Buiten haar kringen
FEUILLETON
door HERMAN ANTONSEN.
6)
De hitte hing nog drukkend in de stad en
miss Martha voelde zieh te vermoeid om
naar Southampton door te reizen vóór laat
in den namiddag.
„Ik denk, dat je wel snapt, waarom ik eer
der teruggekeerd ben, dan ik van plan was?"
zei ze. Terry schudde het ihoofd.
„Ik heb een brief van een jongen man ge
kregen", zei tante Martha verlegen.
Terry staarde haar zwijgend aan.
„Die kwam van Curtis Suthers". zei tante
Martha.
Terry bleef haar verbluft aankijken, alsof
ze er niets van begreep.
„Over jou, malle meid", zei tante Martha
bruusk.
„Wat had Curt in vredesnaam over mij te
vertellen?" vroeg Terry.
„Waarover denk je, dat jongelui gewoonlijk
schrijven, als ze een brief sturen aan tantes
van huwbare meisjes?"
„Ik kan het me werkelijk niet voorstellen",
zei Terry misnoegd.
.Mij wil graag met je trouwen", zei tante
Martha. „En hij schreef me dat en vroeg, of
ik het goedkeurde
„Curt Suthers is een oudenvetsche, suffe....
domkop!" viel Terry uit.
Maar toen Curt dien avond een bezoek
kwam brengen in de villa te Southampton,
had Terry er nog eens over nagedacht. Tan
te Martha had den heelen rit van negentig
mijlen lang er op gewezen, hoe keurig Curt
zich toch wel gedroeg: de tegenwoordige jon
gelui hielden zich over het algemeen zoo
slecht aan de goede, oude gewoonten, maar
Curt had zich uitstekend gedragen, door
eerst met zijn verzoek bij haar zelf aan te
komen, voordat hij aanzoek bij Terry deed.
En toen tante Martha zich discreet naar
haar eigen vertrekken teruggetrokken had
en het jonge paar samen in den tuin was,
waar de koelte het- stikheete New-York deed
vergeten, had Terry naar het aanzoek van
Curt welwillend geluisterd en zich steeds
gunstiger tegenover hem gezind gevoeld.
„Ik heb nu al zóó lang van je gehouden,
Terry. Is er dan heusch geen hoop voor me?"
Ze had naar hem gekeken, zooals hij daar,
groot en goedgebouwd in het maanlicht voor
haar stond. Ze had hem altijd een prettigen
kameraad en een gedienstigen aanbidder ge
vonden. Zelfs den vorigen avond, toen ze
met dien anderen jongen man samen was,
had ze gevoeld, dat ze toch eigenlijk echt van
Curt hield. Maar toen Curt zijn armen om
haar heen wilde slaan, week ze terug.
„Neen Curtnog niettoe nog niet!"
smeekte ze.
„Maar je hebt me toch lief. is het zoo
niet, schat?"
„Ikik weet het nog niet zeker.En...
ik zou eerst zoo graag zeker van mezelf zijn,
Curt".
„En ik wil niets liever, dan dat je zeker
heid hebt, liefste", stelde Curt haar gerust.
„maar ik heb al zoo lang gewachtja, ik
wil natuurlijk nog wel wachtenMaar ik
houd zooveel van jedat het wachten
niet leuk meer is".
„Dat weet ik", zei ze, „en ik zal je
heusch laten wetenals ik zekerheid heb.
En dat zalzoo lang niet meer duren".
Ze had zich omgekeerd en was naar huis
teruggekeerd. Tante Martha, die haar deur
open had laten staan, riep haar.
„Terry. kom eens even binnenHeeft
Curt aanzoek gedaan, kindlief? Heb je het
aangenomen?"
Terry schudde het hoofd Tante Martha
trok een lang gezicht.
„Maar ik dacht zoo zeker.... aan je ma
nier van pratendat je het doen zou.....
Terry, je weet toch wel, dat hij echt van je
houdt? En hij heeft zelf ook geld".
„Geld?" vroeg Terry met opgetrokken
wenkbrauwen, „wat heeft dat er mee te
maken?"
„Wel, hij is niet zooals sommige andere
jongelui, die het misschien op je geld ge
munt hebben, zie je? Curt heeft zelf een be
hoorlijk inkomen".
„Hoeveel dan wel?" vroeg Terry koeltjes.
„Zooiets van twintigduizend dollar. Dat is
wel niet zoo héél veel. Maar met wat jij
hebt.. Heusch Terry, hij heeft geen oogen-
blik aan jouw geld gedacht".
„Ik geloof ook niet, dat hij dat gedaan
heeft", zei Terry, „maar ikik wil graag
nog wat tijd hebben. Dat is alles".
Alleen op haar kamer overdacht ze haar
toestand nog eens. Waarom had ze Curt niet
genomen? Hij had genoeg van zichzelf om
behoorlijk te leven. Hij zou niet alleen om
geld trouwen. Hij hield van haar. Hij was
een fijne kerel. Maar ja, een meisje met vijf
millioen moest toch aan haar geld denken.
Zelfs de rijksten hadden er geen bezwaar
tegen, hun fortuin nog wat te vergrooten.
Vijf millioen was heel wat. Zoo'n fortuin kon
iemand onmogelijk buiten beschouwing la
ten. Een meisje kon nooit weten, hoeveel in
vloed dat op een man had. Het feit, dat ze
zoo rijk was, had wellicht ook op Jack Red
ding zijn invloed doen gelden. Haar gedach
ten gingen terug naar den vorigen avond.
En weer ergerde ze zich er aan, dat zij in
eigen persoon den invloed van haar portret
niet had kunnen overtreffen. Ze moest hem
toch eigenlijk laten voelen, hoe dom hij ge
weest was. Maar een verloofd meisje kon
toch onomgelijk zoo'n vreemde kennisma
king hernieuwen? Een vrij meisje.... dat
zou nog gaan. Naast haar was de telefoon
en een gids voor New-York. Op welk kantoor
werkte hij ook weer? O ja, Conaway Co-
naway. Maar het was nu natuurlijk te laat
om hem op te bellen. Ze was dat trouwens
niet (van plan. En toch voelde ze, dat het er
nog van komen zou. En den volgenden mor
gen belde ze hem dan ook op.
„Met Terry", zei ze.
Ze hoorde een gesmoorden zucht van
blijdschap.
„Terry! Ik heb gisteren den heelen dag
gewachten gehooptTerry, waar ben
je ergens?"
„Buiten de stad", was haar antwoord.
„Kom je vandaag nog in New-York?"
„Best mogelijk".
„Doe je het? Toe, Terry!"
„Ik zal er nog eens over denken".
Hij wachtte zoo lang, dat ze dacht, dat de
verbinding verbroken was. Eindelijk zei hij
toch: „Misschien doe je toch beter, niet te
komen. Ik kan het.me niet veroorloven,
Terry.... Ik kan jenergens mee naar
toe nemen, Terry"
„Is dat de kwestie?"
„Wat zou het anders kunnen zijn?"
„W-e-1je zei Immersdat je ver
liefd was op
„Dat is ook zoo. Maar haar zie ik toch
nooit. Ik zou graag kennis maken met een
ander meisjeals het maar kon".
„Ben je er dan niet bang voor, verliefd te
worden op een ander meisje?"
Weer schaamde ze zich over die goedkoo-
pe opmerking tegenover hem.
„Dat zou niet kunnen", zei hij eenvoudig
weg.
Ze voelde, hoe ze haar schouders veront
waardigd optrok. Dat hij zooiets tegen haar
durfde zeggen! En opeens steeg een wild
verlangen in haar op. Ze moest hem voor
haar winnen als Terry Converseniet als
Terry Tarpeton!Ja, dat was gemeen
maar het was zoo echt vrouwelijk
„Ik kom in de stad", zei ze en hing op,
voordat hij antwoord kon geven.
m.
Tientallen malen veranderde Terry dien
morgen van plan. Maar toen ze klaar was
met ontbijten, voelde ze zich even sterk tot
Jack getrokken, als toen ze aan de telefoon
met hem sprak. Maar hoe kon ze zichzelf
rechtvaardigen, als ze Jack nu eens werke
lijk verliefd op zich maakte? Met andere
jonge mannen had ze ook wel eens gespeeld,
maar dan was ze er altijd overtuig van ge
weest, dat ze hun geen onoverkomelijk leed
bezorgde, door hen een blauwtje te laten
loopen. Maar met Jack Redding zou dat niet
het geval zijn. Hoe zou het bij mogelijkheid
te verontschuldigen zijn, als ze misschien
zijn ideale liefde verwoestte? Ze wist, dat ze
hem reeds aan het wankelen had gebracht.
Juist zijn herhaalde verzekering, dat hij zijn
ideaal trouw bleef, was daar het beste [bewijs
van. De echte Terry zou best in staat zijn,
hem de afgebeelde Terry te doen vergeten.
Maar wat dan? Wilde ze dan een flirtpar
tijtje beginnen, waarvan ze te voren iwist,
dat toch niets komen zou? Ze kon zich im
mers niet voorstellen, dat ze ooit op Red
ding verliefd zou worden, omdat hij een man
was van nauwelijks eenïge beteekenis. Hij
was er zelf immers van overtuigd, dat hij
het nooit zoover zou brengen, dat hij de
echte Terry zou ontmoeten?
Maar van den anderen kant, hoe was het
mogelijk, zooals tante Martha beweerde, dat
een man, die haar kende, haar zien kon zon
der den aureool van haar vijf millioen om
haar heen? En hoe een man te vinden, die
van haar hield om haar zelf alleen en niet
tevens om haar geld?
Ze ging naar het strand, waar ze Curt en
Janey Lee vond en lunehte met hen.
Thuiskomend vond ze tante Martha druk
in de weer. Haar neef Tom Freeland had uit
Bar Harbour opgebeld. Hij moest plotseling
naar het buitenland en vroeg of tante Martha
misschien de zorg voor zijn twee dochtertjes
voor een maand tijdens zijn afwezigheid op
zich nemen kon en naar Mount Desert ko
men.
(Wordt vervolgd).
Op klompen. Een der deelnemers
aan de vierdaagsche afstandsmarschen
heeft een paar klompen als voet-
bekleeding uitgekozen
De vierdaagsche afstandsmarschen zijn dezen keer begonnen met een record aantal deelnemers en deel
neemsters. Op marsch gedurende den eersten dag
H. K. H Prinses Juliana heeft Dinsdag het nieuwe
gedenkteeken voor Christoffel Pullmann nabij het
paleis Soestdijk onthuld. Een foto onmiddellijk na de
onthulling
De voorbereidingen der Wereldjamboree. Voor parkeerende automobilisten is over
de Leidschevaart nabij het station Vogelenzang een hulpbrug gebouwd, zoodat zij
niet behoeven om te loopen
De luchtvaarttentoonstelling „Avia in de Hout- Koning Carol van Roemenië (links) werd bij zijn aankomst
rusthallen te Den Haag nadert haar voltooiing te Brussel begroet door Koning Leopold en diens broer, Prins
Karei
H. M. de Koningin heeft Dinsdag een gedeelte van het concours hippique te Hoofddorp bijge
woond. De vorstin in de eereloge
De tinbaggermolen .Doejoeng", te
Kinderdijk gebouwd voor de Billiton
Mij., is Dinsdag naar Hoek van Holland
gesleept om naar Indië getransporteerd
te worden. De .Doejoeng" op de
Maas te Rotterdam
