H
Abessynië wordt gepacificeerd.
De afd. Haarlem van den A.N.T.B.
herdacht haar gouden jubileum
Druk bezochte receptie en
geslaagde feestavond.
Verkeersplan van grootsche allure.
De
spoorlijn Asab-
in aanbouw.
-Sardo
ET was tot voor kort geleden met- de
middelen voor aan- en afyoer van
rezigers en goederen zoo gesteld in
Ethiopië, dat 80 pCt. van het vervoer
van en naar 't buitenland geschiedde door mid
del van den spoorweg Addis AbebaDzjiboeti,
de havenplaats van Fransch Somaliland, ter
wijl het restant per lastdier i.e. kameelen
en muilezels over de ongebaande wegen
van het land naar de Roode Zee-havens ver
voerd werd.
Die spoorweg bezit echter een kleine ver-
voereapaciteit van ca. 300 ton per dag, welke
ver beneden het voor het enorme achterland
vereischte cijfers blijft. Om hem nu in overeen
stemming met de eischen te brengen, daar
voor voelen de Italianen niet veel, want 90
K.M. van het geheele traject van 783 K.M.
loopen over Fransch grondgebied, terwijl de
afscheephaven eveneens in Fransche handen
is.
Vandaar het besluit tot den uitbouw van
Assab en den aanleg van den snel verkeersweg
AssabSardóDessië, een weg, die echter
evenmin in staat is ondanks zijn 7 m. breed
wegdek het dagelijksche goederentrans
port van 6 a 7000 ton tusschen Assab en Addis
Abeba te verzwelgen.
Bovendien heeft men en zeer terecht
ingezien, dat men, ondanks de vele voordeelen.
die het vrachtautoverkeer over snelverkeers-
wegen biedt, het spoorwegvervoer niet uit
schakelen kan, al adviseerden sommigen met
het oog op de hooge kosten, die aan den
spoorwegaanleg in Ethiopië verbonden zijn,
het geheele personen- en goederenvervoer uit
sluitend over snelverkeerswegen te doen ge
schieden. Want de zekerheid, dat men het
reeds zonder spoorwegen zou kunnen stellen,
bestaat nog in het geheel niet.
Wannneer wij de andere landen, die in het
geheel nog geen moderne verkeersmiddelen
bezitten, beschouwen, dan zien wij, dat bijv.
onlangs Iran het vroegere Perzië den
voorkeur aan spoorwegen en Albanië daar
entegen aan snelverkeerswegen gegeven heeft.
Vele zijn de pro's en de contra's in dit even
actueele als moeilijke vraagstuk, te veel om
hier op te noemen. Doch een belangrijk feit,
waarop het ook in verband met het spoor-
wegvraagstuk in ons eigen landdienstig is
te wijzen, is dat het vrachtautovervoer in
staat blijkt het spoorwegvervoer te kloppen,
doordat het eerste dié transporten uitzoekt,
die het 't beste „liggen". Want zoo het ver
plicht werd, gelijk de spoorwegen elk voor
komend transport uit te voeren, wel, dan zou
het er voor het vrachtautovervoer veel min
der gunstig uitzien.
van den weg staande auto s
mogen wanneer licht op ver-
Dlicht is - géén andere ver
lichting voeren dan 'n rechts
geplaatst lampje, dat naar
voren rood en naar achteren
wit licht geeft.
Rechts van den weg staande, moogt u
in zoon geval kiezen tusschen de nor
male autoverlichting öl één links-
zittend lampje, dat naar voren wit
en naar achteren rood licht geelt.
Dc „ruimer armslag" voor de
gemeenten.
Wetsontwerp nu spoedig te
verwachten?
Nieuwe „aderlating" wordt voor sommige
gemeenten overwogen.
Naar de Tel. verneemt, laat het zich aan
zien, dat het vóór een paar maanden door
minister De Wilde in de Eerste Kamer aange
kondigde wetsontwerp tot het geven van
ruimer armslag aan de gemeenten, binnen
kort hij de Tweede Kamer kan worden in
gediend. De Raad van State heeft reeds zijn
advies over het ontwerp ingezonden.
Zooals man weet ligt het in de bedoeling
aan gemeenten, die ondanks de uiterste
krachtsinspanning er niet in slagen haar be
grooting sluitend te maken, bevoegdheid te
geven tot een ruimere belastingheffing dan
de wet thans toelaat'. Het lange uitblijven
van het in uitzicht gesteld ontwerp moet
worden toegeschreven aan het feit, dat de
regeering het vraagstuk van een nieuwe
aderlating in sommige gemeenten althans
van het inkomen en het vermogen, op
nieuw tot een punt van ernstige overweging
gemaakt heeft. Daartoe heeft vooral ook
geleid de omstandigheid, dat inmiddels ter
gedeeltelijke voorziening in de verhoogde
defensieuitgaven ook reeds voorstellen bij de
Tweede Kamer zijn ingediend tot verhoogde
opcentenheffing op de inkomstenbelasting.
Ook is nogmaals ernstig onder het oog
gezien het gevaar, verbonden aan het vertrek
van belastingplichtigen uit gemeenten, waar
de verhoogde heffing op inkomen en vermo
gen zal worden ingevoerd, naar gemeenten,
die van de nieuwe bevoegdheid geen gebruik
behoeven te maken. Hierin zal naar alle
waarschijnlijkheid door de opening van de
mogelijkheid van een nieuwe heffing van deze
„uitgetrokkenen". worden voorzien.
INDIë VRAAGT 35 OFFICIEREN.
Volgens een bericht uit Batavia aan de
Tel. heeft het Indische legerbestuur aan
Koloniën verzocht, 35 beroeps- en (of) reserve
officieren van het Nederlandsche leger te
willen uitzenden.
Aan personen met practijk wordt de voor
keur gegeven, doch zij moeten jong zijn, vaan
drigs en cornets komen hiervoor ook in aan
merking.
Zoo krijgt dan de snelverkeersweg Assab-
Sardó-Dessié gezelschap door de barre ver
latenheid van het vulkanische Dankalië van
een vinnigen concurrent, van een spoorweg,
die hem ter linkerzijde op een veiligen afstand
van minstens 80 M zal begeleiden van Assab
tot Sardó. En de snelverkeersweg zal moeten
dulden, dat over zijn rug per vrachtauto al het
voor den spoorbouw benoodigde materiaal
wordt aangevoerd, want het heeft geen zin
hiervoor eerst een karavaanspoor aan te leg
gen; een kameel legt in Dankalië niet meer
dan 3 K.M. p. uur af en draagt daarbij dan nog
maar op zijn hoogst 50 Kilogram aan last.
De kosten.
Het wordt een werk, dat 670 millioen Lire
kosten gaat, want de 260 K.M. lange lijn komt
reeds op 2 millioen Lire per K.M. te staan,
terwijl daarbij dan nog eens 150 millioen ko
men voor de groote stationsemplacementen
te Assab en te Sardó, voor de verdere gebou
wen, de verlichting en wat er overigens nog
aan bovenbouw noodig is.
Voor die 670 millioen Lire zou men dan een
spoorweg van 260 K.M. lengte en een meter
spoorwijdte verkrijgen, waarover 2000 P.K.-
locomotieven treinen met een laadvermogen
van elk ca. 600 ton een uur-snelheid van ca.
90 K.M. geven zouden. Tien van die treinen
per etmaal zouden dus in staat zijn het da
gelijksche goederenvervoer van 6 a 7000 ton
tusschen Assab en Sardó te verwerken.
Tusschenstations in den eigenlijken zin van
het woord krijgt de lijn niet, want wie zou
midden in zoo'n woestijn wenschen in of uit
te stappen, en welk bedrijf zou goederen uit
de oneindige steen- en zandzee te verzenden
hebben?
Wel echter dijenkt men op afstanden van
telkens 30 K.M. langs de lijn kleine werkplaat
sen te bouwen, van waaruit de spoorweg ge
controleerd en in goeden staat gehouden kan
worden; onderhoudsposten dus, die telefo
nisch met elkaar en met de eindstatios ver
bonden zijn. Voorts zou telkens een zijlijmtje
van ca. 800 m. lengte bij elk hunner de lang
zame goederen treinen gelegenheid bieden de
sneltreinen ongehinderd te laten passeeren.
Laten we voor het personeel dezer posten
echter hopen, dat het veelvuldig afgelost
wordt, want het verblijf in die zengende ver
latenheid, waar zelfs geen enkel dierlijk
wezen aangetroffen wordt, moet wel ondraag
lijk zijn.
Voorloopig omvat het project der spoorlijn
nog alleen het traject Assab-Sardó, zoodat het
teveel aan goederen dat de snelverkeersweg
niet verwerken kan, langs de bestaande kara
vaanwegen van het binnenland naar Sardó
en vice versa moeten worden aangevoerd.
Later wil men den spoorweg echter verder
doortrekken.
Zoo is het dan gesteld met de spoorlijn en
met den weg door het heetste gebied oneer
aarde, met den snelverkeersweg, die de Roode
Zee verbinden zal met Dessié aan den keizer
lijken weg.
Een merkwaardige verkeersader is deze 2200
K.M. lange keizerlijke weg van de Roode Zee
haven Massaua naar Addis Abeba, welke een
dezer dagen opengesteld zal worden voor de
geregelde snelverkeersdiensten met groote
autobussen, die het geheele traject in 36 uur
tijds zullen afleggen.
Eens een muilezelpad.
Bij hun opmarsch naar Addis Abeba werden
de Italiaansche saldaten aan het werk ge
zet alsof zij allen terrazzieri waren om
het muilezelpad in een voor de -vrachtauto's
van den legertrein berijdbaren weg te ver
anderen. Doch eerst na den val van het kei
zerrijk begon men de geheele route te per-
fee tionneeren, waarbij men de drie hoofd-
eischen voor een dergelijken verkeersader nim
mer uit het oog verloor: wijde bochten, ge
ringe stijgingen en perpecte afwatering van
het wegdek ook in den regentijd.
Langs het geheele traject liggen op onder
linge afstanden van 5 tot 10 K.M. de arbei
dersdorpen in een voordien sedert eeuwen
verlaten omgeving. Op de toppen der bergen
of halverwege hun flanken bevinden zich deze
dorpjes der wegwerkers, die alle benoodigde
materialen uit den bodem zelf gehaald heb
ben: steen, kalk, klei en kiezel. Zij hebben
water uit den eens zoo dorren bodem laten
springen, dank zij wichelroede en grond
boringen.
Aan elk der vier relais van het geheele tra
ject en voorts nog halverwege deze relais
heeft men ten gerieve van de reizigers een
hotel gebouwd, en wel te Debra Sina, te
Dessié, Waldia, Quaram, Quiha, Adigrat, Adi
Ka jé en te Decameré.
Aldus leidt de weg van het snikheete, laag
gelegen Massaua door heuvelland en hoogge
bergte, over laag- en hoogvlakten en onder
de uiteenloopendste klimatologische omstandig
heden naar Addis Abeba.
Gedurende den oorlog waren er langs de
route veel militaire centra ontstaan, met ten-
tenkampen, barakken, magazijnen en water
putten, van welke centra dan weer in de
haast aangelegde wegen voerden naar de
van strategisch belang zijnde punten. Van tb
meeste dezer centra, wier namen op geen
enkele kaart voorkwamen, alhoewel ze door
pers en radio in de geheele wereld bekend ge
maakt werden, is thans geen suoor meer over.
Groei van Dessié.
Daarentegen hebben zich sedert ruim een
jaar verscheidene duurzame centra van han
del. nijverheid en verkeer gevormd, van welk
wel Dessié het allerbelangrijkste is. Dessié, de
hoofdplaats van het Wollo-gebied. eens een
Abessynisch huttendorp met één Europeesch
gebouw, bezit thans meer dan honderd mo
derne, steenen gebouwen naast de vele houten
barakken, die er voorloopig nog noodig zijn
Na Massaua is het 't drukste verkeerspunt
het Utrecht van Ethiopië, waar alle verkeers
aderen tezaimenkomen, de wegen naar As
mara. Addis Abeba, Gondar. Axoem en Assab.
De inlandsche bevolking, welke vroeger on
geveer 6000 zielen telde heeft zich verdubbeld,
en de Europeanen, eertijds eenige tientallen
in aantal, wonen er thans met hun vijf
duizenden.
A! heel merkwaardig is het ontstaan van de
plaats Ugorö in de nabijheid van Adigrat. Aan
den Ugorö-bergpas stonden aan het einde
van het vorige jaar de houten hutten van een
aannemersfirma, die in die zone het wegge
deelte uitgevoerd had. Op oudejaarsavond
sprak de leidende ingenieur Rossi zijn mannen
toe en zei o.a.: ..Ons aandeel aan den weg
hebben wij bijgedragen. Als jullie me belooft je
huisgezinnen naar hier te laten overkomen,
begin ik op dezen plek terstond aan den bouw
van een stadje Ugorö".
Van de 1200 aanwezige werklieden deden
er 800 die gelofte, en twee dagen later op 2
Januari 1937 werd met den bouw van een stad
een aanvang gemaakt. De omgeving is er rijk
aan allerlei bouwmaterialen, die als het
ware zoo voor het grijpen liggen; men vindt
er een marmerachtige, roode steensoort,
verder voor het maken van baksteenen ge
schikte klei, kalk voor cement en zeer geschikt
bouwhout onmiddellijk bij de hand.
De terrazzieri traden nu als bouwvakarbei
ders op en zij speelden het klaar in vier
maanden tijd een steenen stadje te bouwen;
waarna de regeering hun vijfduizend hectaren
grond toewees.
Ou deze wijze was het, dat in een heerlijk
klimaat met een constante temperatuur van
ca. 18 gr. Celcius zoowel des nachts als over
dag, het stadje Ugorö gelijk een paddestoel
uit den bodem van een nagenoeg onbewoond
gebied te voorschijn sprong.
En met het stadje Decameré, dat op 30
K.M. afstand van Asmara dus nog in het
gebied der oude kolonie Erythrea ontstond,
ging het op overeenkomstige wijze. Thans
heeft het piepjonge Decameré 3000 inwoners
en het bezit reeds verscheidene fabrieken.
Dat de Italianen er intusschen toch nog niet
zoo heel zeker van zijn, dat al die groote ver
keersaderen naar de eigen Roode-Zeehavens
Massaua en Assab den totalen aan- en afvoer
van goederen ook inderdaad verwerken kun
nen, blijkt uit twee feiten. Nog niet zoo lang
geleden hebben ze n.l. met Engeland over
eenkomsten aangegaan, volgens welk zij ook
via de havens in Britsch Somaliland Zeila en
Berbera verschepen kunnen. Tezamen kunnen
deze havens echter niet meer dan een met
vrachtauto's aangevoerd dagelijiksch kwan
tum van 400 ton verwerken.
Als tweede feit noemen we den aanleg van
een snelverkeersweg langs de spoorlijn van
Addis Abeiba naar Dzjiboeti over het geheele
Ethiopische traject, dus van Addis Abeba via
Diredaua tot aan de grens van Fransch Soma
liland, welke snelverkeersweg het zeer onvoor-
deelige spoorlijntje te hulp moet komen bij
het goederenvervoer via Dzjiboeti.
Nogmaals 800 KM snelverkeersweg. die in
een zoo kort mogelijken tijd in gebruik ge
nomen moeten zijn! Maar de aanleg van ge
asfalteerde en betonwegen loopt in de pa
pieren
Nieuw wegprocédé.
Vandaar dat men er hard over denkt een
nieuw en veel goedkooper type verkeersader te
gaan aanleggen, of liever gezegd: zoo nieuw
is eigenlijk dat type, hetwelk de Italianen
.Guidovia" geloopt hebben, niet. Want reeds
in 1846 stelde de Schot Thomson, voor ten
einde met een smaller wegdek te kunnen vol
staan het wegdek van een leidrail te voor
zien, die voertuigen dwingt een bepaalde baan
te blijven volgen.
Doch in Thomson's tijd kende men nog
geen wielen met rubber banden en evenmin
't beton als geschikt materiaal, om er snel en
met weinig arbeidskrachten een goed wegdek
mee te maken.
De guidovia dei' Italianen is een smal weg
dek van beton, waarop in het midden een rail
is aangebracht. Niet op doch. langs deze rail
komen de voertuigen te rijden, want twee aan
hun chassis aangebrachte leid wieltjes rollen
ter weerszijde van de rail en noodzaken aldus
het voertuig nauwkeurig de railbaan te vol
gen.
Heele autotreinen zouden dus aldus achter
elkaar voort kunnen rollen, recht toe recht
aan, op een wegdek, dat slechts half zoo breed
behoeft te zijn als de daarvoor op een nor
malen weg berekende ruimte.
Wel zou op een dergelijke guidovia slechts
éénrichtingsverkeer mogelijk zijn, doch dit
behoeft nog geen bezwaar op te leveren. Op
verscheidene bergwegen in Europa, waar uit
sluitend éénrichtingsverkeer mogelijk is, laat
men op bepaalde uren van den dag het ver
keer in de eene richting, op de andere uren
in de andere richting geschieden. Hetgeen een
kwestie van organisatie is.
H. H.
Aanbieding van een
Afdeelingsvlag.
HAARLEM Maandag.
Op buitengewoon geslaagde wijze
heeft de afdeeling Haarlem van den
Algemeen Nederlandschen Typogra
fenbond Zaterdag haar 50-jarig
bestaan herdacht.
In den namiddag recipieerde het be
stuur in Rest. Brinkmann waar vele
sprekers het woord voerden terwijl
des avonds in het Gemeentelijk Con
certgebouw een feestavond plaats had
waarbij de afdeelingsvlag plechtig
werd aangeboden.
De Receptie.
Op de receptie werd allereerst het woord
gevoerd door den voorzitter der afd. Haarlem
den heer W. Sterk Jzn.. die in breede lijnen de
historische ontwikkeling van de afdeeling
naging.
Op 1 April 1888 was de oprichting der Haar-
lemsche afdeeling van den A. N. T. B. een feit.
Eenige figuren die in den groei der afdee
ling een belangrijk aandeel hebben gehad o.a,
de heeren Groot, Tork, Groenendaal, Keer-
wolf, v. d. Berg en Krijnders werden door spr.
uitvoerig besproken.
De bedrijfsrechtspraak werkte in het begin
stroef. De meeningen botsten vaak tegen el
kaar, maar geleidelijk is bij werkgevers en
werknemers een begrijpen en waardeeren van
elkanders meeningen gegroeid.
Velen hebben medegebouwd aan wat wij de
bedrijfsgemeenschap noemen. Dat bouwen is
echter lang niet altijd even vlot gegaan. Ook
de lee ken rechtspraak is een belangrijke scha
kel geworden in onze bedrijfsgemeenschap. Te
Haarlem is de vakopleiding met kracht ter
hand genomen en al zeer spoedig ontstond
behoorlijk cursorisch onderwijs. Ook de Alnety
bo mag genoemd worden.
De ordeningsgedachte wint steeds meer
veld wat blijkt uit de nieuwe C. A. O. voor de
typografie en 't rasterdiepdrukbedrijf en voor
't boekbindersbedrijf, die thans nu de oude
overeenkomsten afloopen, de aandacht der
werknemers- en werkgeversorganisaties bezig
houdt.
Met een krachtige oproep om den A. N. T.
B. te steunen besloot de heer Sterk zijn rede.
Namens het gemeentebestuur waren de
wethouders M. A. Reinalda en E. v. d. Wall
aanwezig. Wethouder Reinalda zei dat het
voor de overheid een genoegen was hier te
genwoordig te zijn, niet alleen omdat de ty
pografen een van de oudste vakvereenigingen
zijn, maar ook omdat zij bijzonder hebben bij
gedragen tot den uitbouw van het bedrijf en
de organisatie van het bedrijfsleven zelf ter
hand hebben genomen. Zij zijn voorts de
eerste geweest die C. A. O. ingevoerd heb
ben. Juist in dezen tijd nu regeering en par
lement zich hiermede zoo bezig houden maf
dat nog wel eens naar voren gebracht wor
den. Spr. besloot met namens 't gemeente
bestuur zijn hartelijke gelukwenschen aan te
bieden.
De algemeen voorzitter van den A. N. T. B.
de heer B. Ponstein vond het geen wonder dat
de Haarlemsche typografen altijd een van de
beste afdeelingen hebben gevormd, hebben
zij niet altijd gewerkt in de schaduw van Lau
rens Jansz. Coster?
Spr. overhandigde een voorzittershamer.
De heer A. Mars complimenteerde het be
stuur namens den Haarlemschen Bestuur-
dersbond en alle andere Haarlemsche vak
organisaties.
Voorzitter Sterk werd goed bedacht want
ook de heer Mars bood een voorzittershamer
aan.
Gelukwenschen werden voorts aangeboden
door den heer Th. Ruygrok, voorzitter van
de Werkgeversorganisatie in het boekdruk-
kersbedrijf
Nog voerde het woord de heer S. P. Doek
namens de federatie van de S. D. A. P.
De afdeelingen Amsterdam, Den Haag, de
Zaanstreek en de Alnetybo hadden vertegen
woordigers gestuurd.
Namens de jubileumcommissie werd dooi
den heer M. H. Gregoire een buitengewoon
fraai album aangeboden, waarin vermeld de
deelnemers aan het jubileumfonds, die aan
de afdeeling een vlag zouden schenken, die
des avonds plechtig zou worden aangeboden,
Mej. G. Honing kwam, namens de meisjes
leden van de afdeeling Haarlem, den bond
complimenteeren. Zij wees er op dat de posi
tie der vrouw in den typografenbond gelijk
waardig is aan die van den man en zij sprak
de verwachting uit, dat de organisatie er naar
zal streven, deze positie onaangetast te doen
voortduren.
De feestavond.
Voorzitter Sterk opende de feestavond die
voor een geheel gevulde Concertzaal werd ge
houden, waarna het variété Bouwmeester de
aandacht van de toeschouwers opeischte.. Er-
was voor een bijzonder aantrekkelijk pro
gramma zorg gedragen en zoowel de confe
rencier John Rovo als de Rettchini's, de Reth-
lems en de muzikale clown Fantasio hadden
veel succes
De vlag wordt aangeboden.
Even voor de pauze ging het doek
omhoog voor de plechtige aanbieding
van de afdeelingsvlag. Een prachtig
décor was hiervoor ontworpen met een
standbeeld van Lourens Jansz. Coster
en een groote plaquette van den vroe-
geren bondsvoorzitter v. d. Wal.
Eenige meisjes in het wit gekleed
stonden achter groote kartonnen
schilden opgesteld die het opschrift
A. N. T. B. 50 droegen.
Boven alles toonde echter de fraaie afdee
lingsvlag die ontworpen is door Huib de Ru
en vervaardigd op het atelier van de Ru en
Schrier een sieraad voor de afdeeling is ge
worden.
Door den heer M. H. Grégoire werd op sug
gestieve wijze een vlaghymne voorgedragen
waarna de heer van den Berg voorzitter van
de vlagcommissie de vlag met eenige toepas
selijke woorden overhandigde.
De heer Sterk dankte tenslotte voor het
fraaie geschenk.
Tijdens den feestavond dien de jubilereende
Haarlemsche afdeeling van den A. N. T. B.
hield, werd het bestuur op plechtige wijze een
fraaie afdeelingsvlag aangeboden.
Algemeen voorzitter B. Ponstein sprak ver
volgens de feestrede uit. Vijftig jaar is in een
menschenleeftijd een langen tijd, maar in het
wereldgebeuren slechts zeer kort. Toch is er
alle reden om bij dit jubileum even stil te
staan. De afd. Haarlem behoort tot de goede
en sterke afdeelingen van den Bond. Het
allereerste doel was simpel: verbetering van
de arbeidsvoorwaarden. Nu wij weer staan
voor de afsluiting van twee nieuwe collectie
ve overeenkomsten mag met gerechtvaardig
de voldoening worden gezegd: we hebben wat
bereikt. De Nederlandsche boekbewerkers be
hoorden vroeger tot de slechtst betaalde ar
beiders in het land.
Volgens een bepaald plan werd naar betere
arbeidsvoorwaarden gestreefd langs den weg
der C. A. O., waarvan de eerste in 1914 tot
stand kwam, Langzamerhand is langs dien
weg opgebouwd het leerlingwezen, de Alne
tybo en het pensioenfonds.
De Typografenbond is niet alleen meer een
ideaal van de mannen maar is gegroeid tot 'n
stuk familie-leven.
A. N. T. B. Aan Nieuwe Toekomst Bou
wend dat zij onze leuze aldus besloot spreker.
Na het variété-programma was er nog bal
onder leiding van den heer Kwekkeboom.
waarmede deze zoo wel geslaagde herdenking
werd besloten.
Kinderen speelden met lucifers..
Meubelpakhuis te Winschoten afgebrand.
Zondagmiddag is het groote vier verdiepin
gen tellende meubelpakhuis van den meubel-
handelaar C. Hoekstra in de Langestraat te
Winschoten afgebrand. Het vuur, dat in den
grooten voorraad meubelen gretig voedsel
vond, is waarschijnlijk ontstaan, doordat kin
deren met lucifers gespeeld hebben.
Een Amerikaansche geschiedenis.
Gangsters overvallen buitengoed van
millionnair en ontkomen met buit van
100.000 dollar.
NEW-YORK, 28 Maart. Gistermiddag heb
ben vier gemaskerde bandieten het landgoed
van den New-Yorkschen millionnair Charles
Milgrim bij Woodsburgh in de omgeving van
New-York overvallen. Zij boeiden en knevel
den de bedienden, de kinderen en de vrouw
van den millionnair en dwongen hem door
lichamelijke martelingen de plaats aan te
geven, waar zijn juweelen verborgen waren.
Zonder herkend te zijn ontkwamen de boe
ven met een buit van verscheidene duizenden
dollars baar geld en juweelen ter waarde van
hondderd duizend dollar.
(D.N.B.)
Het bestuur van de afdeeling Haarlem van den A. N. T. B. in de bloemetjes tijden
de receptie die Zaterdagmiddag ter herdenking van het 50-jarig bestaan r
Restaurant Brinkmann werd gehouden. Wethouder M. A. Reinalda complimcn
teert namens het gemeentebestuur.
BEZOEKEN VAN Ir. MUSSERT AAN
DUITSCHLAND
Men telefoneert ons uit Enschedé:
Naar wij vernemen heeft de leider der N. S.
B. Ir. A. Mussert, de laatste weken eenige ma
len een bezoek aan Duitschland gebracht.
In den nacht van Vrijdag 11 op Zaterdag 12
dezer na het aftreden van Schuschnigg in
Oostenrijk, is de heer Mussert per auto de Ne
derlandsche grens te Glanerbrug bij Enschedé
gepasseerd. Hij is een etmaal later over een
andere plaats naar Nederland teruggekeerd.
Zondagmiddag is de heer Mussert opnieuw
naar Duitschland gereisd. Omstreeks kwart
voor 6 passeerde bij in gezelscb;p van zijn
secretaris per auto wederom de grens bij Gla
nerbrug.
