Het Oostenrijksche kabinet
gereorganiseerd.
KORT VERHAAL
Italië en het Duitsch-
Oostenrijksche
accoord.
Plannen voor de documentaire spoorwegfilm
Die heef l den lijd.
(Vervolg van ons nummer van gisteren).
Ontspanning te Weenen.
Havas meldde Woensdag uit Weenen:
De publicatie van het nieuwe kabi
net heeft in politieke kringen ont
spanning gebracht. Ook de amnestie
heeft veel indruk gemaakt. Het publiek
wacht thans met groote belangstel
ling op de rede, die Hitier Zondag in
den Rijksdag zal houden en Waarin hij
de onafhankelijkheid van Oostenrijk
opnieuw moet bevestigen. Hoe belang
rijk ook de opofferingen zijn, die men
zich getroost heeft, men is toch ver
heugd over een oplossing, dï>e het Oos
tenrijk mogelijk maakt zijn betrek
kingen met Duitschland te verbeteren
zonder dat zijn aanzien verminderd
wordt. B'evestigd wordt, dat de verzoe
nende houding van Oostenrijk van
Italiaansche zijde is aangemoedigd
en goedgekeurd.
Dr. GUIDO SCHMIDT, minister van buiten-
lanösche zaken in het nieuwe kabinet-
Schuschnïgg.
De officïeuse Reichspost schrijft: Het is
thans nog de vraag of de steeds ongediscipli
neerde nationalisten na het accoord tot inkeer
zullen komen. In ieder geval beteekent de
overeenkomst vrede. Wie dien vrede wil ver
storen, zal door Weide landen verloochend
worden.
Het Neues Wiener Tageblatt schrijft: Wij
hopen, dat de nieuwe poging tot het stichten
van vrede een beter lot dan de vorige zal heb
ben. De Oostenrijksche bevolking wenscht
eindelijk de offers, die sedert de dagen van
Dollfuss gebracht zijn, vergoed te zien door
duurzame vrede.
Per so v er e e nkomst
Op grond van de nieuwe persover
eenkomst, die tussehen Oostenrijk en
Duitschland tot stand gekomen is, ver
plichten beide landen zich met politie
maatregelen op tie treden tegen elk
persdelict, dat de strekking heeft de
betrekkingen tussehen beide landen
te schaden. Bij derde herhaling van
een persdelict zou het beroep niet
verder uitgeoefend mogen word'en.
Straffen tot vijftien dagen gevangenis
straf kunnen worden opgelegd.
„Oostenrijksche onafhankelijk
heid ondermijnd".
De Daily Telegraph and Morning Post
schrijft, dat de bijeenkomst te Berchtesga-
den zeker niet het aangename en vriend
schappelijke karakter heeft gehad dat men
haar aanvankelijk toekende. Hoewel de grond
slagen der Oostenrijksche onafhankelijkheid
nog niet vernietigd zijn, zijn zij ondermijnd,
een feit, dat nauwelijks minder onaangenaam
voor Italië dan voor Oostenrijk kan zijn. Het
blad twijfelt er niet aan, dat een der belang
rijkste gedeelten van Hitler's rede in den
Rijksdag aan de Oostenrijksche kwestie ge
wijd zal zijn en maakt een ironische toespe
ling op het verlangen naar vrede en betere
betrekkingen dat steeds door den rijkskan
selier tot uiting is gebracht.
De Daily Express schrijft: Wij kunnen de
Duitsche volken niet verbieden zich aaneen
te sluiten. Wij moeten ons uit de aangelegen
heid terugtrekken en er buiten blijven. Het
pleidooi, dat Simon in 1934 voor de Oosten
rijksche onafhankelijkheid heeft gehouden,
moet geannuleerd en niet meer herhaald
worden.
De Daily Herald schrijft: Het lot van Oos
tenrijk is een bewijs te meer voor het onmis
kenbare feit, dat Europa weer een continent
van anarchie is, waar macht recht is. Het
blad dringt aan op bevestiging van de ge
meenschappelijke veiligheid.
De Manchester Guardian schrijft: Kan men
Oostenrijk helpen? Tsjecho Slowakije heeft
het meeste belang bij het behoud der Oosten
rijksche onafhankelijkheid en dan volgt Ita
lië. Het is duidelijk, dat Praag niets kan uit
richten. Het stilzwijgen van Rome brengt al
thans een ding duidelijk aan den dag: de
zwakheid van Italië. De geruchten, volgens
welke de Kleine Entente zich togen de geste
van Hitier zou verzetten, komen alle uit Ita
liaansche bron en moeten den indruk wekken,
SKUBL, de vroegere politiepïesident van
Weenen, is benoemd tot Oostenrijksch staats
secretaris voor de veiligheid.
dat tenminste iemand ergens iets denkt te doen.
Voor Engeland is de kwestie niet van over
wegend, maar toch van groot belang. Hitler's
daad zal wijziging brengen in het Europee-
sche evenwicht. Ditmaal hebben Engeland en
Italië een gemeenschappelijk belang, al is dat
ook grooter in Italiaansche dan in Engelsche
oogen: Het behoud van den status quo in
Midden-Europa. Het is niet zeker maar ook
niet onmogelijk, dat de aangelegenheid Rome
en Londen in contact zal brengen.
„Hét mes op de keel".
Over de wijziging van het Oostenrijksche
kabinet schrijft de Petit Parisien: Met het
mes op de keel heeft Oostenrijk zich moeten
onderwerpen. Het democratische en vredelie
vende Europa heeft een tweeden slag ont
vangen, zeker minder hard dan dien van de
bezetting van Rijnland, maar die voor En
geland en Frankrijk en voor alle vrije landen
een veelbeteekenende waarschuwing moet
zijn".
In de Echo de Paris schrijft Pertinax: Wij
staan hier tegenover een der groote gebeur
tenissen uit de hedendaagsche geschiedenis,
een gebeurtenis, welker gevolgen niet over
zien kunnen worden. Hitler, die zeer fel te
genover Schuschnigg is opgetreden, stelde
Oostenrijk een ultimatum, te vergelijken met
dat aan België in 1914. Zullen Frankrijk en
Engeland de vorming van een „Mittel Euro
pa" niet verhinderen?
De „Epoque" zegt: Het communiqué ver
telt, dat de maatregelen die genomen zullen
worden, het onderhouden van nauwe en
vriendschappelijke betrekkingen zullen waar
borgen. Dit doet ons denken aan het verbond
tussehen een konijn en een boa constrictor.
Mussolini bewaart het stilzwijgen, want hij
kan niet hardop spreken.
Italiaansche nederlaag-
geconstateerd.
Volgens de Figaro heeft Italië zijn eerste
groote diplomatieke nederlaag geleden. Het
eerste resultaat, waartoe de politiek van de
spil RomeBerlijn geleid heeft, is een over
duidelijke loochening van de Italiaansche
actie in Midden-Europa.
De Petit Journal schrijft: Te Berlijn heeft
men reden om victorie te kraaien. Veel meer
dan het opnemen van een Nazi in het Oos
tenrijksche kabinet, beteekent de erkenning
van het Duitsche ras over de grenzen van
Duitschland heen een belangrijke stap naar
den „Anschluss".
Dr. RINTELEN, die in 1934 veroordeeld werd
in verband met de affaire-Dollfuss, valt thans
met vele anderen onder de amnestiewet.
De Jour schrijft: In zekere diplomatieke
kringen deed gisteravond het gerucht de
ronde, dat 'de houding van Duitschland, die
eerst Maandagmiddag offensief is geworden,
de argwaan van Mussolini zou hebben ge
wekt. Deze zou in eenige uren tijds verschei
dene brigades bij den Brenner bijeen ge
bracht hebben.
Volgens de Ere Nouvelle beteekent de po
litiek van Mussolini een abdicatie van Ita
lië op het terrein der Europeesche politiek.
De Humanité tenslotte zegt dat het ulti
matum te Berchtesgaden niet mogelijk ge
weest zou zijn, als Frankrijk en Engeland
zich er tevoren tegen verzet zouden hebben.
Hooger opbrengst der Indische
landsniiddelen.
BATAVIA, 16 Februari (Aneta-A.N.P.)
De ontvangsten der landsmiddelen over De
cember 1937 bedroegen f 48.600.000, tegenover
f 41.200.000 in December 1936.
De opbrengst over het geheele jaar 1937
beliep f 513.300.000 en in 1936 f 401.100.000.
Bij vergelijking tussehen beide jaren blijkt
dat meer werd ontvangen:
aan belastingen f 70.000.000, aan monopolies
f 2.000.000, aan producten f 24.800.000, aan be
drijven f 8.500.000, en aan diversen f 6.900.000
Moeten de spoorwegabonnementen
goedkooper worden?
Dr. I. H. J. Vos meent van wel; daar een
aantal stations is opgeheven.
Het Tweede Kamerlid dr. Vos heeft aan
den minister van Waterstaat de volgende vra
gen gesteld:
Is de minister niet van meening, dat de op
heffing van meer dan 100 stations en de
verkleining van het spoorwegnet door de di
rectie der Nederlandsche spoorwegen nadee-
len medebrengt voor allen, die op het reizen
per abonnement zijn aangewezen?
Wil de minister mededeelen, of bij de di
rectie der Nederlandsche Spoorwegen het
voornemen bestaat, den prijs der abonnemen
ten tet verlagen?
Wil de minister, zoo noodig bevorderen, dat
de prijs der spoorwegabonnementen wordt
verlaagd?
KROMMENIE ZONDER SOCIëTEIT.
„Otis Genoegen" door 'brcund verwoest.
Woensdagavond te kwart over zeven is brand
uitgebroken in de sociëteit „Ons Genoegen"
te Krommenie, eigendom van den heer J. Bog-
te. De brandweer uit Krommenie slaagde er
niet in ook maar een gedeelte van het circa
vijftig meter diepe en zes meter breede, geheel
uit hout opgetrokken pand, te redden, De
koffiekamer en de ouderwetsche kort geleden
gerestaureerde kolfbaan, welke ook als verga
der-, tooneel- en danszaal dienst deed, bene
vens het woonhuis, brandden geheel af. Vele
vereenigingseigendommen, vaandels en tro
feeën gingen mede verloren.
De belendende perceelen wist de brandweer
met moeite te sparen. Verzekering dekt de
schade.
CONTRACTACTIE SCHILDERSBEDRIJF.
Door het bestuur van den Nederlandschen
Schildersgezellenbond is besloten a.s. Zondag
20 Maart te Amsterdam een buitengewoon
congres bijeen te roepen ter bespreking van de
contractactie en om te besluiten of het con
tract hernieuwd zal worden.
Jongste politieke
besluiten niet door
Rome geïnspireerd
ROME, 16 Febr. (Havas-A.N.P.)
De te Weenen genomen beslissing-
wordt hier beschouwd als een teeken
van ontspanning tussehen Oostenrijk
en Duitschland. Het officieele stand
punt is, dat men alle maatregelen
goedkeurt, die in overleg tussehen
Duitschland en Oostenrijk worden
genomen, zooals men zijn goedkeu
ring heeft gehecht aan het accoord
van 11 Juli en aan de benoeming van
het eerste lid der oppositie in een
regeeringsfunctie in April 1937.
Niets wijst er op, dat de Italiaan
sche regeering de ontwikkeling der
Oostenrijksche politiek heeft ge
ïnspireerd of bevorderd, doch het is
zeker, dat zij niets gedaan heeft en
niets doet om er tegen op te treden.
Sedert het ontstaan van de spil
Berlijn—Rome, is de opvatting van
Italië over de Oostenrijksche onaf
hankelijkheid veranderd. De onaf
hankelijkheid blijft een der grond
slagen van de Italiaansch-Duitsche
Entente, maar uit naam van de be
langengemeenschap van Fascisme
en Nationaal-socialisme wordt het
doordringen van dat laatste in Oos
tenrijk te Rome volkomen natuurlijk
geacht.
Omtrent details is nog geenerlei
beslissing genomen.
De plechtige opening van den eersten spoorweg in ons land Haarlem-Amsterdam,
op den 20sten September 1839. De Nederlandsche Spoorwegen koesteren thans
plannen om het oorspronkelijke baanvak Amsterdam-Haarlem en de eerste trein,
die daarop reed, in een filmwerk te doen herleven. Dit filmwerk wordt door de
Nederlandsche Filmassociatie „Visie" voorbereid. Het is uiteraard de bedoeling,
dat het ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan der spoorwegen, 20 September
1939, vertoond zal worden.
Zullen de spoorwegen den eersten trein,
die van Amsterdam naar Haarlem reed,
in eigen beheer reconstrueeren?
In aansluiting op ons bericht, dat de Ne
derlandsche Filmassociatie „De Visie" onder
leiding van Max de Haas van de „Nederland
sche Vereeniging voor Cultureele Films",een
semi-officieele instelling onder leiding van
den voorzitter der Rijksfilmkeuring den heer
D. van Staveren, opdracht heeft gekregen om
een documentaire film van de ontwikkeling
van ons spoorwegbedrijf te vervaardigen,
kunnen wij nog de volgende bijzonderheden
mededeelen.
Van de zijde der Nederlandsche spoorwe
gen vernemen wij, dat het plan tot het ver
vaardigen van deze film inderdaad bestaat,
doch dat de details, die er omtrent hekend
Niemoeller's verdedigers weer in
functie.
Proces wordt Vrijdag hervat.
Het proces tegen ds. Niemoeller, dat op 8
Februari verdaagd werd, zal den 18en her
vat worden. Vernomen wordt, dat de predi
kant zich verstaan heeft met zijn verdedi
gers, die weer ter zitting zullen verschij
nen. Om een nieuwe schorsing te vermijden,
heeft het gerecht ook den advocaat Herold,
die Niemoeller was toegevoegd, nadat de
drie andere verdedigers van hun opdracht
ontheven waren, voor de zitting opgeroepen.
Noodweer op de Middellandsclie
Zee.
ROME, 16 Febr. (D.N.B./A.N.P.) Het 4500
ton metende stoomschip Gianocolo aan boord
waarvan zich een dertig koppen tellende be
manning bevindt, heeft noodseinen uitgezon
den. Nasporingen bleven evenwel zonder re
sultaat. Men vreest dat hét schip bij de hevige
stormen, welke de laatste dagen boven de Mid-
dellandsche Zee hebben gewoed, is vergaan.
Verder heeft een groot passagiersschip draad
loos om hulp verzocht. Twee torpedobooten die
op zoek naar dit schip waren uitgevaren, zijn
zonder resultaat te Cagliar (Sardinië) terugge
keerd. Voorts worden gedurende enkele dagen
twee kleine zeilschepen vermist. Een stoom
schip kon wegens de zware zee niet de haven
van Cagliari binnenloopen. Men veronderstelt
dat het aan de kust van Sardinië aan den
grond is geraakt.
Ronald Manton won.
Naar het Engelsch van
GORDON GRAHAM.
Arthur Brent haatte Ronald Manton met
een diep ingewortelde haat die reeds ont
staan was in den tijd, toen zij samen de la
gere school bezochten en sindsdien voortdu
rend gegroeid was. Steeds was het Ronald
geweest, die spelenderwijs de beste cijfers be
haalde, terwijl Arthur zijn zwoegen slechts
met zeer middelmatige cijfers beloond zag
worden.
Na hun schooltijd kregen beiden een be
trekking bij een automobielgroothandel. En
weer moest Arthur toezien hoe Ronald, zon
der eenige moeite, promotie maakte, Zelf
wijdde hij zich met alle energie aan het be
drijf. Hij bestudeerde de auto-fabricage en
de marktanalyses, als Ronald zijn avon
den doorbracht met fuiven en pretmaken.
Doch na het eerste jaar reeds, werd Ronald
tot adjunct-directeur benoemd. Het was een
harde slag voor Arthur en toen hij de slan
ke, steeds glimlachende Ronald passeerde, in
het privé-kantoor van den directeur, kwam
er een mist voor zijn oogen en een oogen-
blik fitste het door zijn brein: „Eens zal ik
hem doodenl
Twee jaar later werd Ronald mede-direc
teur der firma, en Arthur was moedeloozer
dan ooit. Toen' gebeurde er iets, dat weer
kleur in zijn leven brachten en alles vroolijker
en zonniger deed lijken. Na een zomervacan-
tie in Ierland, keerde hij terug als de geluk
kige echtgenoot van een charmante jonge
vrouw. En op zijn gelaat een glimlach van
trots en geluk.
Alice was een aantrekkelijk jong vrouwtje,
dat de kunst verstond zijn woning gezellig en
zijn maaltijden smakelijk te maken, en de
eerste maanden van zijn huwelijk leefde Ar
thur als m een roes. Hij had nooit met Alice
over het bestaan van Ronald Mantor» ge
sproken, tot zij hem op een regenaehtigen
namiddag in de stad ontmoetten. Ronald
boog glimlachend voor het jonge vrouwtje
en wenschte Arthur geluk met zijn huwelijk,
hem verwijtend, daar nimmer iets van verteld
te hebben.
Toen zij naar huis reden, in Arthur's kleinen
blauwen dagen, zei Alice plotseling: „Waar
om vraag je dien charmanten directeur niet
eens te dineeren? Het lijkt me zoo'n gezel
lige prater!"
Tot haar verbazing weigerde Arthur botweg,
zonder haar de reden te willen zeggen. Zij
verweet hem zijn gebrek aan gastvrijheid. Ro
nald was zijn directeur, en het was onmo
gelijk, dien te negeer en.
Natuurlijk kreeg zij haar zin, zooals hij
haar in alles haar zin moest geven. Weldra
was Ronald een geregelde bezoeker van het
kleine landhuisje der Brents's en Arthur be
rustte, tothij Alice in Ronald's armen zag.
Het was, alsof er iets knapte in zijn hersens
en er kwam een waas voor zijn oogen. Dit
zou het einde zijn. Ronald was er steeds in
geslaagd, alles uit zijn leven te nemen, wat
dit aantrekkelijk maakte, doch Alice zou
hij niet krijgen. Eerder zou hij hem dooden.
Toen hij de kamer binnenkwam, vertelde hij
rustig, dat hij nog een korte wandeling ging
maken. Hij had wat last van hoofdpijn. Zelfs
toen hij den blik van verstandhouding opving,
dien Ronald Alice toewierp, wist hij zich te
Als u soms eens teveel haast
hebt om uw beurt af te wach
ten bij een kruispunt, dan is
't een prettige zekerheid dat
er een èndere wagen voor u
klaar staat, die steeds den tijd
heeft en altijd rustig z ij n ■frig
leurt afwacht
bedwingen, doch toen hij het huis verliet,
stond zijn besluit vast: Ronald zou sterven!
Hij begaf zich naar de garage, waar Ro
nald's wagen stond. Zorgvuldig sloot hij de
deuren achter zich, toen begon hij zijn werk.
Terwijl het zweet hem langs het voorhoofd
stroomde, zwoegde hij aan den wagen, tot hij
er zeker van was, dat het stuur zou weigeren
in de scherpe bocht, een paar honderd meter
voorhij het huis. De wagen zou recht uit rijden
en van de klippen omlaag storten
Hij opende de garagedeuren weer, en wan
delde naar de dorpsherberg. Door de lage ra
men kon hij juist zijn huis gadeslaan. Ein
delijk zag hij, hoe het licht uitgedraaid werd
en de voordeur geopend. Flauw hoorde hij
het aanslaan van den motor. Een oogenblik
later weerklonk een harde klap, gevolgd door
een rauwe gil, die de stilte van den zomer
avond verscheurde.
Hij wierp wat geld op de toonbank en rende
den weg langs, in de richting van de klip
pen. Hij voelde geen wroeging. Ronald zou
nimmer meer zijn levenspad kruisen en hij
zou Alice nooit vertellen, wat hij dien avond
gezien had. Hij zou haar vergeven en zij zou
Ronald Manton vergeten en alles zou weer
zijn. als in de eerste maanden van hun hu
welijk.
Bij de bocht stond een groepje menschen,
druk redeneerend. Arthur dwong zich tot
kalmte en vroeg wat er gebeurd was.
„Een vreeselijk ongeluk", antwoordde een
der omstanders. „Er is een auto omlaag ge
stort."
„Lieve help!", kwam Arthur, met goedge-
speelde ontzetting', „Maar dan zal ik onmid
dellijk de politie opbellen". Hij rende naar
huis. Zijn hart bonsde luid.
Toen hij de hall betrad, viel zijn blik on
middellijk op een klein stukje wit papier, bo
ven de telefoon. Een briefje, aan hem ge
richt, met Alice's handschrift. Met trillende
handen brak hij de enveloppe open en ter
wijl een gevoel van ontzetting hem verlamde,
las hij:
Lieveling, ik rijd een eindje mee
met Ronald.
Ik ben weer gauw terug,
Je Alice-
zijn gemaakt, eenigszing voorbarig zijn. Het
denkbeeld van de herschepping van den eer
sten trein in Nederland en het eerste baanvak
Amsterdam-Haarlem is weliswaar in de film
commissie waarin o.m. zitting hebben de
heeren Ir. P. Labrijn,- adjunct chef van den
dienst van tractie en materieel, chef van de
afdeeling locomotiefbouw en verbrandings
methoden, en Dr. P. F. Posthumus Meyjes
chef van de afdeeling Publiciteit der Neder
landsche Spoorwegen gerezen doch beslis
singen hieromtrent zijn nog niet genomen.
Het filmmanuscript wordt intusschen
reeds voorbereid, en daartoe wordt het ge
heele land afgereisd. Het zou de bedoeling
zijn, dat de eerste spoortrein, die wanneer
deze details inderdaad verwezenlijkbaar blij
ken een rol in de spoorwegfilm zal spelen,
grooten deels onder leiding van Ir. P. Labrijn
door de Spoorwegen in eigen beheer gebouwd
zou worden.
Ook de oude spoorlijn met het 2 meter
breede spoor (dat later tot de huidige afme
ting versmald is) zou in dat geval herscha
pen worden.
De leiding van de spoorwegfilm is in han
den van de filmcommissie der Spoorwegen.
Den cineaster zal echter ten aanzien van
het uitvoeren van het zuiver filmische ge
deelte van hun taak de vrijheid worden
gelaten.
Het is niet de bedoeling om een propagan
dafilm te maken. De opzet is een zuiver do
cumentair werk te vervaardigen.
MA1KT
GIKICWTEN
PURMEREND.
Purmerend 15 Febr. -1938.
Gemeentelijke kaasbeurs. Verhandeld 16
partijen, wegende 17.000 K.G. handel goed.
Hoogste prijs f 24.
Kleine boeren 1, f 22 per 100 K.G. Boter 105
f 1,57 per 100 K.G. Runderen totaal 421 stuks.
Vette koeien 185, 60—72 per K.G., matig;
gelde koeien 116, 160—210 per stuk, matig;
melkkoeien 95, 180—300 per stuk, matig;
stieren 15, 58—66 per K.G. matig; paarden 8,
20160'per stuk, stug; vette kalveren 28, 30-
60 per K.G., matig; nuchtere kalveren voor
de slacht 1044, 10—16 per stuk, matig; nuchte
re kalveren voor de fok 1218 per stuk, ma
tig; vette varkens voor de zouterij en de
slacht 173, 59—61 per K.G., vlug; magere
varkens 32, 26—46 per stuk, vlug; biggen 296
16—26 per stuk, vlug; schapen 647, 18—34
uper stuk, matig; bokken 19 412 per stuk
matig; kipeieren 3,253.75 per 100 stuks;
Piepkuikens 6500 bl. Noord-HoÜ. 67.5075 per
K.G., goed; oude kippen en hanen 24, 45—55
per K.G. goed; konijnen 50, 1.75 per stuk,
matig; eenden 200 40—60 per stuk; duiven 40
per paar.
Coöp. Centrale eierveiling Purmerend G.A.
Afdeeling eieren.
Aanvoer 70.000 eendeieren f 3.75—3.80.
80.000 kippeneieren: 70-80 K.G. f 3.703.80,
65-66 K.G. f 3.65—3.70, 63-64 K.G. f 3.50—3.65,
60-62 K.G. f 3.40—3.55, 58-59 K.G. f 3.35—3.45;
56-57 K.G. f 3.30—3.40, 53-55 K.G. f 3.20—3.30.
VEEMARKT ROTTERDAM.
Totaal aanvoer 3898, Paarden 205, Veulens 1,
Magere runderen 718, Vette runderen 818, Vette
kalveren 47, Graskalveren 106, Nuchtere kal
veren 1655, Schapen en lammeren 264, Varkens
2, Bokken en geiten 82.
Prijzen per K.G.: Vette koeien le kwal. 76,
2e kwal. 66, 3e kwal. 5256. Vette ossen le 71,
2e 56, 3e 5256. Schapen le 50, 2e 45, 3e 40.
Lammeren le 60, 2e 55, 3e 50. Nuchtere kal
veren (slacht) le 37, 2e 32, 3e 28. Slachtpaar-
den le 59, 2e 52, 3e 44.
Prijzen per stuk: Schapen le 30, 2e 26, 3e 22.
Lammeren le 21. 2e 18, 3e 15. Nuchtere slacht-
kalveren le 10. 2e 7, 3e 5. Nuchtere fokkalveren
le 21, 2e 19, 3e 17. Slachtpaarden le 240,, 2e
190, 3e 140. Werkpaarden le 350, 2e 300, 3e
200. Hitten le 240 2e 190 3e 100, Stieren le
350, 2e 270, 3e 190. Kalfkoeien le 315, 2e 270,
3e 195. Melkkoeien le 310, 2e 275, 3e 200. Vare
koeien le 205, 2e 170. 3e 140. Vaarzen le 215, 2e
160, 3e 120. Pinken le 175, 2e 140, 3e 100. Gras
kalveren le 85. 2e 65, 3e 30, Bokken en geiten
le 13. 2e 7, 3e 4.
Omschrijving Dinsdagsehe marktnoteering:
Vette koeien en ossen, aanvoer iets korter,
handel tamelijk, prijzen iets duurder, pr.
koeien 80 c. pr. ossen 75 c. Stieren, aanvoer
gelijk vorige week, handel goed, prijzen als
gisteren pr. tot 1.35. Schapen en lammeren,
aanvoer korter, handel traag, prijzen lager.
Nuchtere slacht- en fokkalveren, aanvoer rui
mer, handel redelijk, prijzen minder. Paarden,
aanvoer flink, handel levendig, prijzen slacht
goed prijshoudend, werkpaarden en hitten iets
duurder. Kalf en melkkoeien, aanvoer kleiner,
handel zeer kalm, prijzen vooral niet hooger.
Varekoeien, aanvoer iets grooter, handel ta
melijk, pr, van vorige week konden zich goed
bandhaven Vaarzen en pinken, aanvoer gelijk
vorige week, handel flauw, prijzen onveran
derd. Graskalveren, aanvoer korter, handel
kalm, prijzen voor levende onveranderd, voor
dood niet genoteerd wegens geringe, aanvoer.
Bokken en geiten, aanvoer korter, handel vlug,
prijzen als vorige week.
