H'
Voor handige vingers
Recepten
45$ 41
Een Nieuw Jaar.
een Nieuwe Japon
Een Vrouw was duizend mannen
te erg
M'
VKIJDX'G 7 T'A NU "ART 193»
Hel drukke leven
ET winterseizoen dat nu op zijn aller
hoogst is, biedt een oneindige hoe
veelheid mogelijkheden; concerten,
lezingen, vergaderingen en aller
lei andere bijeenkomsten vragen onze be
langstelling, om -dan nog maar niet eens te
spreken van alle ontspanning die in zoo ruime
mate voor ons stedelingen voorhanden is.
Ieder mensch, die eenige interesse heeft
voor de wereld daarbuiten, die niet uitsluitend
in den kleinen kring van het eigen gezin, of
in den iets ruimeren cirkel van het familie
leven wil blijven, ziet zichzelf geplaatst voor
het probleem: wat zal ik van dit alles doen,
wat laten?
Voor sommigen is de oplossing van dit pro
bleem niet zoo'n bezwaar, zij hebben een be
paalde richting gekozen en bewegen zich nu
ook nog maar uitsluitend op dat eene gebied,
al het andere laten zij vallen. Komt bij hen
een of ander onderwerp aankloppen, dat bui
ten dien kring ligt, dan besteden zij daaraan
geen aandacht en gaan eraan voorbij.
Moeilijker wordt de keuze echter, wanneer
men bij veel belangstelling geen uitgesproken
richting wil inslaan en dus vrijwel dagelijks
moet beslissen wat wèl en wat niét aantrek
kelijk genoeg is om zich voor te interesseeren.
Zoo'n keuze is zwaar en loopt nog weieens op
teleurstelling uit, maar het is toch een on
vermijdelijke keuze, omdat het een onmoge
lijkheid zou zijn, alle dingen die ons geboden
worden, te verwerken.
Bovendien loopt men het gevaar zich te ver
snipperen en dat is evenmin toe te juichen
als de kans die de andere heeft, welke zich
bij één richting houdt, om zijn ruimen blik te
veel te gaan begrenzen.
Toch vraagt het leven van ons niet een en
thousiast naloopen van alles wat onze belang
stelling heeft, noch in een éénzijdige, noch in
een veelzijdige richting. Van veel grooter ge
wicht is, dat men de stof, wat die ook mag
zijn, goed verwerkt heeft, en daarvoor is het
zoo nu en dan noodzakelijk om zich terug te
trekken en eens even tot bezinning te komen.
Wie maar doorjakkert in het drukke winter
seizoen zal in de stille zomermaanden tot de
ontstellende slotsom moeten komen, dat er
weinig of niets van al die bevrediging van zijn
belangstelling in de dingen des levens is blij
ven hangen. Het eene heeft het andere ver
drongen, tenslotte is alles zoowat over elkaar
gestruikeld, en uiteindelijk is het geen belang
stelling meer die de drijfveer is, maar een
zekere routine in het bijwonen van lezingen,
vergaderingen, tooneel, concerten, en alles wat
er al zoo geboden wordt. Daarvan wordt wei
nig of niets mee naar huis genomen, het gaat
aan het verstand en aan het gevoel voorbij,
het raakt ons niet meer.
Nu bedoel ik hiermee allerminst, dat wij
van tevoren zouden moeten kunnen peilen,
of een tooneelstuk ons ontroeren, of een lezing
ons pakken kan „ga anders maar niet". Dat
zou voor onszelf niet mogelijk zijn, maar het
is ook niet te vergen van de andere zijde, van
de tooneelspelers en van dengenen die de
lezing houdt, om nu maar eens een voorbeeld
te noemen. Intense ontroering, werkelijk ge
pakt zijn, dat is een voorrecht dat men zoo
nu en dan maar eens ondergaat en dat is van
onschatbare waarde. Maar daarom behoeft al
het andere dan nog niets minder te zijn.
Het gaat er echter om, het gehoorde te ver
werken en het in zich op te nemen; daarvoor
is tijd noodig, voor den éen langer dan voor
den ander, maar het kost tijd, en daarom is
het zoo nu en dan noodig eens tot bezinning
te komen, zich af te vragen: verg ik niet te
veel, waardoor ik het niet meer kan verwer
ken. Dan moet men er een punt achter zet
ten, zich niet laten overhalen door anderen
die ook werkelijk wel gelijk hebben met hun
enthousiasme, maar die de vermoeidheid niet
voelen die men zelf op dat oogenblik onder
vindt.
Wie zichzelf even den tijd heeft gegund om
uit te rusten, voelt zijn belangstelling weer
toenemen en kan opnieuw genieten van alles
wat hem geboden wordt in deze drukke win
termaanden.
E. E J.—P.
Origineele kralenversiering.
Dit japonnetje toont een schouderstuk, dat
met banden van kraaltjes versierd wordt. Het
best rijgt men de kraaltjes eerst op band
fluweel, waarna ze op de japon worden aan
gebracht. Ook de pols krijgt zulk een ver
sierinkje.
Is deze garneering niet bijzonder fijn?
VIJF DRUPPELTJES WATER!
De zusjes Dionne izijn niet alleen een groo-
te merkwaardigheid omdat ze als vijfling
geboren zijn maar ook omdat ze op elkaar
lijken als vijf druppeltjes water. De gelijke
nis is zelfs nu na meer dan drie jaar nog
zoo sterk, dat dr. Dafoe, hun speciale ver
zorger, en de verpleegsters die dagelijks
met haar omgaan, ze niet kunnen onder
scheiden.
Onlangs hebben twee biologische studen
ten John Mac Arthur en Norma Ford een
lange lijst met kenmerken van de vijfling
opgesteld. En hieruit blijktdat zelfs oor-
vorm, haarkleur en oogkleur bij alle vijf vol
komen gelijk zijn, evenals de vingerafdruk
ken van handen en voeten.
Er is maar één verschilletje: Marie's haar
krult den anderen kant uit als dat van haar
yier zusjes!
Maandag:
Stamppot van
snijboonen
met witte boonen
Rookworst
Beschuit met bessen
sap
Dinsdag:
Gehakt
Zoete appelen
Aardappelen
Rijstebrij.
Woensdag:
Brusselsch lof met
ham en kaassaus
Aardappelen
Vanillevla met
bitterkoekjes
Donderdag:
Runderrollade
Spruitjes.
Aardappelen
Gebraden appelen.
Vrijdag:
Magere erwtensoep
Pannekoeken.
Zaterdag:
Kerryschoten van
resten rollade
Sla van krulandijvie
Griesmeelpudding
Gestoofde abrikozen
Zondag:
Tomatensoep (van
purée uit blikje)
Gebakken broodjes
Biefstuk.
Aardappelen
Appelmoes.
Koffiepudding met
vanillesaus.
VEGETARISCHE MENU'S.
1. Hutspot met Bruine boter
witte boonen. Prei
Vanillevla met Aardappelen
appelmoes. Röagröd met
2. Rijst met kaas en vanillesaus,
tomatensaus 4. Eierschelpen
Veldsla Sla van Brusselsch lof
Omelet met compote Aardappelpurée
3. Boonencroquetjes Tapiocaschotel.
Brusselsch lof met ham en kaassaus.
Vanillevla met appelmoes.
Heeft men eens 's middags weinig tijd om
te koken, dan kan het bovengenoemde menu
bijna geheel in den morgen klaargemaakt
worden. Alleen de aardappelen moeten gekookt
worden en in dien tijd zet men de schotel in
den oven, of als men die niet heeft op een
kleine gaspit of petroleumstel te warmen. Va
nillevla en appelmoes worden koud opgediend.
Benoodigdheden: 2Yz pond Brusselsch lof,
4 d.L. melk, 35 gr. boter, 35 gr. bloem, 40
gr. geraspte oude kaas, 30 gr. boter, 2 ons
ham, paneermeel.
Bereiding: Het lof schoonmaken, wasschen
en gaar koken in weinig water met zout. De
stukjes uit het water nemen en goed uit laten
lekken. Om elk struikje een plakje ham rol
len en deze in een vuurvaste of geëmailleer
de schotel leggen. Van melk, boter en bloem
een saus maken. Deze goed door laten koken,
de geraspte kaas er door roeren en de saus
over de struikjes lof heen schenken. Paneer
meel er over heen strooien, een paar stukjes
boter er op leggen en dan schotel in den
oven bruin laten worden (15 minuten.)
Magere erwtensoep
Ook zonder vleesch kan men smakelijke erw
tensoep maken. Men neemt wat meer groente
en roert er even voor het opdoen een goed
stuk boter door, zoodat de geur hiervan be
houden blijft.In boter gebakken stukjes brood
v/orden er dan afzonderlijk bij gegeven.
Benoodigdheden: 3 ons spliterwten, zout,
V2 ons boter, 1 knolselderij, 1 flinke bos sel
derij, 1 bosje prei, 4 in blokjes gesneden boter
hammen.
Bereiding: De erwten uitzoeken, wasschen
en weeken. Ze in het weekwater met het zout
pl.m. 1 uur laten koken. Dan de schoonge
maakte en klein gesneden, gewasschen groente
toevoegen en samen nog 3/4 uur laten koken.
Dikwijls in de soep roeren, zoodat ze goed
gebonden is. Van het vuur de boter erdoor
roeren, en naar verkiezing wat maggie-aroma.
De blokjes brood in wat boter in de koekepan
aan alle kanten mooi bruin bakken.
Koffiepudding met vanillesaus.
Benoodigdheden: 3/4 L. merx, or VI L. melk
en 1/4 L. room, 2 d.L. sterk koffie-extract, 90
gr. suiker, 25 gr. is 12 blaadjes gelatine.
Bereiding: De melk met de room aan den
kook brengen. De gelatine in koud water wee
ken tot ze heelemaal zacht is, uitknijpen en in
melk oplossen als deze van het vuur genomen
is. Koffie-extract en suiker toevoegen en als
de puddingmassa geleiachtig wordt, overdoen
in een met water omgespoelden vorm. Als de
pudding koud is keeren en Yz L. vanillesaus
of custardsaus erbij geven. Voor Yz L. melk:
15 gr. custardpoeder 30 gr. suiker.
Rödgröd met aardappelsago.
Benoodigdheden: Va flesch bessensap is
pl.m. 4 d.L., 1 d.L. water, 50 gr. aardappelsago,
100 gr. suiker, Yz L. custardvla.
De sago met het water aanmengen en bij
de kokende bessensap gieten. Door laten ko
ken onder goed roeren de suiker toevoe
gen en overdoen in een glazen schaaltje. Als
de massa stijf is de custardvla er voorzichtig
opschenken.
Voor Yz L. custardvla: Va L. melk 30 gr. cus
tardpoeder 40 gr. suiker.
Stamppot van snijboonen uit het zout.
Groente uit het zout wordt de laatste jaren
veel minder gegeten dan vroeger. Versche
groenten bevatten immers verschillende voe-
dingszouten en vitaminen, die door het inma
ken en later door het afkoken verloren gaan.
Toch zal men door het eten van deze stamp
pot of andere groente uit het zout zijn ge
zondheid niet benadeelen. Wanneer men
deze gerechten eenige keeren in den winter op
tafel brengt, geeft het afwisseling in het da
gelij ksch menu. De witte boonen maken dezen
stamppot zeer voedzaam en kunnen wanneer
men geen worst of spek meekoken wil, deze
heel goed vervangen.
Benoodigdheden: 1 K.G. snijboonen uit het
zout, Yz K.G. aardappelen of 3/4 K.G. aard
appelen en 4 ons witte boonen, 4 ons rook
worst, 80 gr. vet of 3 ons rookworst en Yz ons
rookspek.
Bereiding: De snijboonen eenige keeren af
koken en afspoelen tot ze bijna gaar zijn en
met de aardappelen niet meer te zout zullen
zijn. De aardappelen in de pan doen met zoo
veel water, dat ze half onderstaan, hierop het
spek leggen en dit bedekken met de snijboo
nen. Alles samen nog pl.m. 3/4 uur laten ko
ken. Het spek er uit nemen en doorstampen.De
afzonderlijk gaar gekookte boonen er voor
zichtig doorroeren, niet er door stampen.
De worst kan tegelijk met de aardappelen in
de pan gedaan en meegekookt worden. Voor
het stampen haalt men de worst er uit, voegt
boter of vet toe en laat alles nog 4 minuten
stoven.
Kookt men het spek in de stamppot dan zet
men de worst op het* zóóveel koud water dat
de worst onderstaat, brengt dit tegen den
kook en laat alles zoo pl.m. Yz uur staan. De
worst niet inprikken.
ONDERHOUD VAN STOEILEN.
De zittingen van rieten stoelen worden ge
reinigd door ze flink af te wrijven met een
citroen (doorgesneden). Daarna afborstelen
met koud water en buiten laten drogen.
Weener gaatjesmatten worden met zeep
water afgeborsteld. Daarna afspoelen en vlug
laten drogen. Als de mat ingezakt is, moet
men ze aan den onderkant met kokend
water bevochtigen en ze onmiddellijk buiten,
liefst in de zon, drogen.
KLEINE TIPS VOOR DE HUISVROUW.
Als 't zeil gaat „golven".
Hebt u soms last van linoleum of zeil, dat in
„golven" trekt? Wrijf het dan zeer vet in met
olie en zet daarna zware voorwerpen op de
golvingen, die u minstens vier en twintig uur
laat staan. Als 't zeil dan volkomen plat is ge
worden, wordt het met een doek drooggewre-
ven. 't Mag echter niet natgemaakt worden!
„Matglas" maken,
Men heeft soms wel ergens een raampje,
dat men ondoorzichtig wil maken vanwege
de „inkijk", en waarvoor men toch niet veel
onkosten van gordijntjes e.d. wenscht te
maken.
Dit karwijtje is heel eenvoudig: U lost een
eetlepel Arabisch gom op in twee eiwitten,
schudt het mengsel flink door elkaar in een
flesch je. Doe het daarrna in een bakje en
breng met een kwast een laagje hiervan op
het venster.
Smaakvolle combinaties van verschillende
tinten.
De mode brengt, zooals u weet, veel japon
netjes, die een combinatie vormen van twee
verschillende tinten en stoffen. Een zeer aan
trekkelijk verschijnsel, waarbij we ons echter
niet de illusie moeten maken, dat dit nu spe
ciaal „dient" om alle lapjes, die we nog heb
ben liggen, op te maken.
Neen, de tinten moeten zeer zorgvuldig bij
elkander, worden uitgezocht en dat gaat, wan
neer het „overgeschoten lapjes" betreft, nu
niet zoo gemakkelijk.
Maar soms kunnen we natuurlijk weieens
gelukkig zijn.
Van links naar rechts geeft onze teekening:
Een japonnetje van zwarte zijde of satijn.
De ruimte in het heel eenvoudig geknipte
lijfje ontspringt in stervormig aangebrachte
naadjes langs den hals. In de haLsopening-
wordt een recht colletje van fuchsiakleurig
fluweel gedragen, waarvan ook de ceintuur
is gemaakt. De jurk sluit van achteren met
kleine overtrokken knoopjes. Een „aardig
heidje", dat cachet geeft is het eveneens
van fuchsia gemaakte „ordelint" met tier-
lantijntje eraan.
Daarnaast een eenvoudig japonnetje van
donkerroods crêpe, met als eenige versiering
een plastion van cyclamekleurige georgette,
dat verdwijnt onder een klein donkerrood zij
den strikje. De rok heeft van voren een diepe
plooi. U begrijpt, dat 't hier vooral aankomt
op de juiste keus der tinten.
Verder een eenvoudig japonnetje van lila
crêpe met mouwen en, applicaties van de
zelfde crêpe-soort maar een paar tinten don
kerder, dus eigenlijk meer violet. De rok is
afgewerkt met een schulpje van de donkere
tint. Een keurig jurkje voor een frissche
blondine, die tevens een handige handwerk
ster is. Tenslotte een aardige trois-pièces van
zijden marocain: de zwarte rok draagt een
kort jasje, gevoerd met helpaarse marocain
en versierd met een bladapplicatie van de
zelfde stof. Men draagt er een blouse onder in
helpaars met een zwart colletje.
Een combinatie, die zeker een „schilder-
achtigen" indruk maakt!
NIEUWE UITGAVEN.
Bij den uitgever J. Philip Kruseman te Den
Haag verschenen de volgende, in het Neder -
landsch vertaalde romans:
„Hoe Annie het geluk vond", door Faith
Baldwin, vertaling Corrie Kroesen.
„De geheimzinnige erflater", door Stuart
Palmer, vert. ir. D. J. C. Kruseman.
Blauwe goudsbloemen", door Helen Top-
pmg Miller, vert. Jeanne de Kruyff.
„Wat Amor vermag", door Emilie Loring,
vert. C. Dumoulin-Goedkoop.
ERHAALDE malen in de geschiedenis
hebben vrouwen getoond, evenals
Maria van Reijgersbergen, die haar
man in een boekenkist de gevangenis
liet ontvlieden, „duizend mannen 't erg" te
zijn.
Een aardige geschiedenis van zulk een glans
rijke vrouwenoverwinning wordt verteld van
Katharina van Schwarzburg, een nog jonge
en kloeke weduwe, die tijdens de regeering van
keizer Karei V het kasteel Rudolstadt in Thü-
ringen bewoonde.
In deze duistere tijden van oorlog en Mid-
öeleeuwsch geweld kwam het meermalen voor
dat de Spaansche landsknechten van den
keizer hier en daar in zijn uitgestrekt rijk een
oproerig leenman met geweld van wapenen tot
gehoorzaamheid moesten brengen en dan als
de vrede reeds geteekend was, ten afscheid
nog eens naar hartelust steden en dorpen
plunderden, alles wat eetbaar was verslonden
en een ware ruïne achterlieten. Zoo ook in
Thüringen. Slechts één stad n.l. Rudolstadt,
genoot het privilege, dat de soldaten, onder
aanvoering van den hertog van Alva, er re
gelrecht voorbijtrokken, zonder dat ze een
enkel „souvenir" mochten meenemen. Hier
voor had Katharina van Schwarzenburg ge
zorgd. Ze was n.l. in eigen persoon bij den
Keizer op audiëntie gegaan en had hem de
volgende „overeenkomst" aangeboden: Zij zou
de doortrekkende keizerlijke troepen aan de
Rudolstadtsche brug van brood en wijn laten
voorzien, doch de keizer zou zich daartegen
over verplichten, bevel te géven rechtstreeks
naar deze brug te marcheeren zonder omdwa-
lingen in zijstraten. Dit verdrag kwam tot
stand en de Spaansche landsknechten troost
ten zich reeds met de gedachte, dat de Rudol
stadtsche brug midden in de hoofdstraat van
Rudolstadt lag en ze zich dus enkel met hun
'plunderingen tot die straat waar zeker wel
Zeer hoffelijk incident tusschen
vorstin Katharina van Schwarz
burg en den hertog van Alva.
de grootste huizen en de mooiste winkels zou
den zijn moesten beperken.
Edoch, 't was anders beschikt. Toen het
eerste vaandel de stad naderde, verscheen een
afgezant van de vorstin met het verdrag,
voorzien van 't Keizerlijk zegel, in de hand.
„Halt! Waar gaat dat heen?"
„Naar de Rudolstadtsche brug".
„Dan gaat u verkeerd. Daar is de brug!" En
de man wijst een eenzamen landweg aan.
Hoongelach, woordenwisselingen, twijfe
lingen volgen. Doch als eindelijk de hertog van
Alva zelf met den afgevaardigde meerijdt om
poolshoogte te nemen, kan hij zich met eigen
oogen overtuigen, dat de Rudolstadtsche brug
uit 't midden van de stad weg is en twee mij
len verder in 't vrije veld over de Saaie is ge
slagen.
De uitingen van den hertog zijn niet voor
herhaling vatbaar en de landsknechten vloe
ken nog harder als ze de prachtige ongetwij
feld rijk voorziene huizen van Rudolstadt in
de verte voorbijtrekken.
Maar Alva laat zich dezen smaad door een
vrouw niet aandoen. Hij meldt zich onverwijld
bij kasteel Rudolstadt aan voor het diner en
vorstin Katharina vindt het maar 't veiligste,
hem mee te deelen, dat het haar een groote
eer zal zijn.
En zoo zit dan op een stralenden zomerdag
in 1547 de sombere opperbevelhebber van de
Spaansche troepen met enkele stafofficieren
aan den rijkvoorzienen disch van de vorstin.
Lakeien loopen af en aan met de uitgezochtste
spijzen, maar Alva is tamelijk zwijgzaam en
werpt van tijd tot tijd een stekenden blik op
de gastvrouw: de streek met die brug kwelt
hem ondragelijk.
Eindelijk komt een bediende binnen, die de
vorstin iets influistert. En Katharina zegt, met
hoog opgetrokken wenkbrauwen: „Hoogheid,
ik hoor daar zooeven, dat ondanks mijn af
spraak met Zijne Keizerlijke Majesteit eenige
landsknechten van Uwe Hoogheid twee ossen
uit de wei van een mijner boeren hebben mee
genomen en geslacht!"
Alva trekt onverschillig de schouders op.
„Oorlog is oorlog!" En hij glimlacht half hof
felijk, half sarkastisch: „Moet ik mij dan om
eiken gestolen os bekommeren".
Katharina neemt den glimlach over. „Ik be
grijp, dat de opperbevelhebber van Zijne Ma
jesteit andere zorgen heeft". Ze fluistert den
bediende enkele woorden toe en hij gaat.
De maaltijd wordt voortgezet, het bagatel
met die ossen schijnt vergeten. Weer worden
schalen verwisseld, bekers gevuld. Maar
iedere lakei, die met onderdanige buigingen
de spijzen ronddient, is nu vergezeld van twee
gewapende mannen en als Alva met de hand
aan den degen opspringt en wild om zich heen
blikt, ziet hij wapenknechten aan de zaaldeur
en twee kerelds als boomen achter zijn stoel
en achter die van zijn officieren. Soldaten?
Hoe komt de vorstin van Rudolstadt aan sol
daten? Maar.ze zijn er en zijn eigen leger
kampeert twee mijlen buiten de stad bij de
Rudolstadtsche brug!
Nog vóór de hertog heelemaal beseft, dat
hij eenvoudig gevangen is, staat de lieftallige
gastvrouw op: „Ik begrijp, dat de opperbevel
hebber van den grooten keizer andere zorgen
heeft, maar ik als kleine vorstin moet mij wel
bekommeren om de ossen van mijn onderda
nen. Daarom verzoek ik u onmiddellijke beta
ling van het gestolen vee en een schriftelijk
bevel van Uwe Hoogheid aan alle troepen,
waarbij dergelijke rooverijen op straffe des
doods worden verboden".
.Anders niet?" lachte Alva zuurzoet.
„Anders niet. Dit eisch ik echter nadrukke
lijk. Zoo niet, dan zal ik hertogelijk bloed voor
ossenbloed moeten nemen. Wantoorlog is
oorlog, zooals Uwe Hoogheid zeer terecht heeft
opgemerkt!"
De hertog van Alva bijt zich, grauwbleek
van woede, de lippen stuk, doch een zijner
officieren, de hertog van Brunswijk, vindt het
verlossende woord.
„Dat is nogèens een goede landsmoeder'
zegt hij. Mij dunkt, wij moesten haar hoffelijk
geuiten wensch vervullen".
Inderdaad zat er niets anders op!
TOONEELSTUKKEN.
Henk Bakker %n Christien van
BommelKouw: De Ebbenhouten
Olifant. (Uitg. Tooneelfonds Bredero
Haarlem.)
Henk Bakker en mevrouw van Bommel
Kouw hebben zich ook eens op dit gebied
gewaagd. „Spel van avontuur" noemen zij
hun stuk. Nu, avontuur is er genoeg in deze
6 tafereelen, zoo veel zelfs, dat je er op het
laatst van duizelt. Wat in dit stuk gebeurt,
doet niet onder voor wat je in De Toren van
Nesle of De Man met de Wassenbeelden mee
maakt. Het is of dit schrijverspaar het er op
gezet heeft het publiek nu eens goed de stui
pen op het lijf te jagen.
Wat zich daar afspeelt om dien ebbenhou
ten olifant, lijkt wel een griezelige nachtmer
rieEen nachtmerrie? Aha, daar hebben
wij het woord! Want u begrijpt wel, dat Henk
Bakker en mevrouw Van Bommel, die reeds
zoo dikwijls met succes samen hebben gewerkt,
al dat vreeselijke en griezelige niet graag op
hun artistiek geweten zouden willen hebben.
Maar de droom heeft al zoo veel tooneelschrij-
vers in de laatste jaren uit den brand gehol
pen, waarom dan ook niet deze 2 Haarlemsche
auteurs? Wat kan een mensch al niet in een
droom doorleven? Bakker en mevrouw Van
Bommel laten het ons zien in hun spel van
avontuur en hun stuk is vermakelijk, span
nend en griezelig genoeg om er een publiek
een avond griezelig mee bezig te houden en te
amuseeren.
J. B. SCHUIL
Verwijder vlekken zorgvuldig
Schroeivlekken worden nogal eens gemaakt
door onervaren strijksters en dames die nog
niet de warmte van het strijkijzer voldoende
kunnen controleeren. Schroeivlekken ont
staan vlugger dan men ze kan verwijderen. Op
witte wollen goederen kan men de vlek eerst
met een lauw sopje goed afschuieren, daarna
met warm water de zeep uitspoelen, vervolgens
bleeken met waterstofsuperoxyd. Met gekleur
de stoffen kan men geen bleekmiddelen aan
wenden doordat dan de kleuren te lijden heb
ben. Als de vlek niet te diep is, probeere men
ook eerst met een warm sopje, evenals bij
witte wollen goederen, en laat door de natuur
drogen, d.w.z. buiten of op den tocht. Is de
vlek niet geheel weggetrokken dan schure men
ze met een puimsteentje voorzichtig af...
