OM EEN KIND
HET JUBILEUM DER RIJ-SCHOOL TE AMERSFOORT.
FEUILLETON
ROMAN VAN NORBERT GAR AI.
Nadruk verboden.
8)
„Ik ik heb met een man gesproken"
Nicolle's humor wint het al weer spoedig van
haar teurstelling „die er uitzag als de
schrijftafel, waar hij achter zat. Zijn gezicht
leek grijs vloeipapier, zijn oogen verbleekte
inkt, onder zijn neus had hij een pennenbor-
steltje. Zijn mond met goud geplombeerde tan
den ging open en dicht als een koperen brie-
venweger en zijn groot, vierkant, kaal hoofd
zag er uit als een slecht afgestofte inktpot"
Maud heeft er geen woord van begrepen,
maar haar ze Kitty hartelijk ziet .lachen
sluit zij zich er gul bij aan.
Het weekend-huisje aan de Theems.
In den middag van den volgenden dag slen
tert de man, die de kleine Maud bij de beide
meisjes-studenten heeft gebracht langs den
smallen boschweg, welke zich aan den lin
keroever van de Theems uitstrekt.
Nóg werpt de zon haar stralen fel en warm
over het landschap, maar weldra zal zij door
een, zich langzaam naar het midden van den
hemel verplaatsende, zwart-grijze wolkenbank,
worden bedekt.
Bij een groep hooge, slanke eschdoorns blijft
de man staan en van achter de boomen gluurt
hij ingespannen over de lage schutting, welke
het weekend-huisje met den daarbij behoo
renden grond omgeeft.
De man ontwaart de kleine blondine, die
hem twee dagen geleden meer respect heeft
afgedwongen door haar energiek optreden dan
door haar verschijning.
Zij is juist bezig eenige natte kleedingstuk-
ken over een drooglijn te hangen, waarbij de
kleine Maud haar, vroolijk babbelend, de be
hulpzame hand biedt door de waschknijpers
aan te geven.
De man glimlacht tevreden, als iemand,
die er van overtuigd is, zich behoorlijk van
zijn taak te hebben gekweten. Wel een kwar
tier lang blijft hij in dezelfde houding staan,
onafgebroken naar het aardige tafereeltje in
den kleinen tuin starend.
Naderbij komende menschen verdrijven
hem tenslotte van deze verborgen uitkijkpost.
Langzaam loopt hij voort, aandachtig het
weekend-huis bekijkend, dat met zijn vlak
dak, de lichtbruin geschilderde muren en de
kleine met glas overdekte veranda een zinde-
lijken, gezelligen indruk maakt.
Steeds weer keert hij zich om, teneinde het
huis en de omgeving nog eens in zich op te
nemen en in zijn herinnering vast te leggen:
de weg, die in een groote boog uit het bosch
komend om de schutting heen loopt, het hou
ten schuurtje met het spitse dak, dat een
soort bootenhuis schijnt te zijn en de hooge,
rechts van het huis staande linde, welks tak
ken voor een deel over de schutting heen
hangen. Na tien minuten blijft de .man staan,
zich verdiepend in het opschrift van een bord.
dat in den tuin van een kleine villa is ge
plaatst
Villa te koop of te huur.
Drie kamers met serre en keuken,
badkamers, kelder, bootenhuis en
moestuin.
Te bevragen bij G. Taylor, Green-
street 7.
Een uur later huurt de man deze villa, welke
door den oorspronkelijken eigenaar „Bosch-
zicht" is gedoopt.
Hij schijnt een bijzondere voorliefde te heb
ben voor de hengelsport, want den geheelen
middag brengt hij door in een boot met een
groote hoeveelheid splinternieuw vischtuig.
Blijkbaar toevallig drijft de boot echter
steeds in de richting van Ranny's weekend
huis, zoodat de man van den rivier af alles
wat zich daaromheen afspeelt, rustig kan ga
deslaan.
Kitty heeft het restant van haar spaarduit
jes van het Postkantoor gehaald: 3 pond, 16
shilling
Het kost haar de grootste moeite deze 3
pond 16 shilling tegen aanslagen van de bui
tenwereld te beschermen, want voor eenige
cliënten van het „Adviesbureau voor Vrouwen"
vormt de groote afstand geen beletsel om
Kitty en Nicolle met haar zorgen te bezoeken.
Daar is in de eerste plaats juffrouw Bilkins,
die hemel en aarde beweegt om haar geschei
den echtgenoot er toe te brengen de haar toe
komende onderhoudskosten te betalen.
Voorts is daar, de tot een skelet vermagerde
vrouw Curson, die met haar twee kinderen
voor haar man, een onverbeterlijken dronk
aard, uit haar woning is gevlucht.
Tragisch is het lot van de 23-jarlge Betty
Moller, die tengevolge van een gasontploffing
aan een oog blind werd. Zij procedeert reeds
sinds meer dan een jaar met de directie der
fabriek, waar het ongeluk plaats had, omdat
deze zich daarvoor niet aansprakelijk meent
te kunnen stellen en zij zal het proces on
getwijfeld verliezen, omdat de fabrieksdirec-
tie over belangrijke getuigen beschikt, die
kunnen bewijzen, dat Betty Moller het on
geluk aan eigen onvoorzichtigheid te wijten
heeft.
Verlegen en schuldbewust staat Kitty haar
bezoeksters te woord. Zij moeten zich ditmaal
tevreden stellen met wat goedkoope troost
woorden en holle phrasen, zooals menschen,
die gewoonlijk de hand stijf op den zak hou
den, die ten beste plegen te geven. Zij bezit
immers slechts 3 pond en 1:6 shilling! Wie
weet, hoe lang zij daarmee doen moet! Er
blijft haar dus niet veel anders over dan hard
te zijn.
Maar telkens, wanneer een van de bezoek
sters vertrokken is, knaagt Kitty's geweten.
Het was ook dwaasheid om hun adres bij den
concierge van hun vroegere woning achter
te laten.
Nicolle kan haar bij deze pijnlijke ge
sprekken ook al niet bijstaan, want gisteravond
kort voordat zij haar reis begonnen, werd er
een brief bezorgd, waarin de Syntax Corpora
tion Nicolle Osborn verzocht den volgenden
dag haar taak als stenotypiste te beginnen.
Maandelijksch salaris zeven pond. Voor-
loopig op een proeftijd, waarin nog zal moe
ten blijken, of zij waardig gekeurd wordt de
verantwoordelijke betrekking van typiste bij de
Syntax Corporation te blijven bekleeden.
En daarvoor heeft zij nu vijftien jaar lang
op de schoolbanken gezeten en in het zweet
haars aanschijns rechten gestudeerd!
Ja, ja, 't is een moeilijke tijd
Menschen zijn sterk in prijs gedaald.
Om zeven uur 's avonds zit Kitty Devine
op een bank voor Hotel „Post". Ze wacht op
Nicolle.
Op het geasphalteerde trottoir speelt Maud
met een zeil wagentje, dat Kitty gisteren voor
haar gekocht heeft. Het bestaat uit een, op
vier wielen voortrollend plankje, waarop een
mast, waaraan een sierlijk zeiltje fladdert.
Op de bank naas Kitty zit een man, klein
en gedrongen van postuur. Van onder de diep
in de oogen getrokken hoed komen
eenige plukken grijs haar te voorschijn. Een
groote, donkere bril met hoornen rand bedekt
zijn oogen.
De man schijnt in een krant verdiept te
zijn. Tersluiks kijkt hij echter af en toe
over den rand van de krant heen, waarbij
zijn blik voor een oogenblik op de kleine
Maud gericht blijft.
Maud's zeil wagentje wordt door de bezorgde
Kitty buiten bedrijf gesteld, want de wind is
inmiddels gedraaid en jaagt het ratelende
karretje steeds weer van het trottoir op den
rijweg.
Maud's onderlip zakt bedenkelijk, alsof
zij op het punt staat te gaan huilen, maar
gelukkig stopt op dit oogenblik voor het hotel
een autobus, waaruit Nicolle stapt met Danny,
die zijn verloofde van haar kantoor heeft ge
haald.
Nicolle ziet er vermoeid en eenigszins af-
getobt uit. Vandaag heeft zij aan den lijve
ondervonden, dat met den ernst van het
leven niet te spotten valt.
Nooit zal ze meer om „kantootrjuffies"
lachen. Nu weet zij, wat het beteekent acht uur
aan een stuk achter een schrijfmachine te
zitten en den eenen geestdoodenden brief na
den andere te moeten tikken.
Nicolle omhelst haar vriendin.
„Ik kan je niet zeggen, Kitty, hoe goed
het doet hier buiten te zijn. Die atmosfeer
daar in dat kantoor, dat lawaai! Geen won
der, dat die arme kinderen het niet lang uit
houden en dien een of anderen dag een
zenuwtoeval krijgen".
„Het is wel eens goed voor je", meent
Danny zonder een spoor van medelijden. „Die
overspannen ideeën om als typiste aan het
werk te willen gaan! Nu krijg je er tenminste
eenig begrip van, wat het zeggen wil dag-in,
dag-uit te moeten ploeteren voor een paar
shilling. Hopenlijk treiteren ze je eens flink,
dat je gauw genoeg hebt van die zelfstandig
heid en dat geld verdienen!"
„Opdat jij dan Nicolle maar zoo gauw moge
lijk in jullie huwelijk kunt treiteren, als jij
degeene bent, die 't geld verdient. Het is be
kend, dat de mannen zich thuis gewoonlijk
treiter, dat zij zich bij hun werk geduldig moe
ten laten welgevallen" opent Kitty het gebrui
kelijke dispuut met Danny.
„Weet je, wat ze in middeleeuwen met
vrouwen as jij deden?" riposeert deze strijd
lustig. „Die deponeerden ze op den brand
stapel!
Klein en brutaal als een musch! Die wil
ook al meepraten over huwelijksproblemen
en zoo. Als ze den waren Josef gevonden
heeft, zul je eens zien, hoe graag ze zich door
hem laat treiteren. Aanbidden zal ze hem
(Wordt vervolgd).
De Kijschool te Amersfoort vierde Woensdag het 80-jarig bestaan. Een
overzicht tijdens de demonstratie met jonge remonte-paarden voor de talrijke
aanwezige autoriteiten en gasten
Z. Exc. minister H. van Boeijen heeft Woensdag te Hilversum „Huize Avondzon",
het nationaal geschenk aan het Leger des Heils bij gelegenheid van het gouden
jubileum, officieel geopend. De minister tijdens zijn rede. Geheel rechts
commandant Bouwe Vlas
Te Schoonrewoerd had Woensdag de installatie plaats van den nieuwen burge
meester, mr. A. J. de Wolft. Een overzicht tijdens de huldiging van den
nieuwen burgervader voor het gemeentehuis
De Zuid-Afrikaansche gezant, dr. H. D. van Broekhuizen, is Woensdag
naar zijn vaderland afgereisd voor een vacantie van eenige maanden.
Luit.-generaal jhr. W Röell (rechts) deed den vertrekkende uitaeleide
Dat was zwaar werk. Rust na de traditioneele «wall Êen nieuwe "erladingsmethode bij de Spoorwegen wordt thans te Eist
aame» OD het Eton CoIIphp toegepast voor kleinere stukgoederen. - Deze worden geplaatst in
9 P 9 houten laadbakken, gesorteerd naar de stations van bestemming
Ir. M H. Damme herdacht Woensdag zijn 121 -jarig jubileum als
directeur-generaal van het Staatsbedrijf der P.T.T., bij welke gelegen
heid den jubilaris voor het hoofdgebouw der P.T.T. te Den Haag een
muzikale hulde werd gebracht door de Postharmonie
Met plus four en hooge hoed onder
de toeschouwers naar de traditio
neele «wall game» op het Eton-
college in Engeland
