De Eenheid Nederland-Oranje door prof. dr. J. Huizinga IN de kraamkamer op Soestdijk ademt nu in zoeten kinderslaap Nederland's toekomst. Het gezegende uur, dat aan ons volk het voortbestaan van zijn Ko ningshuis belooft, is zwaar van gewicht als een gouden schakel in een keten van eeuwen. Het belooft vastheid aan den Staat en duur zame eenheid aan de natie. Het schept een nieuw vertrouwen, en geeft aan den naam Nederland helderder klank, nu in dien naam, ook voortaan, die van Oranje verwacht mag worden mee te klinken. Want in dien sa menklank ligt voor ons volksbestaan een kracht, die wij nauwelijks zouden kunnen ontberen. Prof. dr. J. Huizinga. De figuur Oranje en Nederland, de zin van die innige verbintenis, is in de geschiedenis van Europa geheel eenig te noemen. Het his torisch verloop, waardoor die band gewor den is wat hij is, en blijven moge, wijkt te eenen male af van de wijze, waarop in an dere landen een staatsvorm zich bevestigd heeft. De geschiedenis van onze nationale wording en voortgang bestaat uit een op eenvolging van nooit voorziene wending. De geschiedenis is altijd onvoorspelbaar; zij valt altijd anders uit, dan iemand heeft kunnen denken. Doch zooveel haast ondenkbare lotsbeschikking als de historie ons ten deel gaf, wordt elders nauwelijks gezien. Zie eerst de oorsprongen van onzen Staat. Een kleine groep gewesten, in schier hopeloozen op stand, zweert den machtigsten vorst der Christenheid af als tyran. Om een zelfstan digen staat te worden? Niemand dacht er aan. De groote strijder voor de vrijheid zoekt zelf in zijn laatste dagen hèt graafschap, dat hij uit nood wil aanvaarden, onder vreemde souvereiniteit veilig te stellen. Wat zou er van geworden zijn? Geen staat noch natie Neder land, dat is het eenige wat men er van zeg gen kan. En dan, na drie jaren van louter verwarring en mislukking, het verlies van Antwerpen, de vergeefs aangeboden souve reiniteit, Leicester staat daar een zonder ling en nog wankel staatsgewrocht, een los verbond van gewesten, zooals de tijd ze over al kende en sinds eeuw,en gekend had, bon den, die doorgaans even snel vergingen als ze opkwamen. Doch deze Unie van Utrecht hield stand. Haar staatsrechtelijke basis was zoo zwak mogelijk. De vereenigde gewesten borgen hun oude zelfstandigheid onder een staatsleer, die een historische fictie was: die van de prioriteit der Staten vóór den Vorst. De strekking van die leer strookte echter met het staatsbeginsel van het Calvinisme, dat de zielen staalde in den strijd. Het was een noodbouw, die bond van gewesten: als hoog- sten civielen en militairen ambtenaar had men den stedehouder, neen nog vreemder: meer dan één stedehouder, quasi, van den afgezworen vorst! Maar die stedehouders wa ren uit het huis van Nassau, van gevestigde Nederlandsche faam, en de voornaamste van hen droeg den titel van dat verre en vreemde Prinsdom, waarmede hij en zijn erven nau welijks, en het land nooit eenige aanraking- heeft gehad: Oranje. En, met zijn neef in Friesland, toont zich dan de jonge. Maurits een veldheer van den eersten rang, en sluit in weinig jaren de heining, waarbinnen de opgroeiende Republiek der Vrije Provinciën nu welhaast veilig stond. In dat Nederland van de glorie der zeven tiende eeuw groeit nu die. dubbele gehecht heid aan het stedelijk-patricische staatsbe stel en aan het Huis van Oranje. Die liefde was volstrekt niet zoo tegenstrijdig, als latere scheuring haar bij wijlen zou maken, en kortzichtige of bevooroordeelde geschiedbe schouwing haar somstijds blijft zien. Hoort men dan niet in Vondel beide tonen klinken den toon van Oranje en dien van Amster dam? Het is met de opkomst en den aard van Nederland's Oranjeliefde zeer bijzonder ge steld. In de meeste andere landen hebben zich de nationale gevoelens van liefde en trouw gehecht aan het koningschap als zoo danig of aan een eeuwenoude dynastie, die het droeg. Zij gelden steeds den Souverein zelf, of meer abstract de Souvereiniteit van den Staat. In onze Republiek ging het an ders. De nationale aanhankelijkheid ging hier niet uit naar den Souverein. De souvee reiniteit berustte immers bij de Staten der Provinciën. Wat voor dierbaren klank nu ook de namen Holland. Friesland, Gelderland mochten hebben, bij deze denkbeelden was geen plaats voor een bloeiende liefde, hog minder bij de uiterlijke manifestatie van de Unie zelf, de Staten-Generaal. Kon dan zulk een liefde uitgaan naar den eersten dienaar van den Staat, naar den Stadhouder of den Kapitein Generaal als zoodanig? Ook dat deed zij niet. Men was niet gehecht aan het Stadhouderschap, dat zonderling orgaan, op zich zelf, getuige de gemakkelijkheid, waar mee men het prijsgaf, zoodra er geen Oranje vorst klaar stond om het te aanvaarden. Bijna de geheele straalbundel van warm en levendnationaal gevoel ging uit naar den Prins, naar den nazaat van Prins Willem. In dit land van nijvere burgers, vrije boeren en eenvoudigen landadel stak een rijksvorstëlijk en allodiaal-Fransch geslacht als dat van Nassau-Oranje hoog genoeg boven allen uit, om het voorwerp te kunnen zijn van een loyauteit en vorstenvereering, die elders den glans van een koningskroon 'behoefden. Toch was het niet o m zijn vorstelijk aan zien, dat het Oranjehuis die veréering, zooals zij schalt en schittert in Vondel's verzen, deel achtig werd. Het genoot die liefde, o m dat het in Prins Willem de vrijheid gegrondvest had, o m dat het in Maurits en Frederik Hendrik voortging, die te beschuptten en te bevestigen, om dat voor 's Lands vrijheid het bloed ge vloeid had, niet van den grooten Zwijger al leen, maar ook van twee der Friesche Stad houders, Ernst en Hendrik Casimir, beiden in het veld gesneuveld. Alleen reeds louter mili tair beschouwd: welk een staat van dienst, die van de Nassau's voor de Republiek: naast de genoemden nog de tweede Hendrik Casi mir, die nooit van een krijgswond genas en toch nog jaren dienen bleef, Jan Willem Friso, wiens ontijdigen dood in onmiddellijk ver band stond met zijn plichten te velde. Men heeft in Nederland eigenlijk nooit ge meend, aan den eerbied voor het Vorstenhuis tekort te doen, door ook van fouten en tekort komingen, door zijn leden begaan te gewa gen. De politiek van Frederik Hendrik had haar bedenkelijke zijden, die van Willem n was vol gevaar, Willem V ontbrak het aan talenten. De fortuin, die ons begunstigd heeft, bediende zich niet uitsluitend van Oranje. Men kan zonder overdrijving beweren, dat juist de tegenstelling van de twee machts beginselen voor het voortbestaan van onze vrijheid heilzaam is geweest: hier dat der Unie, geactiveerd door het Stadhouderschap in het Oranjehuis gevestigd, daar dat van de stedelijke oligarchie, die den grondslag vormde van onze burgerlijk-mercantiele maatschap pij. Juist de afwisseling der beide stroomin gen is in.staat een volk ten goede te komen. Een militair-dynastieke politiek als die van Prins Willem II. in het hoogtij der overwin ning paste niet in het kader van onze maat schappij, en voerde den Staat op gevaarlijke hellingen. Twintig jaar later had Jan de Witt's edele waan, dat koningen verdragen hielden, het land ,nog altijd op de toppen van zijn welvaart, aan den rand van een afgrond gebracht. Weer sloeg het evenwicht om. En ook toen bleef de vrijheid bewaard. De redding uit den nood van 1672 blijft de treffendste lotsbeschikking uit onze historie. Het ging deliberaat op de vernietiging van onzen Staat aan, door de machtigste Rijken van Europa. Vergeten wij niet, dat de for- meele erkenning van de legitieme basis van den Staat in 1672 nog geen vijfentwintig ja ren oud was. Wanneer men zegt, dat Willem III toen den Staat gered heeft, zegt men te veel. Met al de geestkracht, overtuiging en talenten, die hij aanstonds zou ontplooien, had hij den Staat niet kunnen redden. Maar dat die Staat gered kon worden, dankte hij aan het feit, dat een Oranje klaar stond, om de verslagen natie te bezielen. Zonder een Oranje was redding nauwelijks mogelijk ge weest, en niemand had tot die redding meer kunnen bijdragen dan juist die ernstige, stroe ve jonkman met het zwakke lichaam en den geest van staal. Wie den *gang van 's Lands historie goed verstaat, zal Oranje kunnen zien als drager ook van onze roemrijke republikeinsche tradi ties. Oranje is in en uit de Republiek omhoog gestegen, gevoed door al de krachten, die ons volk levend maakten. Het is dwaasheid, en het was reeds dwaasheid een eeuw geleden, om zich blind te staren op de tweespalt van 1618 en de verschaalde leuzen van Keezen en Oran jeklanten, door Bilderdijk's felheid met nieuw virus ingedruppeld. Het zou verkeerd zijn, Ol- denbarnevelt en Jan de Witt nog altijd te zien in hun contrast tot Oranje, in plaats van sa men met Oranje in hun gemeenschap als grooten van ons staatkundig verleden, dat uit zou monden in de consequentie, die van den beginne af zich vagelijk had afgeteekend: Oranje souverein, de Republiek een monarchie. Zoo werd het in 1814. „En Nassau's leeuw werd die van Nederland", zooals Da Costa dichtte. Maar was het wel Nassau's leeuw? Zij waren beide van goud, de leeuw van Nassau en die der Zeven Provinciën, maar de eerste, op zijn veld van blauw met gouden blokken, droeg te voren geen zwaard en pijlbundel. Was het dan niet veeleer de leeuw van het Concordia res parvae crescunt, die thans van het roode veld verhuisde naar dat van Nassau? Hoe men het ook opvatten wil, in het embleem van den verjongden Staat waren op even zin rijke als historisch juiste wijze de symbolen versmolten van de beide beginselen, die den ouden Staat gedragen hadden. De omstandigheden, waaronder de Repu bliek zich in 1975 had omgezet van een losse Unie in een eenheidsstaat, en waaronder deze laatste zich eerst tot Napoleontisch koninkrijk verheven, daarna tot een aantal departemen ten van het Keizerrijk vernederd had gezien, waren zoo overwegend van wereldhistorischen aard, dat in die wisselingen het conflict Pa triotten tegen Oranje slechts een onderge schikte rol heeft gespeeld. Het was de vloed golf van den tijd, die over ons, gelijk over an deren, heen bruiste. Toen zij weder afliep bleek er veel minder weggespoeld dan men had kunnen vreezen of hopen. Het was in zekeren zin gelukkig, dat niet uitsluitend wij zelf over ons nieuwe staatsbestel te beschikken hadden. De mogendheden beschikten, maar zij erken den wat in 1813 de volkswil had uitgesproken: herstel onder Oranje. Het heeft in den regel weinig zin, zich te verdiepen in niet vervulde mogelijkheden uit het verleden. Wil men niet temin aan die neiging eens een oogenblik toe geven, dan rijst de vraag: ware in 1814 een herstel der Republiek denkbaar geweest? De heeren van het Weener Congres waren op re publieken niet verzot. Maar zij herstelden toch het Zwitsersche Eedgenootschap. Waarom dan niet de Republiek der Zeven Vereenigde Pro vinciën, of zelfs een van de zeventien Veree nigde Nederlanden, waar toch het Zuiden evengoed als het Noorden sterke federale tra- ditiën bevat? De taak van bolwerk tegen Frankrijk, die Engeland ons bestemde, kon men aan een Staat der Nederlanden naar Bourgondischen trant maar van republikein sche gedaante evengoed toedenken als aan een Koninkrijk, en van het federatieve begin sel waren de beredderaars van Europa niet ongediend, getuige hun creatie van den Duit- schen Bond. Het antwoord op de vraagt ligt voor de hand: de Nederlanden werden een Koninkrijk, omdat er een Oranje klaar stond, en omdat na twee eeuwen van roemrijke vrij heid eenerzijds en staatkundige verduistering anderzijds, de traditiën van het Noorden, die naar Oranje wezen, zwaarder wogen dan die van het Zuiden. Op een andere en minder dramatische wijze dan in 1672 herhaalde zich het verschijnsel, dat toen den Staat gered had: de aanwezigheid van een Oranjevorst bepaalde het gesternte, waaronder de Staat herboren werd. Het feit, dat de nieuw gesmede vorm van een vereeniging van al de Nederlanden geen stand hield, is slechts voor een klein deel toe te schrijven aan persoonlijke en vermijdbare fou ten van Koning Willem I. Er waren krachten werkzaam, die zelfs een grooter staatsman dan de begaafde, krachtige en welmeenende ko ning was, te machtig zouden zijn geweest. Een staatkundig genie "van den allereersten rang had wellicht de vereenigde Nederlanden tot een hecht lid van het Europeesche staten systeem kunnen bevestigen, maar dan nog al leen onder gunstiger omstandigheden dan aan Willem I gegund zijn geweest. Het heeft niet zoo mogen zijn, en wat men ook over vervlogen mogelijkheden zou willen napleiten, het nu tot de grootte der voormalige Republiek geredu ceerde Koninkrijk heeft zich in ieder geval gelukkig te prijzen, dat het met die reductie het gevaarlijke euvel van nationale heteroge niteit is ontgaan. Het Koninkrijk der Neder landen heeft in zijn tegenwoordige gedaante thans een verleden als monarchie van 107 ja ren, of rekent men van 1815 af, van 123 •garen. Dat is allebei een aanzienlijk langer periode van continuïteit in den staatsvorm dan de Re publiek ooit had gekend, waarin de wisselin gen tusschen stadhouderlijke en stadhouder- looze tijdperken elkander opvolgen in een reeks van 63, 22, 45 en 48 jaren. Nederland is thans reeds langer een koninkrijk geweest dan den tijdsduur van Maurits' begin tot na den dood van den Koning Stadhouder. De monarchale regeeringsvorm heeft zich hecht in onzen bo dem geworteld. Van de staatkundige idealen Republiek is reeds lang niets meer levend ge bleven. Het gewestelijk particularisme van eer tijds heeft plaats gemaakt voor een stevige eenheid, met zooveel trekken van een gezond regionalisme als het staatsorganisme gemak kelijk verdraagt. Toch zaten de traditië van monarchie en legitimiteit den Nederlander niet in het bloed, zooals zij het den Brit bij voor beeld doen. In het naturel van ons volk werkt het republikeinsch verleden, zoo ook onbewust, nog wel degelijk na. Het element, dat het Ko ningschap m Nederland hecht en eigen heeft kunnen maken, lag in het feit, dat het Oranje was, die de kroon droeg. Deze innige verbin ding van dè idee van den Staat zelf aan een bepaald Huis levert een treffend voorbeeld van de kracht, waarmee in het leven van een na tie de historie meespreekt. Oranje is gedu rende al den tijd sedert het herstel der onaf hankelijkheid de groote katalyseerende factor in den Staat geweest. Het heeft gaandeweg Nederland, niet politiek, maar wel nationaal homogeen gemaakt. Dank zij het prestige van de Kroon kon al spoedig de ingeroeste tegen stelling, die eenmaal staats- en prinsgezinden had geheeten, uitslijten. Er bestond geen repu blikeinsche reserve meer tegenover den nieu wen Staat. De Keezen van voorheen waren verzoend en hun naam raakte vergeten. Een voorbehoud van ernstiger aard bleef echter nog bestaan, en wel bij de Nederlandsche Ka tholieken. Zij hadden in de negentiende eeuw nog niet aanstonds hun volle instemming kun nen geven aan een Staat, die zijn beginsel ont leende aan een opstand tegen een wettig ge zag, dat ten nauwste met hun Kerk verbon den was. Er was eigenlijk geen reden, waarom ook de katholieken de afzwering van den tyran op zich zelf niet zouden billijken. Maar de ont worteling van hun Kerk konden zij den ouden Staat der Zeven Provinciën onmogelijk verge ven, en het nog sterk confessioneel gekleurde historiebeeld gaf hun den stichter der vrij heid, Oranje, nog in de eerste plaats als ket ter te zien. Eerst hun volkomen bevrediging op politiek gebied, gepaard aan een meer ge matigde en objectieve geschiedbeschouwing, heeft op den duur ook hun voorbehoud doen verdwijnen, en het katholieke volksdeel ten volle tot belijders van het nationale ideaal ge maakt. dat in Oranje zijn symbool heeft. In den jongsten tijd voltrok zich nog een nieuw proces van nationale assimileering in en door Oranje: de S. D. A. P. staat niet meer stroef op haar standpunt van degelijk-ratio- neel republikeinendom, en huldigt zachtkens mee. Zoo sterk werkt deze zuurdeesem door: ook zij, die krachtens heel hun leer moesten tegenstreven, streven mede Dat er van Oranje een krachtige werking uitgaat, die de deelen des Rijks Overzee met het moederland verbonden houdt, wie zal het betwijfelen? Dat het bezit van het Huis Ne derland's aanzien in de wereld verhoogt, hoe zou men het kunnen loochenen? Dat het Huls van Oranje, krachtens zijn gansche geschie denis en door het persoonlijk wezen van de edele Vrouwe, die reeds zoo lang den zwaren last van Oranje's taak voor Nederland heeft gedragen, juist die beginselen van vrijheid, recht en menschelijkheid waarborgt, die de wereld van heden zoo bitter noodig heeft, wie is er niet in het diepst van zijn ziel van over tuigd? Het valt moeilijk zich een Nederland zonder Oranje te denken. En toch heeft de kans, dat dit werkelijkheid zou worden, reeds meer dan eens beangstigend nabij gesche nen. Wat al hoop hangt er nu aan het jonge leven, dat sinds gisteren het middelpunt in neemt van onze nationale gedaqhten! Dit land Nederland is in heel zijn bestaan eigenlijk altijd een wonder geweest. Het was een wonder, dat volk en staat als zelfstandig- element in Europa opkwamen en vorm kre gen. Het was een wonder dat omstreeks 1600 dit klein bestel van afgelegen streken in een wereld, die alom naar despotische staatsvor men neigde, op zijn manier, een zonderlinge, de vrijheid verwezenlijken kon en met die vrijheid een mate van verdraagzaamheid, waarmee het, hoe gebrekkig dan ook, de an dere landen overtrof. Het was een wonder, dat die jonge Staat een handelsmacht kon vestigen, die hem tijdelijk ver boven eigen krachten verhief. Het was een wonder, dat hij niet voor de stormvlagen van uitheemsch ge weld bezweek, het was een wonder, dat hij uitgevaagd en weer herrezen, zijn rijk bezit in Oost en West mocht herkrijgen, en dit gaandeweg kon omzetten tot het best be stuurde tropische gebied ter wereld. Het was een wonder, dat die Staat als een eiland van vrede ongedeerd overeind bleef in de losgebro ken razernij van den wereldoorlog. Het is een wonder, dat hij met eere en waardigheid in de boosaardige wereld van heden niet onveiliger staat dan grooter rijken rondom. In al dat wonderlijke lotsbestel was van den beginne af steeds Oranje deelgenoot. Aan het teere won der van een nieuw menschenleven hangt thans de bestendiging van die heilzame en gezegende lotsgemeenschap van bijna vier eeuwen: de verbintenis van Nederland en Oranje. J. HUIZINGA. Toestand van Prinses Juliana geeft reden tot tevredenheid BAARN, 1 Februari. Dr. 1 de Groot deelt mede Prinses Juliana heeft een betrek kelijk rustigen nacht gehad. Ook heden geeft de toestand van Moeder en Kind reden tot tevre denheid. INDISCHE GELUKWENSCHEN VOOR HET PRINSELIJK PAAR. BUITENZORG, 1 Februari (Aneta/A.N.P.). Onmiddellijk na ontvangst van de heuge lijke tijding in Indië verzond de gouverneur- generaal de volgende telegrammen: Aan H. M, de Koningin. „Met innige vreugde heeft de bevolking van Nederlandsch Indië het bericht ontvangen van de voorspoedige bevalling van H. K. II. Prin ses Juliana. Uw Majesteit moge mij veroorlo ven Hoogstderzelve mede namens de bevol king dezer gewesten de meest eerbiedige wen- schen aan te bieden voor het welzijn van Moeder en Kind. „STARKENBORGH". Zilveren rammelaar voor het Prinsesje. Geschenk door het Prinselijk Paar aanvaard. 's GRAVENHAGE 1 Februari. Het Haagsch Comité voor Volksfeesten heeft het volgende telegram ontvangen, d.d. 31 Januari uit Soestdijk: „In opdracht van Hunne Koninklijke Hoog heden Prinses Juliana en- Prins Bernhard heb ik de eer het Haagsche Comité voor Volks feesten Hoogstderzelve oprechten- dank over te brengen, voor de zeer gewaardeerde aan bieding, mede namens de burgerij van den fraaien zilveren rammelaar voor de jongge boren Prinses, welk geschenk Hunne Konink lijke Hoogheden met bijzondere erkentelijk heid hebben aanvaard. De Kamerheer van H. K. H. Prinses Juliana J. C. BAUD." DE ORANJEBOOM BLOEIT VOORT. HEEMSTEDE Maandag. Ter dankbare herinnering aan de blijde ge beurtenis in het Oranjehuis biedt het ge meentebestuur van Heemstede aan de leer lingen van alle in de gemeente gevestigde openbare, zoowel als bijzondere scholen, een van DelftschBlauw vervaardigde beker aan, 476e STAATSLOTERIJ (Niet officieel) 5de klasse, 10de lüst Trekking van Dinsdag 1 Februari 1938 Hoogc Prijzen 10004639 5033 400.— 1084 5263 200.— 4306 10367 16305 100.— 3750 4573 5021 9613 11562 11974 17293 17308 19251 20318 20355 Prijzen van 70. 3 32 126 140 165 328 361 425 552 622 743 837 963 988 1231 1255 1452 1655 1900 1912 2096 2162 2337 2474 2481 2581 2684 2750 2857 2969 3053 3186 3273 3331 3383 3394 3447 3573 3709 3728 3913 3990 4038 4134 4170 4233 4239 4380 4503 4805 4833 4882 5445 5487 5589 5632 5649 5836 5966 5992 6259 6262 6263 6310 6485 6524 6538 6579 6677 6695 6726 6738 6767 6839 6893 7070 7129 7160 7270 729o 7419 7439 7690 7871 7894 7897 7963 8015 8204 8245 8265 8397 8436 8538 8551 8588 8662 8818 8850 8889 8948 9106 9170 9173 9182 9249 9292 9371 9600 9679 9683 9874 10020 10034 10050 10164 10197 10274 10323 10578 10780 10822 10836 10860 10974 11154 11162 11182 11291 11295 11316 11326 11432 11531 11721 11853 11923 12067 12155 12165 12294 12422 12470 12684 12785 12816 12817 12818 12876 12912 12958 13041 13083 13288 13455 13593 13809 13859 13998 14092 14114 14191 14243 14339 14424 14463 14475 14486 15006 15011 15021 15072 15110 15176 15181 15246 15434 15482 15624 15667 15843 15854 15861 15929 15966 16012 16022 16177 16275 16315 16476 16664 1674J. 16748 16788 17043 17076 17182 17214 17333 17344 17347 17409 17473 17643 17702 17706 17754 17769 17811 17819 18160 18231 18317 18318 18769 18893 19196 19245 19383 19492 19729 19753 19806 20358 20479 20499 20523 20642 20661 20686 20717 20799 20965 6 24 75 94 101 122 148 163 182 190 242 285 297 331 338 340 351 378 394 399 406 416 427 447' 454 498 502 511 514 520 525 588 616 629 662 692 695 706 754 796 831 858 865 886 890 922 933 944 956 990 993 999 1004 1040 1048 1058 1073 1172 1183 1219 1233 1288 1301 1328 1334 1385 1419 1485 1498 1624 1631 1639 1665 1723 1735 1754 1764 1840 1848 1884 1901 1908 1944 1952 2015 2045 2056 2062 2092 2095 2103 2122 2144 2192 2200 2234 2237 2249 2274 2277 2301 2330 2333 2351 2387 2402 2430 2437 2468 2478 2497 2545 2555 2568 2612 2630 2666 2732 2796 2825 2868 2871 2928 2963 2973 3059 3113 3129 3142 3148 3165 3176 3189 3192 3246 3255 3297 3324 3325 3354 3411 3414 3426 3502 3604 3616 3651 3666 3731 3735 3824 38*7 3857 3887 3888 3915 3966 3975 3998 4064 4046 4056 4101 4103 4110 4148 4151 4195 4271 4296 4310 4346 4368 4431 4438 4531 4552 4663 4664 4709 4717 4727 4746 4765 4832 4846 4898 4916 4938 4960 4995 5048 5079 5081 5089 5095 5099 5162 5177 5185 5186 5193 5203 5206 5232 5262 5267 5285 5303 5323 5328 5381 5399 5402 5424 5451 5452 5497 5556 5568 5611 5625 5655 5664 5705 5761 5849 5855 5882 5884 5897 5936 5969 5989 6029 6041 6070 6135 6146 6219 6220 6254 6309 6313 6339 6343 6359 6379 6435 6456 6536 6585 6672 6682 6686 6687 6692 6963 6723 6973 6742 7008 6750 7032 6756 7068 6878 7115 6882 7168 6926 7175 7214 7241 7312 7330 7334 7406 7409 7424 7477 7497 7504 7509 7510 7585 7589 7607 7616 7627 7651 7664 7716 7718 7738 7802 7806 7893 7914 7964 7979 7994 8013 8022 8123 8134 8142 8160 8186 8196 8217 8259 8266 8286 8309 8310 8321 8378 8380 8381 8384 8466 8516 8550 8560 8672 8732 8738 8749 8760 8858 8781 8868 8801 8893 8814 8897 8828 8987 8839 8989 8849 8997 8851 9012 9019 9100 9140 9302 9324 9361 9413 9428 9434 9439 9464 9469 9485 9517 9571 9572 9612 9627 9640 9660 9663 9668 9701 9708 9712 9719 9724 9725 9791 9822 9917 9936 9942 9973 9983 10022 10048 10090 10102 10126 10145 10216 10252 10275 10290 10431 10449 10512 10571 10574 10595 10626 10664 10669 10770 10799 10902 10940 11002 11042 11049 11065 11122 11190 11266 11346 11354 11392 11431 11446 11510 11545 11559 11637 11644 11688 11696 11741 11817 11868 11875 11886 11892 11968 12017 12083 12084 12112 12132 12135 12140 12196 12209 12216 12263 12264 12275 12293 12301 12319 12391 12405 12425 12429 12520 12578 12581 12673 12679 12689 12706 12722 12742 12757 12782 12878 12890 12892 12917 12919 12926 12929 12955 12972 13021 13035 13037 13043 13087 13166 13188 13239 13275 13306 13327 13360 13410 13444 13530 13590 13609 13716 13732 13734 13794 13814 13825 13924 13926 13995 14062 14063 14085 14118 14126 14224 14225 14235 14252 14282 14286 14288 14316 14352 14354 14392 14402 14416 14427 14455 14460 14483 14505 14506 14665 14690 14700 14755 14792 14854 14893 14957 15007 15097 15114 15152 15163 15177 15236 15333 15375 15383 15452 15486 15492 15569 15681 15687 15762 15764 15785 15812 15832 15856 15904 15911 15937 '6045 16056 16075 16091 16104 16123 16161 16167 '6176 16232 16239 16271 16283 16323 16365 16567 6595 16586 16631 16682 16761 16775 16784 16308 16821 16897 16918 16920 16940 17014 17079 17122 17133 17134 17216 17220 17239 17240 17243 17296 17300 17317 17335 17358 17366 17399 17453 17495 17511 17512 17539 17543 17567 17590 17621 17632 17666 17678 17708 17710 17712 17734 17737 17751 17773 17801 17826 17968 17992 18011 18036 18056 18096 18135 18167 18268 18339 18348 18374 18396 '8397 18472 18480 18486 18513 18520 18537 18532 18637 18656 18799 18817 18859 18863 18898 18910 18911 18954 18960 18984 19011 19021 19039 19059 19094 19095 19118 19122 19131 19156 19183 19202 19220 19229 19257 19330 19340 19357 19364 19440 19466 19522 19550 19551 19580 19621 19692 19718 19796 19798 19805 19825 19834 19865 19866 19902 '9950 19961 19970 20001 20057 20104 20115 20148 0174 20191 20210 20237 20319 20323 20347 20477 •M83 20496 20550 20586 20620 20629 20653 20664 "87 20689 20705 20714 20722 20832 20933 20958 Hoera!!!! Een Prinses is geboren. De manschappen van de saluut- schotenbatterij in het Zuiderpark te Amsterdam brengen na het 51ste saluutschot een driewerf hoera uit op de vorstelijke jonggeborene*

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1938 | | pagina 9