Enkele dagen in nieuw land.
De verlaging van de
crisisheffing
op vleesch.
Koel, nuchter, zakelijk
en toch kleurig.
Maatregelen zijn
reeds van kracht
geworden.
GEEN VERLAGING VAN
DE VLEESCHPRIJZEN
Nader kan worden medegedeeld, dat de be
schikking van den minister van economische
zaken, waarbij is bepaald, dat voorloopig zon
der zijn vergunning geen inrichting zal kunnen
worden gevestigd waarin het slagersbedrijf
wordt uitgeoefend, reeds Donderdag in wer
king is getreden.
Voorts is de verlaging van de crisisheffing
op vleesch van 10 op 5% met ingang van
heden in werking getreden.
De tekst van de ministerieele beschikking
luidt als volgt:
1. Het is verboden, een inrichting, waarin
het slagersbedrijf al dan niet uitsluitend zal i
worden uitgeoefend, voorzoover die uitoefe
ning betreft, te vestigen zonder vergunning van
den minister van economische zaken.
2. Onder de uitoefening van het slagersbe
drijf wordt voor de toepassing van deze be
schikking verstaan het in voorraad hebben,
het voor aflevering aan het publiek geschikt
maken, of het aan het publiek verkoopen van
versch of bevroren vleesch van runderen, var
kens, schapen of paarden.
Het hoofdbestuur van den Nederlandschen
Slagershond deelt mede:
De verlaging van de crisisheffing beteekent
een ontlasting van het slagersbedrijf van nog
geen 5 cent per kilogram vleesch.
Het is de bedoeling van den minister, dat de
getroffen maatregel het slagersbedrijf ten
goede komt en niet in scherpen concurrentie
strijd het voordeel weer verloren gaat.
Het hoofdbestuur van den Nederlandschen
Slagershond doet dan ook een ernstig beroep
op den geheelen Slagersstand om te handelen
naar de bedoeling van den minister en de ver
laging der crisisheffing het in nood verkeeren-
de slagersbedrijf ten goede te doen komen door
geen verlaging der vleeschprijzen te laten vol
gen, alvorens de veeprijzen ook zijn verlaagd.
Weer eeii slachtoffer van
ronselaars.
Jongeman zit thans in Spanje en heeft
berouw.
Een twintigjarige jongeman uit
Arnhem was onlangs door ronselaars,
die hem reisgeld verstrekten, aange
worven voor Spanje. Het jongmensch
had stilletjes de ouderlijke woning ver
laten en zich naar Spanje begeven. Uit
Albacete heeft hij nu zijn ouders een
brief gezonden, waarin hij mededeelt
berouw te hebben over zijn daad en
zegt gaarne weer naar huis terug te
zullen keeren.
De politie heeft een onderzoek in
gesteld, dat tot nu toe zonder resultaat
is gebleven. Men tracht nu langs diplo-
matieken weg de uitlevering van den
jongeman te verkrijgen.
Vluchteling door marechaussee
neergeschoten.
Na wilde achtervolging.
Twee marechaussees hebben on
der de gemeente Zelhem een voort-
vluchtigen Duitscher, die zich niet
stoorde aan de sommatie om halt te
houden, neergeschoten. De man werd
van achteren geraakt, waarbij de
kogel tot de onderbuik doordrong.
In het algemeen ziekenhuis te Poe-
tinchem is liet projectiel door opera
tief ingrijpen verwijderd. De toe
stand van den man is bevredigend.
Het betreft hier de 23-jarige Willy Alfers
uit Cloppenburg, die door het gerechtshof
te Arnhem wegens mishandeling bij verstek
tot drie maanden gevangenisstraf veroor
deeld was en deswege in het algemeen politie
blad was gesignaleerd. Ook werd hij wegens
diefstal door de politie te Wintex-swijk ge
zocht. De hoofdcommissaris van politie te
Amsterdam had hem reeds als ongewenschte
vreemdeling over de grens doen leiden, doch
hij was naar ons land teruggekeerd.
De mai'echaussee te Doetinehem kwam den
man echter op het spoor, waarbij bleek, dat
hij ten huize van zijn zwager te Zelhem
vertoefde. Aangezien hij als niet gemakke
lijk bekend stond, zijn twee leden der mare
chaussee in burger en per auto naar de
woning toegegaan, doch de man was hen te
vlug af. Bij hun aankomst had hij reeds de
beenen genomen. Er ontstond toen een wilde
achtervolging dwars door de weilanden en
over slooten. Na eenige sommaties losten de
politiemannen eenige. waarschuwingsschoten
en toen ook dat niet hielp, schoot men op den
man zelf. Hij werd getroffen en kon worden
overmeesterd.
De man zal binnenkort aan de justitie
worden overgegeven.
OPSLAGPLAATS VAN HOEPELS
UITGEBRAND.
Donderdagavond omstreeks half zes is brand
uitgebroken in de opslagplaats van hoepels
aan de Buitenhoef te Sleeuwijk, toebehooren-
de aan de gebroedei's van Oord te Werken
dam. De felle wind wakkerde het vuur hevig
aan, zoodat weldra vier voorraadschuren met
hoepels en verschillende omliggende hoepel
schelven in vollen vlam stonden.
De brandweren uit Sleeuwijk en Werken
dam, welke spoedig ter plaatse wai-en, konden
slechts de aangrenzende woningen behouden.
De oorzaak van den t£and is onbekend. Ver
zekering dekt de schade.
BLOEMBOLLENSANEERINGSPLAN.
Donderdag is uitgegeven het staatsblad no.
649, besluit van den 13den Augustus 1937, tot
toepassing van artikel 12 der landbouw-crisis-
wet 1933, het crisis-organisatiebesluit 1933 en
het crisis-monopoliebesluit 1933, op bloembol
len (bloembollensaneei-ingsplan 1937, invoer-
monopolie. Dag van inwerkingtreding 21 Aug.
1937).
Steeds weer: onvoorzichtig
oversteken.
Oude vrouw levensgevaarlijk gewond.
Donderdagmiddag omstreeks half drie is op
dexx rijksweg Venlo-Nijmegen nabij Well (L.)
ëe 65-jarige vrouw Broekmans, die onvoorzich
tig overstak, door een uit de richting Venlo
komende auto, bestuurd door den heer van
der W. uit Nieuwerkerk aan den IJsel aan
gereden. De vrouw kreeg inwendige kneu
zingen, een dubbele rechterbeenbreuk en een
lichte hersenschudding en werd in zeer
ernstigen toestand ïvmr bet ziekenhuis te
Venlo overgebracht. Men vreest voor haar
leven.
BRAND IN HOUTLOODS TE GRONINGEN.
Donderdagavond om half zeven bemerkte
de bedrijfsleider van de N.V. Houthandel
voorheen G. van Calcar vlammen in een
groote loods. Hij alarmeerde de brandweer en
deze tastte eerst met twee, later met vier
stralen op de waterleiding het vuur aan.
De loods, welke grootendeels gevuld was
met spaanders en zaagsel, dienend voor het
voeden van twee ketels in de aangrenzende
machinekamer, is zoo goed als geheel uitge
brand. Na drie kwartier had men den brand
onder de knie. De oorzaak is onbekend. Ver
zekering dekt de schade.
DOODELUKE VAL.
Bij het leggen van kragen om luchtgaten
van het bij Piet Smit aan den Kreekweg te
Rotterdam in aanbouw liggende schip 512 is
de negentienjarige A. van Spek uit Alblasser-
dam, die daarbij werkzaam was, toen hij ach
teruitstapte, van 8 meter hoogte naar beneden
gestort. Met een schedelbreuk is de jongen per
auto van den geneeskundigen dienst naar het
ziekenhuis vervoerd, waar hij kort na aan
komst is overleden.
1 -
a m
O
tz D
UI
1%
IU
u v tv"
-1
H
Sc w -
fn JU
Q
'O SSTO
1
O
m
I
f-
M .A
h-
z Jv 2
.A III vN 5*
SKgs, j
-lil
O
5
w CT
UJ
O
1-
OC v
UJ
x gp
Z
«0
(Adv. Ingez. Med.)
DE „WILLEMSPLEIN" TE LISSABON.
Het s.s. „Willemsplein", dat ter hoogte van
Leixoes met het Grieksche vrachtschip
1 „Eudoxia" in botsing is gekomen,
is te Lis-
1 sabon aangekomen.
Twee kinderen uit de eerste
verdieping gevallen.
Beiden ernstig gewond.
Op twee verschillende plaatsen te Rotter
dam zijn Donderdagavond zeer jeugdige kin
deren uit de eerste verdieping van de ouder
lijke woning gevallen. De 2-jarige T. V. uit
de Biüelschelaan is met een schedelbreuk en
het 2-jarig meisje A. C. van de Gedempte
Slaak met een hersenschudding naar het zie
kenhuis aan den Coolsingel vervoerd, waar
beiden in vrij ernstigen toestand zijn opgeno
men.
GEEN PHILATELISTISCHE BRIEVEN
MEER PER LUCHTMAIL.
Nog steeds worden op het postkantoor
te Bandoeng luchtpostbrieven uit Neder
land ontvangen, gefrankeerd met 32y2 cent
in Nederlandsche postzegels, klaarblijkelijk
met de bedoeling, dat de Indische Postdienst
deze stukken terugzendt, voorzien van Ne-
derlandsch-Indische frankeerzegels ter waar
de van 20 cent.
Aangezien deze methode van frankeering
alleen was toegelaten voor de eerste heen- en
terugvlucht van de Douglas DC 3 dienst op
5 Juni j.l., zullen dergelijke brieven in het
vervolg zonder bijplakking van de verlangde
Indische zegels aan de afzenders worden ge
retourneerd.
De 26.000 ton haring voor
Rusland.
De reedersvereeniging voor de Nederland-
sch haringvisscherij heeft, zooals we dezer
dagen reeds hebben gemeld, haar eerste
contract naar Rusland afgesloten voor de
levering van haring, vangst 1937. Het betreft
hier een partij haring groot 26.000 Schotsche
tonnen. Hiervan moeten 13.000 tonnen worden
geleverd in de eerste helft van September,
terwijl het restant geleverd moet worden in
de tweede helft van September a.s.
Thans vernemen we nog, dat de sorteering
bestaat uit 25 pet. matsulls, 50 pet. matties
en 25 pet. small matties.
Arbeid van den
mensch overwon.
Wieringermeer op 21 Augustus
7 jaar droog.
Een kronkelende gritweg langs een varat.
Verweerde boerderijen, laag, klein, armoedig
bijna. Stof drijft op het water, bedekt, het
groen der boomen, dat vergrijsd wordt. Elke
beweging op den weg is fataal. Rappe paar
denvoeten voor een hobbelende boerenkar;
stofwolken dwarrelen op. Ex vrachtauto die
voorbij stuift: stof, stof en nog eens stof.
Stil, haast roerloos, vlijt het oude, Noord-
Hollandsche land zich tegen den dijk bij
Aartswoud, die het van den Wieringermeer-
polder scheidt. Mal-smal gaat de weg om
hoog. Stop! Een fi'issche wind, komende uit
het nieuwe land, voert onbestemde geuren
met zich mede. De vreemdeling plant zich
wijdbeens op den dijk aan den Zuidkant
van den polder. Strak tuurt hij naar het
Noorden.
„Dat daar moet Middenmeer zijn. Daar
achter liggen Slootdorp en Wieringerwerf".
Het wordt hard-op gezegd. Alleen enkele luie
insecten, zonnebadend in het gras, reageeren
Loom, met tragen vleugelslag, vliegen ze
op. iSvee meter verder zijn zij al weer ge
land.
In het Zuiden: het oude land, waarvan de
kleuren, getemperd door het grijze stof, ineen
lijken te vloeien. Smalle weggetjes met om
de zooveel meter een bocht. Oude boomen
verheffen zich, statig en recht of raar-in-
eengegroeid. In het Nooi'den: het nieuwe
land. Koel, nuchter, zakelijk en toch kleurig.
Hier geen stof en geen boomen. Rechte
asphalt- en klinkerwegen, een fel-roode en
even fel-gele benzinepomp, een blauwwitte
wegwijzer, slooten en greppels langs geel-
gei'ijpte tarwevelden en groene weiden. Groot
en hoog rijzen hier de boerderijen op. De
meeste hebben een frisch-rood pannendak,
een enkele is bedekt met riet.
Slechts aarzelend geeft de man op den
dijk dit uitzicht prijs. Langzaam eerst, vlug
ger dan, stapt hij het nieuwe land binnen.
Daar bukt hij zich, richt zich weer op. Een
hand gevuld met grond, die eens zeebodem
was, nadert een ïxeus. Mis! De zilte geur van
de zee is hier allang verdwenen. Moeder
Aarde verschilt hier in niets van het land
achter den dijk. Is even zondoorstoofd, even
warm, even fijn
Eens hebben de golven van de Zuiderzee
hier de kust bestormd, strekte zich een wijde,
onafzienbare watervlakte uit. Over dezen
grond sleepten de vischnetten van de vis-
scherspinken met hun roodbruine zeilen, op
jacht naar haring. Hoeveel ankers zouden
hier steun gezocht hebben? Hoeveel schepen
vonden hier een laatste rustplaats?
Verdwenen is de zilte zeewiixd, weg zijn
het wier, de haring en de schepen. Land, zoo
ver het oog reikt. Malsche grond, waaruit de
gewassen gewillig omhoog schieten en waarop
het, vee rustig en bedachtzaam graast. Een
koe loeit, net als zooeven achter den dijk.
Het is geen bulkende klacht, die de wind
met zich meevoert. Het gras en de klaver
smaken de beesten even goed als overal
elders in ons land.
Ver, heel ver in het Noorden, ligt de Af
sluitdijk. Te zien is hij niet. Maar wij weten
dat hij er is, een machtig bolwerk tegen het
water, dat eeuwen achtereen den mensch
versloeg.
Eeuwen geledenKampen, aan den
mond van den IJsel was toen nog eeii
bloeiende havenstad. Daarheen spoedden
zich de rijkbeladen koopvaardijschepen
Amsterdam was nog niet in tel. Vaak zette
de zee de schepen den voet dwars, moest fe1
en langdurig geworsteld worden tegen he'
kolkende water, ,,'t Spookt!". Die woorden
gingen dan van mond tot mond. Daarin lar
een wereld van angst voor de verraderlijkr
Zuiderzee. Verraderlijk! Dat was zij. Kampe-
zou hc-< spoedig ondervinden. De haven vei
zandde. Wanhopig was de strijd die tegen
den zandkorrel werd ingezet. Ds zandkorrel
Een en twintig Augustus 1930de
Wieringermeer valt droogAugustus
1937de oogst is in vollen gang in den
■polder. Maaimachines ontdoen de rijlcbe-
laden akkers van hun zworen last. Boe
ren uit alle deelen van ons land pluk
ken de vruchten van een planmatigen,
systematischen arbeid
Eén onzer redacteuren is den Wierin
germeer-polder ingetrokken, daarbij op
uiterst welwillende wijze voorgelicht door
den directeur, den heer Ir. C. Smeding
en diens vertrouwdste medewerkersde
heeren Ir. Chr. van Steen, leider der
Cultuur-Maatschappij, C, L. de Bruyn,
secretaris der directie, en A. D. van Eek
hoofdarchitect, leider der Bouwkundige
Af deeling. Het gehoorde en geziene heeft
hij in enkele artikelen verwerkt. Wij
publiceeren hierbij het eerste artikel.
won. En het water ver-kneuterde zich daar
over.
Amsterdam greep de kans. De stad bloeide
De Gouden Eeuw brak aan... En ondertus-
sehen speelde de zeer haar eigen sluwe spel
letje.
De rijke kooplieden dutten in. Dan valt
de slagOndieper, steeds ondieper wor
den de vaargeulen. Zal Amsterdam ook
sterven? Reeds kabbelden de golven triom
fantelijk. De zege was nabij. En het water
overwon weer, al ging de stad niet onder.
Dwars door Noord-Holland, naar de Noord
zee. Zoo werd een benauwend probleem op
gelost.
De zee lachte wat over de plannen
om haar aan banden te leggen. Er
waren ook menschen, die hierom
lachten. Neen, die plannen waren
allereerst veel te kostbaar en
onuitvoerbaar.
Wij winnen!" De schuimspattende
golven zongen het als zij de kust
bereikten. Rustig, in eentonigen re
gelmaat klonken deze woorden, als de
zeespiegel wekenlang effen was.
Maar de golven brulden ze, als het
stormde en zij, met niets ontziende
Paarden in den Wieringermeerpolder
een onmisbare hulp bij de oogst
felheid het land bebeukten. Dan
werd een dure tol betaald door de
menschen. Schepen vergingen, vis-
schers verdronken; het risico vair
een arbeid, waarmede 't water vaak
scheen in te stemmen, maar waar
over het even vaak toornde.
Lang, erg lang bleef de zee winnares. De
mensch gaf zich gewonnen. En nu scheen
zij in te dutten, af en toe eens wakker worl
dende om haar macht te toonen. De mensch
zag zijn kans, greep toe, slaagde. Achttien
jaar geleden begonnen de Zuiderzeewerken.
Zonder eenige ceremonie. Het water merkte
het niet, hield zich rustig. En de nietige
mensch bouwde en bouwde. De Afsluitdijk
vordeixïe. 29 Mei 1932: sirenes loeien. De laat
ste opening in den dijk is gedicht. De zee
was verslagen, getemd.
Twee jaar voor de dijk gereed kwam, be
gon de arbeid in de Wieringermeer reeds.
Januari 1930: de twee stoomgemalen „Lely"
en „Leemans" malen. Steeds meer water
sti-oomt uit den polder in de Zuiderzee, die er
niets van begrijpt. Acht maanden later viel
de Wieringermeer droog: 21 Augustus 1930.
De zee keek toe, nieuwsgierig wat de mensch
met den zouten grond zou beginnen. Maar
ook dat wapen werd veroverd. Het zout werd
verbannen, onverbiddeljk. Het was de
mensch, die het laatste lachte
De man, die in den polder staat en doelloos
wat aarde in de handen veikruimelt, over
denkt dit, terwijl zijn blik over het land
dwaalt. Aarzelend bijkans tegen zijn wil,
spreekt hij een vragende gedachte uit:,
„Stel, dat het water eens een poging waagde
om te heroveren, wat het ontnomen is?"
De deskundigen lachen, spinnen de ge
dachte uit. Dan zou er eerst een gat ter
lengte van 200 a 300 meter in den dijk gesla
gen moeten worden en een dagenlang aan
houdende storm uit het Noorden zou mil-
lioenen kubieke meters water het IJselmeer
in moesten stuwen. Dan pas zou de positie
van den polder bedreigd worden. Dat het
ooit zóó zou loopen, valt niet aan te ne
men".
En toch, toch heeft men er eeniger-
mate rekening mede gehouden. Mid
den in den polder, bij Wieringerwerf,
ligt een terp: de terp, zegt men hier.
De grond glooit omhoog tot een vrij
uitgestrekte plateau, een schuilplaats,
als het water werkelijk den aanval
zou inzetten.
Zelf denken de ruim 35009 polder
bewoners er niet eens over, waarom
deze terp er is. Rustig leggen zij
eiken avond het hoofd neer. Hun toe
komst in hun eigen land is op hechte
en sterke fundamenten gebouwd; den
arbeid van den mensch, die de zee
overwonhet weik van knappe
koppen, die deze zege consolideerden
en 20.000 bunder zeebodem in luttele
jaren tot vruchtbaren grond om-
tooverden.
Onoverwinnelijk! Honderden, dui
zenden, die op een zonnigen dag den
polder overzagen, hebben het ge
zegd. Hondei'den, duizenden, die nij
vere werkers de rijke vruchten van
een zegenrijken arbeid zien oogsten,
zullen het hen nazeggen
Het Vlaamsch-Nationale Zangfeest
te Brussel.
Vragen van den heer Rost van Tonningen
beantwoord.
Op vragen van den heer Rost van Tormingen
betreffende het verhinderen van het deelnemen
van den dirigent Jos. Vrancken Jr. aan het
Vlaamsch-nationale zangfeest van 2a Juli 1937
te Brussel heeft de minister van buitenland-
sche zaken a.i., dr. Colijn, geantwoord, dat de
ï-egeering bevordering van alle gepaste uitin
gen van het Nederlandsche kunst- en geestes
leven in het buitenland als een voorwerp
harer aanhoudende belangstelling beschouwt
In haar streven ten deze neemt, naast Zuid-'
Afrika, België en in België, Vlaanderen
uiteraard een bijzondere plaats in. Als een ge
paste uiting van Nederlandsch kimst- en
geestesleven beschouwt de regeering echter
niet het gebruik van het Wilhelmus, zooals
op 25 Juli j.l. te Brussel voorzien, n.l. als
symbool in een aangelegenheid van Belgische
binnenlandsche politiek. Immers met die dui
delijke strekking zou het op een Vlaamsch-
nationaal zangfeest ten gehoore worden ge
bracht. Een zoodanig gebruik van het Wilhel
mus wordt door de regeering misbruik geacht
en mitsdien deelt zij het door Hr. Ms. gezant
te Brussel ingenomen standpunt, dat een Ne
derlander aan een zoodanig misbruik geen
medewerking behoort te verleenen.
Brand aan boord van de „Saleier"
Vuur werd spoedig gebluscht.
MAKASSAR, 19 Augustus (Aneta-A.N.P.
Naar Aneta verneemt, is destijds op het s.s.
„Saleier" van de Mij. Nederland, dat heden
uit Melbourne te Makassar arriveerde, vóór
de aankomst te Melbourne brand ontdekt in
een lading karpetten. De gezagvoerder zette
daarop full speed koers naar Melbourne, ter
wijl hij het vuur zooveel mogelijk inperkte
door het inblazen van stoom. Te Melbourne
stond de brandweer reeds gei'eed en bluschte
den brand. Hierbij zijn twee brandwachts
bewusteloos uit het ruim gehaald.
De Australische passagiers waren vol lof
over het optreden van de bemanning. De ge
zagvoerder was uitei'st tevreden over de pres
taties van de brandweer te Melbourne.
De maatschappij Nederland deelt naar
aanleiding hiervan mede, dat zij op 30 Juli
telegrafisch bericht van den brand ont
ving, waarbij tevens werd gemeld, dat deze
niet ernstig was.
HET DEFICIT OP DE AMERIKAANSCHE
BEGROOTING WORDT GROOTER.
WASHINGTON, 19 Aug. (D.N.B.) Het
departement van Financiën maakt bekend,
dat het op 1 Juli begonnen begrootingsjaar op
15 Augustus een deficit heeft opgeleverd van
292 millioen dollar tegenover een deficit van
221 millioen dollar op 15 Augustus 1936.
DE „VAN GALEN" TE MANILLA.
BATAVIA, 19 Augustus (Aneta). Het de
partement der Marine deelt mede, dat de
„Van Galen" heden te 12 uur te Manilla zal
arriveeren.
Uitstapje bad dramatischen afloop
Elf familieleden in arrestanten-
wagen.
Verhaal van een boozen veldwachter, twee
taschjes en twee zuurtjes.
Een Scheveningsche familie, een moeder,
een tante en negen kinderen, maakten Woens
dagmiddag een boottocht naar Den Haag.
't Was een mooie zomermiddag, de zon stond
hoog aan den hemel en omdat het den kinde
ren al zoo dikwijls was beloofd, dat ze een
heuschen boottocht zouden mogen maken,
besloot de moeder nadat het weer vele da
gen achtereen niet geschikt ervoor was ge
weest dan toch eindelijk aan het verlangen
der kinderen te voldoen.
Fluks werden de noodige toebereidselen ge
maakt. De boottocht had een vlot verloop, de
kinderen veel pleizier en een uurtje later werd
bij het Malieveld, de groote open grasvlakte
midden in Deix Haag, aan land gegaan.
Het spreekt wel vanzelf, dat het feest daar
werd voortgezet.
De kinderen speelden naar hartelust, moe
der en tante gingen in het gras liggen en ook
zij genoten van het heerlijke, zachte zomer
weer, van den geur van de bladeren der om
ringende dikke boomen en van de warme zon
nestralen.
Tegen den tijd dat het bootje weer naar
Scheveningen zou vertrekken, vonden de kin
deren in de nabijheid van een plaats waar zij
speelden, twee taschjes. Er zat niets in dat
van waarde was, slechts twee zuurtjes. Of nu
in elk taschje één, dan wel in een der tasch
jes twee zuurtjes zaten, vertelt de historie
niet. De kinderen brachten in elk geval de
taschjes naar hun moeder, die tot de conclu
sie kwam, dat deze taschjes behoorden aan
eenige meisjes, die ook met het Schevening
sche bootje waren gekomen en reeds naar de
kade waar de boot gemeerd was, waren ge-
loopen. Ze zou de taschjes wel even meenemen
om ze op de terugreis aan de meisjes te geven
Een meneer uit Oegstgeest zag, dat de moe
der de taschjes bij zich had gestoken en toen
eenige oogenblikken later bleek, dat de tasch
jes niet behoorden aan de meisjes van 't bootje
doch eigendom waren van kinderen die in de
buurt aan het spelen waren, dacht deze
meneer, dat de moeder en de tante de tasch
jes wilden stelen. Hij waarschuwde een veld
wachter die toevallig passeerde en die zoo
boos werd, dat hij de moeder, de tante en de
negen kinderen meenam naar het paleis van
justitie, dat groote gebouw aan het Korte
Voorhout, waar het geheele gezelschap aan
een streng verhoor onderwoi-pen werd. Aan
iedereen vroeg de veldwachter, of ze de tasch
jes met de twee zuurtjes hadden willen ste
len. Toen werd de moeder boos! Hoe de veld
wachter dat kon denken!
Maar de veldwachter was heel erg wan
trouwend. En toen gebeurde het ergste.
Er kwam een groote arrestantenwagen van
de politie. Daar moesten ze alle elf in, Dat
wilde de moeder niet, maar ze moest. De auto
ï'eed naar het politiebureau, waar gelukkig al
heel spoedig bleek, dat de moeder geheel te
goeder trouw had gehandeld.
Toen gingen ze allemaal terug naar Sche
veningen, nog heelemaal van streek door de
angst en den schrik.
Zoo eindigde het boottochtje naar Den
Haag van deze Scheveningsche kinderen, het
boottochtje, dat zoo dramatisch afliep en dat
ze waarschijnlijk nooit meer zullen vergeten.
