Ti
Kent U Indië? t
Menu van de week
Recept^
en
Nieuwe Uitgaven
VRIJDAG 26 NOV. 1937
Over levenskunst
te
oen we een paar jaar geleden mid
denin de crisis zaten en daar allemaal
van overtuigd waren, meenden wij
het heil te kunnen vernachten van de
toekomst „als de crisis maar eenmaal voorbij
is". Nu is het eenige jaren later, de crisis
nog niet voorbij, maar heerscht toch ook
eigenlijk niet meer en nu blijkt het heil
nog niet zoo ideaal te zijn, en wij hebben ver
leerd om levenskunstenaars te zijn, om van
deze andere-wereld-dan-wij ons na de crisis-
hadden-voorgesteld te maken, wat ervan
maken is. Wij weten niet hoe wij onze 1
anderde maatschappelijke positie kunnen
aanpassen aan ons eigen wezen en karakter
en omdat wij dat gebrek aan levenskunst
met velen gemeen hebben, verschijnen er
boeken, die ons als wegwijzer willen dienen.
En één daarvan wil ik hier bespreken, niet
omdat het zulke gloednieuwe denkbeelden
en raadgevingen propageert, maar juist om
dat het oude waarheden stelt, echter in een
jasje (of mantelpak of driekwart jas, zooals
u wilt!) van de modernste soort.
„We leven! (ook zonder caviaar) heet het
dit tusschen haakjes had met hetzelfde resul
taat „ook zonder Rolls Royce" of „zonder
skisokken" kunnen zijn. Het boekje is ge
schreven door Marjorie Hillis en (blijkbaar
uit het Amerikaansch) voor Nederland be
werkt (uitgave P. N. van Kampen) door nie
mand minder dan Henriëtte van Eyk, die het
boekje een voor haar typeerenden ondertitel
geeft „Of hoe plezierig iemands bestaan kan
zijn, als ie z'n hersens gebruikt en z'n han
den".
Het boek stelt zeer reëele en practische
plannetjes op voor vrouwen die om een of
andere reden zich moeten bekrimpen, en die
met gratie en opgeruimdheid de veranderde
levensomstandigheden dienstbaar maken aan
zichzelf, en niet zichzelf onder tranen
zware zuchten tot slavin van die veranderde
levensomstandigheden bombardeeren.
Een moeilijke opgave, dat is ongetwijfeld
waar, maar maken van het leven wat ervan
te maken is, ook in materieel op-zicht, heet
dan ook niet voor niets lecenskunst!
In de tien hoofdstukken, waarin de stof
verdeeld is, wordt naar oplossingen gezocht
voor het leven van al degenen die „arm" zijn.
en „Wie is er nu eigenlijk niet arm?", vraagt
het eerste hoofdstuk terecht, want we moeten
immers allemaal rekenen om rond te komen.
Alleen zij die broodgebrek hebben, zondert-
de schrijfster uit, dat is een té ernstig
té tragisch onderwerp om in een boekje
betreffende levenskunst eventjes te worden
opgelost, daartoe is het boek niet geschreven
Na dit inleidende hoofdstuk volgen de
andere met suggestieve titels als:
„Geen voorvaderlijk slot".
„In vredesnaam, verzorg uw garderobe", en
dergelijke.
En alles is erop gericht om het leven zoo
aangenaam mogelijk te maken van zoo weinig
als men tot z'n beschikking heeft, oan met
een vroolijk gezicht en een opgewekt humeur
het roer van het materiëele leven om te -gooien
als het moet, en met verstand en energie
dingen te ondernemen die passen in dat
nieuwe kader van het verminderde inko
men
Daarbij laat de schrijfster echter een zeer
besliste plaats open voqr een enkele weelde
rige uiting. „Doe eens een dolligheidje", zei
de jonggetrouwde vrouw tegen haar jongere
zusje dat bekoord was van een avond japon
netje, maar wier salaris dat feitelijk niet
veroorloofde. Het zusie deed het dolligheidje
niet, maar de schrijfster van dit boekje
meent, dat het noodzakelijk is om in het
budget georganiseerde „dolligheidjes" op te
nemen, mits zij met verstand worden bedreven
en dolligheidjes blijven, dat wil zeggen: uit
zonderingen. Maar dan hebben zij ook hun
groote waarde aan vreugde en bliiheid.
Natuurlijk speelt het budget een belangrijke
rol bij al deze verminderde inkomstenen wie
denkt cijfers en kolommen met debet en
credit in deze bladzijden te vinden, komt be
drogen uit; ieder moet, zoo'n budget maken
naar eigen aard en karakter; wat voor de
eene noodzakelijke levensbehoeften zijn, is
voor een ander volkomen onnoodig, daarom
zijn er geen starre regels voor te geven. Maar
heeft men eenmaal de begrooting opgemaakt,
dan moet men zich er ook aan houden.
Het boekje is voor vrouwen bedoeld en dat
is ook duidelijk merkbaar, alleen gaat het
m.i„ maar misschien ben ik in dat opzicht
ouderwetsch, wat al te licht en luchtig, wat
al te nonchalant heen over het hoofdstuk
„Kunnen wij ons de weelde van een echtge
noot veroorloven?" Dat maakt inderdaad den
indruk alsof wij vrouwen maar hebben te kik
ken om ons een of ander echtvriend te wen-
schen, passend in ons speciale begrootings-
systeeni en boem, daar staat-ie! Dat het
voor de werkende vrouw -gemakkelijker is.
haar roer geheel om te gooien, omdat zij al
leen met zichzelf te maken heeft, dan voor
de huisvrouw, die toch rekening dient te
houden met de opinie van manlief, is een
groot voordeel in dit opzicht voor de eerste,
want de man min of meer als een bijlooper
te beschouwen, gaat toch wel een beetje al
te ver.
Maar dat neemt niet weg, dat het boekje
allerplezierigst is om te lezen, dat het veel
frissche en voor de hand liggende raadgevin
gen bevat, die zoo nu en dan heusch wel weer
eens opgerakeld moeten worden, en dat er
wel geen norm zal zijn. of ze kan met die
raadgevingen haar voordeel doen.
En tenslotte komt er nog een hoofdstuk
dat heet: „Als je werkelijk heelemaal aan de
grond zit", waarin aan de klagers en bij-de-
pakken-neerzitters een geestelijk duwtje
wordt gegeven oan zich niet uit het veld te
laten slaan; ik citeer:
„Werkelijk aan den grond zitten is een wan
hopige toestand, en we staan er met veel
meer sympathie tegenover dan wellicht
schijnt. Maar de toestand wordt pas goed
wanhopig, als je het land begint te krijgen
aan al de menschen, die niet aan den grond
zitten; als je het geld van anderen begint te
verteeren, en vindt dat mevrouw Smit wel
een mantel voor je kan koopen, en dat me
neer Jansen je z'n auto behoort te leenen.
Als het zoover met je is, lig je onder".
E. E. J.-jP.
'T OOG WIL OOK WAT.
„Honderd recepten voor belegde
broodjes" door G. v. d. Bosch.
Uitg.: Van Holkema en Warendorf
N.V., Amsterdam.
Een keurig, handig en allersmakelijkst uit
ziend boekje, bevattende honderd recepten
van sandwich-crêmes, belegde broodjes, hors
d'oeuvrebroodjes, gestreepte, lunch- en thee
broodjes en petit fours variés!
Dus in één woord: alle „hartige hapjes", die
een liefdevol huismoeder maar bedenken
kan om aan haar gezLi of vriendenkring voor
te zetten. De recepten zijn meest eenvoudig en
duidelijk en zeer gevarieerd, tal van keurige
foto's verluchten den tekst. En op die foto's
komt duidelijk uit, dat de samenstelster der
recepten er vooral aan gedacht heeft, behalve
iets smakelijks ook iets decoratiefs te geven.
Maandag:
Biefstuk
Spruitjes
Aardappelen
Choeoladevla
Dinsdag:
Witte boonen met
tomatensaus
Aardappelen
Wentelteefjes.
Woensdag:
Witte boonensoep met
groente
Gehakt
Andijvie
Aardappelen
Donderdag:
Rolpens
Stamppot van aard
appelen en app'elen
Griesmeel met
rozijnen
Vrijdag
Rauw gestoofde visch
Worteltjes
Aardappelen
Beschuit met
bessensap.
Zaterdag:
Gebakken spek
Andijviesla.
Aardappelpuree
Rijstebrij.
Zondag:
Groentesoep.
Gestoofd konijn
Appelmoes
Aardappelen
Vanillevla met bitter
koekjes.
VEGETARISCHE MENU'S.
1. Schotel van
savoyekool
aardappelpuree met
geraspte kaas.
Maizenapuddlng met
bessensapsaus
Koolsoep
Andijvie in vuurvaste
schotel met bruine
boter
Aardappelen
Gepofte appelen
3. Bruine boonensoep
Gesmoorde koolraap
Aardappelen
Rijst met pruimen.
4. Magere groentesoep
Gebakken
aardappelen.
Bietensla
Ketelkoek met
boter en suiker
Witte boonen met tomatensaus.
Meestal worden witte boonen met een zure
saus gegeten. Een aangename afwisseling is,
ze eens met tomatensaus klaar te maken.
Voor 4 personen heeft men dan noodig:
1 pond witte boonen, 1 blikje tomatenpuree,
1 groote ui, 3/4 L. boonenwater, zout,, peper,
bloem, 2 lepels boter of vet.
Bereiding: De boonen uitz\eken, was-
schen en 24 uur weeken. Ze met het weekwa-
ter en zout opzetten en gaar laten koken
(pl.m. 1 uur). De boonen in het kookwater
warm houden. Hiervan 3/4 L. afnemen voor de
saus, en de rest voor de boonensoep voor den
volgenden dag bewaren. De boonen moeten
dan in veel water, gaar gekookt zijn. De ge
snipperde ui in de boter fruiten de tomatenpu
ree er bij doen en even mee laten stoven. Dan
het boonenwater toevoegen, alles 10 minuten
door laten koken en met bloem tot sausdikte
binden. Op smaak afmaken met peper en zoo
noodig zout en bij de goed uitgelekte boonen
opdienen.
Witte boonensoep met groente.
Wil men den dag nadat men witte boonen
gegeten heeft, witte boonensoep koken, dan
rekent men hier op met de hoeveelheid boo
nen, zoodat er nog een flinke portie over is,
om voor de soep te gebruiken. Verschillende
groenten kunnen in deze soep gaar gekookt
worden, b.v. selderij, wortel en prei, waardoor
de soep smakelijk wordt, en aan voedzaamheid
wint.
Voor 4 personen heeft men noodig:
1. L. boonenwater met overgebleven boonen,
flinke wortel, 1 bosje selderij, 1 bosje prei,
zout, 2 lepels boter, (bouillonblokjes), bloem.
Bereiding: De boonen in het boonen
water warm laten worden en door de zeef
wrijven.
Het water met de boonenpuree aan den kook
brengen, naar verkiezing 2 bouillonblokjes
toevoegen, en de kleingesneden groente Va uur
meekoken. De soep bijbinden met wat bloem
en op het laatst de boter er door roeren.
Gebakken spek, andijviesla, aardappelpuree
en rijstebrij.
Een voedzame, eenvoudige maaltijd, die
bovendien niet zooveel tijd vereischt om
klaar te maken.
Het spek wordt in plakjes gesneden en in
de koekepan goudbruin gebakken. Den vori-
gen dag heeft men een dubbele portie aardap
pelen gekookt. Van de koude aardappelen,
die over zijn, wordt nu puree gemaakt, met
melk en een stukje boter. Goed kloppen, zoo
dat de puree zonder klontjes en luchtig is.
Voor de andijviesla neemt men een flinke
struik gele andijvie, liefst krulandijvie. Deze
wordt zoo fijn mogelijk gesneden, goed ge-
wasschen en uitgedrukt. Daarna aangemaakt
met azijn en zout, terwijl het heete spekvet er
op het laatst overheen gegoten wordt.
Voor de rijstebrij neemt men op 1 L. melk
1 flink kopje rijst en wat zout. Als de melk
kookt doet men de gewasschen rijst er in en
laat ze dan op een zacht vuur gaar koken,
pl.m. 1 uur.
Opdienen met kaneel en suiker.
Schotel van savoyekool, aardappelpuree en
geraspte kaas.
Benoodigdheden: l kleine savoyekool, 1 K.G.
aardappelen, 7 ons geraspte kaas, melk, boter,
paneermeel.
Bereiding: De kool schoonmaken en in
dunne snippers schaven.Ze wasschen en Vs uur
koken in een kléin beetje water met wat zout.
Van de aardappelen met de melk en wat
boter puree maken. Kool en aardappelpuree
laag om laag in een vuurvasten schotel leg
gen. Op elke laag was geraspte kaas strooien.
De bovenste laag moet uit puree bestaan. Hier
paneermeel, strooien een paar stukjes boter
over de rest van de kaas, vermengd met wat
hier en daar eropleggen en de schotel in den
oven bruin laten worden.
Gestoofd konijn.
Benoodigdheden: 1 konijn, 1 ons boter, 5
lepels bloem, citroen, peper, zout, 6 d.L. water
met zout.
Bereiding: De pooten van het konijn in
tweeën snijden, de romp in 5 of zes groote
stukken verdeelen. De stukken vleesch in de
boter bruin bakken, ze eruit nemen, de bloem
bij de boter doen, roeren tot de massa glad is
en langzaam het water erbij gieten. De saus
door laten koken, afmaken met wat citroen
sap en peper en de stukken konijn er weer in
doen. Het vleesch nog 5 kwartier zachtjes
laten stoven, df en toe erin roerende.
HARD EN HARD IS TWEE.
Dat staal hard is weten we, dat graniet
hard is, weten we ook, maar dat water even
eens „hard" kan zijn is nog lang niet voldoen
de bekend.
Men noemt water hard, wanneer het .veel
kalk bevat en voor het wasschen is dit z.g.
harde water ongeschikt, daar de kalk het
waschmiddel in zijn werking belemmert, het
geen tot gevolg heeft, dat het sop minder
schuimt. Een deel van de zeep verbindt zich
nl. met de kalk van het harde water tot kalk-
zeep, en vlokkige grauwe massa, die bovenop
het sop komt drijven en, voor het eigenlijke
waschproces onbruikbaar is. Deze kalkzeep
heeft bovendien de onaangename eigenschap,
het waschgoed als het ware met een grauw
waas te bedekken, waardoor het stuk en ruw
wordt en veel gauwer slijt.
Bij gebruik van hard water gaat dus een
groot deel van het waschmiddel verloren. Dit
is de oorzaak van een belangrijke zeepver-
spilling in iedere huishouding.
De manier, om deze verspilling te voorkomen,
is het zacht maken van het water met Henco,
Henkel's Wasch- en Bleek-Soda. Het harde
leiding- of pompwater wordt door toevoeging
van een paar handenvol Henco zacht als re
genwater en bij uitstek geschikt voor de
wasch. Voeg Henco toe aan het water waar
mee U gaat wasschen, wacht een kwartier en
bereid daarna het sop. Dan heeft U het volle
profijt van het waschmiddel!
Ook voor het in de week zetten van de
wasch is Henco het aangewezen middel; in
tegenstelling met gewone soda maakt Henco
nl. dat het goed prachtig helder wit blijft en
niet geel wordt. Door weeken met Henco wordt
het vuil grootendeels verwijderd, zoodat het
wasschen daarna veel gemakkelijker gaat. Dit
weeken moet altijd in koud water geschieden.
Het is noodzakelijk, dat het goed meerdere
uren, indien mogelijk een geheele nacht, in
Henco in de week staat. Henco spaart U veel
moeite en tijd, want: Goed geweekt is half
gewasschen.
(Adv. Inges. Med.)
Sint-Nicolaas-pakjes maken
Nu wil ik het vandaag nog even met u heb
ben over de verpakking van onze Sinterklaas
cadeautjes. Want waarom zult u met veel
zorg en overleg uw presentjes koopen, of zelf
maken, en deze dan niet even zorgvuldig zelf
inpakken. Hier kunt u met een minimum
aan kosten een maximum aan fleurigheid,
ik zou haast zeggen, „smakelijkheid" berei
ken.
Natuurlijk is het goedkoop en degelijk
om bruin, grijs, grauw of geel pakpapier,
„dat nu toch eenmaal bewaard wordt" te ge
bruiken voor het inpakken. Dat kunt u ook
nu doen, maar toe, koop dan ook dit Jaar
eens voor een klein bedrag wat gekleurde
vellen papier, hetzij rood of blauw kastpa
pier. hetzij crêpe-papier in leuke frissche
kleuren, of sits. En gebruik dan over dit
papier inplaats van touw eens gekleurde wol,
lint of gouddraad. Wat een effect bereikt u
als al uw cadeautjes verpakt zijn in licht
grijs- of lichtblauw papier, met een zilver,
goud of oranje wol-touwtje als garneering.
Of neemt u dit jaar eens zwart papier, glan
zend of dof, waarop u dan een paar fleu
rige bloemen plakt, uitgeknipt uit een cata
logus van een zaad- of bloembollenhande
laar, of zelf gekleurde vlinders, vlaggetjes,
harten: wanneer u er eenmaal mee begint
komen de origineele ideeën van zelf.
Dan komen er bij de verpakking nog zoo'n
massa factoren kijken, die dadelijk de stem
ming, de echte sfeer van den Sinterklaas
avond kunnen brengen. Dat zijn de gedicht
jes en de surprises. Toepasselijke rijmpjes
zijn heusch zoo gemakkelijk te maken! Als
u er maar even voor gaat zitten en denkt
aan de gewoonten of gebeurtenissen-van-
belang van uw „slachtoffer", een toespeling
op een kleine zwakheid, een plagerijtje. Op
Sinterklaasavond is immers dat alles geoor
loofd!
Ook de surprises kunnen dergelijke grap
pen over een of andere zwakheid zijn, een
groote leege portemonnaie voor een „ver
kwistend" broertje, een surprise-taart voor
een „snoeplusteling" of iemand die „aan-de-
lijn-werkt". U kunt zooveel bedenken!
Hebt u wel eens een surprise-taart of dito
baksel gemaakt? Ik geef u hier eenige re
cepten die in vele variaties kunnen worden
toegepast. U neemt een groote of kleine,
ronde, langwerpig vierkante of wat voor
doos u maar wilt een cadeautje stopt u
hier in, en de deksel plakt u vast. Dan be
gint de „opbouw". U kunt er stopverf of stijf
sel overheen smeren, daarna strooi u er pa
neermeel of fijngehakte noot of chocolade
hagelslag over heen. (Vooral aan de zijkan
ten!) Dan garneert u met Fransche vrucht
jes, of-spuit er een paar slingertjes echte
slagroom op. Zoo mogelijk bemachtigt u een
„heusche" taartjesdoos, en klaar bent u! Dan
kunt u nog een rollade of croquetjes maken
van papier of watten. De rollade kunt u
binnen brengen op een vleeschschaal met wat
echte jus, gebakken aardappelen of wat
groenten er om heen. En de watten-croquet-
jes paneert u even en bakt ze een ondeel
baar kort oogenblik (evenals de rollade) zoo
dat ze met een knappend bruin (maar taai!)
korstje binnen komen.
Om dan nog maar niet te spreken over de
ontelbare kleine cadeautjes die in een echte
zelf gebakken cake kunnen worden verstopt,
of in zelf gemaakte borstplaat of pudding.
JONGENSBOEKEN.
„Het Slot op den Hoef" door C. Joh. Kieviet.
Geïll. door Rie Reinder'hoff. Uitgave Amster
dam. van Holkema Warendorf N.V.
Een historisch verhaal uit den tijd van Ada
van Holland. Het begint met den dood van
Dirk III. Ada's vader en het zijn de verdere
belevenissen van Gravin Ada, wier zonderling
huwelijk en tragisch lot zeer boeiend beschre
ven worden. Zooals in het voorbericht ver
meld wordt, is het doel van dit boek. de jeugd1
bekend te maken met een stuk geschiedenis uit
de 12e en 13e eeuw. We vinden er een beschrij
ving in van den krijg in Kennemerland,
waarbij de kasteelen van Amstel. van Ban-
jaard en het Slót op den Hoef worden ver
woest. We maken kennis met gravin Adel-
Maatschappelijk werk
aan inheemsche vrouwenverenigingen.
Het is stellig voor de Hollandsche vrouw
interessant om eens iets te vernemen over
wat de inlandsche vrouw doet op maat
schappelijk gebied. Want zij heeft reeds als
maatschappelijk werkster haar sporen ver
diend. Wanneer we meenen, dat alles, wat
in Indië op vrouwengebied gepresteerd wordt,
uitsluitend draait om „ons", dan is dit een
heel averechtsche voorstelling van zaken. Er
zijn op 't oogenblik hoofdzakelijk op Java
reeds minstens elf vrouwenvereenigingen,
bestaande uit inlandsche vrouwen.
Wanneer we nu, alvorens den arbeid der
verschillende inheemsche vrouwenvereeni
gingen te reveleeren, eerst eens het histo-
isch verloop van de vrouwenbeweging in
Indië nagaan, dan moeten we ons ongeveer
vijf-en-twintig jaar in het verleden terug
denken. Toen gold het als een axioma, dat
elke vrouw moest trouwen. In verband daar
mede werd het niet noodig geacht, dat de
meisjes naar school gingen. Als ze koken kon
den en bedreven waren in vrouwelijke hand
werken, werd dit reeds voldoende geacht.
Schrijven en een beetje rekenen konden ze
wel thuis leeren van de broers of andere fa
milieleden. Eerst later drong het besef door
in de hoogere lagen van de inheemsche sa
menleving, dat het geen kwaad kon, om de
meisjes ook naar school te zenden, net als
de jongens. Maar toch was men erg „voor
zichtig". Een leeftijd van veertien jaren werd
voor meisjes al te hoog geacht om nog ver
der naar school te gaan. Het was dan ook
een alledaagsch verschijnsel,, dat de meisjes
bij het bereiken van dien leeftijd van de
school werden weggehaald om na een jaar
of twee door de ouders te worden uitgehu
welijkt.
De verschijning van het bekende boek
„Door duisternis tot licht" van R. A. Karbius
bracht als het ware een schok teweeg in de
inheemsche samenleving. Wat voorheen niet
geoorloofd was, vond men daarna meer en
meer vanzelfsprekend: dat de vrouw ook
geestelijk moest worden ontwikkeld.
Dit was een eerste stap in de goede rich
ting, doch de inlandsche vrouwen waren in
't algemeen toen nog zoover niet, dat ze
vrede konden hebben met het idee, dat de
vrouw ging werken om haar eigen brood te
verdienen. Hoogstens kon men zich vereeni
gen met het verlangen van de meisjes om
onderwijzeres te worden. Andere arbeid werd
voor haar in strijd geacht met de goede ze
den. Ja, men ging zelfs zoover, dat de eerste
meisjes, die kantoorarbeid verrichtten, met
den vinger werden nagewezen en men er
schande van sprak.
Doch de tijdgeest was niet te stuiten. Dooi
de steeds moeilijker wordenden strijd om het
bestaan werd de vrouw meer en meer een
economische factor van beteekenis en toen
kwam ook langzamerhand de behoefte in
haar op, zich te vereenigen met andere vrou
wen, teneinde met elkander de specifieke
vrouwenbelangen en nooden te bespreken.
Zoo ontstonden de eerste vrouwenvereeni
gingen, in het begin nog uitsluitend voor het
behartigen van persoonlijke belangen huis
houdcursussen, spaar- en begrafenisfondsen,
doch later ook werkend op maatschappelijk
gebied
De voornaamste vereenigingen van inland
sche vrouwen, die thans uitstekend werk
doen op velerlei gebied mogen hier volgen.
Te Soerabaja zetelt het hoofdbestuur van
de vereeniging „Peotri Boedi Sedjati" (De
vrouw van het ware streven), die o.a. een
tehuis voor verwaarloosde vrouwen en meis
jes exploiteert, waar deze onderricht krij
gen in naaien, koken, weven enz. Verder
heeft de vereeniging scholen opgericht, o.a.
een Fröbelschool, waar meisjes met einddi
ploma Fröbelkweekschool onderwijs geven,
en zij doet tevens aan moederzorg in de kam
pongs en aan het bestrijden van het analpha-
betisme. De vereeniging Wanito Oetomo (de
edele vrouw) doet ook zeer veel aan maat
schappelijk werk, o.a. aan de bestrijding van
den handel in vrouwen en meisjes. „Pasoe-
dan Istri" (De vrouwen van de Pasoedan),
waarvan de leden alleen Soedaneesche vrou
wen zijn, heeft in den laatsten tijd veel van
zich doen hooren. Te Meester Cornelis heeft
zij een vrouwentehuis opgericht, te Pétodjo
(Batavia-Centrum) een consultatiebureau
voor zuigelingen.
„Kemodjoean Istri" (de vooruitgang dei-
vrouw) was de eerste vereeniging die aan
zuigelingenzorg deed. Getroffen door het
hooge sterftecijfer van zuigelingen van den
leeftijd beneden één jaar, begon zij met het
oprichten van twee consultatie-bureaux in
de kampongs, die het dichtst bevolkt zijn.
Deze worden nog altijd in stand gehouden.
Ook de vereenigingen „Roekoen Istria (de
eendracht der vrouwen) te Batavia en „Wa-
mito Dedjati" (de ware vrouw) te Bandoeng
doen aan maatschappelijk werk.
Er is dus bloei allerwege, ook onder de in
landsche vrouwen. Dat zij, naast haar maat
schappelijk streven, zich soms ook een sociaal
en politiek doel stellen, bewijst het bestaan
van „Istri Sedar" (de bewuste vrouw), welke
vereeniging streeft naar het verkrijgen van
gelijke rechten voor man en vrouw.
Ook op Sumatra is vooral het werk van
de „Sarekat Kaoem Iboe Sumatra" (bond
van Sumatraansche vrouwen) aan de West
kust van beteekenis voor de verbetering van
de sociale positie der vrouwen aldaar.
Acht of zeven jaren geleden werd te Jog ja
het eerste vrouwencongres gehouden, dat
zich ten doel stelde, de inheemsche vrouwen
vereenigingen in een federatief lichaam te
brengen met als basis: sociaal werk. Dit fe
deratief lichaam heet „Perikatan Perkoem-
poelan Istri Indonesia" (Verbond aan In
donesische vrouwenvereenigingen)
heide, moeder vah Gravin Ada, de hem v
zuchtige en hardvochtige vrouw, die voor mi*
terugdeinst, om haar wenschen vervult
zien. Ada wordt gevangen gezet op slot Tevü?
gen, daarna op Texel en tenslotte naar En
land gebracht. Dit is reeds de zevende HivT
en het boek is aan te bevelen voor
meisjes van 1014 jaar 05
„Okke Tannema" door C. Joh. Kieviet Gavu
door Rie Reinderhoff. Uitgave van HolS
Warendorf N.V. Amsterdam. ema
Dit is de zesde druk van dit aardige hnrfr
waarin vooral treft de echte warme mensph
lijkheid. Okke, een echte straatjongen er<wl
op onder akelige huiselijke omstandigheS!
(zijn vader, onder invloed van slechte vrlnn
den is een dronkaard, die echter later tot in
keer komt) wordt tenslotte door den hc
Hofstein, directeur van de houtwerf, waar
vader werkt, in de gelegenheid gesteld d
H.B.S. af te loopen en hij komt later on kan
toor waar hij het vólle vertrouwen vanTiim
chefs geniet. Vooal de verhouding tussohïï
vader en zoon wordt heel goed geteekend Vn*ï
jongens van 1216 jaar.
„Als sportvlieger naar Indië en terug" gevln
gen en verteld door Justus Heymans Geili
Uitgave Amsterdam, van Holkema Waren
dorf.
De heer Heymans, die door zijn werkzaam
heden veel binnen en buiten Europa per vlie?
tuig reisde, kreeg lust zelf ook het brevet A
te halen, dat hij in Maart 1935 verwierf Hiv
schafte een eigen vliegtuig aan, een Engêkph
toestel, de P.H.-J.U.H. en met den heer N w
Sluyter, instructeur aan de Nat. Luchtvaart
School ondernam hij in Oct. 1936 een reis naar
Indië. Deze tocht wordt in dit boek op een
voudige, onopgesmukte wijze verteld. Het ein"
digt met den wensch, dat in de toekomst
velen van onze Hollandsche jongelui, die en
thousiast voor dé vliegsport zijn, in het bezlfc
zullen raken van hun brevet om mee te kun
nen genieten van de vliegsport, die nog een
groote toekomst voor zich heeft. Wij proeven
uit dit boek het enthousiasme voor de vlieg
sport en tevens groote kameraadschap in de
vliegerswereld. Voor jongens van 12—16 laar
en ouder.
„De Waard uit de Dubbele Witte Sleutels" of
„De Kajuitjongens van de Mauritius" door J
M. Droogendijk. Uitgave Zutphen, w. J. Thieme
Cie.
De herberg „De Dubbele Witte Sleutels" be
vond zich omstreeks 1600 op het Steiger te
Rotterdam en de waard hiervan was Olivier
van Noort, die later een reis om de wereld
ondernam als admiraal van de Magelaensche
vloot. Frans van Leeuwen, een Rotterdam-
sche jongen van 14 jaar, maakt, ondanks veel
tegenwerking van zijn vader, die een kaarsen
maker van hem wil maken, deze reis mee als
kajuitsjongen. Ook Dirk van Noort gaat mee,
De avonturen van deze beide jongens worden
in dit historische jongensboek beschreven. Het
doel van de reis was handeldrijven; op 12 Aug.
1598 wordt het ruime sop gekozen en na veel
ontberingen en gevaarlijke avonturen keeren
de jongens na drie jaar op 28 Aug. 1601 be
houden weer terug: Een boek om van te smul
len voor jongens van 1115 jaar.
Voor onze dochters
Charmant doch eenvoudig avondtoiletje
Op speciaal verzoek geven we vandaag ter
afwisseling van onze modeteekeningen eens
een foto.
Dit zullen onze lezeressen stellig wel prettig
vinden; immers: 't papier is geduldig en een
handig teekenaar kan de damesfiguurtjes zoo
lang en slank maken als hij zelf wil, maar wij
kunnen ons figuur, dat gelukkig! altijd
nog eenïgszins menschelijke proporties heeft,
maar niet zoo een twee drie bijschaven.
Hier ziet u nu eens hoe een aardig', zeer een
voudig japonnetje, dat stellig een aanwinst
zal zijn voor de wintergarderobe van uw groo"
te dochter, ófvan uzelf, eruit ziet als het
door een echt levend mensch wordt gedragen,
't Is er niet minder aantrekkelijk om!
Het japonnetje is van wit satijn en versierd
met platte plissé langs den rokzoom en in drie
randen op het lijfje, dat verder geheel recht
is gehouden. De rok valt strak om de heupen
en loopt naar onderen toe klokkend uit.
Als de jongedame in kwestie een vlug »-
guurtje heeft zal het jurkje dat ook als men
wil van tafzij kan worden gemaakt en dan
minder duur uitkomt! zeker een groot suc
ces worden.
Weerbarstige ia.
't Kan ook weieens gebeuren, dat een la van
buffet of kast erg lastig open en dicht gaai'
In dat geval is de remedie eenvoudig: Men
wrijft een beetje groene of gele zeep langs as
stroef glijdende kanten.