M
Italië kan 9 millioen man
mobiliseeren.
LUDWIC QUIDDE.
Wi
THIJS IJS ONDER ZEEROOVERS
Sterkste duikhootvloot ter wereld
DONDERDAG 31 MAART 1938
Aldus Mussolini in zijn
rede voor den Senaat.
ussolini heeft gistermiddag
in den tot de laatste plaats
bezetten Itaiiaanschen Se
naat een redevoering gehou
den. welke per radio werd verspreid.
Ook voor het Senaatsgebouw was het
bijzonder druk van de belangstellen
den. In alle steden en dorpen waren
luidsprekers geplaatst. De leden van
den Senaat droegen allen fascistische
uniformen. De vergadering werd om
vijf uur geoepend.
Mussolini.
Direct nam Mussolini het woord. Hij gaf
een overzicht van de resultaten verkregen op
het gebied der militaire opleiding sedert de
rede, welke hij in 1925 in den Senaat heeft ge
houden. De duce deed uitkomen, dat Italië
voortaan beschut zal zijn achter zijn eigen
„onoverschrijdbare" natuurlijke grenzen.
Hij zeidc, dat op alle wijzen het
offensief het beste defensief is en dat
Italië 8 a 9 millioen man op de heen
kan brengen, waarvan vier millioen
strijders voor de eerste linie.
Hij voegde hieraan toe, dat de polemieken,
welke aan de andere zijde van de Alpen wor
den gevoerd, om te bewijzen, dat de Afrikaan-
ische campagne en de deelneming van Ita-
liaansche vrijwilligers aan den oorlog in
Spanje Italië hebben verzwakt, „belachelijk"
zijn. Italië, aldus de Duce. is thans feitelijk
het eenige land, dat sinds 1918 ondervinding-
heeft opgedaan in den modernen oorlog. In
876 inrichtingen, werken 580.000 arbeiders
aan de landsverdediging.
Land- en Zeemacht.
Mussolini verklaarde, dat de kwestie
van het eenhoofdige opperbevel in
Italië reeds is opgelost.
In geval van een oorlog zou Musso
lini zelf het opperbevel op zich ne
men. Wat de marine aangaat, bezit
Italië thans de machtigste duikboot-
vloot ter wereld en geen enkel land
kan het dit record ontnemen.
Voor de luchtmacht kan Italië re
kenen op 20.000 a 30.000 vliegers, die
de beschikking hebben over verschei
den duizenden toestellen.
Spreker eindigde zijn redevoering met te
zeggen, dat degene, die het zou durven wagen
thans de rechten en belangen van het Ita-
liaansche vaderland een slag toe te brengen
„te land, ter zee en in de lucht het vastbera
den en zeer trotsche antwoord zou ontvangen
van een geheel gewapend volk".
„Wij verstaan het den vrede in het alge
meen, doch vooral „onzen vrede" te verzeke
ren. Laten wij iedere illusie, iedere utopie van
ons afzetten. Daarom hebben wij den „win-
Nieuwe titels voor Mussolini en den
lluliaanschen koning.
Benoemd tot eerste maarschalken van het
Italiaansche Rijk.
De Italiaansche Senaat en de Ita
liaansche Kamer hebben gisteren, na
dat zij de begrooting van oorlog, ma
rine en luchtvaart hadden goedge
keurd, Mussolini en den koning-kei
zer tot eerste maarschalken van het
Rijk benoemd.
Vliegramp liij ile Amerikaansche
luchtmacht.
Bombardementsvliegtuig neergestort.
Bij het eiland Oahu in de Hawaii-Archipel
is een Amerikaansch bombardementsvliegtuig
neergestort. Men vreest, dat vijf van de zeven
inzittenden om het leven zijn gekomen.
IkeP', welke ze verkoopt, Genève, verlaten,
Waar het op aankomt en waar het bij de be
trekkingen tusschen de volken steeds op aan
kwam is hun oorlogspotentieel".
Voorspelling van Napoleon.
Na te hebben herinnerd aan Napoleon Bo
naparte, „een Italiaan, die in Frankrijk het
instrument vond, dat hem in staat stelde zijn
bovenmenschelijk militair genie te ont
plooien", zeide Mussolini, „dat de Italianen
eens de eerste soldaten op de wereld zouden
zijn. Dat deze profetie van Napoleon bewaar
heid worde in de Romeinsche fascistische
realiteit van onzen tijd".
De redevoering van Mussolini werd luide
toegejuicht.
Duitschland.
Amnestie na de volksstemming
verwacht.
Algemeen wordt te Berlijn toegegeven, dat
na de volksstemming op 10 April een uitge
breide amnestie voor politieke veroordeelden
zal worden afgekondigd.
Zuid!'Amerika
Mislukte samenzwering in
Uruguay.
Havas verneemt uit Montevideo, dat een
militaire samenzwering ontdekt is, die het
bewind van Terra omver wilde werpen en
den nieuwen president van Uruguay, Baldo-
mir, wilde verhinderen de macht te aanvaar
den.
Leiders waren generaal Gomeza en de
prefect van politie Elgue. Het complot schijnt
totaal mislukt te zijn.
Het is rustig in het land. Herra en Baldomir
hebben order gegeven voor de arstestatie
van Elgue. Men verzekert, dat de samen
zwering het werk is van aanhangers van
Acevedo, die (bij de verkiezingen door Baldo
mir werd verslagen.
Generaal Gomeza, die is afgetreden als in
specteur van het leger, zal teredht staan.
Het gerucht ging- dat de zoon van Terra, die
tevens schoonzoon van Acevedo is, bij het
complot betrokken zou zijn en dat Terra
bereid was onmiddellijk ai te treden opdat
Baldomir hem kon opvolgen.
Nader verneemt Reuter echter, dat Terra
niet van plan is af te treden en dat zijn
zoon niet werd gearresteerd, terwijl ook geen
nieuwe arrestaties werden verricht.
Baldomir zal op 19 Juni zijn functie aan
vaarden.
Nieuw kabinet Christea ontbindt
de politieke partijen.
Patriarch Miron Christea.
Zooals wij reeds in een groot deel
van onze vorige oplaag mededeelden
is het kabinet van patriarch Miron
Christea gisteren afgetreden.
In een schrijven aan den koning heeft de
patriarch de redenen van het aftreden zijner
regeering uiteengezet.
Hij wees erop, dat zijn regeering een over-
gangsregeering was, welker taak het zou zijn,
belangrijke hervormingen, o.a. de wijziging
van de grondwet, te verwezenlijken. Het land
heeft de nieuwe grondwet vrijwel eenstemmig
aangenomen. De begrooting is goedgekeurd.
De koning gaf den patriarch daarop
opnieuw de opdracht tot vorming van
een kabinet. Laatstgenoemde is reeds
in zijn taak geslaagd.
Petrescu Comnen maakt van de nieuwe regee
ring deel uit als minister van buitenlandsche
zaken, Argeseanu als minister van oorlog. De
meeste portefeuilles zijn in dezelfde handen
gebleven.
De voornaamste portefeuilles zijn in de
nieuwe regeering aan de volgende ministers
toegewezen
Minister-presidentChristea
Buitenlandsche zaken: Petrescu Comnen.
Binnenlandsche zaken: Calinescu.
Financiën: Gancicoy.
Marine en luchtvaart: Teodorescu.
Defensie: generaal Argeseanu.
Justitie: Iamandi..
De nieuwe ministerraad heeft ondej
voorzitterschap van koning Carol o.a.
besloten de politieke partijen te ont
binden en een nieuwen kroonraad in
te stellen-.
i sland
Spoorwegambtenaren ter dood
veroordeeld.
In Tomsk (Siberië) zijn, naar het D. N. B.
meldt, door een militair gerechtshof zes spoor
wegambtenaren ter dood veroordeeld. Zij
waren er van beschuldigd een reeks spoor
wegongelukken te hebben uitgelokt.
Frankrijk.
Negenduizend arbeiders in staking
De directie van de motorenfabriek Gnome
en Rhone deelt mede, dat de Bond van Me
taalbewerkers gisterochtend order heeft ge
geven tot een „zitstaking" in de fabriek te
Gennevilliers. Het aantal stakers is hiermede
tot negenduizend gestegen. De arbeiders
eischen verhooging der basissalarissen.
Duitsch vredeskampioen vierde
zijn tachtigsten verjaardag.
HET BOMBARDEMENT VAN DE
„STANWELL".
Li antwoord op een vraag in het Britsche
Lagerhuis betreffende het bombardement van
het Britsche schip „Stanwell" heeft Butler
namens de regeering verklaard, dat de Brit
sche regeering tot de conclusie is gekomen,
dat het schip het voorwerp is geweest van een
weloverwogen aanval. De Britsche agent te
Burgos heeft instructie gekregen krachtig te
protesteeren met betrekking tot dit incident,
dat de Britsche regeering beschouwt als vol
strekt niet te rechtvaardigen en waarvoor zij
de rechtsche autoriteiten verantwoordelijk
acht. De Britsche agent heeft voorts opdracht
een onmiddellijk onderzoek te eischen en het
recht voor te behouden voor de Britsche re
geering vergoeding te eischen voor de schade
aan personen en eigendommen toegebracht.
„Narrow cscape"van Tsjang Kai
Sjek.
Met zijn toestel bij hevig- luchtgevecht
betrokken.
Reuter meldt, dat maarschalk Tsjang Kai
Sjek, toen hij onlangs een bezoek aan het
front langs den spoorweg Tientsin-Poekau
bracht, aan een groot gevaar ontsnapt is.
Hij vloog in de richting van Hsoetsjau met
een escorte van '14 Chineesche vliegtuigen,
die in de buurt van Kweiteh in Honan door
24 Japansche toestellen werden aangevallen.
In een verwoed gevecht, aldus wordt ver
klaard, werden vijf Japansche en twee Chi
neesche toestellen neergeschoten, waarna de
Japanners zich verwijderden.
Een concentratiekamp in liet
Salzkammergut.
Naar Reuter uit Weenen meldt, zal er een
groot concentratiekamp voor heel Oostenrijk
worden gesticht in het Salzkammergut, in
den omtrek van Salzburg.
Gouwleider Eigruber heeft meegedeeld, dat
dit kamp temidden van de nationaal-soeia-
listen van Salzkammergut wordt gevestigd en
onder hun hoede wordt gesteld „als een be
looning voor hun diensten bij de aansluiting
van Oostenrijk bij Duitschland".
Volgens het blad „Das Schwarze Korps" is
prins Josef Ferdinand van Bourbon, die on
langs in Oostenrijk gearresteerd is wegens
beleediging van het nationaal-socialisme,
naar een concentratiekamp overgebracht.
Verder wordt een nieuw geval van zelf
moord gemeld. Thans zou de vroegere minis
ter van Defensie, generaal Vaugoin, zich van
het leven hebben beroofd.
Bouwsteiger van luchtschepenhal
ingestort.
Drie dooden te Frankfort.
FRANKFORT, 30 Maart Een gedeelte van
den bouwsteiger van de tweede luchtschenhal
is vanmiddag door nog onbekende oorzaak
ingestort.
Er zijn drie personen om het leven gekomen.
De opruimingswerkzaamheden zijn nog niet
afgeloopen. (D.N.B.)
Genève, Maart 1938
Van onzen correspondent)
[J hebben in de Volkenbondsstad op
een bescheiden, doch waardige wij
ze den tachtigsten geboortedag van
een der grootste figuren uit de in
ternationale vredesbeweging gevierd, van den
Duitschen professor dr. Ludwig Quidde, die
sinds de stichting van het „Derde Rijk" in vrij
willige ballingschap uit zijn vaderland het
vrije Zwitserland als plaats van verblijf heeft
gekozen.
Ludwig Quidde, die in zeldzame geestelijke
en lichamelijke frischheid dezen hoogen leef
tijd heeft bereikt, heeft bijna veertig jaren
lang met de grootste toewijding en volmaakte
onbaatzuchtigheid onder de moeilijkste om
standigheden propaganda onder het Duitsche
volk voor de gedachte van een internationale
statenorganisatie, die recht en vrede waarbor
gen zou, gevoerd. De georganiseerde vredes
beweging is thans in Duitschland dood. De te
genwoordige Volkenbond, het eerste voorbeeld
van een internationale statenorganisatie voor
recht en vrede, wordt er met het oog op de te
Genève begane fouten gehaat en bespot. Doch
toch leeft ook thans onder het Duitsche volk
de wensch naar een duurzamen rechtvaardi
gen vrede. Zou niet Quidde's veertigjarige
strijd voor vrede door recht ertoe bijgedragen
hebben den vredeswensch in het hart van zoo
menigen Duitscher te versterken?
]p ERST op 36-jarigen leeftijd is Ludwig
jLj Quidde met de vi-edesbeweging in aanra
king gekomen èn toen onmiddellijk een geest
driftige ïjveraar voor de vredesgedachte ge
worden. Tot 1894 toe had hij zich meer tot de
wetenschap, en wel de geschiedkunde, aange
trokken gevoeld. Hij was een man van rustige,
degelijke studie, die reeds verschillende be
langwekkende historische geschriften had
doen verschijnen, zonder dat er eenige aanwij
zing bestond, dat zijn toekomst een zoo on
rustig politiek verloop zou nemen.
Een studie van het oude Romeinsche Keizer
rijk bracht echter de groote wijziging in Quid
de's leven. Te Rome voor studiedoeleinden ver
toevend, werd Quidde getroffen door vele pun
ten van gelijkenis in het optreden en karakter
van den Romeinschen tyran Caligula en den
jongen Duitschen Keizer Wilhelm II. De ver
leiding werd hem te groot, om hierop niet de
aandacht zijner landgenooten te vestigen. In
een brochure, getiteld „Caligula" beschreef
hij zoogenaamd den tyrannenwaanzin van den
keizer uit de Romeinsche oudheid, doch een
goed lezer kon het niet ontgaan, dat Quidde
eigenlijk den Duitschen keizer op het oog had
Een strafvervolging tegen Quidde wegens ma
jesteitsschennis werd begonnen, doch de auto
riteiten vonden het blijkbaar te gewaagd deze
voort te zetten Ihtusschen bleef de straf
Quidde toch niet bespaard. Zijn brochure had
natuurlijk de aandacht der democratische
kringen van Duitschland op hem gevestigd.
Hij werd meermalen uitgenoodigd als spreker
over vragen van staatsbestuur op te treden.
De politie kreeg de opdracht al zijn redevoe
ringen met de grootste aandacht te volgen en
zoo mogelijk proces-verbaal wegens majes
teitsschennis op te maken. Na twee jaren ge
lukte het de politie eindelijk Quidde op een
uitdrukking te betrappen, die voor den Duit
schen keizer onwelwillend was. Hij werd ver
volgd, tot drie maanden gevangenisstraf ver
oordeeld, die hij dan ook ondergaan heeft.
Deze veroordeeling bracht echter tevens het
einde van zijn wetenschappelijke loopbaan.
De academisch opgeleide kringen gingen den
jongen geleerde, die zoo weinig eerbied voor
het Keizershuis getoond had, schuwen. Quidde
werd hierdoor van zelf in het politieke vaar
water gedreven. Zijn levenswerk als strijder
voor democratie en vrede begon.
|N Beieren heeft Quïdde in den eersten tijd
zijn talenten ontplooid. Hij werd democra
tisch afgevaardigde in den Beierschen Land
dag," voorzitter van de vredesvereeniging van
München. Zijn geestdrift, zijn scherpzinnig
heid, zijn eerlijkheid, zijn talenkennis maak
ten echter, dat de Duitsche vredesbeweging
ook buiten Beieren weldra een beroep op zijn
medewerking deed. In 1901 werd hij de leider
der Duitsche delegatie op het Wereldcongres
voor den Vrede te Glasgow en sindsdien heeft
ONZE DACELIJKSCHE K1NDERVERTELLINC
hij vrijwel op geen enkel door het Internatio
nale Vredesbureau bijeengeroepen vredescon
gres meer ontbroken. En in 1914, een paar
maanden vóór het uitbreken van den wereld
oorlog, toen de hoogbejaarde Richter de lei
ding der Duitsche vredesbeweging neerlegde,
werd Quidde de voorzitter der Duitsche Vre
desvereeniging.
Zou wel één voorzitter van een nationale
vredesvereeniging, in welk land ook, meer
moeilijkheden hebben gehad dan Ludwig
Quidde in de vijftien jaren, van 1914-1929, ge
durende welke hij de leiding der Duitsche vre
desbeweging in handen had?
Onmiddellijk na het uitbreken van den we
reldoorlog kwam hij te 's-Gravenhage aan om
te trachten van ons land uit met de leiders
der vredesbeweging in Engeland en Frankrijk
in verbinding te komen. De wereldoorlog had
in het begin nog vrijwel geen beperkingen der
vrijheid van het woord en van de pers veroor
zaakt. Quidde's plan, dat ons in dezen tijd van
vrijheids-onderdrukking utopistisch schijnt,
was het toen nog niet.
Hij wilde een gemeenschappelijken vredes-
roep uit Duitschland, Engeland en Frankrijk
voorbereiden, die tot de regeeringen en volken
gericht zou worden, zoodra de militaire ope
raties om de een of andere reden tijdelijk zou
den moeten worden stilgelegd. Zes weken
ijverde Quidde voor dit plan. Onverrichter
zake moest hij toen echter naar Duitschland
terugkeeren. De Engelsche en Fransche pa
cifisten weigerden met de Duitsche in verbin
ding te treden, wanneer dezen niet openlijk de
schuld van Duitschland aan het uitbreken van
den wereldoorlog erkenden. Dit kónden de
Duitschers niet doen zonder gevaar te loopen,
dat hun geheele organisatie zou worden ont
bonden. Eenige grenzen bestonden toch ook
toen voor de vrijheid van het woord!
Quidde begon daarna de groote actie in zijn
eigen land voor een rechtvaardigen vrede, die
niet de kiem tot nieuwe oorlogen in zich zou
bergen. De Duitsche wapenen waren in den
aanvang zegevierend. Des te moediger was
het van Quidde zijn volk tot matiging in de
vredesvoorwaarden aan te sporen en in het
bijzonder onvermoeid tegen een mogelijke an
nexatie van België te protesteeren!
Intusschen bleef hij ook voortdurend met
den „Nederlandschen Anti-Oorlog*. Raad" in
verbinding om op die wijze althans indirect
met de vredesbeweging in de aan Duitschland
vijandige staten in voeling te blijven en een
gemeenschappelijk programma voor een duur
zamen vrede na het einde van den oorlog op
te stellen.
Na Quidde's moedigen strijd voor Duitsche
matiging in de veronderstelling van een
Duitsche overwinning was zijn positie, zooals
men begrijpen kan. uiterst moeilijk, toen
Duitschland's tegenstanders, nadat zij ein
delijk de overwinning behaald hadden, bij
het verdrag van Versailles niets van die ma
tiging toonden, die Quidde in het schijnbaar
overwinnende Duitschland zijn eigen land
genooten steeds gepredikt had. Het verdrag
van Versailles gaf aan de vredesbeweging een
slag, waarvan zij zich ondanks Quidde's
ijveren niet meer kon herstellen. Daarbij
kwam, dat de ellende onder het Duitsche volk
het ontstaan van uiterste richtingen, ook in de
vredesbeweging, begunstigde. Quidde, die niet
alleen een goed Europeaan en wereldburger,
doch ook een goed Duitscher was en nog is,
die steeds een man der geleidelijke evolutie
en niet van gewelddadige revolutie geweest
was en nog is, heeft in die na-oorlogsjaren
een nóg moeilijker taak gehad om de ver
schillende elementen der Duitsche vredesbe
weging bijeen te houden dan zijn ijveren tij
dens den wereldoorlog voor een duurzamen
vrede geweest was. Zijn volharding wekte
de bewondering van zijn buitenlandsche
geestverwanten. Iu 1927 viel hem de Nobel
prijs voor den Vrede ten deel. Quidde, die toen
aan zijn ongeveer 3000ste openbare redevoe
ring voor een op het recht gegronde interna
tionale statenorganisatie, zooals de Volken
bond. toe was, had die onderscheiding zeker
wel verdiend! Twee jaren later werd hij ech
ter tot aftreden gedwongen; de uiterst-link-
jsche elementen, die slechts heil van dienst
weigering en totale ontwapening verwachtten,
hadden het beslissende overwicht in de Duit
sche Vredesvereeniging verkregen.
Sinds 1933 leeft Quidde, die de gedachte
niet verdragen kon in zijn eigen vaderland te
leven zonder voor zijn overtuiging vrij te
kunnen uitkomen, indien hij dit noodig zou
achten, te Genève. Zijn vele vereerders hier
hebben prijs erop gesteld op een eenvoudig
banket van hun blijvende sympathie en
hoogachting te getuigen en door een be
scheiden geldschenking iets tot veraangena
ming van zijn in financieel opzicht niet zor
genvrijen levensavond bij te dragen. Het
schoonste geschenk, verklaarde Quidde, was
echter geweest het optimisme, dat in alle tot
hem gerichte gelukwenschen aan den dag
was getreden, het optimisme, dat ondanks al
le teleurstellingen van het oogenblik de recht
vaardige en duurzame vrede, waarvoor Lud
wig Quidde veertig jaren gestreden heeft,
toch eens zal bereikt worden! Het optimisme,
dat Quidde de kracht tot zijn levensstrijd ge
geven had. had ook den tachtigjarige nog niet
verlaten, zoomin als zijn talrijke vereerders,
die hem de grootste vreugde hadden bereid
door te toonen, dat het moed-en-kracht-ge-
vende optimisme ook bij hen nog voortleeft.
B. DE JONG VAN BEEK EN DONK.
Thijs had Neusopius den geheelen toestand uitgelegd en hier op
het plaatje zien jullie hem met een blad vol eten loopen naar de hut
van den kapitein Dikbuik. Maar hij heeft het eten verwisseld, wat
voor den kapitein bestemd was. hield hij achter en wat voor de
matrozen was. wilde hij den kapitein geven. Als dat lukte, kon hij
gemakkelijk het eten voor den kapitein aan Thijs en oom brengen.
Vlug liep Neusopius door, terwijl hij om zich heen keek, of niemand
bemerkte, wat zijn plan was. En toen hij vlak bij het kombuis was,
«g hij opeens den kok er uit komen, met het eten van den kapitein.
Teusopius schrok, daar had hij niet op gerekend. Dat die vervelende
lok nu juist in zijn hut moest gaan. waar al dat heerlijke eten klaar
ïtond! Toen schoot hem wat te binnen.
Kookerd, zei hij tot den kok. Kookerd. laat mij dat eten en
drinken maar bij den kapitein brengen, ik.... eh.... moet hem
toch even spreken Breng jij dit dan even naar de matrozen
Ik vind het best, hoor! bromde Kookerd. verwisselde de bladen
en even later had Neusopius het eten van den kapitein iii zijn
handen. Dat was prachtig gelukt, als hij nu maar niemand anders
tegenkwam, want dan viel alles weer in duigen
Geheime zender ageert te Moskou.
Reuter meldt uit Riga: Het geheime radio
station te Moskou, dat kortgeleden in het
Russisch een uitzending heeft gegeven, waar
in een uiteenzetting werd gegeven van het
program van den „Bevrijdersbond". die zich
ten doel stelt het regime van Stalin omver te
werpen, heeft Dinsdagavond zijn uitzendingen
hervat met een felle aanklacht van de Sovjet-
regeering. De sprekers, die voor den zender
optraden, deden aanvallen op de Russische
regeering. die zij beschuldigden van inmen
ging in de zaken van andere naties met het
doel een internationalen chaos in het leven
te roepen. Voorts deelden zij mede, dat hun
gelederen gestadig uitgebreid worden. Bin
nenkort, zoo zeiden ze, zal de „Bevrijders-
bond" een legale partij zijn.
De storingspogingen van den kant van de
Sovjetradiostations wisten de ontvangst van
het uitgezondene lichtelijk te bemoeilijken
