. LIEF EN LEED OM INA'S ROLSCHAATSEN Ze moest eerst leeren, ze op de goede manier te gebruiken Tante was zoo ziek en toen Ina was pas jarig'geweest! Een heerlijke blijde dag, waaraan ze zoo'n herinnering had, dat ze, naar ze moeder met een kus had ver zekerd, er wel weer jaren op teren kon! „Eén jaar is genoeg", had moeder lachend geantwoord. „En vertel eens Ien, wat was nu wel 't fijnste van den heelen verjaardag?" Ina had moeder met een lachend snuitje verwonderd aangekeken. Net of je dat nog vragen moest.de rolschaatsen natuurlijk! „Toen ik die in vader's hand zag dacht ik, dat ik haast barsten zou van blijdschap! O, wat heb ik daarnaar verlangd. Ik geloof wel m'n heele leven," zuchtte ze, niet weinig over dreven, maar echt gemeend. „Nu wees er dan maar zuinig op." „Ja, moe. Ze rijden verrukkelijk, in één woord! Ik rijd op één na 't hardste van de heele klas, alleen Truus Everts nog een beetje harder. Maar die haal ik ook nog wel in, als 'k maar flink oefen. Denkt u niet, moes?" „Misschien wel, je moet maar je best doen" „Ja, Gaat u nu eventjes, heel eventjes mee kijken, hoe hard ik 't al kan?" Moeder keek op de klok, ,,'k heb nog erg veel te doen, maar vijf minuutjes gaat wel. Vooruit dan maar, dan neem ik de fiets mee." Ina straalde en tien minuten later waren ze in de breede laan bij school. Rrrt, rrrt! zoo zwierde Ina op haar stevige beenen over 't asfalt! Eerst een eind voor moeder uit, terug achter de fiets aan en tot slot nogeens om 't hardst. Moeder had heusch moeite om haar trappende bij te houden. „Gaat het niet fijn, moes?" „En óf," zei moeder. „Je bent een echte kampioene! Zorg maar, dat je niet overmoe dig wordt! Want dan val je, en dan krijg je verdriet van de rolschaatsen, inplaats van plezier. Zul je daaraan denken, Ineke en je schaatsen op de goede manier gebruiken?" „Tuurlijk, moes," zei Ina lachend, maar eigenlijk luisterde ze maar half. O, daar ging de schoolbel, vlug de schaatsen af en naar binnen. Met een liefkoozend gebaar veegde ze de mooie nieuwe leertjes even af met haar zakdoek. Eenig waren ze! EMMI vam i-AE-R Ina kreeg tóch verdriet van haar rolschaat sen, maar op een heel andere manier, dan moeder gevreesd had. 's Middags, vlak na 't koffiedrinken, was er gxoote ruzie in den tuin. Moeder hoorde 't en luisterde zwijgend toe. „Niemand krijgt nu eenmaal m'n rolschaat sen. Niemand, dus jij ook niet!" riep Ina. „Je bent een akelige draak met je rolschaat sen. Een echte krent! Krijg je lekker m'n bal ook nooit meer! Nooit meer!" dreigde Reinout ,,'k Hoef jouw bal heelemaal niet. Hou jij je ouwe, vuile bal zelf maar." „Eerst wou je 'm wel, eerst wou je 'm graag! En nu je rolschaatsen hebt, gun je niemand meer iets. Akelige stijve nuf, trotsche pauw, wacht maar!" schold Ina's broer. En toen liep hij met een gezicht, rood van woede naar binnen. „Ina!" riep moeder. „Ja moes?" „Ik heb gehoord, dat tante Trees een beetje ziek is. Loop er vlug even aan, vraag hoe 't met tante is en of ik soms iets voor haar doen kan." „Best, moes," beloofde-Ina. Ze keek moeder tersluiks eens aan. Moes keek zoo ernstig, zou ze iets van 't gekibbel gehoord hebben? Nee, gelukkig niet. Fijn, dan hoefde ze ook haar rolschaatsen niet af te staan. En Ina pakte ze netjes in een linnen zakje, dat ze er zelf voor genaaid had en stak de straat over naar'tante Trees. Tante was een jongere zuster van moe der en een echte schat, vonden de kinderen. Ze was onderwijzeres en woonde alleen in een aardig klein woninkje, schuin aan den overkant. Met haar schaatsen onder den arm stapte Ina 't bloeiende tuintje door en liet de klop per vallen. „Wie is daar?" klonk een schorre stem uit de kamer. „Ik tante. Ina!" „Kom maar binnen 't Meisje zag, dat de bovendeur open was. Ze schoof nu ook 't knipje van de onderdeur af en ging naar binnen. Tante lag in bed en zag er erg vreemd uit, vond Ina. Heelemaal oleek, terwijl ze anders altijd zoo'n frisschen kleur had. „Tante, hoe is 't met u? Bent u ziek?" „Nu zoo'n gangetje. Ik ben vreeselijk ver kouden en heb erg hoofdpijn. En nu ben ik vandaag maar in bed gebleven in de hoop, dat ik morgen weer aan 't werk kan." „Ligt u hier heelemaal alleen?" „Ja kind, dat kon niet anders. De juffrouw van hiernaast, die het huisje schoonhoudt, moest boodschappen doen. Maar ik lig hier fijn, hoor." Ina ging op een stoel zitten, 't Leek haar heelemaal niet fijn, zoo alleen te zijn als je ziek was. Verbeeld je, dat je niemand roepen kon, als je iets noodig had! „Ineke?" „Ja, Tante?" „Och, wil je even een frissche kan water voor me halen en die naast 't bed zetten?" „Natuurlijk". Ze was al weg en kwam spoe dig met de volle kan terug. Wat was de doek die op tante's voorhoofd lag, warm geworden. Voorzichtig nam Ina het eraf, doopte 't flink in 't water en wrong het wat uit. Toen ze 't weer op tante's hoofd legde, zuchtte deze van opluchting. „Hè, dat is heerlijk. Dank je wel „Kan ik nog iets voor u doen tante?" „Nee kindje, ga jij nu maar fijn spelen. Straks komt de juffrouw terug. En zeg aan moeder, dat er niets bijzonders aan de hand is." Even aarzelde Ina. Ze liep naar de deur en stond weer stil. Dan voelde ze de rolschaatsen onder haar arm. „Zal ik moeder roepen?" vroeg ze. Maar tante schudde heftig van nee. „Moeder heeft 't veel te druk. Ga maar gerust, ik lig hier best! Dag Ina!" „Noudag tante," zei Ina. Maar 't ging niet van harte. En toen ze buiten' stond, vond ze zichzelf een echt spook, 't Was net of ze Reinout's stem weer hoorde, die gezegd had: „nu je rol schaatsen hebt, gun je niemand meer iets, Akelige stijve nuf, trotsche pauw!" Ja, 't was waar. Je gunde niemand iets. Rei nout mocht nog geen half uurtje op de schaatsen en tante moest daar maar alleen in bed liggen Nee, dat kon toch niet! Vlug stak ze de straat over en deed 't hekje open. „Rein, waar ben je? Reinout! Reinout!" Een onverstaanbaar gebrom was 't ant- wooord. Hij zat achter 't huis en schopte met steentjes voor zich uit. „Ben je nog boos?" vroeg Ina. „Wiedes! Vervelende krent!" Dat was niet erg bemoedigend, maar ze moest nu toch doorzetten. „Ik ga naar tante Trees. Wil jij dan zoolang m'n rolschaatsen?" Reinout keek verbaasd op. „Hmm, nou in eens wel? Heeft moeder 't gezegd?" „Nee," zei Ina zacht, maar 't was ook niet aardig van me. Nouwil je, of niet?" Toen lachte Reinout ineens met z'n heele gezicht, terwijl hij de schaatsen aanpakte. „Je bent een reuze meid!" zei hij. „Wees maar niet boos meer. Ik zal er geweldig op passen!" Een oogenblik later zwierde hij door de laan. En Ina sloop op haar teenen Tante's ka mer binnen en verfrischte stilletjes het doek je. Tante was half ingedommeld en merkte 't niet eens. Maar 't was toch wel goed, dat ze er was, want er kwam twee keer iemand aan de deur en die stond ze netjes te woord en schreef de boodschappen op een papiertje. „Hè, wat heb ik heerlijk geslapen!" zuchtte tante, toen ze om vier uur wakker werd. Ik geloof, dat ik al haast beter ben." Toen waren er vier tevreden mienschen: moeder en tante, Reinout en Ina. Dat kwam van de rolschaatsen, die op de g o e d e manier gebruikt waren! R. DE RUYTER-V. d. FEER. Jullie leeren op school natuurlijk dat tal van landen van Europa, die vroeger geregeerd worden door een vorst nu republieken zijn en dat we die vroegere vorsten, voorzoover ze nog in leven zijn ex- keizer of ex-koning noemen. Deze vorsten deden niet vrijwillig afstand van hun keizer- of koningschap, maar in Frankrijk woont een koningin, die vrijwillig afstand deed en nu al sinds jaren met haar man, dus ook een prins gemaal, net als Prins Hendrik was. het boe renbedrijf uitoefent. Neem nu eens je atlas en zoek daar de kaart van Afrika op. Zoek nu aan de oostkust van dit werelddeel, de stad Mozambique en niet ver van deze stad en het daar tegenover liggende eiland Ma dagaskar liggen 4 kleine eilandjes, de Como ren. Welnu over één van deze eilandjes, n.l. het eilandje Mobe-li, regeerde indertijd de twintigjarige koningin Salima Machimba. 't Was maar een klein koninkrijkje, waar ze over regeerde; het aantal inwoners bedroeg maar 12000, die hoofdzakelijk bestonden van bananen- en koffieteelt. Om beter met de Fransche taal op de hoogte te komen deed ze een reis naar het aan de andere zijde van Madagaskar gelegen Fransche eiland Réu- nion. Hier huwde ze met een Fransche gen darme Camille Paule. Iedereen op het eiland had nu verwacht, dat de gendarme voor zijn baantje zou bedanken, doch dat gebeurde niet. Wat niemand gedacht had, gebeurde. De koningin deed vrijwillig afstand van haar koningschap en stond haar eiland af aan Frankrijk, waar ze ook haar schat van juwee- len aan afstond. Natuurlijk dat de Fransche republiek dit geschenk dankbaar aanvaardde en uit dankbaarheid schonk ze de ex-konin gin een jaargeld van 300-0 francs, dat later tot 5000 francs verhoogd werd. Jarenlang bleef de gendarme met zijn vrouwe die hij altijd nog noemt Hare Majesteit de Koningin, nog in functie op het eiland Réunion. Tot ook voor hem de tijd van rust nemen aanbrak. Als gepensionneerde trok hij weer naar zijn geboorteland, en vestigde zich weer in de streek waar hij geboren was, n.l. Cléry in de Haute-Saöne. Hij kocht daar een flinke boer derij, die hij met behulp van zijn 3 kinderen en de ex-koningin Salima Machimba be stuurt. Maar de Fransche franc is lang niet meer zooveel waard, dan in de jaren toen de Fransche regeering aan de koningin de jaar- lijksche toelage toekende. Geen wonder dus, dat tot de Fransche regeering het verzoek ge licht werd de toelage te verhoogen, wat deze dan ook deed en wel tot 10.000 francs. W. B.Z. ZATERDAG 19 JUNI 1937 EEN TOOVERKUNSTJE. We hebben een lange, smalle reep papier (fig. 1) Het is nog al duidelijk, dat we als we de reep met een schaar in de richting van den pijl dus in de lengte doorknippen twee even lange reepjes krijgen. Dit is ook het geval als we de einden van den reep AB en ab tot een ring samenplak- ken. We krijgen dan twee ringen, geheel los van elkander. Maar nu komt de goochelarij! Maak een halven slag in den reep en plak de einden op elkander als in fig. 2 is aange geven, dus b op A en a op B. Knip thans dezen ring in de lengte door en neen, ik vertel niet wat je nu krijgt. Probeer het zelf maar eens en je zult er verbaasd over staan. Je kunt er een heel gezelschap mee vermaken zoodat de menschen aan toovenarij gelooven. Maar je moet dan een heel langen en smal- len reep papier nemen, zoodat ze den halven slag niet in de gaten krijgen. Sprinkhanenzeep. Men heeft ontdekt dat sprinkhanen een soort vet bevatten, waar van een goede zeepsoort kan bereid worden. Een flinke bevordering. De president- commissaris der Engelsche Imperial Chemical Industry is indertijd als jongste bediende bij deze fabriek begonnen. Een rivierbedding als bouwland. Door een onverklaarbare reden is het riviertje de Misboarne in Engeland drooggeloopen en de boeren uit den omtrek hebben in de bedding allerlei gewassen verbouwd in de hoop, dat de rivier niet plotseling weer vol zal loopen. EEN GRAPPIGE SCHOOL door W. B.Z. Ze hadden veel jool Op de grappige school Zwarte Geertje zat naast 't beertje Tom-mie. met zijn strooien hoed. Zat te luisteren o zoo zoet, Want de juffrouw las wat voor. Van een reisje met de spoor. Van een tochtje op de zee, Toen dacht Fik: ik mag ook mee Daarom liep hij heel gauw weg. Maar Mies riep: Hier blijven zeg. Ik houd je nu heel stevig vast. Anders ga je in de kast. Fik vond 't schoolgaan heel niet fijn, Hij wou liever buiten zijn. Straks mocht Mies de juffrouw wezen, Dan zou zij wat voor gaan lezen. Fik dacht: dan ga 'k er vandoor, Ik vind 't hier niks grappig hoor. UITSLAG VAN DE VERDEELING VAN DEN BOOMKWEEKER. Nevensgaande teekening geeft de juiste ver deeling aan.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1937 | | pagina 10