w
VROUW
Onmisbaar Strandkleedingstukje
Vacantie
Menu van de week
Recepten
VRIJDAG 30 JULI 1937
EEN VINGER LANG
e vinden allemaal, dat we toch wel
erg kort vacantie hebben! De eene
heeft drie dagen, de ander een week,
een derde tien dagen, een vierde twee
weken, een vijfde brengt het tot drie weken,
een zesde misschien tot een maand, maar
daarmee is het dan toch wel zeker afgeloo-
pen. Behalve leeraren en professoren, maar
van die twee of drie maanden blijven ook
meestal niet meer dan een paar weken over
om zuiver als vacantie te mogen bestempelen.
Wie maar enkele dagen vacantie heeft kan
dit toch zeker wel kort noemen, cnaar wie
langer heeft dan die driemaal vierentwintig
uur°beklaagt zich omdat z'n een of twee weken
door veel regen en kou op geen stukken na
tot hun recht kwamen. Of hij moppert omdat
zijn hotel of pension erg tegenviel ?n het
vacantiegenoegen daardoor vergald werd. Bij
een ander was het vacantie-oord veel minder
mooi dan men zich had voorgesteld, of het
reisgezelschap bleek alles behalve aangenaam
te zijn. Voor den een was de reis veel te
vermoeiend, weer een andere had zich zelf
een vacantie toebedeeld met teveel rust en
te weinig activiteit en zoo kan zelfs hij die
een maand lang vacantie kan vieren, vinden
dat zijn vrije dagen allesbehalve aan het doel
beantwoord hebben, dus dat er best nog een
weekje bij had mogen komen.
Dat zijn de mopperaars die nooit tevreden
zijn met wat ze hebben, maar die altijd mee-
nen dat het hun goed recht zou zijn om er
nog wat bij te krijgen, en dat laatste verleng-
stukje, ziet u, dat zou dan die onvolprezen,
volmaakte vacantie zijn.
Maar ook voor velen, die werkelijk genoten
hebben, is de vacantie heusch te kort geweest,
want juist toen het op z'n allerleukst was,
moesten ze weer naar huis en aan het werk.
Te weinig beseffen zij, dat de vreugde, die
op haar hoogtepunt wordt afgebroken, meer
licht en warmte-weerschijn afstraalt, dan de
vreugde die aan het verloopen was, en de
zelfde katterige indruk nalaat als een feest,
dat uitgaat als een nachtkaars.
Voor hen die werkelijk van hun vacantie
met volle teugen kunnen genieten, kunnen
drie dagen meer intense vreugde geven dan
voor een die deze kunst niet verstaat een
vacantie van drie weken. Op de lengte komt
het in bet geheel niet aan, alleen maar op de
vreugde, die het heeft verschaft. En die
vreugde kan alleen zuiver zijn, wanneer zij
tot het einde toe blijft bewaard.
Nu moeten wij niet met onze vacantie doen
als die aartsmopperaar, die haar brommend
thuis doorbracht, omdat hij toch zeker wist,
dat zijn stemming na een week op reis wel
weer tot onder nul zou zakken!
Maar men moet zich voornemen om een in
zinking van de vacantievreugde geen kans te
geven, om ervoor te zorgen, dat tot het einde
toe iedereen blijft zeggen: wat jammer, dat
het alweer om is, we hadden dolgraag nog
wat willen blijven. Maar dan is het genoegen
ook volkomen geweest. E. E. J.P.
Emancipatie en Huwelijkskansen
In het I.A.V.-jaarboek geeft dr. Posthumus
—v. d. Groot in een artikel „Eenige statisti
sche gegevens betreffende de vrouw in Neder
land" een overzicht van bovengenoemd vraag
stuk.
Het veelbesproken onderwerp „vrouwen
overschot" of „tekort aan mannen" is een
heerlijk stokpaardje.
De schrijfster zegt er het volgende van:
meestal wordt, zonder de statistieken te raad
plegen, aangenomen, dat het tekort aan-
mannen in ons land zoo gering is geworden,
dat het geen beteekenis meer heeft. Dit is
niet juist. De gewone statistiek laat zien, dat
in 1849 op iedere 1000 mannen, 10.40 vrouwen
waren; in 1909 op iedere 1000 mannen 1021
vrouwen; in 1920 en 1930 was het aantal
vrouwen 1013. Deze berekening is echter niet
geheel zuiver, daar alle mannen en vrouwen,
van zuigelingen tot hoogbejaarden, zijn mee
geteld. Wanneer we echter de grenzen trek
ken tusschen de 20 en 60 jaar, dan was op
iedere 1000 mannen het aantal vrouwen in
1849: 1057; in 1909: 1038; in 1920: 1032; in
1930: 1035.
In werkelijkheid is dus het vrouwenover
schot in ons land nog een groot vraagstuk.
Dit overschot is uitsluitend te wijten aan de
emigratie; indien geen jonge mannen ons land
verlieten, zou er thans in Nederland een
surplus van 200.000 mannen zijn.
Naast de bijna 70.000 Nederlandsche vrou
wen tusschen de 20 en 60 jaar, voor wie geen
partner aanwezig is, zijn er nog vele, die om
andere redenen ongehuwd blijven, zoodat
het aantal ongehuwd vrouwen in deze leef
tijdsklasse meer dan 600.000 bedraagt. Het
aantal gehuwde vrouwen tusschen 20 en 60
bedroeg in 1849 53.8 pCt. van 't geheele aantal,
in 1909: 62.2 pCt.; in 1920: 63.7 pCt. en in
1930: 65.1 pCt.
Conclusie: in tegenstelling met wat men
zoo vaak hoort beweren, n.l. dat de eman
cipatie een daling van huwelijkskansen mee
brengt, is het feit, dat het aantal Nederland
sche vrouwen, die in huwelijkschen staat
leeft, steeds stijgende is. Er is dus op dit
punt geenerlei reden tot bezorgdheid.
VOOR HANDIGE VINGERS
rooit DE
Voor Handige Vingers
Gezellige knoopen voor onze
zomerjurken!
„Plastron" of „bain de soleil"
moet een behoorlijke coupe hebben.
Naast de meer volumineuse soorten worden
ook de kleine platte taschjes met treksluiting
veel gedragen. Ze zijn heel gemakkelijk bij
het maken van visites en niet duur, zoodat we
ons kunnen permitteeren, bij ieder japonnetje
een verschillend taschje te hebben.
Wie een beetje handig is, maakt het zelf. Het
taschje op onze teekening is gemaakt van
lichtbruin peau de suède met een sierdriehoek
geen overslag! van donkerbruin dito en
is opgevroolijkt met groene en roode recht
hoekjes. De stiksels zijn lichtbruin.
Het werk is heel eenvoudig, wanneer men
eerst de stukjes leer even op het taschje rijgt.
Als het strand op een uitgezocht-heerlijken
zonnedag plotseling overstroomd wordt met
badende en roosterende menschen, dan kun
je vreemde 'dingen beleven!
Aan bloote ruggen neemt niemand meer
aanstoot en daaromdenken heel veel jonge
meisjes, dat ze nu ook volkomen „gekleed"
zijn, wanneer ze bij haar short of strand-
pyama een breede reep cretonne of ruitjes
katoen, eindigend in twee lange sliertjes op
artistieke wijze om de buste wikkelen, net als
een negervrouw van 't een of andere eiland
in de Stille Zuidzee het zoo handig doet!
Dit nonchalante gebruik is niet minder dan
afschuwelijk. Wilt u zonnebaden? Goed, wie
zou het u niet gunnen? Maar laat de voorzijde
van uw lichaam op correcte wijze bedekt zijn.
De Parisienne, die veel gebruik maakt van
het hypermoderne kleedingstukje, dat zij
„bain de soleil" heeft gedoopt, weet ook hier
in een goede coupe te brengen.
Onze teekening geeft u een paar voorbeel
den:
Boven een vest van crêpe, waarvan de ruimte
is opgenomen in een hooge centuur met een
punt. Van boven loopen de voorpanden smal
uit en omvangen den nek in een omgeslagen
boordje; de ceintuur loopt eveneens smal uit
en wordt op 'den rug met knoopen gesloten.
Vervolgens: een corsage van effen crêpe,
met vier lange punten, die van achteren hoog
op den rug worden samengeknoopt. Het ein
digt van .voren in een puntje dat met een
knoop op den rok of short wordt bevestigd.
Daarnaast een zeer ruim corsage, flatteus
door de gerimpelde voor- en zijkanten. Het is
gedacht in crêpe of su-rah en versierd met
zwart bandfluweel.
Links onder: een zeer „gekleed" model, ver
vaardigd van wit piqué, geslooten met drie
knoopen en afgezet met boorband van afste
kende kleur, bijv. rood of blauw.
Rechts onder: een lange schuine reep ge
bloemde stof, gebruikt als „bain de soleil". De
ruimte wordt achter in den nek door rimpel
tjes ingehaald, over de borst loopen de einden
gekruist en worden tenslotte van voren met
een gesp gesloten. U mag echter bij dit model
niet vergeten, aan de beide zijkanten „cos-
tuumnaadjes" aan te brengen, anders zit het
niet correct!
Het eerste en vierde model bieden het voor
deel, dat ze op warme dagen heel goed bij een
mantelpakje kunnen worden gedragen.
De Stad der
teleurstellingen
Twintig duizend mooie meisjes
komen jaarlijks naar Holly
wood. Waar blijven ze?
Hollywood is misschien de eenige stad ter we
reld, waar de serveuse, die uw tafeltje afruimt,
vergulde nagels heeft en waar het meisje, dat
de aardappels schilt, eruit ziet of ze naar een
bal gaat.
Het is genoegzaam bekend, dat nergens ter
wereld zooveel meisjes met teleurgestelde har
ten en vervlogen hoop rondloopen als te Holly
wood, de filmstad.
Maar dat neemt niet weg, dat er toch ieder
jaar weer twintigduizend nieuwelingen daar
arriveeren, in de vurige hoop, een Garbo of een
Mariene te worden. Tweehonderd meisjes sla
gen er gemiddeld in, voor korteren of lange-
ren tijd figurante te worden, dus nauwelijks
één percent van het aantal der hoopvol ge
stemden wat wordt er van de overigen?
Er zijn er duizenden en duizenden: men
struikelt over de knappe meisjes te Hollywood.
Men komt ze tegen in de wachtkamers der
filmmaatschappijen, meest ondervoed en hy
pernerveusniet alleen om der wille van
de slanke lijn. Men treft ze aan bij den be
roemden kapper Max Factor, waar ze regel
matig haar laatste centjes deponeeren om
heel vaak met wanhoop in het hart met eer.
nieuw kapsel, een nieuwen opmaak, nogeens
haar geluk te beproeven. Men ziet ze op straat,
in groepjes of alleen, drentelend om den tijd
te dooden, wachtend, verlangend
Totdat, na maanden en soms na jaren pas,
de spaarduitjes, die ze van huis meebrachten,
zijn opgeteerd. Dan accepteeren ze, noodge
dwongen, alle werkjes, die ze maar krijgen
kunnen.
De kapsters in Holy wood en dat zijn er
talrijke honderden, de winkelmeisjes, de kell-
ner innen, de secretaresjes, de kleedsters, zelfs
de loopmeisjes't zijn allemaal mislukte
filmsterren. In al die aardige kopjes heeft,
het ideaal geleefd.
Bij sommige is 't voorgoed gestorven, bij an
dere niet: die hopen nog altijd op het onmoge,
lijke, bijna bovenatuurlijke: ontdekt te
worden!
Men moet niet vergeten, dat het publiek ten
slotte de sterren kiest en dat de regisseurs dus
ware speurtochten ondernemen om telkens
weer dat ééne meisje te vinden, dat het nu
juist in dit tijdsverband, in deze rol, in de
oogen van het veelkoppig monster „publiek"
doen zal. En 't zou kunnen gebeuren, dat
Deze stille, misschien nooit geheel uitge-
bluschte hoop is ook de reden, dat men in alle
Hollywood-restaurants bediend wordt door de
mooiste meisjes ter wereld. Ze zijn zoo talrijk
als de gondels in Venetië. Men kent in Amerika
niet de café's met buitenterras; wat er het
meest op lijkt is de z.g. „drive-in", een soort
groote, open kiosk, waar men per auto langs
rijdt om dan, zonder het stuurrad te verlaten,
in 't voorbijgaan te worden bediend door slan
ke .gracieuze jonge meisjes, steeds vriendelijk
glimlachend, omdat nu eenmaal een regisseur
óók weieens dorst heeft en omdat je nooit
kunt weten
Een groote dosis philosofie is noodig, om het
in de stad der teleurstellingen uit te houden,
En tochde gevallen van zelfmoord, van
verwoeste levens, zijn zeldzaam. De meeste
meisjes schikken zich in haar lot en vinden
troost en gezelligheid bij elkaar.
Ze zouden Hollywood met zijn schijnglorie
en schoonheidscultus tóch niet willen missen.
En soms komen ze tot de overtuiging, dat
haar lot nog zoo hard niet is in vergelijking
met dat van de beroemde sterren, die heel
vaak na enkele maahden weer hebben
daan
Eerst komt de zekerheid, dat je er tus-
schenuit zult breken, één week, twee weken,
nog langerwat doet het er toe? De eene
mensch geniet en beleeft meer in een dag
dan een ander in zes weken!
't Gaat dus heelemaal niet om den duur
van de vacantie, al heb je uit sleur en
napraterij natuurlijk! steeds weer de nei
ging, het ras der leeraren en onderwijzers
te benijden. Zijn dat dan gelukkiger men
schen dan wij, die met onze tien dagen, met
onze ééne week, moeten woekeren? Weineen
immers!
't Komt er maar op aan, hoe je je vacantie
weet te gebruiken, hoe je die gulden dagen
weet op te bouwen tot een hoogtepunt in je
leven!
Daartoe zijn noodig: dankbaarheid, voor
zorg en een kinderlijk hart. Dankbaarheid
voor wat je genieten gaat en een radicaal
totaal afzien van anderen.
Waarom te kijken naar degenen, die 't
schijnbaar beter hebben, naar de vrouwen,
die maar hebben te kiezen tusschen heele
series morgen-, middag- en avondtoiletten,
strandpyama's en honderd andere heerlijk
heden? Zijn dat dan gelukkiger menschen
dan wij? Och, weineen immers, want het
meest intense genot óók het echte vacantie-
genot moet op het leven worden veroverd.
Misschien is je vacantie al héél beschei
den, misschien moet je iederen gulden voor
de reis, voor 't eenvoudig pension of voor de
kampeertent wel tienmaal peinzend om
draaien met verscheurende twijfelingen óf
hij wel op de allerbeste wijze is besteed....
Maar juist dan groeit je vacantievreugde
langzaam onder je moeizaam bouwende vin
gers.
Misschien kan er maar één extra jurk op
overschietenmaar juist dan is de vol
doening, als de coupe prima is uitgevallen,
zoo bijzonder groot!
En dan als alles en alles voor elkaar is
De tijd is voorbij, dat op alle katoenen en
linnen zomerjurken steevast een witte knoop
met vier gaatjes werd gezet.
De knoopen worden hoe langer hoe fantas
tischer en zijn dan ook niet eens duur.
We kunnen zelf ook aan die fantasie mee
doen, door voor onze zomerjurken een rijtje
gezellige knoopen te borduren. We laten een
routen knoop overtrekken met de stof van de
apon of met wit linnen en werken er met
rorduurkatoen een motiefje op.
Natuurlijk zorgen we ervoor, dat ons mate
riaal goed waschbaar is en niet doorloopt.
U ziet hier enkele aardige motiefjes ter
keuze. De molen en de gieter zijn gedacht in
groen, het lievenheersbeestje in rood met
zwart, de visch in terra.
zet je voet op de treeplank met een kin
derlijk hart. Snijd af alles wat achter je
ligt. Vergeet, gedurende hek volle aantal
uren, dat je vacantie telt:
Je gewichtige persoonlijkheid.
Je problemen en complexen.
Je huiselijke en maatschappelijke plich
ten.
Je geldzorgen.
Je toekomst na deze vacantie.
Er staat maar één werkwoord op 't pro
gram, maar dat staat er met hoofdletters:
genieten, genieten, genieten!
Geniet van alles en klaag nooit.
Geniet van de reis, want iedere seconde
heb. je moeizaam veroverd. Geniet van de
natuur, want zij is de kostbare gave Gods,
óók als het regent.
Geniet van het weerzien der oude bekende
dingen óf van het onverwachte, gloednieuwe.
Geniet van de andere taal om je heen of
alleen maar van het feit, dat je den maal
tijd niet zelf hebt klaargemaakt.
Geniet als een kind, maar nog dieper, om
dat je bewuster genieten kunt. Geniet van
elkanders gezelschap en vermijd alle kleine
ruzietjes. Bouw, spelende, maar wakker, in
deze gulden dagen aan elkanders gemoeds
leven: er ontstaat een hechte band tusschen
vriendinnen, tusschen man en vrouw, tus
schen ouders en kinderen, door het samen
genotene.
VERWIJDER VLEKKEN ZORGVULDIG.
Chocolade en Foscovlekken verwijdert men
door ze af te wrijven met een dotje watten
en lauw warm water. Daarna de plek zoo
droog mogelijk kloppen en bedekken met een
laagje magnesia, wat na een uurtje weer ver
wijderd kan worden. Mocht er nog een vlek
achterblijven dan de bewerking herhalen met
wat mierenzuur door het water. Het verdient
aanbeveling, bij het ontvlekken een badhand
doek, eenige malen dubbel gevouwen, onder
de te bewerken vlek te leggen en deze af en
toe met een drogen kant naar boven te kee-
ren.
Zondag:
Nieuwe haring op
geroosterd brood.
Julienne soep.
Kalfshaas met ver
schillende groenten.
Aardappelcroquetten.
Gevulde meloen.
Maandag:
Varkenskarbonaden.
Andijvie au jus
Aardappelen.
Rabarbercompóte.
Dinsdag:
Londonderrysoep.
Komkommers gevuld
met gehakt.
Aardappelen.
Deensche vla.
.Woensdag:
Gebakken lever.
Sperciboonen.
Aardappelen.
Maizenapudding met
bessen en frambozen-
compote.
Donderdag:
Roastbeef.
Doperwten en
worteltjes.
Aardappelen.
Vanillerijst.
Vruchten.
Vrijdag:
Macaronischelpen
met kaas.
Gebakken forellen.
Botersaus.
Aardappelen.
Chocoladepudding,
met slagroom.
Zaterdag:
Haché met rijst.
Groentesla.
Yoghurt met
beschuit en suiker.
Vruchten.
Groentekoekjes.
Benoodigd: 8 flinke lepels gekookte groen
te, bijv. stoofsla, andijvie, spinazie, l ons rijst
of koude aardappelen, zout, peper, nootmus
kaat, paneermeel, 40 gr. boter, l ei.
De groente met gekookte rijst, of aardappe
len vermengen, het ei en de kruiden en zout
toevoegen en roeren tot men een goed samen
hangende massa heeft. Hiervan ronde koek
jes vormen, deze paneeren en in boter in de
koekepan bruin bakken. Tomatensaus er bij
geven.
Komkommers met gehakt.
Benoodigd: 2 komkommers, 2V2 ons gehakt,
oud brood, peper, zout, nootsmuskaat, 1 ei, pe
terselie, 20 gr. boter.
De komkommers schillen en overlangs in
tweeën snijden en in bakjes van 10 c.M. lang
verdeelen. Het zaad met een lepel er uit ha
len en ze in water met zout pl.m. 15 minuten
laten koken. In dien tijd het gehakt op de ge
wone manier aanmaken. De boter in de koeke
pan laten smelten, het gehakt erin doen en
af en toe roerende gaar, maar niet bruin la
ten worden. De komkommers hiermee vullen,
ze in een vuurvaste schotel leggen met een
paar stukjes boter en in den oven zetten tot
zich een korstje gevormd heeft. Voor het op
dienen wat fijngehakte peterselie er over
strooien.
Zomerzorg voor de voeten
Er is niets zoo voortreffelijk als een paar
vacantieweken aan 't strand of in de bos-
schenook voor onze beenen en voe
ten.
Loop veel en zoo mogelijk ongeschoeid of
tenminste op sandalen. De arme mishandelde
teenen, die in 't gunstigste geval toch 't heele
jaar door opgesloten hebben gezeten in een
leeren gevangenis, hebben groote behoefte
aan vrijheid en oefening.
Laat uw zorg voor beenen en voeten reeds
eenige weken vóór uw vacantie beginnen,
opdat uw „onderdanen" inderdaad volgzame
onderdanen zijn en geen tirannen, die u op
uw tochten 't leven zuur maken.
Wordt, uw huid op de beenen ontsierd door
kleine knobbeltjes? Wrijf ze in met overvloe
dig zeepschuim en behandelt ze dan voorzich
tig met zachte puimsteen. Verzorg nauw
keurig uw teenen. Laat een pedicure de
ernstige voeteuvels als eksteroogen e.d.
wegnemen. Als u van plan bent om met
keurig verzorgde, zelfs wellicht met gelakte
teenen voor den dag te komen, wrijf de heele
voet dan herhaaldelijk in met olie en duw
geregeld de nagelriemen naar beneden. Geef
de nagels een ronden vorm en houd ze zorg
vuldig schoon. Behandel de plaatsen, waar
zich gewoonlijk eksteroogen vormen, zeer
voorzichtig met een zacht puimsteentje, op
dat de huid niet verdikt wordt. Doe hetzelfde
met de hiel en den bal van den voet.
Gebruik geen warme voetbaden, dit maakt
de voeten onnoodig zacht en doet de weef
sels opzwellen.
Een geregelde oliebehandeling en als de
voeten zeer gevoelig zijn een massage met
kamferspiritus zijn voldoende.
Enals u sandalen draagt, zorg dan,
dat de riempjes niet knellen. En maakt u
werkelijk tochten van eenige uren, waarbij
bloote voeten onmogelijk zijn, trek dan om
der wille van uw voeten oude, of tenminste
goed „uitgeloopen" schoenen aan.
Een uur van onbedachtzaamheid kan hier
rampen veroorzaken.
Eerste jaarboek I. A. V.
Het eerste jaarboek van het Internationaal
Archief voor de Vrouwenbeweging is thans
verschenen. Het is een tamelijk lijvig boek
werk geworden, waarvan het lezen zeer de
moeite loont.
Zij, die werk® Hik belangstellen in de vrou
wenbeweging en haar geschiedenis, zullen er
dan ook goed aan doen, dit boek dat a rai-
son van f 2.— aan het archief Keizers
gracht 264, Amsterdam verkrijgbaar is, on
verwijld mee op haar vacantiereis te nemen.
Het is ook op het archief ter inzage.
Na een voorwoord, in het Nederlandsch en
in het Engelsch, bevat het jaarboek talrijke
belangrijke bijdragen tot de geschiedenis der
vrouwenbeweging. Interessant zijn o.a. drie.
redevoeringen en een artikel van wijlen dr.
Aletta H. Jacobs met een naschrift van mr.
H. P. Marchant over de wet-Jacobs.
Niet minder belangwekkend uit een oog
punt van stijl vooral is de beschouwing
door mevr. W. Drucker aan dr. Jacobs ge
wijd.
Een andere pionierster mej. Joh. W. A. Na-
ber geeft een eerste proeve van een chronolo
gisch overzicht van de geschiedenis der vrou
wenbeweging in Nederland, terwijl een der
jongeren, mevr. dr. W. H. Posthumus-Van der
Goot eenige statistische gegevens betreffende
de vrouw in Nederland naar voren brengt.
Daarna volgt nog een artikel van de Engel-
sche pionierster E. Sylvia Pankhurst geti-
teld„Some autobiographical notes" met een
introductie door dr. Jane de Iongh, een
Fransch artikel, dat tot titel draagt „Quelques
apergus sur le feminisme et la province
f rangais", een beschouwing van dr. S. C. Regt-
doorzee GreupRoldanus over „De vrouw in
een oud-Hollandsch plattelandsbedrijf" fde
bleekerijen in Kennemerland, van 1575 tot
den Franschen tijd) en een artikel van dr.
Felicitas Buresch, getiteld „Die ökonomische
Lage der erwerbstatigen Frau des österreichi-
schen Mittelstandes".
Officieele mededeelingen van het l.A.V. be
sluiten dit belangwekkende boek, dat een goe
de oriëntatie geeft.
