Prinses Beatrix, de G
Prinsenkind drie namen gekregen
HET NIEUWE AVONDBLAD
Buitenlandsche
sympathie.
Beatrix
Wilhelmina
Armgard
Geboorteaangifte ten paieize Soestdijk
Geluk aanbrengende'
Een bijzaak.
23e JAARGANG No. 78
WOENSDAG 2 FEBR. 1938
IJMUIDEP COURANT
ABONNEMENTEN: per week 12»/a ets., per
maand cents, p. kwartaal 1.65. Geen incasso
kosten. Losse nummers 3 cents.
Kantoor Kennemerlaan 42 - IJmuiden, Tel. 5301
VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE OP ZON- EN FEESTDAGEN.
UITGAVE LOURENS COSTER, MIJ. VOOR COURANTUITGAVEN EN ALG. DRUKKERIJ N.V.
DIRECTIE P. W. PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM.
ADVERTENTIëN15 regels ƒ0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD, WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN- EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT. POSTGIRO 310791
betalende abonnés. Levenslange ongeschiktheid 2000.—, overlijden 400.—, verlies van hand, voet ol' oog 200.—, beide leden duim f 100.—, één lid duim 50.—, alle leden wijsvinger 60.—,
Sn hü vprdrinkina-srino/dnor m^-o^oi tiJ6 ander®n .^Ser ƒ15.—, één of twee leden anderen vinger ƒ5.—, arm- of beenbreuk 30.—, enkelbreuk ƒ15.—, polsbreuk 15.—. Opvarenden van visschers-, marinevaartuigen enz.
-TfoniTriJrli^e verae^r?np-vnnr i w een maximum van ƒ2000—, indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer abonnés tengevolge mocht hebben.
Nog afzond jj ng vooi abonnés op het Geïllustreerd Zondagsblad. Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden.
De geboorte van ons Prinsesje heeft ook in
het buitenland groote belangstelling gewekt
en een stroom van gelukwensehen in Neder
landsche richting ontketend. Het is prettig
ook voor een natie, gelukwensehen te ont
vangen en het is des te prettiger als ze niet
alleen in formeelen of plichtmatigen vorm
komen. Als iemand een blijde viering in zijn
familiekring beleeft laten de kaartjes m.h.g.
van de buren hem wel niet onverschillig
ze hooren erbij maar aan een klank van
uitgesproken hartelijkheid en sympathie
hecht hij bijzondere waarde.
In de buitenlandsche sympathie, die onze
Koninklijke Familie en ons volk in deze dagen
betoond wordt, ontbreekt die klank niet. Al
weken6geleden is hij gaan klinken in de vele
belangstellende informaties, in vele uitingen
van de buitenlandsche pers ook. Dat b.v. som
mige Engelsche bladen in die uitingen heel
wat kiescher hadden kunnen zijn zij vastge
steld maar niet „den Engelschen" of „de
Engelsche pers" als geheel aangewreven. Ieder
vogeltje zingt zooals het gebekt is en de bek
jes in Fleet Street zijn sterk verschillend van
model, waarbij de luidruchtigste niet de mooi
ste en evenmin de belangrijkste zijn. Iets der
gelijks komt trouwens in ieder land voor.
De sympathie voor ons Koningshuis en ons
volk heeft natuurlijk een dieper oorzaak dan
de normale menschelijke belangstelling voor
iedere geboorte van een Koningskind. Er
komt zelfs meer bij dan de bewondering en
toegenegenheid die de persoonlijkheid van
Prinses Juliana sinds jaren ook buiten de
landsgrenzen gewekt heeft. Er komt bij dat
men de Nederlandsche constitutioneele mo
narchie, gegrondvest in het oudste, regeeren-
de Huis in Europa, in een ontwrichte wereld
als een bolwerk, als een „vaste burcht" ziet
staan die toch weer vertrouwen geeft in de
blijvende waarde van menschenwerk. Door de
wilde stormen der tijden heen en de laatste
kwarteeuw der historie is inderdaad zeer
stormachtig geweest heeft in deze wereld
althans de Nederlandsche eenheid van vorst
en volk zich niet alleen weten te handhaven
maar is zij zelfs opnieuw versterkt. Haar
groote kracht, haar waarde en weerstands
vermogen zijn opnieuw aangetoond. Hier ook
ervaart de natie weer hetzelfde als de mensch
die eveneens gesterkt pleegt weer te keeren
uit beproevingen die hij moedig heeft door
staan, uit lijden dat hij het hoofd heeft gebo
den. Ik heb het op deze plaats al meermalen
geuit: ook buiten de vaak ietwat gezwollen
taal van feestredenen, in rustig aanvoelen en
nadenken beschouwd, ver van feestgewoel en
menschenmassaas, in de stille rust van een
studeerkamer, komt men tot de slotsom dat
wij in Nederland inderdaad gezegend zijn met
een eenheid in ons Koningshuis die maar zeer
weinige andere volken kennen.
Dat sommige ons daarom wel eens benijden
is begrijpelijk. Dat alle hun hartelijkheid uiten
nu ons bolwerk opnieuw versterkt is door de
geboorte van een Prinses vindt zijn verklaring
in het feit dat de wereld sinds 1914 zooveel
intemationaler georiënteerd is geworden
niet het minst door den invloed van bioscoop
en radio en de menschen hun houvast in
dezen tijd vol onzekerheden en gevaren niet
alleen meer binnen hun landsgrenzen zoeken.
In het Nederlandsche voorbeeld vinden zij, al
geldt het- een kleine natie, inderdaad een hou
vasteen blijvend bewijs dat menscheiijk
streven, eenmaal in goede banen geleid en
daarin volhardend doorwerkend, toch inder
daad groote en goede dingen kan blijven tot
stand brengen.
Is dit de taal der nationale zelfverheerlij
king? ik geloof het niet: ik geloof dat de fei
ten niet te loochenen zijn en dat de buiten
landsche sympathie in deze dagen dat erkent
en bevestigt. En ik zou u willen aanraden het
artikel van den Leidschen hoogleeraar prof.
dr. Huizinga in dit nummer met aandacht te
lezen, u weet allen dat hij een onzer knapste
historici is en daarbij een auteur van bijzon
dere begaafdheid, zooals hij ook in dit artikel
toont. Het verheugt mij dat ons blad
het a kan aanbieden en ik geloof dat de
lezing ervan u goed zal doen zooals die mij
goed heeft gedaan en dat het in uw herinne
ring zal blijven als een ervaring die u in een
goede over,tuiging en in uw zelfvertrouwen als
Vorstelijke baby bij
plechtigheid getoond
Ontroerende momenten
r\E officieele geboorteaangifte is
Dinsdagmiddag te ruim half zes
ten paieize Soestdijk geschied ten
overstaan van den burgemeester
van Baarn, jhr. mr. G. C. J. van
Reenen, in tegenwoordigheid van
twee getuigen, de minister-presi
dent, dr. H. Colijn, en de vice-
president van den Raad van
State, jhr. mr. F. Beelaerts van
Blokland.
Burgemeester Van Reenen begaf zich om
enkele minuten voor half zes, gekleed in zijn
ambtsgewaad en met den keten om, per auto
naar het paleis. De auto reed het Soesterhek
in en de burgemeester betrad het paleis door
den Soestervleugel. Daar werd hij ontvangen
door den secretaris van Prins Bernhard, jhr.
Dedel en door 's prinsen adjudant, kapitein
De Roo van Aldewerelt. Beide heeren geleid
den jhr. Van Reenen naar een der zalen in
het oude gedeelte van het paleis, waar ook
de heeren Colijn en Beelaerts van Blokland
zich bevonden, beiden gekleed in zwarte jas.
Daar werd een oogenblik gewacht en toen
werden de autoriteiten verzocht zich naar de
nieuwe eetzaal in de Baarnsche vleugel te be
geven.
In deze eetzaal heeft de plechtigheid van
de geboorteaangifte plaats gehad. De zaal ligt
aan de achterzijde van het paleis en geeft een
wijd uitzicht over de gazons en de vijvers, on
derbroken door hoog opgaand hout van het
park.
De zaal zelf is in lichte tinten gehouden,
lichte gordijnen, lichte stoffeering en een
fraai ameublement, waarvan de stoelen met
leder, eveneens in lichte kleuren, zijn over
trokken.
Toen de drie autoriteiten, de beide ministers
en de burgemeester de eetzaal binnentraden,
waren de lichten aangestoken. Niemand be
vond zich in de zaal.
Na enkele minuten wachten gingen de deu
ren open en trad Prins Bernhard binnen.
Hartelijk begroette Z. K. H. de drie heeren.
die hem hun gelukwensehen aanboden met de
geboorte van Prinses Beatrix.
Eenige oogenblikken onderhield de Prins
Nederlanders heeft gesterkt. Hetgeen voor ons
allen veel waard is en het lichter doet vallen
den last van zware tijden te dragen.
Ik hoop ook voor het Prinsesje, dat de bui
tenlandsche sympathie ertoe zal bijdragen
haar een leven in vrede te geven een
leven waarin de volkenstrijd zal uitblijven
Dat is wel de grootste wensch van alle tijden
en er is zelden aanleiding geweest hem;
zoo sterk voorop te stellen als in dezen tijd.
Prinses Beatrix Wilhelmina Armgard, zoo is de jonge
vorstelijke baby door haar ouders genoemd. De
tweede en de derde naam zijn die van de beide Groot
moeders, de eerste staat niet in verband met eenig
familielid.
Prinses Juliana en Prins Bernhard hopen echter,
dat deze naam een voorteeken mag zijn, want
Beatrix beteekent:
De Prinses zal genoemd worden: Prinses
Beatrix.
Wanneer Prinses Beatrix eenmaal geroepen zal
ivorden den troon te bestijgen, zal zij desverkiezende
dit kunnen doen onder haar tweeden naam:
WILHELMINA
zich met de heeren Colijn en Beelaerts en met
den burgemeester en zeide toen, dat hij de
baby zou gaan halen.
Prins Bernhard verdween, doch keerde di
rect daarna terug, nu met zijn jonggeboren
dochter in zijn armen en toonde haar den bur
gemeester.
Prinses Beatrix lag op een kussen
van crème zijde. Zij is zoo verze
kerde de burgemeester ons later in
een onderhoud, dat wij met hem had
den en waarin hij ons verschillende
bijzonderheden mededeelde een
flink kind, 52 cm. lang en zeven pond
wegende. Blauwe oogen en blond
haar, zooals de meeste babies, zijn ook
de kenmerken van onze jonge prinse
lijke baby.
Gedurende de plechtigheid van de
geboorte-aangifte, welke slechts en
kele minuten duurde, heeft prinses
Beatrix geen kikje gegeven. Stil lag
zij op het kussen, haar oogen dicht
en deze slechts een oogenblik opslaan
de, te wachten in de armen van haar
vader, die overgelukkig en met trots
zijn eerste dochter aan den burge
meester en daarna ook aan minister
Colijn en aan den heer Beelaerts van
Blokland toonde.
Het was een ontroerend moment,
dat op allen, die er bij tegenwoordig
waren, diepen indruk gemaakt heeft,
toen Prins Bernhard met het kind in
zijn armen zeide:
„De namen van onze dochter zijn:
Beatrix, Wilhelmina, Armgard".
Daarna bracht Prins Bernhard zijn
dochter buiten de eetzaal en gaf haar
over aan een nurse, die de baby weer
naar boven bracht.
De prins keerde onmiddellijk weei
in de eetzaal terug om de verdere for
maliteiten der geboorte-aangifte te
vervullen.
Een aardig moment was het, toen de Prins
met de baby de zaal verliet. De minister-pre
sident, dr. Colijn, deed de deur open en zeide
daarbij lachend tot den Prins: „Ik mag de eer
ste zijn, Koninklijke Hoogheid, die de deur
voor Prinses Beatrix open doët".
Toen de prins bij de heeren Stalijn,
Beelaerts van Blokland en den burge
meester was teruggekeerd, werd nog
even gepraat over de blijde gebeurte
nis zelve. Prins Bernhard zeide, dat
Prinses Juliana het uitstekend maakte
en was vol lof over de toewijding van
den dokter en de verpleegsters.
Toen werd de plechtigheid voor een oogen
blik onderbroken door een aardig tafereeltje,
dat een oud-Hollandsch gebruik is en dat
thans ook in ons prinselijk gezin in eere is ge
houden, namelijk het aanbieden van een kop
je kandeel.
Een lakei trad binnen en bood in kleine
kopjes met oranje-spreuken er op, de geurige
oud-Hollandsehe kruidenwijn aan. De Prins
dronk de gezondheid van de drie aanwezige
heeren, waarop zij de gezondheid van Prin
ses Beatrix dronken.
Na dit' genoegelijk intermezzo stelde burge
meester Van Reenen aan Prins Bernhard
eenige vragen, verband houdende met de vast
stelling van de akte der geboorte-aangifte.
^Daarna werd deze voorgelezen en allereerst
geteekend door den Prins, die in zijn duidelijk
handschrift, met de vulpen, welke hij voor een
oogefiblik van minister Colijn leende, teeken-
de: Bernhard, Prins der Nederlanden, Prins
van Lippe-Biesterfeld.
Daarna teekende minister Colijn, vervolgens
jhr. Beelaerts van Blokland en tenslotte de
ambtenaar van den burgerlijken stand, bur
gemeester Van Reenen, Daarmede was de
plechtige geboorte-aangifte geëindigd.
Het gemeentebestuur van Baarn had van de
Kroon voor deze bijzondere gelegenheid toe
stemming gekregen een speciaal register der
geboorte-akten in te stellen. Dit register is
gebonden in zacht blauw linnen. Op den band
staat in goud gedrukt: register van geboorte
akten der gemeente Baarn.
Het zal worden bewaard in het gemeente
archief.
Prins Bernhard heeft een foto van het ge
zelschap gemaakt Hij vertelde daarbij ook
aan den burgemeester, dat hij zijn dochter ook
reeds gekiekt had.
Een uur na hun aankomst verlieten de hee
ren Colijn, Beelaerts en Van Reenen het pa
leis. De heeren Colijn en Beelaerts keerden on
middellijk per auto naar Den Haag terug.
Het was een intieme, doch aangrij
pende plechtigheid geweest, welke op
de drie autoriteiten die geroepen wa
ren er bij tegenwoordig te zijn, een
diepen indruk gemaakt heeft, niet al
leen vanwege de groote eer, welke hun
te beurt viel dit te mogen bijwonen,
doch ook dooi: het huiselijk, eenvou-
(Een Engelscli geleerde verklaart
dat, volgens de wetten der phy-
sica, de bij te weinig vleugelopper
vlakte heeft, om te kunnen
vliegen.)
Ik heb een zeer oprecht respect,
Voor alle, dus ook Engelsche, geleerden,
Het heeft mijn aandacht steeds gewekt.
Als ik te lezen kreeg wat zij beweerden.
Natuurkunde, die is voor mij
Een wetenschap van allerhoogste waarde,
Ontdekte zij niet velerlei,
Geheimen van en buiten onze aarde?
Maar aan den eerbied van den mensch,
Die nuchter, zooals u en ik, wil blijven,
Is, aan alles, toch een grens,
Waarover wij ons zoo niet laten drijven.
De vleugels van de bij zijn klein,
Te klein voor vliegen, heb ik daar gelezen,
'k Moet een bij ziende, lijkt het mij,
Dan wel in dubblen zin bijziende wezen,
Ik wrijf mijn oogen, lees 't weer na,
Het staat er, het zijn inderdaad de wetten
Der onvolprezen physica,
Die 't vliegen van de nijvre bij beletten.
Nu heb ik met mijn eigen oog
En in mijn eigen tuin bij eigen bloemen,
Heel vaak een bij gezien die vloog,
Onder een vroolijk onverdroten zoemen.
Ik zeg dien prof niet, dat hij liegt
En ik durf zelfs zijn woord niet te
weerleggen,
't Schijnt dat de bij onwettig vliegt,
Dat wil ik er alleen dus maar van zeggen.
P. GASUS.
dig en genoegelijk karakter, dat deze
plechtigheid, welke voor Neerland's
land en volk van historische beteeke-
nis is, droeg.
De charme, welke van Prins Beril-
hard reeds uitging, toen hij als ver
loofde van Prinses Juliana ons land
binnenkwam, welke zich nog duide
lijker vertoond heeft, toen hij als echt
genoot van onze Prinses met haar in
het afgeloopen jaar door het leven is
gegaan, trad ook thans weer duidelijk
aan het licht, nu hij als vader zijn
eerste plicht volgens de Nederland
sche wet vervulde.
Belastingfraude te Schagen
ontdekt.
Accountant hielp bij het knoeien.
Een opzienbarende belastingfraude is te
Schagen aan het licht gekomen na de arres»-
tatie van een accountant, die vele van zijn
cliënten behulpzaam is geweest bij het doen
van valsche aangoften voor de belasting.
De politie heeft een onderzoek ingesteld in
de woning van den winkelier B., die, naar men
vermoedt, den fiscus gedurende enkele jaren
om den tuin heeft geleid. Reeds het voorloopig
onderzoek heeft volgens de Tel. uitgemaakt,
dat B. voor een bedrag van f 15.000 aan in
komstenbelasting heeft ontdoken. Het ware
bedrag zal naar alle waarschijnlijkheid nog
aanmerkelijk hooger blijken tezijn en in totaal
niet verbeneden de f 55.000 liggen. De winke
lier moet Donderdag a.s. voor den rechter
commissaris te Alkmaar verschijnen.
De Rijksveldwacht van Schagen strekt haar
onderzoek ook uit tot enkele andere cliënten
van den gearresteerden accountant en er zijn
aanwijzigingen, dat in nog meer gevallen zal
worden ingegrepen. De accountant schijnt een
zeer uitgebreide clientèle te hebben gehad
onder zakenlieden en landbouwers.
De officier van Justitie te Alkmaar heeft
zich Dinsdag in een oproep tot de bevolking
van Schagen gericht om zoo spoedig mogelijk
aangifte van eventueel gepleegde belasting
ontduiking te doen en te weinig betaalde be
dragen aan te zuiveren, ten einde te voorko
men, dat de Justitie ontduikers ter verant
woording zal moeten roepen.
BUITENLANDSCHE JOURNALISTEN
BEKIJKEN AMSTERDAM.
Nu voor de journalisten, die uit alle oor
den van Europa naar Holland waren geko
men vanwege het heugelijke feit, dat Neder
land thans bejubelt, de Soestdijksche episode
achter den rug is en velen van hen nog in
Amsterdam, den Haag en Rotterdam vertoe
ven om deze steden te bezichtigen, heeft de
K.L.M. de aardige gedachte gehad hen een
viucht boven de verlichte hoofdstad aan te
bieden. Dinsdagavond om 7 uur hebben de
buitenlandsche journalisten, voor zoover zij
in de hoofdstad aanwezig waren, aan deze
uitnoodiging gevolg gegeven en ruimschoots
van de gelegenheid gebruik gemaakt om
uiting te geven aan hun bewondering voor
Amsterdam's avondlijk schoon. De „Oever
zwaluw" bestuurd door piloot Van der Zijde
cirkelde gedurende eenigen tijd boven den
fee.steliik verlichten Dam. boven het helle
vreugdevuur op 't Rembrandtsplein en bo
ven alle lichtweelde die in het gerimpelde
water van de grachten weerspiegelde.
Allen waren vol lof over het prachtige
schouwspel.
